ความฝันจะสิ้นสุดเมื่อคุณยอมแพ้ ไม่ใช่เมื่อคุณล้มเหลว
New Zealand
Google
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2552
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
29 พฤษภาคม 2552
 
All Blogs
 

บะจ๊าง...บะจ่าง

ปีละเพียงครั้งเดียว ที่คนรู้จัก คุ้นเคยกันต่างรอคอย
นั่นก็คือ “บะจ่าง” ของบ้านเรา
ฟังดูเหมือนว่าไม่ใช่ของหายากอะไร
เดี๋ยวนี้หาซื้อรับประทานได้ทั้งปี มีขายกันทั้งเมือง

“ใช่ค่ะ” ไม่เถียงเลย เพราะเราเองยังดั้งด้นหารับประทานกันเป็นประจำ
แต่ใคร ๆ ก็ไม่รู้หรอก มันเป็นเรื่อง “วงใน” ต่างหาก
ที่บ้านเราจะทำ “บะจ่าง” กันทุกปีเมื่อถึงเทศกาล .......
...นั่นแน่...อยากเป็น “วงใน” แล้วใช่ไหมคะ !!!!

“อาม่า” คือต้นตำรับของที่บ้าน ขอย้ำว่าของที่บ้าน
เพราะเราเห็นอาม่าทำไหว้มาตลอด
พออาม่าได้เป็น ส.ว. (สูงวัย) แล้ว
ก็เลยสละตำแหน่ง “เดี่ยวมือหนึ่ง” หลายปีแล้ว

“บะจ่าง” เหมือนเป็นสิ่งมหัศจรรย์ ใครที่กินเป็นจะรู้กันดีว่า
ต้องพยายามหาเจ้าที่อร่อยที่สุด ราคาถูก ราคาแพง ไม่สำคัญ
ขอเพียง เครื่องแยะ ข้าวอร่อย ฟังดูเหมือนง่าย แต่ขอบอก
อร่อยแบบที่ถูกใจน่ะ “หายาก” มากเลยค่ะ...
(อันนี้มิได้ลบหลู่ใครนะคะ หากคุณคิดว่าทำอร่อย
ก็เชิญส่งมาให้ชิมได้ค่ะ เราจะชิม และคอมเม้นให้ ฟรี ค่ะ )

มีอยู่ช่วงหนึ่ง เราไปซื้อมาไหว้ พอจะรับประทาน แกะออกมา
ก็กลายเป็น ยางเหนียว ๆ ต้องโยนทิ้ง หมดเงินไปมิใช่น้อยเลยค่ะ

คุณป้าใหญ่ของเรา เป็นผู้สืบสานการทำบะจ่างสูตรอาม่า ขึ้นมา
เพราะในแต่ละปี เฉพาะพี่น้อง ก็ซื้อกันเกินร้อยลูกเข้าไปแล้ว...
ไหน ๆ ก็ต้องซื้อไหว้ ราคาหาถูกไม่ ...เรามาทำกันเองดีกว่า
เหนื่อยหน่อย แต่ก็ได้กินของอร่อยกันทั้งตระกูล
คลอเรสเตอรอลไม่ถามหาช่วงนี้นะคะ...... ขอบอก

พอใกล้เทศกาลบะจ่าง
(ตรงกับวันไหนก็ดูเอาจากปฏิทินจีนเองนะคะ)
ประมาณ 1 เดือน คุณป้าใหญ่ก็เตรียมการคำนวณปริมาณ
เครื่องปรุงต่าง ๆ เพื่อให้เพียงพอกับจำนวนที่ต้องใช้ไหว้
และแจกไปยังเพื่อน ๆ และคนที่สนิทสนมกัน
ก็จะประมาณว่าปริมาณจะเพิ่มขึ้นทุกปี
เช่นปีนี้ เราวางแผนทำกัน 2 วัน
เพราะต้องทำให้ได้ประมาณ 1 พันลูก
จึงจะเพียงพอค่ะ

