คือเรื่องมหัศจรรย์

ช่วงเวลา 5 เดือนกว่า ที่ฉันได้รู้จักเธอ
ก็มีแต่ความสุข นับจากวันแรกนั้น
จนวันนี้...ทุกอย่างยังคงไม่เปลี่ยนไป
ฉันยังคงมีความสุขเสมอ เมื่อคิดถึงเธอ
สุขใจที่ได้เฝ้ามองเธออยุ่ตรงนี้ แม้เราจะไกลห่างกัน...

เมื่อวันที่เราได้พบกัน แม้ว่าเราไม่อาจใกล้ชิดกันได้
ช่วงเวลาที่เธอส่งยิ้ม และฉันส่งสายตาไป
มันก้อเปนช่วงเวลามีค่า ที่ฉันจะจดจำไว้...ตลอดไป

เมื่อเวลานั้นจบลง ฉันก้อได้แต่กลับมาเฝ้ามองดูเธอผ่านหน้าจอมอนิเตอร์
ได้แค่เพียงรู้ว่า วันนี้เธอทำอะไร ที่ไหน ถึงแม้ไม่อาจรู้เรื่องราวลึกๆ มากมาย แค่นี้ก้อสุขใจ

อยากบอกว่า สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรา ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน
และไม่คิดว่าจะมีวันนี้ วันที่ได้รู้จักเธอ และมีความสุขเหลือเกิน

เธออาจไม่รู้ว่า สิ่งต่างๆ ที่เธอทำ มันมีผลมากกว่าความตั้งใจที่เธอต้องการให้มันเป็นไป
หากแต่การกระทำของฉันอาจจะแสดงออกไม่ได้มากเท่าที่ควร หรืออาจจะน้อยเหลือเกินเมื่อเทียบกับคนอื่น

นั่นคือฉันอยากจะเก็บความรู้สึกเหล่านี้ไว้เท่านี้
เท่าที่ฉันรักเธอได้ เท่าที่ฉันจะมีความสุขเพียงพอไปวันๆ
และไม่เสียใจที่ได้รู้สึกเพียงเท่านี้
หากฉันแสดงออกมากกว่านี้
มันอาจส่งผลให้ฉันรักเธอมากไปกว่านี้
หรืออาจส่งผลให้ฉันเจ็บปวดเสียน้ำตา
ฉันขอแค่ความพอดีในหัวใจเท่านั้น...คนดี

มีบางอย่างที่อยากจะมอบให้เธอ
แต่ไม่รู้ว่าเธอจะชอบหรือไม่
ถ้าเธอไม่ชอบ มันก้อคงไม่มีค่าใดๆ
และไม่รู้ว่า ฉันจะมีโอกาสหยิบยื่นสิ่งนั้นถึงมือเธอได้มั้ย
ทำได้แค่คิด...
มีบางอย่างอยากจะบอกกับเธอ
แต่ไม่รู้ว่ามันจะมีค่ามากพอที่เธอจะรับฟังแค่ไหน
และไม่รู้ว่าฉันจะได้กล่าวคำนั้นต่อหน้าเธอเมื่อไร..

แค่นี้ความหวังฉันยังห่างไกล...เหลือเกิน

มีเสียงกระซิบบอกกล่าว
จากผู้คนรอบข้าง
ถึงสิ่งไม่ดีที่เธอกระทำ
แต่ฉันก้อได้แค่บอกว่า ...เสียงลือเสียงเล่าอ้าง...
ตราบใดที่ฉันยังไม่เห็นกับตา ฉันจะเชื่อได้ยังไง...
หากแต่ฉันไม่ต้องการจะเห็นสิ่งเหล่านั้นเลย

ฉันไม่รู้ว่า ชีวิตที่เหลือ
เราจะได้พบกันอีกหรือไม่
เธอก้าวเข้ามาหาฉัน เกินกว่าครึ่งทาง
แต่ฉันก้อพยายามก้าวเข้าไปหาเธอ ได้เพียงเท่านี้จริงๆ
นั่นคือโอกาสที่ฉันพยายามไขว่คว้าถึงที่สุดแล้ว
อาจไม่เท่าคนอื่น ฉันไม่ได้เข้าไปใกล้เธอเท่าที่ควร
ฉันไม่หยิบยื่นของขวัญใดๆ ให้แก่เธอ
และเธอคงไม่รู้ว่าวันที่เราพบกัน ฉันมีความสุขเพียงใด
การรอคอย ความเจ็บปวด ความเหน็ดเหนื่อย
จางหายไปเมื่อเธอมาอยู่ตรงหน้าฉัน

ขอบคุณอะไรดีล่ะ ที่ทำให้ฉันได้รู้จักเธอ
ผู้คนรอบข้างบอกว่าสิ่งที่ฉันเป็น มันคือเรื่องเพ้อฝัน
แฉนจะขออยู่ในความฝัน ที่ห่างหายจากชีวิตฉันไปนานแสนนาน ตลอดไป

ฉันรักของฉันจริงๆ

 

Create Date : 22 กรกฎาคม 2550		4 comments
Last Update : 22 กรกฎาคม 2550 3:05:17 น.
Counter : 431 Pageviews.
Share Tweet