กรกฏาคม 2558
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
15 กรกฏาคม 2558

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 134 ::




:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 134 ::


โจทย์ : เปลือก

คิดโจทย์โดย : เป็ดสวรรค์













:: เปลือกแตก ::


ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า





ผมค่อยๆนั่งอ่านบทกวีในมือ
น้องอุ๊น้องรหัสของผมเป็นคนเขียน
นั่นทำให้ผมแปลกใจ เพราะตลอดเวลาที่เป็นพี่รหัสกันมา
ชื่อเสียงที่ทุกคนรู้กันทั่ว คือน้องอุ๊เป็นคนที่มั่วผู้ชายมากหน้าหลายตา
เปลี่ยนแฟนบ่อย แต่งตัวเปรี้ยว ย้อมผมสีแดงสด
เจาะหู 15 รู เจาะลิ้น และสักลวดลายแทบจะเต็มตัว

แล้วบทกวีนี้มาอยู่ในมือผมได้ยังไง
มันเริ่มต้นจากคืนวันมีตติ้งหลังรับน้อง
เรานัดกันไปกินอาหารระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้องที่ร้านอาหารแถวมหาวิทยาลัย
คืนนั้นน้องอุ๊แต่งตัวเปรี้ยวเข็ดฟันด้วยชุดสายเดี่ยวคว้านลึก
โชว์หน้าอกหน้าใจขนาดใหญ่ของเธอ กระโปรงสีดำสั้นเพียงคืบ
แทบจะปิดกางเกงในไม่มิด รุ่นพี่รุ่นน้องผู้ชายมองเธอด้วยสายตาหื่นกระหาย
มีการแอบพนันขันต่อด้วยซ้ำว่าคืนนี้น้องอุ๊จะหิ้วใครไปนอน

งานเลี้ยงเป็นไปอย่างง่ายๆ กินเหล้า พูดคุย แซวกันไปมาระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้อง
รักใครชอบใครก็นั่งดื่มเหล้ากับวงนั้น
ผมอาจเป็นคนเดียวที่ไม่ดื่มเหล้าในงานนั้น

“พี่...อุ๊ชนแก้วหน่อยสิ”

เสียงอ้อแอ้ของน้องอุ๊ดังแข่งกับเสียงดนตรีอึกทึกคึกโครมในร้าน
ผมยกแก้วน้ำเปล่าชนกับแก้วเหล้าของเธอ

น้องอุ๊โวยวาย “โห...พี่เอาอะไรมาชนกับแก้วอุ๊เนี่ย ไม่แมนเลย”

ผมยิ้มและบอกเธอไปว่า “พี่ไม่ดื่มน่ะครับ”

“พี่ตุ๊ดว่ะ ใจมด ดื่มแก้วอุ๊ก็ได้ หมดแก้วๆๆๆ ไม่งั้นอุ๊ไม่ยอมด้วย”
เธอโผเบียดเข้ามานั่งอย่างตั้งใจจนหน้าอกของเธอชนกับแขนของผม

ผมขยับตัวออกมา แล้วยิ้มให้ “พี่ไม่ดื่มจริงๆครับ ไม่ชอบ”

น้องอุ๊หันไปมองรอบๆตัว ดูเหมือนเธอจะเมามากแล้ว
“งั้นไปเต้นกับอุ๊นะ” เธอพยายามฉุดแขนผมให้ลุกขึ้น

“พี่เต้นไม่เป็นหรอกครับ น้องอุ๊ไปเต้นเถอะ พี่ขอนั่งดูนะ”

น้องอุ๊ทำหน้างงๆกับพฤติกรรมของผม
“ไม่ดื่ม ไม่เต้น งั้นพี่อึ๊บสาวเป็นรึเปล่า” เธอปรายตาอย่างยั่วยวน
“เดี๋ยวงานเลิก พี่กลับหอกับอุ๊นะ”

ผมส่ายหน้าเป็นคำตอบ น้องอุ๊ทำหน้างง
“เดี๋ยวพี่ก็จะกลับแล้วล่ะครับ พี่ไม่อยู่ดึก เพราะไม่ชอบเสียงดังโหวกเหวก
ไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ด้วยครับ อยู่นานๆพี่มึน”

