ความรักของผมอยู่ที่ไหน ทั้งที่ผมก็เห็นรักอยู่มากมายบนโลกใบนี้
ผมคงเหมือนหมื่นตา ที่ออกเดินทาง ตามหารัก
ได้เพียงหวังว่า ผมคงหามันเจอ

คุณก๋าเจ้า..
วันนี้ได้เลขตั๋วเดวแหมแล้ว...

ตะคืนนี้ คอมเม้นท์บล็อกคุณก๋าแล้ว
ฝนตก ฟ้าฮ้อง ฟ้าแผะ ฟ้าผ่า
ไฟฟ้าก่อเลยดับ...สนิท..
ปี้ก่อเลยนั่งเหวอ..อยู่สักกำ..
บ่อฮู้จะเยี้ยะอะหยัง ก่อเลยเข้านอนไปเลย

เจ๊านี้ก่อเลยมาเปิดคอมแต่เจ๊าเลยเจ้า...
มาแวะอ่านเรื่องฮัก ฮัก หื้อจุ้มหัวใจ๋ยามเจ๊า
ช่วงนี้ถ้าปี้มีคำถาม จะตุนเก็บไว้ก่อนน่อ..
หื้อคุณก๋าเลี้ยงลูกหน้อย ไปสักพักก่อนก่อแล้วกั๋น
เป๋นก๋ำลังใจ๋หื้อคุณก๋า กับมาดามโตยคนเน่อเจ้า..

ความรักน๊อความรัก

ยิ่งไขว่คว้ายิ่งหาไม่พบ

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า

นึกถึงฟอร์เรสต์ กัมพ์



แล้วน้องก๋าตัดสินใจรึยังว่าจะเข้าห้องคลอดรึเปล่า

สวัสดีตอนเช้าด้วยค่ะ
พวกเราก็ตื่นเช้าๆ กันทั้งนั้นเลยเนาะ พี่กับคุณสามีก็นั่งทำงานคนละเครื่อง
เขาน่ะทำงาน พี่ก็เม้าท์ไปเรื่อย สลับกับเล่น Hi5 กับลูกศิษย์ เอาไว้ทวงการบ้าน 555+

ความรัก เริ่มต้นวันใหม่ก้อหวานเชียว
บางครั้งแค่ได้รัก... ก็พอแล้ว จากประสบการณ์เคยแอบรัก แต่เขาไม่เคยรู้ หรือว่ารู้ แต่แกล้งไม่รู้
ความรู้สึกดีๆ ความทรงจำที่งดงาม และรู้ว่าเขาอยู่ดีมีสุข (กับคนอื่น)

เอาละวา

วันนี้อ่านแล้ว น้ำตาหยดแหมะใส่คีย์บอร์ดเลยอ่ะค่ะ

เดี๋ยวต้องไปทามาสคาร่าใหม่

คุณลุงนะคุณลุง

หากคิดจะรักก็ไม่ควรกลัวที่จะรัก แม้ว่าความรักนั้นอาจทำให้เจ็บปวด เมื่อต้องพบความสูญเสีย...คิดถึงประโยคเด็ดนี้เลยคะพี่...แม้ว่าฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน แต่ฉันก็อิ่มใจ ที่ฉันตายโดยมีคนที่ฉันรัก...พี่คงจำได้ ว่าเป็นวลีเด็ดของ หนังสือเรื่อง ข้างหลังภาพ ของศรีบูรพา...
ปล.ช่วงนี้สาวเป็นไข้หวัดคะพี่ แย่หน่อย เพิ่งได้อัพบล็อกวันนี้เอง..รอดูหนุ่มน้อย ที่กำลังจะออกมาทักทายกับชาวโลกนะคะ

อ่านก่อนจนจบแล้วค่อยเม้นท์ สงสัยตกอันดับสามอ่ะ แต่ไม่เป็นไร
ได้ที่เท่าไร พี่เป็ดจังจะเอาไปแทงหวยค่ะ

เฮ้อ พี่ชอบหมื่นตาจัง สงสารเค้านิ กว่าจะเรียนรู้เรื่องความรักได้
ต้องเดินทาง เหนื่อย และเมื่อยน่าดู

หมื่นตาก็เลย ผอมเพรียว หุ่นดี อาจมีซิกแพ่ค

อิอิ

ไม่เหมือนคากู๋ ไม่ต้องเดินทาง คิดได้ด้วยตัวเอง
ซิคอพ่ครวมกันเป็นวันแพ่ค อิอิ ฮ่าๆๆ ก๊าบๆๆๆ

ขอบคุณครูก๋าที่ให้เป็ดจังร่วมแสดงในหนังสั้นเรื่องนี้นะคะ เป็ดจังดีใจมากๆเลยค่ะ ภูมิใจสุดๆ แม้จะอยู่ในฉากเหงาก็ตามค่ะ

เอาหล่ะ รู้เรื่องความรักแระ ได้ดูภาพประกอบด้วย ยิ่งได้ดูภาพประกอบก็ยิ่งอยากให้วาดการ์ตูนความรักขายจ๊ะ

ชอบๆๆๆๆ

ปล. พักผ่อนบ้างนะก๋า จะได้แข็งแรง เพราะถ้าก๋าน้อยออกมาดูโลก แล้วก๋าใหญ่ไม่สบายนี่ไม่ได้เลยนะคะ พักผ่อนมากๆ ตอนกลางวันแอบหลับได้ก่ะ กลางคืนแอบมั่วนิ่มนอนหลับยาวไม่ได้อยู่แล้วนะ เดี๋ยวน้องมาดามลื่นล้มไป ประคองตลอดน่ะดีแล้วหล่ะ อีกถึงเดือนไหมนี่ก๋า แล้วคลอดเองหรือผ่าน๊อ

แต่พี่เป็ดว่าก๋ารอบคอบดูแลได้ฉมังอยู่แระ เอาใจช่วยอยู่กะพ่อบูที่นนทบุรีนะจ๊ะ

วันนี้มาเยี่ยมไม่ผิดหวัง

เรื่องรักๆ แบบนี้อ้อนชอบ(อ่าน)ค่า...

