:: ปลายทางแห่งความคิด 14 ::
:: ปลายทางแห่งความคิด 14 ::
เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า
131
ไม่มีความดีหรือความเลว มีแต่สิ่งที่เราถูกใจหรือไม่ถูกใจ มีแต่สิ่งที่เราเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย เท่านั้นเอง
132
ไม่ควรปฏิเสธสิ่งใดก็ตามที่มีอยู่ หากเรายังไม่สามารถสร้างสิ่งที่ดีกว่ามาทดแทน
133
ฉันรู้จักหญิงชราคนหนึ่งซึ่งขอบอ่านนิยายมาก แต่ไม่ว่านิยายเล่มนั้นจะสนุกมากแค่ไหน เธอก็ไม่ยอมอ่านหน้าสุดท้ายซึ่งเป็นตอนจบของนิยายเลย
การมีชีวิตอยู่โดยรู้สึกถึงความแก่ชราของตนเอง การมีชีวิตอยู่โดยไม่รู้จะต้องจากลาโลกนี้ไปเมื่อใด กลับสร้างความหวาดหวั่นในใจตน เธอกลัวตาย
ความกลัวเกิดจากความไม่รู้ ซึ่งความไม่รู้นี้ได้ทำลายความสุขในการมีชีวิตอยู่ ของใครบางคนอย่างล้ำลึกยาวนาน
134
ทุกสิ่งล้วนมีจุดจบ และในทุกจุดจบ ล้วนเป็นจุดที่เริ่มต้นใหม่ได้อีกครั้งเสมอ
135
ตอนจบ ที่แท้จริงของชีวิต ไม่ใช่ ความตาย หลังความตาย ยังมีเรื่องราวมากมายตามมา ความจริงมากมายที่ถูกซ่อนไว้ ความลับมากมายที่ยังถูกเก็บงำ แต่ ชีวิต ต้องเดินต่อไป ตราบใดที่คนเขียนบทละครชีวิต ยังไม่เบื่อหน่ายที่จะขีดเขียนบทละครของตนเอง
136
จุดจบที่ดีที่สุดของทุกสิ่งทุกอย่าง คือ การได้ย้อนมองกลับไปยังจุดเริ่มต้น และรู้ว่าเราเดินมาได้ไกลมากเพียงใดในหนทางชีวิต
137
เมื่อพูด คนอื่นจะรู้วาเราคิดอะไร เมื่อฟัง เราจะรู้ว่าคนอื่นนั้นคิดอะไร
138
ย้อนเวลาเพื่อกลับไปพบกับความทรงจำที่งดงาม แต่ทำอะไรกับมันไม่ได้ จะมีความหมายอะไร กับการนั่งเสียดายนกที่อยู่บนฟ้า หรือนั่งมองปลาในน้ำที่ไม่ใช่ของเรา
อะไรที่เป็นของเรา ย่อมเป็นของเรา อะไรที่ไม่ใช่ ต่อให้เจ็บปวดดิ้นรนเพียงไหน ก็ไม่ใช่ของเราอยู่วันยังค่ำ
รู้ว่าอะไรที่ใช่หรือไม่ใช่ รู้ว่าอะไรที่ได้หรือไม่ได้ การรู้ในสิ่งนี้ เป็นศิลปะอย่างหนึ่งในการใช้ชีวิต
139
รักโดยไม่คาดหวัง เกลียดชังโดยไม่มีเหตุผล เรื่องราวสั้นๆของคนสองคน สั้นจนไม่มีอะไรที่น่าจดจำ
140
การแก้แค้นที่ดีที่สุด คือ การให้อภัย
Create Date : 17 มกราคม 2558 |
Last Update : 17 มกราคม 2558 6:14:21 น. |
|
28 comments
|
Counter : 1377 Pageviews. |
|
|
|
|