วันหยุดสุดสัปดาห์ที่แสนวิเศษและน่าประทับใจของฉัน

	ทุกคนมักจะมีวันหยุดสุดสัปดาห์กันทุกคน โดยปกติวันหยุดสุดสัปดาห์ของฉัน ก็คือวันที่ฉันมีภาระกิจมากมายกับครอบครัว หรือไม่ก็อยู่บ้านแต่งฟิค เล่นเฟสบุ๊คไป ไม่ได้มีความหมายและความประทับใจอะไร อยู่ไปวัน ๆ วันจันทร์ก็ไปทำงานตามปกติ แต่สำหรับวันหยุดสุดสัปดาห์ที่แล้ว เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ที่แสนวิเศษและน่าประทับใจที่สุดสำหรับฉัน ทำไมนะหรือ ก็เพราะว่าฉันคิดว่าฉันตัดสินใจไม่ผิดที่ลางานช่วงเย็นในเย็นวันศุกร์ และเดินทางไปเชียงใหม่ ก่อนหน้านี้ฉันอยากไปเที่ยวเชียงใหม่มาก แต่ไม่มีโอกาสไป พอรู้ว่าออกัสจะไปแสดงที่เชียงใหม่ ยิ่งทำให้ฉันอยากไปมาก แต่ไม่มีเพื่อนไปจน กระทั่งวันหนึ่งฉันเห็นป้าไก่ โพสต์ในเฟสว่าจะไปเชียงใหม่ ฉันจึงเข้าไปถามว่าจะไปจริงหรือ พี่ไก่บอกว่าไปแน่และชวนฉันไปด้วย ฉันบอกว่าฉันมีงาน ไม่รู้จะไปได้หรือเปล่า น้องส้มจุกก็บอกให้รีบเคลียงานและไปเที่ยวให้ได้ ทำให้ฉันอยากไปมากขึ้น และในที่สุด คืนวันพฤหัส ฉันก็ตัดสินใจขออนุญาตแม่ โดยบอกว่าขอไปเที่ยวเชียงใหม่กับเพื่อน ๆ ที่ทำงาน แม่ถามไปอย่างไร บอกว่าไปรถตู้ เมื่อแม่อนุญาต ฉันก็เข้าห้องเก็บกระเป๋าทันที และกำลังจะเข้าเฟสไปบอกพี่ไก่ ว่าได้ไปแล้ว ก็ได้รับข่าวจากพี่ไก่ว่า การเดินทางไปเชียงใหม่มีปัญหาแล้ว เพราะว่าเพื่อนชาวจีนอีกสี่คนที่จะไปด้วยกัน ได้เดินทางไปก่อนแล้วตั้งแต่วันพฤหัส ตออนี้เหลืออยู่แค่ห้าคน ไปรถตู้จึงไม่ไหว แนก็เลยบอกพี่ไกว่ไปว่าไปเครื่องหรือรถทัวร์ก็ได้ ให้พี่ไก่จองได้เลย พี่ไก่ส่งข้อความมาบอกว่ายังจองไม่ได้ เลยบอกพี่ไก่ไปว่าพรุ่งนี้จะลองไปจองดูให้ และคืนนั้นฉันก็นอนไม่หลับ ตื่นเต้นมากที่จะได้ไปเที่ยวเชียงใหม่ ตอนเช้าวันศุกร์ ฉันหิ้วกระเป๋าออกจากบ้าไปทำงานด้วยความเบิกบานใจ และจองรถทัวร์ได้ รีบส่งข้อความไปบอกพี่ไก่ และฉันก้เข้าประชุม เป็นการประชุมที่น่ากลัวเลยทีเดียว เพราะเป็นการประชุมโครงการใหม่ ที่นายจะอารมณืขึ้นทุกครั้งถ้าตอบไม่ถูกใจ แต่วันนั้นฉันไม่กลัวเพราะฉันมีพลังใจที่จะไปเที่ยว จึงไม่กลัวอะไร สามารถตอบคำถามของนายได้อย่างดีและไม่โดนดุ ต้องบอกว่าเพราะมีวงออกัส เป็นแรงบันดาลใจในวันนั้น น้องในฝ่ายงานบอกว่า "ถ้าพี่ต่ายจะไปขึ้นรถทัวร์ตอนสองทุ่ม พี่ต้องออกจากฟิวเจอร์ ตอนห้าดมงเย็นนะ เพราะวันนี้วันศุกร์ ฝนตก รถติด เดี่ญวไปไม่ทันรถทัวร์นะ ฉันจึงลางานตอนห้าโมงเย็น ลางานชั่วโมงครึ่งก่อนเลิกงาน แต่แล้วสี่โมงเย็น มีเรื่องเครียดเข้ามาเรื่องตู้แช่เค็ก ที่มีปัยหามาหลายเดือน ให้ต้องแก้ปัญหา ฉันเข้าไปเล่าเรื่องราวและรายละเอียดให้หัวหน้าฟัง หัวหน้าบอกว่านัดเจ้านายไว้แล้วเดี๋ยวเข้าไปคุยพร้อมกัน ฉันมองนาฬิกจะห้าโมเงย็นเฃล้ว เจ้านายยังไม่เรียก แล้วฉันจะได้ลาไหมเนี้ย แต่แล้ว เจ้านายก็เรียกให้ไปพบตอนห้าโมงเย็น แนเล่าเรื่องราวให้ฟังโดยละเอียด นายจึงสรุปว่า ไม่ต้องทำตู้แช่เค้กแล้ว ถ้าบอกถึงปัญหามาแต่แรกก็จบไปแล้ว ฉันรู้สึกโล่งมาก ดีใจว่า สุดสัปดาห์นี้แนไปเที่ยวอย่างสบายใจ วันจันทร์กลับมาประชุมก้ไม่มีปัญหาให้ปวดหัว อันจึงบอกหัวหน้าว่า ฉันลางานไว้ ขอไปก่อนนะ หัวหน้าก็ให้ฉันไป ฉันจึงหิ้วกระเป๋าออกจากที่ทำงานอย่างลิงโลด เรียกแท็กซี่ไปหมอชิตใหม่ ฉันไปถึงตอนหกโมงเย็น ไปรับตั๋วที่จองไว้และหาอะไรทานรองท้อง โทรบอกพี่ไก่ว่าฉันรับตั๋วแล้ว ต่อจากนั้นฉันก็นั่งคอยเพื่อนร่วมทางและเวลา อย่างใจจดใจจ่อ จะ แปดดมง หรือสองทุ่มแล้ว รถจวนออกแล้ว แต่เพื่อนร่วมทางฉันยังไม่มา ฉันถามคนขายตั๋วว่า เพื่อนยังไม่มาจะทำยังไง คนขายตั๋วบอกแนว่า เที่ยวนี้เป็นเที่ยวสุดท้ายและตั้ง 4 ที่นั่ง ยังไงก็จะคอยจ้ะ ฉันโทรหาพี่ไก่ ว่าถึงไหนแล้ว ทราบว่ามาถึงหมอชิตแล้ว แต่รถติดอยู่ ฉันยังไม่เจอเพื่อนจีนสองคนเลย สักครู่หนึ่งพี่ไก่ก็วิ่งมา เราสองคนจึงรีบพากันไปขึ้นรถ โทรหาเพื่อนจีนสองคน ก้บอกว่าอยู่ห้องน้ำ ฉันไปตามหาก้ไม่เจอ จึงขึ้นรถไปก่อน ส่วนพี่ไก่มารอเพื่อนจีนสองคน คือ น้องจูน กับน้องทับทิม สักครู่นึงทั้งสามคนก็มา รถจึงเคลื่อนออกจากสถานีหมอชิต มุ่งสู่เชียงใหม่ ฉันตื่นเต้นมาก ในรถเปิดกวนมึนโฮ ฉันดูบ้าง หลับตาบ้างแต่ไม่ได้หลับ พี่ไก่ น้องทับทิม น้องจูนหลับไปแล้ว แต่ฉันยังตาสว่างอยู่เลย