สวัสดียามเช้ามืด. เป็นคำถามและคำตอบที่ชัดเจนที่สุด ไม่ใช่ให้ผู้ถามผู้ตอบดูดี

การตัดสินใจเป็นเรื่องของเราทางพระท่านว่าบารมีเราต้องสร้างทำเอง. จะทุกข์หรือสุข

เราจะได้บทเรียนที่มีคุณค่ากับปัญญาที่เรามี. และเราจะเอามาสอนตัวเองว่าควรไม่

ควรอย่างไร ไม่มีใครสอนเราได้นอกจากเราต้องสอนตัวเอง. คนเรามีความคิดเห็น

อย่างไรก็อยากทำเพื่อจะดูว่าได้ผลหรือไม่อย่างไรให้สมกับความอยากของตน

เรื่องการสร้างบารมียากแท้หยั่งถึงตามครูบาอาจารย์ท่านบอกสอน. แต่เป็นการฝึก

ฝนปัญญาอย่างดีนะคะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

เป็นทั้งคำแนะนำและปลอบโยนให้น้องป๊อบอย่างดีนะคะ
อ่านแล้วเหมือนมีผู้ใหญ่ให้กำลังใจมาก

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีค่ะ

อรุณสวสัดิ์ค่ะพี่ก่า

อ่านจบแระ สมัยเปนหนุ่มหน่ะ วีรกรรมเยอะนะคะพี่ก๋าเนี่ย
ไม่เกเร ไม่นอกลู่นอกทาง แต่ก็รั้นตามแนวคิดตนเองเอาการนะค่า


ชอบหลายๆประโยคจังเลยคร่า โดนใจมากมายเลยอะ
เกบเอามาคิดตามเลยนะเนี่ย

"การได้กลับมาอยู่กับตัวเอง
ทำให้เรารู้แล้วว่ายังมีคนห่วงใยเรามากมาย"


“การรุก คือ เกมรับที่ดีที่สุด”
“การตั้งรับ ก็คือ การรุกที่ดีที่สุด” เช่นกันนะครับ


และที่เด็ดโดนจายสุดๆๆก็ตอนส่งท้ายนี่เลยคร่าา

"ใครให้คำแนะนำ รับไว้
ฟังไว้ แต่สุดท้ายแล้ว
จงตัดสินใจด้วยตัวเอง
จงเชื่อในความคิดของตัวเอง
เพราะถึงแม้มันจะเป็นการตัดสินใจที่พลาดผิด
แต่เราก็ยังได้รับผิดชอบการตัดสินใจของตัวเอง"



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Education Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น




สุขสันต์วันทำงานคร่าพี่ก๋า

"การเดินทางย่อมมีอุปสรรค การหยุดพักมิได้หมายถึงความพ่ายแพ้"
สู้ค่ะ..

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ก๋า

เช้าวันจันทร์อีกแล้ว ยังไม่อยากตื่นเลย ตะแหง๋วววว


เวลาเหนื่อย และท้อ สิ่งที่ทำให้คิดถึงที่สุดคือบ้าน
เมื่อตอนอยู่สีเกด เมื่อเจอปัญหา
จะขับรถกลับบ้านเลย
เพื่อไปขอไออุ่นจากอกพ่อกับแม่
แต่ไม่เคยแบกปัญหาไปหา
เพราะไปเพื่อคลายความเหนื่อย ความท้อ
แค่เห็นรอยยิ้มของพ่อกับแม่ มันก็มีแรงฮึดสู้

แต่วันนี้...มาอยู่ไกลบ้านนัก
มีแต่ความเหงามาเยือน
หวังเพียงว่า...อย่่าให้มีปัญหามาเยือนนักเลย
ไม่ไหวที่จะหนีกลับไปซบไออุ่นจากอกพ่อกับแม่
แบบว่ามันไกลเกิ๊นนนนน


ส่งยิ้มก่อนไปเตรียมตัวไปทำงานค่ะพี่ก๋า

สวัสดีครับพี่อ้อย



ผมคิดว่าในช่วงวัยรุ่น
จะเป็นวัยที่เราทะเลาะกับตัวเองมากที่สุด

เป็นช่วงเวลาที่น่าสับสนและวุ่นวายของชีวิต

แต่คิดให้ดีดี
เพราะช่วงเวลาแบบนี้มิใช่หรือ
ที่ทำให้เราเติบโต

ทักทายสวัสดีครับคุณก๋า

ปัญหาของแต่ละคน กับการหาทางออกหรือแก้ปัญหา
ถ้าได้พักใจ พักปัญหา ไว้บ้าง
ดูว่าจะได้มีเวลามองปัญหา มองวิธีหาทางออกได้อยู่นะครับ

เอาใจช่วยนะครับ

อรุณสวัสดิ์..เช้าวันจันทร์สดชื่นกันนะคะ

อรุณสวัสดิ์จ๊ะ หมิง หมิง

อ่านเม้นท์พี่ก๋า
อ่านไปน้ำตาจะไหลไป
อ้าว...ซะงั้น เิ้ปิ้นเหวิ่น ฮ่ะๆ


ความเงียบ ความเหงา ความทุกข์
เป็นสิ่งที่ท้าทายความเข้มแข็งของเราเป็นอย่างดีเลยค่ะพี่ก๋า

อารุณสวัดดีครับพี่ก๋า
พี่ก๋าเคยเจอใคร แล้วชอบทันทีเลยไหม
เจอแล้วก็ยังชอบตลอดไป ทุกครั้งที่เจอ

คุณก๋าดื้อจริงๆ แบบที่อาจารย์พูดเลยค่ะ

ถ้าคุณก๋าไม่ดื้อ ไม่ทำธีสิสแบบตัวเองตั้งใจไว้ ก็อาจไม่ได้รับรอยยิ้มจากอาจารย์....

