สำหรับผม มันเป็น 5 ปี ที่สูญเปล่า มากๆเลย

มาต้อนรับกลับสู่บ้านค่ะ

อ่านเรื่องนี้แล้วอึ้งค่ะ ....ได้อะไรมากมาย
เราเองก็เคยเป็นแบบนี้ แต่ยังไม่เคยมานั่งพิจารณาตัวเองอย่างนี้เลย
ขอมีส่วนร่วมในความคิดนี้ด้วยนะคะ

ความคิดจะเปลี่ยนไปตามอายุค่ะ

อิ อิ เพิ่งไปลงชื่อเฝ้าบ้านในคำประกาศ

555 จขบ.กลับมาแล้ว มีขนมรึเปล่าคะ????

เวลาเปลี่ยน เหตุการณ์เปลี่ยน ความคิดเปลี่ยน ประสบการณ์และกาลเวลาจะหล่อหลอมความคิดใหม่ ๆและการปรับตัวได้เสมอค่ะ

วัยหนุ่มเลือดร้อนเด็ดขาดจริงๆ น้องเรา

พี่ว่าดีนะ...

การแสดงออกแบบนั้นมันบ่งบอกว่า
เราสุดๆ แล้วกับสิ่งที่ได้รับ
ดีออก...

โชคดีที่มาเบื่อเรื่องการศึกษาตอนแก่แล้ว
ทำให้เลิกคิดจะเรียนอะไรเพิ่มเติมอีกไปเลย
เซ็งระบบการวัดผล

เรียนรู้ด้วยตนเองดีก่าเยอะเลย

ตอนเรียน ป.ตรี เคยทำจุลสารเหมือนกันค่ะ จุดเริ่มต้นตอนนั้นคือ อยากจะมีช่องทางเสนอความคิดที่อิสระ แต่ของแป้งหอมออกแนวพูดหวาน เรียบร้อย อ่าค่ะ อิอิ

บางเรื่องที่ทำไป พอเวลาผ่านมามันก้อทำให้คิดอะไรได้หลายอย่าง แต่ถ้าไม่มีวันนั้น เราอาจไม่มีวันนี้ก้อได้นะคะ

พอยิ่งอายุมากขึ้น ยิ่งแก่ประสพการณ์คับ

ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมค่ะ

เข้ามาอนุญาต...ให้เอาคำถามของป้าไปเขียนเรื่องได้เลยค่ะ...

ไอ้ลิขสง..ลิขสิทธิ์อะไรเนี้ยช่างมันเถอะ

ของป้ามีเรื่องการบริการวิชาการแด่สาธารณะชน...เป็นข้อกำหนดหนึ่งของการเป็นครูอยู่แล้ว...อุอุอุอุ...

เวลาเปลี่ยน

คนก็เปลี่ยน

เวลาเปลี่ยน ใจคนก้อเปลี่ยนได้ค่ะ ตอนนั้นเราอาจคิดอย่างนั้น แต่พอเวลาผ่านไปเราอาจจะเปลี่ยนแปลงความคิดได้
เหมือนอย่างกับที่เราโกรธใครมากๆ เราควรจะเลี่ยงอยู่คนเดียวไปก่อน เดี๋ยวพอเราอารมณ์ดีขึ้นมาความโกรธก้อจะน้อยลงไปเอง
ถ้าเราไปต่อล้อต่อเถียงอาจทำให้เป็นเรื่องราวได้ในอารมณ์โกรธนั้นได้ เพราะเหตุนี้ทำให้มีการทะเลาะวิวาทกันอยู่บ่อยครั้ง

ตอนเรียนคนเราก็มีอุดมการณ์กันมากมาย

แต่พอจบมาแล้วมันไม่ใช่อ่ะ ปากท้องครอบครัวต้องมาก่อน เพราะยังงี้ เราถึงต้องดำเนินชีวิตไปตามทางของสังคม ว่ามั้ยเอ่ย

mทานหมดแล้วก็ไม่ว่า

อย่ามาตอกย้ำให้ช้ำหัวจายยยย

อิ อิ ขนมกงเราไม่รู้จัก 555 แปลว่าเราม่ายแก่

เวลาผ่าน ความคิดเปลี่ยน เรียนรู้ชีวิตมากขึ้น เนอะ

อืม....ในขณะที่เราอายุเท่าคุณ
เราก็เลือดร้อนเช่นกัน
และอยากตะโกนบอกใครๆว่า ฉันสะใจนะ
แต่เวลาและประสบการณ์ ก็เป็นครูที่คอยสอนให้เรามองอะไรๆกว้างขึ้น ถี่ถ้วนขึ้น รอบคอบขึ้น

จริงๆ ถ้ามองดีดี ไม่ได้มีช่วงเวลาไหนที่สูญเปล่า....
กับการคิด การตัดสินใจในช่วงเวลาหนึ่ง แม้จะดูไม่ถูกต้องในเวลาต่อมา...แต่ก็เป็นแนวทางที่จะสร้างวิธีคิดที่ดีขึ้นกว่าเดิม...ในปัจจุบัน...นั่นคือสิ่งได้ได้ตอบแทนกลับมา

ไม่ควรเสียใจกับสิ่งที่เคยตัดสินใจไปแล้ว ไม่ว่าจะผิดพลาด หรือถูกต้องก็ตาม....

