- แล้วผมจะพยายามเผชิญหน้ากับความกลัวด้วยเหตุและผลให้มากขึ้นด้วยสติที่มีอยู่จำกัด (ในที่แคบๆๆ) นะครับพี่หมื่นก๋า...

- การกลัวที่แคบมันมีสาเหตุมาจากจินตนาการในวัยเด็กของผมจริงๆ เล้ย (ฉลาดคิดอย่างเดียว) นี่ก็แสดงว่า ผมกลัวเจ้าจินตนาการด้วยใช่ป่ะพี่

- ขอบคุณครับพี่ บล๊อกนี้เต็มๆ พี่หมื่นก๋า มีตัวที่สามารถคัดกรองหรือฆ่าเจ้าจินตนาการในทางลบไหมพี่ อยากได้ๆๆ

....I'll tell you my fear of bugs, the palmetto bug.....ew...

ความกลัวเกิดจากการฝังใจในวัยเด็กแน่นอน
เพราะพี่น่ะกลัวที่สุดก็คือความสูง เพราะตอน
เด็ก ๆ ตกบันไดบ้านซึ่งเป็นบ้านชั้นเดียวแบบ
บ้านชนบททั่วไป จุกแอ๊ก..หายใจไม่ออกเลย

ตอนนี้พี่ไม่สามมารถไปยืนริมหน้าต่างสูง ๆ
หรือขึ้นลิฟแก้วแล้วหันหน้าออกมาต้องหัน
หลังหรือไม่ก็หลับตาเอา(อิอิ..กลัวคนอื่นรู้)

เคยกลัวผี.......มากตอนเด็ก ๆ พอตอนที่
ทำงานอยู่โรงพยาบาล และต้องเฝ้าพ่อ
เฝ้าแม่ เฝ้าสามี ที่โรงพยาบาลกินนอน
ทำงานที่โรงพยาบาล มันก็แปลกนะความ
กลัวมันก็หายไปได้เหมือนกัน

คุณก๋าเลี้ยงหมิงหมิงให้ดีนะพยายามอย่า
ไปฝังใจให้เขากลัวอะไร ผู้ใหญ่นั่นแหละ
เป็นคนชี้นำให้เด็กกลัว ชอบหลอกโน่น
หลอกนี่ให้เด็กกลัว เพื่อผู้ใหญ่จะได้สบาย
ทำอะไรก็ให้เขาทำให้เขาเรียนรู้..ด้วยตัวเขา
แต่เราคอยมอง คอยดู

คุยยาวเลย สงสัยไม่ได้เจิมซะและ....555

แต่กลัวผีนี่แก้ไม่หายนะค่ะ หมื่นตา อิอิ กลัวเหมือนตอนเด็กๆ ยิ่งขึ้นลิฟ คนเดียวตอนกลางคืน อึ๋ย อย่าพูดดีก่า
น่ากลัว ค่ะพี่รันเจอมาแว้ววววววว อิอิ
มีความสุขค่ะ

อ่านแล้วได้ข้อคิดดีค่ะ พี่จะพยายามนำไปใช้กับเรื่องความกลัวของพี่ พี่เคยเกิดอุบัติเหตุบนฟรีเวย์ประมาณสามปีที่แล้วค่ะ เชื่อไหมค่ะตั้งแต่นั้นพี่ไม่กล้าที่จะขับรถบนฟรีเวย์ ขับรถไปไหนไม่กล้าไปไกล ๆ กลัวเกิดอุบัติเหตุ

พี่อ่านเรื่องนี้ พี่จะต้องนำไปใช้กับความกลัวของพี่ คื่อต้องเผชิญและกล้า

ขอบคุณคำแนะนำเรื่องเน็ทอืดค่ะ พี่คิดว่าเป็นเพราะเวป
บล๊อกแกงค์ค่ะ เพราะเวลาพี่เข้าเน็ทเวปอื่น ไม่อืดค่ะ

ขอบคุณน่ะค่ะ

ถ้าไปเยี่ยมพี่ที่บล๊อก ช่วยชวนมาดามมาเยี่ยมด้วยน่ะค่ะ มาดามของน้องต้องชอบแน่ ๆ เลยค่ะ

Last Update : 22 กรกฎาคม 2551 5:40:54 น.

^
^
^

ใครมันจะตื่นมาเจิมทันละที่นี้

^
^
^

ดีดีตื่นมาเจิมทันนะพี่แหม่ม
แต่ไม่ได้มา
ก็ใครจะนึกล่ะน๊าว่าพี่ท่านอัพบล็อกแต่เช้าขนาดน๊านนนน

กลัวคนดำ<<<<<ไม่กลัว ดำอยู่แว๊วววว

โห...
ทั้งวิชาเกิน เอ้ยการ
ทั้งหลักธรมม
สุดยอด คุณพ่อก๋าเจงๆ

-ฮาเซอะเมอะปะเหล๊อะขี้เต๋อ---มันแปลว่าอิหยังหนอ

ตื่นเช้าจังคะพี่ อรุณสวัสดิ์ยามเช้าคะ มาทักทายหมื่นตากับข้อคิดดีๆคะพี่....ที่จริงแล้วสาวแค่เป็นคนที่รักแมวคนนึง แต่ไม่ใช่เป็นคนที่ใส่ใจรายละเอียดอะไรมากนัก ถ้าถามว่าคนที่รักและใส่ใจแมวจริงๆ พี่สามารถเจอได้กับเพื่อนๆในห้องแมวพันทิบคะ ทุกคนทุ่มเทมากกว่าเยอะเลย สาวเป็นแค่เศษเสี้ยวที่อยู่ในนั้นเท่านั้นเองคะ ขอบคุณสำหรับคำชมคะ