จนรถมาถึงนครสวรรค์ให้พักทานอาหารเข้าห้องน้ำ พวกเราก็ไปทานอาหารและเข้าห้องน้ำและขึ้นรถต่อไป ไปถึงเชียงใหม่ในตอนเช้าเวลาหกโมงเช้าที่ท่าอาเขต ก้ไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา เพื่อนจีนไปเช็คชื่อโรงแรมที่จองไว้แล้ว ต่อจากนั้นเราจึงเดินมาขึ้นรถสองแถวแดงให้ไปส่งที่โรงแรม นิวมิตรภาพ เมื่อไปถึงก็ทราบข้อมูลจากพี่ไก่ว่า รอสองแถวแดงบอกว่าถ้าจ้างทั้งวัน พาไปทุกที่ที่อยากไปคิดในราคา 1,000 บาท เราจึงไปกัน เข้าห้องพักของเพื่อนจีน อาบน้เปลี่ยนเสื้อผ้า และรอเพื่อนอีกคนคือคุณจ๋า ที่ตามทีหลัง ต่อจากนั้นก็ออกเดินทางผจญภัยกันในเมืองเจียงใหม่ พี่ไก่พาพวกเราไปกินโจ๊กที่ร้านขึ้นชื่อในจังหวัดเชียงใหม่ เมื่อกินอิ่มก็จะไปสนามบินเพื่อไปรับน้องๆ วงออกัสที่สนามบิน แต่ระหว่างทางเราได้แวะไปหาบ้านของใครคนนึง หลงทางอยู่นานพอควร ในที่สุดเราก็เจอ เราดีใจกันมาก ถ่ายรูปเก็บไว้และเก็บไว้ในความทรงจำ โดยตกลงกันว่า ขอให้เป็นความลับระหว่างพวกเรา หลังจากนั้นเราก้เดินทางไปสนามบิน ที่สนามบินมีเด็ก ๆ ที่เป็นแฟนคลับออกัสมานั่งรออยู่สองสามคน ต่อจากนั้นก็มีคนจีนมานั่งรออีก 7 - 8 คน มีกลุ่มเพื่อนที่นัดจะมาพร้อมกันแต่มาก่อนด้วย มี เจสซี่ ออกัสด้วย พี่ไก่แนะนำให้รู้จักกัน สักครู่นึง แนไปเข้าห้องน้ำออกมาก้พบ น้องอาร์ม น้องเพชร และน้องเบียร์ เดินอยู่ และมองไปที่นั่งด้านหลังก้พบ น้องใหม่ น้องเหมียว น้องแมค นั่งยองที่ ๆพื้นซ่อมอยู่หลังเก้าอี้และน้องนายน์ นั่งบนเก้าอี้ตัวสุดท้ายกำลังใช้กล้องวีดีโอ จับภาพความเคลื่อนไหวอยู่ รับทราบจากน้องที่ไปรับว่า น้องพิช มากับน้องแมค และอีกหลายคนตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เราจึงมองหาน้องพิชกันแต่ก้ไม่เจอ ผ่านไปสักครู่ ก้เห็นน้องอ่อง น้องนนท์ น้องแวน น้องต่อ เดินออกมา และตามด้วยน้องตาว น้องต่อมองหาเพื่อน ๆ ก้ไม่เจอ จึงรู้ว่าโดนแกล้งจากเพื่อน ๆ น้องวงออกัสเรียกพวกเราให้เข้าไปถ่ายรูปร่วมกัน แต่ไม่มีใครยอมเข้าไปถ่าย ผ่านไปสักครู่ พวกเราไม่เห็นน้องพิชมา จึงชวนพี่ไก่ไปซื้อตั๋วเครื่องบินขากลับ เพื่อว่าในวันอาทิตยืเราจะได้เที่ยวกันได้มากอีกกว่ากลับรถทัวร์ ระหว่างเดินไปซื้อตั๋วเครื่องบิน น้องทับทิม เพื่อนจีนโทรเข้ามือถือพี่ไก่บอกว่า น้องพิชมาแล้ว สองคนกับพี่ไก่รีบวิ่งจะหกลับมา แต่ไกลมาก จึงคิดว่ากลับมาไม่ทันแน่ เลยเดินย้อนกลับไปซื้อตั๋วเครื่องบิน ปรากฎว่าเต็มแล้ว เราจึงเดินกลับมา พบเพื่อนๆ คนจีน รออยู่หน้าประตูแล้ว พี่ไก่จึงโทรตามรถสองแถวแดง ซึ่งขับรถโดยน้องฤทธิ์ เพื่อนคนจีนขอให้เราพาไปที่ CITY LIFE เราก็พาไปด้วยความหลง ไปไม่ถูก จนกระทั่งโทรเข้ามือถือน้องใหม่ ผจก.วงถามทางไปที่สถานีวิทยุ โดยให้คุยกับคนขับรถ สักครู่เราก็ไปถึงที่สถานีวิทยุ พบน้องออกัสนั่งอยู่ข้างในรอสัมภาษณ์ น้อง ๆ วงออกัสเมื่อเห็นพวกเราและเพื่อนคนจีนไป ก็ออกมาเรียกให้ไปถ่ายรูปด้วยกัน ปรากฏว่าไม่มีใครยอมเดินไปถ่าย น้องอ๋อง เดินออกมาขวักมือเรียกบอกว่ามาถ่ายรูปด้วยกัน ไม่กัดหรอก พวกเราจึงยอมเข้าไปถ่ายกับน้อง ๆ วงออกัสกัน น้องเหมียวออกมาเชิญชวนให้ถ่ายคลิปร้องเพลงแสงสว่าง เกื่อเอาไปเป็นตัวอย่าง ก็รับปากน้องเหมียวไปว่าจะไปถ่ายให้คืนนี้ แลวพวกเราก็เดินทางไปทานก๋วยเตี๊ยวที่ร้านของน้องเบียร์ ได้พบคุณพ่อและพี่สาวของน้องเบียร์ พวกเราทานกันด้วยความเอร็ดอร่อย ทานบะหมี่แห้งคนละหนึ่งชาม และไอศกรีม คนละถ้วย หลังจากจ่ายเงินแล้วก็เดินทางขึ้นรถกันไปที่เซ็นทรัลแอร์พอร์ตก่อน พวกเราได้ยินว่าวงออกัสจะไปที่ B2S เมื่อเราไปถึงลานน้ำพุ ที่เซ็นทรัลแอร์พอร์ต เราเห็นเวทีการแสดง มีภาพวงออกัส เพื่อนคนจีนไปถ่ายรูปกันมากมายและที่นี่ได้เจอแฟนคลับออกัสนึงท่าน คือ คุณ Pichamon ที่ปกติจะอยู่สวีเดน แต่ช่วงนี้เนทางมาอยู่ที่เชียงใหม่ เราได้ทักทายกันและพากันเดินไปที่ B2S เพื่อรอวงออกัส เราเข้าไปหาซื้อหนังสือ POSTCARD น้องทับทิมกับน้องจูน ได้มา 5 เล่ม เอามาแบ่งกัน จริง ๆแล้ว เราได้ซื้อไว้แวและอ่านมาหลายครั้งแล้ว เหมือนพี่ไก่ และได้ทราบจากเจ้าหน้าที่ B2S ว่า วงออกัสไม่มาแล้ว เพื่อนคนจีนซื้อซีดีเพลงชุด Lighting In the Dark กันอีก รวมทั้งคุณ Pichamon ด้วย ต่อจากนั้นเราก็มาจองที่เพื่อรอน้องวงออกัสมา ซาวด์เช็คกัน ขณะนั่งดูซาวด์เช็ค แดดร้อนมาก