นั่นสิ ....... นั่นสินะ

สุดยอดเลยน้อง

สวัสดีครับคุณก๋า

ในชีวิตที่ผ่านไปประมาณครึ่งคนแล้วเนี่ย
ตามหาและตามพบความรักสุกๆดิบๆมาก็
พอประมาณละครับ แต่มันก็เหมือนภาพ
ลวงตาทุกที

จนบอกตัวเองไปแล้วว่า ไอ้หนูหล่อเอ๊ยย..
ปัญญาจะดูแลตัวเองยังไม่ค่อยจะได้เรื่อง
จะไปดูแลใครได้ว้า... ยังเงี้ยอะครับ พอ
สงบสติอารมณ์ไปได้ ตอนนี้ยิ่งอายุมากก็ยิ่ง
เลือกมาก ไม่ใช่กลัวเขาไม่ดีหรอกครับ กลัว
ไปๆแล้วเขาจะผิดหวังในตัวเราน่ะ

แต่ท้ายที่สุดแล้ว ประสบการณ์ชีวิตก็สอนว่า
ถ้าจะมีก็มีเอง กะเกณฑ์ไม่ได้หรอก อะไรจะ
เกิดก็ต้องเกิด อะไรจะดับก็ต้องดับ หุหุ
ตื่นขึ้นมาปลงให้ตัวเอง

ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆของคุณก๋านะครับ

ความรักเป็นเรื่องอ่อนไหวและซับซ้อน

ไม่ต้องแสวงหา ก็เดินเข้ามาชนเอง

แต่ตอนที่เข้ามานี่สิ จะทำยังไงให้อยู่กับเราตลอดไป

^
^ก๋าราชันย์จะตอบว่าอย่างไร
โปรดติดตามตอนต่อไป
แต่ถ้ามาดามไม่ได้ผ่า
อยากหนับหนุนให้เข้าแชร์ประสบการณ์ค่ะ
ตามทฤษฏี เขาบอกว่าทำให้พ่อเข้าใจอะไรๆ ที่แม่ต้องเผชิญมากขึ้น และรักลูกมากขึ้น - น่าประทับใจออก
แต่ก็น่ากลัว

อ่านความเห็นเรื่องตามหาความรักแล้ว คงไม่ค่อยจะมีคอมเมนท์ เพราะไม่ได้ตามหา
บังเอิญคนรอบตัวส่วนมากก็โสดและไม่ได้หา
บังเอิญ(อีก)ว่า รู้สึกว่าไม่ได้ขาด
หรือที่จริงอาจจะกลัวการเสี่ยง
หรืออาจจะเป็นพวกไม่ปกติ
อิอิ

เฮียคะ ไหนว่าหยุดพักก๋าราณีไงคะ

ไม่เป็นไรค่ะ ทำต่อก็อ่านต่อค่ะ

อ่านก่อนนะ

ความรักอยู่ไหนไม่รู้....ช่างเค้าเถอะ

แต่ตอนนี้สติอยู่ไหนนี่สิสำคัญ....พิมพ์เม้นต์เสร็จแทนที่จะกด submit ดันเอื้อมไปกด refresh แทน

เหนื่อยๆๆ ไม่มีปัญญาจะพิมพ์ใหม่แล้วอ่ะ

อรุณสวัสดิ์ค่ะลุงก๋า....

แม้พยายามไขว่คว้าก็ใช่ว่าจะได้มา
แม้พยายามตามหาก็ใช่ว่าจะพบเจอ
แม้พยายามรักษาก็ใช่ว่าจะจีรัง
แม้พยายามเหนี่ยวรั้งก็ใช่ว่าจะคงอยู่

ความรัก...ไม่ใช่คนรัก
ความรักอาจมาพร้อมกับคนรัก
....หรือเกิดขึ้นโดยไม่มีวัตถุพยาน แต่หัวใจอิ่มเอม....

......ความรัก.......

อ่ออ อย่างนี้นี่เอง และก็เป็นการตอบที่คุ้มค่ามากเลยค่ะ

คนเราไม่ได้กลัวความรักจริง ๆ ด้วยนะคะ
แต่กลัวที่จะเสียความรักนั้นไปต่างหาก
เพราะฉะนั้น จึงไม่รู้จักที่จะเริ่มต้นและรักใคร
แอบโดนกับคำถามพี่หมอเลยล่ะค่ะ

"ผมเป็นคนนึงหล่ะ
ที่กลัวการที่จะได้รัก

แต่อีกใจนึงก็กลัวว่าจะขาดรัก
ไม่รู้อันไหนมันจะทำให้จิตใจเราบอบช้ำมากกว่ากัน"

วันนี้การ์ตูนเป็นเรื่องเป็นราวอีกแล้ว ดีจังเลย
ตกลงจะเป็นนักเขียน นักร้อง นักวาดรูป หรือนักเขียนการ์ตูนดีคะ






เป็นกำลังใจให้คุณพ่อคนใหม่เต็มที่เสมอ ๆ นะคะ
ขอให้มาดามสุขภาพแข็งแรงเช่นเคยค่ะ

เชียงใหม่มีฝนบ้างยังครับ
เห็นช่วงนี้เมฆฝนเคลื่อนตัวไปทางเหนือแล้วนะครับ

สวัสดีครับพี่หนูหล่อ



ผมไม่ตามหาความรักเลยจนอายุ 30
ถึงเจอมาดามครับ

เพราะฉะนั้นทุกครั้งที่ถูกถามว่าความรักดีมั้ย มีจริงมั้ย
ผมตอบไม่ได้จริงๆว่าคุณควรจะรักใครตั้งแต่อายุ 17
แล้วเลิกกันตอนอายุ 25
หรือว่าแต่งงานตอนอายุ 40 แล้วจากกันตอนอายุ 70


แต่ที่แน่ๆ ถ้าเราทำตัวให้ดีที่สุด
วันนึง
ตัวเราจะเป็นแม่เหล็กที่ดึงดูดคนรักในแบบที่ตัวเราเป็นเข้ามาครับพี่ อิอิอิอิ


ทฤษฎีก๋าราณีน่ากลัวนะครับ
เพราะถ้าเราทำตัวไม่ดีพอ
เราจะดึงดูดคนรักที่ดีเหมือนเราได้ยังไง

ปัญหามันจะดูดปัญหา
ความรักมันจะดูดความรัก


แหม....พูดเหมือนเป็นผู้รู้
แต่ในชีวิต...
ผมมีคนรักคนเดียวคือมาดามนะครับพี่

ได้อ่านเรื่องราวที่พี่ก๋าแต่งแล้ว ซึ้งจังเลย

ที่ทำให้หมื่นตามองเห็นความรัก
ซึ่งก็จริงนะครับ...ความรักทำให้เจ็บปวดและสุขใจได้เหมือนๆกัน
แต่ถ้าเราเข้าใจความรักนั้นๆ เราก็จะสามารถดูแลรักษามันได้


คนเรากลัวที่จะมีรัก..ผมว่าถ้าเราได้รู้จักรักเราก็จะไม่กลัว
แต่ความรักไม่ใช่สิ่งที่จะวิ่งหาได้...มันจะเกิดขึ้นเอง
การที่คนเรามีรักมากไปก็ทุกข์ ไม่มีรักเลยก็เหงา...
เฮ้อ...ธรรมชาติได้สอนเราให้มีรักแค่พอดีๆ ...

