:: โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 27 :: Tuesdays with Morrie :: :: โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 27 :: โจทย์โดย : คุณก๋า ท่าหนองมะเดื่อ โจทย์มีดังนี้ "10 คำคมที่คุณจดจำจากหนังสือเล่มโปรด" ให้เลือกประโยค บทกวีหรือถ้อยคำที่ชอบจากหนังสือเล่มไหนก็ได้ที่คุณชอบ สัก 10 ประโยค (มากหรือน้อยกว่า 10 ประโยคก็ได้ครับ) โดยจะเขียนความรู้สึกส่วนตัวหรือความคิดเห็นอะไรลงไปก็ได้ :: กะก๋าแนะนำหนังสือ :: :: Tuesdays with Morrie :: เขียน : Mitch Albom แปล : อมรรัตน์ โรเก้ “วันอังคารแห่งความทรงจำกับครูมอร์รี” คุณเคยมีครูที่คุณรักมากๆไหมครับ ? ครูที่ทำให้คุณรักวิชาที่เรียนแม้มันจะเป็นวิชาที่ยากในการเรียนรู้ ครูที่เดินเข้ามา ไม่ใช่เพียงแค่สอนวิชาการความรู้ให้คุณ แต่เป็นครูที่เข้ามาเขย่าหัวใจคุณ เข้ามาเปลี่ยนแปลงลูกศิษย์ให้ดีขึ้นในทุกๆด้าน ด้วยความเมตตา ความรัก และความจริงใจ สำหรับผม...ครูมอร์รีคือครูคนหนึ่งคนนั้นในชีวิตของผม ครูผู้ใช้ “ชีวิต” ทั้งชีวิตของตนเองสอนลูกศิษย์ที่อยู่คนละฟากโลก ผ่านเรื่องราวและตัวอักษรในหนังสือเล่มหนึ่ง.... ครูมอร์รีใช้โรคภัยของตัวเองเป็นครูสอนตน ให้ปลงและเข้าใจการเกิดดับของสรรพชีวิต เมื่ออยู่เหนือพ้นไปจากความเจ็บปวดทางกาย นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ครูมอร์รีได้ค้นพบความจริงในทางธรรม และสิ่งที่ครูมอบให้โลกนี้... จึงไม่ใช่การตัดพ้อต่อว่าโชคชะตา ไม่ใช่การด่าทอเวรกรรม หรือสิ่งต่างๆ แต่เป็นการทำความเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงแก่น ในเรื่องราวที่เกี่ยวกับ “ความตาย” และ “วาระสุดท้ายของชีวิต” ที่กำลังเดินทางมาถึง การพูดคุยกับศิษย์เก่าแก่ที่ห่างเหินกันไปนานอย่าง “มิตช์ อัลบอม” จึงเป็นอะไรที่มากกว่าการร่ำลาครั้งสุดท้ายของชายหนุ่มกับชายชรา ครูมอร์รีเลือกที่จะเขียน “วิทยานิพนธ์ฉบับสุดท้ายในชีวิต” ร่วมกับลูกศิษย์ที่กลายมาเป็นคนเขียนหนังสือเล่มนี้... ทุกวันอังคาร...มิตช์และครูมอร์รีพูดคุยกันในเรื่องราวต่างๆ ตั้งแต่ความหมายของการมีชีวิตอยู่ ความรัก ความตาย ความสัมพันธ์ของคนในครอบครัว การให้อภัย ความกลัว หรือแม้แต่เรื่องของความป่วยไข้และความแก่ชรา.... ครูมอร์รีมอบบทเรียน มุมมอง และทัศนะที่มีต่อโลกและตนเอง ให้กับลูกศิษย์เป็นครั้งสุดท้าย ทุกขณะที่กำลังสอนศิษย์ ครูมอร์รีเองได้สอนตนเองไปพร้อมๆกัน ครูเปลี่ยนแปลงความคิดของตัวเองจนวินาทีสุดท้ายของชีวิต เปลี่ยนแปลง...เพื่อให้เป็นชีวิตที่ดีขึ้นๆในทุกขณะ แม้ในวันที่ตนเองไม่อาจเดินเหินหรือขยับร่างกายได้อีกต่อไป... ครูมอร์รีไม่ได้นอนยิ้มรับความตายอย่างเปี่ยมสุข หากแต่พยายามเข้าใจในสัจธรรมแห่งความเป็นจริงของชีวิต ความกล้าหาญในความตายย่อมไม่ใช่ภาวะไร้ความกลัว หากแต่เป็นความกลัวที่กำกับไว้ด้วยปัญญาและสติ ความรู้สึกจึงไม่เตลิดเปิดเปิงไปกับความตายที่มายืนรออยู่เบื้องหน้าของชีวิต ไม่ได้มีความสุขที่อยากตาย แต่เต็มใจที่จะยอมรับความตายอย่างสงบ หลายครั้งที่ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต ครอบครัว หน้าที่การงาน เงินทองทรัพย์สิน รถคันใหม่ บ้านหลังใหญ่ ความสุขในชีวิตคู่ เซ็กส์รสจัด หรืออาหารรสเลิศ ชื่อเสียง ตำแหน่ง หรือการได้รับการยอมรับนับถือจากสังคม ฯลฯ สิ่งต่างๆเหล่านี้ไม่มีความหมายอะไรเลย ในวันที่เรารู้ตัวว่าป่วยหนักและใกล้ตาย เราได้หลงลืมอะไรไปบ้างหรือเปล่า ในทุกขณะที่เราตื่นเช้ามาแล้วใช้ชีวิตไปจนหมดวัน เรารัก เราเจ็บปวด เราเหนื่อย เราด่าทอทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เราเศร้า เราป่วย เราทุกข์ เราหดหู่กับสิ่งที่ไม่เป็นไปดั่งใจเรา เราค้นหาความสำเร็จ เราอยากครอบครองและควบคุมทุกอย่าง ให้ได้อย่างที่ใจเราปรารถนา เพราะวิธีคิดแบบนี้หรือเปล่า เราจึงวุ่นวายและวกวนอยู่กับชีวิตที่เหน็ดเหนื่อยไม่จบสิ้น เราถึงได้รู้สึกว่าชีวิตเราไม่มีมุมสงบ ที่สามารถให้เราพักผ่อนและนอนหลับได้อย่างเต็มตาเลย.... หลายประโยคในหนังสือเล่มนี้เกือบทำน้ำตาผมร่วงหล่น มิใช่เพราะความเศร้าในชะตากรรมของคนป่วย หากแต่เป็นความเต็มตื้นต่อชีวิต ผมได้สัมผัสชีวิตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยชีวิต ได้รู้สึกรับรู้ถึงความเป็นครูอย่างแท้จริง ครูผู้ให้ในสิ่งที่ดีที่สุดของตนเองออกไป และได้รับในสิ่งที่ดีที่สุดของคนรอบข้างกลับคืนมาเช่นกัน “ครูคิดไว้แล้วว่าจะให้จารึกอะไรลงไปบนป้ายหลุมศพของครู” “ครูคิดไว้ว่าอย่างนี้... ครูผู้เป็นครูจวบจนวาระสุดท้าย” และครูมอร์รีก็เป็นครูที่แท้จริงสำหรับผมเช่นกัน.   Create Date : 04 มีนาคม 2554 141 comments Last Update : 4 มีนาคม 2554 5:16:02 น. Counter : 5800 Pageviews. Share Tweet

