Macau - Hongkong #3 :: One of my dream destination
สวัสดีค่ะ กลับมาต่อตอนที่สามแล้วนะคะ ตอนนี้เราจะอำลามาเก๊ากันแล้วค่ะ เพื่อมุ่งหน้าไปยังฮ่องกง
ตามลายแทงที่ได้มา นั่งรถบัสของเวเนเชี่ยนไปท่าเรือเพื่อข้ามเรือไปเกาะฮ่องกงได้เลย
นั่งรถบัสไปเรื่อย ๆ พักใหญ่ ๆ ก็ถึงค่ะ พอลงมาจากรถ ก้าวเข้าไปในอาคารจำหน่ายตั๋วปุ๊บ ก็โดนเจ้าหน้าที่คนนึงดักตัวปั๊บ พูดไทยได้นิดหน่อยด้วยค่ะ จัดแจงต้อนเราไปอีกฟากนึงพร้อมทั้งคะยั้นคะยอขายตั๋วให้เราให้ได้ ซึ่งเคโกะชอบเอ๋อ ๆ เวลาลงจากการเดินทางแล้วอ่ะค่ะ เลยเอ๋อ ๆ ไปอีกครู่หนึ่ง จนเค้าต้องบอกประมาณว่าให้รีบซื้อนะ ถ้าไม่ซื้อเที่ยวนี้รอไปอีกนานเลยนะ ประมาณนี้ค่ะ ก็เลยเดิน ๆ ไปอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์ซื้อตั๋ว แล้วก็เอะใจขึ้นมาว่าทำไมไม่มีโบรชัวร์โปรโมชั่นซื้อผ่านบัตรเครดิตลด 10% เลยฟระ (น่าจะใช่นะคะ ตรงนี้แอบลืม - -") ก็เลยหันไปบ่น ๆ กับคุณสามีซะหน่อย เค้าเลยว่า อ่ะ งั้นออกมาตั้งหลักก่อน ก็เลยออกมาตั้งหลักกันด้านนอกเลยค่ะ ไม่สนใจพนักงานคนเดิมที่พยายามคะยั้นคะยอให้เราซื้อตั๋วให้ได้อีกเลย
พอออกมาจากแถวต่อซื้อตั๋วปุ๊บ ก็เลยถึงได้เหลือบเห็นอีกฟากนึงของห้อง ซึ่งเป็นเจ้าที่เคโกะเล็งไว้ค่ะ เพราะมีโปรร่วมกับบัตรเครดิต ซื้อผ่านบัตรเครดิตลด 10% แน่ะ เลยรีบถลาไปในทันที ^^"
แล้วก็ซื้อตั๋วลดราคามากำไว้จนได้ ฮ่าๆ เกือบไปแล้วววว~ (ของ Cotai Jets นี้มีโปรอยู่เรื่อย ๆ ค่ะ .. ตอนแรกกะว่าจะใช้โปรวันเกิดซื้อตั๋วไปกลับ แต่ก็เปลี่ยนใจ เพราะเราไม่ได้ไปและกลับแล้ว)
เสร็จแล้วก็ผ่านเข้าไปนั่งรอด้านในเพื่อรับสติ๊กเกอร์เบอร์ที่นั่งของเรา ซึ่งก็ไม่ได้บอกอะไรเค้า เค้าก็จัดมาให้นั่งติดริมหน้าต่างเลยค่ะ ^^
แต่ว่าพวกเรากะเวลาไม่ค่อยดี (อีกละ - -") เลยต้องมานั่งรออยู่พักใหญ่ กว่าเรือจะออกค่ะ
แล้วก็นั่งเอ้อระเหยในเรือไปอีกพักใหญ่ ๆ กว่าจะถึงฮ่องกง พอถึงปุ๊บก็เดินวนไปหาตม. ปั๊มตราเข้าประเทศเรียบร้อย ก็วนหาทางออกไปรถไฟฟ้ากันล่ะค่ะ ซึ่งป้ายบอกทางไม่ชัดเจนเอาซะเลย บวกกับมีการก่อสร้างอะไรอีกเล็กน้อย เลยมึน ๆ ไป กว่าจะหาทางออกไปรถไฟฟ้าเจอ ก็ถามไปหลายคนอยู่ - -"