....รอยยิ้มในกระดาษ....

อรุณสวัสดิ์ค่ะ น้องก๋า..

วันจันทร์อีกแล้ว.. ม่ายอยากให้มีวันจันทร์เลย

ยังไม่ได้พักเลยอ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา....

ทำยากจังค่ะพ่อก๋า

บางครั้งมันก็ไมได้มีเวลามากพอที่จะให้หยุดพัก ให้ได้คิด ทบทวนแบบนั้น
และการเผชิญกับปัญหา มันน่ากลัวจังค่ะ
พอๆกับที่เราต้องยอมรับความจริงอะไรบางอย่างเลย

งาน The last FatFEST
เป็นงานแสดงคอนเสิร์ตที่รวมเอาศิลปินจากหลายๆค่าย
มีเพลงหลายแนวเลยค่ะ ปีนี้มีตั้ง 6 เวที
ดูมันให้เพลินไปเลย
น่าเสียดายที่เวเลซมาร่วมงานนี้ช้าไป
ปีนี้เค้าจัดเป็นปีสุดท้ายแล้วค่ะ

spot อันสุดท้าย ของ The last fatFEST
"ขอบคุณที่มาบอกเลิกอัน ในวันที่ยังรักกันอยู่"

สวัสดียามเช้าค่ะ คุณก๋าและหมิงหมิงสุดหล่อ

สว้สดีค่ะน้องก๋า

อ่านแล้วชื่นชมกับคำตอบจังมีทั้งตัวอย่าง และคำแนะนำ
สรุปว่าทุกอย่างอยู่ที่การตัดสินใจของเราเอง

ภาพดอกไม้สวยๆ ชอบจัง

newyorknurse

เวลาเหนื่อยมากๆ (หรือไม่เหนื่อยแต่เบื่อมากๆ)
บางทีมันก็ไม่มีแรงสู้นะ

ของพี่ ยังไงขอนอนก่อนซักตื่นแล้วค่อยว่ากัน

เดี๋ยวนี้เมื่อได้ถ่ายนางแบบสาวสวยกันมา
จำเป็นต้องแอบบไปดูดวงตากันก่อนเลยครับ
พอเจอคนที่ใช่ล่ะก็
ต้องขอเข้าไปทักทายพูดคุย
แล้วต้องขอให้น้องๆ เค้าลองถ่ายภาพตัวเองมาล่ะครับ
แต่ดูว่ายังยากๆ อยู่ครับ
กับการที่ระยะโฟกัสมันพอดีกับช่วงสุดแขน
เลยต้องหาระยะ จัดมุมกันเองอยู่พักหนึ่ง
ที่จริงครั้งนี้ น้องเค้าก็ขอให้ถ่ายภาพใกล้ๆ มาเหมือนกัน
แต่ภาพที่ได้ ดูว่าสู้มุมที่น้องเค้าถ่ายภาพตัวเองกับภาพที่ blog ไม่ได้ครับ

กลับไปพัก เป็นแนวทางที่ดี ผมก็คงทำอย่างนั้นอีกสองเดือนข้างหน้าครับ อิอิ..

สวัสดีครับ

ศิษย์ร่วมสำนัก ลาดกระบัง

ชัดอยากเห็นธีสิสของคุณก๋าแล้วซิ ไม่ทราบยังเก็บสำเนาเอาไว้หรือเปล่า ถ้ายังอยู่จัดให้สักหนึ่งวันนะครับ

สวัสดีค่ะน้องก๋า มาอ่านคำตอบแล้วพี่กิ่งว่าน้องก๋าสมกับเป็นศิราณีแต๊ๆเน้อ อิอิ แต่เอ๊..ผู้ชายเนี่ยเราจะเรียกว่าอะไรดีน้อ ..นึกไม่ออกเลย 555 เอาเป็นว่าน้องก๋าแก้ปัญหาปลอบใจผู้คนได้ดีมากก็แล้วกันค่ะ พี่กิ่งโหวตให้เลยนะคะ

ข้ามขอบฟ้า Photo Blog ดู Blog
เศษเสี้ยว Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

มีความสุขวันจันทร์นะคะ

น้องก๋า หนูหมิง อิอิ

ระยะนี้รู้สึกจิดตกเล็ก ๆ 555 พี่เริ่มจะกลายเป็นมนุษย์วิตกจริตไปแล้ว
แต่เรื่องคิดไกลเกินกว่าเหตุเนี่ย พี่เป็นมาตั้งแต่เป็นสาวแล้วคะ คิดเยอะ
เหตุยังไม่ทันจะเกิด แต่คิดจนเครียด ต้องไปพบจิตแพทย์มาแล้วนะคะ

