ตุลาคม 2558
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
12 ตุลาคม 2558

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 140 ::




:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 140 ::


โจทย์ : อกหัก

คิดโจทย์โดย : เป็ดสวรรค์





:: เสียงสุดท้าย ::


ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า





เสียงเรียกเข้าของสมาร์ทโฟนดังอย่างต่อเนื่อง
ฟ้าหันไปมองด้วยหางตา ใบหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด
เธอเพิ่งบอกเลิกแฟนหนุ่มที่คบกันมา 5 ปีไปเมื่อตอนบ่ายโมง


หลังเรียนจบมหาวิทยาลัยพร้อมกัน ฟ้าสมัครงานที่บริษัทโฆษณาชื่อดัง
ด้วยหน้าตาสะสวยระดับดาวมหาวิทยาลัยและคะแนนเกียรตินิยม
เพียงที่แรกที่สมัครงานไป ฟ้าก็ได้รับการบรรจุเข้าทำงานอย่างรวดเร็ว
ส่วนชัชแฟนหนุ่มกลับเคว้งคว้างอย่างล่องลอยไปปีกว่า
เนื่องจากเขาเรียนไม่เก่งนัก เพราะเป็นนักกิจกรรมตัวยง
ชัชมีเพื่อนเยอะ และติดเพื่อน ฟ้าเคยแอบงอนไปหลายครั้ง
เมื่อเห็นชัชให้ความสำคัญกับเพื่อนมากกว่าตัวเอง
ปีแรกที่เริ่มต้นชีวิตคนทำงานทั้งคู่ยังพอแบ่งเวลามาเจอกันได้บ้าง
อาทิตย์ละสามสี่วัน แต่พอขึ้นปีที่สองสัญญาณเตือนถี่ขึ้นๆ
ว่าความรักของหนุ่มสาวกำลังมีปัญหา ชัชยังหางานทำไม่ได้
ส่วนฟ้านั้นก้าวหน้าในตำแหน่งหน้าที่ แถมเจ้านายหนุ่มใหญ่ที่เพิ่งโสด
จากการหย่าขาดกับดาราสาวก็แสดงความเอ็นดูเธออย่างออกนอกหน้า
ไปไหนไปด้วยกันแทบจะตลอดเวลาทั้งในและต่างประเทศ
ฟ้าเองแอบปลื้มเจ้านายสุดหล่ออยู่ไม่น้อย เพราะเขามีครบ
ทั้งความหล่อเหลา ชาติตระกูล เงินทอง และเสน่ห์ในตัวเอง

แล้วฟ้าก็ตัดสินใจเป็นฝ่ายโทรฯไปหาชัชในช่วงบ่ายวันนี้

“ชัช..ฟ้าคิดว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้อีกแล้ว ตัดใจจากฟ้าเถอะนะ”

นี่เป็นประโยคบอกลาที่เธอพูดกับเขา
ชัชพยายามอ้อนวอน พยายามขอโทษ พยายามบอกทุกสิ่งทุกอย่างที่เขารู้สึก

“ผมเสียคุณไปไม่ได้นะฟ้า ชัชรักฟ้าจริงๆนะ อย่าทิ้งไปแบบนี้เลย
ชัชอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฟ้า”
เสียงของชายหนุ่มร้องไห้สะอึกสะอื้น
แต่เมื่อใจหมดรัก ฟ้าก็ไม่คิดมีเยื่อใยอาลัยอาวรณ์อีกต่อไป

“แค่นี้นะชัช ฟ้าต้องทำงานแล้ว” เธอกดสายทิ้งทันทีที่พูดจบ


ชัชเงียบหายไปราวสองชั่วโมง
ส่วนฟ้านั่งทำงานไปเงียบ ๆ แล้วมือถือของเธอก็สั่นเพราะมีสายเรียกเข้า
ฟ้ามองดูเวลาบนหน้าจอ เธอโทรหาชัชตอนบ่ายโมงตรง
ตอนนี้บ่ายสามโมงสิบห้านาที ฟ้าปล่อยให้มือถือสั่นไปเรื่อยๆจนหยุดสั่น
แล้วนั่งทำงานไปเรื่อยๆ ไม่นานนักเจ้านายหนุ่มเรียกเธอเข้าพบ
ไปนั่งคุยสัพเพเหระกันอยู่นานสองนาน พูดคุยหยอกเหย้ากันอย่างสนุกสนาน
ฟ้าขอตัวออกไปเข้าห้องน้ำ เมื่อผ่านโต๊ะทำงานของตัวเอง
เธอหยิบมือถือขึ้นมาดู มีสายเรียกเข้าที่ไม่ได้รับ 58 สาย
ทั้งหมดเป็นเบอร์เดียวกันคือเบอร์ของชัช
ในใจของฟ้าเริ่มขุ่นมัวและโกรธ ที่ชัชยังตามตื๊อเธอไม่เลิก

