Bloggang.com : kiatsuda : ตุ้ย&สาวๆ @ เขาใหญ่ " ไม่ไหวจะคลาน....."

ตุ้ย&สาวๆ @ เขาใหญ่ " ไม่ไหวจะคลาน....."

ความที่น้องเป็นคนที่มีทักษะดีอย่างที่เจี๊ยบบอก
ดังนั้นเมื่อเทรนเนอร์สอนอะไรไป
ดูตุ้ยจะจำได้เร็วและใช้ได้อย่างถูกต้อง
ยกเว้นช่วงนี้ค่ะ

ตอนที่เทรน เทรนเนอร์จะย้ำนักหนาว่าเวลาถอดเซฟตี้
มาเกี่ยวฐานต่อไปเนี่ยต้องถอดทีละอันนะครับ
ห้ามถอดพร้อมกันสองอันโดยไม่มีอันใดอันหนึ่งแขวนอยู่
เพราะนั่นคืออันตรายของเรา

การแขวนเซฟตี้ต้องแขวนสลับข้างกัน
เพื่อความแข็งแรง

อีกอย่างหนึ่งก็คือ เวลาเกี่ยวเซฟตี้แล้วเนี่ย
ต้องดึงให้ผ่านตัวน็อตทั้งหมดก่อน
เพื่อว่าตัวล็อคเซฟตี้จะได้ลื่นไหลไปตามเส้นสลิงเหนือหัวเราค่ะ
พอเราเดินไป
สลิงก็จะได้เลื่อนตามเราไปเรื่อยๆ โดยไม่เกี่ยวรั้งเราไว้ค่ะ

ซึ่งเจี๊ยบก็เห็นว่าน้องชายสุดที่รักทำได้ดีมากๆ
ดูคล่องแคล่วและเป็นมืออาชีพจัง
ยังคิดว่าสงสัยตุ้ยจะเคยแอบมาทำไซด์ไลน์เป็นเทรนเนอร์มาก่อนหรือเปล่า
ดูท่าทางการปลดล็อค เกี่ยวตัวล็อคมันช่างคล่องแคล่วดีจัง
นึกชมอยู่ในใจ

แต่แล้ว...พระเอกก็ลืมจนได้

มัวแต่ลุ้นน้องๆ เค้ากระย่องกระแย่งกันอย่างหวาดกลัวอยู่ข้างหน้า
แล้วตุ้ยก็ลืมดันห่วงเซฟตี้ให้พ้นตัวน็อตที่ยึดทั้งหลาย

ซึ่งพอตุ้ยรวบรวมกำลังใจเพื่อเดินผ่านฐานต่อไป
ก็ปรากฎว่าตัวน็อตมันติดขัดอยู่กับห่วงเซฟตี้
ตุ้ยเดินไปเกือบกลางฐานแล้ว
แต่ตัวล็อคมันยึดอยู่ มันก็เลยตึง

" เอ๊า...ทำไมไม่ไป "

บ่นอีกแระ

" ทำไมมันดึงไว้ล่ะ "

ว่าแล้วเธอก็พยายามดึงตัวเองไปข้างหน้า
คาดว่าเธอคิดว่าสลิงจะต้องตามเธอมา
อึ๊บ ...ออกแรงอีกนิด

" อ้าว...ทำไมมันติด.... "

เฮ้อ....ดูน้องชั้น ยังไม่รู้ตัวอีกนะนั่น

" ก็ตุ้ยไม่ดึงตัวล็อคให้มันพ้นน็อตก่อนนั่นไง... "

ตุ้ยนึกออก หันไปมองแล้วก็ยิ้ม

" อ๋อ "

ว่าแล้วเกียรติกมลก็ไม่มีทางเลือกค่ะ
ต้องเดินถอยหลังบนทางเดินอันแกว่งไกวเพื่อกลับไปดึงตัวล็อคของตัวเอง

" กรี๊ดดดดดดดดด ตุ้ยเก่งงงงงงงงงงงงงงงงงง"
" เดินถอยหลังได้ด้วยยยยยยยยยยยย "

ส่งเสียงเชียร์ไม่ดูกาลเทศะกันอีก....พวกเรา

ตุ้ยหันมาค้อนขวับ
แหม++ เค้าชมนะนั่นน่ะ
มาค้อนเค้าทำไม?

