Bloggang.com : Kika_ii : ตัดสินใจแน่วแน่..ฉันจะไม่ยอมเป็นคนอ้วนไปจนตาย

ตัดสินใจแน่วแน่..ฉันจะไม่ยอมเป็นคนอ้วนไปจนตาย

ก็บ่อยนะที่มักจะได้ยินคนโน้นคนนี้พูดให้ได้ยินว่าเรามันเป็นคนตัวใหญ่กว่าคนอื่นบ้างล่ะ อ้วนบ้างล่ะ
เสียงตอบจากสมองอันชาญฉลาดของเราเอง : “แล้วไงล่ะ ชั้นก็ไม่ได้อ้วนมากมายอะไรนี่ ก็แค่เป็นคนโครงร่างใหญ่ แม้จะมีพุง (นิด ๆ หน่อย ๆ)
แต่ก็ยังดูเป็นคนปกติล่ะน่า โรคความดันก็ไม่เป็น ไขมันในเลือดก็อยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน ชั้นยังเคลื่อนไหวตัวเองได้อย่างกระฉับกระเฉงอยู่นะ
เสื้อผ้า แม้จะหาไซส์ยากหน่อย แต่ก็ยังหาได้ ส่วนแฟชั่นสลิม ๆ แบบสาว ๆ สมัยนี้เค้านิยมกันน่ะ เชอะ ชั้นไม่สนหรอก มันดูไม่ Healthy”
องุ่นเปรี้ยวซะอีกแน่ะ กล่าวคือ ทั้งหมดทั้งมวล ไม่เคยก้มมองตัวเองอย่างจริงจังเลยไง

ด้วยความที่ว่าตอนเด็ก ๆ เคยเป็นนักวิ่งลมกรด วิ่ง 4X100 ได้เหรียญเงินมาแล้ว เราเลยค่อนข้างมั่นใจในตัวเองอยู่ลึก ๆ ว่า
ด้วยความเป็นนักกีฬาอย่างเรา คงไม่อ้วนง่าย ๆ หรอกมั้ง นี่ไง แขนขาก็ไม่ได้ใหญ่อะไร ใคร ๆ ก็บอกว่ากล้ามขาแข็งตึง ไม่เห็นมีเซลลูไลท์เลย
ส่วนพุง เรื่องอะไรจะไปมอง รู้น่ะรู้ว่ามีพุง แต่ไม่อยากไปพินิจพิจารณามันมาก มันคงไม่ได้ใหญ่เกินไปหรอกมั้ง เราก็เลือกมองส่วนที่อยากมองสิ 5555

ก็แล้วจะให้เอาเวลาที่ไหนมาสนใจเรื่องรูปร่างล่ะ วัน ๆ แค่ทำงานก็เหนื่อยแล้วนะ หลังเลิกงงานก็อยากจะให้รางวัลกับตัวเอง อยากจะพักผ่อน
แล้วไม่ใช่ว่าไม่ดูแลตัวเองนะ อาหารที่กินเข้าไปก็ล้วนแต่เลือกมาแล้วทั้งนั้นว่าเป็นอาหารสุขภาพ ไม่กินอาหารมัน เครื่องดื่มที่มีรสหวานก็ไม่ชอบ
ของจุกจิกก็ไม่กิน กินแค่วันละ 3 มื้อแค่นั้นล่ะ ส่วนเรื่องการออกกำลังกายน่ะเหรอ บอกแล้วไงล่ะว่าไม่มีเวลา (จะเอาอะไรกับคนไม่มีเวลานักหนาเนี่ย)

จนกระทั่ง...
กระจกบานนั้น... ที่จริงมันก็ไม่ใช่กระจกวิเศษวิโสอะไรหรอก มันก็กระจกบานเดิมของเรานี่แหละ ภาพสะท้อนจากกระจก
ผู้หญิงนางหนึ่ง รูปร่างสันทัด ขาแน่น (มันเป็นความภาคภูมิใจลึก ๆ ของอดีตนักวิ่ง 4X100 เมตร) แต่ต้นขาด้านในบริเวณขาหนีบ เริ่มมีไขมันมาพอก
จนเมื่อยืนขาชิดกันช่องแคบมะละกาที่เคยมี มันหายไป (เหอ ๆ )
แล้วพุงล่ะ...ยังไม่กล้ามอง...หันหลังก่อนดีกว่า
อะไรเนี่ย หลังอันเซะซี่ของเรามันกลายร่างมาเป็นลอน ๆ ที่สะบักติดกับจุ๊กกุแร่ มันก็มีไขมันก้อน ๆ ดั๊ว เกลี่ยดคำนี้แต่ก็เป็นคำเดียวที่นึกได้ในขณะนั้น “หนา” จัง T_T
ไหนลองกางแขนซิ ท้องแขนมีห้อย ๆ แล้วนิ ไหนลองสั่นสิ เบา ๆ ก่อน เฮ้ยยยย ไม่แกว่งว่ะ แปลว่ายังเฟิร์มอยู่เหรอ
งั้นลองสั่นแรง ๆ ดูซิ ... แง๊ แงงงงงงงงงงง มันแก่วงง่ะ
ลองบิดแขนดูซิ (เบา ๆ นะ กลัวอ่ะ) แว๊กกกกก เซลลูไลท์ซ่อนอยู่ภายในส่วนที่เคยคิดว่าเป็นกล้ามเนื้อเฟิร์ม ๆ ของแขนเราตรึมเยย T_T
ก้นล่ะ...ก็ยังโอเคอยู่นะ (คิดว่า)
ต้นขาหลังแม้ไม่ใหญ่เกินกว่าจะรับได้ แต่ก็มีลอน ๆ ล่ะ น่าเกลียดที่สรวด
กลับมาที่พุง....โอเคร เข้าใจแระ เราไม่ได้จัดอยู่ในประเภท “คนรูปร่างปกติ” อักต่อไปแระ นึกถึงเจ้านี่เลย

แล้วไงล่ะทีนี้
เป็นแบบนี้แล้วมันไม่ดีตรงไหนล่ะ ถามตัวเองว่า
ความสุขมีมั้ย ... ก็มี
สุขภาพโอเคมั้ย .. ก็โอ
คาใจมั้ย .. เอาเป็นว่าถ้าชั้นหุ่นดีไปอีกคน โลกนี้ก็คงไม่มีคนอ้วนกันพอดี สังคมก็จะไม่มีความหลากหลาย
อื่มมมมม แว๊กกก จะบ้าเหรอ ไม่ต้องเสียสละขนาดนั้น

ถ้าตั้งใจลดความอ้วนล่ะ
ความสุขมีมั้ย .. ก็คงมีเหมือนเดิม
สุขภาพล่ะโอเคมั้ย .. ก็คงดีกว่าตอนนี้มั้ง คงไม่เหนื่อยง่ายแหละ คิดว่านะ
แล้วมีอะไรคาใจมั้ยล่ะ ... ก็คงยืดได้ล่ะ แล้วก็กู้ความเป็น “คนรูปร่างปกติ” กลับคืนมา
แร้วววววววว .. แล้วไง ชั้นก็ตัดสินใจแล้วน่ะสิ ว่า “ชั้นจะไม่ยอมเป็นคนอ้วนไปจนตาย” หรอก

Create Date : 24 ตุลาคม 2555

Last Update : 24 ตุลาคม 2555 11:39:31 น.

5 comments

Counter : 979 Pageviews.

อิอิ สู้ๆนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ ;]
มาพยายามไปพร้อมๆกันค่ะๆ

โดย: CatZiiZ007

วันที่: 24 ตุลาคม 2555 เวลา:14:32:35 น.

ได้ค่า คุณ CatZiiZ007 ฮึบ ๆ ๆ ^_^

โดย: Kika_ii

วันที่: 24 ตุลาคม 2555 เวลา:14:39:27 น.

เอากำลังใจมาฝากนะคะ นักกีฬาเก่าแบบนี้ ควบคุมอาหารดีๆ ออกกำลังหน่อยๆ อีกเดี๋ยวหุ่นดีๆ ก็กลับมาค่ะ

โดย: sangsasi

วันที่: 24 ตุลาคม 2555 เวลา:19:18:16 น.

อ่านสนุกดี รอติดตามตอนต่อไปนะคะ (ชอบท่อนที่ส่องกระจกง่ะ 555) การที่สุขภาพดี และหุ่นดีด้วยนั้น ให้อะไรมากกว่าที่เราคิดค่ะ สู้ๆนะคะ

โดย: Max Bulliboo

วันที่: 24 ตุลาคม 2555 เวลา:19:23:21 น.

มาสู้ๆไปด้วยกันนะครับ

ตั้งใจควบคุมอาหารและออกกำลังกาย
หลุดบ้างอะไรบ้าง แต่ต้องคอยเอาคืนมันเนอะ

โดย: เซฟ (ชิโฮจัง

) วันที่: 24 ตุลาคม 2555 เวลา:19:26:20 น.

ชื่อ :

Comment :

*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

รหัสส่งข้อความ
กรุณายืนยันรหัสส่งข้อความ