"คุณ" พูดว่าคิดถึงพวกเรางั้นรึ?แล้วทำไม "คุณ" ถึงได้ทิ้งพวกเราไป? คุณรู้บ้างมั๊ยว่าพวกเราต้องรู้สึกยังไง? หลายปีที่ผ่านมาคุณรู้บ้างรึเปล่าว่าพวกเราต้องเผชิญกับอะไรมาบ้าง? คุณทิ้งพวกเราไปโดยไม่สนใจใยดีแม้แต่นิด แล้ววันนี้คุณจะกลับมาเพื่ออะไร? เพื่อที่จะชดเชยความเป็นแม่ของคุณงั้นรึ? มันสายไปแล้วล่ะสำหรับการเริ่มต้นใหม่ของคุณ พวกเราอยู่กันได้โดยไม่มีคุณ เพราะพวกเรามีแค่ "พ่อ" คนเดียวก็เพียงพอแล้ว พ่อที่เป็นทั้ง พ่อและแม่ ในเวลาเดียวกันแล้วพ่อก็ทำหน้าที่นั้นได้ดีที่สุด หรืออาจจะมากกว่าคุณด้วยซ้ำ....
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
