สวัสดีคะคุณก๋า...

ถ้าคนเราดำรงค์ชีวิตแบบเพียงพอ

ไม่โลภมาก...สังคมก็คงจะสูงขึ้นนะ

แต่หลายๆท่าน ก็ทำได้..ขอชื่นชมคะ

คนเราถ้ารู้จักคำว่า พอ ไม่ต้องเยอะยิ่งใหญ่เหมือนคนอื่น

คำว่าพอ จบเลยทุกประการค่ะ

สวัสดียามเช้าค่ะ น้องก๋า
ที่บ้าน ฝนไม่ตก ซักผ้าปูที่นอนได้ ..

ใช้ชีวิตให้ดี ทุกวัน .. อนาคต.....ไม่รู้ อาจมาถึงหรือไม่มาถึงก็ได้

วันนี้ คุณก๋า ใช้สรรพนาม ว่า เธอ

เดาว่าต้องเป็น ผู้หญิง แหงๆ เวลานี้จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก น้อง ใบปอ ไม่ตรงปก นะครับ 555

ผู้หญิง เดี๋ยวนี้ เก่งรอบตัวเลยนะครับ ไม่ต้องสวย ไม่ต้องมีความรู้มาก แป๊บเดียวก็หา เงินได้หลายล้านแล้ว สุดยอดเลยนะครับ 555

สาธุค่ะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า เป็นสัจธรรม จริงเช่นในบทความวันนี้เลยคร้า
ขอบคุณค่ะ ภาพประกอบสวยมากค่ะ

สุดท้ายก็เหมือนกันทุกคนนะครับ

ต๋อนนี้ข้าเจ้าปอละเจ้า

แค่มีก็พออยู่พอใช้แล้วจริงๆ
มีมากก็หัดรู้จักการแบ่งปัน
โลกนี้จะสวยงดงาม

สวัสดี ยามบ่าย ๆ จ้ะ น้องก๋า

"แค่ไหน" คำนี้ คิดว่า ตอบยากเนาะ ถ้าเป็นเรื่องของ
ความโลภ ใจที่มีความโลภ แค่ไหน ก็ไม่พอ คนเราถ้ารู้จัก
กำจัดคำนี้ออกไปจากจิตใจ ก็จะออกมาในความรู้สึกว่า "แค่ไหน
ก็แค่นั้น นะ" ความพอใจก็จะเกิดขึ้น และถ้าคิดต่อไปว่า สิ่งที่
มีอยู่นี้ สักวันก็ต้องพลัดพลาดจากเราไป หรือ เราพลัดพลาดจากมันไป นั่นคือ เราไม่สามารถเอามันไปกับเราได้

สรุป จะแค่ไหน ก็ต้องขึ้นอยูก้บคำว่า "พอดี" เป็นดี
ที่สุด น่ะนะ "

โหวดหมวด งานเขียนฯ

ใช่แล้ว ชีวิตหลังเกษียณฯของครู ไม่เหงาเลย นับ
เป็นความโชคดีของชีวิตครู จ้ะ

สวัสดียามเย็นค่า พี่ก๋า

นึกถึงข่าวคุณป้าหม่อมแดงเลยค่ะ สมบัติเยอะ
พอเสียแล้วก็เอาไปด้วยไม่ได้ ตอนนี้กลายเป็นศึกชิงมรดก
สำหรับญาติห่างๆ แทน หลานสายตรงไม่มีใครยุ่งสมบัติ
แม้แต่คนเดียวเลยล่ะค่ะ

ตายแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้นะคะ
แต่ตอนนี้ยังอยู่ ที่มีอยู่เอามาใช้ซะ

เงินทองก็จำเป็นค่ะ แต่ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต

พี่ชอบข้อความนี้ค่ะ มันใช่เลยนะ มีมากเกินไปเป็นภาระ

*** วัดอรุณ พี่ไปบ่อยค่ะ ไปกี่ทีก็ไม่เบื่อที่จะถ่ายรูป ได้ไต่บันไดขึ้นพระปรางค์เช็คกำลังขา (จริง ๆ คือเช็คความแก่เนาะ) ตัวเองไปในตัวด้วยค่ะ

วัดอรุณ + วัดพระแก้ว 2 วัดที่มีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติมากกว่าคนไทยค่ะ

แฮ่..อ.เต๊ะมองไปอีกมุม ไปไม่ตรงปกได้ไง 555

ความโลภเขาทำได้หลายอย่างไม่พอ พาพรรคพวกมารุมทึึงอีก

....

เห็นรุ่น 8 กะ รุ่น 12 ฉะกัน..มันดีแท้...เสียดาย กก.ห้าม
ซะก่อน

แรงงานต่างด้าวเย็นไม่จ้างค่ะ
ถ้าทำเองได้ก็ทำเอง ทำไม่ไหว จ้างชาวบ้านในพื้นที่

ต่างด้าวแถบนี้คือ ไทยใหญ่
เดี๋ยวนี้เขาเลือกงาน ค่าแรงแพงมาก
300 จ้างรายวัน 500
ถ้าเพิ่มค่าแรงเป็น 400 จ่ายจริงคงเกือบพัน
รายวันไม่รับทำ รับแต่งานเหมา งานหนักไม่ทำ

พูดถึงค่าใช้จ่ายจดทะเบียนแรงงานที่แพงนั้น
เป็นรายจ่ายทางฝั่งต่างประเทศเขาเก็บ และทำล่าช้าค่ะ
เพราะบางประเทศเขาไม่สนับสนุนให้คนเขามาทำงานที่ไทย

ส่วนค่าธรรมเนียมทางฝั่งไทยถูกมาก
ยกตัวอย่าง ตรวจและประกันสุขภาพ ปีละ 2,100
รักษาฟรีตลอดปี เงินที่รัฐบาลไทยต้องอุดหนุนคนพวกนี้
ก็ไม่คุ้มแล้วค่ะ บางคนเป็นมะเร็งก็ฟรีหมด ที่มากคือคลอดลูก ผ่าคลอดฟรี ในงบ ค่าประกัน 1,600/ปี และ fascility ต่างๆของไทย
น้ำ ไฟ โทรศัพท์ ความสะดวก ที่กว่าเราจะทำให้คนไทยใช้งบไปเท่าไหร่ มาใช้ของเราฟรีๆ ค่าแรงก็แพงกว่าบ้านเขา 3-4 เท่าตัว
ภาษีก็ไม่ต้องจ่ายให้ไทย เหมือนคนไทย แต่มาใช้ความสะดวกทั้งหมดฟรีๆ

สวนของเย็น มีคนไทย อยากช่วยดูแลหลายคน
แต่ยังไม่มีอะไรต้องจ้าง ทำเองค่ะ จ้างเป็นงานๆไป
ไม่ให้มีผู้มีอิทธิพลกับเรามากเกินไปค่ะ

คนมันไม่รู้จักพอ ยังไงมันก็ไม่รู้จัดพอ ผมนึกถึงคนที่กินมากจนเกินไป สุดท้ายเป็นอย่างไรครับ อ้วก!! ซึ่งมันก็หมดทุกอย่าง

ถ้าคนพอใจสิ่งที่ตัวเองมี

มีแต่นี้ ก็พอเจ้า

แต่หากคนที่ยังไม่พอใจสิ่งที่ตัวเองมี ต่อให้มีแ้ล้วก็อยากมีอีก
มีแค่นี้ก็ไม่พอ อยากได้อีก ทุกขขึ้นไปอีกจริงๆ
ไม่สิ้นสุด