เครื่องปรุงต่าง ๆ หลากหลาย หาซื้อได้ม้วนเดียวจบที่ตลาดเก่า เยาวราช
แต่มีหลายอย่างเช่นกันที่ต้องซื้อเจ้าประจำ เช่น กุนเชียง กุ้งแห้ง
เนื้อหมู (ไม่ใช่หมูวิเศษนะคะ เพียงแต่ เจ้านี้เขายอมหั่นให้เรา
ตามขนาดที่เราสั่งค่ะ..ไม่บ่นค่ะ ปีนี้หั่นให้รวดเดียว 14 กิโล...) เป็นต้น

Photobucket
ที่เด็ดสุด และก็ยากมาก ๆ ก็คือ เผือกห่อมันหมูค่ะ
ต้องนำเผือกมาปั้น และเอามันหมูมาห่อ ทำได้ทีละลูก
คิดดูสิคะ งานหินขนาดไหน กว่าจะทำได้พันลูก
ค่ายาแก้ปวดหลังยังไม่คุ้มเลยค่ะ
Photobucket


Photobucket
หมูนี่นะคะ ต้องเอามาหมักแล้วแช่แข็งไว้ค่ะ ให้มันนุ่ม เข้าเนื้อ
ห้ามถามนะคะว่าหมักด้วยอะไร..บอกแล้วว่า “สูตรอาม่า”.....

Photobucket
ไข่แดงไข่เค็ม บอกได้เลยว่า ปีนี้ไม่ได้ดองไข่เอง ขี้เกียจน่ะ
ซื้อตลาด ง่ายดี เอามาผ่าเป็น 2 ซีก หากใส่ทั้งลูก แยะไป เลี่ยน ค่ะ

Photobucket
เห็ดหอม ก็ต้องแช่ ก่อนเอามาผัดปรุงรสนะคะ

Photobucket
แปะก้วย ปีนี้ 8 กิโลกรัม ใช้แรงงานคนแก่นั่งตอกเปลือกออก.
..ให้ออกกำลังค่ะ ดีกว่านั่งเฉย ๆ 5555 แล้วจึงเอามาเชื่อมให้เข้าเนื้อ

Photobucket
กุนเชียง เจ้าประจำ.......หมูเน้น ๆ ไม่มีมัน.....
ใส่กันชิ้นโต ๆ จมเขี้ยวเลย…..
ลูกชายเพื่อน ชมใหญ่ กุนเชียง อา..หย่อย...มาก...

กุ้งแห้งที่ใช้ผัดข้าว ต้องไปซื้อที่ขายส่งค่ะ ..กิโลกรัมละ 500 ค่ะปีนี้
แต่ก็ยังไม่สะใจ เผลอโยนแบบตัวโต กิโลละ 1 พัน เข้าไปแจมด้วย.
......นี่แหละค่ะ.. ..เพื่อชื่อเสียง......
Photobucket

ข้าวเหนียว ต้องไม่เก่านัก ใช้โป้สับ กระเทียมเจียว ถั่วลิสงต้มสุก
ให้คนใช้ปอกเปลือก 2 วัน กว่าจะเสร็จ
Photobucket

การทำบะจ่างเป็นอะไรที่งานจุกจิกมาก ......แต่ก็คุ้มค่า...
กินแป๊ปเดียว หมดลูกแล้ว.....หากเขาขายราคาแพง อย่าไปบ่นนะคะ
..งานช้างค่ะ เวลาทำแต่ละครั้ง...ถ้าอยากทาน อย่าเกี่ยงราคาค่ะ
Photobucket

เครื่องที่ใส่ทั้งหมด ห่อแล้วก็แทบปิดไม่มิด
ใครจะบอกว่าเครื่องน้อย ไม่น้อยแล้วค่ะ
หากคุณอยากใส่พุทราจีน หรือเกาลัด เพิ่มเข้าไป ก็ไม่แปลก
แต่ปีนี้ เราไม่ใส่ค่ะ
Photobucket

ปีนี้เราใช้เวลาทำกัน 2 วัน คือวันอังคาร และวันพุธ
โชคดี ที่มีฝ่ายเก็บล้างค่ะ เพราะต้องล้างแล้ว ล้างอีก
จนไม่เหลือความมัน บอกแล้ว ทั้งมัน และทั้งมันส์ ค่ะ