มือถือในมือของเธอสั่นเพราะมีเสียกเรียกเข้าอีกครั้ง
ฟ้ามองดูเบอร์ที่ปรากฏ...เป็นเบอร์ของชัช
เธอตัดสินใจกดรับทันที และส่งเสียงไม่พอใจตวาดไปทันที


“ก็บอกแล้วว่าเลิกกันๆ ไม่เข้าใจรึไงชัช ไม่ต้องโทรมาอีกแล้วนะ !!!!”


ปลายสายกลับเงียบ....ฟ้ากดสายทิ้งด้วยความโมโห




จนถึงเวลาเลิกงาน ชัชไม่ได้โทรมาอีกเลย
มือถือในมือฟ้าสั่นขึ้นอีกครั้งขณะที่เธอกำลังเก็บของกลับบ้าน

“ไม่ใช่เบอร์ชัช เป็นเบอร์ใครอีกล่ะเนี่ย” ฟ้าคิดในใจ

“ฮัลโหล ฟ้าพูดค่ะ”

“ครับ คุณฟ้านะครับ พอดีผมเป็นเจ้าหน้าที่จากกู้ภัยเหมราช
จะขอแจ้งข่าวการเสียชีวิตของเพื่อนคุณน่ะครับ”


ฟ้าตกใจมาก จนมือสั่น ปากสั่น “ใครคะ”

“เป็นผู้ชายที่ชื่อชัชน่ะครับ” เจ้าหน้าที่แจ้ง

“ชัช !!!!” ฟ้าตะโกนเสียงดังจนเพื่อนร่วมงานหันมามองกันเกือบทุกคน

“ทำใจดีดีนะครับคุณฟ้า ใช่แล้วครับ เขาชื่อชัช เสียชีวิตจากการฆ่าตัวตาย
ด้วยการกระโดดพุ่งให้รถชนที่หน้าคอนโด
เขาเสียชีวิตทันทีในที่เกิดเหตุ เราพบจดหมายที่เขาเขียนถึงคุณในห้องพัก
เลยตรวจสอบที่ตัวเขาพบโทรศัพท์มือถืออยู่ในกระเป๋ากางเกง
เห็นเบอร์โทรของคุณขึ้นอยู่เป็นเบอร์แรก จึงลองโทรหาคุณเพื่อแจ้งข่าวครับ”


ฟ้ารู้สึกหน้ามืดเหมือนจะเป็นลม เธอไม่รู้จะจับต้นชนปลายอย่างไรดี
ทำไมชัชทำแบบนี้....

“เขาเสียชีวิตตอนกี่โมงคะ” ฟ้าถาม

เจ้าหน้าแจ้งให้ทราบว่า “น่าจะเป็นช่วงบ่ายโมง 30 นาทีครับ
มีพยานในที่เกิดเหตุแจ้งให้ทราบ เรามาทำการเก็บศพ
และตรวจสอบพร้อมกับตำรวจ จนขึ้นไปตรวจที่ห้องพักแล้วเจอจดหมาย
จึงตัดสินใจโทรมาหาคุณนี่ล่ะครับ”
เจ้าหน้าที่ค่อยๆเล่าอย่างช้าๆ

“บ่ายโมงครึ่ง...” ฟ้าทวนคำ

“เป็นไปไม่ได้นะคะ ก็เราวางสายกันไปตอนบ่ายโมง 15 นาที
จากนั้นเขายังโทรมาหาฟ้าอีกตั้ง 58 Miss call ช่วงบ่ายสามกว่าๆ”

