keigolin
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?]




สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ blog ของ keigo นะคะ ^^

blog นี้เป็น blog เก่าค่ะ ได้ย้ายบ้านไป thisiskeigo.wordpress.com แล้ว ไปติดตามกันได้ที่นั่นค่ะ ^^
หรือติดตามเพจกันได้ที่ http://www.facebook.com/thisiskeigo
ขอบคุณที่ติดตามกันค่ะ ^^
New Comments
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2548
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
30 สิงหาคม 2548
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add keigolin's blog to your web]
Links
 

 
...What do you think about ?...

ทำไมคนเราอ่านใจยากจัง ...

วันก่อนพี่สาวไปเที่ยวกับเพื่อนข้างบ้าน (ก็ไม่เชิงข้างบ้านซะทีเดียวหรอก ระแวกบ้านน่ะ) แล้วมันก็อารมณ์ไหนไม่รู้ ไปคว้าหนังสือ "คู่มืออ่านใจคน" มาเฉยเลย ไอ้เราก็กำลังปวดเศียรเวียนเกล้ากับใจคนอยู่ ก็เลยแย่งมันมาอ่านก่อนซะงั้น (แต่ตอนนี้ก็ยังวางแอ้งแม้งอยู่บนโต๊ะทำงานนะ ฮา ๆ -- สงสัยต้องเอากลับบ้านแล้วแหละ)

...

คำถามที่ผุดขึ้นในใจมากมาย ...
มีแต่คำว่า "ทำไม" "ทำไม" เต็มไปหมด ...
ทำไมถึงเป็นแบบนั้น ทำไมถึงทำแบบนี้ ทำอย่างนั้นไปทำไม เพื่ออะไร ฯลฯ
ร้อยแปดพันเก้าจนทำเราปวดหัวไปหมด

สิ่งที่ค้างคามาตลอดเวลาก็คือ ...
คุณกำลังคิดอะไรอยู่น่ะ ? บอกให้รู้บ้างได้มั้ย ?

ตอนนี้ ... เลิกแล้วละ เลิกคิดแล้วแหละ
ใจคนเรา เดาไปก็ป่วยการ
สิ่งที่เค้าคิด เป็นสิ่งที่เรากำลังหวาดกลัวว่าจะเป็นจริง
เพราะฉะนั้น ก็หยุดไว้ตรงนี้ดีกว่า

และตอนนี้ ... เราก็คงทำอะไรไม่ได้เลย



ได้แต่ วิ่ง วิ่ง วิ่งหนีไป ...



Create Date : 30 สิงหาคม 2548
Last Update : 30 สิงหาคม 2548 18:24:55 น. 4 comments
Counter : 712 Pageviews.

 
สำหรับเรา ถ้าเค้าไม่ใช่คนสำคัญ
เราก็จะไม่ใส่ใจนะคะ
อ่านใจยากนัก ก็ไม่ต้องอ่านซะเลย

แต่ถ้าเป็นคนสำคัญก็อีกเรื่องนะคะ

อย่าคิดมากเลยค่ะ เราไม่สามารถทำให้ใครๆพอใจกันหมดได้
แต่เราสามารถทำตัวเราให้ดีที่สุดได้
ใครจะคิดยังไง ถ้าเราไม่เข้าใจ...ก็ช่าง ปล่อยวางบ้างก็ดี

เห็นบอกว่าช่วงนี้ฟุ้งซ่าน
อย่าคิดมากนะคะ

ปล. ที่บอกว่าได้แต่วิ่ง วิ่ง วิ่งหนีไป
แอบวิ่งลดน้ำหนักล่ะสิคะ อิอิ


โดย: คุณป้ายังปิ๊ง วันที่: 31 สิงหาคม 2548 เวลา:13:50:40 น.  

 
พยายามจะไม่คิดมากค่ะ แต่ผลพวงจากความพยายามเนี่ย ทำให้เรากลายเป็นคนที่เซ็งกะชีวิตสุด ๆ เลยแหละ เซ็งไปหมด ไม่อยากทำงาน ไม่อยากกินข้าว (แต่ก็ต้องกิน เพราะหิวอ่ะ)

ไม่น่าเชื่อว่าแค่คน ๆ เดียว มีอิทธิพลกับเราได้มากขนาดนี้ เศร้าจังค่ะ


โดย: :D keigo :D วันที่: 1 กันยายน 2548 เวลา:11:22:53 น.  

 
แสดงว่าคนๆนั้นมีความสำคัญกับคุณเคโกะมากสินะคะ

ไม่รู้จะปลอบใจยังไง

แต่เรื่องอารมณ์เซ็งเนี่ย ใครๆก็เป็นกันได้นะคะ

เราเองก็อยู่ในช่วงเซ็งๆอยู่เหมือนกัน

เพราะที่ทำงานมีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย
แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงที่แสนจะไม่ถูกใจเราเอามากๆ

ก็พยายามทำงานของเราให้ดีที่สุดน่ะค่ะ
เพราะไม่รู้จะทำยังไงแล้ว

คิดว่าอีกไม่นาน อารมณ์เซ็งๆคงจะค่อยๆหายไปเองนะคะ
หาอะไรทำหลังเลิกงานดูก็ดีนะคะ
จะได้หายเซ็งไวๆ


โดย: คุณป้ายังปิ๊ง วันที่: 1 กันยายน 2548 เวลา:17:59:32 น.  

 
อืมมมม ... สำคัญมั้ย เคโกะก็พยายามบอกว่าเป็นแค่เพื่อนคนนึงอ่ะค่ะ แค่นี้แล้วกัน อิอิ ไม่ค่อยอยากเปิดเผยเรื่องพรรค์นี้มากเท่าไหร่

ที่ทำงานพี่เติร์ด (อนุญาตเรียกงี้แล้วกันนะคะ จะเรียกคุณป้าก็ไม่ไหวอ่ะ ห่างกันไม่ถึงขั้นเรียกคุณป้าหรอก ... เคโกะว่างั้น) มีการเปลี่ยนแปลงเหรอคะ ในทางที่ดีขึ้นหรือเปล่าล่ะคะ ยังไงก็พยายามปรับตัวเต็มที่นะคะ สู้ ๆ


โดย: keigo IP: 210.86.177.52 วันที่: 2 กันยายน 2548 เวลา:11:08:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.