“อุ๊งงกับพี่จริงๆ พี่น่าจะเกิดมาเป็นแม่ศรีแม่เรือนในยุคโบราณมากกว่านะ”
เสียงหัวเราะของเธอฟังดูเหมือนกำลังเย้ยหยันมากกว่าขำ
แต่ผมไม่นึกโกรธเธอเลย

“อย่าเมามากเลยครับน้องอุ๊ เสร็จงานแล้วรีบกลับหอเถอะ”

“อุ๊ยังหาหนุ่มไปนอนเป็นเพื่อนไม่ได้เลยพี่ จะรีบกลับได้ยังไง”

“ก็นอนคนเดียวสิ” ผมตอบ

“แบบนั้นก็ไม่มันสิพี่” เธอหัวเราะ



ผมเริ่มรู้สึกอึดอัดกับบทสนทนาที่ตัวเองไม่คุ้นเคย
เลยลุกขึ้นบอกน้องอุ๊ว่าขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน
คิดในใจว่านั่งอีกสักครึ่งชั่วโมงก็จะกลับแล้ว

กลับมาจากห้องน้ำน้องอุ๊ไม่อยู่ที่โต๊ะแล้ว
เธอหายไปกับเงาสลัววอมแวมในร้าน ผมมองดูไปรอบๆ
รุ่นพี่รุ่นน้องเมาอ้อแอ้พอๆกัน บางคู่กอดจูบกันโดยไม่อาย
บางคนไปนอนอ๊วกอยู่หลังห้องน้ำ

ผมกำลังขยับเตรียมตัวกลับ น้องอุ๊เดินเข้ามากอด
ตอนนี้เธอยิ่งดูเมาหนักกว่าเก่าอีก
“ไปกับอุ๊นะพี่ คืนนี้อุ๊อยากนอนกับพี่ นะๆๆๆ” เธออ้อน

ผมค่อยๆแกะมือของเธอออก ดันตัวให้ห่างจากผมพอประมาณ

“อย่าเลยครับน้องอุ๊ พี่คิดกับอุ๊แบบพี่แบบน้อง”

“พี่เป็นตุ๊ดเหรอ” เธอย้ำคำนี้กับผมเป็นครั้งที่สอง

“พี่ไม่ได้เป็น” ผมตอบ

“อุ๊ไม่สวยเหรอ”

“น้องอุ๊สวย และน่ารักครับ”

“แล้วทำไมพี่ไม่ไปกับอุ๊”

“พี่ไม่อยากมีเซ็กส์กับคนที่พี่ไม่ได้รัก” ผมตอบไปตามความจริง

น้องอุ๊เงียบไป แม้จะยืนโงนเงน แต่ประโยคนี้ของผม
เหมือนทำให้เธอตาสว่างขึ้นมาในทันที

“พี่รู้มั้ย” เธอเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะพูดต่อว่า
“อุ๊ก็อยากให้มีคนมารักนะ แต่ผู้ชายทุกคนที่เข้ามา
แค่อยากนอนกับอุ๊เท่านั้นเอง พี่เป็นคนแรกที่พูดกับอุ๊ตรงๆ”
น้ำตาเธอไหลออกมาเป็นทาง

ผมอึดอัดกับสถานการณ์ตรงหน้ามากๆ
อุ๊ค่อยๆล้วงกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาแล้วยื่นให้ผม
ผมรับไว้ แต่ไฟในร้านนั้นมืดมากจนผมไม่สามารถมองเห็นข้อความได้เลย

“ขอบคุณนะพี่ นี่เป็นบทกวีที่อุ๊เพิ่งเขียนเมื่อตะกี้นี้เอง
อยากเขียนให้พี่ค่ะ ดีใจนะ ที่มีพี่รหัสน่ารักอย่างพี่”

“ขอบคุณครับน้องอุ๊ ดูแลตัวเองด้วยนะตอนกลับบ้าน
พี่จะกลับก่อนแล้วล่ะครับ”
ผมพับกระดาษใส่กระเป๋าเสื้อ แล้วบอกลาเพื่อนๆในร้านอาหาร
ก่อนจะกลับถึงหอพักในเวลาเที่ยงคืน