เป็นความสนุก และเหน็ดเหนื่อยมาก กว่าจะสำเร็จเป็น
"บะจ่าง" สำหรับทุกคน แต่ก็คุ้มค่าสำหรับการได้รับประทาน
ของอร่อย ที่ถูกปากพวกเราและเพื่อนพ้องทั้งหลาย
ความสุขที่ต่างขับรถมาเอาบะจ่าง แล้วมานั่งคุยกันสักพัก
(คุยนานไม่ได้ เดี๋ยวทำไม่ทัน) เพื่อน ๆ บางคน มานั่งรอ
ตั้งแต่บะจ่างยังไม่สุก หรือแวะมากินส้มตำกันมื้อเที่ยง......
เสียงโทรศัพท์ดัง ไม่ขาดสาย ต้องมีฝ่ายรับโทรศัพท์
และก็ถือให้คุย.....เพราะมือมันไม่ว่างสิคะ

ใครกิน ใครก็ชม ...
แหม ...ไม่ต้องชม..ก็ได้กินแหละ
คือ บะจ่างของบ้านเรา อร่อย ...อร่อยมาก...
คุณไม่ต้องบอกเราหรอก........ เรารู้มานานแล้ว
555555555555

ขอเชิญรับประทานบะจ่างให้อร่อย
ให้สมกับการรอคอย นะคะ



ฝากภาพมาให้ชมกัน เล็กน้อยค่ะ..เราทำกันจริง ๆ ไม่ได้โม้..........

เริ่มจากทำความสะอาดโรงรถค่ะ
Photobucket

ใบไผ่ ก่อนนำมาใช้ ต้องแช่น้ำก่อน แล้วนำไปต้ม
แล้วก็ล้างน้ำ ล้างแล้ว ล้างอีกจนน้ำใสนะคะ
Photobucket

นี่คือ ส่วนประกอบท้งหมด เตรียมให้พร้อม ก่อนลุยค่ะ
Photobucket

ดูอีกมุมค่ะ จะเห็นชัด
Photobucket

เชือกที่เตรียมไว้
Photobucket
ทำใบใผ่ ให้เป็นกรวยก่อนนะคะ
Photobucket

แล้วใส่แปะก๊วยไป 1 เม็ด ตามด้วยข้าว เล็กน้อย

Photobucket

แล้วใส่เครื่องชุดใหญ่ ตามลงไป
Photobucket

ปิดทับด้วยข้าวอัดแน่น ๆ ค่ะ
Photobucket

ขะมักขเม้น .... ใส่หัวใจเข้าไป.....เดี๋ยวไม่อร่อย..
Photobucket

แหม ๆๆๆ ก็เพิ่ง รู้ว่า ไม่ได้ถ่ายรูป ตอนห่อไว้
จินตนาการเอาเองนะคะ รวบหัว รวบหาง แล้วกลายเป็นสามเหลี่ยม
นำไปมัด ก่อนไปต้ม ค่ะ
Photobucket


นี่คือส่วนหนึ่งนะคะ รูปทั้งหมด ไม่มีค่ะ
เพราะสมาชิก ทยอยมารับค่ะ
Photobucket


ขอบคุณมากคะ ที่แวะมาชมบล๊อคนี้






 

Create Date : 29 พฤษภาคม 2552
26 comments
Last Update : 31 พฤษภาคม 2552 22:40:20 น.
Counter : 5689 Pageviews.

 

Oh ho na tan mak mak ka.

 

โดย: CrackyDong 29 พฤษภาคม 2552 17:02:19 น.  

 

น่ากินมากเลยค่ะ อยากกิน อยากกิน

 

โดย: ปู IP: 119.42.97.231 29 พฤษภาคม 2552 18:50:24 น.  

 

เคยซื้อทานครั้งเดียวค่ะ เฉยๆมากเลย
แต่เข้ามาบล็อคนี้ เห็นจะต้องไปหามาลองอีก

 

โดย: หมูน้อยแก้มใส 29 พฤษภาคม 2552 19:21:29 น.  