แวะมาเยี่ยมบ้านนี้มักมีคำตอบดี ๆ อ่านแล้วรู้สึกดี ประเทืองปัญญา
อ่านแล้วสมองโล่ง ปลงได้เยอะ ภาพถ่ายที่นำมาฝาก ทำให้มองเห็นอะไรลึก ๆ
กระทู้ตอบปัญาหาก๋าราณีหลายกระทู้แล้วที่พี่ได้มาอ่านและมองเห็นโลกกว้าง
ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ และความเสมอต้นเสมอปลายของน้องก๋านะคะ อิอิ

ที่พี่บอกว่า "ความเสมอต้นเสมอปลายของน้อง" คือพี่ไม่ค่อยได้แวะมาเยี่ยมน้อง
เพราะพี่มันพวกหมกมุ่นเรื่องกิน เห็นแก่กิน เหอ ๆ คืออยู่แต่ในห้องครัวอ่ะคะ
ไม่ค่อยได้แวะเวียนไปเยี่ยมเยือนห้องอื่น ๆ แต่น้องก๋าก็ยังคงน่ารักเสมอต้นเสมอปลาย
คือแวะไปเยี่ยมเยือนพี่สม่ำเสมอ น่ารักและมีน้ำใจจริง ๆ คำชมจากใจจริงนะคะ

วัยรุ่นคือวัยเปลี่ยนแปลงจริง ๆ นะครับ
ถ้าผ่านจุดนั้นมาได้ ทุำกอย่างก็ไม่มีปัญหา
แต่การผ่านจุดนั้นจะว่าดีหรือไม่ดี บางทีตัดสินขณะนั้นไม่ได้ ต้องมามองย้อนกลับไปจากตอนนี้เนาะ

หวัดดียามสายคับ...
คำถามคุณป๊อบกินใจดีจัง
คุณก๋าก้อ..ยอดเลยคับ...กล้าระห่ำดี...

หนี...เพราะใจเรากลัว ยอมแพ้ ในชั่วขณะนั้น จึงหลบเพื่อวามปลอดภัย แต่ภาคภูมิใจได้สลายไปแล้ว

ตั้งหลัก....ใจยังไม่ยอมแพ้ แต่หาที่ดี ๆ ค้นหาคำตอบ และสติ เพื่อ....กลับมากอบกู้ชัยชนะในเวลาต่อไป

ที่ร๊ากกกกกอากาศเริ่มเย็นๆ ล่ะ อยากไปเจอที่ร๊ากกกจังเลย
ต้องมีสักวันที่เราจะได้เจอกันน่ะที่ร๊ากกกก

มาอ่านการถาม-ตอบปัญหาวันนี้ของก๋าแล้ว

จะบอกว่าหลายๆอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเราเอง
ก่อนที่จะตัดสินใจอะไรลงไปนั้น คิดให้ดีที่สุด อย่าใช้อารมณ์
ผลจะออกมาอย่างไรก็ตาม เราก็ต้องยอมรับในผลนั้น
เพราะเป็นการตัดสินใจของตัวเราเอง มันตรงกับข้อความสุดท้ายเลยจ้า

"ใครให้คำแนะนำ รับไว้
ฟังไว้ แต่สุดท้ายแล้ว
จงตัดสินใจด้วยตัวเอง
จงเชื่อในความคิดของตัวเอง
เพราะถึงแม้มันจะเป็นการตัดสินใจที่พลาดผิด
แต่เราก็ยังได้รับผิดชอบการตัดสินใจของตัวเอง"

ไม่ได้มาทักทายหลายวัน...แล้วแต่ความสะดวกน๊า

อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ

ชอบอ้ะ

...
มีความสุขมากมากนะคะ พี่ก๋าาา

หวัดดีคับ..หมิงหมิง..

ป้อหมิงหมิงนี่ก็รั้นเอาเรื่องเนอะ..อิอิ...

แหมหน้อยหมิงหมิงจะเหมือนป้อก่อหา ..

สวัสดีครับ

กลับมาแล้ว ก๋าก๋า..........

เป็นคนคิดนอกกรอบเหมือนกัน หนิครับ

หวัดดีเจ้าอ่ายก๋า

เท่าที่อ่านดู เกิดจากความคาดหวังแม่นก่อเจ้า
ในเมื่อเฮาบ่อได้ย๊ะในสิ่งที่เฮาต้องการ

ก็เลยเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย เซ็งเป็ดไปเลย

ก็เลยอยากอยู่เฉยๆ บ่ออยากไปเฮียน หยุดนอนมันอยู่บ้านนี่แหละ

พอเฮาได้พักในเวลาที่เฮาคิดว่าพอแล้ว

เฮาก็กลับไปสู้ใหม่อีกครั้ง

เฮาบ่อได้หนี แต่เฮา เดินออกมาพักกันก่อนเจ้า
เพราะยังไง แล้ว เฮาก็คงหลบเลี่ยงบ่อได้เพราะเป็นวิชาบังคับ


