: ทำไมไม่เสียใจ :
: ทำไมไม่เสียใจ :
มีคนถามว่าทำไมผมไม่เสียใจที่ต้องย้ายร้าน (หรืออาจต้องเลิกไปเลย) ผมตอบว่า ผมอยู่ที่นี่มานานมาก อยู่มานาน 27 ปีเต็ม ลำพังตัวบ้านและตัวอาคารร้าน ก็ชำรุดทรุดโทรมมาก ๆ มีปัญหาให้ต้องแก้ไขทุกปีอยู่ตลอดเวลา จะซ่อมอะไรมากก็ไม่ได้เพราะเป็นร้านที่เช่าเขาอยู่
ความเก่าตรงนี้ ทำให้ผมรู้สึกเสมอว่า บ้านที่ดีเราก็มี ซื้อไว้ แต่ไม่เคยได้ไปอยู่ อยู่ที่ร้านมาโดยตลอดเพราะความสะดวกในการทำงานเป็นหลัก
ตอนนี้ถือเป็นโอกาสดีที่จะได้ย้ายไปอยู่ในบ้านที่ดี สภาพแวดล้อมที่ดี มีอากาศปลอดโปร่งแบบบ้านสวน เราน่าจะดีใจมิใช่หรือ ?
แน่นอน --- การอยู่ในสถานที่หนึ่งนานถึง 27 ปี ความผูกพันต้องมี ความอาลัยต้องมี ผมเคยคิดเสมอว่าถ้ามีโอกาสก็อยากซื้อที่ดินผืนนี้ไว้ แต่เมื่อซื้อไม่ได้ ไม่ใช่โอกาสของเราในตอนนี้ ก็ต้องยอมรับความจริงว่าที่ผืนนี้ไม่ใช่ของเรา และมันก็จะเป็นของคนที่ได้ครอบครองในวันหนึ่งข้างหน้าแทน
Create Date : 05 กันยายน 2565 |
Last Update : 5 กันยายน 2565 5:03:51 น. |
|
24 comments
|
Counter : 1095 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณเริงฤดีนะ, คุณmcayenne94, คุณtanjira, คุณปัญญา Dh, คุณmultiple, คุณkae+aoe, คุณหอมกร, คุณnonnoiGiwGiw, คุณทนายอ้วน, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณRain_sk, คุณtuk-tuk@korat, คุณtoor36, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณhaiku, คุณThe Kop Civil, คุณจอมแก่นแสนซน, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills |
โดย: mcayenne94 วันที่: 5 กันยายน 2565 เวลา:6:31:28 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 5 กันยายน 2565 เวลา:6:52:20 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 5 กันยายน 2565 เวลา:7:58:57 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 5 กันยายน 2565 เวลา:8:45:27 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 5 กันยายน 2565 เวลา:9:02:41 น. |
|
|
|
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 5 กันยายน 2565 เวลา:10:17:55 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 5 กันยายน 2565 เวลา:10:26:35 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 5 กันยายน 2565 เวลา:14:45:29 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 5 กันยายน 2565 เวลา:23:38:40 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 6 กันยายน 2565 เวลา:0:28:11 น. |
|
|
|
| |
แบบนั้น เช่น จันทบุรี อุบล พิษณุโลก เพลินจิต ชลบุรี สีลมเช่น
ที่ผมนำภาพมาลงในบล๊อกปัจจุบัน..
แม้สถานที่ไม่ใช่ของเรา แต่เราก็อยู่อย่างมีความสุขได้ทำงาน
ตอนนี้ผม ก็ไม่ได้อยู่ทำงานแต่ละที่กล่าวมาแล้ว ได้มาอยู่ใน
บ้านที่ไม่ต้องทำงาน(มาก) สบายไปอีกอย่าง 555
คงเพราะกาลเวลา อายุ และก็ โควิด
...
ดอยอินทนนท์กว้างมากครับ พอจ.หลวงพ่อได้สร้างวัด
เจติยาจารณ์เชิงดอยอินทนนท์ ไม่ไกล้จากน้ำตกแม่กลาง
เท่าใด พื้นที่กว้างอยู่กับชาวบ้านที่ทำไร่ทำสวนเชิงดอยมีน้ำ
ไหล จำได้ว่า พวกผมที่ไปสอบภาคสนามครั้งนั้น 2500 กว่าคน
ทั้งไทยเกือบหมด ชาวแคนาดา เมกา..ที่เรียนอยู่โน่นบินมา
สอบภาคสนามคือเดินธุดงค์ ไปรวมตัวที่วัด จะมีจนท.กางเต็นท์
ทำห้องน้ำ 100 กว่าคนจัดกางเต็นท์เก็บด้วย
ทุกคนเดินขึ้นดอยแต่ละวัน สวดมนต์กลางป่า นั่งสมาธิ
แต่ไม่น่าเชื่อคนสองพันกว่าคน สงบเกือบจะไม่พูดกัน จะมี
เสียงสวดมนต์ดังเป็นแต่ละดอย เพราะที่พักอยู่คนละม่อนดอย
จะใช้วิทยุสือสารรับ สัญญาณจากภิกษุ ต่อเข้าลำโพงเล็กให้
รู้ว่า สวดบทนี้พร้อมกันทุกม่อนดอย
แต่ละที่ไปจึงสะอาดไม่มีสิ่งใด ๆ ทิ้งไว้ให้รกรักษาสภาพป่า
ได้ดีครับ หลวงพ่อจัดให้ไปปีละครั้ง (เมื่อก่อน)
ผมไปเชียงใหม่เคยแวะไปวัดเจติยาจารย์เยือนถิ่นเดิมที่เคย
ไปกินนอนปฏิบัติธรรม สงบ สดชื่นเพราะรักษาป่าได้ดีครับ