แด่ครูตลอดกาลของผม
นั่งคุยกับตัวเอง : แด่ครูตลอดกาลของผม เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ 1 เมษายน 2550
ครู...
ครูทำให้ผมสำนึกอยู่เสมอว่า ครูมีคุณค่า และควรค่าแก่การศรัทธาเพียงใด ครูอาจมิได้มอบความรู้ด้านวิชาการมากมาย แต่ครูสอนให้ผมได้รู้ว่า ครูที่แท้จริงนั้น...ปฏิบัติต่อศิษย์อย่างไร
ครุทำให้ผมรู้ว่า ยิ่งผมเรียนสูงขึ้น ผมกลับยิ่งหา “อาจารย์” ที่น่าศรัทธาได้น้อยลง ไม่มีคนใดทำให้ผมรู้สึกผูกพันได้เท่าครู “อาจารย์” เหล่านั้นมีความรู้สูงกว่าครู ตำแหน่ง และเงินเดือนมากกว่าครูหลายเท่า แต่เขาเหล่านั้นก็ไม่อาจชนะใจลูกศิษย์ได้เหมือนครู
เขาชอบอ้างว่าพวกผมโตแล้ว ต้องไปหาความรู้เอาเอง แต่ผมงงเพราะไม่รู้จะเดินทางไหน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไม ศิษย์กับอาจารย์ถึงต้องห่างเหินกันขนาดนี้
เขาทำให้ผมคิดอยู่ตลอดเวลาว่า เขาคือผู้ที่ถูกจ้างมาเพื่อสอน และผมมีหน้าที่แค่เรียน เราต่างไม่เคยเชื่อมใจ เราต่างไม่เคยนับถือหรือยกย่องกันด้วยความศรัทธาในใจอย่างแท้จริง
ตั้งแต่จบมาผมไม่มีโอกาสได้กลับไปเยี่ยมครูเลย แต่ครูยังอยู่ในใจของผมเสมอ ผมรู้แล้วครับว่า “ครู” กับ “อาจารย์” ต่างกันอย่างไร อย่างน้อยก็ “รอยยิ้ม” ที่ผมว่าคงหาน้อยคนนัก ที่ยิ้มได้อบอุ่นและจริงใจกับลูกศิษย์ทุกคนเหมือนครู
ด้วยความเคารพอย่างสูง แด่ครูศรีเนียม ณ เชียงใหม่
Create Date : 01 เมษายน 2550 |
Last Update : 1 เมษายน 2550 7:40:10 น. |
|
16 comments
|
Counter : 1262 Pageviews. |
|
|
|
|
เอาใจใส่ทำการบ้านมาอย่างดี ทำให้รู้สึกว่าครูเป็นผู้ให้ที่แท้จริง ซึ่งจะหาได้น้อยมาก
ครูโดยอาชีพ กับครูโดยจิตวิญญาณนั้นต่างกันลิบลับ