ผมอาบน้ำแล้วรีบนอน
ปกติสี่ทุ่มผมก็นอนหลับแล้ว ไม่เหมือนเพื่อนร่วมห้องที่นอนกันสว่างเป็นประจำ
ตื่นนอนตอนเช้าผมล้วงกระเป๋ากางเกง
แล้วเอาบทกวีของน้องอุ๊มาอ่าน



เปลือกของฉัน
เปราะบางและแตกง่าย
ไม่มีใครเข้าใจ
ไม่มีใครเข้าถึง

โลกของฉันซับซ้อนซ่อนปม
ดิ่งจมอยู่ในเงาของตัวเอง
เหมือนเสียงเพลงบรรเลง
ที่มีแต่ตัวเองที่ได้ยิน

เปลือกของชีวิต
หุ้มห่อความกลัวในใจ
นั่นทำให้ฉันไม่อาจเติบใหญ่
และไม่อาจมอบความรักกับใครได้เลย

เปลือกของฉัน
เปราะบางและแตกง่าย
อารมณ์จึงสับสนวุ่นวาย
ได้แต่เก็บชีวิตไว้ในโลกอันหม่นมัว




ลายมือของน้องอุ๊สวยงามและเป็นระเบียบมาก
ผมพับบทกวีของเธอเก็บไว้บนหัวโต๊ะ
ลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งชุดนักศึกษา แล้วเดินทางไปมหาวิทยาลัย

เช้านี้รุ่นพี่รุ่นน้องในคณะฯ ขาดเรียนหลายคน
คงเพราะเลี้ยงฉลองกันสุดเหวี่ยง เมามายจนตื่นมาเรียนไม่ทัน
ก่อนเริ่มต้นเรียนวิชาแรก อาจารย์ที่ปรึกษาของห้องผมเดินเข้ามา
ท่าทางอาจารย์ดูเศร้าสร้อยหดหู่

“มีข่าวเศร้าจะแจ้งให้ทุกคนทราบ นางสาว.......
ได้เสียชีวิตด้วยการผูกคอตายในหอพักเมื่อกลางดึกคืนนี้”

ผมฟังด้วยอาการตกตะลึง น้องอุ๊ฆ่าตัวตายเมื่อคืนนี้ !!!
เพราะอะไร ? ทำไม ?

อาจารย์บอกว่าตำรวจกำลังสอบปากคำพยานและผู้อยู่ในเหตุการณ์ใกล้ชิด
เพื่อระบุสาเหตุการตายของเธอ

ผมนึกถึงบทสนทนาของเราเมื่อคืน นึกถึงบทกวีของเธอ
นึกถึงเปลือกบางๆที่แตกสลายกระจัดกระจาย
ไม่ต่างอะไรกับเปลือกหอยทากที่ถูกเหยียบแตกหน้าทางเข้าคณะฯนั้นเลย










Create Date : 15 กรกฎาคม 2558
Last Update : 15 กรกฎาคม 2558 19:52:41 น. 38 comments
Counter : 1385 Pageviews.  

 
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Diarist ดู Blog
วันนี้ ขอโหวต ในโหมต นี้ นะคะ
ขวัญ เอง คิดถึง น้องรหัส เหมือนกันเลยค่ะ
ครั้งนึง เค้า เคย โทรมา ขอมานอนด้วยที่บ้าน ( น้องเป็นผู้หญิงค่ะ ) แต่ ขวัญ บอกว่าไม่ได้หรอก เพราะ เนื่องจาก ไม่ใช่บ้านขวัญ เอง
ซึ่งตอนนั้น ขวัญ ไม่ทราบว่า น้องเค้า มีปัญหา
ผ่านไป 1 เดือน ขวัญ ฝันถึงเค้า ฝันว่า เค้ามาหา เลย โทรหา ที่บ้าน เค้า บอกว่า น้องเสียแล้ว
ขวัญ อึ้งเลยค่ะ เพราะ ไม่ทราบจริงๆ
ทุกวันนี้ ก้อ ยัง ฝังใจ เรื่องนี้ แต่ เวลา ทำบุญ ก้อ อุทิศ ให้ เค้า ทุกครั้ง ค่ะ
คนเรา ไม่มีอะไรที่แน่นอนจริงๆค่ะ


โดย: kwan_3023 วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:6:43:36 น.  