แต่ในขณะเดียวกันฝนก็ตกลงมาปรอย ๆ น้อง ๆ หยุดซาวด์เช็ค เราก็ไปหลบฝนหลบแดดด้านนั่งร่มและก็ออกมาดูกันจนจบ พวกน้อง ๆ ก็ไป Meet & Greet ที่ Star Buck พวกเราเดินหาร้านสตาร์บัค และเมื่อเจอก็ไปยืนดูอยู่ภายนอก จนงานเสร็จสิ้น พวกเรา ได้แก่ พี่ไก่ น้องจ๋า คุณมญ ก็ไปหาซื้อเม็มโมรี่การ์ดเพิ่ม เพื่อไว้ถ่ายภาพคอนเสิร์ต คืนนี้ต่อ หลังจากนั้นไปหาอะไรทานรองท้อง พี่ไก่กับคุณมญไปทานขนมจีน แต่เรากับน้องจ๋า ไปร้านสตาร์บัค ทานกาแฟและนั่งคุยกัน สักครู่พี่ไก่และคุญมญก็ไปหาที่ร้านและนั่งคุยกัน จนได้เวลา จึงลงมาเวทีคอนเสิร์ต ตอนเดินมาก็บ่นกันว่าจะมีที่เหลือไหม แต่ก่อนพวกเราขึ้นไปวางของจองที่ไว้ เมื่อลงมาที่นั่งเต็มแล้ว แต่เหลืออยู่ 4 ที่ ที่เป็นของพวกเรา ต้องขอขอบคุณชาวเชียงใหม่ ที่ไม่แย่งที่นั่งของพวกเรา หากเป็นในกรุงเทพ ของคงโดนเก็บไปและแย่งนั่งไปแล้ว เราเคยมีประสบการณ์ในเรื่องนี้ เพราะเราทำงานศูนย์การค้า มีคอนเสิร์ตบ่อย ในหลายครั้งที่มีการตรียมที่ไว้สำหรับแขก VIP ยังโดนแย่งที่นั่งเลย พวกเราได้นั่งในแถวที่สอง สักครู่นึงน้องทับทิมบอกว่าให้ไปลงทะเบียนเพื่อจะได้จับรางวัล พวกเราจึงไปลงทะเบียนกัน และได้ซีดีเพลงมาอีก 1 แผ่น เมื่อได้เวลาแสดงคอนเสิร์ต พวกเราได้ดูกันอย่างเต็มที่ ได้มีส่วนร่วมในการร้องเพลง เต้นไ ปกับน้องพิชและน้องวงออกัส ตลอดจนแฟนคลับวงออกัสทุกคน พี่ไก่ ถ่ายคลิปและภาพนิ่งเก็บไว้ ขอบอกว่าเรามีความสุขและสนุกสนานมากเลยกับคอนเสิร์ตในครั้งนี้ เมื่อได้เวลาแจกลายเซ้น เราไม่กล้าไปกลัวแฟนคลับคิดว่าแก่ จึงไม่กล้าไปได้แต่ยืนแอบดูอยู่ น้องทับทิมมาจูงมือชวนไปด้วยกัน จึงเอาแผ่นซีดีที่ได้มาให้น้อง ๆเซ็น และให้น้องพิชเซ้นที่เสื้อด้านหลัง โดนพี่ไก่แซวว่าเป็นเอามากนะ แต่ก็มีความสุขมากนะหลังจากคอนเสิร์ตจบ พวกเราก็ไปเดินที่ถนนคนเดิน ช้อปปิ้งกันมากมาย จนสี่ทุ่มจึงเดินทางกลับโรงแรม กว่าจะด้ขึ้นห้องไก้ต้องเคลียกับเจ้าหน้าที่โรงแรมตั้งนาน เรื่องห้องพัก เราจองไว้ตั้งแต่เที่ยง แต่พอไปถึงไม่มีที่นอน จนเกือบห้าท่มจึงได้ขึ้นห้องนอน ไปอาบน้ำ ทาน อาหารกัน และนอนคุยกันถึงความสุข ความสนุกสนานที่ได้รับในคืนนี้ และนับเพลงได้ว่าน้อง ๆ ร้องตั้ง 8 เพลง พวกเรารุ้สึกว่าคุ้มมากกับการเดินทางมาในครั้งนี้ เพราะพวกเราได้ดูซาวด์เช็คด้วย กว่าจะหลับคืนนั้นก็เข้าไปตีสอง จึงนอนกัน และลืมไม่ได้ร้องเพลงแสงสว่าง ส่งเป็นคลิปไปให้น้องหมียว ตามที่รับหากไว้ เช้าวันรุ่งขึ้นพวเราตื่นตั้งแต่ตีห้ามาอาบน้ำเก็บของ จนหกโมง น้องฤทธิ์ โทรมาถามว่าตื่นหรือยัง มารอหน้าโรงแรมแล้ว พวกเรางรีบลงมาทานอาหารเช้าและเช็คเอ้าท์ เก็บของมาขึ้นรถไปดอยสุเทพ ตามที่ตั้งใจไว้ แต่ก่อนขึ้นดอยพวกเราไปซื้อตั๋วรถทัวร์กลับกรุงเทพก่อน ซึ่งเที่ยวเช้าคือ เก้าโมงเช้า พวกเราต้องการกลับกรุงเทพ ไม่ค่ำเกินไป ต่อจากนั้นพวกเราก็ไปขึ้นดอยสุเทพ ได้สักการะรอบองค์เจดีย์ ไหว้พระสี่ทิศ มีพระพุทธรูปอุ่นใจ หลวงพ่อทันใจ พระประธาน และรับนำมนต์ และสายสิญจ์ เมื่อเราไหว้พระเสร็จ ฝนตกลงมา พวเราได้ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกับพระธาตุดอยสุเทพ ตีระฆัง ตีฆ้องและขอพรให้น้องพิชและวงออกัส มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก และน้องฤทธิ์โทรตามให้ลงมาได้แล้ว เดี๋ยวไม่ทันรถทัวร์ พวกเราจึงลงลิฟท์มาในเวลา 8 โมงครึ่งและให้น้องบึ่งรถมาส่งเราทันเวลาเก้าโมงเช้ารถออกพอดี เราจึงได้เริ่มเดินทางกลับกรุงเทพ สำหรับการท่องเที่ยวในครั้งนี้เป้นครั้งแรกสำหรับการเดินทางไปเชี่ยงใหม่แลไปคนเดียว แต่ทำให้เรารู้สึกประทัยใจมากสำหรับการเดินทางในครั้งนี้ เรียกว่าคุ้มสุดคุ้ม ที่ตัดสินใจเดินทางไป และประทับใจกับน้ำใจของชาวชียงใหม่ อยากบอกว่า หากมีโอกาสมื่อไรจะไปยือนเชียงใหม่อีกครั้ง....วันหยุดสุดสัปดาห์นี้จะไม่มีวันลืม...จะขอประทับไว้ในความทรงจำตลอดไป.......ขอบคุณน้องพิช..... ขอบคุณน้อง ๆวงออกัส....ขอบคุณพี่ไก่...น้องจ๋า....น้องทับทิม...น้องจูน...คุณมญ...ที่ทำให้วันหยุดสุดสัปดาห์มีความสุขและสนุกสนาน....ขอบคุณมาก.....ประทับใจมิรู้ลืม..........

เขียนโดย คุณ โชติกา (พี่ต่าย)

Create Date : 04 กันยายน 2554		0 comments
Last Update : 4 กันยายน 2554 1:27:20 น.
Counter : 1391 Pageviews.
Share Tweet