ก่อนที่จะไปรักใครสักคน

พี่ว่าน่าจะรักตัวเองให้เป็นก่อน

แล้วจะไม่ทุกข์กับความรัก

ความรักก็จะเป็นสิ่งที่สวยงาม

โอ้ มิถุนา อย่างนี้ก็เจ้าชู้แน่ๆเลยอ่ะ แบบพี่เอไง ฮ่าๆๆๆ
ก๋าคุง ที่นี่หนาวดีจังเลย แบบว่าไม่เปิดแอร์ ไม่เปิดพัดลมนี่ยังต้องห่มผ้านวมเลยนะ สะใจจริงๆ

ขอให้ความเย็นชื่นใจนี้ขึ้นไปถึงบ้านก๋ากะมาดามด้วยนะน้องนะ

ไปแระ

รออ่านการ์ตูนดีกว่า ชอบจัง เอาแบบมีเป็ดว่ายน้ำอีกนะ แล้จะได้ส่งบัญชีไปโอนค่าเข้าฉากเข้าแบงค์ด้วย ฮ่าๆๆๆๆ

มั่วนิ่มระเบิดระเบ้อ

บ่ายนี้พี่กลับมา ขออนุญาตถามอีกหนึ่งคำถามนะก๋านะ ปิดรับคำถามหรือยังเนี่ย ยังทันไหม

สวัสดียามเช้าค่ะ
ขอให้มีความสุขนะค่ะ

สวัสดีค่ะน้องก๋า..
มาทักทายนะค่ะ

ไม่ดีเลยน่ะสิคะพี่ก๋า โดนล้วงกระเป๋าได้ยังไงไม่รู้
เจ็บใจเป็นที่สุดเลยค่ะ งือ ๆ ๆ ๆ ยังแค้นไม่เลิกไม่รา

ลอนดอน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ...ไม่อยากไปแล้วเหมือนกันค่ะพี่

จ้า..พ่อรูปหล่อ

มีคำพูดตลกๆ หลายๆประโยคที่คนชอบใช้พูดยุให้เพื่อนตัวเองจีบคนที่แอบปิ๊งอยู่ เช่น

"จีบเลยเพื่อน ด้านได้ อายอด"

"กลัวไรว๊า.. ถ้าคิดจะรักใคร ก็ไม่ต้องกลัวอกหัก แต่ถ้าเมิงกลัวอกหัก ชาตินี้เมิงก็ไม่ต้องไปรักใคร..."

ฯลฯ

ความกลัวการเจ็บปวด ทำให้คนเราสร้างกำแพงกักขังความรักไม่ให้ออกไปโลดแล่น และตามหาใครสักคนที่ปรารถนา จนเวลาผ่านเลย...

บางครั้งคนเหล่านั้นกลับยกเอาความ"อาย"มากล่าวอ้าง..

ทั้งที่แท้จริงแล้ว มันคือความ"กลัว"ที่จะผิดหวังต่างหาก

เพราะธรรมชาติของมนุษย์มีความเห็นแก่ตัวเป็นพื้นฐาน

มนุษย์จึงความปรารถนา และคาดหวังที่จะให้ตนเองมีความสุข

สังเกตุเวลาอธิษฐาน ขอพรจากสิ่งศักดิ์สิคะ ว่าเราขอพรอะไรกันบ้าง...

*********************************


มีความสุขกับการใช้ชีวิตกันทุกคนนะคะ

มีใครเคยบอกว่า ความรักถ้าเรายิ่งตามหามัน
มันจะยิ่งวิ่งหนีเรา แต่บางทีเราอยู่เฉยๆมัน
จะวิ่งมาหาเราโดยที่เราไม่รู้ตัว

ทุกวันนี้พี่ก้อยู่เฉยๆ
เพราะเหนื่อยกับการแสวงหา
อยู่คนเดียวมาได้สิบกว่าปี
ถ้าจะต้องอยู่ต่อไปก็คงไม่เป็นไร

ตอนนี้มีความรักและความห่วงใยให้กับ
หนุ่มน้อยคนนึงแค่นั้นพอแล้ว
เป็นรักที่มั่นคงและไม่เปลี่ยนแปลง
เฝ้ามองดูเขาเติบโต
อีกไม่นานก็ได้ใส่เสื้อครุยแล้ว
มีความสุขจริงๆ

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อยๆ เจอแต่คนไม่สบาย
ดูแลสุขภาพด้วยเน้อ

ไม่กัวกับการจะรักใคร เพราะ รักมา 11 หนแระ รักจนชินแระ ผิดหวัง พลัดพรากมาจนอยู่ตัว...
อิอิ เพราะเราพลัดจากเขามาก่อน

ที่บ้านร่มรื่นมากจ้า พี่ชอบต้นไม้ เห็นคนตัดต้นไม่โกรธเขาทุกที
ที่ิอินโดฯ หรือ ประเทศใกล้ นี่แหละ ออกกฏหมายใหม่ เข้าท่าดี
จดทะเบียนสมรส ต้องปลูกต้นไม้ 5 ต้น
จดทะเบียนหย่า ต้องปลูกต้นไม้ 10 ต้น เมืองไทยคงได้ต้นไม้เพิ่มเยอะเชียว
mlutiply คงคล้าย ๆ ยี่ห้ออื่น ๆ
hi5, myspace,

กัวอยู่นี่ว่ากรรมจะตามสนองจากหนที่ 11 เนี่ยน้องก๋า

อ่านคำตอบพี่ก๋าวันนี้ทำให้นึกถึงหนังสือเล่มหนึ่งค่ะ
"ความคิดเปลี่ยนชีวิตเปลี่ยน"
เพียงแค่เราเปลี่ยนมุมมองความคิดก็ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปได้ ไม่ต้องค้นหาอะไรมากมายทุกอย่างเพียงแค่เราลองเปลี่ยวการคิด อยู่ที่ใจเรา

เคยได้ยินมาเหมือนกันว่า
ความรักยิ่งค้นหามันจะยิ่งห่างไกล

เผลอไปกด submit ทั้งที่พิมพ์ยังไม่เสร็จ
facebook, my friend ของเราก็กำลังโปรโมท ของเด็กเล็ก Zheza.com ที่รู้เพราะลูกเล่นอยู่ ส่วนHi5 ไม่ได้ตั้งใจเล่น ตอนแรกลูกแชทกับเพื่อน แล้วเพื่อนชวนเล่น hi5 อ่านภาษาอังกฤษไม่ออกก็เรียกแม่มาช่วย ตอนแรกๆ ยังไม่มีภาษาไทย ต่อมาแม่เล่นเองซะเลย เอาไว้คุยกับลูกศิษย์ และแอบสอดแนมลูกๆ อันนี้จุดประสงค์หลัก แต่ทำให้เนียน ๆ หน่อย 555

หวัดดีคุณก๋า..ไม่แช่แระมีรูปใหม่นำเสนอ
พอลงได้ก็เลยยังสนุกกะการลงรูปอยู่ 555

เข้ามาอ่าน.....( เหมือนทุกวันค่ะ )

มาทักก่อน ...

หมื่นตา หน้าตาน่าเกลียดมาก ๆ ครับ

เดี๋ยวมาใหม่อีกรอบ

อิอิ

พี่ก๋าตอบได้กินใจมากๆเลยค่ะ

ตอนนี้ผึ้งก็ฝึกที่จะรักแบบเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา จะได้รักแบบไม่ต้องกลัวอะไร


ปล.ขอเป็นกำลังใจให้มาดามด้วยคนนะคะ

หนูก็กลัวนะพี่...กลัวรักใครๆ ไม่ได้เท่าที่เขามารักหรือรักไม่เท่ากัน ฮิ้ววว

เดี๋ยวไปคิดใหม่แล้วค่อยมาตอบแบบอาการจริงจังพี่

แวะมาอ่านคำถาม และ คำตอบจ้าน้องก๋าสุดหล่อ มีความสุขกับทุก ทุก วันนะคะน้องก๋าสุดหล่อ

สวัสดีเจ้า คุณก๋า

อ่านแล้ว แต่....


ไปละ ตามหาที่รักก่อนอยู่หน้ากระจก



ค่อยมาใหม่ อิ อิ อิ

ความรักคืออาไร...
อยากเล่าความรู้สึกของตัวเองแล้วช่วยแสดงความคิดเห็นที...ก่อนนี้ประมาณสิบกว่าปีประทับใจชายคนนึงเค้าน่ารัก..ไม่หล่อแต่พูดคุยแล้วอบอุ่นตอนนั้นเราเรียนเค้าทำงาน...เรามีความรู้สึกดีให้เสมอเสมอเป็นที่ปรึกษาได้ดีเลยล่ะแต่คำว่าเหมาะสมกั้นกางระหว่างความรู้สึกของตัวเองเพราะเรากับเค้าต่างกันมากนี่คือความรู้สึกของตวเองนะคะ...ก็เลยคิดตัดใจแต่ไม่เคยคิดจะตัดสายสัมพันเป็นพี่น้องกันก็ยังดี(บ้าปะหนิ)...ก็เลยคิดจะเป็นแม่สื่อให้พี่ที่สนิทที่เรารักว่างั้น...เพราะคิดว่ารักของเราไม่สมหวังไม่เป็นไรขอให้คนที่เรารักทั้งคู่มีความสุขก็พอ...แต่เปล่าเลย...แผนทั้งหมดพังทะลายจนต่างก็แยกย้ายจากกัน...เราจบมาทำงานเค้าใช้ทุนเสร็จก็เรียนต่อ...ก็ติดต่อกันบ้างผ่านจดหมาย...ความคิดถึงไม่ได้ลดลงเลยแต่เตือนตัวเองเสมอว่าเป็นไปไม่ได้...จนมีคนที่แสนดีผ่านเข้ามาในชีวิตและขอเราแต่งงานจึงเล่าให้เค้าฟัง...เค้าแสดงความยินดีด้วยมีอะไรบางอย่างบอกให้รู้จริงๆใจเราตรงกัน...เค้าคงคิดถึงความเหมาะสมด้วยเหมือนกัน...แต่เค้าไม่เคยทำให้เราเสียใจเลยจริง...ตอนนั้นคิดว่าหลังแต่งงานทุกอย่างจะเปลี่ยนไปเปล่าเลย...ความรู้สึกดีๆยังมีให้เค้าเหมือนเดิม...กับครอบครัวเราก็ดีเพียงแต่คนในครอบครัวเรามีความรู้สึกที่มากกว่ารัก...มีความห่วงใยห่วงหาอาทรเสมอ...จนเวลาผ่านไปเป็นสิบปีได้อ่านข้อความบางอย่างผ่านกร์าดอวยพรที่เค้าเขียนถึง...น้ำตาไหลพรากไม่รู้ตัว...เพราะมันสายเกินไป...แต่เก็คิดเสมอคนรักกันไม่จำเป็นต้องแต่งงานกันเสมอไป...เห็นด้วยรึเปล่าคะ...

หวัดดีคุณพี่...
แล้วเราจะเริ่มตนความรักจากอะไรดีล่ะ..
หาจากคนรอบข้าง
รึเดินทางไกลแสนไกลเพื่อไขว่คว้าเหมือนหมื่นตา

กลับมาดูว่าเม้นท์เข้าท่าดี(ทีเหลว)จริงรึเปล่า..เจอพิมพ์ตกด้วยอ่ะ
..........
มนุษย์จึงมีความปรารถนา และคาดหวังที่จะให้ตนเองมีความสุข
.............

