BlogGang.com : : แพท SaDaKo : ประสบการณ์วิชาชีพ 2

ประสบการณ์วิชาชีพ 2

และแล้ววันนี้ก้อเหงาอีกครั้ง ได้เวลามาเล่าต่อจากวันแรกละนะ

วันที่ 2 พ.ย. 2549
ตั้งทอสับปลุกไว้ 06.00น. ปรากฏว่า มันปลุกรูมเมทค่ะไม่ได้ปลุกดิฉัน

เจ้าติ๋มตื่นไปอาบน้ำ เราก้อนอนหลับต่ออย่างสบายใจ
อาบเส่ดละมาปลุกละกัน
ติ๋มมาปลุกประมาณ 06.30 น.
เข้าไปยืนง่วงในห้องน้ำ ก้อ นะ อดนอนมาหนึ่งวัน ยังนอนไม่อิ่มเลย มึนหัวมากๆ เดี๋ยวจะทำอะไรไม่ทัน เลยไม่อาบน้ำตอนเช้าซ้ะงั้น

ไอ้ติ๋มมาอ่านมันคงพบความลับที่ดิฉันปกปิดมานาน
แปรงฟันเส่ดแต่งตัวโลดค่ะ ห้องนอนก้อแอร์ ห้องใหญ่ก้อแอร์ ห้องเล่กก้อแอร์ ห้องกินข้าวก้อแอร์ ใส่สูทมันเลยดีกว่า เห็นว่าวันนี้เค้าจะถ่ายรูปลงทำเนียบรุ่น ใส่ให้ดูดีไว้ก่อน แต่มันก้อดีได้แค่นั้นล่ะ

ประมาณ 7.30 น. ฉันกับติ๋มก้อไปทานข้าวเช้ากัน
อ่า เช้านี้ ผัดบะหมี่ใส่แฮม กับโจ๊ก ขอผัดบะหมี่อย่างเดียวละกัน อร่อยมากๆ ไม่น่าเชื่อหลังจากเมื่อวาน กินไม่ได้เลยซีกมื้อ

ตามด้วยกาแฟ 1 แก้ว ชาร้อนอีกแก้ว ให้มีแรงสู้ทั้งวันในวันนี้
8.00 น. เข้าห้องใหญ่ ร้องเพลงมหาลัย ด้วยความง่วงนอน มองคนอืนๆ เค้าคงตื่นเช้าแต่งตัวไปทำงานกันแบบนี้ทุกวันนะ ดูทุกคนสดชื่นสดใสกันจัง ไม่เหมือนเราเลยวุ้ย

ร้องเพลงเส่ด เข้าห้องเรียน 8.30 น. เช้านี้เรียนเรื่องการเขียนจดหมาย กลุ่มเช้าวันนี้ มีฉัน น้อย หนุ่ม พี่โป๊ะ กลุ่มฉันได้เขียนจดหมายขออนุมัติเงินในการจัดงานนิทรรศการขององค์กร หลายๆอย่าง ต้องโทรถามน้าชายที่เป็น ดร. เพื่อขอข้อมูลที่สมองไม่สามารถคิดออกได้ หากแต่เป็นข้อมูลน้ำๆ ทั้งนั้นไม่มีเนื้อเลยแฮะ
ด้วยความที่เวลากระชั้นชิด ทำให้งานของเราเปนไปอย่างลวกๆ แล้วไง อาจารย์ก้อตรวจพบช่องโหว่เพียบอ่ะดิ อยากบอกอาจารย์ว่า ช่องโหว่ที่อาจารย์พบ ดิฉันคิดไว้หมดแล้ว แต่ไม่มีเวลาเขียน เขียนกันไม่ทัน เพราะคนในกลุ่มสามคน เขียน แต่ดิฉัน ไม่เขียนค่ะ

เขียนหนังสือไม่ได้ค่ะ แต่ถ้าพิมพ์ล่ะถนัดมาก ก้อให้เขียนแผ่นใสอ่ะค่ะ ไม่สามารถเขียนได้จริงๆ จับปากกาธรรมดายังไม่ค่อยถนัด ประสาอะไรกับปากกาแผ่นใส
ช่วงสายๆ เค้าเรียกออกไปภ่ายรูปลงทำเนียบ
อ่ะโถ่ ไอ้ที่แต่งมาดิบดี ถ่ายออกมา ดูไม่ได้เลย