ออกมาได้ปุ๊บ หันไปมองเห็นท่าเรือที่เราเพิ่งจากมาค่ะ
พอหารถไฟฟ้า MTR เจอแล้วก็รีบเดินดุ่ม ๆ ไปค่ะ จัดแจงซื้อบัตร Octopus Card ไว้ใช้ซะก่อน เพื่อความสะดวกสบาย (ตอนแรกก็ว่าจะยืมคนอื่นเค้า แต่คิดไปคิดมา เสียค่าบัตรประมาณ 30 กว่าบาท เทียบกับต้องส่งไปรษณีย์ไป ๆ มา ๆ เลยซื้อเองแล้วกัน - -")
มุ่งหน้าไปยังที่พักที่อยู่บริเวณสถานี Mongkok เพื่อเช็คอิน และเก็บของค่ะ
รีวิวที่พักไว้แล้ว .. ที่นี่ ค่ะ
จากนั้นก็จะไปขึ้น The Peak กันต่อ แต่ก่อนจะไป ก็แวะหาอะไรหม่ำๆ ซะก่อน เดินวน ๆ อยู่แถว ๆ นั้น ก็ตกลงว่าเอาร้านนี้แหละ พนักงานพูดอังกฤษไม่ได้เลยค่ะ ใช้วิธีจิ้ม ๆ ผสมจีนกลางบ้างเล็กน้อย
สิ่งที่ได้มา แต่น..แต๊น...
กินกันไปคนละจาน เคโกะก็อิ่มนะ แต่คุณสามียังไม่จบค่ะ ขอต่ออีกชาม (เอ่อ .. เริ่มสงสัยแล้ว ข้าวที่มาเก๊ากับฮ่องกงเค้าให้จานเล็กหรอ คุณสามีดิชั้นกินไม่อิ่มซะที - -")
เลือกมาอีกชาม เป็นบะหมี่ลูกชิ้นรวมค่ะ
อิ่มหนำสำราญกันแล้วก็เดินทางต่อค่ะ โดยการนั่ง MTR ไปสถานี Central แล้วนั่งรถเมล์สาย 15 เพื่อขึ้นไปบน The Peak ค่ะ
ระหว่างทางขึ้น The Peak นั้นไม่แนะนำเส้นทางนี้จริง ๆ สำหรับคนที่เมารถง่ายค่ะ เพราะเป็นทางขึ้นเขา โค้งไปโค้งมา (ได้อารมณ์นั่งรถไปปายเลยอ่ะ เหอๆ) กว่าจะขึ้นไปถึงข้างบน สามีดิชั้นเกือบแย่ค่ะ - -"
วิวข้างบนมองไปทั่วเกาะ สวยดีค่ะ มีแสงไฟจากตึกต่าง ๆ ทำเอาน่ามองไม่ใช่น้อย
ที่นี่ก็มีชามแป๊ะซะกะเค้าเหมือนกันนะเออ :P
เดินเล่นพอสมควรแล้วก็กลับค่ะ ขากลับเราเลือกวิธีนั่งรถรางลง แพงกว่า แต่เร็วกว่าเยอะค่ะ ^^" ซึ่งตรงนี้นั้นเราสามารถแปะบัตร Octopus หักค่ารถไปได้เลย สะดวกดี (อยากให้เมืองไทยมีแบบนี้บ้าง T^T)
พอลงมาถึงข้างล่างปุ๊บ ก็เดินไปเรื่อย ๆ ตามป้ายค่ะ สถานีรถไฟฟ้าที่ใกล้ที่สุด ก็จะเป็นสถานี Central ค่ะ ตามแผนที่เค้าก็จะบอกว่าเป็น Exit J2
มาถึงเช้าวันใหม่ค่ะ โปรแกรมวันนี้เราจะไปนองปิงกัน (Ngong Ping -- ออกเสียง นองปิงได้ยังไง แอบงง - -") การเดินทางแสนสะดวกนั่ง MTR ไปจนถึงสถานี Tung Chung ค่ะ เดินไปเพียงสองนาทีจาก Exit B ก็ถึงแล้ว (โม้ตามเว็บของเค้าอ่ะ แฮ่ ^^")