โอวววววววววว

ข่าว กรอง กาน โจน ลา กำ รั่ว ก้าบบบบบบบ

เปี่ยน แผน ก้าบบบบบบบบบบบบ

ม่าย คา โมย จูบ แว้ว ก้าบบบบบบบบบบบบบบ

จูบ น้อง หมิง หมิง ซึ่ง หน้า เยยยย ก้าบบบ

ล็อก แขน ขา

แว้ว

จูบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

5555555555555555555555555555555555

แก้ม น้อง เปน พวง เยย ก้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

จูบ ที

จา หมูก พรี่ เอม คง จม

หาย ปาย กะ แก้ม ใส ใส ของ น้องงงงงงงงงง

เจ้ เอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

เจ้ จา กิน เดกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

นึก นึก....
ว่ากลัวอะไรบ้าง
ถ้าเป็นพวกสัตว์เล็กเล็กหน้าตาไม่น่ารัก
คงไม่ได้เรียกว่ากลัว
แต่แขยงมากกว่า
กลัวผีไหม...เมื่อก่อนก็คงกลัวค่ะ
เราะไม่รู้หรอกว่าผีน่ากลัวยังไง
แต่ถูกปลูกฝังมาแล้วว่าถ้าได้ยินคำว่า “ผี”
เราจะต้องกลัว เพราะ “ผี”มีไว้ให้กลัว


แต่ถ้าเรายิ่งกลัวอะไร
เราจะยิ่งถูกแกล้ง
มันเหมือนกับเป็นจุดอ่อนของเรา

คนเรานี่ก็แปลกนะคะ
ไม่ว่าเป็นญาติพี่น้อง หรือเพื่อน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...คนใกล้ชิด
ถ้าเห็นว่าเรากลัวอะไร
ก็จะยิ่งใช้สิ่งนั้นมาแกล้งเรา
เหมือนเป็นจุดอ่อนของเรา

ถ้าเรากลัวหนอน...หนอนก็จะลอยอยู่ตรงหน้าเรา
ถ้าเรากลัวความมืด ถ้ามีโอกาสก็จะปิดไฟทันที
หรือถ้าเรากลัวความสูง
ก็จะลากเราไปยืนที่ที่หมิ่นเหม่จะตกลงมาได้
และแน่นอน
ทำท่จะผลักเราให้ตกลงมา ทำให้เราใจหายวูบ

ดี.อยู่ในกลุ่มเพื่อนที่ค่อนข้างเล่นกันแรง
อย่าได้เผลอออกมาเชียวว่ากลัวอะไร
เพราะเจ้าจะได้สิ่งนั้น

เพื่อนดี.คนนึงกลัวแมลงสาบมาก
ก็ได้แมลงสาบส่งมาเป็นของขวัญวันเกิดให้

ความกลัวของคนคนนึง
มักจะเป็นเรื่องที่น่าขบขันของคนอีกหลายคน
คนที่กลัวอะไร...จะถูกแกล้งด้วยสิ่งนั้นเสมอ


ดี.สยบการถูกแกล้งด้วยการนิ่ง
กลัว แต่นิ่งๆ
ไม่กรี๊ด ไม่แสดงท่าที
โดนเพื่อนแกล้งโยนอะไรที่เรากลัวๆมาใส่
(ไม่บอกล่ะ...ว่ากลัวอะไร
บล็อกพี่ก๋า เพื่อนๆพี่ๆดี.เข้ามาอ่านกันเยอะนะ ขอบอก)

ดี.ก็จะสยบความกลัวด้วยการนิ่ง
พอเรานิ่ง คนจะแกล้งเค้าก็ไม่สนุกแล้ว ก็ไม่แกล้งดีกว่า
แต่ความจริงคือกลัวแทบตาย


ไม่ว่าความกลัวอะไรก็ตาม
เราก่อขึ้นมาเองในใจเรา
ถ้าจะผ่านพ้นความกลัวไปให้ได้
ตัวเราเท่านั้นจะเป็นผู้พาไป



อย่างที่หมื่นตาว่าค่ะ...
ถ้าเราแก้ความกลัวไม่ได้
เราก็จะต้องอยู่กับความทุกข์


อย่างดีดี...
ถ้าดีดีกลัวว่าถ่านจะไม่รัก
ดีดีก็จะทุกข์เพราะถ่านไม่รัก
แต่ถ้าดีดีเชื่อว่าถ่านรักดีดี
ดีดีก็จะไม่ทุกข์
เพราะใจรู้อยู่แต่ว่าถ่านรักดีดี
แล้วดีดีจะต้องกลัวอะไร
แหะ แหะ

การสร้างความเชื่อทางด้านบวก
จะทำให้เราผ่านพ้นความกลัว
และความทุกข์ไปได้ค่ะ

มุมมองของดี.น๊า♥

เหอ ๆ ผมก็เป็น phobia อยู่สองสามอันเหมือนกันครับ ....... ตอนเด็ก ๆ ผมเคยตกบันได ทำให้ตอนนี้ผมกลัวความสูงและลงบันไดไม่เคยคล่องเลย ......... ตอนเด็ก ๆ ผมถูกพี่ที่ค่ายแกล้งให้จมน้ำ มาวันนี้ผมไม่เคยแตะเท้าลงน้ำอีกเลย ........ ตอนเด็ก ๆ ผมเคยไปดูเขาสวนสนามฉลองกาญจนภิเษกที่ราชดำเนินแล้วคนแน่นมากถูกอัดอยู่ในฝูงชน ตอนนี้ถ้าเจอคนแน่น ๆ ผมจะพยายามเลี่ยงไม่งั้นหายใจไม่ออก