“เป็นไปไม่ได้แน่นอนครับคุณฟ้า พวกเรามาถึงที่เกิดเหตุตอนบ่ายโมง 45
ศพของเขาก็นอนแน่นิ่งอยู่ที่พื้นถนนหน้าคอนโดแล้วล่ะครับ
ไม่มีทางที่เขาจะโทรหาคุณได้อย่างแน่นอน โทรศัพท์ก็อยู่ในตัวเขาตลอดเวลา
ไม่มีใครยุ่งกับโทรศัพท์ของเขาแน่นอนครับ”

ฟ้านิ่งเงียบไปนาน เธอไม่มีคำตอบ สับสน งง
ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้นกับชัช
แล้วสายเรียกเข้า 58 สายนั่นล่ะ --- มันคืออะไร ?
แล้วสายสุดท้ายที่ฟ้ากดรับ แต่ไม่มีใครพูดนั่นล่ะคืออะไร ?
หรือมันคือ ”เสียงสุดท้าย” ของชัช !!!






Create Date : 12 ตุลาคม 2558
Last Update : 12 ตุลาคม 2558 6:19:28 น. 30 comments
Counter : 1076 Pageviews.  

 
อิ อิ ภาพยาว เพราะแม่โมไปก๊อบมาจากเว็บthetrippacker นะคะ ขี้เกียจอัพใหม่ ลากก๊อบมาเลย มันเลยแบนไปเลย แหะ ๆ

ไม่อยู่บ้านหลายวัน ฝากบล๊อกด้วยนะคะ พาโมเสสไปวิ่งเล่นในท้องนาแป๊บ ... แม่โมก็จะได้ชาร์ตพลัง (หรือเปล่า) ไปในตัว

กลับมาจะมาตอบนะคะ


โดย: mariabamboo วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:7:24:20 น.  

 

แล้ว คืออะไร ค่ะ พี่ก๋า


โดย: kwan_3023 วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:7:33:23 น.  

 
"เสียงเรียกเข้า"

แล้วฟ้าก็ตัดสินใจเป็นฝ่ายโทรฯไปหาชัชในช่วงบ่ายวันนี้
ชัชเงียบหายไปราวสองชั่วโมง

เธอโทรหาชัชตอนบ่ายโมงตรง
ตอนนี้บ่ายสามโมงสิบห้านาที

เราวางสายกันไปตอนบ่ายโมง 15 นาที
พวกเรามาถึงที่เกิดเหตุตอนบ่ายโมง 45

เรามาทำการเก็บศพ
และตรวจสอบพร้อมกับตำรวจ

จนถึงเวลาเลิกงาน
เจ้าหน้าที่จากกู้ภัยเหมราช แจ้งข่าวการเสียชีวิต

ข้อพิรุธ
1. ปกติ รถกู้ภัยจะถึงก่อน ตำรวจตามมาทีหลัง
2. จากบ่ายโมง 45 ถึง บ่ายสามโมง 15 ใครอยู่ในที่เกิดเหตุ
3. ต้องดูรายงานตำรวจว่ามาถึงที่เกิดเหตุเวลาเท่าใด
4. ดูรายงานชันสูตรพลิกศพ
5. พยานในที่เกิดเหตุเป็นใคร

เสียชีวิตทันที หรือ มีคนทำให้ตายในที่เกิดเหตุ

หมอพรทิพย์ กปปส.
สืบจากศพ




โดย: samunchon bloggang (สมาชิกหมายเลข 934280 ) วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:8:14:57 น.  

 
สยอง....ผะ....กระทำ
โหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า
อกหัก หลายคนนำมาซึ่งความสูญเสีย
อกหัก บางคน ทำให้คนกล้าแกร่ง กล้าเผชิญโลกกว้างต่อไป

ผู้หญิง ผู้ชาย ไม่มีคนเดียวในโลก


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:8:26:29 น.  

 
โหวตงานเขียนให้ค่ะ

แต่คอมเม้นท์แสดงข้อพิรุธก็น่าสนใจดี แฮ่...


โห สี่พันกว่าบล็อก เยอะกว่าเราสี่เท่าเลยนะคะ เพราะคุณก๋าอัพทุกวันแหละเนาะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:8:51:35 น.  

