BlogGang.com : : กะว่าก๋า : :: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::

:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::

:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::

อยากฟังเรื่องราว 3 เรื่องครับ
เกี่ยวกับความเพียร ความศรัทธา และปัญญา
ซึ่งเกี่ยวกับความสำเร็จและล้มเหลวในชีวิตครับ

คำถามโดย : เสือย้อมแมว

ตงง้วนเมื่อหลายพันปีก่อน
กำเนิดสุดยอดมือกระบี่ขึ้นจากสำนักนิรนามแห่งหนึ่ง
ไม่มีใครทราบนามจอมยุทธ์คนนี้ด้วยซ้ำ
ไม่มีใครรู้ที่ไป ไม่มีใครรู้ที่มา
ไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะไปไหนต่อและทำอะไรอีก

ไปมาไร้ร่องรอย แต่อภิบาลคนดี

ไม่ว่าใกล้หรือไกลหากมีคนเดือดร้อนลำบาก
จอมยุทธ์คนนี้จะบุกน้ำลุยไฟไปช่วย
เมื่อสำเร็จกิจ เขาก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
โดยเหล่าผู้เดือดร้อนมิทันได้กล่าวคำขอบคุณเสียด้วยซ้ำ

เขาคือใคร ใครคือเขา ?
นี่ยังเป็นปริศนามาจนถึงทุกวันนี้

.............................

“ฝึกต่อไป...ฝึกต่อไป” เสียงอาจารย์เฒ่าดังกังวานก้องป่า
อายุราวร้อยปีนั้นมิได้ทำให้อาจารย์เฒ่าดูอ่อนแรง
น่าแปลก....ยิ่งมายิ่งเข้มแข็งคึกคักสามารถฝึกเด็กหนุ่มคนนี้ได้ตลอดทั้งวัน

“อย่าเหยาะแหยะอย่างนั้น ลุกขึ้นมา เริ่มใหม่” เสียงอาจารย์ตวาด
เมื่อเห็นลูกศิษย์ล้มลงจากกระบวนท่าอันผิดพลาด

“ข้าเหนื่อยเหลือเกินอาจารย์ ขอพักสักนิดได้ไหม” เด็กหนุ่มต่อรอง

“เหล่าคนชั่วมันมิได้เลือกเวลาทำชั่วหรอกนะ
ยิ่งเจ้าอ่อนปวกเปียกมากเท่าไหร่ คนดีก็ยิ่งถูกทำร้ายมากขึ้นเท่านั้น”

“ทำไมต้องเป็นตัวข้าที่ต้องช่วยเหลือผู้อื่น” เด็กหนุ่มคลางแคลงสงสัย

“คนบางคนถูกเลือกเป็นกษัตริย์ บ้างบางคนถูกเลือกเป็นนักฆ่า
มีดในมือของคนๆหนึ่งอาจรักษาคนไข้ และฆ่าคนได้เช่นกัน”

“แล้วใยข้าต้องกลายเป็นมือกระบี่ ?”

อาจารย์เฒ่าเงียบไปหนึ่งอึดใจ ก่อนตอบศิษย์หนุ่มไปว่า

“กระบี่มันเลือกเจ้า ไม่ใช่เจ้าที่เลือกกระบี่”

ก่อนอาจารย์จะตวาดด้วยเสียงอันดังว่า

“ฝึกฝนต่อไป !”

........................................

ผลแห่งการเคี่ยวกรำอย่างหนัก
สิบสองปีบนภูเขาที่ห่างไกลร้างไร้ผู้คน
วันผ่านวัน เดือนผ่านเดือนปีผ่านปี
มีเพียงการฝึกฝน ฝึกฝน ฝึกฝน
กับวิทยายุทธ์ซ้ำๆเดิมๆ
วิชาเดียวที่อาจารย์สอนเขาคือ กระบวนท่า “กระบี่เหินเวหาไร้ใจ”
ทั้งหมดมี 32 กระบวนท่า เขาฝึกกระบวนท่าเหล่านั้นอย่างซ้ำซากจำเจ
เบื่อแสนเบื่อ หน่ายแสนหน่าย
เริ่มต้น จดจำ ลองทำ ผิดพลาด
เริ่มต้นใหม่ จดจำ ลองทำ พลาดผิด
นี่คือขั้นตอนเดิมๆที่เขาต้องผ่าน
จนเกิดกระบวนท่าที่สมบูรณ์แบบไปทีละท่า

เขาจำได้ดี
วันนั้นคือวันที่เขาขึ้นมาอยู่บนเขาแห่งนี้ครบสิบปีเต็ม
อาจารย์ทดสอบเพลงยุทธ์ของเขา
และเขาพ่ายอาจารย์อย่างหมดรูป

จิตหนึ่งเขาคิดว่าอาจารย์ไม่ได้สอนวิชานี้แก่เขาอย่างเต็มที่
ทั้งๆที่ใช้วิชาและท่าเดียวกัน
แต่ผลคือ เด็กหนุ่มอย่างเขากลับพ่ายแพ้อาจารย์เฒ่าอย่างหมดรูป

เจ็บกายไม่เท่าไหร่
แต่ปวดใจแสนสาหัสที่พ่ายแพ้ยับย่อย
สิบปีที่ฝึกฝนตนเองมาอย่างหนักหน่วงช่างไร้ค่า....

