:: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 9 ::
:: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 9 ::เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า
ผนังหินในโถงถ้ำแห่งนี้สูงราว 30 เมตร ทุกด้านเรียบลื่น ไม่มีปุ่มปมของก้อนหินให้จับหรือยึดเกาะ
แม้นผู้มีวรยุทธ์วิชาตัวเบาในระดับยอดเยี่ยม ยังมิอาจป่ายปีนขึ้นไปได้
คนธรรมดายิ่งไม่ต้องพูด หากไม่มีเชือกโยนลงมาให้ไต่ปีน เห็นจะต้องนอนรอความตายเป็นแน่แท้
เสบียงในถ้ำหมดลงไปเรียบร้อยเมื่อเช้านี้ ไป่จิงเหวินใช้เวลาที่เหลืออยู่น้อยนิด
เปิดอ่านคัมภีร์มังกรพยัคฆ์บูรพาและพิชัยสงครามต้าซ่งอีกครั้ง
หลังจากนั้นก็เผาทำลายคัมภีร์ทั้งสองทิ้งจนสิ้นซากตามคำสั่งเสียของไคหมิงต้าซือ
เขาแหงนหน้ามองขึ้นไปด้านบน ทางออกย่อมอยู่ที่นั่นเป็นมั่นเหมาะ ไป่จิงเหวินโคจรพลังภายในอีกครั้ง
แล้วกระโจนโผนทะยานขึ้นไปเหยียบผนัง เพียงการกระโดดครั้งแรกก็สูงราว 5 เมตร
นิ้วมือข้างซ้ายจิกเข้าไปที่ผนังหินจนเป็นรู จากนั้นเหวี่ยงตัวเองขึ้นไปอีกสองสามครั้งด้วยวิธีการเดิม
แล้วขึ้นไปยืนอยู่บนพื้นดินที่ปากโถงถ้ำอย่างน่าเหลือเชื่อ !!!
เขาเดินไปตามทางลับอันวกวนซับซ้อน ในราวครึ่งชั่วยามจึงเดินมาถึงทางออกซึ่งมีหินก้อนใหญ่ยักษ์ขวางปิดทางอยู่
ไป่จิงเหวินใช้ฝ่ามือพันกรซัดไปยังหินก้อนนั้น ออกแรงเพียงหนึ่งในสิบส่วน ศิลาแกร่งก็แตกกระจายราวแก้วบาง
เขาเดินออกโดยมาหรี่ตาลงเล็กน้อย เนื่องจากซ่อนตัวอยู่ในถ้ำลึกลับแห่งนี้นานเกือบเดือนครึ่ง
ไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวัน มีเพียงแสงอาทิตย์ลอดผ่านเข้ามาในถ้ำเท่านั้นที่ทำให้รู้ว่านี่คือเวลากลางวันหรือกลางคืน
เดินไปไม่กี่อึดใจภาพตรงหน้าก็ทำให้ไป่จิงเหวินมิอาจกลั้นน้ำตาไว้ได้ อารามหมื่นลี้ของไคหมิงต้าซือ
บัดนี้กลับกลายเป็นซากเศษเถ้าถ่าน กองกระดูกเกลื่อนกล่นเรี่ยราย พระลูกวัดทุกคนคงสู้จนเลือดหยดสุดท้าย
แต่ด้วยกำลังพลมากกว่า 3 พันคนซึ่งบุกขึ้นมา น้ำน้อยย่อมมิอาจเอาชัยจากไฟพระกาฬได้
ทุกคนจึงต้องสังเวยชีวิตไปท่ามกลางการต่อสู้ช่วงชิงอำนาจในครั้งนี้
ไป่จิงเหวินเร่งรุดไปยังห้องของเจ้าอาวาส
ที่นั่นมีร่องรอยกระดูกถูกเผาไหม้จนกลายเป็นดวงแก้วใสเม็ดเล็ก ๆ กองอยู่บนพื้นดิน
เขารู้ดีว่านี่มิอาจเป็นสิ่งใดไปได้นอกจากพระธาตุของไคหมิงต้าซือ
น้ำตาลูกผู้ชายไหลพรากอย่างกลั้นไม่อยู่ ทุกคนตายในขณะที่เขารอด ช่างเป็นเรื่องน่าอดสูใจยิ่งนัก
วัดถูกเผาทำลายจนสิ้นซาก ศิษย์วัดถูกฆ่าตายจนหมดสิ้น รวมทั้งชีวิตของอาจารย์ผู้เป็นที่รัก
ไป่จิงเหวินสมควรแค้นเคืองทหารจินหรือไม่ที่เข่นฆ่าแม้กระทั่งสงฆ์ผู้รักสงบ เพียงเพื่อแย่งชิงคัมภีร์วิชา
เขาควรเร่งรุดไปเข่นฆ่าพวกจินเพื่อแก้แค้นแทนอาจารย์และพี่น้องหรือไม่ ?
