วันเกิดคุณแม่-ร้านกุ๊กชม-วัดอรุณ

เมื่อวันก่อน น้องสาวโทรศัพท์มาหา ถามว่าจำวันเกิดยายได้ไหม (ฉันเรียกคุณแม่ว่ายาย เรียกตามลูก) ...ทำไมจะจำไม่ได้ยะ ก็วันที่ 13 พฤศจิกาไงล่ะ ความจำฉันน่ะ เป็นเลิศอยู่แล้ว ....โอเค ๆๆ ตกลงตามนี้ แกลางานได้เลย เจอกัน 9 โมง วัดหลักสี่

แม้ว่าพี่ชาย และพี่สาวจะไม่สามารถหยุดงานได้ ก็ไม่ใช่ปัญหา ใครว่างก็จัดการไป เราต่างรู้หน้าที่และความจำเป็นของแต่ละคน ...น้องสาวเตรียมเรื่องเครื่องสังฆทาน ส่วนฉันรับเรื่องอาหารและดอกไม้วันนี้ เรา 2 พี่น้อง พาแม่ไปถวายสังฆทานที่วัดหลักสี่ น่าเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ .......

ต่อจากนั้น เราก็ไปท่าท่าน้ำ เทเวศร์ เพื่อทำบุญปล่อยปลาไหล ปล่อยเต่ากัน
"ขอให้ยายเดินเหินได้คล่อง ๆ เหมือนติดล้อ ลื่นไหล เหมือนดั่งปลาไหลที่ได้ปล่อยไป" "ขอให้อายุยืนยาว ดั่งเช่นเจ้าเต่าคู่นี้ และมีสุขภาพที่ดีตลอดกาลนาน"

มาถึงเทเวศร์แล้ว เข้าล๊อคพอดี ก็เพื่อนที่แสนดีส่งเมล์ "ร้านกุ๊กชม" มาให้ดู พร้อมคำบรรยาย จนน้ำลายยืดออกมา...ช้าไม่ได้ รีบดันก้นยายให้รีบเดิน ร้านนี้เขาดัง ไปช้า เดี๋ยวไม่มีโต๊ะนั่ง ยายจะลำบาก ขาแข้งยิ่งไม่ดีอยู่ สมหวังดังตั้งใจ ร้านกุ๊กชมยังมีที่นั่ง ให้เรา 3 แม่ลูกได้มาลิ้มรสอาหารตามคำร่ำลือ กุ๊กชมน่ารักค่ะ เป็นกันเองดีมาก และนำเสนออาหารจานดัง หลายจาน แล้วเราหรือจะกล้าปฏิเสธ....

สเต๊กปลากระพง ใครมาก็ต้องสั่ง

ซีซ่าร์สลัด จานนี้ยายชอบ

ทะเลผัดผงกระหรี่เสริฟมาบนฝาหอยเชลล์

ซึ่โครงหมูอบน้ำผึ้ง หอมเครื่องเทศ หวานนุ่มลิ้น

สปาเก๊ตตี้ซอสขาว จานโปรดของฉัน

ไข่เสปนหนานุ่ม

กุ๊กชมบอกว่าให้ตัดไข่แทนตัดเค๊กค่ะ

หอยเชลล์ผักโขมอบซอสฝรั่งเศส (มั๊ง)5555 จำชื่อไม่ได้

ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกับกุ๊กชม

ถ่ายเป็นที่ระลึกสักหน่อย ทำอย่างกับไปทัวร์เมืองนอกแน่ะ 555

จำได้นะคะ

ชอบฉากหลังค่ะ

จากนั้น เราพาแม่นั่งเรือค่ะ ที่ท่าเทเวศร์เลยแหละ ยายไม่ต้องเดินแยะ ตั้งใจไปไหว้พระที่วัดอรุณ ระหว่างรอเรือ แวะเลี้ยงปลาที่โป๊ะสักหน่อย

ฉันอยากไปดูความงดงามของพระปรางค์ใกล้ ๆ อีกครั้ง จำได้ว่าเคยไปตั้งแต่สมัยวัยเอ๊าะ ๆ น่ะค่ะ และชื่อของวัดเป็นมงคลตามความเชื่อของฉัน

แม่ก็เลยได้ไปนั่งจ๋อง เพราะเดินไม่ไหว ส่วนฉันกับน้องสาว เดินถ่ายรูปกัน หนุกหนาน ๆๆ