 
ยามเช้าวันฝนตก สวัสดีค่ะ


โดย: sawkitty วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:7:06:20 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า

เศร้าจัง ไม่น่าคิดสั้นเลยนะคะ
>>>
เรื่องที่พี่เล่า ถ้าคนไม่สติ และคิดว่าคบนี้จะมีรายได้มากมาย
ช่วยแค่สามพันเหรียญคงไม่มาก .. ถ้าไม่มีสติก็คงจะช่วยเขาไป และก็คงไม่ได้เงินคืนแน่นอน

สำหรับพี่เคยค้ำประกันน้องที่มาเรียนที่นี่ เผื่อซื้อรถ และผลที่สุดเขาไม่ผ่อนต่อ พี่คนค้ำประกัน ต้องรับผิดชอบบบ เข็ดจนตาย ชีวิตนี้ไม่ค้ำประกันใคร และไม่ให้เงินใครยืม นอกจากถ้าให้เลยถ้าเห็นเขาตกยาก ก็หมายความว่าช่วยแล้วก้ลืมเลย เพราะการให้เพื่อนหรือใครยืมเงิน อนาคตก็คงไม่เป็นเพื่อนกัน
ถ้าเขาไม่คืน หรือเราทวงก็ผิดใจกัน ตัดปัญหาให้เขาไม่พอใจแต่แรกเลย ช่วยได้ก็ช่วยตามสมควร พีเคยมีคนมายืมเงินไปเปิดร้านอาหาร (แล้วเขาจะมาใช้เราเมือไร ) แน่นอนปฎิเสธ เขาก็ไม่คบเราแล้ว ก็ไม่ว่ากัน


โดย: newyorknurse วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:8:02:47 น.  

 
เขียนได้ดีดีมากครับ คุณก๋า
วัยรุ่นยุคไอโฟนซัมซุง ช่างเปราะบางจริงครับ
ความเข้าใจชีวิต กับ ภูมิต้านทานชีวิตสังคมต่ำ
วันก่อนวิทยากรมาบรรยายเรื่อง การบริการ พ่อเป็นหมอ แม่เป็นหมอ สอนลูกให้เรียนได้เกรด A เพราะพ่อแม่เรียนเก่งทั้งคู่ไม่เคยได้เกรด B ผลลูกสอบได้เกรด B 1 วิชา ผลฆ่าตัวตายครับ
การฆ่าตัวตายสำหรับวัยรุ่นสมัยนี้ง่ายมากครับ บางคนแค่อกหัก สอบไม่ติดคณะที่ต้องการ หรือ แค่โดนดุ

เน็ตที่บ้านยังใช้ไม่ได้ครับ
โหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:8:04:08 น.  

 
เศร้าค่ะ
.
.
.
หน้าฝน เปียกแฉะแบบนี้
เห็นหอยทากอยู่บ่อยๆ ค่ะ
ยังภาวนาให้ทุกตัวรอดปลอดภัย


โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:8:07:17 น.  

 
คงอารมณ์ชั่ววูบ
แต่คนเวลาเมา มักจะคุมสติตัวเองไม่อยู่ เศร้าๆคิดฟุ่งซ่านยิ่งน้องอุ๊ทำตัวแบบไม่แคร์
แต่จิตส่วนลึก มันเจ็บปวด ..ไม่รุที่พระท่านเรียกว่า เบียนเบียดตัวเองหวรือเปล่า


โดย: ขุนเพชรขุนราม วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:8:29:04 น.  

 
โหวตค่ะ

คนบางคนก็เปราะบางจริงๆ นะคะ

และอารมณ์ที่จะตัดสินใจอะไรบางอย่าง มันก็แค่ชั่ววูบจริงๆ



โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:8:49:30 น.  

 
อ่านแล้วเศร้ามากเลยค่ะพี่ก๋า

พี่ก๋าน่าจะตกใจมากๆ เลย พอได้ทราบข่าวนี้

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เป็ดสวรรค์ Photo Blog ดู Blog
หอมกร Movie Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog


โดย: kae+aoe วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:9:08:53 น.  

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Close To Heaven Food Blog ดู Blog
ซองขาวเบอร์ 9 Pet Blog ดู Blog
พรไม้หอม Health Blog ดู Blog
พรหมญาณี Dharma Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น



สวัสดีวันพุธที่ร้อนๆๆๆๆค่ะพี่ก๋า






โดย: ญามี่ วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:9:25:18 น.  

