:: แสงลอดเมฆ ตอนที่ 7 ::
:: แสงลอดเมฆ ตอนที่ 7 ::
ภาพและคำ : กะว่าก๋า
37.
กับดักของความดี คือ การรักใครสักคน แล้วแสร้งทำเป็นมองไม่เห็นข้อผิดพลาดในตัวคนที่เรารัก
เราอาจรักหรือเกลียดใครบางคนจนหมดหัวใจ แต่อย่าลืมเปิดใจมองดูอีกด้านที่มีอยู่ อีกด้านตรงข้ามของความรักและความเกลียดชังนั้น
เพื่อที่เราจะได้รู้ว่า ไม่มีใครสมบูรณ์แบบเลยสักคนบนโลกนี้ แม้กระทั่งตัวเราเอง
38.
หน้ากากสีสด ถูกหยิบมาสวมใส่ เพื่อบดบังซ่อนเร้น สีทึบทึมเทา ที่ทาทับอยู่ในใบหน้าของตน
39.
ดาบคมวาวเล่มนั้น ฟาดฟันใส่สายน้ำเบื้องหน้า มิใช่ดาบอันเกรี้ยวกราดนั้นหรอก ที่ผ่าผ่านสายน้ำ หากเป็นสายน้ำฉ่ำเย็น ที่อนุญาตให้ผิวดาบอาบไล้ชำแรกกาย พุ่งผ่านสายน้ำไปด้วยโอบกอดอันอ่อนโยน
40.
ช่อชั้นของความรู้สึก มิใช่ดวงตานั้นหรอก ที่ทำให้ฉันตกหลุมรัก รอยยิ้มพิมพ์ใจนั่นต่างหาก ที่ตอกตรึงความรักของฉัน ไว้กับชีวิตของเธอ
41.
ฉันนอนอ่านบทกวี ท่ามกลางเสียงฝน เพียงครู่ แดดแผดแสงจ้า ท้าทายสายลมหนาวที่กำลังมาเยือน วันเดียวสามฤดู นี่คือ พลังแห่งบทกวี
42.
ประตูบานนี้ เปิดออกสู่โลกภายนอก และบานประตูเดียวกันนี้ ก็ปิดตัวเองลง เพื่อตัดตัวเราออกจากโลกได้เช่นกัน
Create Date : 21 พฤษภาคม 2557 |
Last Update : 21 พฤษภาคม 2557 5:47:46 น. |
|
26 comments
|
Counter : 1220 Pageviews. |
|
|
|
|