|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
เพิ่งลาออกจากงานเดิมที่ทำให้เป็นทุกข์มากๆค่ะ ตัดสินใจลาออกเพราะทนความรู้สึกหลายๆอย่างไม่ได้อีกแล้ว ที่ผ่านมาว่างงานค่ะ (แฟนทำงานคนเดียว) ทำให้ภาระรายจ่ายหลายๆอย่างสะสม ตอนนี้ได้งานใหม่ ถึงจะเป็นงานที่เงินเดือนน้อยกว่าเดิม อยากจะขอกำลังใจในการกลับไปสู้กับภาระหนี้สินและเงินเดือนที่อาจจะไม่ได้เท่าเดิมค่ะ แชร์ประสบการณ์ของเพื่อนๆก็ได้นะคะ อยากอ่านไว้เป็นกำลังใจค่ะ
Create Date : 25 มกราคม 2566 |
Last Update : 25 มกราคม 2566 0:10:13 น. |
|
1 comments
|
Counter : 639 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
มาส่งกำลังใจค่ะ
มีสุภาษิตกล่าวว่า
it not what you made, it what you save
เราก็ใช้เท่าที่จำเป็น หนี้ก็ค่อยๆผ่อนจ่ายไป
พี่เองเคยเป็นหนี้เยอะมาก (ประมาณสามหมื่นเหรียญ ทำกิจการแล้วขาดทุน แถมคุณสามีตกงาน พีก็เพิ่งมีลูกต้องพักงาน ทั้งสองคนไม่มีรายได้แถมหนี้ พี่กู้ธนาคารดอกเบี้ย 13-14% เมื่อปี 1983/2526 ทุกข์มากกก โชคดีมีเพื่อนสามคน พี่ขอยืมเพื่อนคนละหมื่นเหรียญ บอกว่าจะให้ดอกเบี้ยเท่าที่เขาฝาก CD ดอกเบี้ย 10% บุญคุณนี้พี่ไม่เคยลืม พี่ขอยืมเพื่อนมาประมาณสองเดือน เพราะต้องอยู่บ้านเลี้ยงลูก หยุดงานไม่มีรายได้ พอกลับไปทำงานก็เขียนเช็คคืนเพื่อน กลับไปเป็นหนี้ธนาคารต่อ พี่ทำงานพยาบาล ก็กลับไปทำงาน ทำทุกวันเดือนหนี่งหยุดแค่วันเดียว ทำสองเวรแทบทุกวัน ออกจากบ้าน 6 โมงเช้า เลิกงานสามโมงเย็นไปต่ออีกแห่งบ่ายสี่โมงเลิกเที่ยงคืน กลับบ้านเที่ยงคืนครี่ง นอนไม่กี่ชมเช้าก็ออกไปทำงานอีก ทำงานเป็นเวลาสามปี ถึงผ่อนเงินธนาคารหมดสามหมื่นเหรียญ ทำงานแทบทุกวันจนผ่อนหนี้หมด
มาส่งกำลังใจน้องนะคะ สู้ สู้ ค่ะ