BlogGang.com : : กะว่าก๋า : ชวนเดินเที่ยว "วัดศรีชุม" ภาค 1

ชวนเดินเที่ยว "วัดศรีชุม" ภาค 1

วัดศรีชุม เคยเป็นที่ตั้งของวัดเก่ามาก่อน แต่เดิมนั้นมีเพียงศาลาหลังหนึ่ง บ่อน้ำบ่อหนึ่ง และต้นศรีมหาโพธิ์ เท่านั้น จึงเป็นเหตุให้ชาวบ้านเรียกชื่อ "วัด ศรี ชุม Wat Sri Chum" ต้นศรีมหาโพธิ์นี้ เรียกตามภาษาไทยล้านนาว่า "ศรี Sri" ส่วนคำว่า "ชุม Chum" มีความหมายว่า ชุมนุม ล้อมรอบ ดังนั้นเมื่อมีความหมายดังกล่าว จึงเรียกชื่อวัดตามภาษาพม่าว่า หญ่อง Nyaung (ศรี Sri) -ไวง์ Waing (ชุม Chum ) จอง Kyuang (วัด Wat)
ในสถานที่ซึ่งเคยเป็นที่ตั้งวัดเก่ามาก่อนนี้เอง Kyuang Daga U Yo จองตะก่า อู โย กับ U Maung Gyi พ่อเลี้ยง อู หม่อง ยี หรือ Nai Yai Boriboon นายใหญ่ บริบูรณ์ กับ Me Liang Pounge Boriboon แม่เลี้ยง ป้อม บริบูรณ์ ได้ทูลเกล้าฯขอพระราชานุญาตจาก เจ้าผู้ครองนครสมัยนั้น (เจ้าหลวงนรนันทชัยชวลิต พ.ศ.2430 - พ.ศ.2440) แล้วจึงได้สร้างวัดศรีชุม หญ่อง-ไวง์ จอง ขึ้นมาใหม่อีกครั้งหนึ่ง ในปี พ.ศ.2433 โดยวัดศรีชุม หญ่อง-ไวง์ จอง ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ.2436
วัดศรีชุม จึงเป็นวัดศิลปะพม่า ที่มีความวิจิตรเลิศหรู ซึ่งแสดงถึงความร่ำรวยและมั่นคั่งของผู้สร้าง การสร้างวัดในครั้งนั้นได้นำช่างฝีมือมาจากเมืองมัณทะเลย์ ซึ่งเป็นเมืองหลวงแห่งสุดท้ายของราชวงศ์พม่ามาเป็นช่างสร้าง
วัดศรีชุมแห่งนี้ จึงนับว่าเป็นวัดที่มีศิลปะแบบพม่าปนไทยที่สวยงามที่สุด และสมบูรณ์ที่สุด เท่าที่มีอยู่ในภาคเหนือ ทั้งวิหารปราสาทหอสวดมนต์ และอุโบสถมณทปห้ายอดทรงจตุรมุข พระยาธาตุ Phyatthad มีรูปทรงและศิลปะการสลักลวดลาย ประดับประดาเครื่องไม้ ปิดทองประดับกระจก ที่นัีบว่าเป็นศิลปะชั้นเลิศแห่งหนึ่งของภาคเหนือ

ที่มาจาก : //www.watsrichum.com/about.html