ใครๆก็เคยเบื่อชีวิต

อยู่ดีๆก็เบื่อ เพราะสติหนีเที่ยว
ลองเอาสติกลับมาแล้วพาใจออกไปเที่ยวบ้าง.
-----------------------------

ผมเองบางครั้งก็มีอาการเช่นคุณ เมื่อสติหนีไปเที่ยว

อาศัยที่สนใจและสนุก ท่องเที่ยวไปกับความรู้ทุกด้าน จากการอ่าน การฟัง การเขียน ผมไม่สนใจว่างานเขียนของผมจะเป็นอย่างไร?
อาศัยเป็นคนรักต้นไม้ ผมปลูกต้นไม้อย่างกับลูก ดูแลเขาแทบจะแบบว่าคุยกับเขารู้เรื่อง(บ้าหรือเปล่า?)เขาชอบอยู่แดดหรือร่มหรือที่รำไร
คนที่บ้าน(ครอบครัวกงสี)บางคนผมเห็นหน้ายังเบื่อเขา ยังเบื่อเลย เขาก็ปลูกต้นไม้เป็นงานอดิเรกแล้วยังไม่รู้จักธรรมชาติต้นไม้เลย

อาศัยคำสอนของท่านอาจารย์พุทธทาสประโยคหนึ่ง-"การทำงานคือการปฏิบัติธรรม" ต้องไปไตร่ตรองความหมาย...
ทุกวันนี้ผมสามารถกวาดใบไม้หน้าบ้านที่ร่มจนเป็นป่า กวาดได้ไม่เบื่อหน่ายทั้งเช้าเย็น
ทำอย่างไรจึงจะมองเห็นคุณค่าของการทำงาน...กวาดลานบ้านให้สะอาดตา แม้กวาดทุกวัน

พระอีกรูปหนึ่งชาวเวียดนาม ท่านติท นัท ฮันห์ ท่านสอนให้เห็นคุณค่าการล้างจานอย่างไม่เบื่อหน่าย...
ท่านบอกการล้างจานเป็นการช่วยให้โลกสะอาดขึ้น มันเป็นคุณค่า แม้จะน้อยนิด

บางวันเราไปพบเพื่อนไปเข้าสมาคมฯ ไปฟังคนเก่งเขาบรรยายหรือสัมมนา ไปทำงานให้สังคม มันก็มีคุณค่า
ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้นำหรือพระเอกนางเอกใดๆ ถึงเคยเป็นผู้นำก็ไม่จำต้องนำคนอื่นตลอดไปทุกหนแห่ง
ผมเป็นคนมีเพื่อนมากนะ แต่คบกันไปแล้วผมก็เบื่อเหมือนกัน
มีเพื่อนแบบสุนัข คบสุนัขเป็นเพื่อนดีกว่า...บางวันผมก็คิดอย่างนั้น คิดเล่นๆไม่ได้เกลียดใครจริง

คุณค่าเป็นสิ่งสมมุติ อย่าไปติดมัน แต่ก็ดีกว่าอยู่แบบเบื่อหน่าย โดยไม่ทำอะไรเลย

ไปเที่ยวที่หอจดหมายเหตุพุทธทาสบ้างก็ดี ธรรมชาติ/บรรยากาศดี มิตรภาพดี ฯลฯ ไม่ทราบคุณเคยไปหรือเปล่า?หากอยู่กรุงเทพฯ

จากคุณ : ขามเรียง
เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 54 11:50:37
ถูกใจ : manosate, dicky5, temp003184, แมวส้มตาหวาน, Wiangphangkham, 44SFA1, wanalee
(กระทู้k11055816)

Create Date : 22 กันยายน 2554		2 comments
Last Update : 22 กันยายน 2554 11:20:54 น.
Counter : 814 Pageviews.
Share Tweet