หน้าตาทางขึ้นกระเช้า ก็จะประมาณนี้ค่ะ วันนั้นไปแดดแรงมาก ๆ -"-
ข้างบนเห็นแล้วจะตกตะลึง (-"-) คือแบบว่าคิวซื้อตั๋วยาวมากกกกกกกกกกกค่ะ แล้วเคโกะเองก็ไม่รู้ ทะเล่อทะล่าต่อคิวเค้าไป เข้าใจว่าน่าจะมีทางแยกข้างหน้าสำหรับ Fast Lane อ่ะค่ะ (- -") จนกระทั่งเห็นมีคนมุดทางกั้นช่องไป Fast Lane แล้วเดินตัวปลิวเลย ก็งงว่าเค้าไปได้ไง ? ยังไม่พอ เห็นคนเอาใบตั๋วที่ปริ้นท์ใส่ A4 มาให้พนักงานดู ๆ แล้วเค้าก็ให้มุดข้ามไป Fast Lane เลย
เห็นงี้แล้วก็อย่าได้ช้าค่ะ เคโกะรีบงัดตั๋วที่จองไว้ล่วงหน้าทาง Internet มาโชว์มั่ง แล้วก็สบายค่ะ ได้ไปเดินตัวปลิวเข้า Fast Lane บ้าง ^^
คิวของ Fast Lane นั้นคงเรียกว่าคิวคงไม่ดี เรียกว่าไม่มีคิวเลยดีกว่าค่ะ เดินตัวปลิวฉลุยให้คนอื่นมองอย่างอิจฉาเล่นไปจนถึงเคาน์เตอร์ แลกตั๋วพร้อมแผ่นพับ เป็นอันเรียบร้อยค่ะ
เคโกะจองผ่านเว็บไซต์มานะคะ เลือกแบบขาไปเป็นคริสตัล ขากลับเป็นแบบธรรมดาค่ะ ราคาก็จะสูสี ๆ กับเอเจนซี่เจ้าอื่น ๆ ที่ขายคริสตัลไปกลับแหละ แต่ได้เปรียบตรงที่ใช้ Fast Lane ได้ (ซึ่งตรงนี้เป็นกฏใหม่ของ Ngong Ping เค้าค่ะ ซื้อผ่านเว็บเค้าเท่านั้นถึงเข้า Fast Lane ได้ กรณีอื่น ๆ หมดสิทธิ์ทุกกรณีค่ะ)
แลกตั๋วเสร็จก็มาเข้าคิวขึ้นกระเช้าค่ะ จะมีคิวแยกว่าคิวไหนเป็นแบบธรรมดา คิวไหนเป็นคริสตัล ก็จะมีพนักงานจัดให้ขึ้นกระเช้าค่ะ ที่เห็นนี่เป็นแบบธรรมดานะคะ คิวยาวล้นหลามตามเคย
แล้วก็สายรัดข้อมือแบบนี้ค่ะ คือคนที่ขึ้นกระเช้าคริสตัล (แต่อย่าคิดจะลักไก่ ขึ้นคริสตัลกลับมาด้วยล่ะ จะมีระบุที่สายค่ะว่าเป็นขาไหน ใช้ได้แค่ขาเดียวเท่านั้นค่ะ)
ถ่ายพื้นกระเช้าให้ดูค่ะว่าจะใสแบบนี้ (ขออภัยนะคะ เคโกะหนีบอีแตะแบบนี้ไปเที่ยวตลอดเลยอ่ะค่ะ แหะๆ อย่าใส่ใจนะคะ - -")
วิวระหว่างทางค่ะ ข้ามเกาะกันให้เห็นจะจะไปเลย
มองเห็นสนามบินไกล ๆ ด้วยอ่ะ
มองไปเบื้องล่าง ก็เห็นมีคนเดินไปด้วยล่ะค่ะ แอบสงสัยอยู่ว่าแล้วไอ้ช่วงที่ข้ามเกาะอ่ะ เค้าจะเดินมาทางไหน ? หรือว่าเค้าเริ่มจากเกาะนี้อยู่แล้ว ?
