พฤษภาคม 2556
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
22 พฤษภาคม 2556

:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องอ้อ ::





:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องอ้อ ::





บ่อยครั้งการพูดความจริงอย่างที่เราอยากได้ยิน
ก็คือวิธีที่เราหลอกตัวเอง


(เขียนโดย : กะว่าก๋า)





พี่ก๋าพอจะช่วยขยายความในแบบของพี่
และ ยกตัวอย่างให้อ้อฟังหน่อยได้ไหมคะ

ว่าทำไมความจริงที่เราอยากได้ยิน
ถึงเป็นการหลอกตัวเอง
ในเมื่อเราอยากได้ยินความจริง




คำถามโดย : ริมน้ำ_ขอบฟ้า (rimnam_kobfa )






















มีคนเคยบอกว่า

ใน “ความจริง” เรื่องหนึ่งนั้น
มีทั้งความจริงที่เป็น “จริง”
กับความจริงที่เป็น “ความจริงลวง”



พี่ก๋าเพิ่งอ่านหนังสือสามเล่มจบไปในระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา



ทั้งสามเล่มพูดถึง “ความตาย”
พูดถึงผู้ป่วยระยะสุดท้าย....




การดูแลจากหมอและพยาบาลที่เข้าใจหลักของ “ความเป็นจริง” แห่งชีวิต

ทำให้คนไข้จากไปอย่างสงบ....



เกือบทุกกรณีที่ถูกยกมาเป็นเรื่องราวตัวอย่าง


คนเราไม่ได้เจ็บปวดจากโรคภัยไข้เจ็บทางกายเท่านั้น
แต่ความเจ็บปวดที่รุนแรงและร้ายแรงมากกว่า
คือ “ความเจ็บปวดทางใจ”


บาดแผลทางใจทั้งหมดล้วนเกิดจาก
การยอมรับ “ความจริง” ที่ตนเองกำลังเผชิญอยู่ไม่ได้


หรือหากแม้คนป่วยยอมรับความจริงได้


คนรอบข้าง คนที่รักก็ยอมรับความจริงไม่ได้
และนั่นส่งผลให้เกิดความเจ็บปวดทางใจซ้ำซ้อน
จนบาดแผลขยายผลทบทวี.....












“ความจริง” ที่ผู้ป่วยเหล่านั้นอยากได้ยิน
คือ ตัวเองมีสิทธิ์หาย ตัวเองยังไม่เป็นไร ยังมีความหวัง
ตัวเองยังสู้ได้ ตัวเองมีช่วงเวลาดีดีในชีวิตที่ยังเหลืออยู่
ยังมีสิ่งที่อยากทำอีกมากมาย ฯลฯ



ความจริงที่เรากำลังหลอกตัวเองแบบนี้
ยิ่งทำให้ตนเองเจ็บปวด
มันมิใช่การให้กำลังใจตนเอง แต่เป็นเพียงการบิดเบือนความจริง
เป็นการเลือกยอมรับความจริงแค่ส่วนที่ตนเองยอมรับได้
ส่วน “ความจริง” ที่เป็น “จริง” กลับเลือกที่จะปัดปฏิเสธ
นั่นยิ่งทำให้การลาจากเป็นไปอย่างเจ็บปวดสูญเสีย
และส่งผลกระทบต่อจิตใจของผู้ที่ยังอยู่อย่างล้ำลึก













ในหลายกรณีที่หมอและพยาบาล
ได้เข้าถึงจิตใจและความรู้สึกของผู้ป่วย

รับฟัง ให้คำปลอบโยน ให้การช่วยเหลือ
จนไปถึงการเยียวยาทางใจด้วยวิธีการต่างๆอย่างจริงใจ

ผลที่ได้คือผู้ป่วยระยะสุดท้ายเหล่านั้นเปิดใจ “ยอมรับ”


ยอมรับในอาการป่วยที่เกินเยียวยารักษาของตนเอง
ยอมรับในบาดแผลที่มีทางใจในอดีตของตน
เช่น ความโกรธเกลียดที่เคยมีกับบุคคลบางคน
ความรัก ความแค้น ความหึงหวง
ความห่วงใยที่มีต่อบุตรหลาน
ความกังวลในเรื่องของอนาคต
หรือการดูแลธุรกิจของตน
ความกังวลในเรื่องงานและหน้าที่รับผิดชอบของตน ฯลฯ


เรื่องราวและความกังวลใจทั้งหมดหากมิได้ถูกปล่อยวาง
หากปล่อยให้เรื่องราวค้างคาในความรู้สึกต่อไป

ผู้ป่วยจะจากไปอย่างมีความยึดติด
จากไปอย่างไม่สบายใจ กระสับกระส่าย ทรมานใจ
กระวนกระวายใจ....




