|
ชีวิตนักเขียน
เมื่อกี้ พิมๆ แล้ว หาย มันคืออะไรรรร 555 ต้องคอย เซฟอยู่ตลอดนะ บอกเลย
การที่เราจะเป็นนักเขียนได้ จะต้อง มีผลงาน ต่อ เนื่อง มาตลอด ให้ ผู้อ่าน ได้ ติดตาม ผลงาน ของเราจะต้องขายได้ ทันยุค ทันสมัย หรือ ไม่ ก็ มีจุดเด่นประจำตัว เป็นสำนวนของผู้เขียน
เรายังแต่งนิยาย ไม่ได้ เพราะว่า เรายัง อ่าน ไม่มากพอ และ ไม่กล้า ที่จะ จินตนาการ นอก กรอบ
เรา อยาก เฝ้ามองชีวิต คนอื่น ใช้เวลาว่าง ไปกับการ เฝ้า สังเกตุ แต่ ข้อจำกัดคือ เรื่อง เงิน และเวลา
คิดดูซิ คนส่วนมาก ดิ้นรนกันไป ก็เพราะเรื่องเงิน เราเรียนมา เพื่อประกอบอาชีพ เป็นลูกจ้าง ทำตามที่คนอื่นสั่ง ความไม่มีอิสระ มันใช่แล้วหรอ การที่เรา ไม่ได้เป็นผู้นำเลย การที่เรา ไม่มี อิสระ ทางความคิด
เราอยากจะออกมาจากกรอบเหล่านั้น
ขอบคุนสำหรับการติดตาม และอ่าน ข้อความ ของเรา วันนี้ คนก็อ่าน 2030 ครั้งแล้ว เป็นตัวเลขที่ดี เราอยากจะบอกตัวเอง ในอนาคตว่า จงรีบทำนะ อะไรที่มันจะเกิดมันก็ ต้องเกิด อยากทำอะไร ก็ทำ ก่อนที่จะไม่มีเวลา ก่อนที่จะแก่ ก่อนที่จะ ไม่มีแรง เราโชคดี ที่เกิดมาพร้อมทุกอย่าง พ่อแม่เราหาเลี้ยงเราได้ ไม่ลำบากนัก มีเรียน
อาจจะ ติดขัดตอนที่ ใช้ชีวิตมหาวิทยาลัย ที่ต้องไกลบ้าน ทำอะไรไม่เป็นเลย อยู่คนเดียว เรียนยาก จัดการชีวิตอะไรไม่ค่อยได้เลย สังคมใหม่ มีแฟน อกหัก เลิก ผิดหวัง อะไร ก็ รุมเร้า พี่สาว พ่อ แม่ มีแต่เรื่อง อึดอัดกังวลใจมาก ผ่านมาได้ ต้องอาศัยเวลา และประสพการณ์ เท่านั้น
เรา ผ่านอะไรมาก็ ไม่มาก 27 ปีเอง แต่ ทุกแง่มุมของชีวิต มันล้วนแล้ว แต่มีจุดต่อเนื่อง เชื่อมกัน เราเป็นคนแบบนี้ ในปัจจุบัน เพราะว่า ตอนเด็ก เราเคยได้รับการเลี้ยงดูมาแบบนี้
เราบอกได้เลย ว่า เราเป็นคนที่ตัดสินใจ ไม่เฉียบขาด ขาดความมั่นใจ เพราะว่า เรา ไม่ค่อย ได้ตัดสินใจด้วย ตนเอง แม่คิดให้ เราเป็นคนที่เชื่อฟังผู้ใหญ่ เเข็งกร้าว ดื้อเงียบ เรามีความเป็นศิลปิน
เรา ไม่ชอบพวกหนังรักหรอกนะ เราไม่ชอบอ่านด้วย เราเป็นผ่าน ผลิต เรา ไม่ได้เป็นผู้เสพ โลกนี้ มันก็ ต้อง มีคน 2 พวกซิ จริงไหม
เราเขียนได้ดีกว่าพูดนะ ตอนี้ เราก็อยู่คนเดียว เข้างานกะดึกอยู่ นอนก็น้อย เป็นทาส ของอาชีพ เราก็ คงจะ ไม่ได้ ทำตามความฝันซะที หากเรา มัว ทำตามความฝันคนอื่นอยู่จริงไหม
คิดไปก็น่าขำ เรื่องราชีวิตคนใหญ่โตที่นำมาเขียนเป็นหนังสือได้มากมาย ให้ผู้คนติดตาม และมีแรงบัลดาลใจ ฉันอยากเป็นหนึ่งในคนนั้นบ้าง แต่ หากทำไม่ได้ ความมั่นใจเกินไป เขาเรียกว่า มั่นหน้า 5555
สังคมมีทั้งคนเหยียดหยาม เราอยู่ในคนหมู่มาก การมาใช้ชีวิต ในชนบท มันก็สบายดีนะ การได้ เรียนรู้ เข้าใจ เป็นส่วนหนึ่งของชุมชน ความคิด เรื่องธุรกิจ มันเป็นอะไรที่ คิดถึงแต่กำไร ไม่ค่อยคิดเรื่องถูกผิดเท่าไหร่ การที่เราอยู่ในไทยนี้ กรอบความคิดแบบไทยๆ อาจจะทำให้เรา ไม่โต 55
ทั้งๆที่เรา ใช้ภาษาไทยพิมอยู่ ท่านผู้อ่านอาจจะหมั่นไส้เราแล้วก็เป็นได้ เราก็ ไปไม่สุด ซะทาง แล้วก็ ประกอบมาเป็นตัวเรา ที่รู้ กว้างๆ ทำได้หมด แต่ไม่ดีซะอย่าง ทำขนม วาดภาพ ร้องเพลง ทำอาหาร เรียนหนังสือ เรื่องฟิตหุ่น อยากเป็นดารา การแสดง ได้แต่ วันนาบีไปวันๆ ไม่ยอมไปสมัคร ไม่ยอมเสียเวลา เหรือ อุทิศตนให้กะมัน เพราะว่าเรา ไม่กล้าไง กลัวจะล้มเหลว ไม่สุดซะทาง ตอนนี้ เราต้อง ลุกขึ้นมาแล้วนะ ทำอะไร ตามใจที่เราอยากทำ เปลี่ยนมัน
เบื่อกับที่เดิมๆ อยากมีชีวิต ที่ไม่ต้อง รับผิดชอบแบบเด็กๆ ใครว่า งานแบบ freelance ดี มันอาจจะ ไม่มั่นคงก็ได้ ตื่น แล้ว สู้มันต่อไป
| Create Date : 01 กรกฎาคม 2559 |
|
0 comments |
| Last Update : 1 กรกฎาคม 2559 23:07:46 น. |
| Counter : 379 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [