พี่ก๋าคะ อ่านแล้วรู้สึกดีมากกกก หมิง หมิง โชคดีมากเลยค่ะ อยากให้นิกไปอยู่ใกล้ๆๆลุงก๋าจังเลยค่ะ

คุณก๋าดีจังเลยค่ะ .. ทำได้ด้วยตัวเอง
ไม่สบายแต่ว่ารักที่จะทำเพราะรู้ว่าตัวเองทำได้
ไม่เหมือนเดี๋ยวนี้ที่คนรักแต่สบาย อยากได้
แต่ความสบาย ... นอกจากไม่ทำด้วยตัวเอง คือ
อาจจะต้องมีถูกบังคับ แต่สิ่งเลวร้ายมีมากกว่า
คือ การต้องเบียดเบียนคนอื่น เพื่อให้สบาย
แบบนี้บ้านเราตอนนี้มีแต่คนแบบนี้เยอะค่ะ ..
.......


เอาสเตตัสมาขยายต่อ เพราะตอนนี้หกโมงนิดๆ
เราต้องตื่นแล้วอ่ะค่ะ ...

คือ กลางวัน (หัวค่ำ) หมาเห่า ดึกๆ คนหอน
และรุ่งเช้าหมาทั้งเห่าและก็หอน เนื่องจากว่า
มียัยป้าสองคนในหมู่บ้านเกิดรักสุขภาพขึ้นมาแล้วก็
ปั่นไป เดินไปคุยกัน (ทำบ้า) อะไรกัน ...
หมาแถวบ้านก็เห่ากันขนม ป้าก็ไม่ยี่หร่ะ
อยากออกไปเอาน้ำสาดทั้งคน ทั้งหมาค่ะว่า
จะมารักสุขภาพอะไรให้คนอื่นเค้าเสียเวลานอนนัก
เพราะมันเช้าเกิน ตีห้า ... เรานอนตีสองกว่าเมื่อคืนนี้
ตีห้านิดๆ ตื่นแล้ว โอ้ว เป็นเวรกรรมอะไรนักค่ะนี่ เง้อ

ลืมค่ะ จะบอกว่า เรื่องผอมก่อนนั้นเห็นทีจะ
มาแนวเดียวกันค่ะ คือ ผอมไม่ผอมหรอก แต่ว่าเครียด
ก็ยิ่งต้องกินแก้เครียดค่ะ เสียอีกอย่างคือ ตาตอนนี้
จะเป้นหลินปิงแล้วล่ะค่ะ แง่ว ดำเป็นวงแหวนรอบ
นอกใต้ดวงตาเลยเชียว

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า

มาอ่านหลักการและเทคนิคในการเลี้ยงลูกสไตล์คุณก๋า
ชอบใจเรื่องที่สอนเกี่ยวกับเด็กที่ติดสบาย ติดหรู
ติดความง่ายจนกลายเป็นคนมักง่ายกับทุกเรื่องในชีวิต

พอเจออุปสรรค บางทีจิตใจไม่เข้มแข็ง
ปัญหาตามมาได้อีกมากมายทีเดียวนะคะ

ขอบคุณที่แบ่งปันภาพและคำดีดี
เมื่อวานพลาดการถ่ายรูปพลุไฟ
ด้วยเหตุว่ากะเวลาไม่ได้
และรถติดด้วยจราจรหนาแน่น
แถมกั้นถนนไปซะหมด พอไปถึงเค้าเลิกงานกันแล้ว :(
วันนี้ตั้งใจใหม่ค่ะ

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า
แวะมาทักก่อนแล้วกัน
แล้วค่อยมาอ่านเนื้อหา
สุขสันต์วันเสาร์นะค่ะ...

พ่อเคยบอกว่า ความลำบากนั้นสร้างคน แต่ความสบายทำลายคน ก็ไม่เข้าใจนักหรอกค่ะตอนเป็นเด็กเพราะรู้สึกว่ามันลำบากมากกกกกเลยตอนนั้น แต่ก็มีความสุขกับความลำบากนั้นนะคะแม้จะไม่สุขสบายนัก พอโตมาแล้วก็แจ่มเลยนะคะพี่ก๋า คำสอนพ่อนี่จำขึ้นใจเลย
โตขึ้นหมิงๆไม่ทำให้พี่ก๋าผิดหวังแน่นอนค่ะ
สุขสันต์วันหยุดค่ะ

พี่ก๋าสอนหมิง หมิงได้ดีมาก และหมิง หมิงก็โชคดีที่มีพ่อแบบพี่ก๋าค่ะ

แอบสงสัยมานานพี่ก๋าชอบอ่าน แล้วปลูกฝังให้ลูกรักการอ่านตามไหม
เห็นคนข้างเอ้เนี่ย บ้าอ่าน ได้จากพ่อเค้ามาเต็ม ๆ เลย ติดหนังสือขนาด เอ้ไม่ได้ครึ่งหรอก ขี้เกียจ

****

มีคำถาม คาใจ มีเพื่อนคนหนึ่ง ใช้เงินเป็นเบี้ย แบบว่าซื้อของแบรนด์ ฯลฯ
แล้วจู่ ๆ ก็ลุกมาบอกว่า ต้องกลับไปสวดมนต์เพื่อจะบังคับใจให้รู้จักพอ เอ่อ มันช่วยได้หรือแบบนี้???

เอ้ไม่ค่อยได้เข้าวัดทำบุญ ฟังธรรม แต่เวลาจะซื้อหาอะไรที่ไม่จำเป็น คนข้าง ๆ ดุทุกที เตือนสติโดยไม่ตั้งใจ

หวัดดีครับน้องเอิง



พี่ก๋าเลี้ยงลูกแบบไม่มีตำราครับ
เลี้ยงตามความรู้สึก ตามสัญชาติญาณ
บางอย่างก็ไม่ถูกต้องเป๊ะๆครับ 555

มาดามยังค้อนบ่อยๆ 5555


อย่างเรื่องการซื้อของเล่น
หรือการไม่บังคับให้ลูกต้องรีบเร่งอ่านเขียน


การเลี้ยงลูก
เป็นเรื่องของการเรียนรู้
เรียนรู้ที่จะรู้จักลูกของเราอย่างแท้จริงนะครับ

โห เลี้ยงลูกแบบพี่ก๋ายังโดนค้อนอีกเหรอคะ
ถ้า b_bee มีลูก คงเลี้ยงไม่ได้เท่าครึ่งหนึ่งของพี่ก๋าหรอกค่ะ
แค่ดูแลตัวเองยังออกแนวครึ่งๆ อยู่เลย

อรุณสวัสดิ์เจ้า อ้ายก๋า น้องหมิงหมิง มาดาม
อ่านบล็อคนี้ของอ้ายก๋า แล้ว เห็นโตยทุกอย่างเจ้า..
ความลำบาก ผลของมันช่างหอมหวานแต้ๆเลย
..
สอนหื้อเวียงพิงค์ เป็นละอ่อน ติดดินเหมือนกั๋นเจ้า

อรุณสวัสดิ์ครับน้องก๋าคืนนี้สว่างคาตามีคลอดบนรถก่อนถึง รพ ด้วย แต่เด็กปลอดภัยดีอย่างนี้เค้าถือเป็นโชคว่ามั๊ยครับน้องก๋า

สว้สดีค่ะ คุณน้องก๋า

สว้สดีค่ะ คุณน้องก๋า

น้อง หมิง หมิง น่ารักจัง

newyorknurse

สวัสดียามเช้าค่ะ

ไม่เคยรู้สึกเหนื่อบกับการอัพบล๊อกนะคะ
เพราะว่ามีเรื่องจะเขียนเยอะแยะไปหมด..
อะไรที่เราทำด้วยความเต็มใจเราจะรู้สึกดีอะ
ตื่นมาได้เจอหมิงหมิง ตอนเช้าก็อารมณ์ดีนะคะ



เอาปฏิทินที่เพ่ิงทำเมื่อคืนมาโชว์คะ ..ขอบคุณมากนะคะ

อรุณสวัสดิ์ครับพ่อก๋า หมิงหมิงโชคดีมากนะครับที่มีคุณพ่อน่ารักแบบนี้ วันสุดสัปดาห์นี้ ไปเดินเล่นแถวไหนหรือเปล่าครับ จำได้ว่าชอบไปเดินเล่นกันนี่นา ^__^

รับอรุณยามเช้าค่ะ คุณก๋า
เห็นรูปแรก ก็ยิ้มรับ ก่อนอ่านบล๊อกต่อไป
โห...คุณก๋า ประสบการณ์วัยเด็ก สุดยอดจริงๆค่ะ

เป็นตัวอย่างคุณพ่อ สอนคุณลูก ในเรื่องนี้ได้ดีมาก
ชอบความคิดนี้ค่ะ

สวัสดีครับพี่ A



ผมชอบคำสอนอยู่อันนึง
ที่พ่อเขาสอนว่า

อยากให้ลูกล้มเหลวเยอะในวัยเด็ก
จะได้เรียนรู้และเข้มแข็ง
อดทนและใจสู้


ผมอยากเห็นคุณสมบัตินี้ในตัวหมิงหมิงเช่นกัน
อยากเห็นมากกว่าการเป็นเด็กเรียนเก่ง
หรือเป็นอัจฉริยะเสียอีกครับ


การเป็นคนธรรมดาที่รู้จักล้มเหลวและยอมรับความพ่ายแพ้
ผมว่าน่าจะทำให้เขาอยู่กับความทุกข์ในชีวิตได้ดีกว่า
เด็กที่พยายามจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จตลอดเวลา


ผมเป็นคนไม่ค่อยชอบอ่านตำราเลี้ยงลูก
เพราะผมไม่เชื่อว่าเด็กทุกคนจะถูกออกแบบโดยพระเจ้า
เพื่อให้เกิดมาเหมือนกัน

รายละเอียดในการเลี้ยงลูกของพ่อแม่แต่ละคน
จึงต้องใช้ "เวลา" และ "การสังเกตุ"
มากมายมหาศาล....


ผมเลี้ยงลูกตามความรู้สึกและสัญชาตญาณของตัวเอง
ซึ่งก็บอกไม่ได้ซะด้วยครับว่าดีหรือไม่ดี
จะมีปัญหาอะไรในอนาคตหรือเปล่า


แต่ที่สุด
ผมก็ยังเชื่อมั่นในคำที่ว่า


"ตัวอย่าง ดีกว่าคำสอน"

"หนึ่งการกระทำ ดีกว่าล้านตำรา"


ถ้าเราทำให้ลูกเห็นเป็นตัวอย่าง
ทำในสิ่งที่ดีและถูกต้อง

เชื่อมั่นในตัวลูก

ยังไงเสีย
ผมว่าเด็กคนนั้นก็น่าจะเติบโตขึ้นมาอย่างเข้าใจชีวิต
เข้าใจทุกข์ เข้าใจสุข
ที่จะเกิดขึ้นในชีวิตของเขาต่อไปเมื่อเติบโตน่ะครับ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด

แทงใจดำอีกแระ แงๆๆๆ

ทักทายสวัสดีกับคุณก๋า ครับ
ภาพท้ายของหมิงหมิงในวันนี้ชมแล้วมีความสุขตามไปด้วย กับในอริยาบทสบายๆ ชิวๆ จริงๆ

เรื่อง หมา ... เราว่ามันเหมือนเป็นปัญหาระดับชาติได้เลยค่ะ
แบบว่ามันสร้างความรำคาญและมีผลต่อเรื่องของสุขภาพจิต
ของผู้คนละแวกนั้นได้เลยนะค่ะ .. ทีสำคัญมานั่งอ่านข่าวและก็
เซิร์ชหาข่าวที่เกี่ยวกับหมาเห่าแล้วฆ่ากันตายเพราะลุด้วยโมโห
รำคาญกับเสียงหมา ฆ่ากันแบบเอาปืนยิงเจ้าของหมานี่
มันเยอะนะค่ะ เหมือนว่าจะเวอร์แต่ว่าไม่เว่อร์หรอกค่ะเพราะเชื่อว่า
ยังมีคนที่ต้องทนฟังเสียงหมาเห่าอย่างนี้อีกค่อนประเทศ

เราไม่โทษหมาแต่เราโทษคนเลี้ยงหมา .. แบบว่าต้องดูด้วยสิว่า
คุณเล้ยงน่ะเลี้ยงได้ดีไม๊ เดือดร้อนคนอื่นไม๊ ไม่ปฏิเสธว่ามันเป็นสิทธิ
ของคุณนะแต่คนอื่นเค้าก็มีสิทธิ์ที่จะอยู่อย่างสงบสุขได้ด้วยเช่นกัน

สุดท้ายวนเวียนไปมามันก็ลงที่คำว่า อกเขาอกเราและความเกรงใจ
ถ้าคนเราถูกสอนสั่งแบบนี้มาแล้วมันไม่ต้องการกฏเหล็กอะไร
ก็ได้มาบังคับนะค่ะ แต่นี่ใจคนมันอ่อนแอ เห็นแก่ตัว โลภ เลยเป็นได้
ดังข่าวที่เราอ่านๆ เจอกันนี่ล่ะค่ะ

มีคุณพ่อเก่งและดีขนาดนี้ รับรองลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นหลอกครับ

เหมือนเคยอ่านว่า ชาวกรีกแบ่งความรู้สึกที่ดีๆออกเป็น สองระดับ คือ ความพึงพอใจ กับความสุข ความพึงพอใจเกิดขึ้นในระดับของร่างกาย คือความรู้สึกดีที่ได้รับสิ่งกระทบกายกระทบใจที่เป็นที่ปราถนา ได้กลิ่นหอมๆ นวดอโรม่า ได้ของขวัญ มีคนเอาใจ กินของอร่อย ส่วนความสุข เป็นความรู้สึกของวิญญาณ เป็นสิ่งที่เกิดจากการทำความดีจนติดเป็นนิสัยแล้ว

คนสมัยนี้ติดสบาย และก็เข้าใจว่ามันเป็นความสุขแล้ว

ขอบคุณมากนะคะ พี่ก๋า

b_bee ก็กำลังพยายามแยกระหว่างความรักกับความหลงอยู่ค่ะ
ยากจัง

แทงใจดำแม่สิ

ป๊าเคยสอนว่า ต้องรู้จักทุกข์
ต้องลำบากให้เป็น แล้วจะสุขอย่างสบายๆค่ะพี่กะก๋า


ปล.สังคมปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากมาย
เป็นหน้าที่ของผู้ปกครองที่จะต้องสอนและแนะนำให้เด็กๆรู้จักชีวิต เตรียมหัวใจให้พร้อมรับกับโลกในปัจจุบัน

ชอบวิถีการสอนและเลี้ยงหมิงหมิงของพี่ก๋าค่ะ

ซึ้งในความรักของพ่อก๋าและหมิงหมิงจริงๆ เลย





พ่อนิชคุณนี้หล่อทั้งใจจริงๆ

อ้ายๆๆ...พี่แม่น้องรันหายไปไหนคะ ไม่เล่นบล๊อกแล้วเหรอ คิดถึงพี่แม่ฯ



ไม่มีใครคอยเตือนสติเราด้วยประโยคที่อ่านปุ๊บแล้วมันจี๊ดๆๆ แต่ใช่เลยอ่ะ

หวัดดียามเช้าครับ น้องหมิงหมิงถึงกะหมดแรงจะหลังพิงพื้นเลยนะครับ

ฮาๆ ... วิธีการกวาดขยะของเพื่อนบ้านพี่ชายคุณก๋า
เห็นกันบ่อยค่ะ เลวร้ายเลยคือ มาจุดเผาหน้าบ้านคนอื่น
ไปด้วยเลยล่ะค่ะ

แล้วคนป่วยพวกนี้ พวกไร้สำนึกดีๆ .. มักมองอะไรไม่เห็น
ในส่วนดีๆ นะค่ะ เพราะพวกนี้ชอบเห็นตรรกะอะไรง่ายๆ
คือ "มักง่าย" เอาตัวเองสบายๆ เข้าว่าเพราะไม่เดือดร้อน
แต่ว่ากับคนอื่นล่ะก็ บอกได้ว่าก็ไม่ใช่เราหนิเลยไม่ได้มาร่วมรู้สึก
อะไรไปด้วยค่ะ

อย่างบ้านเรานี่ข้างบ้านที่ว่าหมาเยอะๆ .. ก็อยากบอกนะค่ะว่า
การศึกษาไม่ได้ช่วย จิตใจสะอาด มาได้เลย เป็นถึงครูบาอาจารย์
สอนเด็ก สอนลูกศิษย์แต่ไม่มีความเกรงใจ .. สามีก็ทำงานระดับสูง
ที่เหมืองแม่เมาะ รถรามีกี่คัน ลูกสาวหน้าตาดี ลูกชายก็เช่นกัน
แต่ว่าทั้งมวล เค้ากลับทำให้คนมองว่า "บ้านนี้ Hear mak mak " ..
ขออภัยไม่มีซับให้นะค่ะ เพราะว่ากลัวจะถูกแบนเม้นท์ 555+

แบบว่าเลี้ยงหมาไม่อยากเก็บขี้หมา ก็ปล่อยหมามันออกไปขี้นอกบ้าง
โห สาระบบมาจากไหน เลี้ยงหมา ไม่อยากเก็บขี้หมา .. เวรกรรม


อ้อ อีกอย่าง พวกนี้พอเวลามีอะไรก็มักชอบใช้คำว่า "ก็มีสิทธิ์"
ไอ้คำนี้อ่ะก่อนมันจะพูดออกมา เคยคิดว่าคำนี้มันมีความหมายยังไงหนอ
ตย. เปิดเพลงดังลั่นสนั่นทุ่ง .. แล้วบอกว่าบ้านเค้ามีสิทธิ์ เพราะว่าเปิดเพลง
เค้าทำได้ แต่มันลืมคิดไปหรือเปล่าว่าเพื่อนบ้านคนอื่นอยากฟังกับมันไม๊
หรือว่าเลี้ยงหมาอีก อยู่ในหมู่บ้านแต่ว่าเลี้ยงอย่างกะเปิดฟาร์มแกะ
เลี้ยงกันเกิน 5-6 ตัว แล้วบอกว่ามันเป็นสิทธิ์ ใช่ จริงมันเป็นสิทธิ์คุณอ่ะ
แต่ว่าคุณเลี้ยงดูไม่ดี ปลอ่ยมันเห่ารบกวนชาวบ้านร้านค้า ทำได้ไง

พวกนี้เราถึงบอกว่ามันทำอะไรไม่ได้แล้วค่ะ หน้าที่การงาน การศึกษา
ไม่ได้ขัดเกลาพวกนี้ได้เลย คนที่เกรงใจชาวบ้านก็ต้องมานั่งเกรงใจ
แม้ว่าจะรำคาญก็ตาม และก็แบบว่าเวลาคนมาบอกว่า "ก็ทำใจ"
โห มันทำใจยากนะค่ะเพราะต้องมาเกรงใจกันด้วยการถูกริดรอนสิทธิจะมี
ความสงบสุขมันเลวร้ายมากเลยนะ


บางอย่างเมืองนอกไม่ดี เราก็ไม่เอาเลียนแบบเขา แต่ว่าบางอย่างดี
ก็ต้องบอกว่า ... ก็น่าจะเอาเขามาเป้นเยี่ยงอย่างบ้าง อย่างเรื่องเสียงรบกวน
ถ้าแจ้ง ตร. เค้ามาเอาหมาคุณไปเลยนะ จะเอาคืนก็ปรับ หรือว่าเลี้ยงหมา
ก็ต้องเสียภาษีเลย อยากเลี้ยงเยอะนักก็ล่อไป 100 ยูโรกันไปต่อปีหรือ
อะไรก็ว่าไป .. คือ เป็นการกลั่นกรองเลยว่าถ้ารักจริงอยากเลี้ยงจริง
คุณก็ต้องยอมเสียตรงนี้ล่ะนะ ...

เฮ้อ จะว่าไปก็เหมือนมาบ่นบล็อกคุณก๋าแต่เช้านะค่ะนี่
แต่ว่ามันคุยเรื่องนี้แล้วยาวมาก .. แต่ว่าก็ได้แค่บ่นล่ะค่ะอย่างอื่น
ทำไม่ได้เหมือนกันเพราะว่ามันก็คำว่า "เพื่อนบ้านและเค้าแก่กว่า" นี่ล่ะค่ะ
ไม่งั้นนะ อาจจะมีเฉ่งได้เหมือนกัน 5555555

อย่างน้อยก็รู้สึกได้ว่าเจ้าหมิงน้อยเป็นเด็กอารมณ์ดีมากค่ะ

สวัสดีสุขสบายค๊าบหมิงๆ

สวัสดีตอนเช้าค่ะ

จะยะจะใดดีน้าหื้อลูกหมั่นอ่านหนังสือเฮียนจะอี้
ก้าสอนก๋านบ้านก็จะเป๋นลมแล้ว

อะไรที่ทำอย่างมีความสุข เราจะทำได้ไม่รู้เบื่อจริง ๆ

หวัดดียามสายครับน้องก๋า...

อ่านแล้วชอบมากกกกครับ

อยากให้พ่อแม่ทุกคนจำไปสอนลูก

ลูกศิษย์ผมทุกวันนี้หลายๆคนยังรักความสบายจนเกินไป

มาลำบากเอาตอนสอบน่ะแหละ....ทั้งตก ทั้งซ่อม


มีความสุขกับวันหยุดนะครับ

บันทึกพวกนี่จะมีค่ามาครับ
ถ้าหมิงหมิงได้อ่านตอนโต

เค้าจะภูมิที่เป็นผลผลิตอันเกิดจากความรัก
และควาเอาใจใส่ของพ่อแม่

สวัสดีวันเสาร์ครับ

เป็นคำสอนที่ดีมากเลยค่ะ พี่
...
มีความสุขมากมากนะคะ พี่ก๋า

ชอบจังเลยค่ะบล็อกนี้

น่ารัก อบอุ่น ทั้งภาพและเรื่องราว

ภาพแรก พี่อัยย์อยากส่งประกวดจริงๆ

เป็นภาพความรักของพ่อที่ดูแล้วไม่ปรุงแต่ง เป็นธรรมชาติมากๆ

สัมผัสได้จริงๆว่า "รัก"

"จงเป็นเด็กที่รักในความสุข
แต่อย่าเป็นเด็กที่รักสบายมากเกินไป

ความสะดวกสบายเป็นสิ่งดี
แต่อย่ามีมากเกินไป
มันจะทำให้ลูกเกียจคร้าน ไม่กระตือรือร้นกับชีวิต"

ชอบคำนี้ค่ะคุณก๋า .... ความสบายเป็นสิ่งดี แต่บางครั้งชีวิตก็ต้องมีความลำบากนิดนึงเนาะ

สวัสดีค่ะน้องกิจ

เก็บบันทึกฉบับนี้เอาไว้ให้หมิงหมิงอ่านนะคะ

ทุกสิ่งที่เราทำแล้วมีความสุข จะยากลำบากแค่ไหน ก็จะทำ

บางสิ่งสุขสบายแต่ถ้าใจไม่ชอบ ก็อยากหนีไปให้ไกลแสนไกล

คุณก๋าสอนหมิงหมิงได้ดีจริง ๆ ค่ะ เด็ก ๆ เดี๋ยวนี้รักสบาย ไม่ค่อยสู้งานอย่างสมัยก่อน แล้วที่รักสบายก็ใช่จะมีความสุขนะ ขาดความอบอุ่นก็เยอะ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะพ่อแม่สปอยล์ลูกด้วย แต่อย่างหมิงหมิงคงไม่เป็น เพราะมีคุณพ่อที่ดีอย่างคุณก๋านี่แหละค่ะ

ช่วงนี้งานชักจะยุ่งอีกแล้ว คงต้องหยุดเล่นบล็อกหลายวันหน่อย ไว้อัพบล็อกใหม่่ก่อนค่อยแวะมาลากิจค่ะ

สวัสดีค่ะอ้ายก๋า ชอบกำสอนของอ้ายก๋าจัง

อ้ายมีแนวทางการเลี้ยงตี้ดี มิน่าละอ่อนน้อยหมิงหมิงตึ๋งมีฮอยยิ้มตี้ร่าเริง ^^

ความสุ๊กกับความสบาย ต้องแยกหื้อเป๋นโน๊ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Parenting Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
----------------------------
ขอบคุณที่ทักทายกันอยุ่เสมอค่ะคุณก๋า

อีกนิดนึง ลืมไป

เห็นรูปวันนี้แล้ว รู้สึกว่าจะผอมไป คงเป็นผลพลอยได้จากอาการเจ็บไข้ไม่สบาย

อย่ารีบเรียกนำ้หนักกลับคืนมาเร็วนักนะ หมิงหมิงจะได้มีdaddy ที่ smart ไปได้นานๆหน่อย อิอิ ! ล้อเล่นขำๆ สะเก็ดดาววว 55555

คุณก๋าคะ
หมิง หมิง เป็นเด็กโชคดีที่มีคุณก๋าเลี้ยงอย่างเต็มเวลามาตลอดจนกระทั่งถึงเวลาเข้าเรียน
ความใกล้ชิด และเวลาที่มีให้ลูกอย่างนี้จะเติมเต้มความต้องการของเด็กอายุขนาดนี้ได้อย่างเต็มที่
แต่ยังมีเด็กอีกมากมาย ที่ไม่มีโอกาสเช่นนี้
เด็กบางคนพ่อ-แม่ ต้องทำงานนอกบ้าน เช้ามาก็ทิ้งไว้กับคนเลี้ยง
หรือฝากไว้กับสถานเลี้ยงเด็ก เพราะเขาไม่มีโอกาสดีๆเหมือนคุณก๋าค่ะ
การเติบโตทางสมองของเด็กจึงต่างกัน การรับรู้แตกต่างกันไป
ในแต่ละสังคม ทำให้เรามีทั้งเด็กที่เกิดมาพร้อมและไม่พร้อมที่จะใช้ชีวิตในภายภาคหน้า

เราคงจะไปรับภาระสังคมใหญ่ๆ เช่นนั้นไม่ได้
ทำได้เพียงขอให้ลูกของตัวเราเองเติบโตมาอย่างมีคุณภาพเท่านั้น

สมัยก่อนตอนประถม พ่อไปส่งที่โรงเรียน ใช้นโยบายทางเดียวกันไปด้วยกัน ประหยัดเงิน

พอมัธยมไปเองต้องตื่นนอนตี 5 อาบน้ำ+แต่งตัว 15 นาที กินข้าวเช้า 15 นาที แล้วออกจากบ้านั่งรถเมล์ไปโรงเรียนถึงโรงเรียน 6 โมง ที่ต้องไปเช้าขนาดนี้ เพราะถ้าออกสายทางของสายรถจะเปลี่ยนทำให้รถต้องวิ่งอ้อม กล่าวคือเสียเวลาเดินทางเพิ่มขึ้นอีกครึ่งชั่วโมง ถ้าเกิดอุบัติเหต % สายจะสูงมาก

บางครั้งความสบายที่มากเกินไปก็ทำให้เราขี้เกียจได้เหมือนกัน "โลกเรานี้ไม่ใช่ว่าจะอยู่ได้ง่ายๆ แต่ก็ไม่ยากเกินไปที่จะอยู่" มีความสุขในทุกวันนะครับ


ป.ล. เรื่องครูผมเหนื่อยใจครับ ผมมีกรณีศึกษาอีกแล้ว ครูที่เด็กเหมือนไม่ค่อยให้ความเคารพ แต่เข้าใจเด็ก (ในเวลาพักช่วงใกล้สอบ) บอกเด็กว่าอย่ามัวแต่นั่งคุยกันอ่านหนังสือซะมั่ง เด็กรับปากเหมือนสำนึกได้ว่าควรทำตามที่ครูท่านนั้นบอก (ถึงแม้จะดูเหมือนเล่นๆ) แต่เด็กกลับลงมือทำ ในขณะที่ครูปกครองที่ดีแต่ใช้อำนาจอยู่เดียวทำแบบเดียวกัน เด็กกลับพยายามหนี และไม่สนใจจะฟัง

พระเดช กับ พระคุณ ถ้าใช้แต่พระเดชมากเกินไปก็ไม่เป็นผลดีแน่นอน จะว่าไปโลกเราก็เป็นแบบนี้แล อะไรที่มากเกินไปจนเสียสมดุล มันก็จะพัง เราสามารถเห็นกรณีพระเดชพระคุณได้จากแทบทุกระดับสังคม

เรื่องเล่าหมาๆ .. มันไม่มีวันจบค่ะคุณก๋า
ตราบใดที่เรายังต้องเจอกับคนที่ไม่เกรงใจแบบนี้

เรื่องของการวางยา .. แน่นอนค่ะว่า ไม่มีใครหรอก
จะทำไปโดยไม่มีเหตุผล มันมีแน่ๆ แต่ว่าจะขนาดไหนล่ะ
ถ้าเป็นหมามีเจ้าของก็อย่าไปโวยวายเพราะว่าคุณทำได้
คือการดูแลหมาของคุณให้ดี อย่าปล่อยไปทำความเดือดร้อน
ให้กับคนอื่นเขา เพราะเขาทนไม่ได้ขึ้นมา ลงมือทำอะไรไป
แล้วตัวเองจะไปว่าเขาไม่ได้เพราะว่าตัวเองไม่ได้ดูแลเอง
ส่วนคนที่ทำ .. ก็ต้องยั้งคิดไว้บ้าง เพราะว่าการวางยาเบื่อมันก็ไม่ใช่
เป็นการแก้ปัญหาได้ เพราะวางยาหมาเขาตายแล้ว เผื่อว่า
ไอ้พวกเจ้าของมันไม่มีสำนึก ดันทะลึ่งซื้อหมามาอีกล่ะ
มันก็ครือกันอยู่ดี ... ทั้งหมดทั้งมวล คนนี่ล่ะค่ะ ต้องระวัง
สำคัญเลย

พี่ก๋า...สวัสดีตอนเที่ยงวันที่ ออฟฟิศ สาย 5 ค่ะ

น้องอุ๊กลับมา กทม. แล้วนะคะ

กลับถึงบ้านปลอดภัยค่ะ

วันนี้มาทำความสะอาดบริษัทค่ะ

เหนื่อยมากมายเลยทีเดียวค่ะ

แต่ไม่เป็นไรค่ะพี่ก๋า....ยังสู้ไหวค่ะ

ว่าแต่วันนี้พี่ก๋าเป็นไงบ้างคะ

ดีขึ้นแล้วหรือยัง

ยังไงก็รักษสุขภาพนะคะ

สวัสดีค่ะน้องก๋าน่ารักอ่ะ....

เป็นภาพความน่ารักที่อบอุ่นมากๆ
น้องหมิงหมิงจะเติบโตมาอย่างคนที่รู้จักความรัก
หัวใจเต็มด้วยความรักความสุข อนาคตของเด็กดี
เป็นคนดีที่พร้อมจะเติมเต็มความรักให้กับตัวเอง
กับครอบครัวกับสังคม เห็นด้วยกับทุกคนเลยค่ะ




Pla//ชอบภาพท้ายของน้องหมิงหมิงอ่ะพี่ก๋า เห็นเฟสเพื่อนๆ
เปลี่ยนกัน พี่ก๋าเอามาใส่ปกเฟสทามไลน์ นอนอย่างน่ารักเลยนะค่ะเย่!!

สวัสดีค่ะคุณก๋า

บ้านคือโรงเรียนแห่งแรกของลูก
และพ่อกับแม่ก็เป็นคุณครูคนแรกของลูกเช่นเดียวกัน

สมัยนี้ยากที่จะฝากลูกไว้กับคุณครูและโรงเรียนเพียงอย่างเดียว
เพราะคุณครูมีลูกๆหลายคน คงดูแลไม่ทั่วถึง
ลูกคุณครูเองยังค่อนข้างมีปัญหาเลยค่ะ

ของพี่เรียนจบมีงานทำแล้ว
ตอนนี้เพียงเฝ้าดูแบบห่างๆแต่ไม่ห่วง
ลุ้นๆอยู่ว่าเขาจะมีแฟนเมื่อไหร่ เขาบอกว่าไม่รีบๆ



แอมอร

อุ๊เป็นคนที่ขาดวินัยในตัวเองมากเลยคุณก๋า V_V

หมิงหมิง มีต้นแบบที่ดี เชื่อว่าเค้าจะต้องมีชีวิตที่มีความสุขค่ะ

ชอบบล็อกวันนี้จังเลย อยากแชร์ลง FB แต่ ..
ไม่ปรารถนาให้หลายๆ คนใน FB เข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวตรงนี้

จงเป็นเด็กที่รักในความสุข
แต่อย่าเป็นเด็กที่รักสบายมากเกินไป


ความสะดวกสบายเป็นสิ่งดี
แต่อย่ามีมากเกินไป
มันจะทำให้ลูกเกียจคร้าน ไม่กระตือรือร้นกับชีวิต
ที่สุดแล้วลูกจะเป็นคนที่เหยาะแหยะ
รักสบายจนไม่รู้จักอดทน....

ถูกใจพี่มากเลยค่ะคุณก๋า

สวัสดีวันเสาร์ค่ะน้องก๋า
หมิงหมิงจะเติบโตเป็นเด็กที่มีควา่มสุขและสนุกกับการเรียนรู้แน่นอนค่ะ

สวัสดีครับพี่หมู



ผมตั้งใจจะเขียนแนวคิด ความคิด ความเชื่อของผม
ใส่ไว้ในบล้อก
เผื่อวันนึง...หมิงหมิงจะได้นั่งลงอ่านบล็อก
แล้วจะได้รู้ว่าพ่อตอนเด็กๆนั้นแสบขนาดไหน 555


ปล. ผมผอมลงนิดหน่อยครับพี่ในช่วงอาทิตย์นึงที่ป่วย
แต่ตอนกลับมาทำน้ำหนักได้ดีเลยครับ 555

พุงกลมอีกแล้วครับ 555

อ๊ากกกกกก...ผิดพลาดทางเทคนิคคเขียนผิดนินาเรา..
ลืมดูอ่าคับเรียก..น้องก๋าไปเรยย..ขออภัยด้วยน๊าพี่ก๋า แง้TT(. .)"
.
.
แพมก่ะงง ทามไลน์ยังไม่แต่งเรย เฟสก้อดีอ่ะแต่มึนน
ยังไม่ได้เข้าตื่นมาแต่เช้ายังตะลอนอยู่บล็อกแก๊ง แหะๆ

Pla///*_*อ่านเม้นท์บนข้างพี่ก๋าแระแพมจะบอกว่า
กำลังหล่อได้ที่แระค่ะ...หล่อที่หนึ่งในใจเรยย 555555+

ความสะดวกสบายเป็นสิ่งดี
"มันจะทำให้ลูกเกียจคร้าน ไม่กระตือรือร้นกับชีวิต
ที่สุดแล้วลูกจะเป็นคนที่เหยาะแหยะ
รักสบายจนไม่รู้จักอดทน...."


ชอบประโยคนี้ค่ะพี่ก๋า ใช่จริงๆด้วยหละเนอะ
พอเด็กเติบโตตึ้นขึ้นไป เขาต้องเรียนรู้การใช้ชีวิตในโลกกว้างอีกมากมาย
และอนาคตข้างหน้าต้องเจออุปสรรคต่างๆนาๆสารพันปัญหา
หากเด็กคุ้นเคยแต่ความสะดวกสบายตั้งแต่เด็กๆ
เขาอาจไม่เข้มแข็งพอกับการรับมือในวันข้างหน้าก็เป็นได้เน๊าะ


น้ำค้างรู้จักพี่คนนึงอยู่เชียงใหม่ เป็นครอบครัวที่ร่ำรวยเอาการทีเดียว
ถึงแม้จะร่ำรวยขนาดนั้น แต่เขาใช้ชีวิตกันอย่างคนธรรมดาทั่วๆไป
ลูกสาวสองคนของเขา เขาสอนให้หัดทำงานบ้านเองทั้งหมด
ตั้งแต่ล้างถ้วยล้างจานและซักผ้า รวมทั้งงานบ้านหลายๆอย่าง
ทั้งๆที่บ้านเขาก็มีแม่บ้านคอยทำความสะอาดบ้านประจำอยู่
แต่เขาก็ยังสอนให้ลูกๆหัดทำงานบ้านเช่นกัน
ด้วยเหตุผลที่ว่ากลัวว่าลูกจะคุ้นเคย
และชินอยู่แต่กับความสะดวกสบายจนเกินไป
น้ำค้างก็ทึ่งและชื่นชมกับแนวคิดแบบนี้นะคะ
เพราะส่วนมากคนรวยๆมักจะเลี้ยงลูกแบบคุณหนู
ปรนเปรอความสะดวกสบายให้ลูกทุกอย่าง(เห็นจากหลายที่นะคะ)



ทักทายบ่ายวันหยุดที่แสนจะยุ๋งเหยิงค่ะพี่ก๋า
กว่าจะแว๊บมาถึงบ้านพี่ก๋าได้ก็ครึ่งค่อนวันแระ เหอๆๆ


สุขสันต์วัน(หยุดของน้ำค้างค่ะ)ทำงานอีกหนึ่งวันนะคะ
แฮ้ปปี้มากๆค่ะ

ขอบคุณค่ะพี่ก๋า

สวัสดีค่ะคุณก๋า มาดาม และน้องหมิงหมิง เห็นด้วยกับคุณก๋านะคะ เล็กเองยังบอกลูกเสมอว่าสมัยแม่เป็นเด็กไม่เคยมีใครมาเคี่ยวเข็ญให้ทำนั่นนี่เป็นประจำเหมือนเด็กสมัยนี้ ผู้ใหญ่บอกครั้งเดียวแม่ถือเป็นหน้าที่ที่ต้องทำงานบ้านที่พอช่วยเหลือได้ งานเรียนหนังสือ ต้องตั้งใจเรียนเองอ่านหนังสือสอบเอง ไม่มีใครมาคอยบอกหรือกระตุ้นเตือนว่าวันนี้มีการบ้านไหม สอบเมื่อไหร่ อ่านหนังสือสอบหรือยัง ทุกสิ่งอย่าง แม่ทำเอง ปฏิบัติเอง แต่ลูกๆเรียนกันสบาย ไปโรงเรียนแม่ก็ขับรถไปส่งถึงบันไดตึก แต่สมัยแม่ต้องปั่นจักรยานออกมาปากทางไปกลับตั้ง 8 กิโล เพื่อต่อรถโดยสารเมล์เล็กไปเรียนในเมือง เป็นแบบนี้จนจบมัธยม พอจะต่อป.ตรี ก็ไปติดต่อหาที่เรียนเองพอสอบติดก็มาบอกผู้ปกครองก็แค่นั้น เด็กสมัยนี้พูดถึงก็เป็นเพราะพ่อแม่มีส่วนเนอะคุณก๋า วางแผนตระเตรียมแผนการณ์การดำเนินชีวิตของลูกที่เห็นว่าดีไว้ให้ลูกหมด ลูกๆมีหน้าที่เดินตามทางที่พ่อแม่กำหนดในทิศทางที่เป็นไปได้ จนเด็กๆไม่ได้คิดเป็นสเต็บว่าประถมแล้วต้องไปมัธยมไหนดีต้องไปติดต่อซื้อใบสมัครเมื่อไหร่ที่ไหน อย่างไร เราเตรียมให้ลูกหมด 555 จนเหมือนลูกเรียนแบบสบายกว่ารุ่นเรามากเลยนะคะ

จริงครับพี่ เราควรจะใช้ชีวิต อย่างสนุกสนานกับมัน

ครับ

เชียงใหม่หนาวขนาดน้อ

เป็นต้นทุนในวันข้างหน้าครับ
.
.
.
ว๊าวววววววววววววววววววๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปิ๊งประโยคนี้อีกแล้วค่ะพี่ก๋า
เป็นประโยคกินใจมากเลยทีเดียว หุหุหุ

ลืมค่ะลืม
กำลังจะไปตากผ้า นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ใช้สิทธิ์ให้เต็มที่เลยวันนี้
หุหุหุ กินใจแบบนี้ เอาคะแนนโหวตไปเลยคร๊าาาาาาาาาาาา

กะว่าก๋า Diarist ดู Blog

ตอนนี้กำลังฟิตร่างกายครับพี่

กะจะไปอินทนนท์กัน แล้วก็ค้างคืนนะนั่น

เอาให้หนาวๆ

เตรียมตัวเด้อพี่เด้อ ฮ่าๆ

ง่วงจังพี่ก๋า

ยุคที่ผมผ่านมาก็เป็นยุคที่ครูตีเด็กได้ แต่อาจไม่เข้มข้นเท่าพี่ก๋า ผมไม่เคยปฏิเสธเรื่องตี สามารถทำได้เพียงแต่สำคัญที่การลงโทษจะลงโทษอย่างไร

ตียกห้องเป็นประเด็นที่ค้างคาใจครับ (โดนบ่อยมากสมัยประถม มัธยมมีบ้าง) เราไม่ผิดทำไมถึงโดนไปด้วย มันทำให้คนที่เป็นคนดีไม่อยากเป็นคนดี เพราะเป็นแล้วก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา สุดท้ายก็ต้องโดนสู้เลวไปเลยดีกว่า จำได้ว่าเคยนั่งทำการบ้านรอครูเข้ามาสอน (ช่วงเปลี่ยนคาบ) แล้วในห้องเสียงดัง เราก็โดนด้วยทั้งๆ ที่ครูก็เห็นว่าเราไม่ได้คุย

รับผิดชอบร่วมกันเด็กประถมมันคงเข้าใจหรอก ฮ่าๆๆ เดี๋ยวนี้ลงโทษบ้าๆ เจอถ่ายคลิปจะซวยครับ นี่อาจเป็นประโยชน์และโทษของเทคโนโลยี

สมัยม.ปลาย ครูคนหนึ่งเดินเข้ามาสอน มีหลายคนโดดเรียน ครูเข้ามาเห็นนักเรียนน้อยก็บ่นทันที ผมดูท่าทางยาวแน่ หยิบการบ้านขึ้นมานั่งทำเลย ครั้งหนึ่งไอ้เด็กดีประจำห้อง ยกมือถามเลยว่า "อาจารย์เหนื่อยมั้ย? พวกผมที่อยู่ตรงนี้คือคนที่อยากเรียน ทำไมอาจารย์ต้องด่าที่ตั้งใจอยากเรียนด้วยครับ?" บรรยากาศในห้องเงียบมาก เวลาผ่านไปแค่แป๊บเดี๋ยวแต่ยาวนานเหมือนเป็นชั่วโมง อาจารย์หยุดไปเลย และเข้าบทเรียนอย่างรวดเร็ว มันไร้สาระมาก ที่คนที่ตั้งใจเรียนจะต้องมาโดนด่า และคนที่สมควรโดนด่าก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย เขาคงคิดว่าคนที่อยู่ในห้องคงจะไปบอกเพื่อนที่โดดกระมัง

สวัสดีคะก๋า
มีลูกอีกสักคนก็ดีนะ จะได้อยู่เป็นเพื่อนกันอีกสักคน

....อ่านหนังสือจบก่อนสอบเป็นเดือน
โอ้...ข้าน้อยนับถือ...

พี่ยังไม่หายหวัดเลยอ่ะก๋า
มันแป๊บเดียวเป็น แต่เวลาหาย ใช้เวลานานเหลือเกิน

เห็นด้วยเลยค่ะ 'ความสะดวกสบายเป็นสิ่งดี
แต่อย่ามีมากเกินไป'
แต่คงมีบ้างแหละค่ะที่เราคิดว่าถ้าเรามีเครื่องอำนวยความสบายแล้วเราจะมีความสุข
ชอบแนวการเลี้ยงลูกของคุณก๋าค่ะ มั่นใจเหลือเกินว่าหมิงหมิงกำลังเติบโตขึ้นมาท่ามกลางความสุข
ดูจากแววตาและรอยยิ้มค่ะ
สุขสันต์วันอากาศสวย (เดาว่า) ค่ะ
ขอบคุณสำหรับโหวตค่ะ

ชอบบล็อกนี้จังคะคุณก๋า
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยคะ

สวัสดียามบ่ายนะคะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
เลี้ยงลูกได้ดีค่ะ ขอปรบมือให้
ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก
สอนไว้แต่วัยเยาว์ จะได้มีอนาคตที่ดี และเป็นคนดี

สวัสดีค่า คุณก๋า

ลูกครับ....

จงเป็นเด็กที่รักในความสุข
แต่อย่าเป็นเด็กที่รักสบายมากเกินไป


ความสะดวกสบายเป็นสิ่งดี
แต่อย่ามีมากเกินไป
มันจะทำให้ลูกเกียจคร้าน ไม่กระตือรือร้นกับชีวิต
ที่สุดแล้วลูกจะเป็นคนที่เหยาะแหยะ
รักสบายจนไม่รู้จักอดทน....


ไม่มีอะไรง่ายหรอกครับลูก
ยิ่งสิ่งที่เราต้องทำอย่างอดทน ยาวนาน
ด้วยวินัยในตัวเรา
โดยไม่ต้องรอให้ใครมาบอกสอนหรือสั่งให้เราทำ



พ่อเลี้ยงลูกโดยปรารถนาให้ลูกมีความสุขเป็นที่ตั้ง
ในการทำทุกสิ่งทุกอย่าง....ไม่ว่าจะเป็นการเติบโต
การเรียนรู้ และการศึกษา

แต่พ่อไม่อยากเห็นลูกเป็นเด็กที่ติดสบาย ติดหรู
ติดความง่ายจนกลายเป็นคนมักง่ายกับทุกเรื่องในชีวิต



รักในการเรียนรู้
และจงเรียนรู้ชีวิตอย่างสนุกสนานและมีความสุขนะครับ


มีภาคภาษาอังกฤษไหมค่า
คือไม่ได้กระแด... นะค่า
ลูกเค็งอ่านภาษาไทยไม่ออก
แต่พูดและเถียงแม่เก่งสุดฤิทธิ์ 555555

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะพี่ก๋า ขอส่งคำอวยพรนั้นกลับคืนสู่พี่ก๋า 10 เท่าคะ

เรื่องการศึกษาพูดกันได้ยาวเลยครับ ถ้าจะพูดจริงๆ คงต้องแบ่งระดับชั้น อนุบาล ประถม มัธยม เลยล่ะครับ

ตี ด่า ผมไม่คิดมากนะ ผมรับได้
เพียงแต่ให้มันมีเหตุผลหน่อย
ครูด่าว่า "ไอ้พวกพ่อแม่ไม่สั่งสอน" พูดออกมาได้อย่างไรคำพูดแบบนี้ พอโดนสวนกลับมาว่า "พ่อแม่ผมสอนว่าไม่ควรด่าพ่อแม่คนอื่น" เท่านั้นแหละ ไม่พอใจเลยทีเดียว

พี่ก๋าเป็นป๊ะป๋าที่น่ารักเสมอนะคะ ว่าจะบอกตั้งแต่เม้นท์ที่แล้ว แต่ง่วงเกินเหตุ เลยมาเจิมเล็ก ๆ ไว้ 1 รอบก่อน คราวนี้ตาใสขึ้นนิดนึง เลยมาบอกอย่างที่คิดไว้

ปล.ไผ่อัพบล็อคแล้วลองเปลี่ยนฟร้อนดู เทสจากเครื่องตัวเองแล้ว...มันตัวจิ๊ดเดียวเอง ตอนนี้ปรับเหลือ size 4 แล้ว หวังว่าคงโอเคขึ้นนะคะ ขอบคุณค่ะที่บอกว่า "มันใหญ่มาก" 555

ทักทายตอนเย็นๆค่ะคุณก๋า
สุขสันต์วันหยุดค่ะ

เลิกงานแล้ว ไปหาส้มตำแช่บๆ ไก่ย่างร้อนๆ กินดีกว่า



พรุ่งนี้วันอาทิตย์จะนอนนนนให้หน้าบานนนนนนกว่าเดิม

ช่วงนี้ไฮซีชั่น เปิดไปก่อนพี่ก๋า แต่...ยังไงก็อย่าลืมเรื่องสุขภาพแล้วกันนะคะ เดี๋ยวไข้กลับแล้วจายุ่งกันไปใหญ่ สู้ๆ

เอิ้กๆๆ

ไปนอนเอาบรรยากาศน่ะพี่

กะไปถ่ายภาพให้เต็มเหนี่ยว

แฮ่ๆๆ

ใค่ไปสมัครเป๋นลูกสาวแหมซักคนได้ก่

ใครเกิดเป็นลูกพี่ก๋านี่ต้องโชคดีมากๆอะ

สวัสดีวันหยุดค่ะ (มาสวัสดีซะเย็นเลย)...คนส่วนมากเข้าใจว่าความสบายทำให้ตนเป็นสุข แต่ก็อย่างที่คุณว่า ความสบายทำให้คนขี้เกียจไม่ขวนขวาย อะไรที่ได้มาง่ายๆ ก็คือความสะดวกสบาย ง่ายเกินจนไม่อยากเอื้อมและไขว่คว้า..

ความสุข บางครั้งไม่ได้เกิดจากความสะดวกสบาย แต่เกิดจากใจที่ได้ทำแล้วทำให้มีความสุข..เอ..วกๆ วนๆ กะ คม. ตัวเอง เพราะเหตุนี้ล่ะค่ะที่ไม่ค่อยได้เข้ามา คม. เพราะพักหลังเริ่มทำอะไรวกๆ วนๆ ชอบกล แหะๆๆ..ฝันดีนะคะ

อ่อ..น้องหมิงๆ มีความสุขทุกอิริยาบทค่ะ ไม่เคยเห็นประกายตาที่น้องหมิงๆ ไม่มีความสุขเลยสักครั้งแม้ในวันที่เผ็ดเพราะปลาทาโรก็ตาม...55555...

สุข กับ สบาย นี่ไม่เหมือนกันเลยเนอะ
ทำแล้วมีความสุข แต่อาจจะไม่สบาย
แต่ทั้งสุขและสบายถ้าอยู่ด้วยกันได้คงดีที่สุดเลย ฮ่าๆๆ

ผมนี่ตอนประถม เวลากลับบ้านก็ชอบเดินกลับ เพราะกทม รถติด เดินเอาเร็วกว่า ไม่สบายแต่สุขใจดี ได้เดินดูอะไรเพลินๆ แต่พอโตมา เดินไฟแดงเดียวยังไม่ไหวเลย แหะแหะ กลายเป็นติดสบายไปซะงั๊นพออายุมากขึ้น

จำได้สิคะ...เวลาเข้าบล๊อกน้องหมิง หมิงเป็นส่วนหนึ่งในสายตาและหัวใจพี่ ถ้าเข้ามาแล้วไม่เห็นรูปน้องหมิง หมิง ใจหล่นไปนิดนึงว่า คุณกะว่าก๋า มีธุระหรือไม่สบาย หรือพาน้องหมิง หมิงไปไหนกันนะ..เหมือนญาติทั้งที่ไม่ใช่ญาติอะไรแบบนั้น (เวอร์ไป่เนี่ย...แต่คิดแบบนั้นจริงๆ) ครั้งหนึ่งเคยเปิดรูปน้องหมิง หมิงที่ทำงาน เพื่อนที่ทำงานถามว่าเด็กที่ไหน บอกเด็กในบล๊อก (เค้าไม่เข้าคำว่าบล๊อก แต่เค้าก็ยืนมองรูปน้องหมิง หมิง) แล้วเค้าก็พูดว่า เด็กคนนี้ดูมีความสุขจัง และเป็นเด็กฉลาดนะ..ทำไมเค้ารู้ล่ะคะทั้งที่พี่ยังไม่ได้บอกอะไร..

แหะๆๆ..เหมือนเวอร์ๆ นะคะ แต่เป็นเรื่องจริงเลยล่ะ พี่ก็ งง ว่าเค้าเห็นอะไรในเด็กคนนี้นะ ทั้งที่ไม่เคยรู้ว่าเป็นใครไม่เคยอ่านเรื่องราวและเล่นบล๊อก นั่นแสดงว่าน้องหมิง หมิงต้องเป็นเช่นนั้นนั่นเอง...พี่พูดจริงๆ นะคะ น้องหมิง หมิง เป็นเด็กไทยที่โชคดีคนหนึ่งที่มีพ่อแบบคุณและเหมือนเด็กโชคดีคนอื่นๆ ที่มีพ่อและแม่ใส่ใจที่จะเลี้ยงดูแลเอาใจใส่ให้เค้าเติบโตเป็นเด็กมีคุณภาพ...แต่ตรงข้ามพี่ก็คิดถึงเด็กที่ไม่มีโอกาสแบบนี้อีกหลายๆๆ คนที่มีพ่อแม่ไม่ค่อยใส่ใจ สักแต่มีลูกเพื่ออะไรไม่รู้..ไม่เอาล่ะไม่พูดดีกว่า...เดี๋ยวรมณ์เสีย...555555...

ฝันดีค่ะ

แวะมาเยี่ยมเพราะคิดถึงคร้า อิอิอิ

ต้องรีบหายคะ
อาทิตย์หน้าจะขึ้นเหนือ ถ้ายังเป็นหวัดแบบนี้
เห็นทีจะต้องไปนอนป่วยที่เมืองเหนือต่ออีกรอบ

ติดปัญหาตรงที่กินยาลดน้ำมูกแล้วไม่ง่วงนี้ละ
กินแล้วตาสว่างทุกที ทำให้การพักผ่อนน้อยลง
เวลาเป็นไข้สำหรับพี่่จะหลับยากคะ

นอนหลับฝันดีคะก๋า

ความสุขกับความสบาย บางทีเด็กก็แยกไม่ออก

คุณกะก๋าเขียนเป็นวิทยาทานได้ดีแท้

เห็นความแตกต่างของความสุขและความสบายชัดเจนค่ะ

คนสมัยนี้รักสบาย ก็ลองว่าไฟดับซักวัน อะไรจะเกิด อิอิ

คุณพ่อคุณลูก น่ารักจัง

อาหมิงโชคดีมากๆ ที่มีพ่อแบบคุณก๋า ^^
เชื่อว่าโตขึ้นอาหมิงจะต้องเป็นคนดีเพราะมีตัวอย่างที่ดี
บอกตามตรงการใช้ชีวิตในเมืองหลวงทุกวันนี้
บางทีก็สะดวกสบายจนลืมไปว่ามันไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง
^^

คืนนี้หนาวๆน่านอนอีกแล้ว อิอิ
มี่พักนี้นอนบ่อยแต่ผอมลงสิ..ฝันดีค่ะพี่กำ



เช้าตื่นมาไร้โรคมีโชคนัก
ทำงานหนักทั้งวันไม่สรรค์หลง
แต่ตกเย็นง่วงง่ายเหมือนวายวง
ละเมอตรงอยากนอนให้อ้อนเวียน