 

อยากทานมากๆเลยค่ะ เครื่องตู้มๆแบบนี้หาทานยากมากๆเลยนะคะเนี่ย
ถ้าทำขายจะสั่งซื้อเลยนะคะเนี่ย
ไม่ได้ทานแบบนี้มานานแล้วค่ะ
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะคะ

 

โดย: jubejaa 29 พฤษภาคม 2552 22:57:47 น.  

 

น่ากินมากๆเลยค่ะ ^ ^
เข้าใจเลยค่ะว่าเวลาทำคงเหนื่อยน่าดู

บะจ่างนี่ของโปรดอีฟเลยละค่ะ อาม่าอีฟก็ทำเหมือนกันเวลาทำทีไรต้องกันส่วนของอีฟไว้เยอะๆเพราะรู้ว่าอีฟชอบมาก ( + ใช้เส้นหลานคนโปรด ^ ^ ) แต่หลังๆนี่พออายุเยอะขึ้นเลยทำไม่ค่อยไหวแล้ว เคยขอให้อาม่าสอนทำ แต่อาม่าไม่สอนบอกว่าอย่างเราไม่มีแรงมัดใบไผ่ให้แน่นหรอก สุดท้ายเลยได้แต่รอกิน 555+


ความจริงอีฟเกือบลืมไปแล้วนะเนี่ยว่าเทศกาลบะจ่างแล้ว

ยินดีมากค่ะที่ได้มาตอบblogนี้

 

โดย: eve IP: 10.6.6.113, 202.28.183.10 30 พฤษภาคม 2552 0:23:53 น.  

 

เวลาบ้านผมทำ พอเครื่องเหลือ ผมชอบนำมากินกับข้าวสวย เหยาะซีอิ๊วดำ(หวาน) ใส่พริกน้ำส้ม ซอยต้นหอมตามลงไป (ถ้ามีผักกาดหอมจะยิ่งอร่อย)

 

โดย: ซ้าย IP: 118.173.206.237 30 พฤษภาคม 2552 14:55:40 น.  

 

ขอบคุณมาก ๆ นะคะ ที่เข้ามา เม้น ให้
รู้สึกสนุกสนาน มากค่ะ ที่เขียนแล้วมีคนเข้ามาอ่าน
ปีหน้า มารับแจกบะจ่างไปชิมได้นะคะ
555555555

 

โดย: kimmybangkok IP: 58.8.107.55 30 พฤษภาคม 2552 23:09:23 น.  

 




หากเดินตามรอยเท้าผู้อื่น เราก็จะไม่มีรอยเท้าของตัวเอง


มาพร้อมกับความคิดถึงค่ะ

ดีใจจังที่คิ้มกลับมาแล้ว
หน้าตาบ้านบล็อกดีขึ้นเยอะเลย สงสัยช่วงที่หายไปจะแอบซุ่มฝึกวิทยายุทธ

บะจ๊าง บะจ่าง นี่แหละของชอบของป้าละ
แต่ที่ซื้อบางทีก็ไม่อร่อยนะ วันก่อนซื้อจากคาร์ฟูร์ แบบถาด ก็งั้นๆ

ทำพันลูก อุแม่เจ้า แจกกี่บ้านนี่ สงสัยแจกทั้งหมู่บ้านซะละมัง
เสียดายไม่ได้อยู่ใกล้จะได้ทำเนียนขอเป็น …..วงใน ….ด้วยคน

คิ้มเอ๊ยยยยยยยย บรรยายซะน้ำลายหยดเลย แหมะ แหมะ แหมะ

ฝีมือระดับนี้แล้ว อย่าทิ้งบล็อกไปอีกน๊าาาาาาาาา

รักษาสุขภาพและหลับสบาย…ฝันดีค่ะ


คมคำ : เดินช้าไม่เป็นไร แต่อย่าเดินถอยหลัง


 

โดย: ร่มไม้เย็น 31 พฤษภาคม 2552 0:28:49 น.  

 

It looks superb. I've just thought of making it last day. It's so sad that you didn't reveal us the recipe. Not fair!

Thanks anyway.
Hey! You'd better wear gloves.

 

โดย: Nicki IP: 203.45.10.184 31 พฤษภาคม 2552 16:31:19 น.  

