จ๊าก...ภูเขาไฟระเบิด...

	อรุณสวัสดิ์ค่าเพื่อน ๆ พี่ ๆ มิตรรักแฟนเพลงทั้งหลาย...หลังจากสามีและท่านแม่ออกจากบ้านแม่บ้านญี่ปุ่นจำเป็นก็เอาเสื้อผ้าเมื่อวานโยนลงเครื่องซักผ้าแม่หนีมานั่นอับบล๊อคอย่างร่าเริง...ที่เปิดคอมแต่เข้าก็อีโนบุซังน่ะเมื่อวานรีเควสข้าวซอยเป็นมื้อเย็นตั้งแต่วันก่อนแต่เมื่อวานโอก้าซังอยู่ไงมื้อเย็นเลยเป็นกับข้าวของโอก้าซัง...ร่วมมือกันทำเกี๊ยวซ่ากันสองคนกับโอก้าซัง...มื้อเย็นเมื่อวานเลยเยอะเป็นพิเศษ...พอโนบุซังกลับบ้านมาถามเลยอ้าวมื้อเย็นวันนี้ไม่ใช่ข้าวซอยเหรอเนี่ย...พอไปโอะฟุโระ(อาบน้ำ) ก็ถามอีกว่าข้าวซอยน่ะจะทำมั๊ย...พอเช้าถามอีกมื้อเย็นวันนี้ข้าวซอยใช่มั๊ย...เอ่อ...ถามทุกวันแบบนี้วันนี้ก็คงต้องข้าวซอยสินะ ไก่ย่างเลยเปิดเนตเพื่อทบทวนความรู้แต่หัววัน //library.cmu.ac.th/ntic/lannafood/detail_lannafood.php?id_food=17 นี่เลยลิงค์นี้...สูตรอาหารเหนือล้วน ๆ มีคลิบวิธีการทำด้วย...เป็นเวปอนุรักษณ์อาหารเหนือของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เอ่อ...เรียนจบที่นี่พอจบออกมก็ยังต้องอาศัยเวปของมหาลัยทำกับข้าวอีกเนอะ...ฮ่า ๆ ๆ ฮ้า...เข้าเรื่องดีกว่า อย่างที่ว่าไปว่า จ๊าก...ภูเขาไฟระเบิด...น่ะค่ะ เกริ่นนิดนึงว่าบ้านไก่ย่างน่ะอยู่ที่จังหวัดคาโกชิมะ ตอนใต้ของประเทศญี่ปุ่น ถ้าเทียบกับแผนที่ไทยไก่ย่างก็บ้านอยู่ยะลา หรือ นราธิวาสดี ๆ นี่เองล่ะ ที่นี่มีภูเขาไฟค่ะซึ่งไม่แน่ใจว่ามีกี่ลูกแต่อีที่ดัง ๆ น่ะชื่อซากุระจิมะ อยู่ในตัวเมือง...อันนั้นรู้ ๆ กันอยู่ว่ามันมีประทำบ้างบางครั้ง...แต่อีกลูกน่ะไม่ไกลจากบ้านไก่ย่างนักชื่อ "ชินโมเอะดาเกะ" ซึ่งไก่ย่างก็ไม่รู้มาก่อนว่ามันเป็นภูเขาไฟเหมือนกันเห็นแต่มันมีควัน ๆ เหมือนไอน้ำลอยขึ้นมาทุกวันก็เข้าใจมาตลอดว่ามันเป็นแค่ออนเซ็นใหญ่ ๆ อยู่ตรงยอดอ่ะนะ... เห็นมั๊ยคะ...ลูกที่ควันเหมือนไอน้ำพุ่ง ๆ น่ะ อันนี้ไก่ย่างออกไปเรียนแล้วหยุดถ่ายบนสะพานก่อนมันระเบิดซักอาทิตย์...ปกติมันก็เป็นแบบเนี๊ยอ่ะ แต่วันก่อนเดินจากบ้านไปซุปเปอร์สักบ้านสามก็งง...ว่าตรงนู๊น...มันเมฆอะไรว๊า...หน๊า...หนา...เมฆเหมือนหิมะจะตกก็หนาไปแต่ตอนนี้มันหน้าหนาวเมฆฝนตกหนักก็ไม่น่าใช่เดิน ๆ ต่อไปหน่ยเลยถึงบางอ้อ...ภูเขาไฟระเบิดนั่นเอง...เลยหยุดเดินยืนดูอยู่พักนึง...เอ...แล้วมันลูกไหนหว่า...ทำไมตอนระเบิดข้อยไม่รู้สึกรู้สาอะไรเล้ยเพราะปกติถ้าภูเขาไฟระเบิดมันจะมีแรงสั่นสะเทือนตามมาไง อย่างซากุระจิมะ ประทุนิด ๆ หน่อย ๆ เนี่ยบางทีก็รู้สึกว่าบ้านมันไหว ๆ ๆ...