มาอ่านคอมเม้นท์ค่ะ ชอบอ่านความคิดเห็นคนอื่น 5 5 5

ตอนเรียน เราก็แรงมะช่ายเล่น ( ในสายตาคนอื่นนะ ) เราก็แค่ทำในสิ่งที่ตัวเองเชื่อเท่านั้นเอง
ตอนนี้ก็ไม่เคยนึกเสียใจที่ได้ทำลงไปเลย ถ้าจะเสียใจก็คงเพราะไม่ได้ทำซะมากกว่า อิอิ

คิดว่าเข้าใจนะคะ เพราะส่วนตัวเชื่อว่าเวลาจะช่วยหล่อหลอมความคิดของคนเสมอ เราเองก็เหมือนกันค่ะ ตอนที่เด็กกว่านี้เราก็เคยทำในสิ่งที่เมื่อย้อนกลับไปดูจากวันนี้ที่เรายืนอยู่ เราก็อดถามตัวเองไม่ได้เหมือนกันนะคะว่า "เอ๊ะ! ในตอนนั้นเราทำเรื่องโง่ๆอย่างนั้นลงไปได้อย่างไร" (อันนี้ไม่ได้ว่าสิ่งที่จขบ.ทำเป็นเรื่องโง่ๆหรอกนะคะ)

เข้าใจว่าสิ่งที่คุณคิด ณ.วันนี้ถูกต้องแล้วหละค่ะ ผ่านแล้วก็ให้แล้วไป เก็บไว้เป็นบทเรียนให้เราได้เรียนรู้ความผิดพลาดดีกว่าค่ะ

ดี.แวะมาทักทาย และ ส่งความสุขก่อนน๊า
ค่ำๆจะเข้ามาอ่านนะคะ....ถ้าได้เข้ามา

นึกถึงตัวเองเวลาที่ไม่ชอบใจอะไร
แล้วก็พานสงสัยว่าเราจะเป็นคนเลือดเย็นมากกว่าเลือดร้อน
เพราะใช้วิธีแบบเรื่อยๆ เอื่อยๆ เป็นน้ำค่อยๆ ไหล
โต้ตอบแบบค่อยเป็นค่อยไปจนอีกฝ่ายแทบไม่รู้สึก
เคยมีเพื่อนฝรั่งคนนึงโกรธกับการเป็นคนนิ่งๆ ของเราแบบนี้
เขาบอกว่า
เราเป็นพวก passive aggressive
แปลตั้งนานว่าอะไร
พอไม่ได้ดั่งใจแทนที่จะด่าว่าหรือแสดงอาการโกรธตรงๆ
แต่จะใช้วิธีไปแสดงความโกรธกับเรื่องอื่นๆ แทน
เช่น โกรธที่เขาพูดจาไม่เข้าหู แทนที่เราจะบอกเขาว่าเราไม่ชอบ
เราก็จะใช้วิธีเดินเหยียบเท้าเขาแทน แล้วก็บอกว่า อุ๊บ ขอโทษ
อ้อ พวกชอบประชดนั่นเอง
เราเถียงขาดใจว่าเราไม่เป็น

เอ เรื่องนี้เกี่ยวกับวิธีคิด กับ ปัญญา ยังไง
เกี่ยวหน่อยเดียวตรงที่
เป็นเรื่องที่ผ่านมาหลายปีแต่เรายังนึกถึงอยู่นั่นเอง

สดชื่น ชื่นบานดีหรือเปล่าคะ
^^

ม่ายช่ายเช่นนั่นค่ะ รอบแรกอ่านเนื้อหาจขบ. เขียน รอบสองอ่านคอมเม้นท์ รอบสามมาป่วน (5 5 5 ต่างหาก) เอิ๊กกกกก

กำลังฟังเพลงที่ตัวเองลอง post ใน ijigg.com
ทำตาม link ที่คุณแนบไปให้
work มากค่ะ ดีใจ.... หลังจากที่แอบงงอยู่นาน
ขอบคุณจริง ๆ เลยในน้ำใจที่อบอุ่น (ในความกระตือรือร้นที่อยากจะช่วย)