หากคุณไม่ดื้อสักนิดจะน่ารรักมาก

ก็นะคนเรามีเหตุผลอยากย๊ะในสิ่งที่ตัวเองต้องการเลาะ 555+

คำถามนิดเดียว แต่คุณก๋าตอบได้ดี ยาว น่าอ่านมากครับ

อย่างว่าแหละ ตอนนั้นเป็นเด็กหนุ่มไฟแรง อาจตามใจตัวเองไปบ้าง แต่สุดท้ายทุกสิ่งทุกอย่างก็ลงเอยด้วยดี

สวัสดีวันจันทร์ค่ะคุณก๋า
ชอบคำตอบและคำแนะนำของคุณก๋าเสมอ ให้ข้อคิดที่ดีมากๆ

ทำงานด้วยความสุขนะ
ยกแตงโมที่บล็อคมาฝากค่ะ

มีล็อกวันล็อกคิวไว้ด้วย นี้มันซุปตาร์ ณ เจียงใหม่รึป่าวนี้

~ คนเรากลับบ้านได้เสมอเหรอปราชญ์ แล้วถ้าสำหรับคนที่เค้ารุ้สึกว่ามีบ้านแต่ไม่ใช่ที่ที่จะกลับไปเติมพลังได้ละ่ บ้านน่ะไม่ใช่ว่าจะมีกันทุกคนนะอ้อว่า บ้านในที่นี้อ้อไม่ได้หมายถึงวัตถุนะปราชญ์ ~

ย่าฝากมาขอบคุณ ที่ไปเยี่ยมบล็อกค่ะ
ตอนนี้ ย่าไม่ค่อยสบายค่ะ

กลับมาแล้วค่ะ แวะมาทักทายก่อน
บอกได้เลยว่า ต้องสู้ๆ ปัญหามีไว้ให้แก้

แวะไปพักผ่อนสมองมาค่ะพี่ก๋า
เติมพลังให้ตัวเอง กลับสู่วงเวียนชีวิตเช่นเดิมอีกแล้ว 555
สู้ๆ กันต่อไปคะ ^^

สวัสดีตอนเที่ยงกว่าๆค่ะคุณก๋า
มารับข้อคิดดีดี จากก๋าราณีค่ะ

ตอบเม้นท์นี้ไว้ที่บล็อกน้องอ้อครับ

.
.
.

บ้านในความหมายของพี่ก๋ามีสองแบบ

บ้านที่เป็นรูปธรรมเช่น พ่อ แม่ พี่ น้อง

กับบ้านที่เป็นนามธรรม
อันหมายถึงจิตใจของตัวเรา

การกลับไปบ้านทั้งสองแบบ
มีผลต่อชีวิตเราทั้งนั้น

ถ้าบ้านหลังแรกไม่ได้สงบสุข
หรืออบอุ่นอย่างที่เราคิด

เราก็ต้องกลับมาสู่ "บ้านเดิม" ที่แท้จริงของเรา

นั่นคือ กลับมาอยู่กับความคิดในตัวเรา

กลับมาดูว่าเราท้อ เราทุกข์กับเรื่องอะไร
แล้วจะผ่านมันไปได้อย่างไร


พ่อ แม่ พี่น้อง ผองเพื่อน คนรัก
ใครก็ทำให้เราพ้นไปจากสภาวะทุกข์ในใจไม่ไ่ด้

เหมือนกินข้าว

กินเอง อิ่มเอง (จะดีมากถ้าล้างจานเองด้วย)

ความทุกข์ก็เกิดขึ้นจากความคิดของเราเอง
ถ้ามันจะหายไปจากใจ
ก็ต้องหายไปเพราะตัวเรานั่นเองครับ


ในคำสอนทางมหายาน
มีคำว่า "การกลับสู่บ้านที่แท้จริงของตนเอง"

คือการสอนให้เรากลับมานั่งนิ่งๆ
แล้วคิดพิจารณาถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเราเอง

และจะทำอย่างไรกับท่าทีที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเรา

สุขหรือทุกข์
ถ้าเรารู้ทันมัน

มันทำร้ายเราไม่ไ่ด้นานเลยครับ


เว้นแต่เราเลือกบ้านผิด
และไปเดินหลงอยู่ในบ้านแห่งความทุกข์
โดยไม่ยอมเดินออกมาด้วยตัวเราเอง

นั่นก็เจ็บปวดไม่สิ้นสุดล่ะครับ

สวัสดีคร้าคุณก๋า มาเยือนละอ่านคำตอบดีๆนี้หลังมื้อเที่ยง
คุณก๋าคงอิ่มเรียบร้อยแล้วนะค่ะ
อ่านจบแล้ว วันนี้อยากจะบอกว่าเราอยู่ในอารมณ์คล้ายๆกันเลยคร้า
ได้ข้อคิดและเห็นด้วย..เมื่อยามเราสับสน ซึมเศร้า ท้อแท้กับปัญหา
ที่มาสุ่มๆอยู่ ก็หันกลับออกไปพักสักระยะ แล้วกลับมาสู้ใหม่
แล้วเราจะเห็นทางสว่างขึ้นกว่าเดิม เห็นด้วยจริงๆค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้


กะว่าก๋า Literature Blog

ปล.เมื่อคืนเกมส์หงส์ฯ ทั้งรับทั้งรุกได้ดีที่สุดเท่าที่ดูมา
แต่... ขาดโชค!? ! น่าจะยิงประตูได้มากกว่านี้
ดีน๊ะที่ยิงตีเสมอได้ นั่งลุ้นครึ่งหลัง เกร็งไปหมด555

สวัสดียามบ่ายค่ะ พี่ก๋า..

