Yeah....for once, I finally got it first....ei ei ei...

แว่บเข้ามาอ่าน หมื่นตา

คนอะไรมีข้อคิดดีๆเสียเรื่อยเลย ....

ไม่มีใครที่เราเป็นเจ้าของอย่างแท้จริง

อ่านแล้วหดหู่

แต่ไม่มีใครที่เป็นเจ้าของเรา

คิดแล้ว ถูกต้องค่ะ

ดีจังเลย ต้องหลุดพ้นอย่างหมื่นตาบ้างแล้ว

เคยเป็นแบบนี้เหมือนกันค่ะ

อ่านหัวบล็อกแล้วต๊กกะใจ๋ แฮ่...
แต่เข้ามาผ่อแล้วประทับใจ๋หมื่นตาเจ้า

กึ๊ดเติงหาหมิงหมิง...ง่ะ ส่งน้องหมีมาหื้อกอด...ฟรี ๆ

"เราจากกันทั้งที่ยังรักได้
และพึงระลึกถึงวันอันสวยงาม
ที่เราได้ใช้เวลาร่วมกันมา"

เป็นความจริงที่สุดคะ ยอดชายนายหมื่นตาพูดถูกมากๆ....

อย่าไปคิดถึงอดีตที่เจ็บร้าว
อย่าไปคิดถึงอนาคตข้างหน้าที่มองไม่เห็น
เพราะว่าทุกสิ่งทุกอย่าง อาจจะไม่เป็นอย่างที่คิดที่หวัง

จงทำทุกอย่างในวันนี้ ด้วยความรัก และด้วยหัวใจ ค่ะ

พี่จะพยายาม รักให้เป็นเหมือนกับที่นายหมื่นตาเคยสอนพี่ไว้นะ คุณก๋า...

เรื่องดี-ดี มันก็แอบซ่อนอยู่ในความรู้สึกที่แสนเจ็บปวด แต่ถ้าค้นพบมันจะทำให้มีความสุข+รอยยิ้มเล็กๆเกิดขึ้น เชื่อสิ

ถูกต้องที่สุด

"ความเจ็บปวดน่ะ
ยิ่งหนี ก็ยิ่งกลับมา
ยิ่งโหยหา ก็ยิ่งเจ็บปวด

ไม่มีใครทำให้เราหายเจ็บปวดได้
ถ้าเราไม่ยอมเยียวยารักษาตัวเอง"

แต่พี่ว่า...บางครั้งการผิดหวัง ก็เป็นสิ่งที่ดีนะ
เพราะทำให้เราได้เรียนรู้ และทดสอบตัวเอง
และทำให้เราเข้มแข็งขึ้น มองโลกเป็นขึ้น

หมิงหมิง ของยายอยู่ไหน งอแง กวนคุณแม่ป่าว
เอาไปแปะ อีกนะ ชอบๆ

รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ทั้งคุณก๋าและมาดาม
เริ่มต้นรักษาสุขภาพแต่ตอนนี้ แก่ตัวจะได้ไม่เจ็บป่วย

แม็กซ์เน็ต บ้านนู๋ 4 กิ๊กกกกกก
แต่ 3 วันดี 4 วันงอน


พี่ก๋า สู้ สู้

ป้าไม่ได้เข้ามา 2 วัน

แต่วันนี้จะย้อนดูทุกบล็อกที่ยังไม่ได้อ่านจ๊ะ



วันนี้หมื่นตาให้แง่คิดที่ดีเกี่ยวกับ รัก และ ร้าง

โดยเฉพาะบทสรุปในกรอบ 11 จ๊ะ

เข้ามาอ่าน แล้วจ๋ำใส่อ๊อกออ ฮักเขา เขาบ่าฮักเฮาแล้ว จ๋างเต้อะ อี้เน๊าะ เจ้า ก่มันได้ฮักไปแล้ว อี๊บ่ เจ้า

ฮักๆ กั๋นไว้เต้อะ เน๊าะ !!!!

ฮักหมิง หมิง ตวย เจ้า เมาความน่าฮักน่าจัง อ่ะ

แต่ก้อขออย่าให้มีอะไรมาทำให้ชีวิตคู่ของเราต้องเลิกรากันไปนะ โอมเพี้ยง !!

แต่ถ้ามันมีวันนึงที่เกิดอะไรขึ้น เค้าจะกลับมาอ่านหน้านี้อีกที

ความรักอาจเป็นสิ่งที่เข้าใจใด้ยากที่สุดในโลก

............กำนี้มันท่าจะแต้....เน้อ...............