“ทำไมข้าถึงได้แพ้อาจารย์อย่างหมดรูปเช่นนี้”

เขาถามอาจารย์อย่างคลางแคลงใจ เหมือนรู้ใจลูกศิษย์
อาจารย์เฒ่าชิงพูดขึ้นว่า

“เจ้าคิดว่าข้าอมภูมิอย่างนั้นสินะ เจ้าดูนี่”

อาจารย์เฒ่าหยิบตะเกียบในมือออกมา

“เจ้าคิดว่านี่คืออะไร ?”

“ตะเกียบไม้ขอรับ” ลูกศิษย์ตอบ

“ไม่ใช่...มันคือหอก !” อาจารย์ตอบ

ศิษย์หนุ่มงงงวย

“มันจะเป็นหอกไปได้อย่างไรท่านอาจารย์”

“งั้นเจ้าดูนี่ให้เต็มตา” อาจารย์เฒ่าขยับตะเกียบในมือ
ก่อนซัดไปยังต้นสนเบื้องหน้า

“เฟี้ยว....โครม....ครืน.!!!!”

ลำต้นของต้นสนขนาดเท่าต้นขาของผู้ใหญ่ขาดสะบั้นอย่างไม่น่าเชื่อ !!!

เด็กหนุ่มยืนตาค้างกับวิทยายุทธ์อันลึกล้ำที่ได้เห็น
เขายืนตัวแข็งแทบไม่หายใจ

“มันคือกระบวนท่าใดขอรับอาจารย์” เขาพูดเสียงตะกุกตะกัก

“มันคือวิชาเดียวกับที่เจ้าฝึกมาตลอด 10 ปีนั่นแหละ” อาจารย์ตอบ

“แล้วทำไมข้าทำแบบอาจารย์ไม่ได้” เด็กหนุ่มยิ่งสงสัย

อาจารย์เฒ่ายิ้มและตอบว่า

“เพราะเจ้ายังไม่มีศรัทธาในตนเอง”

.......................................

2 ปีหลังจากนั้น เด็กหนุ่มเคี่ยวกรำตนเองอย่างหนัก
จนสำเร็จสุดยอดกระบวนท่าทั้งหมด เขาลาอาจารย์ลงเขา
เพื่อช่วยอภิบาลคนดี ปราบปรามคนชั่วโดยไม่เคยเผยตัว
หรือเรียกร้องเงินทองแต่อย่างใด

ราชสำนักต้องการตัวเขาไปเป็นแม่ทัพ
เมืองใหญ่ต้องการเขาไปเป็นเจ้าเมือง
เศรษฐีทั้งหลายอยากได้เขาไปเป็นผู้คุ้มครอง

แต่ก็อีกนั่นล่ะ
ไม่เคยมีใครเห็นตัวของเขา ไม่มีใครรู้ชื่อแซ่
ไม่มีใครเคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขาด้วยซ้ำไป

เมื่อเกิดภัยพาลจากโจรชั่ว หรือ ขุนนางกังฉิน
เขาจะไปอยู่ตรงนั้นเสมอ

ไปเพื่อจัดการเหล่าคนชั่วให้วอดวาย
ไปเพื่อทำให้แผ่นดินสุขสงบและไพร่ฟ้าประชาราษฏร์ปลอดภัย

แดนใดที่จอมยุทธ์นิรนามย่ำไป ที่นั้นมีแต่ความสันติ

..................................

หน้าหลุมศพของอาจารย์เฒ่าบนภูสูง
ศิษย์หนุ่มซึ่งบัดนี้กลายเป็นหนุ่มใหญ่ใบหน้าหล่อเหลา
กำลังจัดดอกไม้บนหน้าหลุมศพ
เขาคิดถึงคืนนั้นซึ่งตนเองบรรลุเพลงยุทธ์ขั้นสุดยอด

อาจารย์เฒ่าหยิบดาบขึ้นมา เตรียมประลองกับเขาเป็นครั้งสุดท้าย
เพื่อหยั่งฝีมือที่เขาฝึกฝนอย่างหนัก
หลังจากพ่ายแพ้อาจารย์ในการประลองครั้งแรก

เขามองดาบที่อยู่ในฝัก ยืนนิ่ง สงบ

“หยิบดาบของเจ้าออกมาประลอง !” เสียงอาจารย์ตวาดดังก้องไปทั่วหุบเขา

เหนือความคาดคิด
เขาคุกเข่า ก้มตัวลง ยื่นคอให้อาจารย์ แล้วนิ่งอยู่ในท่านั้นเนิ่นนาน

อาจารย์ยิ้ม โยนดาบลงที่พื้น

“เจ้าบรรลุกระบวนท่าสุดยอดของเพลงกระบี่นี่แล้ว
เจ้าเปี่ยมไปด้วยศรัทธาในตนเอง และยังเปี่ยมไปด้วยปัญญา
ข้าไม่มีอะไรจะสอนเจ้าอีกต่อไปแล้ว เจ้าไปได้แล้ว”

เขาก้มคารวะอาจารย์ กล่าวคำอำลาทั้งน้ำตา
และลงเขาในคืนนั้น เพื่อทำหน้าที่ของจอมยุทธ์....

...................................

“นิทานพ่อไม่เห็นสนุกเลยครับ” เด็กหนุ่มพูดกับพ่อซึ่งอยู่ในวัยชรา

“อีกหน่อยเอ็งจะเข้าใจนิทานของพ่อ”

“แต่ตอนนี้ผมขอสักสามหมื่นไปซื้อของเข้าร้านได้ไหมพ่อ
นี่..ผมช็อตมาสามเดือนแล้ว” เด็กหนุ่มโอดครวญ ธุรกิจที่เขาเพิ่งเริ่มต้น
ทำท่าจะล้มเหลวและไม่เป็นไปอย่างที่คิด

“สามหมื่นไม่พอหรอก” พ่อพูดยิ้มๆ

เด็กหนุ่มทำท่าตื่นเต้น “พ่อจะให้ผมเพิ่มเหรอครับ ใจดีจัง”

“โลกสวยแล้วมึง พ่อมีซะที่ไหนสามหมื่น
เพิ่งเอาไปผ่อนบ้านเมื่อสองวันก่อนนี่เอง” พ่อตอบก่อนหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

“โหย...แล้วผมจะทำยังไงดีล่ะครับพ่อ” เด็กหนุ่มทำท่าเซ็ง

“เอ็งก็ลองคิดดูดีดีสิ เหมือนจอมยุทธ์หนุ่มคนนี้ไง
อะไรคือความสำเร็จ อะไรคือความล้มเหลว
อะไรคือสิ่งที่ลูกเรียนรู้จากธุรกิจแรกที่ทำ
เงินสำคัญพ่อรู้ แต่มีสิ่งที่สำคัญกว่าเงินเยอะ”
พ่อพยายามปลอบใจและให้แง่คิดกับเด็กหนุ่มไปพร้อมๆกัน

“อะไรสำคัญกว่าเงินอีกเหรอพ่อ” เด็กหนุ่มสงสัย

พ่อยิ้มกริ่มแล้วบอกว่า

“เอ็งต้องวางดาบลงก่อน เอ็งถึงจะรู้คำตอบล่ะนะ”

Create Date : 03 มกราคม 2559

Last Update : 3 มกราคม 2559 7:25:09 น.

19 comments

Counter : 1075 Pageviews.

แง๊ .. แง๊ .. อยากโหวต Literature ที่สุดในโลกเลย ..

นิทานพ่อ สนุกมากค่ะ

อ่านเพลิน ..

วันนี้ตัวหนังสือ คุณก๋า .. เหมือนติดก้อนเมฆ ..

มีสำลี เป็นตัวขับเคลื่อน ..

อ่านแล้ว .. ละมุนละไม ในหัวใจค่ะ ..

ชอบ ..

ชอบ ..

โดย: foreverlovemom

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:8:15:52 น.

สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ

โดย: ดา ดา

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:10:40:51 น.

นั่นซิ.. โหวตยังไม่เปิด เลยอดโหวตให้คุณก๋า

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:10:50:59 น.

สวัสดีปีใหม่วันใหม่ค่ะน้องก๋า ขอให้มีความสุขมากๆนะคะขอบคุณการ์ดอวยพรพี่กิ่งได้รับแล้วค่ะ

รอของพี่กิ่งบ้างนะคะ อิอิ

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:11:49:50 น.