 
อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ น้องอุ๊อารมฌ์อ่อนไหว
และเปราะบางมากเลยนะ
มีเยอะเลยค่ะที่เป็นแบบนี้ บางคนดูภายนอกแข็งแกร่งและเก่งมากมาย
แต่จริงๆแล้วเป็นคนที่ช่างคิดและเปราะบางมากถึงมากที่สุด
คิดไปก็แปลกดีนะคะ








โดย: mambymam วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:9:29:40 น.  

 
โหยยยย เศร้า มันคือ เรื่องจริงใช่ไหมคะ
ถ้าหนูเจอแบบนี้ คงสะเทือนใจ
ปล.เป็นบทกวีที่เพราะมากเลย


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:9:53:28 น.  

 
น้องอุ๊เปราะบางมาก น่าเศร้าใจค่ะ

ปล. ตอนนี้ลำลูกกาหลายจุดไม่มีน้ำใช้มาหลายวันแล้วค่ะ อันนี้ก็น่าเศร้าใจ


โดย: Raizin Heart วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:10:34:25 น.  

 





ความอ่อนแอ .. ฆ่า ตัวเราเอง ..

ไม่มีใครฆ่าเราได้หรอกค่ะ ..

นอกจาก ตัว เรา เอง ...



และ ..

ไม่มีใคร ฉุด .. ประคอง เราให้ยืนขึ้นได้ เหมือนกัน ..

นอกจาก ตัว เรา เอง ...



รัก น้องอุ๊ ค่ะ ..






โดย: foreverlovemom วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:11:06:17 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณก๋า

อ่านจบ อึ้ง เลยค่ะ ไม่รู้จะโหวตหมวดอะไรให้ดี
เพราะไม่แน่ใจว่านี้คือเรื่องจริง หรือเรื่องเล่า
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง หรือเรื่องเล่า แต่มันเป็นเรื่องที่เศร้ามาก
มันสะท้อนปมในชีวิตของแต่ละคนได้เป็นอย่างดี
แต่ละคนย่อมมีเปลือกกันทั้งนั้น อยู่ที่ว่าเปลือกนั้นจะหนาหรือเปราะบาง
เปลือก เป็นสิ่งห่อหุ้ม ปกปิด บางสิ่งภายในเอาไว้
ซึ่งเราไม่อาจรู้ได้เลยว่าภายในเปลือกนั้นคืออะไร
เปลือกของไม้ ก็มีแก่น มีกะพี้ แต่ภายในเปลือกของคนนี่สิ มันน่าคิดนะคะ

สังคมสมัยนี้ อ่อนไหวเปราะบางมาก
ความจริงใจก็หายากยิ่งกว่าน้ำในทะเลทราย
ลิ้นไม่มีกระดูก พูดได้สาพัดสารพัน รักเคารพมากมาย
หลายราย สุดท้ายแล้วก็ไม่เหลือแม้แต่มิตรภาพดี ๆ ให้กันได้อีกต่อไป
ยิ่งคนที่ไม่รู้ธรรมชาติ ไม่รู้ธรรมะ ยิ่งเหมือนคนตาบอด ใจบอด
มองตัวเองเป็นหลักเท่านั้น คนอื่นจะเดือดร้อนเพียงใดไม่สนใจ
ขอเพียงตัวเองรอดตัว รอดพ้นสถานการณ์ต่าง ๆ ที่ไม่น่าพึงใจได้เป็นพอ

เรื่องของน้องอุ๊ เปลือกของเธอช่างเปราะบางเหมือนอย่างที่เธอเขียนไว้
เธอคงไม่มีใครที่จริงใจด้วย น่าเสียดาย นึกไปถึงหัวอกพ่อแม่จะชอกช้ำเพียงใด
มันเป็นเรื่องเศร้า ที่อ่านแล้วอึ้งจริง ๆ ค่ะ
อยากค้นหาว่าที่แท้ภายใต้เปลือกที่แสนจะบอบบางนั้นคืออะไร



โดย: พรหมญาณี วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:11:09:34 น.  

 
อ่านแล้วก็เศร้าค่ะ อารมณ์ชั่ววูบทำร้ายคนมานักต่อนักแล้ว

ทักทายยามสายค่ะพี่ก๋า


โดย: blog pu วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:11:29:21 น.  