...กู้ของปี้ ตั้งแต่ฮู้จักกั๋น จ๋นวันนี้กะ 16 ปี....

.....แต่ในบางมุม..กะยังบ่ใค่เข้าใจ๋กันเลย....

คุณ 600/546


ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์น่ารักๆครับ

บางครั้งก็คิดว่าเป็นเพราะเรามีความผูกพันมาแต่ชาติปางก่อน
ทำให้ได้มารู้จักกัน ได้สัมพันธ์กัน
อย่างพ่อแม่พี่น้องลูกหลาน ไม่เพียงแต่ต้องทำหน้าที่ของตัวเองแล้ว
ยังต้องทำให้ดีที่สุด ด้วยคุณธรรม เพื่อจะได้ก้าวต่อไป
เรื่องของความรักก็เหมือนกัน การเข้ามาพบกันรักกันก็เพราะมีความผูกพันกันมาก่อน
การที่จะเดินคู่กันไปได้ยาวนาน ก็ขึ้นอยู่กับว่า
ได้ทำปัจจุบันดีแล้วหรือยัง ถ้าดีก็คงไม่มีเหตุผลที่ต้องจากกันไป

พี่ก๋าครับ ผมว่าหมื่นตาน่าจะภูมิใจซะด้วยซ้ำนะครับ ที่การตัดสินใจแยกทางกันนั้น มิได้เกิดจากความรู้สึกของหมื่นตาอ่ะครับพี่ "คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่รักผม แต่คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะห้ามผมไม่ให้รักคุณได้..")

เรื่องราวช่างโดนใจ....

ความรัก...เข้าใจยากจริง ๆ ค่ะ

แม้มันจะทำให้เจ็บปวด...แต่ก็ยังโหยหา ยังอยากมีมันอยู่

ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน...ไม่เข้าใจค่ะ

ไม่มีใครเป็นคนของเราจริงๆ หรอก

เข้าใจชีวิต (บางเรื่อง)
ตั้งแต่ยังไม่มีชีวิตคู่
เรียกว่าขาดทุน หรือ กำไรคะพี่ก๋าราณี
.
.
.

.
.
.
ปีนข้ามกำแพงไม่ได้
งั้นนั่งจิบกาแฟ
แล้วจินตนาการก็ด้ายยยย





ไปหม่ำก่อนน๊า

ความรักทำให้คนสองคนมาเจอกัน แต่ความเข้าใจทำให้คนสองคนอยู่ร่วมกันได้ ขอเป็นกำลังใจให้หมื่นตาด้วยค่ะ

คิดถึงน้องหมิงหมิงจังเลย อ้อนคุณพ่อคุณแม่ไหมคะ

สวัสดีตอนกลางวัน.ค่ะน้องก๋า...

ตอนนี้พี่ผ่านพ้นคำว่ารัก....จนต้องเรียกว่า
ความผูกพันธ์ และห่วงใยแทน...

ไม่ค่อยเข้าใจความรักเหมือนกัน แบบว่าอ่อนประสบการณ์อ่ะ

รักไปงั้นๆแหละ อิๆ

ตอนนี้หมื่นตาหานิยามความรักเจอหรือยังน่ะครับพี่

บางทีสิ่งที่เราเรียกว่าความรัก มันอาจไม่ใช่ความรัก

หรือบางทีสิ่งที่เราไม่ได้เรียกว่าความรัก มันกลับกลายเป็นสิ่งที่เรารักมากที่สุด

สักวันหวังว่าหมื่นตาคงจะเข้าใจคำว่าความรักได้ดีกว่านี้....

ช่ายคะ
เราไม่ได้เป็นเจ้าของใคร แล้วก็ไม่มีใครเป็นเจ้าของเรา

สวัสดีค่ะแวะมารายงานตัวว่ากลับมาแล้วค่ะ

หวัดดี พ่อหมิง หมิง

เน็ตบ้านพี่ ก็มีปัญหามากมายทุกวันเช่นกันจ้า

น่าเบื่อเนอะ

มีรัก ย่อมมีทั้งทุกข์ และสุขคละเคล้ากันไป
สำคัญที่ว่า เราต้องรักให้เป็น

เห็นฮูปหมิงหมิงต๋อนนอนยิ้มหวาน

นึกถึงเมนท์ฮู้ปละอ่อนตี้ปี้เมนท์หื้อก๋าต๋อนหมิงๆยังบ่เกิด

แล้วก๋าบอกว่าชอบแบบนี้

หุ หุ หุ ผ่อฮูปหมิงๆ ผ่อไปผ่อมา แล้วกะนึกถึงฮู้ปนั้น

หมิงหมิง ออกมาใด้ดังใจ๋ป้อมันเลย

ครูก๋าคะ เรื่องเน็ตบางทีมีปัญหาที่สายโทรศัพท์เหมือนกันนะคะ
ไม่รู้ว่าพนักงานแม็กเน็ตเค้ามาดูแลให้หรือยัง
ของบ้านป้าแป๋วก็ใช้แม็กเน็ตค่ะ
พนักงานที่มาดูแลที่บ้าน ดูแลให้ดีค่ะ ให้คำแนะนำดีด้วย
ส่วนเรื่องเน็ตแย่ลง ความเร็วไม่ปื้ดแบบแต่ก่อน
อาจเพราะเป็นช่วงเวลาที่คนใช้เยอะ
ความเร็วก็จะถัวเฉลี่ยกันไป
หรืออาจเพราะเวปใหญ่เครื่องต้องโหลดนาน
หรือบางทีก็อาจเป็นที่เครื่องคอมพ์เองที่ความจำไม่พอ
อันนี้ป้าแป๋วได้รับคำแนะนำมาก่อนน่ะ เลยบอกครูก๋าต่อ
ยังไงก็ลองให้พนักงานเค้าดูให้อีกทีนะคะ ขอให้ค้นพบปัญหา
และแก้ไขปัญหาได้ถูกจุด ครูก๋าจะได้ยิ้มออกนะคะ

Comments for Hi5, Myspace Hi5 Blog บล๊อคส่วนตัว

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาอ่านและดูเรื่องราวของความรักในมุมมองของคุณหมื่นตาครับ ช่างได้แง่คิดที่กินใจดีครับ

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ...

ผมก็ยังยืนยันว่า ...

ผมเป็น "ชายที่ไร้รัก" อยู่ดีครับ เพราะว่าผมไม่เคยค้นพบและรู้จักความรักเลยสักครั้ง เอ ... หรือว่าผมไม่มีหัวใจก็ไม่ทราบครับ แต่ว่าผมเอามือจับที่หน้าอกข้างซ้าย(ของผมนะครับ ไม่ใช่ของคนอื่น) ผมก็ยังรู้สึกว่ามีการเต้นมีการเคลื่อนไหวอยู่ครับ

เอ ... หรือว่าหัวใจของผมทำงานบกพร่องก็ไม่ทราบครับ หัวใจของผมอาจจะเคลื่อนที่ไปทับเส้นประสาท ที่เชื่อมต่อมาจากม้ามและเสี้ยงจี่ เลยทำให้กระเพาะอาหารไม่สร้างน้ำย่อย ตับหดตัวจนก่อให้เกิดสารอะลีนารินหลั่งออกมามากเกินไป จนเอ่อล้นต่อมไร้ต่อที่เป็นศูนย์รวมความรู้สึกว่า "รัก" เลยส่งผลข้างเคียงทำให้หัวใจของผมทำงานผิดพลาด เลยไม่มีความรู้สึกว่า "รัก" เลยมั้งครับ

(ท่าทางว่าผมจะอาการหนักมากแน่ ๆ เลยครับ สงสัยผมอาจจะต้องไปหาหมอแล้วก้ได้ครับ อาการน่ากลัวจังเลย)

แต่ถึงแม้ว่าผมจะไม่มีความรู้สึกที่เรียกว่า "รัก" ก็ไม่เป็นไรครับ เพราะว่าผมสร้างความรู้สึกเทียมขึ้นมาทดแทนได้ครับ โดยช่วงนี้ผมหันไปกิ๊กกับคุณบิ๊กหล่อ (big-lor) แทนดีกว่าครับ

ชวนกันไปปลุกพรรณไม้(ที่)ป่าเดียวกันดีกว่า

อิอิ
โอ้ย งง กับชีวิต ... รู้สึกสับสนยังไงก็ไม่รู้

สวัสดีค่ะคุณพ่อก๋า คุณมาดาม แอนด์เดอะหมิงหมิงน้อย ..

สวัสดีคุณหมื่นตา (ขวัญใจเดี๊ยนด้วยค่ะ )

วันนี้หมื่นตาเข้าใจถึงสัจธรรมของความรักแล้ววว

ความรักสวยงามเสมอ ..
แต่จงรักให้เป็น ..
อย่าให้ความรักมาทำร้ายเรา

ป.ล. เอ .. ทำไมมีแต่คนบ่นเรื่องเนตนะ วันนี้มันช้ามากขนาดนั้นเลยเหรอ

ดังคำพระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้เลยค่ะ
แหม วันนี้สาระเพียบ

ฝนตกคิดถึงหลานจัง หมิงหมิงจ๋า

โผล่จากน้ำแล้วค่ะพี่ก๋า

ดำน้ำไปเที่ยวมาซะทั่วเลยค่ะ หนุกมั่กๆ

โดยเฉพาะบ้านอุ่นรัก
วันนี้หนูโหวดให้อันดับ 1 ความฮาเลยค่ะ

ส่วนบ้านป้าแป๋ว หนูโหวดให้อันดับ 1 เรื่องครอบครัวเลยค่ะ

หมื่นตาของพี่ก๋าวันนี้ ทำให้หนูคิดถึงเรื่องที่พี่คนนึงเล่าเรื่องตัวเองให้ฟัง
แต่ตอนนี้พี่เค้าก็มีความสุขกะการเริ่มต้นใหม่แล้วค่ะ ครอบครัวอบอุ่นดี
พี่เค้าเรียกแฟนเค้าว่า เจ้านายน้อยๆ ที่ยุ่งจริงๆ
แถมพี่เค้าคอยแนะนำให้มุมมองดีๆ กับหนูได้ด้วย

ไม่ได้บอกว่าขาดประสบการณ์ซะหน่อย บอกว่า"อ่อนประสบการณ์ต่างหากล่ะ"

ก็รักอยู่คนเดียวอ่ะ ไม่เรียกว่าอ่อนประสบการณ์รึ

ลืมบอกไปครับพี่ก๋า

ขอบคุณที่เก็บกระเป๋าขาตั้งกล้องไว้ให้น่ะครับ
เมื่อวานเจ้าโบทแอบไปขโมยมาเรียบร้อยแล้ว

เดี๋ยวคราวหน้าจะลืมอะไรเอาไว้อีกดีน๊า
(เพือนๆผมชอบบ่นเกี่ยวกับนิสัยขี้ลืมของผมประจำครับพี่)

พี่ก๋าคะ เราจะสุขหรือทุกข์ ก็ขึ้นอยู่กับใจตัวเอง อยู่ที่เราทำใจรับได้กับทุกอย่าง
เห็นด้วยกับหมื่นตาค่ะว่า ทุกคนต่างก็มีหน้าที่ที่กำหนดมาให้อยู่แล้ว อยู่ที่ว่าทำชีวิตให้ดีที่สุดใช่มั้ยคะ

ลืมบอกไปค่ะ ว่าพี่รี่เองจ้า

ป.ล. หนึ่งในเพื่อนๆ ที่เห็นด้วยกับหมอเบสว่านิสัยขี้ลืมเป็นประจำ

งั้นโลกก็ยังสวยงามอยู่
เพราะกำไรไม่ได้เป็นสิ่งที่ปรารถนา
ชอบแต่กำไล ใส่แล้วเพิ่มความน่ารัก คริ คริ

ถ้าขาดทุน ทุน
อาจจะต้องคิดมาก

เพราะทุนหัวใจดีดีมีน้อย
ต้องใช้สอยอย่างประหยัด


ว่าแล้วไปอัพบล็อกดีกว่า
มะรุ๊จะเสร็จป่าวน๊า
ไม่ได้อัพมา 10 วัน
ทำไม่เป็นแร้วววว

บ่ใด้มาบล็อกนี้กะเห็นยิ้มหวานๆของหมิง หมิง

555 แต่ต้องเอีองคอผ่อ 555

หวัดดีค่ะ แวะมาทักทาย
แล้วก็อ่านเรื่องของหมื่นตาด้วยอ่ะค่ะ


เมื่อผิดหวังกับความรัก
เราก็มักจะจมอยู่กับความปวดร้าว
แล้วก็จะอยู่กับมันอย่างนั้นไปเรื่อยๆ

แค่คิดก็เศร้าแล้ว อิอิอิอิ

กิ๊ฟไม่ค่อยมีเวลาได้เข้ามาอัพบล๊อคเท่าไรเลยอ่ะค่ะ
งานยุ่งอย่างมากมาย
แล้วจะเข้ามาทักทายอีกนะคะ

เรื่องความรัก พูดยาก เป็นได้หลายแบบ ทำให้คนเปลี่ยนแปลงได้ ทั้งทางที่ดีและร้าย

สวัสดีค่ะ..คุณก๋า..

เมื่อเช้างานยุ่งแต่เช้าค่ะ..เลยไม่ได้เข้ามาทักทายเลย

แต่ตอนนี้ว่างแล้ว เลยเข้ามาได้ค่ะ..อิอิอิ..

หมิงหมิงคงหม่ำนมนอนแล้ว...

เรื่องของหมื่นตาจริงอย่างที่หมื่นตาว่า...

เลิกไป..ทั้งยังรัก..แล้วมันเป็นเพราะอะไรน๊อ???

เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาเหมือนกัน...

คบกันมา 7 ปี..ก็ใช่ว่า...
จะได้อยู่ด้วยกันหรือเป็นครอบครัวเดียวกัน....

ร้องไห้..เศร้า..สับสน..เหนื่อย..มันเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน

แต่..เราก็ต้องรู้จักรักตัวเอง...ทำใจยอมรับ....
เหตุการณ์เกิดขึ้นแล้ว...เราจะทำไง....ไม่มีใครช่วยเราได้..
นอกจากตัวเรา..

ก็เดินต่อไป..สู้..ในชะตานั่นคือ..สิ่งที่ควรทำ..

ทุกอย่างที่เกิดขึ้น..มันเหมือนจะมีแต่เรื่องเศร้า..

แต่เปล่าเลย..ทุกอย่างมีสองด้านเสมอ...เพราะความสุข..รอยยิ้ม..เสียงหัวเราะ..ก็ยังมีอยู่..ในความทรงจำ...เสมอ..
เพราะเลือกได้..เลือกที่จะจำในสิ่งที่ดีๆที่เกิดขึ้นก็พอ...

ถ้าคิดได้ง่าย ๆ เหมือนหมื่นตาขึ้นมาก็ดีนะคะ
แต่กว่าจะคิดได้ ต้องผ่านความเจ็บปวดไม่รู้เท่าไหร่
แล้วคิดได้จริง ๆ หรือเปล่าก็ไม่รู้เหมือนกัน

คุณจิดาครับ


หมิงหมิงกำลังเพิ่งตื่นมาดื่มนมมาดามครับ
เดี๋ยวก็คงหลับล่ะครับ....

ผมจำได้ว่าเคยได้ยินคำว่า

"ความเศร้า เป็นตะกอนของความทุกข์"

ผมไม่คิดว่าการเลิกราเป็นความผิดบาปเลยนะครับ
แม้จะไม่เคยเกิดขึ้นกับตัวเอง
แต่ทุกครั้งที่รับฟัง อ่านหรือพบเจอความรักที่ไม่สมหวัง
ผมคิดว่ามันเป็นเพียงแค่ "การเรียนรู้" อย่างนึงของชีวิต

ที่สำคัญถ้าเราเรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเองได้
ผมว่ารักที่จบไป
มันจะไม่ทำลายรักครั้งใหม่ที่ดีกว่าและกำลังจะเกิดขึ้น

เพื่อนผมเคยเมามายและต่อว่าแฟนที่ทิ้งเขาไปอยู่กับคนใหม่
เขาด่าๆๆๆๆผู้หญิงอยู่าเกือบครึ่งชั่วโมง
ผมรอจนเขาพูดจบแล้วจึงพูดว่า

"ถ้ามรึงดีจริง เค้าจะทิ้งมรึงไปทำไม ?"

เมื่อความรักจบลง
เราไม่ควรเสียเวลาชีวิตมานั่งค้นหาคำตอบว่าใครถูก-ใครผิด
มีแต่การยอมรับความจริงให้เร็วที่สุดว่า ความรักครั้งนี้
มันจบลงแล้ว

แล้วเราก็ต้องใช้ชีวิตต่อไป.....


พูดง่าย - ทำยาก

ใครบางคนเคยสวนคำพูดผมมาแบบนี้
แล้วจะให้ผมตอบเขายังไงดีครับ 5555

แน่นอน....ทางเดินของใคร
คนนั้นก็ต้องเลือก...และเดินด้วยตัวเอง

คุณก๋า..คะ..


ที่ผ่านมา...จากประสบการณ์...

ต้องเจอเอง...แก้ไขเอง...และต้องเลือกเอง....ค่ะ

คุณก๋า..ว่า
จะมีใครเคยเจอเหตุการณ์หนักๆอย่างนี้บ้างไหม๊คะ...

ไม่มีแม่..เหลือแต่พ่อ..ปู่...และก็คนรัก

ปีนึง..พ่อหายไป..ต่อมาอีก3เดือนในปีเดียวกัน..ปู่ก็หายไปอีกคน...เหลือคนที่เรารักอยู่หนึ่งคน...

เวลาผ่านไปไม่กี่เดือนในปีเดียวกัน..ต้องเลิกกับคนรัก..ที่คบกันมา 7 ปี ด้วยเหตุผลที่ว่า...เพราะไม่มีเวลา...

ที่เล่าให้ฟังก็เพราะว่า..ถ้าหากวันนึงมีคนที่ไม่สมหวังกับความรักเข้ามาปรึกษาคุณก๋า..อยากให้คุณก๋า..บอกเค้าว่า
เรื่องที่เค้าเจอ...มันเป็นเรื่องที่สามารถ..ทำใจ..แก้ไขได้

มันไม่ง่าย..แต่..มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำไม่ได้

คุณจิดาครับ

โดยที่ผมไม่ต้องเล่า
ใครที่เข้ามาแล้วตั้งใจอ่านเม้นท์นี้
เค้าคงได้อะไร "บางอย่าง" กลับไปเตือนสติตัวเอง....

ผมมักจะนึกถึงความตายอยู่บ่อยครั้ง
เปล่า...ผมไม่ได้หมกมุ่นอยู่กับความตาย
แต่ผมกำลังเรียนรู้ความเป็นจริงอีกด้านของชีวิต

หลายครั้งที่ผมอยู่ใกล้ๆความตายแล้วเฝ้ามองดู
"ชีวิต" ที่แต่ละคนเลือก

ใช่ครับ...เรื่องอกหัก หลายคนเศร้าเจียนตาย
ทั้งๆที่ถ้ามองออกไปนอกตัว สิ่งที่เขามีอยู่
มันน่าจะทำให้คนๆนั้นมีความสุขแต่ก็ไม่....


เพื่อนน้องสาวของผม เธอรออยู่ที่บ้าน
ก่อนจะพบข่าวร้ายว่ารถเก๋งคนที่คนรักของเธอขับ
พาพ่อ แม่ และพี่สาวของเธอกลับบ้าน
เกิดอุบัติเหตุ......
ทุกคนในรถเสียชีวิตทั้งหมด.....

ทั้ง "ครอบครัว" เหลือเธอคนเดียว

วันที่เธอให้สัมภาษณ์หนังสือ....
ไม่ใช่เธอเข้มแข็งขึ้นกับการจากไปของคนรัก
แต่เธอต้องรับให้ได้กับความจริงที่เกิดขึ้น....


โลกนี้มีเรื่องเสียใจ มีเรื่องสูญเสียเต็มไปหมด

ขึ้นอยู่กับใครจะได้ "เรียนรู้" อะไรหรือไม่จากเรื่องราวนั้น


ใช่ครับ...
ผมเห็นด้วยกับประโยคนี้ของคุณจิดา

มันไม่ง่าย..แต่..มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำไม่ได้


วันนึงผมก็ต้องพบประโยคนี้ครับ
ไม่ผมพบก่อน
ก็ต้องคนที่รักผมจะต้องพบและเผชิญการจากลา

มันเป็นเรื่องธรรมดาที่เราต้องผ่านมันไปให้ได้
แม้มันจะไม่ง่ายเลยก็ตาม

^
^

อ่านแล้วสะเทือนใจมากค่ะ




แต่ก็ขอบคุณที่นำเรื่องราวมาแบ่งปันค่ะ
(ทำให้คนที่อ่าน ได้คิดมากมาย...)



เป็นกำลังใจให้เธอ(อีกคน)ด้วยค่ะ

ซีเรียสอ่ะ ไม่เอาน่า....
ชีวิตเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวันไม่ใช่เหรอลุงก๋า

เราก็เข้าใจแบบที่พี่ก๋าว่านะ...

เราก็อยากจากกันแบบที่ยังมีความรู้สึกที่ดีต่อกันอยู่

บางครั้งมันก็มีหลายๆเหตุผลที่ทำให้เราไม่อาจอยู่ด้วยกันถึงแม้ว่าเราจะเคยรักกัน...เนอะเนอะ

ขอบคุณครับ

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่าตรงกับตัวเองเลย ที่ยิ่งหนี ก็ยิ่งเจ็บ

และสรุปตอนสุดท้ายครับ รู้สึกว่าโดนมากเลย

ขอบคุณนะคะ สำหรับข้อคิด เรารักษาใจเราเองอยู่ มีแต่ตัวเราเข้มแข็งได้