ผมรู้สาเหตุของมัน แต่ก็ไม่เคยไปพยายามรักษามันสักที เพราะผมคิดว่าตัวเองยังไม่เป็นมาก และพอจะควบคุมตัวเองได้นิด ๆ ยังพอจะโชคดีอยู่ครับ

แต่มีอีก phobia นึงที่ผมรักษาไม่หาย และคงไม่ไปรักษา คือ cutiophobia ........ เจอคนน่ารักไม่ได้เป็นใจละลายทุกที่ 555+

(ชื่อนี่มันเอานะเฮีย)

แย่จัง ....... สามหนุ่มไปเยี่ยมเฮียก๋าแล้ว ความหล่อลดลงหรือเปล่าครับ

ความกลัวของหนูเป็นช่วงๆ อ่ะค่ะพี่ก๋า

มีเรื่องที่กลัวเยอะแยะไปหมดเลย สรุปไม่ได้ว่ากลัวอะไรแน่ แหะๆ

แต่หนูเป็นคนที่แบบว่า ถ้ากลัวอะไร หรือกังวลอะไรมากๆๆๆ เข้า พอถึงจุดนึง ก็จะช่าง หัว มาน แล้วก็ลุยมันซักตั้งเรยอ่ะค่ะ ^^"

น่ากัวเน้อ หนูเนี่ย.......

^
^
^สวัสดีค่ะ น้องดี ดี

กลัวไรง่ะ...บอกหน่อย พี่ไม่แกล้งตอนมืด


สบายดีนะ ดูแลสุขภาพน๊า งานคงไม่ทำให้หัวฟูแล้วนะ

สนใจแต่หมิงหมิง หมื่นตาบ่สนเด้


มักเบิ่งหมิงหมิง

ให้ข้อคิดดีจังเลยค่ะ จะเก็บเอาไปสอนลูกบ้าง

ป.ล. ชอบชื่อ "กะว่าก๋า" จังเลยค่ะ เก๋าดี

หวัดดีค่ะคุณก๋า มาดาม น้องหมิงหมิง
วันนี้วันดี สีชมภูค่ะ
สุข สดชื่น สดใส นะคะ

คนบางคนกลัวความผิดพลาด จนไม่กล้าตัดสินใจทำอะไรเอง ต้องขอความเห็นจากคนอื่นเสมอๆ

อย่างนี้ทำยังไงดีล่ะคะ

ว้า

คุน พ่อ นั่ง เฝ้าน้อง

ม่าย หลับ ม่าย นอน

แว้วววววววววววววววว

เจ้ เอมมมมมมมมมมมมม

จา ปาย คา โมย จูบ น้อง

ยางงงงงงง งายยยย ดี ก้าบบบบบบบบบบบบ

หวัดดีน้องก๋า..
เมื่อวานพี่ยังไม่กล้าวิ่งซ้ำ...
แต่..วันนี้ เจอกันลู่วิ่ง

โอ้ว พี่กลัวหลายอย่างมากแต่ที่แน่ๆเป็นเลื้อยคลานโฟเบียอ่ะก๋า

สวัสดีครับคุณก๋า

ไม่ว่าอะไรที่ฝังใจตั้งแต่เด็กจะแก้ยากทั้งนั้นครับ
ทั้งเรื่องดีและเรื่องไม่ดี เพราะฉะนั้น ลุงหนูหล่อเอา
หลานหมิงหมิงมาคืนแล้วครับ ไม่รับเป็นสมุนโจร
ปล่อยลุงไปตามทางคนเดียวเถอะ ฮือฮือ ลุงผิดไปแล้ว

ตื่นมาตั้งแต่ตีสองเลยเหรอครับ นั่นก็ฤกษ์ดาวโจร
เลย แต่คนละดาวกะ ดาวน์โจนส์ นะครับ ฮี่ฮี่

สวัสดีครับคุณน้อง N_Nirvana


หุหุหุ

กลัวแบบนี้ดีออกครับ

กลัวจนถึงขีดสุด
แล้วก็ไม่กลัวไปเลย
เป็นวิธีแก้ไขความกลัว
แบบหนามยอกเอาหนามบ่งจริงๆเลย อิอิอิ

สวัสดีพี่ซอมพอแสด กับ พี่หนูหล่อค่ะ


ดี.ไม่ได้ตอบที่บล็อกนะคะ
แวะมาทักทายพี่ทั้งสองคนที่บ้านพี่ก๋าแทน อิอิ

มีความสุขมากๆๆนะคะวันนี้



กลัวอะไร....มะบอกอ่ะค่ะ
ดีดีรักษาความลับเก่ง

อะไรที่เป็นความลับ
บอกแถวนี้ไม่ปลอดภัยค่ะ
ถ้ามาที่นี่
ต้องมาแบบในที่แจ้งอย่างเดียวเลย
เพื่อน พี่ ดี.ซุ่มอยู่หลายคน
ชอบมาอ่านกัน
แต่ไม่แสดงตัว

เป็นที่รู้กันว่า
ถ้าอยากรู้ว่าดีดียังมีชีวิตหรือเปล่า
ต้องมาดูที่นี่
ดูที่บลอกดี.ก็ไม่รู้อ่ะน๊า

กลัวหลายอย่างอะ คุณก๋า....