ก่อนอื่น ต้องบอกว่า นันทน์เรียนที่เดียวกับพี่ก๋าเลย แต่คนละฝั่งกัน !! อิอิ

ไม่รู้จะพูดอะไรเลยในบทความนี้ มันถูก ใช่ ตรงใจที่สุด..

เพิ่งผ่านช่วงเวลาแบบนั้นมา นันทน์เป็นคนนึงที่วิ่งหนีตัวเองมาตลอดชีวิต
จนโดนพายุถาโถมจนหนีไม่ไหว ต้องหยุดพัก

ถึงจุดนึงก็ไม่หนีอีกแล้ว ตั้งแต่นั้นเป็นวันที่พร้อมจะลุกขึ้นสู้แล้วค่ะ ค้นพบว่าไม่มีใครดึงเราขึ้นมาได้ นอกจากตัวของเราเอง

กำลังใจที่ดีที่สุด เข้มแข็งที่สุด ยั่งยืนที่สุด ไม่ต้องขวนขวายที่ไหนเลย มันอยู่ในตัวเราเอง


แหะๆ นันทน์มาบ่นอะไรให้พี่ฟังเนี่ย -*-

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีนะคะ...

ภาพสวยจังค่ะ ท้อได้แต่อย่าถอยค่ะ
เราก็เคยท้อ ท้อ อยู่ทุกวัน แต่ถ้าไม่คิดทำสิ่งที่หวังไว้ก็ไม่เกิด

พี่ก็เลยกลายเป็นยิ่งท้อ ยิ่งต้องทำมากขึ้น

สวัสดียามบ่ายครับ
คุณก๋า

น้องก๋าให้ความคิดดี ๆ อีกแล้ว ชอบมากค่ะ ตอนนี้แม่บุญท่าทางจะพักนานไปหน่อย อิ อิ ตกงาน..นะเอง แต่มีความสุขค่ะ ไปเรียนทำขนม เรียนภาษา ไม่ทิ้งเวลาให้ผ่านเลยไปเฉย ๆ และสนุกกับการเขียนบล็อค...แค่นี้ก็สุขแล้ว จะเอาอะไรมากมายกับชีวิตอีก...

ปล.สมัครงานไว้ไกลมาก...น้องที่รู้เขาเขียนมาบอกว่า...แก่แล้ว..พักอยู่บ้านเฉย ๆ นะดีแล้ว เล่าให้มิเชลฟังแกหัวเราะชอบใจ..กับคำว่า...แก่

ท้ายที่สุดแล้ว เราก็ต้องตัดสินใจด้วยตัวเอง...

เชื่อในสัญชาตญาณที่ตัวเองรู้สึก และต้องรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองคิดและทำ

บางทีก็เกี่ยวกับช่วงวัยของอายุด้วยค่ะ

อาจารย์บอกว่า ถ้าคุณไม่ดื้อสักนิด จะน่ารักกว่านี้มาก...

คนนี้ "ห้าวเป้ง" ค่ะอาจารย์

สวัสดียามบ่าย
บล็อคนี้ให้กำลังใจ สำหรับทุกๆ คนได้เป็นอย่างดี
ยามท้อแท้ ก็ถอยกลับไปตั้งหลัก บ้างก็ดี

~ อ้ออัพใหม่น่ะปราชญ์ เพจนี้ขออณุญาติพาดพิงปราชญ์อีกครั้งนะ ถึงไม่ให้ก็อัพไปแล้วล่ะ ขอบคุณคำนี้ยังน้อยไป 55555555555 อยากให้เชียงใหม่มีทะเลน้ำเค็ม เมื่อไหร่น้ำทะเลจะดันขึ้นไปถึงเชียงใหม่สักทีเน๊อะ 55555555 ~

