:: กำลังใจ ตอนที่ 12 ::
:: กำลังใจ ตอนที่ 12 ::
ภาพและคำ : กะว่าก๋า
44.
ชายชราคนหนึ่งสอนฉันว่า เราไม่จำเป็นต้องรู้ไปจนหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ควรรู้ว่าจะต้องรู้อะไร และไม่จำเป็นที่จะต้องไปรู้อะไรบ้าง ศิลปะแห่งการใช้ชีวิต จึงไม่ใช่การแบกทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วออกเดินทาง แต่คือการรู้จักเลือกวางสัมภาระหนักหนาลง เลือกแต่สิ่งที่จำเป็นจริงๆ เพื่อจะได้ออกเดินทางอย่างเบาตัว
45.
สุดทางความทุกข์ คือ ความเข้าใจ ยิ่งยื้อยิ่งอาลัย ใจยิ่งเจ็บปวด อภัยไม่ได้ ขอโทษใครไม่เป็น ชีวิตจะร่มเย็นได้อย่างไร ?
46.
เมื่อหยุดทุกข์ ก็หยุดท้อ เมื่อหยุดท้อ ก็หยุดถอย เมื่อหยุดถอย จะเป็นช่วงเวลาทีได้เดินต่อไปข้างหน้า จะเดินต่อไปได้ ย่อมต้องใช้แรงใจไฟฝัน แรงใจไฟฝันสร้างได้ด้วยกำลังใจ และกำลังใจที่ดีที่สุด ต้องเริ่มต้นที่ตัวเราเอง
47.
แสงจะสิ้นสูรย์ อาดูรจนสิ้นเศร้า ทุกข์ซ้อนซ่อนในเงา หากเราไม่เข้าใจความเป็นจริง
เกิดดับลับล่วง สิ่งทั้งปวงไม่คงที่ ทุกสิ่งล้วนหมดไม่เหลือดี มีแล้วหมด --- คือ สัจธรรม
ทุกสิ่งล้วนหมดไม่เหลือมี มีแล้วหมด --- คือ สัจธรรม !!!
Create Date : 06 กรกฎาคม 2557 |
Last Update : 6 กรกฎาคม 2557 6:34:11 น. |
|
27 comments
|
Counter : 1612 Pageviews. |
|
|
|
|
ชีวิตเป็นเรื่องละเอียดอ่อน การดำเนินชีวิตให้มีความสุขทั้งกายและใจ
นี่ไม่ใช่เรื่อง ง่ายๆ เราต้องผ่านเจอทั้งสุขทั้งทุกข์
มาอย่างโชกโชน กว่าจะเข้าใจชีวิตนะครับ
พวกสัตว์ต่างๆนี่ ถือเป็นตัวอย่างที่ดีในการใช้ชีวิตให้เราได้
สัตว์ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง เท่าที่จำเป็นจริงๆเลยนะครับ
ไม่งั้นเราคงเห้นนกพิราบใส่สร้อยเพชร ไก่สะพายกระเป๋าแอร์เมสกันบ้างละครับ 555