อรุณสวัสดิ์ครับน้องก๋า เป็นเช้าแรกที่พี่แตนตื่นเช้าขึ้นมาแล้วไม่ไอหลังจากเป็นหวัดมาครบอาทิตย์พอดี มีเวลาเยี่ยมบ้านนี้แต่เช้าเลย ชอบประโยคนี้จัง ไม่มีสูตรสำเร็จสำหรับความสัมพันธ์เสียด้วย เธอต้องใช้ความรักในการต่อรอง และเผื่อช่องว่างให้กับทั้งสองฝ่ายไว้บ้าง สำหรับทั้งคู่ต้องการและปราถนา สิ่งที่ทั้งคู่สามารถทำได้ และสำหรับวิถีชีวิตของและคน   โดย: phaclam 4 มีนาคม 2554 6:03:30 น.

อรุณสวัสดิ์ยามเช้า กับคุณก๋าครับ คำคมจากครูมอร์รี ล้วนเป็นข้อคิดดีๆ ที่เปิดรับได้อย่างเต็มใจเลยครับ   โดย: ถปรร 4 มีนาคม 2554 6:08:11 น.

หวัดดีค่ะคุณก๋า หมิง หมิง เปลี่ยนทรงผมใหม่แล้วหรอค่ะ (เปลี่ยนยังไงก้อน่ารักเหมือนเดิมค่า)   โดย: ฟ้า (kuvasu ) 4 มีนาคม 2554 6:38:29 น.

โห.. คมบาดจิตใจ   โดย: ปันฝัน 4 มีนาคม 2554 6:45:17 น.

สวัสดีจ๊ะพี่ก๋า สำหรับเอิง พี่ก๋าเป็นทั้งครู และพี่ชายที่ดีที่สุดสำหรับน้องค่ะ...   โดย: เอิง IP: 49.230.175.130, 64.255.180.93 4 มีนาคม 2554 6:53:27 น.

ิอรุณสวัสดิ์ค่ะ น้องก๋า.. โห.. พี่ปั่นตะพาบไม่ทันอีกแล้ว.....เหอ ๆ (อ้างตลอด...) มาอ่านตะพาบคำคมของน้อง ๆ คนอื่นดีกว่า... เนอะ.. อีกไม่กี่วันก็ได้พัก.. กาย .. พักใจ..แล้ว ... รอ.. รอ..และ รอ.... (มีความหวัง..นะคะ..)   โดย: poongie 4 มีนาคม 2554 7:02:18 น.

ความตายเป็นเรื่องธรรมชาติ ..ไม่ได้กลัวผีนะคะ เอิ้กกก กลัวลูกหลง   โดย: ปันฝัน 4 มีนาคม 2554 7:04:43 น.

ขอบคุณ คุณก๋า ด้วยครับ ที่มีภาพไปแจมกันที่ blog ด้วยครับ   โดย: ถปรร 4 มีนาคม 2554 7:10:56 น.

สิ่งต่างๆเหล่านี้ไม่มีความหมายอะไรเลย ในวันที่เรารู้ตัวว่าป่วยหนักและใกล้ตาย . . . เราค้นหาความสำเร็จ เราอยากครอบครองและควบคุมทุกอย่าง ให้ได้อย่างที่ใจเราปรารถนา . . . ขอบคุณนะคะวันนี้ สำหรับข้อคิดดีๆ ทุกอย่างที่เราทำเพื่อให้ได้มา บางครั้งเราก็หลงลืมไปว่า เราจะเอามันไปได้ไหม เมื่อยามที่เราสิ้นลมหายใจ อนิจฺจํ สํขารา   โดย: fonrin 4 มีนาคม 2554 7:12:46 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า งานตะพาบ ทำไม่ทันค่ะ ติดไว้ตอนค่ำๆ พี่ลืมวันอีกแล้ว เพิ่งจะถ่ายรูปหนังสือเมื่อวานนี้เอง แอมอร   โดย: peeamp 4 มีนาคม 2554 7:13:41 น.

ม้อนิ่งๆๆค่าพี่ก๋า   โดย: kwan_3023 4 มีนาคม 2554 7:15:58 น.

สวัสดีค่ะพี่กะก๋า ลึกซึ้ง กินใจ ประทับใจ ตื้นตัน เป็นอีกเล่มที่จะต้องพามาอยู่ที่นี่ด้วยกันค่ะ ปล.วันนี้น้องออกไปเดทกับหมื่นตามาอีกแล้ว ไม่รู้จะติดหวัดจากน้องไปหรือป่าววว ที่นี่เพิ่งจะทุ่มของวันพฤหัส ที่ 3 มีนา ง่วงจากฤทธิ์ยามากมาย ฝากจุ๊ฟฟ จุ๊ฟฟฟ หมิงหมิงด้วยนะคะ   โดย: TheKPP 4 มีนาคม 2554 7:18:43 น.

อรุณสวัสดิ์จ๊ะหมิง หมิง วันนี้มาพร้อมคำคม ๆ ของพ่อก๋าด้วยละ   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 4 มีนาคม 2554 7:22:11 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋าที่เชียงใหม่ฝนตกไหมคะเช้านี้ ที่ชลฝนตกหนักเชียวขนาดตอนนี้อากาศเหมือนตอน ใกล้สว่างเลยมึดครึ้มมากกกค่ะ เดี๋ยวแวะมาอ่านเพิ่มนะคะ   โดย: หญิงแก่น 4 มีนาคม 2554 7:27:15 น.

วันนี้หลานดูเป็นพระเอกคนเหล็กเทอร์มิเนเตอร์อาโนล์ตอนเด็กไปแล้ว ฟังว่าชอบโหด ๆเสียด้วย อ่านเรื่องโรงเรียนหมิงหมิงมาจาก Blog เพื่อน ๆ ช่วยลุ้นให้หลานได้เข้าเรียนนะคะ( ป๊ะผู้ใจเย็นฮื่ม !!!) ...... ตะพาบวันนี้ก็ประทับใจ กับข้อคิดและ ความรู้สึกดี ๆของ คุณคุณก๋า ท่าหนองมะเดื่อ ชวนให้แม่หมูนึกถึงคุณครูที่เราเคยประทับใจในวัยเด็กค่ะ ดีมาก ๆค่ะ   โดย: jamaica 4 มีนาคม 2554 7:36:23 น.

ว๊าววว ..โจทย์ตะพาบคราวนี้ เริ่ดมากกกกก เด๋วกลับมาอ่านนะคะ และต้องตามของเพื่อนๆ แต่ตอนนี้ขอไปทำงานและจะไปหาข้อมูลที่ งานเที่ยวไทย ศุนย์สิริกิตต์ค่ะ ... เห็นหมิงหมิงใส่แว่นแล้วแอบขำ คงเป็นแว่นมาดาม ช่วงนี้เป็นวัย รื้อ ค้น คว้า สรรหา ของที่เราใช้เรามีมาเล่น เล่นดีก็ไม่พัง แต่เด็กๆมักจะเล่นได้ดีกว่า คือแกไม่รู้ว่ามันพังแล้ว 5555 ดาวจ๋าเคยคิดนะคะ หลายครั้งที่เจ้าแสบเขาจะทำอะไรเกี่ยวกับไอทีหรือของอิเลคโทรนิกอย่างเช่น มือถือ กล้อง ได้ดีกว่าเรา เพราะเขาเล่น ค้น แคะ กด ดึง สารพัดปุ่ม สารพัดโปรแกรมโดยไม่กลัวเจ๊ง แต่ถ้าเป็นเรา เราจะกดๆปรับๆแล้วบางทีเจออะไรแปลกๆก็จะชะงักไม่กล้าเดินหน้าต่อ อ่ะค่ะ ซึ่งบางทีทำให้เราพลาดโอกาสที่จะสำเร็จ เพราะเรากลัวของเจ๊ง แต่เด็กๆ เขาเล่นแบบไม่กลัว เจ๊งเป็นเจ๊ง เนาะ ทำให้เขาเรียนรู้ได้ดีกว่า (ก็เขาไม่ได้จ่ายตังซื้อ ไม่ได้จ่ายตังซ่อมด้วย) เขาเลยไม่มีความกลัวในสมองเหมือนเรา 5555   โดย: satineesh 4 มีนาคม 2554 7:37:08 น.

อ่านแล้วซาบซึ้งใจจ้ะ เราก็รู้ว่าจะตายในวันหนึ่ง แต่เราก็ผลักไสมันออกไปไกลๆ หลอกตัวเองว่าอีกนาน...กว่าจะถึงวันนั้น ความจริงความตายรอเราอยู่ทุกขณะ ...   โดย: redclick 4 มีนาคม 2554 7:38:29 น.

สวัสดีคะเช้าวันศุกร์.. แวะมาทักทายคะ เพิ่งจะเห็นคำสอนของพระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี เตือนสติก่อนนอน : ความโกรธเกลียดชิงชัง เป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ ถ้าเราไม่ยอมให้อภัย จะก่อตัวเป็นเสมือนเสาเข็มที่ตอกลิ่มลงไปในใจเราถอดถอนยังไงก็ไม่หมดไม่สิ้น เช้านี้มาอ่านเจอของครู Morrie.. ..จงให้อภัยตัวเองก่อนที่จะตายจากไป แล้วจงให้อภัยผู้อื่น.. ขอบคุณคะ   โดย: A IP: 125.27.11.145 4 มีนาคม 2554 7:45:53 น.

