'' ตะลุยเดี่ยว เที่ยวลาวใต้....ดินแดนหลากหลายน้ำตก '' ตอน 1.
กำหนดการ 4 - 7 มี.ค. 2552ผู้ร่วมปฏิบัติการ ...ข้าพเจ้าคนเดียว... อีกแว้วว คริๆเป้าหมาย ตะลุย น้ำตก ตาดเลาะ / ตาดผาส่วม / ตาดเยื้อง / ตาดฟาน / คอนพะเพ็ง / หลี่ผีการเดินทาง บินกับหางแดงโปร 0 บ. ไปลงอุบล แล้วนั่ง inter-bus ไปปากเซ เช่ามอไซค์ขับไปเที่ยวตามน้ำตกต่างๆค่าเสียหายทั้งหมด....ประมาณ 4000 บาท รวมหมดทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่จำได้ ส่วนที่จำไม่ได้ มะรู้ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เล่าสู่กันฟังด้วยอานิสงค์ โปร 0 บ. หางแดงทำให้มีทริปนี้ขึ้นมา.. ชวนใครไม่มีใครสน..ไปเองก็ได้ ฟร่ะออกเดินทางจากสุวรรณภูมิด้วยไฟล์ Bangkok(BKK) to Ubon Ratchathani(UBP) พ. 4 มี.ค. 2009 FD 3320 Depart 0810 Arrive 0915เที่ยวนี้ หางแดง มีระบุที่นั่งด้วย วุ้ย ไม่ได้เสียเงินจองที่ งก อ่ะ ...แต่ ยังโชคดี แรนดอม ได้ที่นั่งติดหน้าต่าง แถมอยู่ติดประตูทางออกฉุกเฉินกลางลำ อีกตะหาก เอิ๊กๆๆ โชคดีตั้งแต่ออกเดินทางเลยวุ้ยยยย 555บิน ใจตุ้ม ใจต่อม หายใจไม่ทั่วท้องอยู่เกือบชั่วโมง ในที่สุดก็รอดมาถึงอุลบ จนได้..(บ้านนอกขึ้นเครื่อง 5555) พร้อมเสียงประกาศ แบบตื่นเต้นของแอร์บนเครื่อง ประหนึ่งว่าดีใจเป็นที่สุด" เราขอแจ้งให้ทราบว่า ไฟล์นี้ได้มาถึงท่อากาศยานนานาชาติอุบล ก่อนเวลา 10 นาทีค่ะ "..นานๆ เจอที...แต่ก็ถือเป็นความโชคดี ครั้งที่สองของเรา อิๆๆเนื่องจากรถ interbus ไปปากเซ มีแค่วันละ 2 รอบ คือ รอบ 09.30 และ 15.30เครื่อง ลง 09.00 กว่าจะวิ่งไปรับกระเป๋า จากสายพาน แล้วรีบวิ่งหน้าตั้งออกมาหารถไป ขบส. เจอแท็กซี่รับจ้างพอดี ก้มมองดูนาฬิกา 09.15 จะทันมั้ยเนี่ยตรู สอบถามพี่คนขับ บอกทันชัวร์ ป๊าปป ถ้าจ่าย 150 บ. นะ****น้อง ....เอ้า งั้นลุยเลย เพ่....กว่าจะฝ่าไฟแดงออกมาถึง บขส. ก้มดูนาฬิกา 09.32 แล้วมองไปที่คิวรถ interbus.......เห็นแต่ความว่างเปล่า ไร้ซึ่งเงารถไดๆ...ในที่สุดก็ไม่ทันรอบ 09.30 จนได้ เวรกำๆ ทำใมวันนี้มันออกตรงเวลาจริง ฟร่ะ...ทำตัวไม่เหมือนรถทัวร์ไทยเลย เสียชื่อหมด 55555ในที่สุดก็ต้องไปเดินเล่นชิวๆในเมืองอุบล แล้วกลับมาขึ้นรถรอบ 15.30 คนเต็มรถเลย แถมเป็นรถของลาว อีกต่างหาก เดินหาประตูทางขึ้นไม่เจอ เพราะมันอยู่คนละฝั่งกะรถไทย โง่ตั้งแต่ยังมะได้ขึ้นรถ. เลยตรูนิยาม ของรถลาว คือ มีแอร์ ก็เหมือนไม่มี โชคดี ที่ซื้อน้ำขึ้นไปดื่มด้วย 2 ขวด ไม่งั้นร้อนตายแน่รถ ออก 15.40 ช้าตั้ง 10 นาทีแนะ ทำให้เราอดนึกในใจไม่ได้ว่า ที****คันเมื่อเช้าทำใมออกไวจังว่ะ มาช้าแค่ 2 นาที ดันออกตรงเวลา แต่ที่คันตรูนั่ง กลับออกช้า ฮ่วยๆ อ้ายลาวจั๋งแม่นมาเฮ็ดเส้นข่อยแท้น้อ....อิๆๆนั่งเกือบ 2 ชม. ก็มาถึงด่านขี้เหล้ก เป็นด่านที่เห็นแล้ว ต้องบอกว่า ออกแบบได้ใจเจงๆๆ นึกว่าลมพายุพัดหลังคาหลุด 5555 ลงรถไปผ่าน ตม. ฝั่งไทย แล้วเดินดุ่มไปที่ ตม.ลาว แต่มีเก็บตุงด้วยวุ้ย 50 บ. ค่าอะไรก็ม่ายรู้ ว่าจะถามอยู่ แต่กลัวหาว่าเรา งก..อิๆๆ แลวก็กลับมาขึ้นรถต่อ มุ่งตรงสู่ หลัก2 ซึ่งเป็นคิวรถอุบล ที่เมืองปากเซกว่าจะถึงปากเซ ก็เกือบทุ่มนึง ต่อสามล้อเครื่อง ไปที่ รร. ลานคำ ตามที่หาข้อมูลมา ตามแผนที่ในรูปด้านบน ค่ารถสามล้อ15000 กีบ (ปกติแค่ 7000 เอง) โดนฟัน แต่หัวค่ำเลย ตรู 555++....จ่ายเงินไทยไป 100 บ. ได้รับเงินทอนเป็นเงินลาว 8000 กีบ (ถ้าใช้เงินไทยเลย เขาจะคิดเรทให้ 1 บ. = 230 กีบ)นั่ง ยังไม่คุ้มค่ารถเลย อ่ะ เพราะมันแค่โลกว่าเอง ก็มาถึง รร. ลานคำ โชคดี ที่ มีห้องว่างพอดี สนนราคา 60000 กีบ ห้องพัดลม เตียงคู่...แต่ไฉน เราได้นอนคนเดียว ละเนี่ย..แอบเหงาเล้กๆ..คริๆเข้าที่พัก รีบอาบน้ำให้ชุ่มปอด แล้วออกมาตระเวณหาของกินก่อนนอน เจอร้านที่ทำอาหารไทยได้พอดี เลยซัดซะ อิ่มแปร้ เลย...แล้วกลับมานอนหลับเป็นตาย เพราะเพลียจากการเดินทางทั้งวัน.....ที่เลือกพัก รร. ลานคำ เพราะ มีครบทุกอย่าง คือ เป็นที่แลกเงิน / มีมอไซค์ให้เช่า / มีขายตั๋วรถตู้ไปสี่พันดอน(หลี่ผี) และมีร้านเฝอที่อร่อยพอกินได้ อยู่หน้า รร. อีกต่างหาก ไม่ต้องเดินไปไหนไกลเลย สบายดีแท้ อิๆ...แต่ห้องพักเก่าและมีกลิ่นอับ นิดนึง...แต่เทียบกับราคาและความสะดวกแล้ว พอทนได้ ( จริงๆ คือ งกนั่นเอง 5555+)( ถ้าใครมา 2 คน และชอบสบายหน่อย แนะนำ รร. แสงอาลุน อยู่ตรงข้าม รร. ลานคำนั่นแหละ ค่าห้องประมาณ 600 บ. แต่คุ้มค่า เพราะเป็น รร. ใหม่ สะอาด สภาพห้อง ต่างจาก รร.ลานคำ ราวฟ้ากะดิน )เช้านี้ ตื่นมาแบบสดชื่น เพราะเมื่อคืน หลับเป็นตาย รีบอาบน้ำแต่งตัว แล้วลงมาหามื้อเช้ากระแทกท้อง ซะหน่อย...ไม่ต้องเดินไปใหน นั่งกิน เฝอ หน้า รร. นั่นแหละ ชามเล็ก 15000 กีบ ดีนะที่สั่งชามเล้ก เพราะมันใหญ่กว่าถ้วยบ้านเราอีก นี่ถ้าเล่นชามใหญ่ ไม่อยากจะคิด คงได้นั่งมองหน้า สาวเสริฟแสนน่ารัก จนได้แฟนสาวลาวแน่ตรู กว่าจะกินหมด 5555+++ภาระกิจวันนี้คือ จะทำตัวเป็นเด็ก แว้นน กะเขาซักหน่อย กลัวตกเทรน 555++....ขี่มอไซด์ ไปตะลุย น้ำ้ตกซักทั่วปากเซเป้าหมายตามแผนที่ด้านบนคือ 1 ตาดเลาะ / 2 ตาดผาส่วม / 3 ตาดเยื้อง / 4 ตาดฟานเช่า มอไซด์เสร็จก็รีบ ออกปฏิบัติการทันที (จากหน้าปัด บอกว่าวันนี้ขี่ไปทั้งสิ้น 235 กม. ออกตอน 07.30 กลับมาถึงที่พัก 19.30 แดดแรงมักๆ ตัวดำเมี่ยมเลย ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะดำได้มากไป กว่านี้ 5555+ ...)..เป้าหมายแรก คือ ตาดเลาะ เพราะอยู่ไกลที่สุด กว่าจะถึง...ร้อนมักๆๆ น้ำตกที่นี่ ไม่ใช่แค่แหล่งท่องเที่ยว แต่คือแหล่งอาหารชั้นเลิศของผู้คนแถวนี้..แม้แต่เด็กๆ ก็ชำนาญอุตส่าห์ ขับรถมาตั้งไกล....แต่น้ำน้อยมักๆ สอบถามได้ความว่า วันนี้เขาไม่ได้ปล่อยน้ำลงมาจากเขื่อน....อ้าว..แล้วตรูดั้นด้นมาทำไมฟระ เนี่ย แต่ก็ไม่เห็นมีใครมาเลย แสดงว่าเราเสร่อมาเอง ไม่ถามใครเลย สมน้ำหน้าตัวเองเจงๆต่อจากตาดเลาะ ขี่มอไซค์ จาก กม.85 ย้อนคืนมา กม.32 เพื่อไปชม น้ำตกผาส่วม....ที่นี่น้ำยังพอมีอยู่ สีขาวสวยงามมัก...ใกล้เข้ามาอีกนิด.....++ชิดเข้ามาอีกหน่อย...++เขมรเสื้อส้มมาเที่ยวลาว..5555+++ นานๆ ถ่ายตัวเองที เขิลลลล เจงๆหลังจากเที่ยวตาดผาส่วมเสร็จ ก็แวะกินข้าวเที่ยงที่ร้านอาหาร ข้างน้ำตกเลย พี่คนไทยใจดีเป็นเจ้าของ...แต่คงไม่ใจดีเท่าไหร่ ไม่งั้นคงให้เรากินฟรี แว้ววว 55++เสร็จแล้วออกเดินทาง จาก กม. 32 ย้อนกลับไปที่ สามแยกตรง กม.21 เลี้ยวซ้ายไปตามถนนอีกเส้น เพื่อจะไปตะลุยตาดฟานกะตาดเยื้องต่อ ซึ่ง ดูน้ำมันใกล้หมดเต็มที เลยแวะเติมปั็มหลอดข้างทางตรงสามแยกพอดี 10000 กีบ...แล้วมุ่งหน้าต่อไปและแล้วก็มาถึง ...ตาดเยื้อง..ซะทีตาดเยื้อง...จัดบริเวณได้สวยงามทีเดียว..ชอบๆ++อยากไปยืนตรงนั้น...เพียงฉันและเธอ..++หลังจากชมวิวด้านบนเสร็จ ก็รีบเดินลงมาด้านล่างต่อเลย...เหนื่อยนิดนึง...แต่ภาพที่เห็น.....ว๊าววววสายรุ้งกินน้ำ.....งดงามน่ามอง...++สายรุ้งกินน้ำ...ชื่นฉ่ำ งามตา...++สายน้ำปลิวไหว....หัวใจ..มันเหงา...( คริๆ )++อยากเข้าไปใกล้....แต่หัวใจไม่กล้าพอ....++หลังจากติดอกติดใจกับ ทัศนีภาพรอบๆ ตาดเยื้อง ประมาณว่าไปเยือนบนแท่นประจันหน้ากับน้ำตกได้เลย ละอองน้ำจะปลิวมาปะทะหน้า ได้อารมณ์สุดๆ.......กว่าจะสลัดความประทับใจไปได้ก็เกือบ สี่โมงเย็นแล้ว นึกขึ้นได้ว่ายังมีเหลืออีก 1 น้ำตกนี่หว่า....งั้นรีบไปต่อกันเต๊อะ.....ขี่มอไซค์ออกมาจากตาดเยื้อง แป๊ปเดียวก็ถึงตาดฟานแล้ว ......มหัศจรรย์จริงๆๆ น้ำตกสองสาย หล่นลงจากหุบเขากลางป่า ตกสู่ด้านล่าง สูงกว่า 100 เมตร.....เหนือคำบรรยาย.ตาดฟาน...ยามอาทิตย์อัสดง....สายน้ำยังคงเคียงคู่...แต่เรากลับอยู่ลำพัง.++จากจุดชมวิวด้านบนจะไม่สามารถมองเห็น จุดตกของน้ำตกได้ เพราะลึกมักๆๆ...จึงต้องดั้นด้น บุกฝ่าปา่ดง เลาะลงไปตามหน้าผาอันสูงชัน เกือบ 30 นาที กว่าจะลงไปถึงจุดที่สามารถมองเห็นเบื้องล่างของน้ำตกได้ คือไปยืนอยู่ริมหน้าผาอีกฝั่ง ตรงข้ามกับน้ำตกนั่นเอง...โคตะระเสียวเลย...มือนึงเกาะต้นไม้ มือนึงถ่ายรูป..ทุ่มทุนสุดตัว 555++ตกสู่เบื้องล่าง...อย่างไร้ลำพัง...++เคียงคู่...สู่นิรันดร์...ยืนยัน...คู่กัน...ตลอดไป...++อยู่หน้าผาได้ไม่นาน เพราใกล้มืดแล้ว แถมอยู่คนเดียวในป่า น่ากลัวโคตะระ เลย (กลัวผี อ่ะ) รีบจ้ำอ้าว ปีนหน้าผาขึ้นมา ล้มลุกคลุกคลานไปหลายรอบเหมียนกัน กว่าจะขึ้นมาถึงข้างบนได้.....ขอถ่ายวิวด้านบนส่งท้ายก่อนลา.....แต่ต้องบอกว่า....ประทับใจสุดๆ...สัญญาได้มั้ย...จะไม่ทิ้งกัน...แม้เป็นเพียงฝัน...เเค่นั้น...ก็พอ.++มัวแต่โอ้เอ้ ถ่ายรูปน้ำตกต่างๆ กว่าจะกลับมาถึงปากเซ ก็ทุ่มกว่าแล้ว...เด่วพาไปแวะเที่ยวริมโขงหาอะไรอร่อยๆกินยามค่ำดีกว่า...ขอรับ++ย่าน RCA ปากเซ เค้าล่ะ ว่าจะลองเข้าไปแจม แต่เพลียจากการขี่มอไซด์ทั้งวัน...เลยขอกลับไปนอนเอาแรงดีกว่า..เด่วพรุ่งนี้มาต่อ...ตอนที่ 2 ขอรับจะพาไปมหาน้ำตก คอนพะเพ็ง และข้ามเรือไปสู่ดินแดนแสนโรเมติก ดอนเดต+ดอนคอน พร้อมขี่จักรยานไปชมน้ำตกหลี่ผี่.
เล่าสู่กันฟัง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
อลังการน้ำตกจริงๆ