555 อ.เต๊ะ ว่าป่านนี้ เจ้าของคำถาม มาอ่านแล้ว คงน้ำลายฟูมปากกลับไปอีก แหงๆ 555

เพราะคัมภีร์กระบี่วันนี มันช่างล้ำลึกซะยิ่งนัก จริงๆ

อ.เต๊ะ ก้กำลังฝึกพลังฝีมืออยู่เหมือนกันนะครับ

เพลงกระบี่ อ.เต๊ะ มีชื่อว่า

เม้นท์ดูดดาว เดียวดาย ตะกายตึก อิอิ

ถ้าคุณก๋าสนใจ จะฝึกเคล้ดวิชานี่ ติดต่อ อ.เต๊ะ ได้ตลอดเวลานะครับ 555

คุณก๋าบอก ถ้าฝึกแล้วธาตุไฟแทรก ลมปราณแตกซ่าน อย่างเอ็ง ข้าขอเป็นอย่างเดิมนี่แหละ 555

โดย: multiple

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:12:01:09 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า

โดย: newyorknurse

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:12:37:19 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ก๋า
เงินก็สำคัญแค่สิ่งที่สำคัญกว่าเงินก็มี คนเดี๋ยวนี้ลืมหมดแบ้ว

โดย: Kisshoneyz

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:16:00:47 น.

แฟนบู๊ลิ้มตั๋วจริงเจ้า

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:16:31:45 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณก๋า
ขอให้สุขภาพแข็งแรง สุขทั้งกาย สุขทั้งใจตลอดปีตลอดไปเลยนะคะ

โดย: blueberryblossom

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:16:34:31 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณก๋า

นิทานเรื่องนี้ช่างลึกซึ้ง กระแทกเข้าไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ
หลังจากที่เทียวไปเทียวมา ชัยนาทกำแพงแสนเกือบ 5 ปี
ไปแอบฝึกเพลงกระบี่เดียวดาย
ไม่นึกไม่ฝันว่าอาจารย์หมอจะออกปากบอกว่า
ช่วยตัวเองได้แล้วก็อย่าลืมช่วยคนอื่นด้วย

ข้าน้อยจะวางกระบี่ลงละนะ

แอมอร

โดย: peeamp

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:17:33:30 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่ก๋า ^^

โดย: ปรัซซี่

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:18:05:49 น.

ขอบคุณคะคุณก๋า ช่างหาเรื่องราวมาให้อ่านได้คิดลึกซึ้งยิ่งนัก
พระอาจารย์ล้ำเลิศในคำสอนยิ่งนัก ข้าขอคารวะ...
“เพราะเจ้ายังไม่มีศรัทธาในตนเอง”

โดย: Tui Laksi

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:20:15:12 น.

เมื่อคืนศึกนัดนั้น ช่างทำให้ข้าพเจ้าโศกเศร้าใจยิ่งนัก

โดย: Tui Laksi

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:20:16:50 น.

โหย เสียดายเอนทรี่นี้โหวตไม่ได้ ชอบนะคะนี่

555 รอคุณก๋าสรุปผลงานเลยค่ะ ลายตาแน่นอน สามร้อยกว่าเอนทรี่เนี่ย

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:20:44:22 น.

สงสัยจะตื่นสายพี่ ตื่นมาไม่ค่อยหนาวค่ะ ยิ่งตอนไปหาหินมาแต่งสวน แดดแม่เจ้า ร้อนมากค่ะ

โดย: mariabamboo

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:21:57:01 น.

สวัสดีอีกรอบค่าา

พอคุณก๋าเม้นท์เลยไปดูบล็อกน้องต่อ เก๋จริงด้วยค่ะ น่าทำมากๆ อ้ะ ถามน้องไปแล้วค่ะว่าใช้โปรแกรมอะไรทำ ฮาา เผื่อทำมั่ง

ยังรออ่านสรุปบล็อกนะคะคุณก๋า

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:23:11:50 น.

สวัสดีปีใหม่ครับ คุณก๋า
31 ธ.ค.อยู่แพร่ 1 ม.ค.อุตรดิตถ์ แล้วกลับอุทัยธานี
2 ม.ค กลับพิดโลกอีก ขากลับรถติดยาวเลยครับ

เคล็ดลับวิชากระบี่ อยู่ที่ใจ หยิบจับอะไรก็เป็นกระบี่

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:23:26:56 น.

ไม่มีศรัทธา คือจบเลยนะ ไม่มีศรัทธาจะไม่เชื่อว่ามันเป็นไปได้ เมื่อไม่เชื่อแล้วโอกาสที่เป็นไปได้จะหายไปเลย

ผมเขียนถนนสายนี้มีตะพาบไม่เคยขาดก็จริง แต่เริ่มที่ครั้งที่ 15 ครับ^^

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 3 มกราคม 2559 เวลา:23:32:00 น.

สวัสดียามดึกค่ะน้องก๋าปีใหม่ลำปางคงไม่คึกคักเท่าเชียงใหม่นะคะเพราะพี่กิ่งเห็นรถผ่านไปเชียงใหม่เยอะมากค่ะเพราะลำปางเป็นทางผ่านไปหลายจังหวัดมังคะ อิอิ

หลับฝันดีค่ะ

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 4 มกราคม 2559 เวลา:0:29:26 น.