ความสูง ก็กลัว ...ต้องหาเรื่องไปปีนหน้าผา ให้หายกลัว

แต่อันนึงที่ทำยังไง ก็ไม่หายกลัวอะคุณก๋า...พี่อะกลัวแมลงสาบเป็นที่สุด....ฮึ๋ย..ขนลุกเลยนะเนี่ย

ได้ข้อคิดจังเลยท่านก๋า

แต่ถ้าถามว่าเคยกลัวอะไรแบบสุดขีดไหม มีอะไรฝังใจในวัยเด็กที่ทำให้กลัวจนถึงตอนนี้ไหม

ไม่มีเลยค่ะ

ดีดีกับเพื่อน
เราตกลงกันแล้วว่าเราจะเจอกันชาติเดียว
ชาติหน้าเราจะไม่เกี่ยวข้องกัน อิอิ
ยกให้พี่ก๋าหมดเลย ชิ๊ว ชิ๊ว


(พี่ดี.บอกว่าเวรกรรมมีจริง
ผีกับผีหนีกันไม่พ้นหรอก

แต่ไม่มีทางล่ะ
ชาติหน้านู๋จะไปเป็นนางฟ้า)

สวัสดีครับพี่หนูหล่อ


ตื่นตีสอง
แต่มาหลับหกโมงเช้าครับ 5555

หมิงหมิงหลับไปแล้ว
แต่พ่อหมิงหมิงอาการแบบนี้ครับ

อะไรที่เป็นความลับ
บอกแถวนี้ไม่ปลอดภัยค่ะ
ถ้ามาที่นี่
ต้องมาแบบในที่แจ้งอย่างเดียวเลย
เพื่อน พี่ ดี.ซุ่มอยู่หลายคน
ชอบมาอ่านกัน
แต่ไม่แสดงตัว

เป็นที่รู้กันว่า
ถ้าอยากรู้ว่าดีดียังมีชีวิตหรือเปล่า
ต้องมาดูที่นี่


^
^


มีคนสอดแนมด้วยรึเนี่ย



ใครน้อ อิอิอิ

น่าฉงฉานจัง... ไปแอบหอมฝ่าเท้า
เท่าฝาหอยสักทีก็หายแล้วครับ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

ความกลัวนี้แก้โดยต้องเผชิญหน้าและกล้า นั้นณีคงต้องไปฝึกเผชิญหน้ากับสิ่งที่กลัวเสียแล้ว อิๆๆๆ แต่ไม่รู้จะสำเร็จไหมเนี้ย อิๆๆ

น้องหมิง หมิง เป็นอย่างไรบ้างค่ะ งอแง ไหมเอย อ้อนคุณพ่อกับคุณแม่มากไหมค่ะ

เรากลัวความรัก แก้ยังไง

ผีไม่กลัวค่ะ

ผีหลอกไม่เท่าไหร่

คนหลอกนี่สิ ถึงคนหลอกก็ยังไม่กลัว แต่เกลียดเลย 555


หมิง หมิงนอนแล้ว แล้วทำไมท่านก๋าไม่ไปพักผ่อนบ้างละค่ะ เดี๋ยวหมิง หมิงตื่นมาก็ไม่ได้พักกันพอดี

หมิง หมิงตื่นมาต๊กกาใจ หน้าพ่อก๋าหรอกคร้า

มีคนคุมประพฤตินี่นา
คุณหนูดีดีก็อย่างนีแหละพี่ อิอิ

บางวันนะ....
ดีดีไม่ได้ใช้เน็ตเหรอวันนี้
พี่ไปอ่านที่บล็อกะว่าก๋าไม่เห็นดี.เลย

แหม๋...
บ้านนู๋ซะที่ไหนล่ะ
ว่าแล้วไปเปิดตู้เย็นบ้านพี่ก๋าดีกว่า อิอิ


กลุ่มพี่ดี.เค้าอยู่ตามห้องเฉลิมไทย สวนลุม สินธร ราชดำเนิน ฯลฯ
แต่ไม่ได้เขียนบล็อก เพราะขี้เกียจ
อ่านกระทู้อย่างเดียวค่ะ
แบบว่าว่างจากงาน ก็มาหาอะไรอ่าน
โดยมากถ้าเข้ามาอ่านที่บล็อก
ดี.เป็นคนส่งลิงค์ไปให้อ่าน
เพราะดี.จะอ่านก่อนอยู่แล้วว่าอะไรน่าสนใจ
พี่เค้าเข้ามาดูแล้วบอกว่า
ไม่รู้จะเริ่มอ่านอะไร ตรงไหน

นู๋เป็นประชาสัมพันธ์บล็อกได้เลยนะเนี่ย อิอิ

ส่วนคำถามที่ว่า

สามหนุ่มไปเยี่ยมเฮียก๋าแล้ว ความหล่อลดลงหรือเปล่าครับ

^
^

อันนี้ผมก็ตอบไม่ได้ครับพี่โย
เพราะความหล่อของผมมันคงที่มานานแล้ว
ก็น่าสงสารความหล่อของสามหนุ่ม
ที่อาจต้องลดลงเมือ่เจอความหล่อของพี่ก๋า

555555






โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:18:54 น.

...
...
...

