Bloggang.com : Kika_ii : ไพรมหากาฬ 12 : หะ หมี หมี หมี (เห็นมั้ย)

ไพรมหากาฬ 12 : หะ หมี หมี หมี (เห็นมั้ย)

มื้อเที่ยงก่อนออกเดินทางเป็นไปตามปกติเกือบทุกคน ยกเว้นคุณหญิงดารินซึ่งก้มหน้าก้มตากินเงียบ ๆ จนผิดฟอร์มไป รพินทร์ขัดห้างสำหนับนั่งล่าสัตว์ไว้ 3 แห่ง เพื่อให้นายจ้างทั้งสามเลือกคนละห้างตามชอบ โดยจะมีนายพรานของเขานั่งประกบด้วย หลังจากส่งคุณหญิงดารินขึ้นห้างแรกโดยมีพรานบุญคำเป็นบัดดี้แล้ว รพินทร์พาคุณชายเชษฐาและไชยยันต์เดินต่ออย่างคล่องแคล่ว และรวดเร็วไปยังห้างของแต่ละคน ความคล่องแคล่วในการเดินป่าของรพินทร์เป็นที่สนใจของเชษฐาและชัยยันต์เป็นอย่างมาก รพินทร์บอกว่าถ้าเป็นพื้นที่ที่เคยชิน เค้าไม่ต้องพึ่งทั้งแผนที่ทั้งเข็มทิศเลย แต่หากเลยหล่มช้างไปแล้วคงต้องพึ่งทั้งเข็มทิศ และ แผนที่ของมังหมานรธาอย่างเลี่ยงไม่ได้

ระหว่างทางที่จะไปยังห้างของเชษฐาและไชยยันต์ เกิดมีเจ้างูเหลือมตัวใหญ่โชคร้ายมาขวางทางซะอีก ตัวเลือกเกี่ยวกับอาวุธที่จะใช้ในการฆ่างูตัวนี้ถูกเสนอขึ้นมาโดยหลาย ๆ คน แต่ก็ถูกพี่รพินทร์ปฏิเสธด้วยเหตุผลต่าง ๆ อย่างเช่น คุณชายเชษฐาเสนอจะยิงงูเหลือมให้ตายด้วยลูกซอง พี่รพินทร์ก็บอกเสียงปีนมันจะทำให้สัตว์ที่กำลังจะไปล่าแตกกระเจิงหมดพอดี จันจึงเสนอจะต่อสู้กับงูด้วยมีดพก พีรพินทร์ก็บอกว่างูมันอยู่บนต้นไม้ กว่าจันจะปีนขึ้นไปฟันงูได้ ก็โดนมันกัดตายก่อน พร้อมกันนั้นพี่รพินทร์เห็นแงซายยืน ๆ พัก ๆ อยู่ ก็โยนมีดพกของตนให้ พร้อมกับบอกว่า “แกรู้วิธีจัดการมันไม่ใช่เหรอ แงซาย” เอิ๊กส์ - - ไรอ่ะ อยู่ ๆ ก็หางานให้แงซายสุดหล่อซะงั้น

แงซายรับมีดพกของรพินทร์มา แล้วเปลี่ยนตำแหน่งที่มือจับจากด้ามมีดเป็นจับที่ปลายมีด ก่อนจะยกขึ้นเล็งไปข้างหน้า พร้อมกับบอกให้รพินทร์หลบหัวหน่อย (ถ้าไม่หลบก็ตามใจนะ หึ หึ) มีดถูกขว้างออกจากมือแงซายไปพร้อมกับมีเสียงแหวกอากาศดังขวับ ๆ ๆ (นึกถึงหนังจีนเลย) ทุกคนยกเว้นรพินทร์มองตามไปที่จุดหมายของมีด แล้วพากันตะลึงเมื่อพบว่ามีดได้ไปปักอยู่ที่ลำต้นของต้นไม้ที่งูเหลือมเกาะอยู่ และหัวของงูเหลือมได้หลุดกระเด็นไปทางไหนแล้วก็ไม่รู้ อ๊ากกกกกกกก

เมื่ออุปสรรคถูกกำจัดไป พี่รพินทร์นำผู้ร่วมทางเดินต่อขึ้นไปยังเป้าหมายข้างหน้า ดึงมีดที่ปักคาซากงูคืนมาเก็บเข้าปลอกเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ในที่สุดก็เดินมาถึงห้างที่คุณชายเชษฐาจะใช้ร่วมกับนายจัน ทำเลที่ตั้งห้างของคุณชายดูน่ากลัวพิลึก โชคดีนะจ๊ะ

