เก้าร้อยเจ็ดไร่



นำชมโดย --- กำนันก๋า ท่าสองกระโดง
10 พฤษภาคม 2551







เหตุการณ์เกิดขึ้นในเย็นวันหนึ่ง
เมื่อพี่ชายผม แจ้งให้ทราบว่า
ไปออกทริปถ่ายรูปกันเต๊อะ



สถานที่คือ เก้าร้อยเจ็ดไร่ อยู่ที่อำเถอสันทราย
ติดกับมหาวิทยาลัยแม่โจ้

พี่ชายผมตั้งใจไปถ่าย "ดาวบนดิน" หรือแสงไฟวอมแวมของเมืองเชียงใหม่
เป็นการถ่ายลงมาจากมุมสูง

และไปถ่าย "พระอาทิตย์ตกดิน" ยามเย็นบนดอย

ตอนแรกผมก็อิดออดไปตามประสา 55555
แต่สุดท้ายก็ไปครับ หุหุหุ











ขับรถไปกัน 3 คน
มีผม พี่ชายและพี่สะใภ้
พี่ชายเหยียบสนั่นเพราะกลัวไปไม่ทันพระอาทิตย์ตกดิน 5555


แสงสุดท้ายที่สวยที่สุดของวัน
จะอยู่ตรง "5 นาทีหลังพระอาทิตย์ตกดิน"
เป็นช่วงที่ตากล้องเก่งๆบอกว่า

"อย่ามายุ่งกับกรูสัก 5 นาทีได้ไหม "


55555










เราจอดรถที่แรกตรงทุ่งกว้างที่เป็นดินแล้งๆ
พระอาทิตย์กำลังสวยทีเดียวครับ

















ี่ที่สองเปลี่ยนจุดถ่าย
ไปยืนอยู่ตรงหน้าผา










เมฆก้อนนี้เหมือนนกอินทรีเลยครับ



































ฟ้ายามเย็น

















โดดเดี่ยว...เดียวดาย
















และที่สุดท้ายไปที่เก้าร้อยเจ็ดไร่
เป็นสวนเกษตรของมหาวิทยาลัยแม่โจ้
เป็นจุดสูงสุดของพื้นที่ซึ่งสามารถมองเห็นแสงไฟของตัวเมืองเชียงใหม่ได้



ผมถ่ายไปสองสามรูป ปรากฏว่าภาพไหวจนดูไม่ไ่ด้ 55555



สืบเนื่องมาจากผมยังใช้กล้องไม่คล่อง
ปรับรูปรับแสงกับความไวชัตเตอร์ไม่คล่อง
แถมพ่วงด้วยการเป็นคนไม่ชอบใช้ขาตั้งกล้อง
เลยยิ่งไปกันใหญ่ 5555555



เราจบทริปตอน 2 ทุ่มครับ


เป็นอะไรที่สนุกครับ เดินทางไม่ไกลมาก
เงียบสงบและสวยมากครับ

นานแล้วที่ผมไม่ได้ยืนดูพระอาทิตย์ตกดินแบบนี้เลย


หวังว่าทุกคนคงชอบนะครับ

ยังมีรูปเหลืออยู่อีก 2 ชุดจากทริปนี้


แล้วจะทยอยนำมาลงเรื่อยๆครับ