ระหว่างเดินไปทีละฐานๆ
พวกเราส่งเสียงเชียร์ศิลปินกันอย่างสุดฤทธิ์
ตั้งใจมาเป็นกองเชียร์เพื่อการนี้โดยเฉพาะค่ะ
ตุ้ยเองก็น่ารักได้ใจกองเชียร์จริงๆ

เดินไปบ่นไป
ยิ้มไปค้อนไป
ปากก็ดีด้วยล่ะค่ะ

บางทีตุ้ยก็หันไปถามเทรนเนอร์

" พี่ๆ มีบ้างมั้ย? ที่แบบอยู่ๆ แล้วตก..ห้อยลงไปอะไรอย่างเนี้ย? "

ดู๊ ดู ช่างถามเนอะ
ถามทั้งที่ตัวเองก็เดินกระย่องกระแย่งอยู่บนฐานลอยฟ้านั่นน่ะ

อิ อิ เราเองก็ปากไว
ก็เห็นๆ อยู่ว่าอุปกรณ์ที่ยึดติดอยู่กับสลิงนั่นน่ะ
มันติดกระชับอยู่ตรงเป้ากางเกง
ยังจะมาถามเรื่องห้อย...ร่องแร่งอีก
ก็เลยตะโกนบอกน้อง
เพื่อให้น้องได้เพิ่มความระมัดระวังต่อชีวิต..
และทรัพย์สินของตัวเอง ( ของสำคัญนะนั่น )

" ตุ้ย..ถ้าเกิดตกลงมาแล้วห้อยร่องแร่งเนี่ย..พี่ว่าถึงขั้นเป็นหมัน ฮ่าฮ่าฮ่า "

ตุ้ยค้อน....

" ปากดี "

แต่ว่าตัวเองรีบเช็คความปลอดภัยอีกทีทันที
กลัวเหมือนกันล่ะซี้ ตัวเอง...........
กลัวตกไม่กลัว
กลัวเป็นหมันมากกว่า......อิอิ

พอเดินแบบแข้งขาสั่นมาถึงด่านอันตรายอีกด่าน
เป็นด่านที่เป็นไม้ระแนงสำหรับเดินข้ามไปที่เสาอีกมุมนึงค่ะ
แต่ว่ามีแต่ไม้ระแนงเป็นลูกระนาด
แต่ไม่มีที่ให้ยึดและเกาะ
นอกจากราวสำหรับยึดลวดสลิงเหนือหัวเราค่ะ

ด่านนี้ตอนแรกเจี๊ยบกลัวมากเหมือนกัน
เพราะเทรนเนอร์สั่งว่าห้ามใช้มือช่วย
ให้กางแขนออกแล้วทรงตัวเดินไปอย่างเดียว
แหม...อารมณ์เหมือนกับการเดินบนทางแคบๆ แบบตอนเด็กๆชอบเล่น
แต่ว่ามันสูงอ้ะ

เอ๊า....เอาไงเอากัน
เมื่อเช้าเจี๊ยบกับปอมเลยกลั้นใจเดินกันไปอย่างรวดเร็ว
เออ..ไม่ยากอย่างที่กลัวไว้ก่อนแฮะ

ก็เลยส่งเสียงเชียร์น้องใหญ่เลยค่ะ

" ไม่ต้องกลัวหรอกตุ้ย รีบๆ เดินไปเดี๋ยวก็ถึง "

ตุ้ยยืนนิ่งอยู่แป๊บนึง
คงนึกในใจว่าไม่น่าเล้ยยยยยยยยยยยย.....ตรู
ก่อนจะหันไปต่อรองกับเทรนเนอร์ว่า

" พี่เอากฎข้อไหนของพี่มาห้ามไม่ให้จับอะไรเลยล่ะ "

" นี่ไง "

ว่าแล้วตุ้ยก็เอื้อมมือไปคว้าราวแขวนลวดสลิงบนหัวตัวเอง

" จับไอ้นี่ก็ได้ นี่ไง "

เทรนเนอร์ไม่ยอม ยืนยันว่าห้ามใช้มือ
ตุ้ยก็เลย.....ลงเดินได้สองก้าว

มันแกว่งไปมา ตุ้ยคงกลัวแหละค่ะ
เลยยอมเสียฟอร์ม
ก้มลงเดินสี่ขาทันที

เอ๊ย...ไม่ใช่ค่ะ
ตุ้ยใช้แขนที่สามและสี่ช่วยเดินต่างหาก
พลางหัวเราะฮ่าฮ่าฮ่า

" ใครจะว่ายังไงก็ช่าง ตุ้ยขอไปอย่างนี้ละกัน "

ก๊าก ก๊าก ศิลปินหมดฟอร์ม
นาทีนั้นตุ้ยคงคิดว่าอะไรก็ไม่สนใจแล้ว
ข้าขอมั่นใจในความปลอดภัยไว้ก่อน

ฟอร์มเฟิร์มไม่มีทั้งนั้น

ว่าแล้วก็คลานสี่มือด้วยท่าทางน่าขันเป็นที่สุด
แต่ก็น่ารักที่สุดเช่นกัน
คือว่า.....อายก็อายนะ
แต่ว่าตุ้ยกลัวมากกว่าน่ะ

.

Create Date : 27 เมษายน 2552

Last Update : 1 ตุลาคม 2552 17:41:55 น.

0 comments

Counter : 532 Pageviews.