ถ้ามีคนกลางที่สามารถเยียวยาแก้ไขความรู้สึกกังวลเหล่านี้
ให้ถูกขจัดออกไปได้

ผู้ป่วยจะสงบลงและจากไปอย่างคนที่เข้าใจชีวิต












มีความจริงมากมายบนโลกที่เราอยากได้ยิน

เราอยากได้ยินว่าพ่อแม่รักเรา คนรักไม่นอกใจ
เจ้านายพร้อมมอบงานที่ดีที่สุดให้รับผิดชอบ
มีเพื่อนที่ซื่อสัตย์ ไว้ใจเรา
อยากให้มีคนชื่นชม ยกย่อง ห่วงใยเรา ฯลฯ


นี่คือ “ความจริง” ที่ทุกคนไม่ว่าใครก็อยากเจอ อยากรับฟัง
แต่สิ่งที่เจอ ความจริงที่ต้องรับรู้
มักทำให้เราเจ็บปวดใช่ไหม ?


บางขณะเราไม่อาจเลือกที่จะรับหรือไม่รับ “ความจริง” บางอย่างได้

โดยเฉพาะ “ความจริงอย่างที่มันเป็นจริงๆ”


ความจริงที่พ่วงพามาพร้อมกับความเจ็บปวด

อย่างเช่น



เราไม่ได้เป็นที่รักสำหรับคนทุกคนอย่างที่คิด

เราไม่ได้เป็นคนสมบูรณ์แบบ ไม่ได้เป็นคนทำงานที่เลิศเลอ

เราอาจกำลังป่วยหนัก (แต่คิดว่าตนเองไม่ป่วย)

เราอาจกำลังถูกทอดทิ้งจากโลกและผู้คนแวดล้อม

เราอาจกำลังสูญเสียสิ่งต่างๆที่หวงแหนไปจนหมด

เรากำลังสูญเสียทั้งคนรักและความรักที่เคยมี

เราอาจกำลังพ่ายแพ้ในสนามการแข่งขันแห่งชีวิต

ฯลฯ



ปัญหาคือ เราได้เคยยอมรับ “ความจริงที่เป็นจริง” เหล่านี้บ้างไหม


หรือเพียงเฝ้าปัดปฏิเสธและหลอกลวงตัวเองไปเรื่อยๆ

ว่าฉันไม่ได้สูญเสีย ฉันไม่ได้เจ็บปวด
ฉันเข้มแข็ง ฉันอยู่ได้ ฉันสบายดี......












เรื่องราวของผู้ป่วยหนักระยะสุดท้ายจากหนังสือทั้งสามเล่มนี้
ให้แง่คิดแก่พี่ก๋ามากมาย....


ชีวิตของคนป่วยเหล่านี้กำลังสอนให้เราไม่ประมาทในการใช้ชีวิต
ให้เรารู้จักจัดลำดับความสำคัญของคนที่อยู่ใกล้ชิด
ให้รู้จักมองเห็นด้านที่งดงามของความสัมพันธ์
ที่ไม่จำเป็นต้องถูกออกแบบมาเพื่อให้เราพึงพอใจ


เราเองต้องมองให้เห็นความไม่สมบูรณ์แบบในตัวเอง
ความไม่เป็นไปดั่งใจของคนและสิ่งต่างๆ

หยุดตะโกนด่าทอโลกชั่วขณะ
แล้วหาเวลานั่งตรึกตรองดูว่า


“มีเหตุผลอะไรที่โลกจะต้องมอบแต่ความพึงพอใจให้กับเราเท่านั้น ?”



การยอมรับ “ความจริง” อย่างที่มันเป็นจริงๆ
จะทำให้เรากล้าที่จะเดินเข้าหาความเจ็บปวดในใจ
กล้าที่จะเยียวยาบาดแผลในความรู้สึก
กล้าที่จะขอโทษหากทำให้ใครเจ็บปวดหรือผิดหวัง
และกล้าให้อภัยคนที่ทำให้เราเจ็บปวดได้
โดยไม่ต้องติดค้างอะไรใดใดในความรู้สึกกันอีกต่อไป




ความกล้าเช่นนี้จะทำให้เราเลิกหลอกตัวเอง
และพาเรากลับมาสู่ “ความจริงแห่งชีวิต” อย่างที่เป็นจริงๆ

เราจะมองเห็นความผิดพลาดในตัวคนอื่น
เป็นเรื่องธรรมดาที่พอรับได้
ในเมื่อเราได้รู้ว่าไม่มีใครสักคนบนโลกนี้ที่ “สมบูรณ์แบบ”

ความรักไม่ใช่การมองเห็น “ความสมบูรณ์แบบ” ในตัวคนที่เรารัก
แต่คือการอยู่กับ “ความไม่สมบูรณ์แบบ” นั้นอย่างเข้าใจ
ยอมรับในความแตกต่างที่มี



ให้อภัยกับความไม่เข้าใจทั้งปวงที่เกิดขึ้นจากความไม่รู้หรือความผิดพลาด



คนเราจะเกิดตายเพื่อพบกันได้อีกสักกี่ครั้งกันเชียว


เวลาที่เหลือทั้งหมดในชีวิต
จึงควรเป็นไปเพื่อ “รัก” มิใช่ “เกลียดชัง”
เพื่อความ “เข้าใจ”
และเพื่อการให้อภัย....





: หมายเหตุ :



หนังสือทั้งสามเล่มนี้คือ




1. เพื่อรอยยิ้ม เมื่อสิ้นลม เล่ม 1

ประสบการณ์ของกานดาวศรี ตุลาธรรมกิจ
ในการช่วยเหลือผู้ป่วยระยะสุดท้าย

เขียน : สง่า ลือชาพัฒนพร





2. เพื่อรอยยิ้ม เมื่อสิ้นลม เล่ม 2

ประสบการณ์ของกานดาวศรี ตุลาธรรมกิจ
ในการช่วยเหลือผู้ป่วยระยะสุดท้าย

เขียน : สง่า ลือชาพัฒนพร




3. อิจิโตะ คุณหมอหัวใจเทวดา

เขียน : Natsukawa Sosuke
แปล : พรชัย วิทยเลิศพันธุ์












น้องรินทำบล้อกสัมภาษณ์ กะว่าก๋า เอาไว้
ติดตามอ่านกันได้
กดที่ชื่อลิ้งค์บล็อกได้เลยครับ



:: Interview .. the Blogger :: ~ กะว่าก๋า ~







Create Date : 22 พฤษภาคม 2556
Last Update : 22 พฤษภาคม 2556 6:01:11 น. 48 comments
Counter : 1357 Pageviews.  

 
ตัวหนังสือเล็กลง เพราะเนื้อความเยอะนี่เอง

ความจริงที่หลอกตัวเอง ก็คือความจริงที่อยากฟัง แต่ไม่ใช่ความจริงที่เป็นเรื่องจริง เหมือนคนมองโลกในแง่ดี แง่บวก บางครั้งก็เหมือนหลอกตัวเอง

เมื่อคืนแถวบ้านพี่ฝนตกหนัก เช้านี้สดชื่นดีค่ะ แถวบ้านคุณก๋าเป็นไงบ้าง


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:6:06:24 น.  

 
เราอยากพ้นทุกข์ แต่เราไม่ยอมรับความจริงของธรรมชาติ แล้วเมื่อไรจะพ้นทุกข์
เราฟังความจริงแล้วเราทุกข์ทำไมกับความจริง มนุษย์นี้น่าสับสนนะ


โดย: ธูปหอม IP: 110.77.208.56 วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:6:08:08 น.  