เดินไม่ไหวแล้ว

ความกว้างสูสี

ของโบราณ

จานแบบนี้ ที่บ้านก็มี (ขอหาก่อน จะโชว์ทีหลัง)

ความงดงามของวัด หากมองระยะไกล จะเห็นว่า เป็นสถาปัตยกรรมที่รูปทรงงดงาม แต่หากดูใกล้ ๆ ก็จะเห็นความทรุดโทรม ตามกาลเวลา ฉันนึกอยากให้มีผู้ริเริ่มบูรณะ ปฏิสังขรณ์ใหม่จังเลยค่ะ สาธุ ขอให้เป็นจริงเถิด

นึกถึงตัวเอง แก่จนป่านนี้ ก็เพิ่งได้มาชื่นชมความงาม เป็นคนกรุงเทพแท้ ๆ .....นึกอิจฉานักท่องเที่ยวต่างชาติ ที่ได้มาชมความงดงามของวัด ในขณะที่คนไทยอีกจำนวนมาก แทบจะไม่ได้เคยย่างกรายเข้ามาเลย





พระประธานค่ะ งดงามมาก กล่าวกันว่า รัชกาลที่ 2 ทรงเป็นผู้ปั้นพระพักตร์

ยายมีความสุข แต่ก็ไม่วายบ่น เดิน..มะ...หวาย..ว่ะ.....5555555

ชมความงามนะคะ และขอเชิญชวนให่ไปเที่ยววัดค่ะ หากได้ศึกษาประวัติศาสตร์ของวัด ก็จะทราบว่าวัดนี้สร้างมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา เก่าแก่มากค่ะ

ลวดลายวิจิตร ที่เสาต้นใหญ่มาก ในโบสถ์

จิตรกรรมแสนงดงามที่ประตูค่ะ

ชุดนี้เก้าอี้หวาย ถวิลหาอดีตค่ะ เพราะโดนจับถ่ายรูปกับเก้าอี้หวายแบบนี้

แล้วเราก็ไปต่อค่ะ คราวนี้ไปโรงพยาบาล น้องสาวถามว่าถือไหม ไม่ถือหรอก ก็ทนเจ็บตามาหลายวัน ก็ไปหาหมอเลยสิ ไม่ต้องคิดอะไรให้ซับซ้อน
ก็พายายไปพบคุณหมอประจำ ที่โรงพยาบาล หู คอ จมูก ค่ะ ไม่มีรูปนะคะ

จากนั้น ก่อนกลับบ้าน กินกันอีกสักมื้อ สามแม่ลูกนี่ กินเก่งมาก ขอบอก
ก็สรุปลงตัวที่ ร้านไก่ย่างนิตยา ประชาชื่นค่ะ
ด้วยความเพลิดเพลิน ลืมถ่ายรูป อาหารสารพัดสั่ง เลยได้แค่รูป ไก่ย่าง ที่พอดูได้ค่ะ

ค่ะหมดวันพอดี ยายบอกว่าทิ้งบ้านมาทั้งวัน ชักห่วงแล้ว 55555 ก็อิ่มมื้อเย็นแล้วนี่นา..จะไปต่อมื้อดึก ไม่ไหวค่ะ อาหารย่อยไม่ทัน

วันเกิดของยายปีนี้ ฉันก็ขออวยพรให้ยายมีสุขภาพแข็งแรงยิ่ง ๆ ขึ้นไป อยู่เป็นร่มโพธิ์ ร่มไทรให้ลูกหลานชั่วกาลนาน ยายมีความสุข ยายเป็นคนสูงอายุที่โชคดีคนหนึ่ง ที่มีลูกหลานต่างก็ดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี นับว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีนัก

เพื่อน ๆ คะ ไม่ต้องไปแสวงหากราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไกล ๆ หรอกค่ะ พระที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดก็คือคำอวยพรของพระที่บ้านค่ะ ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการดูแล ให้ความรักและเคารพพระที่บ้านนะคะ

แวะมาเยี่ยมบล๊อคกันแล้ว อยากให้ช่วยลงนามเยี่ยมเยียนในกล่องคอมเม้นน่ะค่ะ ขอบคุณมาก

โชคดีทุกท่านค่ะ

Create Date : 14 พฤศจิกายน 2552		3 comments
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2552 18:12:40 น.
Counter : 2203 Pageviews.
Share Tweet