อ่านดูแล้วเที่ยวแบบสนุกและสบายด้วย...เสียดายจังที่พี่วาดภาพความลำบากเยอะไปหน่อย เลยไม่ได้ขอไปด้วย...เฮ้อ

คราวหน้าถ้าไปสบาย ๆ แบบมีเส้นก๋วยจั๊บแบบนี้ ชวนพี่ด้วยนะค้า

สนุกและสบายจริงๆค่ะพี่ต้อม
โธ่...พี่ต้อมก็ทราบว่าน้องสาวทั้ง2 เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ จะไปลำบากได้ไงคะ
ว่าแต่พี่ต้อมจะทนอยู่กับนางเมรีทั้ง 2 ที่เต้นอยู่ตรงขอบเวทีไหวรึคะ?
ถ้าน้องออกต่างจังหวัดบ่อยๆ พี่ 2 คนท่าทางจะเสียผู้เสียคน อิอิ

ไม่หรอกค่ะ คุณแอ๊นท์ พี่ไม่เข้าสถานที่อโคจร (เป็นคนธรรมะธรรมโม.......ใครเชื่อมั่ง???) ถ้าเผื่อพี่ไปน้า น้องสองคนไปเป็นเมรีขี้เมาตามสบาย พี่ขอนอนหลับในห้องพักดีกว่า....

นอกจากสนุกและสบายแล้ว ยังอิ่มอร่อยด้วยค่ะพี่ต้อม
เจี๊ยบกับแอ๊นท์น่ะชอบนักเรื่องหาของอร่อยๆ กิน
ทริปหน้าเราไปด้วยกันนะคะ

ว่าหายไปไหนแอบหนีไปเที่ยวเองเอ้ยไม่ใช้ตามน้องไปเก็บข่าวมาเล่าให้กันฟัง ขอบคุณคะ

แฝดคู่นี้ อีกคนทำไมไม่มีโบว์รักสีชมพูล่ะคะ ยอมให้อีกคนเด่นกว่าได้ไงค้า

น้องเจี้ยบพูดถึงหมี่โคราช ใส้กรอกอีสานแล้วหิวข้าวขึ้นมาเลยค่ะ ว่าจะอดมื้อเย็นแล้วเชียวน้า ยิ่งแวะไปบ้านคุณกระติ๊ดแดงเห็นรูปซี่โครงนั่ง ยืนอยู่ต้องรีบทานกลัวเหลือแต่กระดูก

ฝากสาร์นรักถึงคุณกระติ๊กแดงด้วยค่ะ เมื่อไรจะให้เข้าไปออกความเห็นบ้างล่ะคะ

น้องชายของน้องเจี้ยบและน้องแอ๊นท์นี่ เดี๋ยวนี้มุขกระจายนะคะ ไปไหนก็หว่านเสน่ห์ไปทั่ว คนอะร๊ายเก่งไปทุกอย่าง

แด้นซ์จนตีสอง แล้วน้องแอ๊นท์ไม่ง่วงเหรอคะ เห็นบอกอยู่กรุงเทพ สี่ทุ่มก็อุ๊กแล้ว

น้องเจี้ยบขา รออ่านเที่ยวแบบเรฟูจีอยู่นะคะ

อิ อิ พี่อ้อยขา

เรื่องโบว์รักสีชมพูนั่นยกให้แอ๊นท์เค้าเถอะค่ะ
แอ๊นท์เค้าใส่แล้วน่ารักน่าเอ็นดู
แต่เจี๊ยบใส่แล้วไม่เวิร์คค่ะ
กลัวคนเห็นแล้วจะวิ่งหนี.....ก็เลยไม่ใส่
เรื่องเล่าแบบเรฟูจีกำลังปั่นอยู่ค่ะ
รอนิดนึงนะคะ พักนี้งานเข้าเยอะจัง ตื่นเช้าทั้งอาทิตย์เลยค่ะ เช้ากว่าปกติมากๆ เลยชักเพลีย
ก็พวกหนูแก่แล้วอ่ะ



คุณนุชขา

ไม่ได้หายไปไหนค่า เที่ยวเพลินไปนี้ดเอง...อิ อิ

ขอบคุณนะจ๊ะเจี๊ยบ
สำหรับเรื่องเล่าของน้องตุ้ย
และพี่สาวของน้องตุ้ยทั้งสองคน

คิดถึงจ้า...

อด อด อด

รอไปใหม่งานหน้านะคะ

ไม่ได้เจอน้องชายพี่เจี๊ยบพี่แอ๊นท์นานแระ

พี่อ้อยค้า
อยู่กรุงเทพ 3 ทุ่มก็เฝ้าพระอินทร์จริงๆอย่างพี่อ้อยว่าค่ะ
แต่พอตามน้องไปเที่ยวทำไมมันอยู่ได้ถึงตี 2 ก็ไม่ทราบ
โทษว่าเป็นเพราะ SPY ขวดนั้นละกันนะคะ อิอิ