 
เอ๋ ทำไมตอนแรกพี่เห็นตัวเล็ก

ชอบดอกพยับหมอกค่ะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:6:09:28 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ก๋า

ภาพประกอบสวยงามทุกภาพเลยค่ะ

น้อยคนนักที่จะยอมรับความจริงในแบบที่มันเป็นจริงได้จริงๆเน๊าะ


โดย: พริ้วไหวไปตามลม วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:6:13:09 น.  

 


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:6:29:47 น.  

 


สวัสดียามเช้าครับ

ถ้อยประโยคของคุณแม่
เป็นประโยคคำถามที่เตือนสติได้ดีจริงๆครับ













โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:6:38:43 น.  

 
แท้จริงแล้วความจริงที่เราอยากจะฟัง อยากให้เป็น
ก็คือความลวงนั่นเอง


อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า ท่านหญิงฯไม่ค่อยได้อัพบล็อกแต่ก็ติดตาม
งานของคุณก๋าเสมอๆนะคะ ไว้วันหลังจะฝากคำถามให้ช่วยตอบบ้างนะคะ



โดย: ugly princess วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:13:03 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า
ความจริงบางครั้งก็ทำให้เจ็บปวด
จะหลอกลวงตัวเองและผู้อื่นสักวันความจริงก็ปรากฎ
ทุกอย่างย่อมมีความยืดหยุ่นในตัวของวันเองในแต่ละสถานการณ์นั้นๆ
ไม่ว่าจะจริงหรือไม่จริง หากทำให้ตัวเองและผู้อื่นมีความสุข
ก็น่าจะเป็นสิ่งที่น่ายินดีนะคะ หากแต่ว่าสิ่งนั้นไม่เลวร้ายจนเกินไป



โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:18:29 น.  

 
ความจริง บางครั้ง เราก้อ รู้อยู่ทั้งรู้ นะคะ
แต่ บางครั้ง ก้อ ต้องทำเหมือนไม่รู้
แต่ เมื่อวันที่ เราเข้มแข็ง ขึ้นมา เราก้อ ยอมรับ ความจริง นั้นได้


โดย: kwan_3023 วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:24:35 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะ



โดย: Calla Lily วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:36:07 น.  

 
อรุณสวัสดิ์คะ พี่ก๋า

ยิ้มปากกว้าง พร้อมรับฟังธรรม


โดย: au_jean วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:02:50 น.  

 


สวัสดีค่ะน้องก๋า

newyorknurse


โดย: newyorknurse วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:19:43 น.  

 
...เวลาที่เหลือทั้งหมดในชีวิต
จึงควรเป็นไปเพื่อ “รัก” มิใช่ “เกลียดชัง”
เพื่อความ “เข้าใจ”
และเพื่อการให้อภัย....

ควรเป็นเช่นนี้จริงๆค่ะ

.....................

สวัสดีค่ะก๋า
ปกติพี่เป็นคนไม่ชอบหาคำตอบนะคะ
จะปล่อยทุกปัญหาไป ให้เงียบหายไปในใจของเราเอง
รึไม่ก็ละทิ้งมันไปกับกาลเวลาค่ะ...

ความเกลียดชัง ไม่ค่อยเกิดขึ้นกับพี่
เพราะไม่รู้จะเกลียดให้ทุกข์ไปทำไม

แต่...พอมาไม่กี่ปีนี้ กับมองหาคำตอบ
หาที่มาของทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต
อาจเพราะเราอายุมาก มองอะไรนานๆแล้วคิดมากมั้งคะ
รึไม่ก็เจออะไรซ้ำๆ จนเกิดเป็นคำถามว่า ทำไม? เพราะอะไร?

บางเวลาก็ละทิ้งมันไปได้ แต่บางเวลาก็สับสน
เหมือนที่ถามก๋าแระค่ะ ^^

คงอีกสักพัก ปรับใจของตัวเรา มองในให้เห็นในแง่เดิมๆ
ชีวิตคงเข้าสู่สภาวะปกติค่ะ ^^

.........

พี่เองเลี้ยงสาวน้อยมาคนเดียว
พี่พยายามให้สาวน้อยช่วยเข้มแข็งค่ะ
เมื่อก่อนก็ติดกันตลอด มาช่วง 2 ปีนี้แระค่ะ
ที่ห่างๆกันบ้าง ก็โตแล้วเน๊าะ ^^

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขมากๆนะคะ
(ช่วงนี้คุยกับก๋าบ้านเดียวเลย ^^ )



โดย: tanjira วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:32:19 น.  