ทุกขณะรู้คิดกับทิศทั่ว
มาเมามัวตอนเย็นให้เห็นเปลี่ยน
โรคหมอมึนอาการดูนานเนียน
แจกยาเลี่ยนไม่บอกให้ออกมา

เหมือนสะกดจิตนั้นฉับพลันพลัด
รู้ผ่านหัดหนาวร้อนคอยค่อนหา
น้ำมูกไหลช่วงดึกต้องตรึกนา
แพ้อากาศไร้วิชาทุกข์ท่าทาง

หนาวมาเวียนทุกข์ไข้ใม่ไปไหน
หวังวนไฉนยากดูไม่รู้สร่าง
ดูอาการธรรมดาลีลาจาง
ตกอยู่หว่างหาย,เกิดยากเพริดนัย

หนาวลมเย็นอีกวันรำพันเพ้อ
เบื่อเจอะเจอจำนงให้สงสัย
อยากหายอยากอำลาไม่อาลัย
เบื่อปราชัยทุกทางที่ย่างเยือน

ดีจ้ะน้องก๋า

เรื่องแรกที่ก๋าบอกให้อุ้ม ตอนนี้พี่ก็ต้องอุ้มทุกวันเลย เพื่อไม่ให้หลานร้อง เพราะตอนนี้รู้สึกเสียงจะแหบ ๆ ซะแล้ว เค้าร้องเวลากินนม เวลาอาบน้ำ ยกเว้นเวลานอน 555 ก็แหง๋หล่ะเนอะ

เข้ามาอ่านบทความวันนี้แล้ว เจอหลายประเด็นเหมือนกันนะก๋า

เรื่องความสุข กับความสบาย เด็กสมัยนี้โลภมากนะก๋า เค้าต้องการทั้งความสุขที่มาพร้อมกับความสบาย เพราะ .......... พี่ก็ไม่อาจทราบเหตุผลหรือสาเหตุของแต่ละคนได้

แต่มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ กรณีที่เห็นชัด อย่างเด็กมหาลัยผู้หญิงยอมเป็นบ้านเล็กบ้านน้อย เพื่อความสุขและความสบาย ส่วนผู้ชายก็ยอมเป็นกิ๊ก หรือขายยาเพื่อความสุขและความสบาย

หรือคนรุ่นใหม่ ที่เค้าว่าคิดใหม่ มาแรงแซงทางโค้ง เป็นยุคโลกาภิวัฒน์ นิยมทำงานน้อย งานเบา ๆ เงินเยอะ ๆ หนักก็ไม่เอา เบาก็ไม่สู้ หมิ่นเงินน้อย อายทำกิน แต่อยากรวยเพราอยากมีความสุข และสะดวกสบาย

บางที ความสุข กับความสบาย ก็เป็นซาตานแฝด มาพร้อมกันเสมอ หลีกเลี่ยงได้ยาก

เฮ้อ เลี้ยงยากเนอะเด็กสมัยนี้

สวัสดีค่ะคุณก๋าและหมิงหมิง
เห็นหมิงหมิงแล้วดูเป็นเด็กที่มีความสุข ดูสุขภาพจิตดี
แต่หน้าตาไม่ค่อยเหมือนคุณพ่อนะ แต่น่ารักมากๆ หล่อคนละแบบ

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
อากาศเย็นอย่าลืมห่มผ้านะ เดี๋ยวไม่สบาย

เป็นคำสอนที่ดีมากๆ ค่ะ คนเดี๋ยวนี้รักสบายกันมากขึ้น โดยไม่สนใจว่าจะได้สิ่งนั้นมาด้วยวิธีใด อย่างไร

ประเด็นต่อเนื่อง เนื่องจากได้คุยกะพ่อเมื่อคืนนี้เองเลยอยากเอามาเล่าสู่กันฟัง

พี่อาจจะงมงายไปซักหน่อย ถ้าก๋าฟังที่พี่เล่าและรู้สึกว่ามันขัดแย้งพิก้ลพิกล

พักนี้พี่พบเจอคนมากมายและหลายคนมักทักว่า "ถ้าพบคนถูกใจก็แต่งงานเถอะ"

พี่มักตอบว่า "กำลังเบาตัว" แต่ตอนนี้ไม่เบาแล้วนิ มีหลานติดมาหนึ่งแล้ว

ทุกคนมักพูดเป็นเสียงเดียวกันอีกว่า "พี่พร้อมทุกอย่าง ทั้งการศึกษา ครอบครัว ฐานะ ถ้าแต่งงานก็น่าจะมีลูกที่ดี"

555 พี่หัวเราะจริง ๆ นะก๋า กับคนอื่นอาจคิดว่าพี่หัวเราะเพราะกำลังแบ่งรับแบ่งสู้

แต่ความจริงคือ จะเอานิยายอาร้ายยยย กับเรื่องในอนาคต สิ่งที่คิดว่าแน่นอนคือสิ่งที่ไม่แน่นอน สิ่งที่คิดว่าไม่แน่นอนคือสิ่งที่แน่นอน

คนที่พร้อมทุกอย่างก็ใช่ว่ามีลูกออกมาแล้วจะดีมีศักยภาพอย่างที่ตั้งใจเสมอไปไม่ (ถึงแม้ว่าเราจะอบรมเค้าอย่างดี เลี้ยงดูอย่างดี และใส่ใจเค้าอย่างดีก็ตาม)

ทั้งนี้เพราะพี่เชื่อในเรื่องเวียนว่ายตายเกิด ดังนั้นสิ่งที่จะมาจุติเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง ก็ใช่ว่าจะเป็นมนุษย์เสมอไป เค้าอาจมาจากสวรรค์ชั้นฟ้า บนโลกมนุษย์ หรือขุมนรกก็ได้

มีให้เห็นเกลื่อนโลกที่หลายคนมาจากครอบครัวที่สมบูรณ์พร้อม แต่กลับกลายเป็นคนไม่ดี(อันนี้พี่ก็คิดอยู่นานนะก๋าว่าจะใช้คำไหนให้ดูsoft อ่อนโยนกว่านี้อ่ะ)

พี่ว่านะก๋า คนจนมีลูกเป็นคนดีก็มีอยู่เพียงแต่ว่า มีส่วนน้อย หรือที่เรียกว่า คิดเป็น % ของประชากรทั้งหมดน้อยนิดจนคนมองไม่เห็น และมักไม่ได้รับการประชาสัมพันธ์ก็เท่านั้นเอง

มันไม่ได้อยู่ที่เรารวย เรามีการศึกษา เราพร้อมแล้วจะแปลว่าเราจะมีลูกที่ดีดังใจหวัง

และมันก็ไม่ได้แปลว่าเราจน ไร้การศึกษาและไม่พร้อมแล้วจะมีลูกที่เลว

อย่าพึ่งตัดสินสิ่งต่าง ๆ รอบตัว ด้วยความเชื่อขั้นพื้นฐานที่ยึดถือต่อ ๆ กันมา

พี่คุยกับพ่อว่า ถ้าเมืองไทยอยากพัฒนาไปไกล ไม่ใช่การพัฒนาวัตถุ หรืออุตสาหกรรม แต่เป็นการพัฒนาทางความคิด เปิดกว้างมากกว่านี้ทั้งมุมมองและความเชื่อ

พูดง่ายนะก๋า แต่ทำยาก บอกตามตรงว่าเห็นหัวข้อของก๋าวันนี้ พี่นึกถึงเรื่องนี้จริง ๆ

เรื่องสุดท้ายก่อนนอน อยากบอกว่า

หมิงน้อยโชคดี ที่มีคุณพ่อที่มีนามว่า "ก๋า"

พี่ซื้อตำรามาอ่าน จนน้องสะใภ้บอกว่า "เจ้โอ๋ทำอย่างกับเลี้ยงลูกตัวเองเลยอ่ะ"

แต่พี่ก็ไม่ได้ทำตามตำรา 555 อ่านเป็นไกด์ไลน์ (ขอโทษที่ทับศัพท์บางทีก็หาภาษาไทยยากเหลือกำลัง)

ซื้อมาแล้วก็โยนทิ้ง ส่วนมาตามใจหลาน และเหมือนหลานจะรู้ซะด้วย พี่เลยอุ้มยาวเลย แง้โทษใครมิได้ต้องโทษตัวเอง

เรื่องตีเด็ก ถ้าหลานโต และทำผิด พี่ก็จะตี แต่ไม่ใช่ตีแบบเอาเป็นเอาตาย

พี่ก็แค่คิดว่า คงต้องบอกเค้าก่อนว่า นู๋ทำแบบนี้มันจะทำให้นู๋เป็นอันตราย อาโกวเคยบอกนู๋แล้วว่าอย่าทำอีก วันนี้นู๋ทำอีก แปลว่านู๋ทำผิดจากที่เคยสัญญากันไว้ ดังนั้นวันนี้นู๋ก็ต้องโดนตีนะค้า ก็แค่เอามือตีแปะนึงก็พอมั้ง

พี่เชื่อว่าแค่น้ำเสียง กับหน้าตาของเรา เด็กก็คงรู้แล้วหล่ะว่าเราไม่ชอบใจ และเค้าก็คงรู้แล้วหล่ะว่าเค้าผิด

