BlogGang.com : : เห็ดหอมในกระท่อมสีเขียว : ความสุข....

ความสุข....

วันหนึ่งกลางฤดูหนาวผมได้เ้จอกับเพื่อนเก่าคนหนึ่งซึ่งเดิมทีเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากในวัยเด็กแต่เนื่ิองจากกาลเวลาที่ล่วงผ่าน ซึ่งต่างคนก็ต้องเดินตามทางของตนเองทำให้ผมกับเขาจึงขาดการติดต่อกัน เมื่อได้พบกันอีกครั้งเรื่องราวแห่งมิตรภาพจึงพรั่งพรูราวน้ำตกในฤดูน้ำหลาก จำได้ว่าการพบกันครั้งนั้นเรานั่งคุยกันร่วมสี่ชั่วโมงโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยหรือหมดเรื่องที่จะคุยกันเลย กลับยิ่งเป็นการที่ทำให้เรามีเรื่องที่จะคุยกันมากขึ้น กับประสบการณ์ต่างๆที่ผ่านเข้ามาของตน เพื่อนผมบอกว่าในสมัยเด็กเขาเคยฝันว่าเขาอยากเป็นนักดนตรี และเขารักเสียงเพลงมากผมยังจำได้ว่าตอนสมัยอยู่ป.5 เขาก็เริ่มเล่นกีตาร์ได้แล้ว อีกทั้งเขายังฟังและฝึกเล่นเพลงฝรั่ง ซึ่งในวัยขนาดนั้นแม้แต่เพลงไทยผมยังร้องไม่ค่อยจะถูกเลย และฝึกฝนเรื่อยมา จนกระทั่งเราจบชั้นประถม6จึงได้แยกย้ายกันไปเรียนต่อ
เขาเล่าว่าในช่วงที่เรียนมัธยมนั้นเขาได้ฝึกฝนดนตรีอย่างหนักและประกวดตามเวทีต่างๆในตัวจังหวัด แต่ปรากฏว่าเขาไม่เคยได้รางวัลเลยแม้แต่ชิ้นเดียว แถมการเรียนยังอยู่ในเกณฑ์พอใช้ จวนเจียนสอบได้สอบตกเรื่อยมา
จนกระทั่งขึ้นชั้นม.ปลายเขาจึงคิดว่าควรที่จะตั้งหน้าตั้งตาเรียนหนังสือเพื่อที่จะเอนท์เข้ามหาวิทยาลัยให้ได้และเลือกสาขาที่ควรจะเป็นหลักประกันให้ชีวิตได้มากกว่าความฝันลมๆแล้งๆในวัยเด็กเช่นนี้ และในที่สุดเขาก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้สมใจในคณะวิทยาศาสตร์ สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ ซึ่งเขาคิดว่าจบออกมาแล้วมีโอกาสที่จะหาความมั่นคงในชีวิตได้ ในมหาลัยเขาแทบไม่ได้เล่นดนตรีจริงๆจังๆ เขาใช้ชีวิตกับคอมพิวเตอร์ซะมากกว่าแต่ด้วยความที่เป็นคนที่มีพื้นฐานทางดนตรีดีมาก่อนเขาจึงใช้ความรู้และความรักมาประกอบกันโดยการแต่งเพลง เล่นเอง ร้องเองและบันทึกเสียงเอง โดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์เข้าช่วย หลังจากที่เขาเรียนจบแล้ว เขาก็ได้ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งในตำแหน่งโปรแกรมเมอร์ แต่ก็ไม่เคยทิ้งเรื่องดนตรีเขาก็ยังแต่งเพลงอัดเพลงเองหรือไม่บางทีถ้าว่างจากงานก็จะไปแจมกับเพื่อนๆตามร้านอาหารอาศัยเล่นดนตรีผ่อนคลายไป
ผมจึงถามเขาว่าแล้วเพลงที่เขาทำมาได้เอาไปขายหรือนำไปเสนอที่ไหนบ้างไหม เขาบอกว่าไม่หรอกเพราะบางทีแค่เราทำเพลงออกมาก็เป็นการผ่อนคลายความเครียดที่สะสมมาจากงานแล้วอีกอย่างก็ทำไว้ฟังและวิจารย์กันในกลุ่มเพื่อน อีกอย่างเขามีงานหลักอยู่แล้วและคิดว่าถ้าวันนึงเพลงของเขาได้นำไปเล่นแล้วมีคนกลุ่มเล็กๆสนใจแค่นั้นก็น่าจะเพียงพอแล้ว
พอกลับมาบ้านผมมานั่งทบทวนเรื่องราวต่างๆที่ได้คุยกับเพื่อนมาผมได้ข้อคิดหนึ่งขึ้นมาว่า "คนเราทุกคนมีความฝันแต่บางทีเราก็ต้องเลือกในหนทางที่จะต้องเป็นไป...เราอาจไปไม่ถึงสิ่งที่เราฝันไว้สูงสุด แต่อย่างน้อยขอให้เราไม่ละทิ้งมันและทำมันไปตามที่หัวใจเรียกร้องสิ่งนั้นแหละที่เรียกว่า.....ความสุข.." ถึงแม้จะไม่มีชื่อเสียง ไม่มีเงินทองมหาศาล ไม่มีบริวารมากมาย แต่ความสุขของคนเราจริงๆแล้ว คือการที่เราพอใจและเข้าใจในสิ่งที่เป็นตัวเรา.....

Create Date : 13 มกราคม 2553

Last Update : 13 มกราคม 2553 1:43:26 น.

6 comments

Counter : 568 Pageviews.

ดึกแล้ว ยังไม่นอนกันอีกหรอครับ อิอิ

โดย: ผมชอบกินข้าวมันไก่

วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:1:11:55 น.

จริงค่ะ ..พอใจในสิ่งที่เป็นเรา..

โดย: หมูหยอง_w

วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:11:25:36 น.

ความสุขไม่ได้เกิดมาจากเงินทอง เยอะแยะไปเนอะ เรารู้ว่าเรามีความสุขก็พอแล้ว

โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ IP: 117.47.158.140 วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:11:51:42 น.

รูปโปรไฟล หล่อมาก กล้องปิดซะมิดเลย

มีความสุขมากๆนะน้องนะ

โดย: ตะวันออกมาวิน IP: 10.10.0.30, 125.26.215.182 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:10:17:52 น.

สวัสดีครับ

ผมก็พึ่งย้ายมาอยู่ ตั้งใจจะมาเปิด.........สำนักปฏิบัติธรรม
ตอนนี้กำลังสร้างกุฏิอยู่ ใครสนใจจะปฏิบัติธรรมเชิญไปเยี่ยมได้เลยนะครับอยู่ไม่ไกล..... แค่หัวใจสีแดงนี้เอง

โดย: ไพรสณฑ์ (ไพรสณฑ์

) วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:6:52:51 น.

ขอบคุณค่ะ ที่เข้ามาทักทาย ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ

โดย: พิงดาว (พิงดาว

) วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:10:43:03 น.