 

เสียดาย ไม่รู้คุณ นิคกี้ จะเข้ามาอีกไหม ขอตอบตรงนี้นะคะว่า คงจะใส่ถุงมือไม่ได้ค่ะ มันไม่ถนัด เชื่อใจได้ค่ะ ว่าอนามัยสุด ๆ จะว่าไป ที่ว่าอร่อยนั้น สงสัยก็อีตรงไม่ได้ใส่ถุงมือนี่แหละค่ะ...55555555555.....

 

โดย: kimmy (kimmybangkok ) 31 พฤษภาคม 2552 22:30:04 น.  

 

แวะมาเยี่ยมเยือนพี่หนู แล้วค่า

 

โดย: muay HK IP: 125.26.41.142 3 มิถุนายน 2552 15:05:38 น.  

 




ทรัพย์จะเสื่อม เพราะใช้จ่ายไม่ถูกทาง
มิตรจะเสื่อม เพราะมีความเอื้อเฟื้อต่อกันน้อย
ความเคารพนับถือจะเสื่อม เพราะต่ำต้อยในคุณงามความดี



ดีใจจังที่คิ้มยอมให้ป้าได้เป็น…คนใน
และขอบคุณภาพ ….คนสวย ที่นำไปฝากด้วย
ต่อจากนี้คิ้มคงอยู่ประจำการไม่หนีหายไปอีกแล้วกระมัง

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะคะ


คมคำ : เตียงจะใหญ่โตมโหฬาร ก็นอนเพียงแค่เต็มแผ่นหลัง


 

โดย: ร่มไม้เย็น 5 มิถุนายน 2552 0:35:08 น.  

 

สวัสดีครับพี่หนู เป็นบล็อคที่น่ารักมากๆ ครับ
อ่านไปอ่านมาจนอยากกิน บะจ่าง เข้าให้ให้แล้ว
อยากไปเรียนทำจังเลย
จะได้เอาไว้ทำให้ลูกหลานกิน

วันนี้ขอบคุณมากนะครับ
ที่พี่ช่วยแนะนำแบบ single เพิ่มเติม
ทำให้ผมได้มุมมองใหม่ๆ อีกมากมาย
ถ้าไม่ได้จดตัวเลขที่พี่หนูทำไว้
สงสัยคงต้องมานั่งกดเครื่องคิดเลขต่อหน้าลูกค้ากันหนักเลย
นี่ เอื้อให้การพูดคุยเป็นไปได้รวดเร็วขึ้น
ขอบคุณอีกครั้งครับ

 

โดย: นพ IP: 124.120.130.97 10 มิถุนายน 2552 22:22:16 น.  

 

พี่หนูขา

พอเข้ามาปุ๊บ ก็เจอกะบะจ่างเรย อิอิ

น่าทานมั่ก ๆ ค่ะพี่

ตุ๊กได้ทานทุกปี ที่บ้านเฮียง้วงจะทำมาให้ไหว้

และได้ชิมกันทุกปี

ถ้าปีไหนเค้าทำกันเอง จะอร่อยมั่ก ๆ

ถ้าปีไหนไม่ว่าง ก็ซื้อ

ปีนั้นจะไม่ค่อยมีคนเอาไปกินค่าพี่

 

โดย: tuktuk IP: 125.24.38.206 16 มิถุนายน 2552 10:33:59 น.  

 



เมื่อเราเกิดมา ก็คือ เราตาย นั่นเอง
ความแก่กับความตายมันก็คืออันเดียวกันนั่นแหละ
เหมือนกับต้นไม้ เมื่อมีโคน มันก็มีปลาย เมื่อมีปลายมันก็มีโคน
ไม่มีโคน ปลายก็ไม่มี มีแต่ปลาย โคนก็ไม่มี
ดังนั้น เกิดนั่นแหละคือตาย ตายนั่นแหละคือเกิด

(หลวงพ่อชา สุภทฺโท)


มากับความคิดถึงค่ะคิ้ม

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะคะ


คมคำ : ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตัวให้เล็กที่สุด


 

โดย: ร่มไม้เย็น 19 มิถุนายน 2552 21:14:31 น.  