พี่ก็ได้แต่วาดฝันรูปแบบการเลี้ยงหลานตอนโตหน่ะนะก๋า แต่เอาเข้าจริงไม่รู้ว่าเค้าจะพยศแค่ไหนก็เป็นอีกเรื่องนึงไปเลยหล่ะ ที่เค้าเรียกว่า ทฤษฎีต่างกับลิบโลกกับปฎิบัติงัย

ปล.แต่อย่างน้อยพี่ก็มีตำราอยู่ตรงนี้อีกเล่มเอาไว้ใช้หล่ะน้าน้องก๋า 555 คอยฟังก๋าบอกแล้วก็ลองดูว่าเอาไปใช้กับหลานได้บ้างรึเปล่า ^^

น้องหมิง หมิง ต้องโตขึ้นเป็นเยาวชนที่ดีมากๆคนหนึ่งเลยหล่ะพี่พี่ก๋า ดูจากการเลี้ยงและสอนสิ่งดีๆให้น้อง ปุ๊ขอจำคำสอนที่พี่ก๋าสอนน้องหมิง หมิง เอาไปสอนเด็กๆรอบข้างปุ๊บ้างนะคะ

เพื่อนชาลีคนนึงตั้งหน้าตั้งตาทำแต่งานเพื่อจะได้มีเงินเยอะๆ
เค้าบอกว่า ถ้ามีเงินเยอะๆ ก็จะสามารถสร้างความสุขได้

ชาลีมองว่า เงิน เป็นแค่ปัจจัยหนึ่ง
ที่จะซื้อความสุขให้ตัวเองได้
แต่ความสุขที่เกิดขึ้นแท้จริง เงินไม่สามารถซื้อได้น่ะค่ะ

สวัสดีตอนดึกค่ะศิษย์พี่

ตอนนี้อยู่ที่หอพักใกล้ ๆ มหาลัย พรุ่งนี้เรียนเสร็จก็กลับแล้วค่ะ

อ่านที่ศิษย์พี่เขียนให้หมิงน้อยวันนี้ทำให้นึกถึงหนังสือ "ดวงตาของคนที่เรารัก" ที่ แดเนียล กอตต์ลีบ เขียนเป็นจดหมายให้กับหลานชายที่เป็นออทิสติก เป็นจดหมายที่แสดงถึงความรักที่ตามีต่อหลานได้อย่างลึกซึ้งได้ถึงบทเรียนของชีวิต

อ่านไป ทำให้อยากเห็นศิษย์พี่เขียนแบบนี้ถึงหมิงน้อยเรื่อย ๆ บ้างจังเลย (จะได้เอามารวมเล่ม หุๆๆ)

ปล.เรียนก็เหนื่อยเหมือนกันค่ะศิษย์พี่ แต่ก็เหนื่อยอย่างมีความสุข

ปล.2 ยังคงมีบล็อกเป็นเพื่อน เป็นกำลังใจ และยังคงมีความสุขกับที่นี่เช่นเดียวกันค่ะศิษย์พี่ หุๆๆ

ถ้าชาลีเลือกได้
ขอมีทั้งเงิน และมีความสุข ค่ะ

ละโมบอีกล่ะ อิอิ

มาเป็นคนที่ 100 ครับคุณก๋า

สอนไว้ในบล็อก ไม่ได้เฉพาะลูกคนเดียวนะ คนอื่นๆก็ได้ด้วยครับ

สวัสดีค่ะพี่ก๋าน้ำลดแล้วค่ะ
ขอยืมไปบ้างนะค่ะ
อยากเลี้ยงน้องเปาเปาให้มีความสุขทุกๆวัน
อากาศเย็นเด็กในหมู่บ้านพากันไม่สบาย
เปาเปาต้องเก็บตัวในบ้านเลยค่ะ
เพิ่งหายมาสดๆร้อน
พี่หมิงหมิงต้องหนาวกว่าน้องเปาเปาแน่เลย
ดูแลสุขภาพกันค่ะ

ความทรงจำที่ดี.....จะถูกถ่ายทอดจากคนรุ่นหนึ่งไปอีกรุ่นหนึ่ง..... เพื่อจรรโรงโลกใบนี้ให้สวยงามอยู่ตลอดไป

ผมก็เขียนครับ แต่เขียนเก็บไว้ในไดอารี เพราะตอนนี้ลูกโตเป็นหนุ่มแล้ว เขียวแนวไหนก็ไม่น่ารักเท่าวัยน้องหมิงๆ

ที่คุณก๋าว่ามา สนับสนุนครับให้เขียนไว้บ้างก็ดี ลูกโตมาเปิดอ่านจะได้รู้ว่าพ่อรักเขามากมายแค่ไหน

ดึกแล้ว ขอตัวไปนอนก่อนนะครับคืนนี้

น้องหมิง หมิง น่ารักมากค่ะ

อิ่มเอม ไปด้วย ความสุข บนใบหน้า


บางที.....ความสุข.....ก็.....อยู่ บน ความลำบาก ได้ นะคะ

สุข ที่ จะ ทำตัวให้ ลำบาก......และ มีความสุข กับ สิ่งนั้น


มาส่งนอน ค่ะ

หลับฝันดีนะคะ

ยิ่งโตยิ่งน่ารัก น้องหมิงหมิง
น้องคงทำได้อย่างที่พี่ก๋าต้องการแน่ๆ

วันนี้มาเกยลิ้งค์เกือบหมดวันค่ะพี่ก๋า
นายแบบคงหลับไปแล้ว โตขึ้นน้องจะได้เป็นที่รักของทุกคนแน่นอนค่ะ

ขอแชร์ไปที่กลุ่มนะคะ

สวัสดีค่ะ

"ความสุขกับความสบาย"


การที่คุณก๋า ซื้อของเล่น แพงๆให้หมิง หมิง นี่ ถือเป็นการ spoi ลูกมั้ย 555 เพราะของเล่นหมิง หมิง เยอะจัง



แล้วของเล่นแพงๆ จะไม่ทำให้หมิง หมิง เคยชินกับ ชีวิตสบายๆ ในตอนโตหรอ


แล้วเด็กเล็กๆ จะแยกได้ยังไง ระหว่างความสุข กับความสบาย



อ้อ อยากเห็นหมิง หมิงตอนโตเป็นหนุ่มจัง อิอิ จะได้อย่างใจหวัง ของคุณก๋ามั้ย?


good night

ธรรมศึกษา คือการสอบธรรมะ ชั้นตรี โท เอก ของฆราวาสอะค่ะ พี่ก๋าไม่รู้จริงหรอคะ หนูไม่เชื่อหรอก อิอิ

วันนี้พึ่งได้เข้าเน็ต เลยแวะมาซะเที่ยง....

..... เที่ยงคืน อิอิ

..... ฝันดีนะคะ

น้องหมิงหมิงเป็นเด็กที่มีความสุขมากค่ะ

แวะมาตอนดึกอีกรอบ ก่อนหน้านี้ไปบล็อกพี่ภัทรมา

เห็นที่พี่ก๋าคอมเมนท์ไว้ ปายก็คิดเหมือนพี่ภัทรนะคะ

ไม่มีรูปไหนที่น้องหมิงหมิงไม่ร่าเริงแย้มสรวลเลย อิอิ

ปายชอบรอยยิ้มของน้องค่ะ เป็นรอยยิ้มที่บอกถึงความสุขมาก ๆ

ความสุขที่ส่งผ่านทางดวงตาของน้อง ปายว่ามันทำให้คนมองสดชื่นไปด้วยนะ

ดีที่พี่ก๋าไม่ล้มเลิกความคิดที่จะวางภาพพร้อมคอมเมนท์

ไม่งั้นต้องมีเสียงโวยจากผองเพื่อนชาวบล็อกเป็นแน่แท้ 555555

...
...

ราตรีสวัสดิ์นะคะพี่ก๋า พี่มาดาม และน้องหมิงหมิง

ฝันดีน๊า

อิอิอิ แอบเขียนจดหมายส่งข้อความหาหมิงหมิงก่อนลูกอ่านออกเขียนได้เลยน้อปี้ก๋า คนเป็นพ่อเป็นแม่คงห่วงลูกมากพอมันเริ่มถึงวันที่ลูกเริ่มรู้จักความผิดหวัง ความไม่สบาย(ไม่อยากใช้คำว่าทุกข์) ก๋านตี้จะสอนหื้อละอ่อนฮู้จักแก้ปั๋นหาและอดทนนี่ท่าจะยากขนาดเน๊าะ สอนละอ่อนน้อย จะไปบอกหื้อมันมีสตินี่ก่อท่าจะบ่าได้ มันจะเข้าใจ๋ก่อนี่ ฮ่า ๆๆ หนูก่อกึ๊ดอะหยั่งไปเรื่อยเปื่อย ไปนอนละ วันนี้เดินท่าจะสักเจ็ดชั่วโมงได้ เมื่อย เจ็บเอว

สวัสดีครับครูแอน


ครูแอนเป็นส่วนสำคัญ
ในการสอนให้หมิงหมิง
เติบโตและเป็นเด็กที่มีความสุข


ขอบคุณครูแอนและคุณครูทุกคนของ รร.ต้นกล้าด้วยครับ






ปล. แต่ผมว่าเด็กชายณัชออกจะฮามากไปรึเปล่าครับ 5555