ปีใหม่ กับอะไรเดิมๆ

ก้อคงจะเหมือนเดิม
ปีใหม่ที่ผ่านมา
ไม่ได้อัพอะไร
เพราะไม่มีอะไรจะอัพ
ยังคงเปนวันธรรมดาวันนึง
ไม่มีปาร์ตี้ ไม่มีอะไรๆ
ยังนั่งๆนอนๆ อยู่ในห้องเดิมๆ
ดูทีวี เล่นเนต เงียบๆ เรื่อยเปื่อย
จะกินข้าว ก้อไม่มีใครขาย
กว่าจะได้กิน ลำบากลำบน
ยังคงอยู่กับ...ความทุกข์เดิมๆ ความกดดัน
ยังคงวนเวียนเข้ามาวุ่นวายในจิตใจเรื่อยๆ
เมื่อไรที่ทนไม่ไหว ก้อร้องไห้ซักทีนึง
ช่วงที่ผ่านมา เหมือนเริ่มจะมีเพื่อน มีสังคมใหม่ๆ
แต่ก้อเริ่มต้นได้ไม่เท่าไร
สิ่งรบกวนใจก้อตามมา
ความประพฤติพวกเขาไม่เข้าตา
อืมวันที่ 14
ไปลีฟวิ่งบาร์ กับคนในห้องโคราชเยอะแยะ มากมาย
....ไม่สนุก
ไม่ได้กินเหล้ามาเกือบปีได้
ครั้งสุดท้ายก้อคงจะเปนหลังสงกรานต์ ปีที่แล้ว
กลับมากินคราวนี้ เรื่อยๆ ไม่เมา ไม่อร่อย
บุหรี่ก้อเหมือนกัน กลับมาดูดคราวนี้...ปวดฟัน
วันเสาร์ คนเที่ยวเยอะแยะมากมาย
จะเที่ยวอะไรกันนักหนาวะ
อืมเปิดเหล้าเปนชุด 100pipers ซีแกรมแหมไรน่ะ
ชุดละ 880 มิกซ์0 อย่าง
พอเข้าไปข้างใน ชุดละ 780
เอายังไงวะแม่ง
อ่ะเปิดไป สามขวด
สั่งมิกซ์มาอีกทีละ 500
ไฮโซชิบหาย หมดไปประมาณ สี่พันกว่า
อย่าหวังว่าแพทตี้จะจ่ายซักแดง
เพราะไม่มีจะจ่าย
ไม่มีเก้าอี้ ใส่ตึกไป ยืนนาน เมื่อยชิบหาย
ยืนไปสิ เท้าโต๊ะ ยืนไป ใครจะทำไรทำไป กุก้อยืนเกาะโต๊ะไม่สนใจใคร
จนเกือบตีสอง มองเหนเก้าอี้ว่างๆตัวนึง เดินหนีไปนั่งคนเดียวเงียบๆ
ออกมา ไปกินข้าวต้ม
พวกที่เมาก้อโวยวายละเวิกกันปาย
ไอ้พลอยน่ารักดี กอดแข้งกอดขา ผิวขาวน่าหยิก
เบื่อๆ จะกินข้าวต้ม เมาโวยวายอยู่ได้เมือ่ไรกุจะได้กิน
พอได้กินเส่ด ชิ่งกลับบ้าน
ใครจะตีกะใคร ใครจะเอากะใคร ตามสบายนะจ้ะ
สุดที่รักโทรตามต้องรีบกลับบ้านแล้ว
นึกว่ามานดีใจที่เราไม่อยู่ มานจะได้เล่นเกมสะดวกๆ
มีห่วงด้วยแหล่ะ ดีใจว่ะ
..........
แล้วก้อกลับมาเครียดกับคนที่บ้านอีกครั้ง
ความอดทนฉันสูงพอสมควร กลับบ้านมาปีกว่า
ฉันหมดความอดทนแค่สองครั้ง
แล้วก้อครั้งนี้แหล่ะ ครั้งที่สอง
เหนื่อย เก่บกด เบื่อ
ยังต้องมารับรู้เรื่องห่วยแตกของคนที่คิดว่าเปนเพื่อนอีก
นับวันยิ่งแย่ ยิ่งน่าเบื่อ
วันนี้ฉันตัดสินใจจะถอยออกมา
เพราะความเบื่อหน่ายในการกระทำของเธอ
เบื่อหน่ายที่จะต้องมารับรู้ความเสแสร้งเหมือนว่าจะเปนคนดี
ทั้งที่ความต้องการในใจเธอมันขัดแย้ง
บางทีฉันก้อไม่อยากจะเปนคนที่มองใครออกมากมาย
เพราะมันทำให้ฉ้นรู้ความคิดลึกๆในใจของใครต่อใคร
และไม่ใช่คนที่จะเสแสร้งว่าไม่รู้และเปนคนดีต่อหน้าใครๆได้นาน
ถ้าจะให้ไปห้าม ก้อคงไม่ใช่เรื่อง
ถ้าจะให้สนับสนุน ก้อไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับฉัน
วันที่พบเจอคนหลากหลาย
เค้าเหล่านั้นก้อแยกแยะออกว่าฉันเปนไง เธอเปนไง
ไม่มีใครเหมารวม ว่าพวกเดียวกันต้องเปนเหมือนกัน
ฉันโตพอที่จะเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว กับเรื่องห่วยๆแค่นี้
แต่สำหรับเธอ
หลายๆคน เห็นเธอแล้วถอย
ฉันเคยบอก เคยเตือนด้วยความหวังดีไปมากมาย
ในตอนที่ฉันคิดว่าเธอคือเพื่อนของฉัน
แต่ตอนนี้ฉันรู้แค่ว่า
เธอจะทำอะไร เราไม่เกี่ยวข้องกัน
เมื่อวาน เธอชวนฉันไปกินข้าว
พอเธอโทรมา ฉันปฏิเสธ เธอยังเปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนอาหารที่จะไปกิน เพื่อให้ฉันไป
ฉันก้อบอกเธอไปอีกครั้ง ว่า อืมถ้าจะไปก้อโทรมาละกัน
หลังจากนั้น ...ฉันปิดโทสับ ลงไปนอนหลับซักชม.
แล้วออกไปกินข้าวแกงกับสุดที่รัก
อาหารดีดี หรูๆ ฉันก้อชอบ อยากจะกินอยู่บ่อยๆ
แต่ถ้าต้องกินด้วยความรู้สึกเซ็ง ห่วย
ฉันกินข้าวแกงกับคนรักของฉัน คงอร่อยกว่า
ที่สุด วันนี้
ฉันก้อไม่มีเพื่อนที่จริงใจอยู่ในสังคมชีวิตประจำวัน อยู่ดี
เหมือนที่เคยเปนมา
เพื่อนดีดี จริงใจของฉัน หลายคน อยู่ห่างไกล ติดต่อได้เพียงในเนต
ฉันกลับมาเปนคนเดิม อยู่ในห้องเงียบๆคนเดียวเหมือนเก่า
ไม่ออกไปไหน ไม่มีสังคมกับใคร เหมือนเดิม
สวัสดี...ปีใหม่

Create Date : 18 มกราคม 2549		0 comments
Last Update : 18 มกราคม 2549 18:13:09 น.
Counter : 455 Pageviews.
Share Tweet