คนถามถามได้ดี คนตอบก็ตอบได้งดงามนะครับ อิอิ ^^

โหวตธรรมะให้เลยครับน้องก๋า

ชีวิตก็คงเหมือนเกมส์ฟุตบอลอย่างที่น้องก๋าเขียนไว้

บทจะรุกก็ต้องรุก บทจะถอยก็ต้องถอย

บทจะตั้งรับก็ต้องทำให้ดี

ถ้าบุกไม่ได้ก็ตั้งหลักใหม่

นอกจากว่าถ้าเจอคู่ต่อสู้แล้วแขยงตลอด

แบบนี้ก็ไม่ไหวนะครับ แหะๆ

ไม่รู้น้องเขาเป็นแบบนี้หรือเปล่า

เพราะไม่ได้บอกว่าเคยเป็นอย่างไรมาก่อน แหะๆ ^^

ผมคุยกับคุณอ๋า พี่ท่านบอกขออนุญาตคุณก๋าแล้วว่าจะไปสิงร่างมาเขียนบล็อกตะพาบ แหม..หนุกจริงเชียว ไม่รู้ใครจะมาสิงร่างผมบ้างแฮะ แต่ใครสิงร่างผม เจ้าประคู้ณ ขอให้เขียนแนวโป๊ๆทีเหอะ อยากอ่านม้ากกกกกกกกกก

ส่วนผมนั้น สิงร่างใคร ไม่บอก ให้เซอร์ไพรส์วันนู้น อยากถึงเร็วๆจัง เพราะเขียนเสร็จไปตะกี้เองแหละ 555

อ้อ..ผมไม่บอกให้เจ้าตัวรู้ด้วย ไม่งั้นไม่ตื่นเต้น ชิมิ

ตอบได้ดีมากค่ะก๋า

อยากให้คนที่กำลังล้า กำลังท้อ กำลังเซ็ง
คนที่ตรองไม่ตกว่าจะเดินหน้า หรือ ถอยหลัง จะเอาอย่างไรดีกับชีวิต
ได้มีโอกาสอ่านคำตอบที่ให้แง่คิดดีๆอย่างนี้ค่ะ

หวัดดียามบ่ายครับน้องก๋า

ไม่น่าเชื่อว่าน้องก๋าจะเฮี้ยวขนาดนี้

ถ้าเป็นลูกศิษย์ผมสงสัยถูกเฆี่ยนแล้ว

คิดได้งัยเนี่ย...นำเหนอธีสิสเป็นการ์ตูน..ผ่่านฉลุยด้วย

ขอบคุณค่ะ ได้กระเทาะปัญหาของเราเองออกมาบ้าง เราก็มีกับเขาแฮะ มีกันทุกคนนะ แต่ต้องรู้จักกันก่อน ไม่หนี แค่ระบายหากูรูอย่างคุณก๋านี่แหละค่ะ ปัญหาต้องมีไว้เป็นน้ำจิ้มของชีวิต นอนพักสักนิด เที่ยวคลายร้อนซักหน่อย บ๊องๆต๊องๆไปกับชีวิตบ้าง ดูหนังฟังเพลง เข้าฌาณบ้าง ชีวิตมีรสชาติค่ะ แต่มีบางชีวิตคิดปลิดชีพ แบบนั้นร้ายแรงมาก พอผ่านมาได้อาจปรบมือให้ตัวเองก็ได้ค่ะ ความคาดหวังมากๆก็ก่อทุกข์ มันคือกิเลสอีกตัวรึเปล่าคะ อยากถามแค่นีค่ะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

ตอบได้ดีมากค่ะ ตอนนี้มรับลมทะเลอยู่ที่บ้านกรูด เงียบ

สงบกว่าพัทยา หัวหิน เหมาะสำหรับ สว มาพักผ่อนมากค่ะ

สวัสดียามค่ำค่ะ ได้อ่านคอมเมนท์แล้วพอสรุปได้คร่าวๆว่า เป็นไปตามวัยของ

แต่ละคนวัยสูงอายุมีอาบน้ำร้อนน้ำเย็นมามากก็จะคล้ายๆกัน วัยรุ่นก็จะเป็นอีกแบบ

อาจจะขาดรอบคอบไปบ้าง. แต่ละคนก็ให้แง่คิดต่างกันถือว่าเป็นประโยชน์ทั้งนั้น

ดีนะคะใครที่มีปัญหาโชคดีได้มาอ่านก็ถือเป็นกำไรไป สาธุในความเอื้ออาทรกับ

เพื่อนร่วมโลกค่ะ

ก๋านกลับบ้านเป็นก๋านพักตี้ดีตี้สุดแต้ๆ
แม้ว่าเฮาจะเจอกับอะหยังที่มันเหนื่อยและท้อ
ความสงบสยบทุกสิ่ง

แอบคิดว่า...ถ้าปัญหามันอยู่ที่บ้าน จะให้ไปไหนดีค่ะพี่ก๋า ออกนอกบ้านหนีตามกาลิเลโอเลยดีม่ะ ฮ่าๆๆ ล้อเล่นค่ะๆ

ตอนนี้กำลังพยายามบริหารจัดการทุกสิ่งอย่างอันเท่าที่สติและปัญญาจะมีอยู่ เน้นสงบสยบความเคลื่อนไหวอยู่ แต่เพื่อนๆ ชอบบอกว่าให้ปลดปล่อยพลังงานมาเรื่อยๆ ดีกว่าไหม เพราะนิ่งทีไร คลื่นลูกใหญ่ตามมาตลอด ฮ่าๆๆ