 
เขียนได้ดีจังค่ะคุณก๋า ... พี่ว่ามีเหตุการณ์ลักษณะนี้ เกิดขึ้นบ่อย ๆ เหมือนกันนะ ชีวิตคนเราถ้าขาดเพื่อน ขาดความมั่นใจ ชีวิตลุ่มลึกอยู่ในโลกของตัวเอง ... บางทีตัดสินออกมาลักษณะนี้ง่าย ๆ ได้เหมือนกันเนาะ

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog


โดย: Tristy วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:12:07:01 น.  

 
นี่เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องจริงใช่มั๊ยคะคุณก๋า
อ่านแล้วเศร้านะคะ ความเหงาและเปราะบางในใจ
หรือเพราะอารมณ์ชั่ววูบแท้ ๆ ทำให้คิดสั้น
น่าเสียดายนะคะ ยังไม่ได้ตอบแทนพระคุณพ่อแม่เลย


โดย: เนินน้ำ วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:13:36:43 น.  

 
เขียนดีเจ้า


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:13:49:24 น.  

 





อา คุณก๋า .. ลื้อ แต่ง ธรรมดา ..

แต่ .. อั๊ว In มากเลย ..

วันหลัง .. เพลาๆ มือ หน่อย ..

ยังงี้ .. คนอ่าน ..



แย่ ..







โดย: foreverlovemom วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:14:04:36 น.  

 

มีความสุขมากมากนะคะ


โดย: white in the dark วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:14:09:26 น.  

 
อารมณ์ชั่ววูบ เตือนตัวเองเสมออย่าขาดสติ


โดย: Kisshoneyz วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:14:17:54 น.  

 


น้องก่าเขียนเก่งมากอ่านแล้วเสร้าเลย เมื่อวานกทม

ฝนตกแล้วอยากให้วันนี้ตกอีก เห็นข่าวบอกว่าน้ำใน

เขื่อนมีใช้ถึงแค่3 ส.คถ้าจริงก็เศร้าเหมือนกันนะ


โดย: พรไม้หอม วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:15:13:04 น.  

 
โล่งใจไปที ที่เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นนะคะ


โดย: kae+aoe วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:16:49:36 น.  

 
ไม่ใช่เรื่องจริงเนาะคุณก๋า

มีข่าวเศร้าจะแจ้งให้ทุกคนทราบ นาวสาว.......

ไม่ต้องแก้แล้วมัง จะหมดวันแล้ว


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:17:25:56 น.  

 
ทักทายจ๊ะก๋า

พี่มาอ่านงานตะพาบของก๋า บอกเลยว่าเขียนได้ดีมาก
ทำให้นึกถึง เรื่องสั้น ในสมัยวัยรุ่น ที่ชอบอ่าน
สมัยโน้น จะมีการเขียนเรื่องสั้น บทกลอน ไปลงนิตยสารวัยรุ่นชื่อดัง
บางคนก็ได้รวมเล่มงานเขียน ของตัวเองด้วย

กะว่าก๋า Literature Blog



โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:19:09:51 น.  

 
หวัดยามเย็นค่าฝนตกแล้วอากาศดีนะคะ. ดีจัง


โดย: mariabamboo วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:19:49:47 น.  

 
โห...คุณก๋าเขียนเรื่องเล่านี้ได้ดีเยี่ยมเลยค่ะ
เห็นภาพเลย เล่าผ่านประสบการณ์ตรงเลยป่ะค่ะ

เค้าโครงเรื่องดีมากด้วยค่ะ อ่านแต่ละบรรทัดแล้วอยากติดตาม
อยากรู้ต่อตามติดตลอดจนจบเลยค่ะ เป็นเปลือกที่ห่อหุ้มชีวิตของคนๆหนึ่ง
ที่ปกปิดความดี-ความไม่ดี หรือตัวตนของคนไว้นั้นมีจริงนะค่ะ
อยากกดโหวตให้ แต่ว่าหมดตัวหมดโหวตซ๊ะแล้ววันนี้คร้า

ปล. เมื่อคืนดูทีมรักมาไทยได้แค่ผ่านจอ ท่ามกลางสายฝนเมืองไทย ฟินมาก....
แต่ขาย ราฮีม ไป สโมสรได้เงินเยอะ ชอบขายตัวเก่งๆไปเพราะเงิน
คาดว่าซีซั่นหน้า ซื้อตัวเพิ่มมาถึง 8 คนแล้ว ทีมน่าจะคึกคักเล่นดีขึ้นน๊อ 555


โดย: Tui Laksi วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:21:10:12 น.  

