จนมาถึงตอนนี้ก้อยังไม่เข้าใจความหมายของคำว่า "เพื่อน" ได้อย่างจริงๆจังๆ สักที เราเป็นคนที่ไม่ได้มีเพื่อนเยอะแยะมากมายเท่าไหร่หรอก เพราะว่า วันๆนึงก้ออยู่แต่บ้าน จะมีก้อมีแต่เพื่อน สมัยเรียน มัธยม และก้อเพื่อน มหาวิทยาลัยนี่ล่ะ

ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี กับคำว่าเพื่อน มานเป็นคำที่มีความหมายอย่างนึงนะ แต่เราก้อไม่สามารถหาความหมายได้อย่างถูกต้องซะทีเดียว เพราะอะไรนะเหรอ? มันก้อมีเรื่องราวที่เกิดขึ้น กับเรา มันเป็นอะไรที่ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่า ถ้าเราคิดจะคบกัน เราต้องมีประโยชน์ให้เค้าใช่มั๊ย เพ่อนสมัยมัธยมต้นและปลายของฉันจะมี กันอยู่ประมาน 5 คน ที่สนิทกันมากเพราะว่า เราเรียนห้องเดียวกัน แต่พอมาม.3 ฉันก้อต้องตกไปอยู่ห้อง 7 ทำให้ได้เรียนคนล่ะห้องกัน (ที่รร.แบ่งห้องเด็กเรียนไว้ 3 ห้องคือ ห้อง 5เป็นห้องคิง ห้อง6 เป็นควีน และห้องเจ็ด เป็นแจ็ค ตามลำดับเหมือนเล่นไพ่ชอบกล ฮ่าๆ) ทำให้เราไม่ได้เรียนด้วยกัน แต่ว่าเราก้อยังไปกินข้าวและ พักเที่ยงด้วยกันเสมอ แต่ไม่รู้เพราะเหตุอะไร ที่ทำให้ เพื่อนไม่พูดไม่จา และขับไล่ออกจากกลุ่ม ซึ่งฉันไปได้ยินข่าวที่ไม่ดีมาว่า 1 ในเพื่อนซี้ฉัน ซึ่งคล้ายว่าจะทำตัวเป็นหัวหน้ากลุ่ม คอย ยุแหย่ ฉันก้อเสียใจนะ มานเป็นเพราะนิสัยตรงๆของเราล่ะมั้งที่ทำให้เพื่อนไม่ชอบ มีไรก้อพูด แถมโวยวายอีก แต่แล้วฉันก้อสามารถอยู่ได้โดยเพื่อนในห้อง เรียกว่าเป็นเพื่อนเรียนของฉัน ฉันก้อไม่ได้คิดไรมาก วันนึงเพื่อนก้อมาคืนดีกับเราเอง

พอมาม.ปลาย ฉันได้เลือกเรียนสายวิทย์สายเดียวกะเพื่อนและได้อยู่ห้องเดียวกันอีกครั้ง มันก้อกลับทำให้ความสัมพันกลับมาเหมือนเดิม  เฮฮา เรียกว่าสนิทและซี้กันสุด แต่ว่าเมื่อฉันรู้ว่าอะไรมันเป็นอะไร ฉันก้อเริ่มที่เอากำแพงเล็กมากั้นไว้เพื่อที่ป้องกันตัวเองไว้บ้าง แต่ก้อนั่นแหละ มันก้อทำให้ฉันรู้อีกว่า เพื่อนคนเดิม คนนี้เหมือนเค้าจะเป็นเด็กที่มีปันหา ในความคิดของฉันนะ บอกตรงๆว่าร้าย แต่ด้วยความเป็นเพื่อนฉันจึงเข้าใจ และเพื่อนคนนี้ก้อยังมีดีเยอะกว่า ทำไม? ฉันถึงคิดแบบนี้ เพราะว่าเพื่อนคนนี้ เวลาฉันมีปันหาหรือเพื่อนในกลุ่มมีปันหา เค้าจะเป็นที่ปรึกษาได้ดีเลยทีเดียว แต่ เราไม่สามารถรู้ได้เลยนะว่าเค้าไปพูดเรื่องฉันกับคัยไว้บ้าง และเค้ายังเป็นคนที่คล้ายว่าเห็นแก่ตัวนิดๆ  หรือเป็นเพราะพวกเราตามใจเพื่อนคนนี้ก้อไม่รุนะ เพื่อนจะยกให้เค้าเป็นหัวหน้า ไรประมานนี้ แล้วยิ่งคบกนไป มานยิ่งทำให้รู้ว่า เฟค มากๆ ต่อหน้าเราดี เมื่อมีผลประโยชน์ แต่ถ้าไม่มีผลประโยชน์ให้ ก้อคงเซย์ โน ทุกวันนี้กะเพื่อคนนี้ มันเหมือนเป็นการเฟคใส่กันมากกว่า แต่เมื่อเรายิ่งโตขึ้นมันก้อทำให้เรารู้อะไรมากขึ้น มันจึงทำให้เรา เงียบ และเฉย และคิดว่าพวกนี้มันเป็นเรื่องไม่น่ามาคิดไรมาก เฟคมาก้อ เฟค กลับ ก้อแค่นั้น ปัจจุบันก้อคบนะ แต่คงไม่เรียกว่าเพื่อนซี้ เหมือนก่อนแล้วต่างคนต่างมีชีวิตที่ต้องเดินต่อไป

มาเพื่อนมัธยมอีกคน คนนี้แสบสุดง่ายๆสั้นๆ ฉันเป็นขี้มากมายเพราะเพื่อนคนนี้ พอฉันมาเรียนมหาลัยฉันกลับมาสนิทกับเพื่อนคนนี้ที่สุด ไปไหนด้วยกันบ่อย ตั้งแต่ปี 1เทอม 2 มันก้อเฮอากันไป จนกระทั่ง คำพูดของมันทำให้ฉันเป็นคนเลวได้ และที่สำคัญกะแม่ของมันด้วย เวลามันไปไหน มันมักจะอ้างเอาฉันเป็นเกราะกำบังของมันเสมอ โดยที่ฉันไม่รู้และไม่ได้ไปกะมันเลยสักนิด โดยเฉพาะตอนกลางคืน จนแม่มันมาบอกว่าไปอีกแล้วหรอเมื่อวานก้อไป กำๆๆๆ มะวานไหนฟร่ะ งงสิ มานก้อทำหน้าเด่อๆ รีบพาออกไปจากบ้าน ฉันก้อยังไม่ได้มีท่าทีไรมาก จนมาอีกครั้ง แม่มันบอกว่าเลิกพาลูกเค้าเที่ยวได้แล้ว ป๊าดๆๆๆๆๆๆๆ มีแต่ลูกเค้านั่นแหละชวนตรูเที่ยว