หลักฐานมัดแน่นขนาดนี้ ......... ขอพี่กิ๋วกับหนู๋นีลอย่าปล่อยให้เฮียก๋าลอยนวลครับ!!!

ความกลัวนี่ตัดยากมาก พยายามในหลายๆครั้ง แต่นั่นแหละว่ามันเป็นความท้าทายที่ต้องใช้ความกล้าอย่างยิ่งให้การเอาชนะมันอย่างที่หมื่นตาว่า

ถึงกระนั้น... ก็จะพยายามต่อไปเพราะสิ่งนี้มันฝังรากลึก จนทำให้เราต้องใช้พลังงานอย่างมากในการขุดรากถอนโคนมัน สู้ๆ

ปี้เป็นคนตี้บ่าค่อยกลัวอะหยังซักเต้าใด
หุหุแต่ปี้กั๋วต๊กโต เพราะต๋อนเป็นละอ่อนปิ๊กเข้าบ้านต๋อนมืดๆ
แล้วมันกระโดดใส่ เห็นแล้วขนลุก

แต่โจกดีอยู่อย่าง บ่าเดี่ยวโต๊กโตก้าใค่ผ่อกะยังอยากเลย

สวัสดีก่อนตอนเจ้าคุณก๋า
จริง ๆ แล้วบ่เชิงนอนดึกลอเจ้า..
ปี้ปาหละอ่อนเข้านอนแล้วหลับไปกับลูก
ตื่นมาซักผ้าต๋อนตีหนึ่งป๋าย
ก่อเลยมานั่งก๊องแก๊งอยู่ตี้คอมพิวเตอร์เหียน่อย

ฮูปป้อแม่ลูก น่าฮัก น่าจังแต๊ แต๊

ความกลัว

พี่เคยเจอความกลัวในแบบแปลกๆ
กลัวแบบแมงมุม แมลงสาบ เป็นเรื่องธรรมดาไปนะคะ

ที่พี่เจอคือ น้องที่ทำงาน กลัวสำลี กลัวพวกปุยนุ่นขาวๆ
แม้แต่เมฆ รวมทั้งหมาพุดเดิ้ล ด้วยค่ะ กลัวจนขึ้นผื่นเลย

น้องอีกคนเป็นน้องการเงิน กลัวสีเหลืองค่ะ ฉนั้นกระดาษเอกสาร
สีเหลืองเธอจะเมินเลย รถแท็กซี่เหลืองยิ่งสยอง

อีกคนกลัวไม้ไอติมค่ะ พวกเซลล์เลยชอบแกล้งด้วยการเอา
ไม้ไอติมมากัดๆๆ เล่น ให้รู้สึกสยองเล่นๆ แบบนั้นค่ะ

แปลกดีนะคะ

ความหล่อของผมมันคงที่มานานแล้ว



ความหล่อหรือความอ้วนอ้ายก๋า

อย่ากลัว...อย่ากลัว

คิดถึงโฆษณานั้นเลยค่ะ

ความกลัวเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นเอง

ผมเคยกลัวความสูงครับ...
แต่ตอนนี้ค่อยยังดีขึ้นแล้วครับ...
ผมพยายามข่มใจปีนป่ายที่สูงๆบ่อยๆ...แล้วค่อยๆเพิ่มระดับความสูงขึ้นไปเรื่อยๆ
ตอนนี้ยืนอยู่ริมระเบียงตึกยี่สิบชั้นได้แล้วครับ

เหอๆ นาห์กลัวความสูงค่ะพี่
อย่างเช่นดาดฟ้า แต่มันก็มีข้อแม้ว่า
ถ้ามีที่กั้นก็จะไม่กลัวแล้ว
ตึกสูงแค่ไหนขึ้นลิฟท์ไปก็ไม่กลัวค่ะ
ขอแค่มีที่กั้นประมาณว่าคิดว่าตัวเองปลอดภัย
อย่างกระโดดหอก็ไม่กลัวนะคะ
เพราะขึ้นไปยืนแป๊บเดียวก็โดนถีบลงมา
หากไม่ยอมกระโดดลงมาเอง
เคยเจอเพื่อนโดนถีบลงมาตอนไปเข้าค่าย
แต่นาห์นี่สบายๆยังขอขึ้นไปกระโดดอีกรอบมันส์ดี

แต่ที่กลัวที่สุดก็นี่เลยค่ะ กลัวใจตัวเอง
มันเป็นอะไรที่ควบคุมอยากที่สุด

หวัดดีน้องก๋า พี่ก็กลัวลิฟท์อ่ะกลัวเข้าลิฟท์คนเดียวตอนกลางคืนดึก ๆ กลัวเจอปี๋ อะดิ เคยนะพี่เคยไปเฝ้าไข้แม่แล้วต้องออกจากโรงบาลตอนตีห้ามั้งเพื่อไปทำงานต่อรู้สึกว่าจะลงจากชั้น 5 มั้ง พี่ไม่เข้าลิฟท์อ่ะ พี่ลงบันไดแล้ววิ่งลงไปอย่างรวดเร็วเลยหละ 555+ เหตุการณ์มันก็นานแล้วนะแต่ยังจำฝังใจอยู่เลย เหนื่อยโคตร....