จริง ๆ จะว่าไป ถ้ามีเวลาเยอะ ๆ ก็อยากลองเดินบ้างนะคะ คงเหนื่อยพิลึก O.o
ในกระเช้าเดียวกันกับพวกเรา ก็ยังมีอีกครอบครัวนึงนั่งมาด้วยกันค่ะ เป็นครอบครัวพ่อแม่ลูก สามคน โดยคุณลูกนั้นน่ารักมาก ๆ ค่ะ ไม่กลัวความสูงเลย (ในขณะที่คุณแม่กลัว ไม่ยอมกระดุกกระดิกเลย อิอิ) แรก ๆ เธอก็ถ่ายรูปเล่น ไป ๆ มา ๆ เริ่มลงไปกลิ้งเกลือกถ่ายรูปกับพื้นใส ให้เห็นเบื้องล่างอ่ะค่ะ น่ารักมาก ๆ ^^
พอจวนใกล้จะถึงสถานีปลายทาง เราก็เริ่มที่จะมองเห็นองค์พระประธานองค์ใหญ่แต่ไกล ๆ แล้วล่ะค่ะ
ระหว่างทางเดินไปพระใหญ่ ก็จะมีร้านรวงขายของกันคึกคักค่ะ คนเยอะมากมายด้วย (ถ้าจำไม่ผิด เคโกะไปก่อนที่จะปิดซ่อมบำรุงแค่วันเดียวเท่านั้นค่ะ) มีทั้งร้านอาหาร ห้องแสดงโชว์ และร้านขายของที่ระลึก พวกเราได้แค่เข้าไปดู ๆ แล้วก็ออกค่ะ (ฮ่าาา~)
ดิสเพลย์ของร้านอาหารร้านนึงค่ะ อยากได้อ่าาา~ >.<
ร้านนี้มีภาษาไทยด้วยค่ะ O.o
เดินมาถึง area นี้ก็เป็นลานกว้าง ๆ คิดถึงวัดที่เคยดูในหนังจีนเลยค่ะ (ฮ่าๆ) เดินผ่านตรงนี้ไปก็จะถึงทางขึ้นพระใหญ่แล้วค่ะ
เห็นบันไดสูงชันซะขนาดนี้ เริ่มท้อใจตั้งแต่ยังไม่เดินขึ้นแล้วค่ะ >.<
แต่อย่างไรก็ตาม มากันจนถึงนี่แล้วค่ะ ก็ต้องเดินหน้าต่อไป~ >.<
กลับมาเจอกันใหม่ใน blog ถัดไปนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามและเยี่ยมชมค่ะ ^^
PS. รู้สึกว่า blog ของเคโกะยาวไปหรือเปล่าคะ ? ย้อนกลับไปอ่านสองตอนแรกแล้วรู้สึกว่าทำไมมันยาวจังหว่า ... ลองบอกกันได้นะคะ จะได้ปรับเปลี่ยนค่ะ ขอบคุณค่ะ ^^
| Create Date : 31 มกราคม 2556 |
| Last Update : 31 มกราคม 2556 13:30:45 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 2061 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [
