ตัวตนที่เปลี่ยนไป 1
ผมเคยเล่าให้ฟังว่าสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ผมรู้สึกเจ็บปวดกับการเรียนการสอนที่นั่น และมันกลายเป็นรูปที่ผมวาดอยู่บ่อยครั้งมาก นั่นคือรูปเด็ก ที่มีแววตาก้าวร้าว เก็บกด เจ็บปวด รูปนี้ยังติดตามผมแม้จบออกมาหลายปี ทุกครั้งที่นั่งลงและอยากวาดรูป รูปเด็กจะถูกวาดโดยอัตโนมัติ ผมสังเกตดูแม้แต่ตอนไปเที่ยว อยู่บนเครื่องบิน อยู่ในห้องสัมมนา รูปนี้เป็นรูปแรกที่ผมวาดเสมอ กับอีกรูปคือรูปกล่องสี่เหลี่ยมที่วางซ้อนๆกันเป็นจำนวนมาก นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมเบื่อการวาดรูป และวางพู่กันไปเลย 7-8 ปี ไม่วาดถ้าไม่จำเป็น
ผมนำรูปนี้มาลงในบล็อก พร้อมเขียนเล่าเรื่องประกอบไปด้วย มีคำถามจากเพื่อนในบล็อกถามว่า "แล้วเด็กคนนี้ในปัจจุบันหน้าตาเป็นอย่างไร ?" เป็นคำถามจากคุณ I am just fine ..... คำถามนี้ทำให้ผมอยากนั่งลง แล้วก็วาดรูป........ ผลที่ได้คือรูปเหล่านี้ครับ
รูปนี้เป็นรูปแรกที่เขียนครับ ผมนั่งลงแล้วปล่อยให้ใจทำงาน ค่อยๆเขียนโดยไม่ร่างดินสอเลย ใช้ปากกาสักหลาดเขียนตามที่ใจคิด จบออกมาเป็นรูปนี้ 10 กว่าปีที่ผ่านมาผมเปลี่ยนไปมาก จากคนเก็บกด ก้าวร้าวในสายตาเพื่อนๆและอาจารย์ ผมเย็นลง...เดินช้าลง มีความสุขกับชีวิตมากขึ้น
แล้วรูปต่างๆเหล่านี้ก็หลั่งไหลออกมา ผมรู้สึกว่ารูปเหล่านี้กำลังเยียวยาความรู้สึกด้านในของผมไปด้วย ในขณะที่ผมวาด
Create Date : 12 มิถุนายน 2550 |
Last Update : 12 มิถุนายน 2550 19:34:49 น. |
|
6 comments
|
Counter : 998 Pageviews. |
|
|
|
|
Happy to know it.
Now I'm kind of get what I used to wonder and asked you before ka.
Art could heal your soul that what I always believe...and still believe ka:)