 
แล้วที่โทรหาฟ้าคือวิญญาณรึเปล่าคะ
อ่านแล้วขนลุกเลย น่ากลัวจริงๆ
คนสมัยนี้ฆ่าตัวตายกันง่ายดาย แค่อกหักถึงกับฆ่าตัวตายนี่
เราไม่ชอบเลยค่ะ น่าจะนึกถึงคนหัวอกพ่อแม่มั่ง



โดย: mambymam วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:9:02:08 น.  

 
นี่ไม่ใช่จุดจบของความรัก แต่เป็นจุดจบของคนไม่มีสติ

เสียงสุดท้าย เจอแบบนี้ก็หลอนเลย

ทักทายยามสายค่ะพี่ก๋า


โดย: blog pu วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:9:12:33 น.  

 
เสียงสุดท้าย.......คือเสียง ใช่แน่ๆ


โดย: kae+aoe วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:9:23:52 น.  

 
เอ่อ...มาแนวสยอง แต่คอมเม้นจับผิดนี่ก็น่าสนใจดีนะค่ะ 55


โดย: Kisshoneyz วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:12:03:20 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องก๋า โห..น้องก๋ามาแนวใหม่ตะพาบออกหลอนๆ อิอิ บางทีแรงความผูกพันทำให้ดวงจิตมีพลังอาจจะทำได้นะคะ พี่กิ่งเคยเจอพลังเสียงค่ะตอนประมาณตี 2 ตกใจตื่นรีบวิ่งไปดูที่หน้าต่างแต่ทุกอย่างนิ่งเงียบไม่ใช่ความฝันจริงๆแต่เป็นเสียงที่ได้ยินกับหูอย่างชัดเจนค่ะ

โหวตงานเขียนให้นะคะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:12:10:57 น.  

 
มาแนวหลอนเลยนะคะนี่
ปกติไม่เชื่อเรื่องผีนะ
แต่ก็ไม่กล้าท้านะ แหะๆ

แอบคิดว่าบางทีนาฬิกาของฟ้าหรือของตำรวจอาจจะไม่ตรงนะ


โดย: ท่านหญิงฯ (ugly princess ) วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:13:52:44 น.  

 



ไม่ใช่แต่ ผู้หญิง ที่ อกหัก แล้ว เสียชีวิต ..

เอ๊ย .. เสีย คน .. นะคะ ..

ผู้ชาย .. ผู้หญิง .. มีสิทธิ์ ..

"พลาด" ได้เท่าๆกัน ..



เนาะ .. คุณก๋า เนาะ ..



ต้องเข้มแข็ง ..





โดย: foreverlovemom วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:14:28:34 น.  

 
ถึงไม่ได้จบตรงการได้เป็นคนรัก
ก็สามารถเป็นเพื่อนกันได้เสมอ..แต่ก็แอบเขิลๆ นะคะ


โดย: kae+aoe วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:14:44:28 น.  

 
เรื่องนี้หงอยเลยเจ้า


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:14:49:25 น.  

 
สวัสดีอีกรอบค่า

เห็นที่คุณก๋าไปเม้นท์เลยต้องมาถาม

ที่เก็บกระเป๋าต่างหาก..ตรงไหนอะคะ?


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:14:56:35 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่ะพี่ก๋า


โดย: praewa cute วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:15:52:22 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า

ผู้ตายวางสายจากแฟนสาวตอนบ่ายโมง15นาที
จากนั้นโทรไปใหม่อีก58 Miss call ช่วงบ่ายสามกว่าๆ
ไม่ได้บ่งชี้ว่ากี่นาที คาดว่าน่าจะใช้เวลาประมาณ5-10นาที
อีก5นาทีใช่วิ่งออกจากห้องมาให้รถชนเพราะโมโหที่สาวไม่ยอมรับสาย (มั่วได้อีก)
กูภัยบอกว่า " น่าจะเป็นช่วงบ่ายโมง 30 นาทีครับ "
เวลาไม่ชัดเจนเพราะคาดเดา ซึ่งจริงแล้วอาจเสียชีวิตตอนบ่ายโมง30-44นาทีก็เป็นได้
สายสุดท้ายที่ไม่พูดเพราะจะขาดใจตายแล้วพูดไม่ไหว
แต่เรื่องเสียงสุดท้าย นั่นใช่แน่นอน
เพราะเขาไม่ได้พูดอะไรกับใครอีกเลยนี่นา อันนี้เห็นด้วย ^^

นี่ตะพาบน้ำหรือคดีปริศนาคะพี่ 555



โดย: NENE77 วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:15:52:31 น.  