กลับมาแล้วครับ

ผมก็เลือดร้อนแฮะ

แต่อาจจะไม่แรงเท่าคุณอ่ะครับ

วีรกรรมก็ค่อนข้างจะแยะ แต่ภาพพจน์ดี

แล้วก็ผมยังวนเวียนอยู่กับวงการการศึกษาอยู่

บางอย่าง อย่าไปแตะเลยครับ

พูดยาก ทำลำบาก มือเราทำได้เท่าไหร่ก็สุดความสามารถแค่นั้นครับ

โอ้ว กล้ามากๆ กล้าที่จะคิด+กล้าที่จะทำ 555
นับถือๆ ถึงแม้มันจะได้แค่ความสะใจ แต่เราว่า
มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นสิค่ะ ไม่งั้นรุ่นน้องไม่ชื่นชมหรอก /me แม้จะคิดอะไรแบบไหน แต่ก็ไม่เคยแสดง
ออกมาแบบโต้งๆ เมื่อเวลาผ่าน ก็เสียดายที่ไม่ได้ทำเหมือนกันน่ะค่ะ

ครั้งหนึ่งเราก็เป็นคนหัวรุนแรง...เมื่ออาจารย์เปิดโอกาสให้วิจารณ์ ตัวอาจารย์ผู้สอน...เราใส่แลก...ถึงแม้จะไม่ด่าท่อก็ตามที ...แต่เรื่องความลำเอียงให้กับเด็กเรียนดีกับเด็กเรียนไม่ดี....แต่ซ้ำร้ายอาจารย์ไม่อ่านเองกลับให้มาอ่านในห้องเรียน...โดยเราเป็นคนอ่านของทุกคนในห้อง..พอถึงฉบับของตัวเอง...โอโห ..เราสอดแทรกอารมณ์เข้าไปน้ำเสียง....เพื่อน ๆ บอกว่าอาจารย์นั่งหน้าเขียวเลยล่ะ

หลังจากวันที่เราจบการอ่านวิจารย์...เราไม่เคยถูกอาจารย์เรียกถามอีกเลย...แต่เพื่อน ๆ ได้รับความสนใจจากอาจารย์มากขึ้น...จะว่าเสียใจหรือดีใจ ก็พูดไม่ถูก

..

หายไปไหนมาเอ่ย ตกข่าวค่ะ
ข่าวว่าจ.เชียงรายเกิดพายุฤดูร้อนถล่มบ้านพังไปหลายหลังคาเรือน น่ากลัวจัง จะว่าไปแล้ว เกิดที่ไหนมันก็ไม่ดีทั้งนั้น

ช่วงนี้อากาศร้อน(จัด)รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

ลป.ทราบแล้วค่ะว่าหายไปไหนมา

อ่านจบแล้วสรุปได้ว่า

คุง กะว่าก๋า ต้องอายุ 30+ แน่ ๆ เยย อิอิ

อยากให้คนบางคนได้เข้ามาอ่านบล็อกนี้จังเลย เป็นประสบการณ์ที่ดีมาก เพราะคนบางคนในวัยหนึ่งก็เชื่อมั่นตัวเองเสียเหลือเกิน ใครพูดใครทัดทานอะไรก็ไม่ฟัง ยึดมั่นแต่ว่าตัวเองมีเหตุผลตลอด ก็ต้องปล่อยไป เพราะสักวันเขาก็คงคิดได้แบบที่ จขบ. นี้เขียนนั่นแหละ ขออนุญาตอ้างอิงนิดนะ

ผมเชื่อมั่นใน “ความถูกต้อง” ตามมาตรฐานของผมอยู่นานหลายปี
ก่อนจะค้นพบความจริงที่ว่า เรื่องราวบนโลกนี้มันยอกย้อนซับซ้อนซ่อนเงื่อนมากมายเพียงไร
“ความจริง” ที่เราเชื่อ มันไม่จำเป็นต้องเป็นไปอย่างที่เราคิด
“ความคิด” ที่เราเชื่อ ก็ไม่ใช่เหตุผลที่คนอื่นต้อง “เชื่อ” และ “คิด” เหมือนกันกับเรา.....

ขอบคุณที่เขียนentryนี้ขึ้นมาอ่ะ

“ความจริง” ที่เราเชื่อ มันไม่จำเป็นต้องเป็นไปอย่างที่เราคิด
“ความคิด” ที่เราเชื่อ ก็ไม่ใช่เหตุผลที่คนอื่นต้อง “เชื่อ” และ “คิด” เหมือนกันกับเรา.....

ชอบประโยคนี้จังเลยค่ะ

สิ่งที่เราคิดไม่จำเป็นที่คนอื่นต้องมาคิดเหมือนเราทั้งหมด ขอแค่มีความสุขกับความคิดนั้น และไม่ได้ไปทำร้ายใครก็พอแล้ว

อ่านเล้วก็นึกถึงความคิดเก่า ๆ อย่างเรื่องความผิดพลาดในเรื่องงาน เริ่มต้นด้วยความคิด ความเชื่อ ความหวัง ว่าจะไปได้ดี แต่สุดท้ายกลับไม่เป็นอย่างที่คิด

แต่ไม่เคยเสียใจ หรือรู้สึกเสียดายเวลาเลยนะคะ กลับรู้สึกว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ดีมาก ๆ เลยค่ะ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ก็ยังอยากให้มีช่วงเวลานั้นอยู่ค่ะ