ก้อคนมันดูไม่ได้อยู่แล้วอ่ะนะ เฮ้อ
ช่วงที่ส่งงานก่อนจะพรีเซ้น มีน้องในห้อง เดินออกจากห้องไปพร้อมกระเป๋า เราก้อนั่งมองเค้าออกไปนะ แต่คิดว่าเค้าคงไปห้องน้ำ เพราะเพื่อนไปห้องน้ำกันเกินครึ่งห้องเลยไม่คิดไร
แต่อาจารย์ วิ่งมายืนหน้าห้องแล้วบอกว่า อย่ากดดันเพื่อนนะคะ เพื่อนเค้าป่วย มีโรคประจำตัว
ไอ้เราก้อไม่รู้ว่าหมายถึงใครหรอก พอกลับเข้ามากันก้อเริ่มพรีเซ้น น้องคนนั้นก้อยังไม่กลับเข้ามา น้องเค้าชื่อ ออย ดูน่าสงสารนะ เห็นบอกว่าที่บ้านขายหอยอยู่ใต้
พอจะพักเที่ยงอาจารย์ก้อย้ำอีกรอบ ว่า อย่ากดดันเพื่อน ให้ช่วยกันดูแลเพื่อน ไอ้เราก้อยัง งง หมายถึงใครวุ้ย

พักเที่ยง จำไม่ได้แม่น ถ้าสลับกับวันอื่นก้อขอโทษที
ข้าวผัด กับ เกาเหลา คับทั่น มีแค่นี้ให้กินจิงๆ จำเปนต้องกิน ปรุงเกาเหลาให้แซ่บเข้าไว้ โอเค ใช้ได้

ไปซื้พลาสเตอร์อีกสิบแผ่น คงต้องใช้ติดทั่วตัวล่ะงานนี้
รองเท้าก้อกัดได้กัดดี เหวอะแล้วเหวอะอีก อาจารย์บอกว่าใส่แบบไม่มีรัดส้นได้แต่อย่าใส่ฟองน้ำ พอดีเตรียมมานะ รองเท้าแตะ แต่แบนติดพื้นเลยยังไม่ใส่ดีกว่า มันไม่งามน่ะ
ตอนกินข้าว นั่งกับเพื่อนๆ หลายคน ก้อได้คุยกัน ก้อเลยได้รู้ว่าอาจารย์หมายถึงน้องออย แต่เราก้อไม่รุว่าเค้าเปนอะไรและเราก้อไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกับเค้า น้องอ้อย คนที่อยู่ในกลุ่มเค้าบอกว่า ออยเค้าเสนอความเหนมา แต่มันไม่เข้าแก๊บ เพื่อนในกลุ่มเลยไม่ได้สนใจ อาจจะเปนตรงนี้รึเป่า เราก้อรับฟัง ไม่มีความเห็นใดๆ ยัยหลิน สาวพยาบาล บอกว่าจะไปตามหาที่ห้อง เราก้อ อืมๆ กินเส่ดก้อกลับห้อง ไม่ได้สนใจใครต่อ
พอบ่าย อาจารย์ก้อบอกว่า เค้าป่วยนะ ถ้าเค้าไม่กลับมาอาจารย์จะเล่าให้ฟังว่าเค้าเปนอะไร ให้แน่ใจก่อนนะว่าเค้าจะไม่กลับมา แต่อาจารย์ก้อคอยชะเง้อมองไปนอกหน้าต่างเรื่อยๆ แล้วก้อมีอาจารย์ห้องข้างๆ มาบอกว่า เคาเก่บของกลับไปแล้ว!! ติ๋มก้อบอกว่า ถ้าเค้าอยู่อีกสามวัน เค้าก้อจะเรียนจบแล้ว อาจารย์ก้อเลยบอกว่า ก้อช่างเค้าละกัน เค้าเลือกของเค้าเอง ไม่มีใครผิดนะคะอย่าโทษใคร เราก้อ งงต่อไปสิวะ
ช่วงบ่าย ก้อเลยได้อยู่กลุ่มมีแค่สามคน เพราะน้องออย หายไป อยู่กลุ่มเดียวกับต้น และ เฟิร์น
ต้นนี่ล่ะ ที่เราอคติ ตะแต่แรก เพราะว่ามาเถียงใส่กลุ่มแรกของเราไง แต่พอได้ทำงานร่วมกันจริงๆแล้ว เออมันอัธยาศัยดีนะ มันก้อยอมรับฟังความเห็นทุกคน แล้วสรุปเป็นงานออกมาโอเคในระดับนึง แต่งานนี้เขียนใส่กระดาษส่งไม่ต้องพรีเซ้น ก้อเลยไม่รู้จุดบกพร่องของกลุ่มเราเท่าไร อ่อ งานที่ทำคือ สรุปความจากบทความที่ได้อ่านออกมาเปนงานเดี่ยว เส่ดแล้วเอาของแต่ละคนในกลุ่มมาคุยกัน ว่ามีตรงไหนที่เหมือนกันและต่างกันบ้าง แล้วเอามาเขียนสรุปอีกแผ่นเปนงานของกลุ่ม โอว งานนี้เมื่อยมือในการเขียนอย่างแรงข่ะโขโบก เบรคบ่ายอดกินงับ ไปพักเย็นเลยทีเดียว 17.00 น.
พระเจ้าจอร์จ ปลาทู ผักต้ม น้ำพริกกะปิ