อืมมมมมม์

ชอบตอนนี้นะ ชอบอ่ะ

ความกลัวที่พอดี
ก็ทำให้เราไม่ประมาทในชีวิตนะคะ

แต่ถ้ามากเกินไป
ก็ทำให้เราขลาด

คุณพ่อพี่เคยพูดว่า ไม่กลัวผี แต่กลัวความมืด

เพราะเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในความมืด

พี่ก็เห็นด้วยค่ะ

พี่ว่าสิ่งที่เราควรกลัวคือ กลัวใจค่ะ ไม่ว่าจะใจตนเอง หรือใจคนอื่น

เพราะจิตใจที่ไม่ได้อยู่ในภาวะการควบคุมที่ดี สามารถสั่ง

ให้ใคร ทำอะไรก็ได้ .........น่ากลัวค่ะ ก๋าว่ามั้ย





สวัสดีวันอังคารค่ะ หนูหมิง หมิง

หวัดดีค่ะน้องก๋า ^ ^



วันนี้ว่าด้วยเรื่อง phobia อืมมม...น่าสนจาย...ยย...ค่ะ


อันนี้อาจเป็นประสบการณ์เฉพาะตัวบุคคลเนอะ..อย่างน้องชายพี่ตัวใหญ่โตแต่.....กลัวนก...ทั้งแบบบินได้และแบบทอดสุกแล้ว...เพราะเคยโดนไล่จิกตอนเด็กๆ...เดี๋ยวนี้ก็ยังเป็น...ส่วนตัวเองนิสัยไม่ค่อยเหมือนพ่อเท่าไหร่...แต่มีความกลัวสิ่งหนึ่งเหมือนกันเป๊ะ (สงสัยถ่ายทอดทางกระแสเลือด )


กลัวอะไรก็คงต้อง...หลีกเลี่ยง....สิ่งนั้นนะคะ


แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้...คงต้องรวบรวมพลังลมปราณอย่างสูงสุด...แล้วบอกว่าฉันต้องทำได้..


แต่บางคนพอกลัว...กลับเลือกที่จะทำลายสิ่งที่ตัวเองกลัว....นัยว่าเป็นกลไกป้องกันตัวเอง...นี่ก็อีกแบบ


ซึ่งดูแล้วก็....แปลกในความรู้สึก

ไปไถนาต่อก่อนละเจ้า...พ่อน้องหมิงหมิง

^ ^

สวัสดีตอนบ่ายวันอังคารค่ะ

ความกลัวมักเกิดจากประสบการณ์ที่ไม่ดีมาก่อน เช่นเคยโดนสุนัขกัดค่ะ ก็จะกลัวไม่กล้าเข้าใกล้ แต่จริงๆ ก็ไม่ใช่สุนัขทุกตัวที่จะเป็นเหมือนกัน เพราะสุนัขของเราๆก็ไม่กลัวค่ะ ก็เลยแล้วแต่สถานการณ์ค่ะ

สวัสดีต๋อนบ่ายเจ้าป้อหมิงหมิง...
ความกลัวก็เป็นรูปแบบหนึ่งของความคิด...
ถ้าเราเห็น และรู้เท่าทันมัน มันก็จะหยุดได้...

แต่มันไม่ง่ายอย่างที่พูดสิเนาะ ผู้คนจึงเต็มไปด้วยความกลัว เมื่อมีความกลัวก็ต้องแสวงหาที่พึ่ง แต่ที่พึ่งใด ๆ ก็ไม่อาจช่วยเราได้ตลอดกาล เว้นแต่เราจะทำตัวของเราให้เป็นที่พึ่งแก่ตนเองได้

เมื่อนั้นเราก็สามารถจัดการกับความกลัวของตัวเอง...

แม่นก่เจ้า น้องหมิงหมิง ?

กึ๊ดเติงหาหมิงหมิงแล้วเน้อ...
ป้อหมิงหมิงหยังมาหมั่นเขียนบล็อกแต๊...อย่างอี้แล้วไผจ้วยมาดามผ่อหมิงหมิงอ่ะเจ้า...?

น้องสาวปออายุ 8 ขวบ กลัวจิ้งจกมากๆๆๆๆๆๆๆ
ขนาดถ้าเจอหน้าห้องน้ำ ยอมไม่เข้าอ่ะค่ะ
กลัวยิ่งกว่าตุ๊กแกเสียอีก ทั้งที่เค้าเองก็ไม่เคยมีประสบการณ์ร้ายๆ เกี่ยวกับจิ้งจกเลยนะคะ แต่ที่บ้านมีจิ้งจกทั่วไป เพราะเป็นบ้านครึ่งตึกครึ่งไม้ค่ะ
แก้ยังไงก็ไม่หายกลัว เมื่อวานเห็นรูแต๊กแกที่หนังสือ ก็ตกใจ พอปอทำไม่รู้ไม่ชี้ อ่านไปเอามือลูบหนังสือไปที่รูปตุ๊กแกตัวนั้น เค้าก้อเริ่มมอง และเอามั่ง แต่เป็นแบบว่า กล้าๆ กลัวๆ ลูบแปบ ๆผ่านๆ แต่เคยทำแบบนี้กับจิ้งจกในหนังสือ เค้าไม่เอาเลยค่ะ ให้ฉีกแผ่นที่มีรูปจ้งจกทิ้งเสียอีก (แป่ว)

เอาภาพกาแฟมาฝากค่ะ
พี่ก๋า และน้องหมิงหมิงสุดหล่อ กับพี่สาวมาดามที่น่ารัก
สบายดีนะคะ

มีเหมือนกันครับความกลัว
กลัวความสูง ไม่รู้เพราะอะไรเวลาไปอยู่ที่สูงๆแล้วมองลงไปข้างล่าง มันจะรู้สึกหวิวๆ


แต่ดีอย่างกลัวแบบนี้ไม่ได้ทำให้ทุกข์ก็เลยปล่อยๆมันไป

พี่หนูหล่อครับ

ตะกี้เข้าไปกะจะหอมเต็มๆแก้ม
ที่ไหนได้
ท่านหมิงหลับไปอีกแล้วครับ 55555

55555 หลับๆเข้าหลานเอ๊ย ลุงหนูหล่อจะช่วย
พัดให้ กลางคืนจะได้นั่งเล่นกะป๊ะป๋าก๋าท้างคืน

ถึงพ่อเค้าจะส่ายหน้าเดียะๆ แต่ก็ส่ายสู้ครับ
คริคริ

อ้าวๆๆๆๆ

แปรพักตร์ซะแล้วน้องเรา
ไปเข้าพวกตาโยได้ยังไงเนี่ย

เอาไอติมมาฝากนะคะ หม่ำๆๆ กันค่ะ

อิอิ พี่ก๋าเริ่มรู้จักกลัวแล้วยางคะ
1 เดือนก็เริ่มมีพัดถะนากาน เด๋วยิ่งโต พี่ก๋าจะยิ่งหนุกหนานๆๆ

สวัสดียามบ่ายแก่ๆ ใกล้เย็นค่ะพี่ก๋า

อ่ะหุ หุ หุ.. ใช่เลยค่ะพี่
เวลาต้องเดินข้ามลำธารด้วยกระดานไม้แผ่นเล็กๆ เนี่ย..
หยึ๋ยยย...มันน่ากลัวพาลจะเดินพลัดตกจริงๆ
ยิ่งกลัวขายิ่งสั่น..ยิ่งทำให้แผ่นกระดานยิ่งเดินยากอ่ะ
ไม่รู้จะแก้ไขยังไง...เลยพยายามเลี่ยงไม่เดินมันซะ..เหอๆๆ



ปล.ถึงรูปหนุ่มน้อยหมิงหมิงแก้มห้อย
คือแบบว่า...ไม่รู้จะบรรยายยังไงค่ะ
แบบบ....

ฝนตกถล่มทะลาย เน็ตช้า
แง แง

ส่งงานผ่านยาฮู้
ครึ่งชั่วโมงแว๊วววว
แง แง
ยังไม่ไปถึงไหน

ใส่อีโมร้องไห้มะด้าย
แง แง

มาอ่านเงียบๆ

เสียงดังเดี๋ยวหมิงหมิงตื่น

อ่านเสร็จก็กลับบ้าน

เลิกงานละ..

พี่หนูหล่อครับ

เดี๋ยวเลิกงานผมก็คงต้องหลับสักตื่นก่อนครับ
เก็บแรงไว้อุ้มตอนตี 3 ครับ 55555

แต่ก่อนกลัวผีจนขึ้นสมอง
ใครๆก็คงเหมือนกัน เพราะถูกปลูกฝังว่าผีน่ากลัว
แต่เปิ้นว่านะคะ คนเราน่ะน่ากลัวกว่าผีซะอีก

ตอนนี้เลิกกลัวผีแล้วค่ะ แต่ก็ยังไม่กล้าดูหนังผี
ไม่กล้าฟังเรื่องผี ไม่พูดเรื่องผีเหมือนเดิม
ไม่ได้กลัวนะ แต่เกรงใจ ฮิๆ

เห็นใครหลายๆคนบอกกลัวความมืด
เปิ้นกลับชอบความมืด เพราะตัวมืดอยู่แล้ว ฮา
ชอบนั่งท่ามกลางความมืดแล้วแหงนมองดูดาวบนท้องฟ้า
เปิ้นว่าความมืดให้ความโรแมนติคดีออกนะคะ
ถ้าไม่โดนยุงกัดจนเป็นไข้เลือดออกตายเสียก่อน

สัตว์ที่พี่ก๋าบอกมา ปอกลัวงูอย่างเดียวค่ะ
กลัวในที่นี้คือ เห็นก็กลัวแล้ว ส่วนอย่างอื่นไม่กลัวค่ะ
พอสู้ได้ แฮ่ๆๆ ^ ^"
ยกเว้นตุ๊กแก เห็นไม่กลัว แต่ไม่เข้าใกล้ ไม่ให้มาเกาะนะ(ไม่อ๊าววว)
...อิอิ....

บางทีความกลัวเป็นสิ่งที่น่ากลัวกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นอีก

ก๋า ไม่กินเนื้อเหรอ

เป็น มังสวิรัติ เหรอเนี่ย

กลัว

เป็น

โสด


จ๊าก...

เอ่อออ.....เค้าก้อมีเรื่องกลัวอยู่แยะเหมือนกันนะ

กลัวน้ำ ( 555++ ฉีดยาแว๊วว )
แบบว่าเคยโดนเพื่อนแกล้ว ถีบตกสระ ตอนเด็กๆ เหวอไปเลย
ตอนนี้ก้อเลยว่ายน้ำไม่เป็น แหะ แหะ
------------------------------
ก้ออยากลองปวดมือซักวันนะ ด้วยการอุ้มเด็กน่ารักหนัก 5 โล ก่าๆ

จะมีโอกาสมั๊ยน๊ออออ

แวะมาผ่อว่าอัพบล็อกรอบแม่แลงกะยัง กึดเติงหาหมิง หมิง แล้ว

การที่เราให้คนที่กลัวสิ่งนั้นค่อยๆเผชิญกับสิ่งที่เค้ากลัว
ทีละเล็กทีละน้อย เค้าเรียกว่า Desensitization

มันเหมือนกับการทำให้เรา"กร้าน"หรือเคยชินกับสิ่งนั้น

คนเราก็เหมือนกันน่ะครับพี่ก๋า

ถ้าคนที่ไม่เคยเจออะไรที่ยากลำบาก ชีวิตมีแต่ความสบาย
เมื่อมาเจอปัญหาก็จะลุกลี้ลุกลน
แก้ปัญหาไม่ตกซักกะที

แต่คนที่ชีวิตมีปัญหามากๆ การที่เราฝ่าฟันมันไปได้ครั้งแล้วครั้งเล่า
ก็เหมือนเป็นการ Desensitization
และในที่สุด ปัญหาอะไรที่ใหญ่ๆ มันก็คงจะดูกระจิดริดกระจ้อยร่อยไปเอง

สวัสดีค่ะ..คุณก๋า...


มารายงานตัวช้าไปเปล่าคะ.....
แต่มาช้ายังดีกว่าไม่มาจริงไหม๊..อิอิอิ

ก่อนอื่น..อยากบอกว่า..คิดถึงหมิงหมิงจังเลย...
เป็นยังไงบ้างจ๊ะหมิงหมิงน้อย..น้ำหนักขึ้นกี่กิโลแล้วจ๊ะ
งอแงกับม่ะม๊าป่ะป๊าหรือเปล่า

วันสองวันนี้ไม่ค่อยว่างเลย...
แต่..วันนี้จัดการกับงานเรียบร้อยแล้ว..ก็เลยแวะเข้ามา
ทักทายได้...

พูดถึงเรื่องความกลัว...

เรื่องดำเนินชิวิตตอนนี้ไม่มีอะไรต้องกลัวเลย
เพราะเหตุการณ์ที่เคยเจอมีแต่เรื่องๆหนักมาแล้วเหมือนมีภูมิคุ้มกันไปในตัว..อิิอิอิ

แต่ที่กลัวที่สุดตอนนี้..คือ..ปี๋..กุ๊กกุ๊กกู๋...
กลัวมากถึงมากที่สุด...ถึงจะเป็นคนเข้าวัดทำบุญยังไง..
มันก็ไม่ทำให้หายกลัวซักกะที...5555

สวัสดีค่ะ..คุณก๋า

ชอบเรื่องที่เล่าให้ฟังค่ะ....แต่ฟังยังไงก็คงไม่ทำให้หายกลัวแน่ๆ..5555

มีอยู่เหตุการณ์นึงที่ทำให้ต้องวิ่ง..ขึ้นชั้นบนอย่างรวดเร็ว

ตอนแรกก็คิดว่าน่าจะคิดไปเอง...แต่มันไม่ใช่..เลยรีบวิ่ง..

คือ..ตอนแรกเลยเนี่ย..ได้..นางกวักมาไว้ที่บ้าน...

เอามาไว้ได้วันเดียวเอง..ก็แบบว่า.....

กลับมาจากทำงานก็ดึกแล้วล่ะ..ก็เปิดประตูบ้านก็เดินเข้าบ้าน..พอเดินถึงตรงหิ้งแม่นางกวัก..จะได้กลิ่นน้ำอบหอมๆ
ทั้งๆที่ยังไม่เคยซื้อน้ำอบเข้ามาพรมเลย...ก็งงๆว่ากลิ่นมาจากไหน..ก็เลยลองเดินผ่านหิ้งไปกะหาว่ากลิ่นมาจากไหน
พอเดินผ่านไปแค่ 2-3ก้าวเลยจากหิ้งก็ไม่ได้กลิ่นเลย..ก็เลยเดินถอยกลับไปที่หิ้งแม่นางกวักใหม่..รู้ไหม๊..ได้กลิ่นน้ำอบเต็มๆเลย..เท่านั้นแหละค่ะ...รีบวิ่งขึ้นชั้นบนเข้าห้องนอนเลย..

หลังจากวันนั้นก็เลยคิดว่า...คงต้องซื้อน้ำอบมาไหว้บ้าง...
พอซื้อมาจุดธูปบอก..หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไร....

จริงมีหลายเรื่องนะที่เจอ..แต่คงเล่าได้ไม่หมด...เพราะที่บ้านมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์เยอะมากๆ
บางครั้งก็เลยทำให้กลัวแบบหัวตั้งเลย..55555

^
^
^
ร่วมด้วย เหตุการณ์แบบนี้ที่บ้านพี่ก็เจอบ่อย

แต่ไม่เคยกลัว คิดว่าท่านคงชอบกลิ่นหอมๆ

พี่กลัวสัตว์ประเภท หนอน น่ะเพราะตอนเด็กๆ

เพื่อนชายมักจับมาโยนใส่(หนอนแก้วตาโตๆ)

ร้องไห้ทุกครั้งเลยที่โดนแกล้ง

พอโตมาก็เลยขยาดหวาดๆ แต่ไม่ร้องไห้แล้ว

ชอบดำน้ำ มักเจอปลิงทะเลบ่อยๆก็ต้องกล้าเผชิญ

เดี๋ยวไม่เห็นปลาสวยๆ ปะการังงามๆ ผ่านฉลุยแว๊ววว


*****ชอบที่หมื่นตาบอกว่า กล้าที่จะเผชิญหน้ากับ

ความกลัวอย่างกล้าหาญ******