 
ก่อนจะรักคนอื่น รักตัวเองก่อนดีกว่ามั๊ย
...เขาไม่รักเราก็เอารักของเรากลับคืน (เพลงบ่งบอกวัยมาก ๆ)
แต่อย่างว่านะคะคุณก๋า ผงไม่เข้าตาตัวเอง ก็พูดได้สิเนาะ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:16:04:03 น.  

 

มีความสุขมากมากน๊าคะ
อิอิ พูดไม่ออกเลย คงงง อึ้งๆ ไปเลยค่ะ เรื่องของชัช
ปล.ชาบู น่าทานจริงๆ เชียวว เด๋วนี้พี่ลงรูปอาหารแต่ละรูปน่าทานมากเลยค่ะ


โดย: white in the dark วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:16:22:35 น.  

 
สวัสดีอีกรอบค่ะคุณก๋า

เก็ทแระค่ะ และนึกภาพที่เมืองจีนออกด้วย ที่เก็บกระเป๋าเค้าเล็กจริงๆ แหละ แหะๆ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:17:04:46 น.  

 
องค์ประกอบที่จะประคองรักให้ถึงจุดมุ่งหมาย มันต้องอาศัยการใส่ใจของทั้งสองฝ่ายจริง ๆ เนาะคุณก๋า ... ถ้าฝ่ายหนึ่งร้าง .. "เสียงสุดท้าย" มีให้เห็นได้บ่อย ๆ เหมือนกัน

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

เสาร์-อาทิตย์นี้พี่ไม่ได้เข้าบล็อกเลยค่ะ


โดย: Tristy วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:20:04:45 น.  

 
ฟ้าคงหลอนไปอีกนานเนาะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:20:26:16 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า แล้วมี่มาใหม่นะคะ


โดย: ญามี่ วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:20:46:06 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า

อ่านบล็อกแล้วแอบหลอนเลย อุ อุ
โหวตหมวดขีดเขียนให้ค่ะ

ตอนที่อัพบล็อกลืมคลิกให้เขียนเม้นท์ได้
ขออำภัยที่คุณก๋าแวะไปแล้วได้แต่อ่านอย่างเดียว
ผ่านไปหลายชม.กลับมาดูบล็อกอีกทีถึงเห็น
ขอบคุณมาก ๆ ที่โหวตให้นะคะ

ดูท่าคุณแป๋วจะงานยุ่งนะเราว่า
ไม่งั้นคงไม่หายจากยุทธจักรบล็อกไปเป็นปีเลย
แวะไปหลายทีก็เห็นว่ายังเป็นบล็อกเดิมอยู่
เดือนที่แล้วแวะไปแล้วดีใจที่คุณแป๋วกลับมาอัพบล็อกอีก
มานึกได้ว่าลืมอัพหนังสือของเธอลงบล็อก
รีบปั่นบล็อกอย่างด่วนเลย ดีใจที่คุณก๋าอ่านแล้วชอบนะคะ
ถ้าอยากอ่านทั้งเล่ม เราแปะลิงค์ให้เข้าไปอ่านได้ค่ะ

เห็นด้วยกับคุณก๋าที่คุณแป๋วทั้งถ่ายภาพและเขียนบทกวีได้เยี่ยมยอด
เราชอบการเลือกใช้ถ้อยคำของเธอมากกก
แต่งทั้งร้อยแก้วและร้อยกรองออกมาได้เพราะโดนใจทุกบท
ดีใจและเป็นปลื้มอย่างแรงที่คุณแป๋วส่งหนังสือเล่มนี้มาให้
อ่านแล้วมีความสุขมากค่ะ


โดย: haiku วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:21:23:13 น.  

 
ทักทายค่ะพี่ก๋า

พอพีบอกว่าเขียนจาเค้าโครงเรื่องจริงนี่ต้องอ่านทวนอีกรอบทีเดียว55
และก็พบว่า รอบแรกที่อ่านไปนั้นเข้าใจผิดไปบางส่วน พูดง่ายๆคืออ่านไม่แตกล่ะมั้ง พี่ก็เขียนว่าชัดเจน 58 Miss call ช่วงบ่ายสามกว่าๆ
แต่อ่านเป็นบ่ายกว่าๆ เลยเดาไปเรื่อยเปื่อย 55
เสียชีวิตไปแล้วตั้งแต่ก่อนบ่ายสามสินะคะ แต่มีสายเข้ามาหลังบ่ายสามแล้ว
มีกดรับแต่ไม่ยอมพูดอีก แต่ก็ไม่อยากคิดไปในทางเรื่องเหนือธรรมชาติเพราะต้องดูผลการชันสูตรก่อน

"โทรศัพท์ก็อยู่ในตัวเขาตลอดเวลา ไม่มีใครยุ่งกับโทรศัพท์ของเขาแน่นอน ครับ "

จากข้อความตรงนี้ ยังปักใจเชื่อไม่ได้หรอกค่ะ จนกว่าจะตรวจสอบและระบุว่าไม่มีลายนิ้วมือแฝงของคนอื่นที่โทรศัพท์ของผู้ตาย ( ว่าไปนั้น ) คนที่พบศพคนแรกคือคนที่น่าสงสัยที่สุด คินดะอิจิเคยพูดไว้ ^^

จริงๆเรื่องแนวนี้ หมายถึงพออกหักก็เลือกที่จะจบชีวิตตัวเอง มีให้เห็นในข่าวบ่อยๆ ก็ไม่อาจตำหนิได้ว่าเขาทำถูกหรือทำผิด คนเราคิดไม่เหมือนกัน ระดับความอดทนต่อความผิดหวังก็ย่อมต่างกัน คงได้แต้รับรู้ไว้เป็นกรณีศึกษานะคะ

คนอกหักที่ต่ายเขียนในบล็อกน่ะ ไม่รู้ว่าเป็นคนอกหักหรือเป็นคนบ้ากันแน่55
ไม่ได้ทักทายนานเลยค่ะ สบายดีนะคะ



โดย: NENE77 วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:21:41:16 น.  

 
ปายไม่หนาวเท่าเชียงของค่ะ
เพื่อนเช็คอินเชียงของ 17 องศา ปาย21 เองค่ะ
ดีใจที่มีฟรีไวไฟค่ะ ณ ตอนนี้โมเสสสลบไปละ


โดย: mariabamboo วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:21:45:34 น.  

 
เดาได้ว่าชัชต้องฆ่าตัวตายแหงๆ แต่เดาไม่ถูกว่าตอนจบจะหักมุมเป็นหนังผี!
ตายไม่ตายเปล่า ทำเอารถหน้าคอนโดซวยไปด้วยอีก ผมว่าคนญี่ปุ่นที่ชอบไปฆ่าตายแถวภูเขาไฟฟูจินับว่ามีจิตสำนึกนะครับ สร้างความเดือดร้อนน้อยที่สุด ผิดกับพวกโดดตึก/กระโดดให้รถชน/ผูกคอตายในห้อง มันเดือดร้อนคนอื่นเขา ....ว่าแต่นี่มันใช่เรื่องของจิตสำนึกเรอะ?!!



โดย: ชีริว วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:23:49:08 น.  

 
อุ่ย มีแอบลึกลับสยองขวัญอ่ะเอนทรี่นี้ 555

น้องก๋ามาแปลกค่ะ

มาส่งเข้านอนราตรีสวัสดิ์จ้า


โดย: anigia วันที่: 12 ตุลาคม 2558 เวลา:23:59:09 น.  

 
แง๊ หนูกลัวววว


โดย: BabyInk วันที่: 13 ตุลาคม 2558 เวลา:14:13:51 น.  

 
ผมอ่านแบบปล่อยอารมณ์ไปกับเรื่องครับ เลยสรุปเองก่อนเม้นต์ว่าเป็นเรื่องราวเกี่ยวข้องกับ ผี แต่มาเห็นเม้นต์ของคุณ samunchon bloggang อันนี้น่าสนใจ เพราะเป็นการมองในอีกมิติหนึ่งซึ่งเราไม่ได้มองในมิตินั้น


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 13 ตุลาคม 2558 เวลา:21:48:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]