เอาวะ เพื่อความอยู่รอด เออมันก้อ อร่อยดีนะ แครอทต้มกับกะหล่ำปลีต้ม ผักอย่างอื่น มันเขียว ไม่สามารถกินได้ ปลาทู ตัวกะติ๊ด พอไม่น่าเกลียด กินไปเถอะแกเอ้ย
กินเส่ดไปสหกรณ์ โอว สหกรณ์มหาลัย สกปรกสิ้นดี แต่ก้อมีที่เดียวที่จะหาซื้ออะไรๆ ได้ ก้อได้ชาลิปตัน 1 กาป๋อง สปอนเซอร์อีกขวด โด๊ปคับงานนี้ แล้วเราก้อขึ้นห้องไปนอนพักเอาแรงอีกซักงีบ แต่เปนงีบเล่กๆ เพราะมัวแต่โทรรายงานน้องสาว ก้อมันเหนื่อยนี่ต้องบ่นหน่อยเส่ะ น้องสาวก้อวุ่นๆ กับงาน เลยคุยไม่ค่อยรุเรื่อง ไม่คุยก้อได้ นอนพักดีก่า

19.30 น. เข้าห้องใหญ่ด้วยความง่วง กินอิ่มแล้วมันง่วงนี่
ร้องเพลงงึมงัมๆ วันนี้เราเรียนช่วงค่ำที่ห้องใหย่นะ เรียนรวมหมดเลยของสารสนเทศ
พอร้องเส่ดคนอื่นก้อ ออกไปห้องย่อย เราก้อรออยู่ห้องใหย่นั่นล่ะ
ละเค้าก้อแยกกลุ่ม ที่นั่งใกล้ๆกันอ่ะ กี่คนก้อลืมไปละ
ละให้ตั้งตัวแทนมาสองคน ก้อส่งพี่แสง กับหนุ่ม ไป
สองคนก้อกลับมานั่ง แล้วบนเวทีก้อมีภาพ เสือนอนอยู่กับลูกหมูสามสี่ตัว...
ข้อแรกให้แสดงความคิดที่เรามองเห็นภาพ คือ เห็นภาพนี้แล้วคิดอะไรออกมา ก้อให้บอกสองหนุ่มปาย
มันมี 6 ข้อ ความคิด 6 แบบ ไม่สามารถจำได้ว่ามีอะไรบ้าง
เปนอะไรที่เสียใจและเสียดายที่ไม่ได้จดเลย
ก้อมันเขียนหนังสือไม่เปนนี่หว่า
แต่จำได้ว่าพยายามไม่คิดไรมาก กลัวไมเกรนขึ้น ให้คิดในแง่ไหนก้อตอบไปทันที ไม่ชอบใช้สมองเปลือง
แล้วเค้าก้อให้สองหนุ่มไปสรุปกันว่า แต่ละแง่เนี่ย คนไหนที่เหนว่าคิดดีที่สุดและเค้าคิดว่าไง ให้ออกไปพรีเซ้น
เราก้อโอเค นั่งทำกันไปชิวๆ อาจารย์ก้อดันบอกอีกนะว่าเบรคค่ำวันนี้ มักกะโรนีนะคะ ง่าหิว

แต่ไม่เลิกซ้ะทีอ่ะดิ นั่งหิวๆๆ กว่าจะเลิก....5 ทุ่มคับทั่น

อาจารย์บอกว่าสั่งเค้าเก่บไว้ให้แล้วนะมักกะโรนี
อ่า หิวๆ ไปถึง...เพื่อนๆคิดภาพมักกะโรนีเปนไงกันบ้าง?
มันต้องเปนผัดมักกะโรนีกับซอสมะเขือเทศอร่อยๆใช่ป่ะ
...ไม่ใช่คับทั่น มันเปนก๋วยเตี๋ยวที่เอาเส้นมักกะโรนี มาแทนเส้นก๋วยเตี๋ยว ...นั่งตักกินเส้นข้องอ อันน้อยนิด ดีกว่าไม่มีไรกินวะ อ่า กินเส่ด โทรกลับบ้าน นอนกันหมดแล้ว

อาบน้ำ นอนสลบ ง่วงคับ

แล้วเอาไว้มาเจอกันวันที่ 3

Create Date : 18 ธันวาคม 2549

Last Update : 18 ธันวาคม 2549 6:31:52 น.

3 comments

Counter : 434 Pageviews.

หนุกดีครับ
กลายเป็นมหากาพย์ไปซะแล้น ต้องติดตาม

โดย: ความลับสวรรค์

วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:18:23:55 น.

เหอ ๆ
อ่านเพลินดี
เขียนให้จบนะคุณ

โดย: ตันหยี

วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:22:15:56 น.

ขอบคุณ มสธ. ที่หัดให้เจ๊กินอย่างอื่นเป็น

โดย: iiou104 IP: 203.188.9.123 วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:17:59:11 น.