 
นานๆจะได้เห็นพี่ก๋าเขียนแบบเรื่องสั้นนะครับเนี่ย

พี่ไม่อยากมีเซ็กส์กับคนที่พี่ไม่ได้รัก << อันนี้หล่อสุดๆ ถ้าเกมจีบสาวอันนี้คงเป้นรูทลับการกระเทาะเปลือกตัวละครหญิงคนนี้ อิอิ
เคลียร์อีเวนท์พิเศษได้อ่านกลอนด้วยนะครับ เห็นบทกวีคิดว่าผู้หญิงคิดอะไรได้ ที่ไหนได้ ดันฆ่าตัวตายไปซะงั้น -_-"

สงสารหอยทาก หน้าฝนเดินระวังเท้ากันด้วยนะครับ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: ชีริว วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:21:54:04 น.  

 
แวะมาเยี่ยมครอบครัวพี่ก๋า มาดาม และน้องหมิงค่ะ

หมิงน้อยโตเป็นหนุ่มแล้วแน่ๆเลย มอลลี่ไม่ได้มาเยี่ยมนานมากกกกกก

แล้วจะแวะเข้าไปอ่านบ่อยๆนะคะ


โดย: คนอ่อนไหวที่แกล้งใจแข็ง (Tukta21 ) วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:22:04:41 น.  

 
ป.ล.เรื่องนี้ที่อ่าน เศร้าจังค่ะ


โดย: คนอ่อนไหวที่แกล้งใจแข็ง (Tukta21 ) วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:22:10:37 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า...

น่าสงสารชีวิตของน้องอุ๊จัง...!!


โดย: อ้อมแอ้ม IP: 49.230.201.155 วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:22:32:46 น.  

 
ซีซั่นหน้าที่ใกล้จะถึงนี้ โล๊ะแบบหมดสัญญาเกินครึ่งทีมเลยค่ะ
ตัวใหม่ๆยังเด็กแต่มีความมุ่งมั่นได้เล่นทีมใหญ่กับลิเวอรพูล
แฟนๆคงได้เห็นฟอร์มใหม่ที่ไฉไลกว่าเดิมนะค่ะ
มิลเนอร์นี่ หงส์ฯเราได้มาแบบฟรีเลย จากแมนซิ
แต่จ่ายให้ราฮิมถึง 45 ล้านปอนด์ ที่เป็นค่าตัวนักเตะสูงสุดในอังกฤษขณะนี้เชียวละค่ะ

ปล. ซีซั่นหน้าเราต้องมานั่งจำชื่อเด็กใหม่อีกถึง 8 คน คริ คริ

หลับฝันดีค่ะคุณก๋า


โดย: Tui Laksi วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:22:46:10 น.  

 
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
อ่านแล้วเศร้านะคะ

แม้เปลือกจะเปราะบาง แต่ถ้าดูแลรักษาให้ดี ก็ปกป้องเปลือกบางนี้ได้
อยู่ที่ตัวเราแล้วค่ะ
น้องอุ๊คิดผิดไปน่ะ ซ้ำเติมเปลือกบางๆของตัวเอง
สุดท้ายก็แตกสลาย

น่าเศร้ามากค่ะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:23:17:16 น.  

