ผมรักแม่....แต่ผมทำได้แค่นี้  มีครอบครัวหนึ่งอยู่กันมาอย่างรักใคร่กันเป็นที่สุด ซึ่งเพื่อนบ้านต่างอิจฉากับความรักใคร่กันของครอบครัวนี้ ครอบครัวนี้มีด้วยกัน 4 คน มีแม่ และลูก ๆ อีก 3 คน วันหนึ่งแม่ก็เกิดเป็นโรคร้ายแรงขึ้นมานั่นก็คือเป็นโรคหัวใจร้ายแรง จำเป็นต้องผ่าดัดเปลี่ยนหัวใจโดยด่วน ลูกชายทั้ง 3 รักแม่มาก และรู้ว่าตนเองนั้นต้องทำอะไรซักอย่างให้กับแม่บังเกิดเกล้าของเขา คนโตเป็นนักธุรกิจพันล้านมีธุรกิจใหญ่โต ได้รับผิดชอบในเรื่องของค่าใช้จ่ายในทุก ๆ ด้าน ยอมสละเวลาในการเซ็นสัญญาเพื่อมาคอยเฝ้าไข้คุณแม่ คนรองเป็นนายแพทย์ชั้นนำของโลก รับผิดชอบในการรักษาคุณแม่ และทำการเรียกประชุมสมาคม แพทย์ทั่วโลกเพื่อหาวิธีรักษาคุณแม่ของเขา คนเล็กนั้น ยังไม่มีงานทำ เนื่องจากตนนั้นมิได้มีความเฉลียวฉลาดเหมือนกับพวกพี่ๆเขา และก็สำนึกตัวอยู่ตลอดว่าตนเองนั้น คงไม่มีกำลังพอที่จะช่วยแม่ที่เขาเทิดทูนได้อย่างที่พี่ ๆ ทั้ง 2ทำได้ แต่เขารู้ว่าตนเองต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อแม่ของเขา หนึ่งอาทิตย์ต่อมา การผ่าตัดหัวใจเป็นไปได้ด้วยดี และ คุณแม่ก็ฟื้นขึ้นมาหลังจากหลับไปนานถึง 4 วันทีเดียว คุณแม่ได้พบหน้าลูกทั้งสองคน คือคนโตและคนรอง แต่กลับไม่ได้พบหน้าลูกคนเล็ก คุณแม่จึงถามลูก ๆ ทั้งสองว่า "น้องไปไหน" แต่คนโตกลับบ่ายเบี่ยงไปว่าคุณแม่พึ่งฟื้น ให้ทานอาหารก่อน แล้วเขาก็ออกไปนำอาหารมาให้คุณแม่ คุณแม่ถามคนรอง แต่คนรองก็บอกกับคุณแม่ว่า ผมต้องไปนำยามาให้แม่ทานหลังอาหาร และก็จากไป คุณแม่สงสัย เพราะอาการของลูกทั้งสองนั้นไม่ธรรมดาเลย เมื่อทุกคนอยู่พร้อมกันคุณแม่จึงถามขึ้นมาอีกครั้ง "น้องอยู่ไหน" ทั้งสองอ้ำอึ้ง และไม่มีใครที่อยากจะตอบคำถามแม่ของเขาเลย คุณแม่ย้ำ "บอกมานะ น้องอยู่ที่ไหนกัน" คนโตตอบคุณแม่ด้วยน้ำตาคลอเบ้า "น้องอยู่ในหัวใจคุณแม่ครับ" คุณแม่ งงกับคำตอบของลูกชายคนโตมาก! จึงหันหน้าไปถามคนรองซึ่งกำลังร้องไห้อยู่เหมือนกัน "หมายความว่าไงลูก" คนรองตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตาเอ่อล้นด้วยหยดน้ำที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหย่อน "พวกเราสามคน พอรู้เรื่องว่าแม่ไม่สบาย ก็กระวนกระวายใจเป็นอย่างยิ่ง ผมและพี่ได้ทำในสิ่งที่ตนเองทำได้และควรกระทำแล้ว และน้องก็ได้ทำสิ่งที่พวกผมไม่มีความกล้า พอที่จะทำได้ให้กับแม่ " "แม่ไม่เข้าใจ ลูก" "วันนั้นเป็นเวรของน้องที่จะมาเฝ้าไข้แม่ โดยที่พวกผมจะมาเปลี่ยนเวรกันในตอนเช้า 6 โมง เมื่อผมเข้ามาถึงกลับไม่เห็นน้องอยู่ในห้องของแม่ แต่มีโน๊ตเขียนไว้ตรงเตียงแม่ว่า 'พี่รอง ผมอยู่ในห้องน้ำ และไม่ต้องตกใจสิ่งใดทั้งสิ้น' ผมก็เดินไปที่ห้องน้ำ ปรากฏว่า น้องได้ทำการฆ่าตัวตายโดนใช้มีดที่นำมาปลอกผลไม้ กรีดที่ข้อมือตัวเองในอ่างน้ำ โดยให้เลือดไหลช้า ๆ เพื่อที่หัวใจจะยังสามารถทำงานและยังจะสามารถนำมาช่วยแม่ได้ น้องเขียนจดหมายไว้ในห้องน้ำว่า 'นำหัวใจผมไปช่วยแม่ ผมรักแม่ แต่ผมทำได้แค่นี้' น้องเสียแล้วเพราะเลือดไหลมากเกินไป และผมก็ได้นำหัวใจของน้องมาช่วยแม่ครับ"! "ไม่จริงใช่ไหมลูก น้องออกไปหางานทำเท่านั้นใช่ไหมอย่ามาหลอกแม่เลย" ลูกคนโตปลอบโยนคุณแม่ที่ทำท่าปฏิเสธทั้งน้ำตาว่า "แม่ครับ พวกผมสองคน ให้แม่ยังไม่ได้ครึ่งของน้องเลยครับ เราสามคนรักแม่มาก และผมก็เข้าใจน้องดีครับ แม่ทำใจนะครับ" "พวกเรา จะยังคงอยู่ด้วยกัน 4 คนเหมือนเดิม ไม่มีวันใดที่พวกเราจะแยกจากกันหรอกครับ " แม่สะอื้น แต่เริ่มทำใจได้แล้ว "แม่รักลูก รักลูกทุกคน และลูกทุกคนจะอยู่กับแม่เสมอ และตลอดไป" ทั้ง 3 คน ร้องไห้ และพร่ำเรียกหาน้องคนเล็ก แม้เขาจะไม่มีโอกาสได้ยินเสียงของแม่และพี่ชายทั้งสองคนอีกครั้งก็ตาม credit from P'Kookkai by forward mail.
ถ้าแม่ของจุฬาภินันท์ต้องการหัวใจจุฬาภินันท์ก็ให้แม่แบบนั้นได้ค่ะ รักแม่มากเหลือเกิน
โดย: Chulapinan
 วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:2:44:58 น.ขอบคุณที่แวะมาค่ะ คุณ จุฬาภินันท์ เห็นคุณรักแม่อย่างนี้ ดีใจแทนคุณแม่คุณมากๆ เลยค่ะ รักให้มากๆ ก่อนที่เราจะไม่มีโอกาสได้ดูแลท่าน
ตามเรื่องนี้คิดว่าหากแม่รู้ แม่คงไม่ต้องการ เพราะความรักของแม่อยากให้ลูกมีชีวิตต่อไป และมีความสุข นั่นคือเหตุที่ลูกคนเล็กเค้ารู้ เพราะคิดว่า หากบอกใครไป คงไม่มีใครเห็นด้วย ยิ่งตัวแม่แล้วยิ่งไม่ต้องการ เค้าถึงได้ตัดสินใจทำไปเอง โดย: LadyinterCrazyClub
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:2:55:35 น.อ่านแล้วน้ำตาคลอเลยค่ะ
แต่ในความเป็นแม่แม่ไม่ต้องการแบบนี้ ให้แม่ตายเสียดีกว่า เพื่อรักษาชิวิตลูกไว้ โดย: ลำตะคอง
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:7:54:13 น.นี่แหละคือรักแท้ค่ะ
โดย: กระต่ายน้อย IP: 125.25.181.216 วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:12:14:20 น.
คิดเหมือนคุณลำตะคองค่ะ
ขอบคุณมาก คุณหน่อยอิง ที่แวะมาทักทาย ขอบคุณมากค่ะ คุณเจียวต้าย คนเขียนเค้าเขียนได้ลึกซึ้งจริงๆ โดย: LadyinterCrazyClub
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:23:45:57 น.ดีน่ะเรื่องนี้แนะนำให้หาเรื่องมาให้เราอ่านมากๆน่ะ
โดย: คนสวยน่ะจะ IP: 114.128.227.102 วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:0:30:13 น.
|
LadyinterCrazyClub
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?] ...ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด... ไม่ว่าการลอกเลียน ดัดแปลง ตัดทอนหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใด ทั้งข้อความ รูปภาพใดๆ ใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งในการเผยแพร่ หรือเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร โดยทั้งนี้เจ้าของบล็อก จะดำเนินการตามคดี ที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด *****ขอบคุณค่ะ****** Group Blog All Blog |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