ใครเล่าจะล่วงรู้ความในใจของไป่จิงเหวินในยามนี้ !
เขาตัดสินใจเดินลงจากอารามหมื่นลี้ เพื่อปฏิบัติภารกิจกอบกู้บ้านเมืองตามคำสั่งเสียของไคหมิงต้าซือ
..............................................
แต่พายุหิมะพัดโหมกระหน่ำตลอดทั้งวันทั้งคืน ยาวนานติดต่อกันราวหนึ่งสัปดาห์
ทำให้ไป่จิงเหวินต้องติดอยู่ในศาลเจ้าร้าง ไม่อาจเดินทางไปยังเมืองหลวงได้อย่างที่ตั้งใจไว้
เขาไม่รู้ว่าจะต้องไปพบเจอกับอะไรอีก รวมทั้งลืมไปจนหมดสิ้นว่าตนเองยังเป็นนักโทษอาญาแผ่นดิน
ในข้อหาร้ายแรงถึงขั้นต้องรับโทษประหาร !
ยังดีที่พอมีเสบียงติดกายไว้บ้าง หิมะตกหนักหนาท่วมเช่นนี้ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถทำอะไรได้
นอกจากใช้เวลาทบทวนกระบวนท่าในการต่อสู้ เดินลมปราณ นั่งสมาธิ เกือบตลอดทั้งวัน
และเนื่องจากบรรลุสุดยอดวิชามังกรพยัคฆ์บูรพาไปแล้ว
ไป่จิงเหวินนึกถึงภาพจากม้วนไม้ไผ่ซึ่งมีลายมือของไคหมิงต้าซือกำกับไว้ในแต่ละแผ่นภาพ
ท่วงท่าแปลกประหลาดและชื่อท่าการต่อสู้ซึ่งเขาไม่คุ้นชินกลายเป็นสิ่งท้าทายในยามนี้
เขาหลับตาทบทวนความจำ แล้วค่อย ๆ ฝึกฝนไปทีละท่วงท่า
สลับฟันปลา ปักษาแหวกรัง ชวาซัดหอก อิเหนาแทงกฤช ยกเขาพระสุเมรุ
ตาเถรค้ำฟัก มอญยันหลัก ปักลูกทอย จระเข้ฟาดหาง หักงวงไอยรา
นาคาบิดหาง วิรุณหกกลับ ดับชวาลา ขุนยักษ์จับลิง หักคอเอราวัณ
15 ท่า 15 เพลงแม่ไม้การต่อสู้จากอาณาจักรจินหลิน
ไป่จิงเหวินนึกในใจว่าอาณาจักรนี้ตั้งอยู่แห่งหนตำบลใดกันหนอ
เหตุใดจึงมีเพลงหมัดมวยพิสดารไม่แพ้เพลงยุทธ์ของต้าซ่ง
แถมบางแม่ไม้เมื่อไป่จิงเหวินซ้อมซ้ำไปซ้ำมา ยังพบว่ามันเป็นเพลงมวยที่ทรงอานุภาพในการทำลายล้าง
สามารถปลิดชีวิตคู่ต่อสู้ได้ภายในการออกอาวุธแค่ครั้งเดียว !