^
^
ตั้งใจพิมพ์งี้ตะหาก อิอิ



ชอบความรัก...อยากให้โลกนี้มีแต่ความรัก ... คิ คิ

^
^
ทะลุไป คห.บีแอล

ยังคิดจะเดินทางอีกเร้อ...อายุปูนนี้แล้ว..

ฮาโหลๆๆๆๆๆ แบบว่าอยู่ในช่วงทดสอบระบบเด้อ

ไว้ระบบโอเคเมื่อไหร่แล้วจะกลับมาอู้งานเหมือนเดิมจ้า




+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ช่ายยยยยยยแล้ว ความรักเป็นสิ่งที่คนเราทุกคนต้องการและค้นหาอยู่เรื่อยๆ

ตอนนี้ก็กำลังต้องการและค้นหาอยู่อ้าย 55555555555

คุณก๋า อัพบล็อกเหมือนรู้ใจเลย รู้สึกเหงาแต่พอมีคนเข้ามาจริงๆ มันก็เหมือนไม่อยากมี กลัวอกหัก กลัวทะเลาะ หรือว่าเพราะเราไม่ได้รักหรือป่าวก็ไม่รู้ เหนื่อยใจจริง

เดี๋ยวไปเรียนก่อน ครั้งนี้ถ้าคุณก๋าตอบ ตอบไว้ในบล็อกคุณก๋าน่ะค่ะ เพราะตอนเย็นกะจะเข้ามาดูอีกที

ความฮักมันท่าจะหาบ่อยาก ถ้าเฮาเปิดใจ๋หื้อมันเข้ามา

ความฮักตี้มีความสุข ต้องบ่คาดหวัดนักเกิ๋นไป

เพราะถ้าเฮาคาดหวังนักไป แล้วมันก่อจะเป็นความทุกข์

ต๋อนนี้ปี้ปะความฮักตี้ยะหื้อปี้มีความสุขตี้สุดแล้ว

คือลูกบ่าวสองคน มีความสุขตี้ใด้เกิดลูกบ่าวมา

ถึงแม้บางครั้ง มันจะอี๊ดขนาด ฮิ ฮิ แต่มันก่อมีความสุขเน้อ

ไว้ปอก๋าน้อยออกมา ก๋าก็จะฮู้ว่าความฮักตี้หาอะหยังมาเปรียบ

บ่ใด้ มันเป็นจะใด หุ หุ หุ






Commentโดนๆ...คลิ๊กที่นี่

สวัสดีครับพี่ซอมพอแสด


ผมก็ส่องกระจกเมื่อเช้านี้ครับ
หันไปเจอคนหล่อยืนยิ้มอยู่พอดีเลยครับ

อิอิอิ

หมื่นตาเอ๊ย ในที่สุดก็บรรลุ

คนเราคงต้องผ่านการเดินทางของชีวิต

ถึงจะเข้าใจ ถึงจะมองเห็น ถึงจะพบ ... ทางเดินแห่งรัก

อยากให้ทุกคนบนโลกมีความรัก และรักให้เป็น

เหมือนผู้วาดหมื่นตา

นาห์ก็จำไม่ได้ค่ะพี่ก๋า
เมื่อวานดูรายการสามสิบยังแจ๋ว
เค้าเอามาฟรีวิวให้ฟังน่ะคะ
จำได้แต่ชื่อหนังสือเพราะตั้งใจว่า
ถ้าเข้าหาดใหญ่เมื่อไหร่จะไปหาซื้อมาอ่าน

กลัวการที่จะได้รัก

และก็กลัวว่าจะขาดรัก

ไม่รู้อันไหนมันจะทำให้จิตใจเราบอบช้ำมากกว่ากัน

^
^
^
โดนใจจัง

หวัดดียามบ่ายวันอังคารค่ะ

บทความวันนี้เข้าตากรรมการเต็มๆ เลยค่ะ

ถ้ามาดามผ่า หมอคงไม่ให้เข้านะคะ
หรือเดี๋ยวนี้เขาพัด ตะ นาแล้วก็ไม่ทราบ
แต่สมัยเพื่อนคลอดก็กลายเป็นต้องผ่ากันหลายราย
เพราะเด็กกลับหัวลงไม่ทันบ้าง
การคลอด(เอง)ไม่พัฒนาบ้าง
ทั้งที่ตั้งใจจะคลอดเอง อย่างรายหลังนั่นเจ็บสองต่อ

อันที่จริงตัดสินใจผ่าก็ดีไปอีกอย่างค่ะ
ตัดปัญหาที่อาจจะเกิดระหว่างกระบวนการออกไป
เหมือนหนีรถติดขึ้นทางด่วน

เอาใจช่วยมาดามค่ะ

พี่ก๋า..ผิดจุดค่ะ ไม่ได้พูดถึงเรื่องโสดไม่โสดค่ะ

ปาต้าพูดถึงการเดินทางตามหาความรัก

พูดได้เพราะปาต้าไม่ได้กักขังความรักไว้ค่ะ ใจปาต้ามีความรักหล่อเลี้ยง..และเติบโตแข็งแรงอยู่ค่ะ อิอิ

ท่อนฮุกสุดท้ายกินใจครับ ซึ๊ง

กลับไปนอนคึดหลายเติบจนหลับไปหลายตื่นอ้าย ได่ค่วมว่า

ไม่ได้กลัวความรักอ้ายแต่กลัวว่ารักจะไม่รักเรา รักจะจากเราไป

กลัวว่าจะยึดติดการครอบครองรัก กลัวจะไปคาดหวังกับความรัก


งง บ่อ้าย เหม่งจ่อยก็ งง นะ ไปหลับอีกจักตื่นเดี๋ยวมาใหม่

มาแล้วครับ ...

จะบอกว่าวันนี้ผมไม่กล้าคอมเม้นท์อะไรเลยครับ

เพราะว่าเรื่องราวเกี่ยวกับความรักนั้น ตัวผมเองช่างไร้เดียงสามาก ๆ ครับ ประมาณว่าผมอ่อนโลกในแง่ของความรักมาก ๆ ครับ ประมาณว่ามีความรู้เกี่ยวกับเรื่องความรักน้อยมาก ๆ ครับ แค่เด็กอนุบาลเองครับ

ดังนั้นวันนี้ไม่ขอเม้นท์เกี่ยวกับเรื่องความรักดีกว่าครับ

ขอเป็นอ่านคอมเม้นท์ของเพื่อน ๆ ท่านอื่นแทนล่ะกันครับ

จาก ...อาคุงกล่อง ชายผู้ไร้รัก

(รักเป็นอยู่อย่างเดียว ก็คือรักลิเวอร์พูลอย่างสุดหัวใจ)

อิอิ

"กลัว" เป็นคำที่มีความหมายค่อนข้างใหญ่เหมือนกันค่ะ
มันทำให้เราไม่กล้ากับอะไรหลายๆ อย่าง และ
อะไรที่เราไม่กล้าได้เริ่มต้นนี่ล่ะ ที่ทำให้เราอดจะได้
เจออะไรดีๆ เหมือนคนอื่นไป ...


