:: ก๋าราณีตอบคำถามคุณคล้ายดาว ::









ศรัทธา

กับ

งมงาย

ทั้งสองคำนี้ล้วนแปลว่า...ชักชวนให้เชื่อ



ศาสนา สอนให้ศรัทธา
คือเชื่อในกฎแห่งกรรม เชื่อในวิบากกรรม
เชื่อในผลของกรรม และเชื่อในคำสอนของพุทธองค์

แล้วการที่พระชักชวนให้คนทำบุญ รวมทั้งขอบริจาค
จากผู้มีศรัทธาในศาสนา เพื่อเอาไปสร้างโบสถ์ วิหาร
ศาลา ท่าน้ำ หรือแม้กระทั่ง..ส้วมทองคำ?


อย่างนี้ใช่ใช้ศรัทธาเป็นเครื่องชี้นำไปสู่การงมงายไหม?
เพราะพระท่านบอกว่า ผลบุญที่ทำจะส่งให้แต่ละคนขึ้นสวรรค์
(อยู่ตรงไหนหว่า?)

แล้วถ้าไม่ใช่ศรัทธา จะใช้อะไร?ชักชวนให้คนเข้าหาธรรม





คำถามโดย : คล้ายดาว
วันที่ : 8 ธันวาคม 2553
เวลา : 21:09:44 น.


















เมื่อเช้าผมอ่านหนังสือในห้องน้ำ
(เป็นช่วงเวลาทองที่สงบเงียบของผมเลย)

อ่านเจอประโยคหนึ่งที่ชอบมาก
เขาบอกว่า


“เมื่อกินข้าวแล้วติดคอ
จำต้องสั่งให้คนเลิกกินข้าวไปเลยหรือเปล่า ?”


นั่นเป็นคำตอบเดียวกับ
ถ้าเราไม่ศรัทธาในวิถีทางที่นักบวชปฏิบัติ
เราจะเลิกศรัทธาในศาสนาเลยหรือไม่


คำตอบสำหรับผมคือ


ผมสนใจในเรื่องของ “หลักธรรม”
ไม่ได้สนใจ “หลักการ” (หรือพิธีกรรม)














เมื่อก่อนผมชอบแขวะ ชอบแอบจิกกัด
พระหรือวัดที่เน้นการบริจาค เน้นการสร้างวัตถุ
เครื่องราง ของขลัง



แต่ตอนนี้ผมดูแลแค่ความคิดความเชื่อของตัวเองเท่านั้น



มีแนวทางให้เราเลือกมากมายในการนับถือความเชื่อ
ความศรัทธา นิกาย และศาสนา

เราจะเลือกสิ่งไหนก็ได้
เพราะเรามีสิทธิ์เลือก

หรือที่สุดแล้วจะเลือกที่จะไม่เชื่อในสิ่งใดเลย
ก็ย่อมเป็นสิทธิ์ของเรานะครับ













ผมคิดว่าธรรมะไม่ได้หยุดอยู่ที่ตรงคำว่าศาสนา
หรือศาสดาคนใด
แต่อยู่ในทุกๆที่...


ทุกที่มีธรรมชาติ
และทุกหนแห่งคือธรรมะ


สวรรค์-นรก
เป็นเพียงจินตทัศน์ที่คนกลุ่มหนึ่งสร้างขึ้น
เพื่อเป็นเครื่องมือไว้ใช้อธิบายภาพให้คนกลุ่มใหญ่เข้าใจง่ายๆ

ถ้าเราอธิบายว่าความเลวเป็นแบบนี้ ความดีเป็นแบบนี้
คนบางกลุ่มไม่สามารถเข้าใจเรื่องราวที่เป็นนามธรรมมากๆได้
จึงจำเป็นต้องมีการกำหนดรูปธรรมของการทำความดีหรือความเลวเป็นชั้นๆ
เพื่อให้คนเข้าใจง่าย
(แต่ไม่ใช่ให้เอาไว้ขู่หรือล่อลวงให้คนเข้ามาทำบุญ)

ต้องจำแนกแยกระดับของการปฏิบัติ
ให้ดูเป็นรูปธรรมด้วยการแบ่งสวรรค์-นรกออกเป็นชั้นหรือขุม
เพื่อให้ง่ายต่อการทำความเข้าใจ


และจริงๆเราไม่จำเป็นต้องชักชวนให้คนเข้าหาธรรมะ
ด้วยศรัทธา ความเชื่อ หรือ การหลอกลวงใดใดหรอกครับ

เราอยู่กับธรรมะทุกวินาทีอยู่แล้ว
ขอเพียง "รู้ตัว" "รู้สึกตัว"
ว่าเราได้อยู่กับธรรม














ทุกวันนี้เราไปหาธรรมนอกตัวกันทั้งนั้น
ต้องไปหาที่วัด ที่พระสงฆ์ หรือต้องไปหาที่มหาวิหาร

ทั้งๆที่ “สิ่งนี้” ไม่ต้องไปหาจากที่ไหนเลย
มันอยู่ในตัวเรานี่เอง
ขอเพียงหาให้พบว่ามันอยู่กับเราตรงไหนเท่านั้นเอง

Create Date : 17 มีนาคม 2554
Last Update : 17 มีนาคม 2554 5:14:25 น.		116 comments
Counter : 1560 Pageviews.
Share Tweet