กลับมาอ่านในนี้อีกรอบ ก็ยังตอบหลายๆ คำถามคาใจตอนนี้ได้อีกครั้งค่ะพี่ก๋า

ขอบคุณพี่ก๋ามากๆ นะคะ

ตอนนี้ชีวิต ม.ปลาย สนุกมากเลยค่ะพี่ก๋า
เตรียมแอดมิชชั่น ก็เป็นอีกหนึ่งความสนุก (ปนระทึกใจเล็กน้อย ฮ่าๆ)
เกรดเทอมที่ผ่านมาไม่ค่อยดี
แต่สิ่งที่มาชดเชยเกรดตก คือมิตรภาพจากเพื่อนๆ
ที่เพิ่งเจอกันห้า-หกเดือน แต่ดูสนิทเหมือนคุ้นเคยกันมานาน

เวลาที่ต้องเดินทางไกล แล้วมีเพื่อนอยู่ข้างๆ
ระยะทางดูจะสั้นกว่าที่ควรเป็น ว่าไหมคะ? :)

พอ ม.หก ดูเหมือนความรับผิดชอบจะเพิ่มมากขึ้นอีกหลายเท่าตัว
แต่พอค่อยๆ จัดการไปที่ละเืรื่องๆ มีวินัยกับตนเอง
พบว่าแล้วทุกๆ เรื่องมันก็ผ่านไป :)

ช่วงก่อนเปิดเทอมสอง ป๊อบไปค่ายๆ หนึ่งมาค่ะพี่ก๋า
เป็นค่ายที่ไม่วิชาการ ไม่กิจกรรม
แต่เน้นการเรียนรู้จิตใจ (ไม่ใช่ค่ายธรรมะด้วยนะคะ)
เป็นค่ายที่ดี และเป็นอีกหนึ่ง turning point ของป๊อบเลยค่ะ

อ่อ ปัญหาเรื่องบางเรื่อง ก็ยังคงเจอนะคะ แม้จะหนีจากที่เก่าๆ มาแล้ว
แต่วิธีตั้งรับ จัดการ อยู่กับมัน นี่เปลี่ยนไปค่ะ
พอเรารู้สึกอบอุ่นใจ อะไรๆ ก็ดีขึ้นมาจริงๆ นะคะ
ณ ขณะที่พิมพ์อยู่นี้ นึกถึงประโยคจากหนังเรื่อง 50/50 ค่ะ ว่า

"You can't change your situation. The only thing that you can change is how you choose to deal with it."

ขอบคุณมากๆ ค่ะพี่ก๋า
(แอบเข้ามาอ่านบ่อยๆ แต่ไม่ค่อยได้ส่งเสียงทักทาย
ฝากทักทายน้องหมิงหมิงด้วยนะคะ :D)

เห็นคำถามนี้แล้วทำให้นึกถึงคำถาม
ที่เคยถามกับตัวเองเหมือนกันว่า
การตัดไฟแต่ต้นลม เป็นการหนีปัญหารึเปล่านะ

ใช่แล้วค่ะพี่ก๋า
ข้อดีของการอยู่ไกลบ้าน
มีเยอะแยะมากมาย
ไม่ใช่แค่ทำให้เหงา ทำให้เศร้า
แต่บางทีก็สุข กับการได้เห็นสิ่งที่แปลกใหม่
และแตกต่างไปจากที่เราเคยอยู่

ที่แน่ๆ ได้เที่ยว แหะๆ

ท้อได้แต่อย่าถอยค่ะ
หากจะถอย คือ ถอยตั้งหลัก
แล้วก็จะลุกขึ้นสู้อย่างเต็มที่
ทั้งแรงกาย แรงใจ และแรงสมองที่มี

สวัสดีค่ะคุณก๋า
เป็นคำตอบที่ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยค่ะ
ข้อคิดดีๆทั้งนั้นค่ะบล้อกนี้

จริงที่สุดคะพี่

แม่ เคยบอกเมื่อนานมาแล่วว่า
ไม่ไหวเมื่อไหร่ กลับบ้านนะ
555
ตอนนั้น ได้ยินแบบแทบร้องไห้เลย
แล้วในที่สุดเราก็กลับมามีความสุขที่บ้านเราคะ
อ่านจนจบเลยวันนี้
ชอบเีรือ่งแบบนี้มากมายเพราะทุกคนก็มีปัญหากันทั้งนั้น
..
คิดว่าคุณก๋าไม่ดื้อนะ แค่อยากจะนำเสนอความคิดของตัวเองเท่านั้นเอง
..ใช่ไหม..
เหมือนเล็กมั่นใจว่าวิธีการแบบนี้ถูกแต่ไม่มีใครค่อนข้างจะเห็นด้วยสักที หุหุุ..