ความรัก มันสวยงาม และก็ ทำให้เจ็บปวดได้เหมือนกัน
ถ้าหากว่าเรา ทุ่มเท และ ไม่คิด ตริตรอง ความถูกต้อง
ความเหมาะสมและพอเพียง .. แต่ว่ารัก "ด้วยสติ"
สตางค์มันก็อยู่ครบพร้อมกับอารมณ์ ของตัวเอง ...


....................


ใกล้วันมาดามคลอดแล้ว .. ใกล้แล้วอ่ะคะ ...
แล้วเมื่อไหร่หนอ ถึงจะได้เห็นก๋าน้อยกันค่ะเนี่ย

อากาศวันนี้อึมครึมจัง แต่ดีค่ะ เพราะว่าไม่ร้อนดี
เมื่อคืนนี้ฝนลงอีกหนึ่งห่าใหญ่ .. ลมแรงพอประมาณ
แต่ว่าหลับฝันดีจังเลยค่ะ

อิดขนาดนั่
งลองยะ บีจีเป็นฮูป 5555 ยะบ่าใด้ซักเื่ตื่อ

ดีจัยที่ได้รู้จักผู้ชายที่รักภรรยาอย่าจริงใจ เชิดหน้าชูตา
รักที่ยิ่งใหญ่กลับเป็นเรื่องธรรมดา สำหรับทุกวัยทุกวันที่อยู่กันด้วยใจรักจริง

ชื่อนชมค่ะ น้อยคนนักในหมู่เพื่อนชายจะนำภรรยามากล่าวอ้างในทางที่ดีแบบนี้
มีเพื่อนคนนึงที่รักและเป็นอย่างคุณก๋าปฎิบัติกะมาดาม
และเพื่อนคนนั้นก้อทำให้พวกเราอิจฉาในความรักแบบธรรมดาที่ไม่ธรรมดาในแต่ละวันของคนรักกัน



มาอ่านตั้งแต่เช้า แล้วส่งคำถามให้เพื่อนดู
ชื่นชมทั้งหมอและคุณก๋าค่ะ

สวัสดีเจ้า คุณก๋า อีกรอบเมื่อบ่ายใกล้ค่ำ


เมื่อเช้าพี่ตื่นสายสำหรับวันธรรมดา ฝนตกตอนคืนเลยอยาก

นอนเกเรงานบ้างเหมือนสมัยทำงาน (อดีต)นานมากแล้ว

ยังคิดอยู่ว่า นี่ไม่ใช่เพราะเราอยู่กับคนที่เรารัก และรักเรา

เวลาที่นึกอยากทำอะไร ก็ทำได้โดยที่เราไม่เสียคำว่า

"อิสระเวลาส่วนตัว" เพราะรักจึงมีการปล่อยวาง เปิดใจ

ยอมรับซึ่งกันและกันได้ไม่มีกำแพงกั้นความขัดแย้งในใจ

การปล่อยวางหรือมองเรื่องหนักให้เป็นเบา เรื่องร้ายให้เป็น

ดี และไม่มีอคติต่อชีวิตรักจนเกินไปนัก

บางทีการปล่อยวางเกินไปถึงขนาดไม่สนใจ เหมือนปล่อย

ว่าวให้หลุดลอยไปก็ไม่เป็นผลดี เราไม่มีวันสาวมันกลับคืน

มาได้ หรือการดึงเชือกตึงเกินไป เมื่อปะทะลมแรง

กระแสลมนั้นก็อาจทำให้สายป่ายขาดได้เช่นกัน

ยาวจังนิ ชีวิตรักที่ไม่มีกำแพงกั้นระหว่างใจ 555+


แต่...ยังไงแล้วพี่ว่า คำตอบของคุณก๋าเยี่ยมและโดนใจพี่มากๆค่ะ

สำหรับความรักที่มอบให้ทุกๆคน ที่มีรัก


วันหน้าแม่มดเปลี่ยนกระจกจะได้ไม่ตกใจมากกว่านี้

สวัสดีครับคุณปุ๊ก

ยังไม่เปิดบ้านอีกเหรอครับ อิอิอิ




ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ
ผมว่าผมทำในสิ่งที่ถูกที่ควรน่ะครับ
เค้ารักเรา
เราก็ควรรักเค้าไม่ให้น้อยไปกว่ากัน

การที่เราจะรักใครสักคนหนึ่ี่ง
เราไม่กลัวที่จะต้องเจอกับการสูญเสีย

และเราจะมีชีวิตอยู่ได้
โดยที่ไม่ได้รับความรักตอบแทน

เพราะความรักที่อยู่ในหัวใจเรา
ยิ่งใหญ่ที่สุดล่ะน๊า


มิสสสสสสยู๊ที่สุดเลยพี่ก๋า
แวะมาแว๊บบบบแว๊บบบบค่ะ

สงสัยปี้ถ้าจะเป็นยั่งเดียวกับก๋า 555555

ยอมแป้แล้ว ไปหัดแต่ฮูปลูกบ่าวดีกว่า

พี่ซอมพอแสดครับ

ผมอยากตื่นสายบ้างจังเลยครับ
แต่ด้วยความที่ต้องรับผิดชอบการอัพบล้อก
ผมเลยต้องตื่นเช้าทุกเช้าเลยครับ 55555


ขอบคุณสำหรับเม้นท์ดีดีของพี่เช่นกันครับ

ซาบซึ้งดีแท้น้อ..

ความกลัวนี่น่ากลัวจิงๆเลยนะคะ
มันสามารถทำให้เราไม่กล้าทำในสิ่งที่อยากทำ..
ทั้งๆที่ไม่มีใครรู้ว่าทำแล้ว มันอาจจะไม่เป็นอย่างที่กลัวก็ได้...