 
ว่าจะบอกว่าถือว่าให้เกียรติผู้ตาย แต่คงไม่ได้ละไปดูเฉลยที่บ้านปอป้ามาแล้ว ตรงๆ เลยคือไม่ชอบการพูดลักษณะแบบที่น้องอุ๊พูดเลย ประเภทท้าทายให้ทำ หลายคนมักจะหลงกับคำท้าทายแบบนี้ จนทำในสิ่งที่ถูกท้าทาย พี่ก๋าคิดว่ามันเหมือนเหตุการณ์อะไร คิดออกมั้ยครับ? คนที่จะติดยาเสพติด

หลายคนที่ติดยาก็มาจากการท้าทายจากเพื่อนแบบนี้แหละ ท้าทายว่าไม่กล้า ผู้ชายรึเปล่า สุดท้ายกลัวไม่เป็นที่ยอมรับแล้วก็ติดยา

ผมไม่ชอบระบบรับน้องเลย เคยอยู่ในระบบแบบนั้นมาก่อน และตอนนี้มองกลับไปรู้สึกว่าไร้สาระ แม้จะไม่เคยว๊ากก็ตาม พวกเขาเคยทำอะไรกันบ้าง งานการก็ไม่เคยทำหาเงินเองยังไม่ได้จะไปสอนคนอื่นเรื่องความอดทน

ผมอ่านบทความของพี่ก๋าเกี่ยวกับกิจกรรม มันทำให้ผมนึกถึงบทความภาษาจีนที่เลยเรียนมา ไว้มีโอกาสจะเอามาแปลให้อ่านกัน มันเหมาะกับเด็กที่เรียนมหาวิทยาลัยมาก และมันทำให้ผมรู้สึกว่ากิจกรรมหลายๆ อันของเรานั้นไร้สาระเกินกว่าจะรับได้

นี่ถือเป็นบทความที่ดี อ่านแล้วได้ข้อคิดมาก ถ้าวันนั้นพี่ก๋าไปกับน้องวันนั้นอาจจะติดเอดส์ไปแล้วก็ได้ เธอเปราะบางมาก และเธอก็แตก ดีที่เป็นเรื่องแต่ง แต่ให้ข้อคิดดีโหวตข้อคิดธรรมะให้เลย เดี๋ยวนี้ผมไม่ค่อยประกาศว่าโหวตให้ใครตรงๆ แบบนี้หรอก

+


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:23:27:35 น.  

 
สวัสดีค่า พี่ก๋า ^^
มาอ่านตั้งแต่บ่ายค่ะ แต่เมนท์ไม่ถนัด
เรื่องสั้นเหมือนเรื่งจริงเลยนะคะ

นึกว่าพี่คนนี้เป็นพี่ก๋าอะ
้ถ้าช่วงเรียนมหาลัยละก็ มีผู้หญิงแบบน้องคนนี้เยอะเลย
ยิ่งสังคมเปิดกว่างก็ยิ่งฟรี
เหมือนเมืองนอกเข้าไปทุกทีแล้ว

น้องเค้าตัดสินใจชั่ววูบจริงๆ
คงเหงา อ่อนไหว
อยากได้ความจริงใจแต่หายากกับเหตุการณ์แบบนี้
ทั้งกลอนทั้งเนื้อเรื่องเข้ากันมากค่ะ พี่ก๋าเขียนเรื่องสั้นเก่งนา
เขียนบ่อยๆนะคะ

ขอบคุณสำหรับตะพาบข้อคิดดีๆค่า



โดย: lovereason วันที่: 16 กรกฎาคม 2558 เวลา:1:31:20 น.  

 
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

เขียนแบบนี้ เลยรีบโหวตให้เลยครับ... บางครั้ง
เราก็พบ เห็น สัมผัส ชีวิตของคนรอบข้างแบบ
นั้น... บางครั้งเราก็ไม่เข้าใจว่า ทำ ทำไม


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 16 กรกฎาคม 2558 เวลา:5:16:32 น.  

 
ชีวิตที่อ่อนแอบางทีก็ต้องสร้างเปลือกหนามาไว้คุ้มครองใจตน แต่ไม่ได้คุ้มครองกายตนเลยแม้แต่น้อย น่าเสียดายความไร้เดียงสาที่อยู่ภายในของน้องอุ๊มาก เธอดูเจนจัดโลก แต่จริงๆ แล้วเธอไม่ร้จักโลกเลยด้วยซ้ำ เพราะถ้าเธอรู้ทันโลก เธอจะไม่เลือกฆ่าตัวตาย


โดย: Mintra-april วันที่: 16 กรกฎาคม 2558 เวลา:14:42:29 น.  

 
จบเศร้าจัง เปลือกแตกเสียแล้ว


โดย: ชลบุรีมามี่คลับ วันที่: 17 กรกฎาคม 2558 เวลา:14:42:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]