เขาลองเตะแบบบิดเอวและสะบัดปลายเท้าใส่เสาไม้ของศาลเจ้า
ปรากฏว่าเสาไม้ถึงกับ หักสะบั้นจากการเตะเพียงครั้งเดียว ไหนจะเพลงศอก
เพลงเข่าที่เขายังไม่เคยเห็นจอมยุทธ์คนใดในต้าซ่งจะฝึกฝนและใช้เป็น
ไป่จิงเหวินทดลองฝึกฝนจนใช้การได้คล่องแคล่วรุนแรง
ขณะฝึกฝนเขาพิจารณาธรรมบทหนึ่งไปด้วย
รูปคือความว่าง ความว่างคือรูป
เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ ก็เป็นเช่นนี้
สรรพธรรมทั้งปวงล้วนมีความว่างเป็นลักษณะ
โดยมิได้มีทั้งการเกิดขึ้นและการดับสูญไป
มิได้มีทั้งความแปดเปื้อนและความบริสุทธิ์
มิได้มีทั้งการเพิ่มขึ้นและลดลง
ด้วยเหตุฉะนี้ ในความว่างนั้น
จึงไร้รูป ไร้เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ
แล้วท่วงท่าในการต่อสู้ของเขาก็พลิกผันไปอีกครั้ง
เพลงมวยของจินหลินกับเพลงยุทธ์มังกรพยัคฆ์บูรพาสอดประสานผสานกันได้อย่างกลมกลืน
ภายในศาลเจ้าเกิดอวลไอพลังพลุ้งพล่านจนฝุ่นฟุ้งกระจาย
ไป่จิงเหวินออกลีลาท่วงท่าในการต่อสู้อย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน
ทั้งแกร่งกร้าว ทั้งอ่อนหยุ่น ทั้งรุกโหมกระหน่ำ และตั้งรับหนักแน่นมั่นคง
พลังฝ่ามือมีทั้งหนักทั้งเบา หมัด เท้า เข่า ศอก กลายเป็นอาวุธร้ายแรงซึ่งมีพิษสงรอบตัว
เขาฝึกฝนวรยุทธ์อย่างมิรู้เบื่อหน่าย ยิ่งทำยิ่งเก่ง
ยิ่งฝึกยิ่งเห็นความสมบูรณ์แบบในเพลงมวยของตนเองมากขึ้นเรื่อย ๆ
ใครเล่าจะรู้ถึงพลังอันเกินหยั่งถึงของไป่จิงเหวินได้อีก
เพราะขณะนี้....เขาย่อมมิใช่ไป่จิงเหวินคนเดิมอีกต่อไป !!!ความเดิมจากตอนที่แล้วตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3
ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6
ตอนที่ 7 ตอนที่ 8
| Create Date : 22 สิงหาคม 2562 |
| Last Update : 22 สิงหาคม 2562 6:15:22 น. |
|
19 comments
|
| Counter : 2682 Pageviews. |
|
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณmultiple, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสองแผ่นดิน, คุณThe Kop Civil, คุณเริงฤดีนะ, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณTui Laksi, คุณkae+aoe, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณJinnyTent, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณตะลีกีปัส, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณmariabamboo, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณtoor36, คุณธนูคือลุงแอ็ด, คุณSweet_pills |
โดย: multiple  วันที่: 22 สิงหาคม 2562 เวลา:7:34:35 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน  วันที่: 22 สิงหาคม 2562 เวลา:8:02:56 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 22 สิงหาคม 2562 เวลา:10:08:12 น. |
|
|
|
โดย: Tui Laksi  วันที่: 22 สิงหาคม 2562 เวลา:10:49:39 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe  วันที่: 22 สิงหาคม 2562 เวลา:13:20:34 น. |
|
|
|
โดย: JinnyTent  วันที่: 22 สิงหาคม 2562 เวลา:13:24:36 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส  วันที่: 22 สิงหาคม 2562 เวลา:15:48:56 น. |
|
|
|
โดย: mariabamboo  วันที่: 22 สิงหาคม 2562 เวลา:19:57:45 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 22 สิงหาคม 2562 เวลา:23:33:46 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 23 สิงหาคม 2562 เวลา:0:16:24 น. |
|
|
|
|
|
ชอบใจจัง...รอตอนต่อไปจะบู๊ หรือ โรมานต์ คริ คริ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [
