BlogGang.com : : กะว่าก๋า : : บันทึก covid 2565 :

: บันทึก covid 2565 :

: บันทึก covid 2565 :

25 กุมภาพันธ์ 2565

หมิงโทรมาจากโรงเรียนให้มารับกลับบ้านตอน 11 โมง
เพราะเพื่อนสนิทติดโควิด ครูเลยให้กลับบ้านเพื่อกักตัวดูอาการ
ครูบอกว่าเมื่อวานหมิงกับเพื่อนเล่นกัน คุยกันตลอด
ถึงจะใส่หน้ากากอนามัยแต่ก็ใกล้ชิดกัน
พอกลับบ้านไปตอนเย็นเพื่อนเป็นไข้ ปวดหัว
เช้าวันรุ่งขึ้นแม่เพื่อนเลยพาไปโรงพยาบาลและตรวจพบว่าเป็นโควิด
พอแม่เพื่อนโทรแจ้งโรงเรียน ครูประจำชั้นเลยรีบแจ้งให้ผู้ปกครองอีกหลายบ้านทราบ

โรงเรียนเพิ่งกลับมาเปิดได้วันเดียวเท่านั้น
หลังจากก่อนหน้านี้ปิดไป 12 วัน เพราะครูสอนภาษาจีนติดโควิด แต่เด็กนักเรียนไม่มีใครติด
ก่อนเปิดเรียน นักเรียนทุกคนต้องส่งผล ATK ก่อนหนึ่งวัน
เพื่อนหมิงส่งแต่ผลเป็นลบ สุดท้ายก็เกิดความผิดพลาดขึ้นจนได้

หมิงกลับมาบ้าน ดูอาการไม่มีอะไรผิดปกติ แต่แม่บอกว่าอยากย้ายไปนอนบ้านอีกหลัง
เพื่อความสบายใจ เพราะรอบนี้หมิงเสี่ยงสูงจริง ๆ
เกิดเป็นขึ้นมาจะได้กันไว้ก่อน เพราะที่บ้านมีก๋งและอาม่า อาอึ้มอีกสองคน
หากหมิงติดโควิดขึ้นมาจริง ๆ จะทำให้ยุ่งวุ่นวายมาก

26 กุมภาพันธ์ 2565

ช่วงเช้าหมิงบ่นว่าเจ็บคอนิด ๆ เรียนพิเศษภาษาอังกฤษแบบออนไลน์จนเสร็จ
บ่ายโมง...ขับรถไปนอนที่บ้านดอยสะเก็ด
มื้อเที่ยงยังกินส้มตำกันที่โต๊ะ เพียงแต่ใช้ช้อนกลาง
ขณะนั่งรถไม่มีใครใส่หน้ากาก รวมทั้งช่วงกินข้าวด้วย
ช่วงบ่ายหมิงบ่นเจ็บคอมากขึ้น เลยตรวจ ATK แบบ swab test
ผลออกมาเป็นหนึ่งขีดเข้ม กับหนึ่งขีดจาง ๆ
ถึงตอนนี้เลยเริ่มมั่นใจว่าต้องติดโควิดแน่ ๆ แยกห้องนอนให้หมิงนอนชั้นบน
พ่อกับแม่นอนห้องข้างล่าง

27 กุมภาพันธ์ 2565

ปลุกหมิงมาตรวจ ATK ตอนเช้าตรู่ คราวนี้ผลตรวจขึ้น 2 ขีดชัดเจน
ส่วนพ่อกับแม่ยังคงขึ้นหนึ่งขีด เป็นลบทั้งคู่
พาหมิงไปโรงพยาบาลเชียงใหม่ราม เพื่อตรวจแบบ RTPCR อีกครั้ง
ตรวจตอน 8 โมงเช้า บ่ายสองโรงพยาบาลโทรมาแจ้งผลว่า “ติดเชื้อโควิด”
หนึ่งทุ่มตรงขับรถไปรับยา Favir ที่โรงพยาบาล ซึ่งบรรยากาศน่ากลัวมาก
เพราะพ่อกับแม่ต้องไปนั่งรอรับยาท่ามกลางผู้ป่วยโควิดจำนวนมาก
กลับมาถึงบ้านหมิงบอกว่าเป็นไข้ วัดไข้ได้ 39 องศา และบ่นเจ็บคอมากขึ้น
เริ่มต้นกินยา favir 9 เม็ดเป็นครั้งแรก กับ พาราฯลดไข้ 1 เม็ด
ในห้องเตรียมยาแก้ร้อนในเขากุย ยาพ่นคอ ยาอมแก้ไอ ยาละลายเสมหะ
กินข้าวเย็น กินยาเสร็จ หมิงเข้านอน ตื่นอีกทีตอนเช้าเลย
หมิงนอนแยกห้องไปแล้ว แต่พ่อกับแม่ยังนอนด้วยกันในห้องข้างล่าง

28 กุมภาพันธ์ 2565

ตื่นเช้ามา หมิงมีท่าทางสดใส บอกว่าไม่มีไข้แล้ว อาการเจ็บคอก็น้อยลง
นับว่าตอบสนองกับยาดีมาก โอมิครอนติดง่าย อาการไม่รุนแรง
ส่วนหนึ่งเด็กนักเรียนได้รับวัคซีนไฟเซอร์ 2 เข็มด้วย
กินข้าวเช้าได้เป็นปกติ บ่นอยากกินขนมและอยากออกไปเดินเล่นนอกห้อง
พ่อกับแม่ต้องเตือนว่าเรายังอยู่ในระยะแพร่เชื้อ ต้องอดทนอยู่ในห้องไปก่อน
ตอนนี้กินข้าวแบบแยกห้อง แยกจาน แยกช้อน
พอดูแลเราเสร็จพ่อกับแม่ต้องล้างมือ พ่นแอลกอฮอล์ทันที
พร้อมสังเกตอาการตัวเองตลอดเวลาเพราะถือว่าเป็นกลุ่มเสี่ยงมากเช่นกัน

1 มีนาคม 2565

โควิดระลอกนี้ระบาดเร็วมาก ติดง่าย กระจายไปทั่ว
เพียงแต่ดูเหมือนเชื้อจะไม่ส่งผลรุนแรงกับร่างกาย
วันนี้ดูอาการหมิงดีขึ้นตามลำดับ เหลืออาการเจ็บคออย่างเดียว
และเริ่มบ่นว่าไม่ค่อยได้กลิ่นอาหาร และเบื่อมากที่ต้องกักตัวอยู่ในห้องคนเดียว
กิน นอน เล่นมือถือ เล่นกีตาร์ วนไปวนมาจนจบครบวัน

2 มีนาคม 2565

แม่บ่นว่าเริ่มเจ็บคอ แล้วพอรู้ว่าหมิงติดโควิดก็เครียด นอนไม่หลับ เป็นห่วงลูก
อากาศที่เชียงใหม่ช่วงนี้แย่มาก ค่าฝุ่น pm 2.5 พุ่งสูงเกือบทุกวัน
นั่งอยู่ในบ้าน เปิดเครื่องฟอกอากาศพ่อเองยังรู้สึกแสบตา แสบจมูก แสบคอเช่นกัน
เมื่อวานพ่อกับแม่ตรวจวิดตอนเช้า ผลขึ้น 1 ขีดทั้งคู่
พอตี 3 แม่บอกว่าเจ็บคอเพิ่มขึ้น เลยตรวจซ้ำอีกรอบ แต่ผลยังเป็นลบ
พ่อกับแม่ยังอยู่ในห้องเดียวกัน

3 มีนาคม 2565

แม่รีบตื่นเช้าเพื่อตรวจโควิด คราวนี้ขึ้น 2 ขีดแบบชัดเจน !!!
รีบขับรถไปที่โรงพยาบาลรามตั้งแต่ 8 โมงเช้า
เมื่อคืนแม่ไอเกือบทั้งคืน ในขณะที่พ่อก็นอนอยู่ข้าง ๆ บนเตียงเดียวกัน
พ่อตรวจโควิดด้วย แต่ผลยังขึ้นขีดเดียว แม้จะรู้สึกเหมือนตัวรุม ๆ คล้ายจะเป็นไข้
หมิงบอกว่าเพื่อนในห้องตรวจพบว่าติดเชื้อเพิ่มขึ้นอีกหลายคนเลย
บางคนติดกันทั้งบ้าน บางคนต้องไปนอนโรงพยาบาล
ถึงตอนนี้หมิงกับแม่ต้องกักตัวอยู่คนละห้อง ส่วนพ่อย้ายออกมานอนตรงห้องรับแขก
จาน ชาม ช้อน แก้วน้ำ แยกชุดกันหมดทุกคน เวลาล้างจะมีฟองน้ำล้างจานคนละอัน
ไม่ว่าจับอะไรให้ พ่อต้องล้างมือด้วยเจลแอลกอฮอล์ตลอด ล้างบ่อยจนเริ่มแสบมือ

4 มีนาคม 2565

พ่อตื่นมาทำ swab test ผลคือ ไม่ติด ยังรอดอยู่คนเดียว
ซึ่งน่าแปลกใจมาก เพราะตั้งแต่มาอยู่บ้านนี้พ่อยังกินข้าวกับหมิง
นอนหลับในห้อง พูดคุยกับแม่เป็นปกติแบบไม่ใส่หน้ากากอนามัย
จริง ๆ น่าจะติดเชื้อด้วยเช่นกัน แม่บอกว่าคงเป็นเพราะพ่อนอนหลับดี เลยมีภูมิต้านทานสูง

การติดโควิดของหมิงและแม่ทำให้พ่อรู้ว่า
1. เมื่อรู้ว่าติดโควิด อย่าตกใจ ค่อย ๆ สังเกตอาการของร่างกายตัวเองไปเรื่อย ๆ
ถ้าเริ่มตัวร้อน ไอ หรือเจ็บคอ ก็เริ่มแยกห้องได้เลย
2. แยกของใช้ส่วนตัวทั้งหมด จาน ช้อน ชาม แก้วน้ำ เสื้อผ้า ฯลฯ
3. หลีกเลี่ยงการสัมผัสใกล้ชิดกันให้มากที่สุด มีอะไรก็ใช้โทรศัพท์คุยกัน
4. เตรียมอาหารไว้ให้พร้อม รวมทั้งน้ำดื่ม ถุงขยะ
5. วางแอลกอฮอล์ไว้ตามจุดต่าง ๆ ของบ้าน ทั้งแบบเจลและแบบสเปรย์
6. ใส่หน้ากากอนามัยเวลาต้องเดินเข้าไปในห้องผู้ติดเชื้อ หรือใส่ถุงมือได้ยิ่งดี

ที่สำคัญ ทั้งผู้ป่วยและผู้ดูแล ต้องอย่าเครียด พักผ่อนให้เพียงพอ
กินยาตามอาการ เช่น เป็นไข้ก็กินยาลดไข้ เจ็บคอก็พ่นยาหรืออมยาอม
กิน favir ให้ครบและตรงเวลา

5 มีนาคม 2565

หมิงตรวจ ATK ตอนบ่าย ผลออกมาเป็นลบ 1 ขีด
เท่ากับกินยา favir จนครบ 5 วัน กักตัว 7 วันก็หายดีเป็นปกติ
แต่พ่อให้กักตัวต่อจนครบ 10 วันเพื่อความแน่ใจ
หมิงบ่นว่าเบื่อมาก ๆ ตารางชีวิตเลยเน้นการนอน เช้ากินข้าวเสร็จก็หลับ
เที่ยงตื่นมากินข้าว บ่ายหลับอีกรอบ กลางคืนเลยไม่ค่อยนอน เดินไปเดินมาอยู่ในห้อง
แต่เสียงดังมาถึงข้างล่างเลย เพราะบ้านเป็นพื้นไม้

หน้าที่หลักของพ่อ คือ ยกอาหารไปให้แต่ละคนกิน
ห้องใคร ห้องมัน กินเสร็จเก็บจานมาล้างแยกที่วางไม่ปะปนกัน
โชคดีที่ให้พี่แม่บ้านไปซื้ออาหารให้บ้าง ทำให้กินบ้าง สั่ง Grab บ้าง
พ่อทำเองเป็นบ้างมื้อ หมิงแข็งแรงดีแล้ว ส่วนแม่ยังคงไอและตัวรุม ๆ

6 มีนาคม 2565

ตื่นเช้ามาตรวจโควิด ผลยังเป็นลบ
โควิดเป็นโรคที่น่าเบื่อมาก เพราะต้องแยกตัว กักตัวอยู่แต่ในห้องตลอดเวลา
หากไม่มีกิจกรรมอะไรให้ทำ ยิ่งเบื่อเลย เพราะคงไม่มีใครดูมือถือได้ตลอดทั้งวัน

พ่อเองไม่ได้ออกไปไหนเลยเช่นกัน เหมือนกักตัวไปด้วย
แต่ดีหน่อยที่มีกิจกรรมให้ทำ จัดห้องหนังสือ เรียงหนังสือ
อ่านหนังสือ เขียนบันทึก ถึงเวลาก็เตรียมอาหารสามมื้อ
เข้านอน 4 ทุ่ม ตื่นตี 4 ตี 5 เป็นแบบนี้ทุกวัน

7 มีนาคม 2565

คนใกล้ตัว คนที่พ่อรู้จักติดโควิดกันเยอะมาก
รัฐบาลเริ่มมีปัญหาในการแจกยา favir แล้ว บางคนไม่ได้รับยา
ให้กลับไปกักตัวที่บ้านกินฟ้าทะลายโจร กินยารักษาตามอาการ
แต่พ่อว่า favir กินเข้าไปแล้วอาการป่วยจะดีขึ้นทันตาเห็นเลย
อาการหลัก ๆ ดูคล้ายไข้หวัดใหญ่มาก คือ ไอ ตัวร้อน เจ็บคอ มีเสมหะ เมื่อยเนื้อเมื่อยตัว

8 มีนาคม 2565

วันนี้ลองให้หมิงตรวจซ้ำอีกรอบ ผลเป็นลบ กักตัวครบ 10 วัน
ส่วนแม่มีอาการดีขึ้นตามลำดับ
พ่อตรวจซ้ำอีกรอบผลยังคงเป็นลบ
ช่วงบ่ายมีอาการเคืองคอ ไอไปหลายรอบจนแม่เครียด กลัวว่าพ่อจะติดโควิดไปด้วยอีกคน

9 มีนาคม 2565

เช้านี้แม่ตรวจ ATK ผลเป็นลบ กักตัวครบ 7 วันพอดี
อาการป่วยหายไปแทบทั้งหมด เหลือแค่อาการไอเล็กน้อย
พ่อเองตรวจซ้ำสองวันติดกัน เพราะเมื่อวานเหมือนจะเป็นไข้ เคืองคอ
สุดท้ายตรวจออกมาผลยังคงเป็นลบ

วันนี้หมิงพูดเยอะเป็นพิเศษ เพราะให้ออกจากห้อง ลงมาเดินเล่นในสวนที่บ้าน
นั่งคุยกันข้างล่าง แต่ยังต้องใส่หน้ากากอนามัยทุกคน

10 - 11 มีนาคม 2565

หมิงบ่นเบื่อมากอยากกลับไปนอนที่ร้าน เพราะไม่มีคอม ไม่มีอินเตอร์เน็ตให้เล่น
แต่แม่ยังไอ เลยต้องกักตัวให้ครบ 10 วัน แล้วดูอาการอีกที

12 มีนาคม 2565

แม่เริ่มออกมาทำครัว ทำอาหารแล้ว แต่ยังต้องใส่หน้ากากอนามัยตลอดเวลา
ช่วงบ่ายพาหมิงกลับไปที่ร้าน ไปนั่งเล่นคอม 3-4 ชั่วโมง
แล้วกลับมานอนที่บ้านดอยสะเก็ดด้วยกัน ยังนอนแยกห้องกันทั้งสามคน

13 – 14 มีนาคม 2565

แม่ขอกักตัวต่อจนครบ 14 วัน เพราะรู้สึกว่าตัวเองยังไม่หายดี
ยังกลัวว่าอาจแพร่เชื้อให้คนอื่นได้

15 – 16 มีนาคม 2565

กักตัวจนครบ 14 วัน แต่แม่ยังมีอาการไออยู่นิดหน่อย
ตัดสินใจกลับมานอนที่ร้านแล้ว เพราะอยู่บ้านดอยสะเก็ดมาเกือบครึ่งเดือน
ไม่เคยคิดว่าหมิงกับแม่จะต้องติดโควิดเลย
เพราะที่ผ่านมาเราดูแลตัวเองกันดีมาก แทบไม่ได้ออกไปไหน
นอกจากซื้อของทำกับข้าว ไปไหนก็ใส่หน้ากาก ล้างมือ เช็ดแอลกอฮอล์ตลอด
แต่สุดท้ายมาติดจากคลัสเตอร์โรงเรียน ยังดีที่อาการป่วยไม่หนักหนาสาหัส
พ่อหวังใจเหลือเกินว่าอยากให้โควิดหมดไปเสียที
มันยาวนานและสร้างผลกระทบมากมายกับชีวิตคนจริง ๆ

Create Date : 02 เมษายน 2565

Last Update : 2 เมษายน 2565 6:59:06 น.

23 comments

Counter : 860 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณกิ่งฟ้า, คุณอุ้มสี, คุณTui Laksi, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณmultiple, คุณทนายอ้วน, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณเริงฤดีนะ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณtuk-tuk@korat, คุณThe Kop Civil, คุณnonnoiGiwGiw, คุณSleepless Sea, คุณSweet_pills, คุณtoor36, คุณhaiku, คุณหอมกร, คุณสองแผ่นดิน, คุณtanjira

เจิมอ่าน
แปลว่าน้าก๋าแข็งแรงมาก
พี่อุ้มก็ยังคงขีดเดียว

โดย: อุ้มสี

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:7:18:03 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องก๋า ขอบคุณมากนะคะที่ไปให้กำลังใจบล็อก ตะพาบค่ะ
ตามมาอ่านบันทึกของน้องก๋าแล้วต้องขอขอบคุณมากเลยค่ะที่นำมาแบ่งปันให้รับรู้ถึงอาการติดโควิดของน้องหมิงหมิงและมาดาม ทำให้พี่กิ่งได้รับความรู้ไปด้วย เพราะทุกวันนี้พี่กิ่งระวังตัวมากออกไปข้างนอกบ้านจะใส่แมสสองชั้นเลยและไปที่จำเป็นเท่านั้นเสร็จธุระแล้วต้องรีบกลับเลยพกเจลแอลกอลฮอร์ตลอดและจะเครียดๆเวลาที่มีอาการปวดหัวเหมือนจะเป็นไข้ ไอ แต่ก็ตรวจATK บ่อยๆผลก็ยังเป็นลบ ทุกวันนี้อยู่อย่างเครียดๆกลัวติดค่ะ

พอได้อ่านบันทึกของน้องก๋าแล้วค่อยสบายใจหน่อยเพราะดูอาการแล้วเหมือนเป็นไข้หวัดใหญ่นะคะทำให้คลายความเครียดและกลัวลงบ้าง ถึงอย่างไรพี่กิ่งก็ไม่อยากเป็นค่ะ

น้องก๋าต้องมีสุขภาพแข็งแรงและฉีดวัคซีนแล้วภูมิขึ้นเยอะทำให้ต้านเชื้อไวรัสโควิดได้อย่างดี เยี่ยมๆเลยค่ะ

ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันนะคะมีประโยชน์มากเลยค่ะ

พี่กิ่งโหวต บันทึกประสบการณ์ให้นะคะ

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:7:29:35 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า
เป็นการบันทึกประสบการณ์ แชร์ไว้มีประโยชน์
ทั้งผู้อ่านและผู้บันทึกค่ะ...เยี่ยมมากๆ

โดย: Tui Laksi

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:7:52:14 น.

ไม่ใช่น่าเบื่อเกลียดโรคนี้สุดๆ สงสารหลายๆครอบครัว เช่นครอบครัวน้าค่อมและป้าสะใภ้

โดย: โอน่าจอมซ่าส์

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:8:16:18 น.

อ.เต๊ะ มาอ่านด้วยความชื่นชม และซาบซึ้ง
เพราะยามเจ็บป่วย ยามวิกฤตนี่ จะมีก็แต่คนที่รักเราเท่านั้น
ถึงจะอยู่ดูแลเราโดยไม่ต้องมีข้อแม้ใดๆนะครับ

ถึงตอนนี้ คุณก๋า จะไม่มีเชื้อบวก แต่ดูหน้าตา แล้ว พร้อมจะบวก
พร้อมปะทะมาก
ถ้า อ.เต๊ะ เจอ คุณก๋า แล้วมาเดินใกล้ๆนี่ ต้องเปิดก่อนเลย
เพราะหน้าตาแบบนี้ ไม่มาดีแน่ เย้ย 555

ของคุณก๋า นี่ไป รพ.เอกชน เสียค่ารักษาเองใช่มั้ยครับ
ถึงได้ยา ฟาพิ... ถ้าไปตามสิทธินี่ยังไม่รู้จะได้ยาอะไรนะครับ

ในกทม นี่ก็แสนจะสาหัส เพื่อนบ้านซอยเดียวกัน ก็ติดไปหลายบ้าน
อีกซอยใกล้ๆกัน ถึงขั้นตาย เพราะไม่ได้ฉีดวัคซีน

อ.เต๊ะ พึ่งฉีดไป 3 เข็ม แค่ก็ไม่อยากเป็น เพราะที่บ้านก็มีคนแก่ กลุ่มเสี่ยง

ตอนนี้คุณก๋า โชตดีมากที่ยังไม่ติด แต่ก็ต้องระวัง คล้สเตอร์ บล็อกแก๊งด้วย เพราะคุณก๋า เดินสายเม้นท์ ทักทายไปทั่วนะครับ เย้ย 555

ด้วยรักและปรารถนาดีจาก
อ.เต๊ะ ช่างแอร์ในตำนาน นะครับ 555

โดย: multiple

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:9:07:06 น.

โควิดติดกันถ้วนหน้าเลยค่ะ

โดย: เจ้าหญิงไอดิน

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:9:19:43 น.

ช่วงกักตัวบอลไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลยครับ พึ่งพี่ Grab ตลอด 10 วัน วันก่อน statement บัตรเครดิตมา เฉพาะพี่ Grab 5300 บาท ครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ

พอคนป่วยกลับบ้านวันที่ 10 สมัครใจจะกักตัวต่ออีก 5 วัน เอาให้ชัวร์ๆ เพราะมีทั้งคนแก่และเด็ก ก็ค่อยมีกำลังใจทำโน่นทำนี่ คนเพิ่งหายป่วยก็เอาแอลกอร์ฮอร์เช็ดถูห้อง เช็ดเฟอร์นิเจอร์ เช็ดห้องน้ำข้างบนไป เพราะก่อนที่จะไปอยู่ hospitel กักตัวบนห้องและใช้ห้องน้ำข้างบนคืนนึงครับ แล้วก็ปิดไว้ไม่มีใครเข้าไป ทุกคนลงมาใช้ห้องน้ำข้างล่างกันหมด

กับข้าวที่ส่งส่วนก็ใส่ถ้วยชามกระดาษจาก 7-11 ครับ ใช้แล้วทิ้งไปเลย

กักตัวต่อครบ 5 วันก็ขนผ้าปูที่นอน ผ้าห่ม ปลอกหมอน ผ้าม่าน เสื้อ ผ้า ที่ใช้ที่ hospitel ลงมาซักโดยใช้น้ำยาฆ่าเชื้อ

ช่งนั้นพ่นแอลกอร์ฮอร์กันสนุกเลยครับ ที่ตุนไว้ 15 ลิตรแทบจะหมดเกลี้ยง ไม่เคยใช้เยอะขนาดนี้เลยครับ ถือขวดฟอกกี้ใส่แอลกอฮอร์ติดมือไว้เลย ทำอะไรก็พ่นใส่มือก่อนค่อยหยิบ จับ หยิบเสร็จพ่นมืออีกที

เล่นเอานอยด์และเหนื่อยไปเกือบๆเดือนนึงครับ

บอลยังไม่กล้าเขียนบันทึกเลยครับ เกรงใจน้อลมากกกกก ยกเอาไว้ที่สูงๆเลย

โดย: ทนายอ้วน

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:9:28:11 น.

คุณก๋า เขียนได้ละเอียดมากเป็นประโยชน์สำหรับคนอื่นที่

ต้องอยู่ท่ามกลางคนที่เราไม่รู้ว่า เขาเป็นหรือไม่..

...
ยาฟาวิ ในกท. ฟัง ๆ แล้วไม่เพียงพอ ญาติ 2 คนที่ติดไวรัส
ก็ต้องเก็บตัว ลำบาก ด้านยาที่ว่า

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:9:59:32 น.

ผ่านไปแล้ว
เป็นประสบการณ์
ดูแลตัวเองต่อไปนะคะ

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:10:12:45 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก็า

ครูเพิ่งกลับจากการเป็นเจ้าภาพบวชพระบวชเณรที่วัดเขาศาลาอตุล
ฐานะจาโร จังหวัดสุรินทร์ นำบุญมาฝาก จ้ะ ไปตั้งแต่วันที่29 มีนา
ได้เห็นประเพณีบวช พบอริยสงฆ์ที่ทำตัวง่าย ๆไม่เจ้ายศเจ้าอย่าง ก็
ชื่นใจ เนาะ

เช้านี้ ก็ไล่ตอบเพื่อนชาวบล็อก แต่ก็ยังเบลอ ๆ อยู่นะ กลับจาก
ต่างจังหวัด ก็จะเป็นอย่างนี้แหละ

บล็อกก๋าวันนี้ เป็นการบันทึกครั้งหนึ่งในชีวิตที่ ครอบครัวติด
โควิด 19 โรคร้ายที่ทำร้ายชาวโลกทั่วโลก ที่พึ่งของพวกเราก็คือ
ตัวของเราเองที่ต้องระวังตัวเองให้ดีที่สุดเท่านั้น เนาะ

โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต

โดย: อาจารย์สุวิมล

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:10:37:12 น.

ทักทายสวัสดีครับคุณก๋า

โอมิครอนระบาดหนัก จนเหมือนมีเชื้อกลายพันธุ์ตามมาด้วย แต่ก็ยังไม่ร้ายแรงมาก หลายคนที่ติดเชื้อและเข้าระบบ ก็ได้รับยาตามระบบ อาการก็ดีขึ้น และหายได้แบบไม่ต้องไปนอนโรงพยาบาล ยังพบว่ามีอีกกลุ่่มหนึ่งที่ไม่เข้าระบบ ไม่ได้รับยาย หาซื้อยามาทานกันเอง รักษากันเอง 5-7 วันก็หายได้เอง กักตัวจนครบ ตรวจ ATK ตามไปด้วยทุกวัน ก็ดูว่ากลุ่มนี้ก็จะดูรอดปลอดภัยได้อยู่ครับ

โดย: ถปรร

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:11:34:49 น.

เฮาระวังตั๋วกั๋นมา 3 ปี๋แล้วเนาะเจ้า

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:12:17:00 น.

สวัสดีครับคุณก๋า

ขอบคุณสำหรับการแชร์ประสบการณ์ครับ
คุณก๋าเป็นคนที่มีสติและมีระเบียบดีมากเลยนะครับ
และร่างกายก็ดูจะแข็งแรงด้วย ทำให้ไม่ติด หรืออาจจะมีเชื้อเข้าไป แต่กลายเป็นน้อยนิด แล้วคงถูกรปภ.ในร่างกายคุณก๋ากำจัดไปแล้ว

ที่บ้านผมก็พยายามไม่ละเลยใส่แมสก์เมื่อออกมาจากห้อง หรืออยู่ในพื้นที่ร่วมกัน แยกสก็อตไบรท์ และจานช้อนของคนๆ นั้นครับ

เมื่อเช้าสวนกับคุณก๋า ได้ไปเม้นท์เรื่องปวดหลังไว้ที่เอนทรี่ก่อนหน้าของคุณก๋าครับ

โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:12:18:54 น.

สวัสดีครับคุณก๋า
ผมไปต่างจังหวัดเพิ่งกลับมา รอบนี้ไปหลายจังหวัดเลยครับ เมื่อเช้าผมตื่นมาตรวจ ATK ยังขีดเดียวอยู่
อ่านบันทึกของคุณก๋า เหมือนเป็นคู่มือในการเตรียมตัวสำหรับคนติดโควิดด้วยเลยนะครับ ผมว่าน่าเบื่อตรงที่ต้องกักตัว และไม่ได้เจอใครนี่หละครับ

โดย: The Kop Civil

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:13:27:57 น.

ชอบบันทึกมากเลยค่ะพี่ก๋า อ่านแล้วลุ้นไปด้วยเลยค่ะ
น้องวันนี้ผลยังเป็นขีดเดียวนะคะ หกวันแล้ว
คิดว่ารอดแล้วแหละเพราะไม่มีอาการอะไรเลย
เอาจริงๆ มีร้อนๆ หนาวๆวันสองวันแรก แล้วมันก็หายไป
หลังจากนั้นก็ปกติ ก็เลยตัดสินใจไปฉีดวัคซีนเข็ม 4 เลยค่ะพี่
ไม่อยากลุ้นแล้ว ความจริง ถ้าติดก็อาจจะเป็นไม่เยอะก็ได้
แต่เพราะน้องหลายโรคเลย กลัวว่าถ้าเป็นแล้วมันจะหนัก
แล้วเราอยุ่คนเดียว ไม่อยากจะคิดเลยค่ะ 55+

โดย: nonnoiGiwGiw

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:15:22:14 น.

พี่ก๋าจดบันทึกได้ขนาดนี้เลย

ถ้าไม่มีอะไรทำมันเบื่อจริงๆ และครับ ถ้าต้องกักตัวไม่ได้เล่นเน็ตที่ทำได้อย่างเดียวของผมน่าจะเป็นอ่านหนังสือกระมัง เพราะเดี๋ยวนี้พวกหนัง หรือการ์ตูนก็ดูผ่านแอปหมดแล้วด้วย

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:16:57:58 น.

คุณก๋าไม่ยอมหอมมาดาม เลยไม่ติดโควิด

โดย: หอมกร

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:17:21:34 น.

ถึงเราจะดูแลตัวเองอย่างดีก็มีโอกาสติดโควิดได้นะคะ
คำแนะนำของวันที่ 4.03.22 ดีมากๆค่ะ

คุณก๋าทำหน้าที่ดูแลครอบครัวได้อย่างดีเยี่ยม
อาการไอของมาดามคงหายสนิทดีแล้วนะคะ
เราคงต้องระวังตัวกันต่อไป อยากให้โควิดหมดไปเร็วๆเหมือนกันค่ะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:18:22:35 น.

ค่ารักษา 3000 พอรับได้ครับ
ใน กทม.นี่ ตอนโควิดมาใหม่ๆ รพ เอกชน บอก
ถ้าจะรักษา วางเงินก่อนเลย 3แสน
เตียงก็ต้องรอคิวด้วย เดี๋ยวนี้ไม่รู่เป็นไง

แต่ถ้ายา ฟาวิ หาซื้อตามร้านขายยาได้
และถ้าเป็นไม่มาก รักษาอยู่กับบ้านก็น่าจะดีนะครับ
ขอบคุณสำหรับข้อมูลมากครับ

โดย: multiple

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:18:38:33 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า ชอบที่คุณก๋าเขียนบันทึกทุกวันนี่แหละค่ะ ยอมใจเลย เรื่องตื่นเช้ามาเขียนแถมต้องดูแลมาดามกับน้องหมิงอีก เป็นคุณพ่อที่น่ารักมากเลยค่ะ เข้าใจน้องหมิงเลย ตามประสาเด็กเค้าคงอยากออกไปเที่ยวเล่นข้างนอก อยากเจอเพื่อน ขนาดผู้ใหญ่ก็ยังเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ เลยค่ะ

ได้อ่านบันทึกของคุณก๋าแล้วรู้สึกว่า เหมือนไม่ได้เขียนเพื่อบันทึกความรู้สึกของตัวเองเพื่อดูอาการ ศึกษาอาการของคนในครอบครัวแค่อย่างเดียว แต่เหมือนบันทึกเหตุการณ์และความรู้อะไรหลายอย่างลงไปด้วยค่ะ ชอบเลย เหมือนบันทึกประวัติศาสตร์ระดับย่อย ที่ครั้งนึงเราได้เคยเจอโรคระบาดน่ากลัวแบบนี้ แม้มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเพราะมีหลายคนที่สูญเสียคนที่รัก แต่ก็เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้เราได้เรียนรู้ปรับตัวจากธรรมชาติของโลกค่ะ

เป็นกำลังใจให้คุณก๋า มาดาม และน้องหมิงเหมือนเดิมนะคะ เจอเรื่องร้าย ๆ มาแล้วยังไงก็ต้องเข้มแข็ง แข็งแกร่ง มีภูมิมากขึ้น สู้ไปด้วยกันค่ะ

จากบล็อก คนอินเดียเค้าชอบสังคมจริง ๆ ค่ะ วันนั้นจำได้ว่า เค้ารู้สึกตื่นเต้นและสนุกมากที่ได้ทาย 555 คงเป็นเรื่องงง ๆ ของพวกเค้าตอนมาไทยแน่เลยค่ะ 5555 คุณก๋าหน้าเหมือนคนเหนือจริง ๆ ด้วยค่ะ ทรงผมเท่มากเลย

โดย: ลูกไม้ (LittleMissLuna

) วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:21:44:59 น.

สวัสดีครับ

ช่วงนี้ติดกันเยอะเลยครับ
ตัวเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันครับว่าจะติดวันไหน

โดย: Sleepless Sea

วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:23:31:00 น.

ปลอดภัยแล้ว ก็ อย่าการ์ดตกนะครับ
ส.ส.คนหนึ่งเป็นโควิดต้นเดือน รักษาหายแล้ว ปลายเดือนกลับมาเป็นโควิดอีกรอบ
ที่หน่วยงาน แจกชุดตรวจATKฟรี ให้เจ้าหน้าที่ตรวจทุกสองสัปดาห์
จันทร์ที่จะถึงก็ตรวจอีกแล้ว

วันนี้( 2 เม.ย.) ฝนตกปรอยๆ ช่วงเย็น อากาศเย็นลง ไม่ต้องเปิดพัดลม

หงส์ขึ้นอันดับ 1 ได้ไม่กี่ช.ม.

โดย: สองแผ่นดิน

วันที่: 3 เมษายน 2565 เวลา:0:32:09 น.

สัสดียามเช้าค่ะก๋า

ก๋าเขียนบันทึกได้ละเอียดมากจริงๆค่ะ

เราหวาดกลัวกับเชื้อไวรัสตัวนี้มานาน
ไม่คิดว่าคนในครอบครัวจะติดนะคะ
แต่หมิงหมิงต้องไปโรงเรียนมีเพื่อน
ความเสี่ยงก็สูง เมื่อติดแล้วก้ต้องรักษากันไปค่ะ
อย่างน้อย ก๋ายังดูแลมาดามกับหมิงหมิงได้นะคะ
และมีกำลังพอที่จะดูแลตัวเองทั้งกรกักตัวและการรักษา
ถือว่าโอเคเลยค่ะ .... ตอนนี้ก็หายห่วงแล้วนะคะ

ส่วนหลานสาวพี่กลัวเค้าเป็นเยอะ เพราะเค้าตอมทอมซิลไม่ค่อยดีค่ะ
เหมือนรับเชื้อง่าย
นี่ขนาดป้องกันดูแลสุดฤทธิ์แล้วนะคะก็ยังพลาด ด้วยที่ว่าหลานต้องออกหน้างาน
เจอผู้ร่วมงานที่ไม่ค่อยจะกลัวด้วยมั้งคะ ...
แต่เป็นแล้วก็รักษากันไปค่ะ ส่วนฟาวิ ไม่น่าจะมีจ่ายให้นะคะ
เพราะตอนนี้ก็รักษาตามอาการค่ะ เมื่อวานก็ไม่มีไข้ค่ะ
ไอน้อยลง มีเจ็บคอ เสียงเปลี่ยน วันนี้รู้ผลเอ็กซเรย์ปอดค่ะ
ก็ภาวนาไม่ให้ลงปอดนะคะ ....
................

อากาศตอนนี้เหมือนหน้าหนาวเลยค่ะ
แถมมีฝนด้วยล่ะค่ะ

ขอให้ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขและรักษาสุขภาพนะคะ

โดย: tanjira

วันที่: 3 เมษายน 2565 เวลา:6:46:43 น.