ส่วนห้างของไชยยันต์ต้องเดินข้ามหนองน้ำ ผ่านฝูงลิง ตัดดง ออกทุ่งผีหลอก เอิ๊กส์ กว่าจะถึงห้างดินโป่งที่เค้าเตรียมไว้ แต่ไชยยันต์กลับอยากเดินตามรอยวัวกับเขามากกว่า ก็เลยต้องทิ้งห้างนี้ว่างไว้

รพินทร์ ไชยยันต์ แงซาย และลูกหาบอีก 2 คน รวมเป็น 5 คน เดินอยู่ในห้วยแห้ง ซักพักมีเสียงดังโครมครามาจากชายป่าไม่ไกล สมเสร็จนั่นเอง พี่รพินทร์บอกว่า ถ้าเห็นสัตว์เล็กวิ่งกระเจิงมาแบบนี้ ถ้ายิงทันก็ยิง ถ้ายิงไม่ทันให้ซุ่มดูก่อน เพราะมักจะมีสัตว์ใหญ่ไล่ล่ามันวิ่งตามมา อย่าพรวดพราดออกไป เดี๋ยวจะกลายเป็นเหยื่อสัตว์ใหญ่โดยไม่รู้ตัว

ไชยยันต์ต้องตื่นจากความเพลิดเพลินในการชมนกชมไม้และธรรมชาติสวยงามรอบตัวเมื่อได้ยินเสียงลูกเลื่อนจากไรเฟิลของรพินทร์ “ฮึ่ยยยย...หมี” (เห็นป๊ะ...555) ไม่ใช่ตัวเดียวนะ ข้างหน้าของพวกเค้าคือหมีควายเป็นฝูงเลย ลูกหาบทั้งสองคนเผ่นหนีขึ้นต้นไม้ไปแล้วอย่างไวปานวอก (แต่หมีปีนต้นไม้เป็นนะตัวเธอว์ -_-“) แงซายคว้าแขนไชยยันต์ให้เข้าไปหลบหลังโขดหิน แงซายบอกให้เขาคอยดูรพินทร์ก่อน อย่างเพิ่งผลีผลามทำอะไรลงไป เพราะหมีควายร้ายมาก ถ้าล้มตัวนึงได้ ตัวที่เหลือในฝูงจะเข้ามารุมเราทันที

รพินทร์โยนก้อนหินเข้าไปในฝูงหมี และตบขากางเกงเพื่อเป็นการไล่ แต่ผลเป็นไปในทางตรงข้าม เจ้าหมีตัวใหญ่พุ่งตรงมายังเขา เขายิงสวนด้วยไรเฟิลในมือกระสุนเข้ากลางแสกหน้าของหมีทันที หมีตีลังกา 2 ตลบก่อนจะฟุบลงที่พื้น พอตัวแรกล้มลง ฝูงหมีระส่ำระสาย ตัวที่เหลือต่างพุ่งเข้ามาหาพี่รพินทร์ แงซายและไชยยันต์ผู้หลบอยู่หลังโขดหินต่างช่วยกันยิงหมีด้วยปืนประจำตัว เสียงดังสนั่นลั่นทุ่งไปหมด หมีตายไปหลายตัว ตัวที่เหลือวิ่งหนีเข้าป่าไป

หลังจากที่สังหารฝูงหมีไปแล้ว เสียงปืนดังทำให้ป่าแตก จึงไม่มีสัตว์ที่ไหนมาอยู่ให้ล่าอีกแล้ว วันนี้เป็นอันสียฤกษ์ พี่รพินทร์บอกพรุ่งนี้จะจัดทริปยิงวัวแดงให้ใหม่ที่เขาเจ้า

ไชยยันต์ (นึกในใจ) - - ไม่ได้ล่าวัวแดงก็ไม่เป็นไรหรอก อย่างน้อยวันนี้ก็ได้ยิงหมีไปเป็นฝูงล่ะค้าบบบบ

ขากลับ ทีมของรพินทร์มาสมทบกับทีมคุณชายเชษฐา และก็พบว่าทีมนี้สามารถล่าวัวแดงได้สำเร็จด้วยลูกปืนเพียงนัดเดียว ส่วนคุณหญิงดาริน ไม่ได้ตัวอะไรซักกะตัว ที่จริงมีโอกาสจะยิงกวางได้อยู่เหมือนกัน แต่ติดที่กวางมีลูก เธอเลยสงสาร ไม่ยิง

พี่รพินทร์ (นึกในใจ) “แปลกกกกกกกกก !!!”

Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2555

Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2555 19:11:35 น.

0 comments

Counter : 628 Pageviews.