 



จงดำเนินชีวิตด้วยความมีสติ และไม่ประมาท
เพราะในชีวิตจริงไม่มียางลบ

ดอกฝิ่นในสายลมหนาว


หอบความคิดถึงมาฝากมากมาย
อย่าลืมขนเข้าบ้านด้วยเน้อออออออออออออ
กลัวโดนฝน กลัวหวัดจ้าาาา
ยังไม่อยากทันสมัย ….กับคุณหวัด 2009-06-22

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะคะ


คมคำ : แม้เราไม่มียางลบ แต่ก็คงความสวยงามได้ด้วยการให้อภัย
บ้านอุ่นรัก


 

โดย: ร่มไม้เย็น 22 มิถุนายน 2552 20:50:05 น.  

 




ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร
จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจาฯ

จาก…..นิราศภูเขาทอง

นิราศภูเขาทอง ได้รับยกย่องว่าเป็นนิราศเรื่องเยี่ยมที่สุดของท่านสุนทรภู่
ท่านแต่งเรื่องนี้ เมื่อครั้งเดินทางไปนมัสการเจดีย์ภูเขาทอง ที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
คาดว่าไปในราวปี พ.ศ.๒๓๗๑ ขณะนั้นท่าน มีอายุราว ๔๒ ปี

วันเกิด: 26 มิถุนายน พ.ศ. 2329 (สมัยรัชกาล ที่ 1)

เสียชีวิต: พ.ศ. 2398 (สมัยรัชกาล ที่ 4) สิริรวมอายุได้ 69 ปี

ผู้สืบสกุลของสุนทรภู่ ปัจจุบันใช้นามสกุล "ภู่เรือหงษ์"
…………………………….

พักนี้ป้าไม่ค่อยได้เข้าบล็อกค่ะ เพิ่งเข้าวันนี้เอง



ร่มไม้เย็นร่วมรำลึกถึงวัน….สุนทรภู่ ค่ะ



 

โดย: ร่มไม้เย็น 26 มิถุนายน 2552 23:54:50 น.  

 

เหนื่อยไหมครับ ออกบูธที่ศูนย์สิริกิติ์
ใกล้จะหมดเดือนแล้ว เวลาช่างผ่านพ้นไปไวจริงๆ
ผมมีแต่คำขอบคุณที่อยากจะมอบให้พี่หนูครับ
เพราะพี่มีแต่คำแนะนำดีๆ ให้ผมเสมอ
เดี๋ยวผมไปออกค่ายครั้งนี้ จะเอาบุญมาฝากนะครับ
เพราะเราจะได้ไปทำบุญที่วัดกับชาวบ้านด้วย
เป็นวันอาสาฬหบูชา คงจะสนุกดีไปอีกแบบ

 

โดย: นพ IP: 124.120.139.218 27 มิถุนายน 2552 21:47:08 น.  

 



เกมชีวิต …. "เริ่มต้นที่ตอนจบ"


เกมนี้เริ่มที่ขอให้ผู้อ่านลองหาเวลาเงียบๆ
หลับตานึกถึงภาพตัวเราตอนอายุสักแปดสิบ ป่วยหนักกำลังจะตาย

ลองจินตนาการย้อนกลับไปมองว่า ที่ผ่านมาเราใช้ชีวิตอย่างไร
เราใช้เวลาทำอะไร / วิ่งตามอะไร / วุ่นวายกับอะไร
รัก หรือ ไม่รักใคร / สุข - ทุกข์ เป็นผลจากอะไร

และ สอง คำ ถาม ที่ สำ คัญ ที่ สุด คือ

1 เราจะเสียดาย หากเราตายไปโดยไม่ได้ทำอะไร
2 เราจะเสียดาย หากไม่ได้ใช้เวลากับใคร
ห รื อ ไ ม่ ? ? ? ?
…………………….