ยังมีอีกหลายเลยหล่ะ เอาฉันไปเม้ากะผุ ช ที่มันชอบประมานว่าฉันไปทำไรมันมาอย่างนั้นอย่างนี้โอ๊ยจะบ้า แต่ถึงยังไงก้อต้องขอบคุณมันอย่างมากมายที่ทำให้ฉันได้เจอกะแฟนคนนี้ แต่กว่าจะได้คบกันน่ะหรอ หึหึ ก้อเล่าเลย แฟนฉันอยู่ฮ่องกงกลับมาเที่ยวเมืองไทย  ช่วงสงกาน ฉันก้อเพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่ ได้วันเดียว คุนเทอก้อชวนไปดูหนังกะ กะพี่...เรียกพี่ น.แล้วกันที่เจอกันในเอ็มแล้วเผอิญ แฟนฉันก้อเป็นเพื่อนกะพี่ น.ก้อมาด้วยฉันก้อไปด้วยความที่มันบอกว่าให้มันเป็น ผุ ญ คนเดียวไปกะ ผุ ช สองคนหรอ ก้อไปกัน ฉันเจอหน้าก้อเฉยๆไม่ได้คิดอะไรกะพี่ทั้ง2 แต่เพื่อนของฉัน ออกแนว ระริ๊กคร่า นั่งในรถก้อบีบ แขนฉันตลอดอ่ะค่ะ ประมานส่งซิกว่าชอบอ่ะ ชอบแฟนฉัน(ตอนนั้นยังนะคะ ยังไม่ได้คบ) ก้อส่งสายกันไป แต่ว่าแฟนของฉันดันมาจีบฉันซะรี่ เป็นเหตุทำมห้เพื่อนฉัน เดาว่านะคงจะไม่พอใจเพราะคุนเทอเจอก่อน ฉันก้อเฉยไม่ได้คิดไรโทมาก้อคุย ด้วยเหตุนี้ล่ะ ทำให้มันเอาเรื่องของฉันไปนินทาให้ พี่ น. ฟังเรื่องเสียๆหายๆที่ฉันไม่ได้ทำ ส่วนไอ้พี่ น.ก้อมาบอกกะเพ่อนว่าฉันแย่ นิสัยไม่ดียังนั้นอย่างนี้ มิน่าถึงทำท่าที อย่างนั้นใส่ แฟนฉันก้อมาถามฉันก้อบอกไปด้วยความที่ไม่รู้เรื่องเลย เค้าก้อ งง จนฉันถามเอาความ จึงได้รู้ว่ามันเอามาพูด ดีนะ ที่แฟนฉันมันยังพอมีสติยู่บ้างไม่เชื่อคนง่ายไง ทำให้เราคบกัน และยังทำให้ไอพี่ น. รู้ด้วยว่าแท้ที่จริงฉันเป็นยังไง มานแพ้ภัยตัวมัน ปัจจุบันก้อไม่ได้คุยกันนะคะ ประมานโทมาก้อคุย ผ่านๆไป

นี่คือส่วนนึงของเพื่อนที่ฉันคบมานาน ตั้งแต่ ม.ปลาย ที่ดีก้อมีเยอะ แล้วจะมาเล่าให้ฟังเรื่องเพื่อนที่มหาลัย ในบล็อคต่อไป ว่ามันต่างกันแค่ไหนในความรู้สึกฉัน แม่เคยบอกว่าเพื่อนอย่าไปคบให้ลึกซึ้งมากอย่าทุ่มเท  ไม่มีคัยที่จะจิงใจกับเราเท่าพ่อแม่หรอก มาตอนนี้ฉันว่าจริงเลยล่ะ เพราะที่ผ่านมาฉันคบเพื่อนแบบลึกซึ้งนะ ทุกเรื่องสามารถคุยได้ อ่อ ฉันคุยนะ ฉันจะไม่เก็บความลับกับเพื่อนเลยตอนนั้น แต่เพื่อนน่ะหรอก้อไม่เหมือนฉันหรอก แล้วฉันก้อแคร์เพื่อนสุดๆเลยด้วย บางทีฉันทำอะไรก้อคล้ายว่าจะไม่ใช่ตัวของตัวเองด้วยซ้ำ ฮ่าๆๆๆๆ เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายาก? จิงรึป่าวก้อไม่รู้ และที่สำคัญ ทำไมคนเราถึงเห็นคนอื่นดีกว่าไม่ได้ เพื่อนพวกนี้เยอะเลยคร่ะ เม้า ยาวเลยบล้อคนี้ อัดอั้น ไม่มีที่ระบายเอามันซะในนี้แหละ ไว้เจอกันบล็อคหน้า นะคะ

Create Date : 12 กันยายน 2552
Last Update : 12 กันยายน 2552 0:59:47 น.		2 comments
Counter : 214 Pageviews.
Share Tweet