ช่วงนี้เหนื่อยคะ ถ้าพิมพ์ผิดนี่หมายความว่า ตามองไม่ชัดเจนนะคะแฮะแฮะรูสึกว่าจะมัวหนักกว่าเดิม
..
เปิดเทอมแล้ว มีเด็กใหม่เพิ่มเข้ามรอีก เกือบ 10 คน
ตอนนี้เป็น 57 แล้ว
วันนี้ มากัน 45 คน แทบไม่มีที่จะปูให้นอน
เหนื่อยล้าท้อและเครียด
แต่ก็จะไปต่อ
...
ถามว่าทำไมรับเด็กมากมายขนาดนี้
นี่คือศูนย์ของอบตคะ มีนักการเมือง เป็นผู้ควบคุม
เขาอยากได้อะไรต้องตามนั้น ..
ฉะนั้นจึงได้แต่ปริมาณไม่ได้คุณภาพ
แน่นอน
มีโครงการว่าเทอมนี้เด็กเลิกร้องแล้ว จะได้เล่นอะไรกันอีกมากมาย
สุดท้ายก็เปล่าประโยชน์
ต้องมาปลอบเด็กร้องไห้อีก
จากแผน 1 ต่อ 20 ตอนนี้กลายเป็น 1 เกือบ 30 สุดยอดเลย
แฮะแฮะ
มาบ่น แฮะอย่าถือสาเลยถือว่าแลกเปลี่ยน
จริง ๆมีเรือ่งปัญหาของเด็กอยากจะปรึกษา แต่เด๋วก่อน
ไว้วันหลังนะคะ
ฝันดีนะคะ

แวะมาเยี่ยมยามค่ำคืน...หลับฝันดีครับ

ใช่ ไม่ได้หนี แต่อยากอยู่นิ่งๆ แล้วคิดอย่างมีสติ
ไม่ต้องเข้าข้างตัวเองก็ได้ เอาที่มันถูกจริง ผิดจริง
แล้วแก้ไข ดันทุรังไปก็ไม่ดีขึ้นตรงไหน

วันนี้มาฝากบ้านครับ จะต้องฝากนานหรือได้มา
เป็นพักๆ ก็พรุ่งนี้ถึงจะรู้

ดูแลสุขภาพกันดีๆเน้อ คุณพ่อบ้าน

โหพี่ก๋า ยังก่ะพระเอกหนังเลย ฉีกแล้วโปรยๆ เจ๋งสุดๆ 5555

ทุกครั้งถ้าเราคิดจะหนี ผมมักจะนึกถึงคำนี้ครับว่่า

"ถ้าเรื่องแค่นี้ยังหนี ต่อไปเรื่องที่ง่ายกว่านี้ก็คงต้องหนีเช่นกัน" ดังนั้นผมจริงพยายามไม่หนี พูดเรื่องการไม่หนีผมเคยทำเป็นการ์ตูนในรูปแบบของโมเดลออกมาด้วย ตัวละครวิ่งชนปัญหาจนปัญหาถล่มลงมา แต่สุดท้ายเมื่อมองย้อนกลับไป มันก็เป็นเรื่องที่เล็กน้อยมาก

เข้ามาแวะแอ่วหายามดึก

ขณะที่กำลังปั่นธีสีส

อ่านแล้วได้กำลังใจและกำลังความคิดไปด้วยเลยค่ะ

ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะศิษย์พี่

(ธีสิสที่ต้องมีหัวข้อของการใช้จิตวิทยาและการให้คำปรึกษากับเด็กนักเรียน)

ตอนนี้กำลังเดินหน้าอีกรอบ...หลังจากท้อและหยุดพักซักพักค่ะศิษย์พี่

สู้ ๆ

สวัสดียามดึกค่ะคุรก๋า
การหนีปัญหากับการตั้งรับมันมีเส้นบางๆขีดกั้นไว้จริงๆค่ะ

หนี กับถอย ไม่เหมือนกันเนอะ พี่เนอะ

ราตรีสวัสจ้า

มาบ้านคุณก๋าป่านนี้คงกำลังหลับอยู่แน่ ๆ เลย
อ่านจบแล้วก็เห็นด้วยค่ะ ใครจะพูดอย่างไร
เราเองที่ต้องเป็นฝ่ายตัดสินใจและรับผิดชอบสิ่งนั้น

ปล.รูปภาพประกอบบล็อกสวยมากค่ะ

คงไม่มีใครหนีปัญหาตลอดหรอกค่ะ แต่่เชื่อว่าทุกคนมีจุดเปลี่ยนและความพร้อมที่จะเผชิญปัญหาแตกต่างกันไป เมื่อถึงเวลามันก้อจะผ่านไปได้จากถูลู่ถูกังจนผ่านไปได้สวยค่ะ ประสบการณ์บวกเวลาช่วยเราได้เสมอ

พักบ่อยมากค่ะ
พักในใจตัวเอง


เรื่องที่คุณก๋ายกตัวอย่างตัวเองเมื่อยังเป็นนักศึกษา
ประทับใจจังค่ะ

คนเรา อยู่และเจอปัญหาแตกต่างกันไป ถึงเรื่องราวจะจบไป แต่สิ่งที่เราได้คือบทเรียน ได้นำประสบการณ์ ที่เก็บสะสมไว้ เพื่อนำมาสอนคนอื่นๆ ร้อยคนร้อยเรื่อง หมื่นคนเหมื่นเรื่อง แต่ละเรื่องมีประโยชน์ทั้งนั้น ขอบคุณ นะคะอ่านแล้วได้ทบทวนตนเองค่ะ:-):-):-):-):-)