จากคอมเม้นท์บน... ไปออกบูธเกี่ยวกับอะไรเอ่ย
เดี๋ยวนี้ป้าไม่ค่อยได้ไปไหนเพราะไม่สะดวก
เสร็จจากงานแจ๋วก็อ่านหนังสือ กับนั่งหน้าคอม ... แค่นั้นเอง

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะคะคิ้ม


คมคำ : ชีวิตคนเราสั้นนัก จนไม่มีเวลาเหลือสำหรับความโกรธหรือความแค้น



 

โดย: ร่มไม้เย็น 28 มิถุนายน 2552 19:45:56 น.  

 



ธุรกิจของความสุข หากลงทุนด้วยการให้ความสุข
ผลตอบแทนที่ได้รับ ย่อมจะเป็นความสุขเช่นกัน



แวะมาเยี่ยมจ้าาาาาาา
ออกนอกชายคาระวังฝน อย่าให้ต้องล้มหมอนนอนเตียง
เป็นห่วงค่ะ

บ้านป้าฝนกำลังมา ที่นี่เป็นไงบ้าง

ภาพคนป่วยที่เอามาแปะข้างบน หากกลัวก็ลบได้ค่ะ ไม่ว่ากัน
และหากทำให้กลัวก็ต้องขอโทษด้วยค่ะคิ้ม

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับทุกทุกวันนะคะ


คมคำ : คนที่อยากได้ไปเสียทุกอย่าง
สุดท้ายจะเสียทุกอย่างที่อยู่ในมือ


 

โดย: ร่มไม้เย็น 30 มิถุนายน 2552 22:38:52 น.  

 



หากตีความคำว่า ..นิพพาน คือจิตที่ สุข สงบ เย็น
การบรรลุถึง นิพพาน ก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินวิสัย



ตอนนี้บ้านป้าทั้งฝนทั้งลมกำลังโหมกันมาจนต้องรีบปิดประตู
สงสัยจะได้โองามจึงมากันแทบทุกเย็น

ชวนไปดูหัวบล็อกบ้านร่มไม้เย็นค่ะ (จะลบก่อนเที่ยงคืน)

รักษาสุขภาพ และอยู่กับสุขที่สงบ เย็นนะคะ


คมคำ : ถืออยู่ แบกอยู่ให้หนักทำไม
ไม่วางเมื่อไหร่จะว่าง


 

โดย: ร่มไม้เย็น 2 กรกฎาคม 2552 19:28:08 น.  

 



มี ส้ ม ม า แ จ ก ค่ ะ

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันหยุดยาววววววค่ะ

คมคำ : ผู้ให้เกียรติ…ย่อมได้รับเกียรติ



 

โดย: ร่มไม้เย็น 4 กรกฎาคม 2552 22:13:43 น.  

 

ทดสอบโหลดรูปใหญ่ค่ะ
ไม่รู้ว่าจะสะใจไหม

wow

 

โดย: คิมมี่ (kimmybangkok ) 6 กรกฎาคม 2552 8:41:02 น.  

 

โอ้โอ..
พอรูปใหญ่ เลยเห็นร่องรอยอาวุโส ชัดเจนเลย

มายก๊อด 5555555

 

โดย: คิมมี่ อีกครั้ง (kimmybangkok ) 6 กรกฎาคม 2552 8:43:26 น.  

 

เป็นบะจ่างที่น่าทานมากเลยครับพี่

ปล. หมิงหมิงไม่ดื้อครับ
แต่ซนระเบิดเถิดเทิงเลยครับ




 

โดย: กะว่าก๋า 6 กรกฎาคม 2552 10:46:39 น.  

 

สวัสดีครับ น่าทานจังครับ ผมก็ทำครับ ทราบว่าโหดสุดๆ ทำเป็น homemade ครับ เป็น Product of ขนมเข่งฮ่องเต้
ลองมาดูได้ที่เพจ https://www.facebook.com/kanomkenghongtae
หรือที่ภาพ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=304663289670208&set=a.304663266336877.1073741833.165701150233090&type=1&theater
นะครับ

 

โดย: SANTA's PAPA IP: 27.130.87.7 15 กรกฎาคม 2556 4:42:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


kimmybangkok
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




ถ้าเกิดช้ากว่านี้สัก 20 ปี คงจะทำอะไร ๆ ได้มากกว่านี้

New Comments
Friends' blogs
[Add kimmybangkok's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.