 
ความจริงที่เราอยากได้ยิน

บางครั้งมันทำให้เราละเลยความจริงที่เราไม่อยากได้

มันเป็นการหลอกตัวเอง เพื่อไม่ให้ตัวเองเจ็บปวดน่ะค่ะ

ช่วงหนึ่งของชีวิตเราเคยเป็นอย่างนั้น


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:01:31 น.  

 
สวัสดีคร้าคุณก๋า สดชื่นกับใบไม้สีเขียวๆ มุมสวยจังค่ะ
วันนี้ตื่นสาย ภารกิจเช้าวันนี้เยอะมากหน่อย
ว่างแร๊ะ ต้องมาเปิดบล๊อกอัพเดทกานนนซะหน่อย

อ่านคำตอบคุณก๋า เป็นบทความสอนใจให้เรา
ฝึกใจยอมรับ ...ความจริงที่เป็นจริง"

ตามหลักธรรมะ ของ ท่าน ว.วชิรเมธี ที่เราฟังทางทีวี
กล่าวว่า "คิดบวก ชีวิตบวก "
กับความหมาย ...ยอมรับความจริง ที่ลวงใจเราแบบนี้ได้มั๊ยค่ะ


คนเราชอบเลือกที่จะไม่ให้มันทุกข์ ก็คือ "ไม่ยอมรับความจริง" นี่ล๊ะ
อ่านแล้วต้องสอนใจของเราให้ฉลาด ยอมรับความจริงให้ได้
เหมือนเรื่องราวในหนังสือ 3 เล่มที่คุณก๋าอ่านนี้นะค่ะ

ขอบคุณนะค่ะที่เขียนฝากไว้ให้ได้คิด
ปรับใจให้ยอมรับความจริงได้...จะไม่ทุกข์ !



โดย: tui/Laksi วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:07:51 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า ที่เชียงใหม่ฝนตกหรือเล่าคะ

เมื่อวานที่ กทม.ฝนตกตั้งแต่บ่ายยันเย็นค่ะ

เช้านี้ก็ตกปรอยๆตลอดเลย อากาศตอนนี้เหมือนหน้าหนาวสัก 20 องศาเลยค่ะ

สำหรับอุ๊ มองว่าการพูดความจริงดีกว่าการโกหกค่ะ

ไม่ว่าความที่เป็นจริง กับความจริงที่เป็นควมจริงลวงค่ะ





โดย: maitip@kettip วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:37:38 น.  

 
สวัสดีครับ

ความจริงก็คือความจริง แต่บางคน ความจริงขึ้นอยู่กับเวลา เวลเข้าใจก็จริง เวลาไม่เข้าใจก็ไม่จริง


โดย: จิรโรจน์ วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:49:57 น.  

 
อ่านคำถามแล้ว เหมือนจะอยากฟังเรื่องที่อยากฟัง มากกว่าอยากฟังเรื่องที่เป็นจริงหรือเปล่าน๊อ..
ความจริงบางครั้งก็บาดใจ ถ้าเรายอมรับมันไม่ได้ ใจก็เป็นทุกข์
สิ่งที่อยากฟัง บางครั้งมันไม่จริง ใจจะเป็นสุขจริงหรือเปล่าหนอ..
ชักงงตัวเองเหมือนกันค่ะ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:10:09:36 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า

มาอ่านกรณีตอบคำถามดีมากค่ะอ่านแล้วได้ธรรมะและข้อ

คิดดีมากค่ะ


โดย: พรไม้หอม วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:10:52:00 น.  

 
อะไรจะมาร้ายแรงเท่าความเจ็บปวดทางใจ
เห็นจะไม่มีแล้วล่ะค่ะ
นั่นน่ะที่สุดแล้ว

แต่ละคำตอบของคุณก๋า ทำให้ได้สติ มีกำลังใจที่จะดำเนอนชีวิตต่อไป
ขอบคุณนะคะ

สวัสดียามสายโด่งเลยค่ะ อิอิ
มัวแต่เร่ขายลีลาวดีที่บ้าน เลยเพิ่งมาค่ะ



โดย: mambymam วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:11:08:10 น.  