ก็ด้วยความกลัวนี่แหล่ะเลยทำให้หลายๆคนไม่เคยเริ่มต้นเลยซักที

ป่าวพูดถึงตัวเองน้า 5555
ปล. เลิกแล้วค่ะ หนูเลิกกลัวความรักแล้วค่ะ

รักเปรียบเสมือนผีเสื้อ
ถ้าเราวิ่งไล่จับมัน มันจะบินหนีเราไป
แต่ถ้าเราอยู่เฉยๆ มันจะบินมาหาเราเอง

คุณก๋าครับ
.
.
.
.
ถ้าก้มลงกราบได้
ผมอยากจะก้มลงกราบเลย

อันนี้ผมพูดจากใจจริงๆเลย

เหมือนดั่งตาเห็น......
ผมอ่าน ย้อนกลับไปกลับมาหลายต่อหลายครั้ง
เชื่อมั้ย....น้ำตาผมมันคลอออกมา
บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ามันเป็นน้ำตาที่ออกมาจากความรู้สึกแบบไหน

มันเป็นน้ำตาที่ดีใจที่อย่างน้อยก็มีหลายๆคนยังมีความรักและหวังดีกับเรา
แต่อีกอันมันก็เป็นน้ำตาที่ผมร้องให้เพราะสมเพชตัวเอง
ผมยอมรับว่าผมรักตัวเองไม่เป็น.....

ความเป็นผู้ใหญ่
ความที่เรามีหน้าที่การงานดีๆ
ความที่เราดูเหมือนดีๆในสายตาของคนอื่น
จริงๆแล้วภายในผมหน่ะมันดูอ่อนแอกว่าที่มองเห็นจากภายนอกมากมาย


กลับมาจากเชียงใหม่คราวนี้
คุณก๋าเชื่อมั้ยว่ามันทำให้ผมคิดอะไรได้หลายๆอย่าง
หลายๆคนถามว่าไปเชียงใหม่คราวนี้ไปทำไม?
ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าไปทำไม

มันเหมือนกับผมหนีปัญหา
แต่จริงๆแล้ว ปัญหาเหล่านี้ เราไม่สามารถหนีมันไปได้
เพราะมันจะตามเราไปทุกที่
ไม่ว่าเราจะเดินทางเร็วขนาดไหน
จะนั่งเครื่องเจทความเร็วเหนือเสียง หรือขนาดเท่าความเร็วแสง
ปัญหามันก็จะไปเร็วกว่าเราเสมอ

ทั้งที่รู้หลักการว่าปัญหามันไม่ได้แก้โดยการหนี
หรือโดยการเพิกเฉยต่อมัน
มันแก้ได้ด้วยปัญญา เปรียบเสมือนเส้นผมบังภูเขา
แต่ตอนนี้ผมยอมรับอย่างเต็มปาก
และไม่อายใครว่า......ผมยังมีปัญญาไม่ถึงขั้นนั้น
ผมยังไม่สามารถบรรลุวิธีการเอาชนะปัญหาเหล่านั้นได้ด้วยปัญญาอันน้อยนิด

ณ ตอนที่ผมพิมพ์คอมเมนต์นี้
ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผึ้งที่ตกไปในแก้วน้ำหวานเหนียวหนืด
พยายามปีนออกมาจากแก้วใบนั้น
แต่ผมก็ตกลงไปรอบแล้ว รอบเล่า

ตอนนี้ผมเหนื่อยจังครับ
ผมอาจต้องใช้เวลาสักพัก

แต่คุณก๋าไม่ต้องเป็นห่วงน่ะครับ
ผมไม่ทำอะไรที่มันโง่ๆแน่นอน

อย่างน้อยผมคงต้องสู้มันต่อไปแหละ
เพราะอย่างน้อยผมก็รู้ว่ามีคนที่รักและเป็นห่วงราอยู่เต็มไปหมด
เว้นซะแต่ว่าผมจะมองเค้าเห็นหรือเปล่าก็เท่านั้น

ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่มีให้ในวันนี้น่ะครับ


.................

ผมขออนุญาตนำภาพและเนื้อหาบางส่วนจากบล๊อกคุณก๋า
ไปทำเป็นบล๊อกใหม่ผมน่ะครับ
เพราะตอนนี้ผมยังตั้งสติทำของตัวเองไม่ได้แน่นอน
ไม่รู้อีกนานเท่าไหร่
แต่จะพยายามเรียกสติตัวเองกลับมาให้เร็วที่สุดน่ะครับ

ไม่ว่าคุณก๋าจะอนุญาตหรือไม่
แต่อย่างน้อยผมว่าคุณก๋าคงไม่ต่อว่าผมแน่นอน
ผมอยากเอาเรื่องนี้เป็นอุทธาหรณ์ให้กับคนอื่นๆนานกว่านี้ครับ
เพราะบางทีคนอื่นอาจตามอ่านของคุณก๋าไม่ทัน
.
.
.

ผมขอน่ะครับ

คุณผึ้งในแก้วน้ำหวานครับ


รู้มั้ยครับว่าทำไมผมถึงทำบล็อกก๋าราณี
ผมทำเพราะว่าผมไม่ได้อยากจะเป็นคนเก่ง หรืออยากบอกใครว่าฉันเจ๋ง

ผมแค่คิดว่า การเริ่มต้นด้วย "คำถาม"
มันไม่ได้จบลงที่ "คาตอบ" ของกะว่าก๋า
หากแต่มันมีคอมเม้นท์ดีดีมากมายของเพื่อนๆ
ซึ่งหลายครั้งนอกจากเพิ่มเติมทัศนคติในการใช้ชีวิตของผมแล้ว
ยังเป็นเหมือน "ครู" ผู้ชี้ทางสว่างให้เกิดวาบความคิดขึ้น


บ่อยครั้งเราคิดว่าเรารู้
แต่เราก็รู้ไม่จริง
ผมเองก็เป็นเช่นนั้น....


การได้นั่งลงแล้วตอบคำถามหรือแม้แต่อ่านคอมเม้นท์ของเพื่อน
ก็เป็นเหมือนการสำรวจตรวจสอบความคิดและวิธีใช้ชีวิตของผมเองด้วย


.........................