อ้อ...นึกได้เพิ่งนั่งรถออกไปข้างนอกกับเพื่อนโอก้ซังมามันต้องประทุตอนอยู่ในรถแน่เลย...เลยไม่รู้สึก นี่ไงภาพแรกที่เห็น...เป็นเหมือนกลุ่มเมฆใหญ่ ๆ ดูไม่ออกจริง ๆ ว่ามันเป็นอะไรเพราะมันมีเขาลูกนี้บังต้นตอไว้ อ้อ...ถ้าสังเกตุรูปเมื่อกี๊ดี ๆ ที่อยู่ครงเขาน่ะค่ะ เป็นสุสานนะแต่เค๊าทำหลังคาไว้เพราะที่นี่มันมีเถ้าถ่านปลิวมาอยู่เนือง ๆ ถ้าไม่ทำไว้นาน ๆ ไปเถ้าถ่านมันก็จะปลิว ๆ ๆ มาทับหมดที่คาโกชิม่านี่สุสานเลยมีหลังคาไง แนวมาก...ตอนนี้ยังไม่รู้ชัดว่ามันอะไร พอเดินไปอีกหน่อยเท่านั้นแหละชัดเลยภูเขาไฟระเบิดแน่ ๆ เถ้าถ่านลอยสูงเลย... เห็นชัดดังนั้นไก่ย่างก็หยุดถ่ายรูปอีกครั้งทันใด...คนที่ขับรถผ่านไปมาก็หันดู เค๊าไม่รู้ไงชี้ชวนกันดูเป็นแถว...พนักงานขายในซุปเปอร์ก็แอบ ๆ ทยอยกันมาดู สรุปว่าลูกนี้น่ะระเบิดครั้งก่อนเมื่อ 60 ปีก่อน ไก่ย่างถามโอก้าซังโอก้าซังเลยบอกว่ามันไม่เคยระเบิด ฮ่า ๆ โอก้าซังว่าไม่เคยระเบิดเพราะตอนนี้โอก้าซังอายุ 55 ไง...มันระเบิดก่อนโอก้าซังเกิด... คนรุ่น ๆ โอก้าซังเลยไม่รู้ว่ามันเคยระเบิดต้องไปถาม โอจี้ซัง โอบ้าซัง รุ่น ๆ นั้น แก่ ๆ อ่ะ คนที่ออกมาดูก็ร้องกันใหญ่ ให้เดาว่าร้องว่าอะไร...สึโก้ย ๆ ๆ กันระงม....บ้างยืนดูบ้างถ่ายรูปปากก็ว่าไป สึโก้ย ๆ แต่เดี๋ยวจะเอารูปชัดกว่านี้ให้ดูรูปนี้ไกล้มาก... รูปนี้จากมือถือโอก้าซัง...โอก้าซังถ่ายจากโรงพยาบาลตอนทำงานล่ะ โรงพยาบาลโอก้าซังไกล้มาก อยู่ในรัศมี 5 กิโลเมตรจากภูเาไฟล่ะ ตอนนี้มันก็ปะทุอยู่เนือง ๆ เมื่อเช้าวานก่อนโนบุซังออกไปทำงานก็ทีนึงบ้านนี่ไหว ๆ ๆ เลย แต่โอก้าซังเหนื่อยกว่าเพราะถ้ามันประทุแรงมากถึงระดับ 4 (การประทุมีภึงระดับ 5) ถ้าโรงพยาบาลโทรมาตามต้องออกไปช่วยกันขนของที่โรงพยาบาล พาคนป่วยหนี ประมาณนั้น เพราะมันอาจจะมีหินก้อนใหญ่ ๆ ปลิวมาตก...อันตราย...กลางคืนโอก้าซังเลยต้องเปิดมือถือสแตนบายตลอด... ดีนะที่ลมมันไม่พัดเถ้าถ่านชิมโมเอะดาเกะมาทางคาโกชิมะ มันไปทาง มิยาซากิหมด...ไม่งั้นแย่แน่เพราะปกติทางบ้านก็มีเถ้าถ่านของ ซากุระจิมะ มาบ้างอยู่แล้วไม่งั้นต้องตากผ้าในร่มกันล่ะ...อ๊ะ...พูดถึงตากผ้าผ้าซักเสร็จพอดีไปตากฝ้าก่อนนะค๊า...เจอกันคราวหน้าค่า...

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2554		4 comments
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2554 7:53:44 น.
Counter : 365 Pageviews.
Share Tweet