 
~ ตาค้างไปสองวิ 55555555 ขอบคุณค่ะ มากๆๆๆ สำหรับทุกอย่าง รอจดหมายยักษ์อยู่ค่ะ ~


โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:11:19:33 น.  

 
ในทางปฎิบัติ เราหลอกตัวเองไม่ได้หรอกเนอะพี่เนอะ

ไปหาไรร้อนๆซดกัน อากาศร้อนแท้


โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:11:19:51 น.  

 

...
แวะมาอ่านสิ่งดีดีค่ะ พี่ก๋า
มีความสุขมากมากนะคะ


โดย: white in the dark วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:11:38:08 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า

วิ่งมาจากเฟส ไปฝากคำถามยาว ๆ ไว้ที่นั่นค่ะ

กลับมาที่บล็อก

ความจริงที่เป็นจริง เป็นสิ่งที่ยากที่จะยอมรับค่ะ

สิ่งที่ต้องทำลำดับแรกคือ ทำใจยอมรับความจริงที่เป็นจริง

การหลอกตัวเอง อาจอยู่่ในขั้นตอนของการ ทำใจค่ะ

เพราะท้ายที่สุด ความจริงที่เป็นจริง เป็นิส่งที่เราต้องเจอค่ะ


โดย: ตาลเหลือง IP: 49.48.191.47 วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:11:39:07 น.  

 
ถ้าเราเป็นคนป่วยระยะสุดท้าย
พี่ว่าความคิดของเราเอง อาจจะน่ากลัวกว่าความจริงที่เรากำลังเผชิญอยู่ก็ได้

อยากรู้ว่าหมอและพยาบาลพูดแบบไหน ถึงทำให้คนป่วยยอมรับความจริงอย่างสงบ
จะเอาไว้พูดกับตัวเองเมื่อถึงเวลานั้น


โดย: พจมารร้าย วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:11:51 น.  

 
เป็นไปได้ค่ะที่ดอกไม่ค่อยดก
เป็นเพราะโดนแดดไม่เต็มที่
ลีลาวดีชอบแดดจัดๆ

เอามาฝากด้วยค่ะ






โดย: mambymam วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:18:28 น.  

 



ถ้าอย่างนั้นมันคงไม่มีความจริงละมั๊งคะพี่
หรือทุกสิ่งล้วนเป็นความจริง
เพราะทั้งความจริงและความไม่จริงมันกลมเกลียวเหนียวแน่นจนเป็นเนื้อเดียวกัน



และมันมีบางความจริง ทั้งที่มันไม่จริง แต่เราอยากฟัง
และอีกบางความไม่จริง ทั้งที่เป็นความจริง แต่เราไม่อยากพูด


โดย: ที่เห็นและเป็นมา วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:27:31 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องก๋า พี่กิ่งตามเข้ามาอ่านเรื่องคนเราจะมีเวลาอยู่อีกนานเท่าไร เดี๋ยวก็ตาย ฉะนั้นควรที่จะรักกันไว้ทำสิ่งดีๆให้กัน แต่จะมีสักกี่คนคะที่จะรู้สึกอย่างนั้น ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นแบบนี้แล้วแต่บางคนก็เบือกที่จะหาทางเอาเปรียบคนอื่นเพื่อให้ตัวเองมีความสุขก่อนตายก็มากมายนะคะ

พี่กิ่งไลท์ให้ก่อนค่ะ

มีความสุขวันพุธค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:29:04 น.  

 
ถ้าต้นใหญ่มาก ขุดย้ายคงไม่คุ้มค่ะ
ที่จริงดูใบอย่างเดียวก็สวยดีนะคะ
ใบใหญ่ๆเขียวๆ ทำให้สดชื่น
นอกจากดอกแล้ว เรายังชอบใบเค้ามากด้วยค่ะ
ต้นที่บ้าน ใช้ขี้วัวโปะโคนต้นด้วย
เหมือนเค้าจะชอบค่ะ เลยงามใหญ่





โดย: mambymam วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:32:38 น.  

 
ความจริงก้อคือความจริงไม่มีใครหนีความจริงพ้น ^^

น้องออร์แกนเพิ่งเปิดเรียนเมื่อวันจันทร์เองค่ะพี่หมิง :)


โดย: i_nookae วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:45:38 น.  

 
สวัสดีตอนบ่ายๆค่ะคุณก๋า
แวะมาอ่านตั้งแต่เที่ยงกว่าๆ
กว่าจะเม้นท์ได้ปาเข้าไปบ่ายสองกว่าๆ
เน็ตเป็นอะไรไม่รู้อืดสุดๆ


โดย: phunsud วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:14:14:07 น.  

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เกศสุริยง Education Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ลงสะพาน...เลี้ยวขวา Health Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
--------------
แวะมาส่งกำลังใจค่ะคุณก๋า


โดย: poepum วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:14:34:38 น.  

 
ดังนั้นตัวเราต้องทำใจเราให้เข้มแข็งเพื่อยอมรับ "ความจริงที่เป็นจริง" ในชีวิตให้ได้ครับ
แม้ว่ามันอาจจะเจ็บปวดก็ตาม


โดย: ปีศาจความฝัน วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:15:36:22 น.  

 
คนเราชอบหาเหตุเพื่อเข้าข้างตัวเองเนอะ

บางครั้ง มันก็ยากจะแยกแยะ

น้อยคนที่จะยอมรับว่าตัวเองผิด

ขนาดผิดแล้วยังทำให้ถูกได้อีก

ตัวอย่างมีให้เห็นในการเมืองบ้านเรา



โดย: Pikake วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:16:01:07 น.  

 
ผมมักจะได้ยินคำพูดที่พูดถึงความสมบูรณ์ซึ่งความสมบูรณ์แบบนั้นมันไม่มีจริง ถ้ามีมันก็นับว่าแย่มาก เพราะนั่นหมายความว่า เราจะไม่สามารถพัฒนามันให้ดีขึ้นมากกว่าที่เป็นอยู่ได้

ความจริงอย่างที่มันเป็นจริงๆ มันยากที่จะยอมรับ แต่หลายๆ ครั้งเมื่อเรายอมรับมัน มันกลับทำให้เราสบายใจกว่าก็มีเหมือนกัน ผมมองว่าคนเราถ้าไม่สามารถยอมรับข้อด้อย (ซึ่งอาจหมายถึงความจริงอย่างที่มันเป็นจริงๆ) ก็ยากที่จะพัฒนา เหมือนสังคมไทยที่หลายๆ คนไม่ยอมรับในข้อด้อยบางอย่าง ซึ่งข้อดีของเราก็เยอะ ข้อด้อยก็มาก จะดีกว่าหรือไม่ถ้าเราสามารถยอมรับมันว่มันเป็นข้อด้อย แล้วเอามาพัฒนาสังคมของเรา


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:16:30:16 น.  

 
สวัดดีครับพี่ก๋า ความดี อยู่ที่ใจของเรานี่เอง


โดย: เสือย้อมแมว IP: 171.98.126.218 วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:17:15:55 น.  

 
บีนเคยได้ยินประโยคนี้ และชอบมาากค่ะ

ความจริงเป็นสิ่ง ไม่ตาย แต่คนที่ฟูดความจริง ตายไปหมดแล้ว
55555


โดย: แม่น้องไอแอมค่ะ (dogamania ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:19:32:12 น.  

 
แวะมาเยี่ยมยามค่ำ...สวัสดีครับ


โดย: **mp5** วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:19:48:40 น.  

 
ความจริงบางที่มันก็เจ็บปวดแต่ถ้าปฏิเสธมันก็เหมือนเราปฏิเสธการมีอยู่ของตัวเองนะครับ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดครับ


โดย: Don't try this at home. วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:20:07:16 น.  

 
รายงานตัวอย่างเป็นทางการค่ะพี่ก๋า แอบส่องแต่ในเฟสเพราะไม่มีเวลาเข้าบล็อคเลย พอส่องในเฟสเสร็จก็เกิดอาการเสพย์แบบไม่เต็มอิ่มเหมือนเข้ามาอ่านแบบนี้เห็นพี่ก๋าโพสต์ไว้เยอะแยะ คาดว่าคงพอมีเวลากลับมาประจำการเป็นหัวหน้าแก๊งค์เหมือนเดิมแล้วสิคะ ดีจัง

ยังไงก็คิดถึงเหมือนเดิมนะคะ...คืนนี้นอนหลับฝันดีทั้งบ้านค่ะ

ปล.ฤดูเปิดเทอมเป็นไงมั่งคะพี่ เวิ่นเวอหรือเปล่า


โดย: คมไผ่ วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:21:31:03 น.  

 


มาส่งพี่ก๋าเข้านอนค่ะ
เบลอ เบลอ มึน มึนไงไม่รู้ค่ะวันนี้


ฝันดีนะคะพี่ก๋า มาดาม หมิง หมิง


โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:22:45:21 น.  

 
แล้วความจริงที่ไม่ใช่ความเจ็บป่วยล่ะคะ
ความจริงที่เจ็บปวดจากการอยู่ร่วมกันใช้ชีวิตร่วมกันนานๆ
บางครั้งความเจ็บปวดนี้บั่นทอนจิตใจ
ยากที่จะยอมรับจริงๆ

เราจะมองเห็นความผิดพลาดในตัวคนอื่น
เป็นเรื่องธรรมดาที่พอรับได้
ในเมื่อเราได้รู้ว่าไม่มีใครสักคนบนโลกนี้ที่ “สมบูรณ์แบบ”

ความรักไม่ใช่การมองเห็น “ความสมบูรณ์แบบ” ในตัวคนที่เรารัก
แต่คือการอยู่กับ “ความไม่สมบูรณ์แบบ” นั้นอย่างเข้าใจ
ยอมรับในความแตกต่างที่มี

ตรงนี้ทำให้เข้าใจค่ะ ว่าต้องอยู่ให้สมดุลย์กับความไม่สมบูรณ์แบบ

ขอบคุณความไม่สมบูรณ์แบบที่คุณกะก๋าพูดให้ฟังค่ะ



โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:22:51:45 น.  

 
สวัสดีค่า พี่ก๋า ^^

นุ่นมาดึกๆจะได้อ่านของพี่ๆครบทุกบล็อคเลย

คำถามนี้น่าสนใจนะคะ อ่านคำตอบของพี่ก๋าแล้วชอบมากๆค่ะ
ถ้ามีคำถามบ้าง นุ่นจะถามได้จากที่ไหนคะ ต้องฝากที่บล็อคพี่ก๋านี้รึเปล่าคะ



โดย: lovereason วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:23:13:07 น.  

 
ไม่ได้แวะมาหลายวันอีกแล้ว คุณก๋าสบายดีนะคะ ช่วงนี้งานยุ่งหน่อย พอมีเวลาก็รีบปั่นบล็อกละครพี่ติ๊ก กะว่าจะอัพก่อนละครฉายแต่ไม่สำเร็จ ละครฉายวันนี้ ดูไปเขียนบล็อกไป เพิ่งจะอัพสำเร็จไปตะกี้นี้เอง

แวะมาดึกเลย ทักทายแล้วก็ส่งคุณก๋าเข้านอน ฝันดีค่า




โดย: haiku วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:23:42:06 น.  

 
ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย
แต่คนได้ฟังจะตาย ห่อเหี่ยว ท้อแท้ ได้ครับ ถ้าปากตรงกับใจ
เห็นด้วยกับคุณก๋าครับ

ทักทายกันดึกๆครับ คุณก๋า มาดาม น้องหมิง หมิง


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:23:51:29 น.  

 
สวัสดีครับ น้องหมิง หมิง


โดย: panwat วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:0:50:17 น.  

 
หนนี้ตอบยาวเลยครับพี่ก๋า
ถึงจะหนีความจริงที่เจ็บปวดไปหาความฝันที่แสนสุข แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาพบความจริงอยู่ดี


โดย: ชีริว วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:1:23:15 น.  

 
สวัสดีครับลุงก๋า วันนี้คิยูฟันขึ้นแล้วนะครับ งาบจนแม่เจ็บไปโม้ดดด 55555 ขอให้ลุงก๋าแอนด์ครอบครัวนอนหลับฝันดีฮับ อิอิอิ


โดย: prunelle la belle femme IP: 31.32.18.106 วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:4:13:05 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]