คนเรามีช่วงเวลาที่อ่อนแอนะครับ
ผมเองก็ผ่านอะไรที่ผิดพลาดมาเยอะ
กว่าจะหล่อหลอมจนเกิดตัวตนแบบนี้
ผมก็สร้างบาดแผลริ้วรอยให้กับชีวิตตัวเองไม่น้อย

แต่ถึงวันนึง --- ผมว่าคนเราต้องกล้าที่จะย้อนมองส่องตน
กล้าบอกว่าตัวเองผิด หรือ พลาด
เพื่อจะได้แก้ไขปรับปรุงตัวเอง


คนที่ไม่เคยทำอะไรผิดพลาด
คือคนที่ไม่เคยำอะไรเลย

และปัญหาทุกปัญหา
ไม่มีเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่
มันมีแต่ปัญหาที่เราแก้ไขหรือยังไม่ได้แก้ไขเท่านั้นเอง



............................




ด้วยความรู้ที่เรามี
มากแค่ไหนก็แก้ปัญหาในใจไม่ได้
ยกเว้นว่าเราจะมองเห็นมันอย่างถ่องแท้

ผมเชื่อว่าคุณผึ้งในแก้วน้ำหวาน
ทำได้แน่นอนครับ



เป็นกำลังใจให้นะครับ

ขอบคุณครับ
..
.
.
.

อ่านแล้วน้ำตาซึมเลย

ขอขอบคุณคุณกะว่าก๋าด้วยคนค่ะ ... ความงดงาม ของประสบการณ์ชีวิต น้ำใสใจจริง ที่เอื้ออาทร ห่วงใย ช่างมีคุณค่า น่านับถือจริงจริงค่ะ

อ่านแล้วรู้สึกมีพลัง มีกำลังใจ ขอเป็นกำลังใจให้ทำบลอกดีๆ มีคุณค่าเช่นนี้ต่อๆ ไป(เมื่อมีเวลานะคะ)

ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงทั้งครอบครัวค่ะ

พี่เบสส่งลิงค์ให้กลับมาอ่านน่ะครับ

อ่านแล้วชอบจริงๆ

ไม่เพียงแต่ความรักนะ

กับทุกๆเรื่องเลย หากเราไม่กล้าที่เริ่ม เราก็จะไม่มีวันได้รู้

เดี๋ยวนี้ต้นก็คิดแบบนี้เหมือนกัน เลยกล้าทำในสิ่งใหม่ๆ ลองสิ่งใหม่ๆ

ไปในที่ใหม่ๆเอง เพื่อให้เราได้รู้

ด้วยตัวของเราเอง

ชอบอ่านมากค่ะ และจะแวะมาอ่านทุกเรื่องเลยนะคะ พอดีกำลังวิ่งหาความรักอยู่เหมือนกัน ทำให้ตาสว่างเลยนะเนี๋ย

เห็นด้วยที่สุดค่ะ
เพิ่มเติมนิ๊ดหนึ่ง ความรักเกิดขึ้นได้ทุกที่ทุกเวลา เกิดขึ้นได้ง่ายๆ แต่การที่จะเก็บรักษามันไว้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ดายๆ เลยค่ะ
วู้ ความรักจังเจริญค่ะ

ฮู้จักกะว่าก๋า จากหมอเบส เปิ้นแนะนำหื้อปี้อ่านเรื่องการสูญเสียคนใกล้ชิด อ่านแล้วโดนใจ๋ขนาด ขอบคุณเน้อเจ้า

ฮู้จักกะว่าก๋า จากหมอเบส เปิ้นแนะนำหื้อปี้อ่านเรื่องการสูญเสียคนใกล้ชิด อ่านแล้วโดนใจ๋ขนาด ขอบคุณเน้อเจ้า

ลึกซึ้งมากค่ะ เรื่องนี้

เพิ่งได้เข้ามาเยี่ยมชม บล็อกของคุณก๋า .. เป็นสิ่งที่มาก ๆ เลย ประทับใจ จะติดตามต่อไปนะคะ

โอนิบุส เป็นน้องใหม่ของวงการ .. ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ

เมื่อไรที่เราไขว่คว้า
วิ่งคอยตามหาความรัก
ความรักวิ่งตามเราอยู่
ทำให้เราไม่ได้พบมัน
หากทดลองหยุดเดิน
แล้วลองมองรอบกายเธอ
ความรัก ล้อมรอบเธออยู่รู้บ้างรึเปล่า
และคงเจอใครซักคน ตรงนี้.............

มาทยอยอ่านครับ พี่ก๋า

ทำไมผมคิดเหมือนพี่เลยหละครับ ><; ไรอ่ะ ผมก็คิดแบบนี้เลยนะ แต่ผมเกิดทีหลังครับ งั๊นยอมซูฮกให้ครับ


ขอบคุณครับ ที่คิดเหมือนกัน อิอิ (ไม่เกี่ยวเลยเนอะ)
นั่นทำให้ผมยิ่งมั่นใจว่า ผมไม่ได้คิดแปลกกว่าไคร เพราะอย่างน้อยก็มีพี่ คิดแปลกเหมือนกัน 5555++

มันก็เป็นเช่นนั้นแล

ได้มีโอกาสมาศึกษาธรรมะครับ อ่านเรื่องรักของคุณก๋าแล้วก็ยังเข้าใจได้ไม่ถ่องแท้เท่าไรครับ อาจด้วยความที่ผมมีปัญญาน้อย แต่ก็อยากออกความเห็นบ้างครับ "สำหรับผมแล้ว กับความรักของคนนั้นมันกะเกณฑ์ลำบากครับ รู้แต่ว่าสิ่งใดที่ทำลงไปกับความรักแล้ว ก็ต้องยอมรับผมของมันครับ ดีก็ทำต่อ ไม่ดีก็แก้ไข แก้ไม่ได้ก็ปล่อยวางบ้างครับ...."

ผมชอบหมื่นตามากๆเลยครับ
สอนการใช้ชีวิตให้แก่คนไม่ดีอย่างผมได้
ขอบคุณหมื่นตา

เิริ่มต้นการตามอ่าน

แถมด้วยการอ่านคอมเม้นท์

เยอะมากๆๆ ค่ะ

จะไม่วิ่งตามหาความรักแล้วค่ะ

แล้วความรักที่แท้จริงมันมีโอกาสเดินทางมาหาเราบ้างไหมครับในขณะที่เราหยุดตามหา