สวัสดีค่ะ เล่มนี้เจอในร้านซีเอ็ด ยืนอ่านอยู่แปบน่าอ่านแต่ไม่ได้ซื้อ ตอนนั้นไม่มีตังค์อ่ะ พอคุณก๋าเอามาลงจำได้แระว่าเคยอยากซื้อ อิอิ   โดย: sonshy 4 มีนาคม 2554 7:53:20 น.

ทักทายตอนเช้าจ้า ชอบเนื้อหาวันนี้จังเลย ป.ล.เมื่อวานฝนตกหนัก เน็ตมันหล้มเลยไม่ได้มาทักทายจ้า   โดย: tong-crochet 4 มีนาคม 2554 7:53:51 น.

สวัสดียามเช้าครับ คุณ A ครูมอร์รี ผมอ่านเป็นรอบที่สามแล้วครับในรอบ 10 ปี มีหนังสืออยู่หลายเล่มที่ผมมักจะหยิบกลับมาอ่านซ้ำเสมอๆ อย่างเช่น เต้าเต๋อจิง (น่าจะเกิน 5 รอบ) ค้นหา ของ อ.นวลศิริ เปาโรหิตย์ (น่าจะเกิน 4 รอบ) คู่มือมนุษย์ ของท่านพุทธทาส ( 3รอบ ) ปรัชญาชีวิต ของ คาริล ยิบราน ( 3 รอบ ) หนังสือเหล่านี้เหมือนครูทางจิตวิญญาณ เป็นกระจกส่องความคิดของตัวเอง หนังสือเล่มเดียวกัน แต่เมื่ออ่านในวัยและวันที่แตกต่างกัน ผลกระทบที่มีกับใจเราก็แตกต่างกันด้วย ครูมอร์รีในรอบสามที่ผมอ่านจบไป ทำผมเกือบร้องไห้อยู่สามครั้ง มันเป็นเรื่องราวที่สะเทือนใจมากครับ ยิ่งเราเติบโตมากเท่าไหร่ ใบไม้บนต้นไม้แห่งชีวิตของเราก็ร่วงหล่นลงมาเรื่อยๆ... เปล่าครับ ... ผมไม่ได้กลัวความตาย ถึงวันหนึ่งมันก็เดินเข้ามาในชีวิตของผมอยู่แล้ว เพียงแต่การใช้ชีวิต มันมีสิ่งหนึ่งที่เราต้องยอมรับความเจ็บปวดให้ได้ นั่นคือ ไม่ว่าคนๆนั้นที่เรารักมากมายขนาดไหน ถึงวันหนึ่งคนเหล่านั้นก็ต้องจากเราไป และเราจะทำอย่างไร จึงจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ในชีวิตของเรา กับคนเหล่านั้นให้ดีที่สุด   โดย: กะว่าก๋า 4 มีนาคม 2554 7:54:50 น.

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า ถั่วงอกเพาะเองอร่อยดีค่ะ สะอาดด้วยนะคะ แถมยังดีต่อสุขภาพด้วย อย่างที่คุณก๋าว่าแหล่ะค่ะ ไม่เสี่ยงกับสารฟอกขาวด้วยเน๊อะ หมิงหมิงปีนี้จะเตรียมเป็นนักเรียนหรือยังค่ะ โตขึ้นเยอะยิ่งโตยิ่งหล่อ อิอิ   โดย: โตเหมี่ยว 4 มีนาคม 2554 7:57:16 น.

สวัสดียามเช้าจ้า คุณก๋า "ไม่มีอะไรสายเกินไปในชีวิต ถ้าคิดจะเริ่มต้นจริงๆ"   โดย: phunsud 4 มีนาคม 2554 7:58:59 น.

สวัสดียามเช้าค่ะครอบครัวน่ารัก ชีวิตนะตอนนี้มีแต่งานค่ะ ชอบคำคมทุกจุดเลยนะ แต่แย่จัง..พักหลังกลับเป็นคนไม่ชอบอ่านเลย อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต ครอบครัว หน้าที่การงาน เงินทองทรัพย์สิน รถคันใหม่ บ้านหลังใหญ่ ความสุขในชีวิตคู่ เซ็กส์รสจัด หรืออาหารรสเลิศ ชื่อเสียง ตำแหน่ง หรือการได้รับการยอมรับนับถือจากสังคม เราได้หลงลืมอะไรไปบ้างหรือเปล่า ในทุกขณะที่เราตื่นเช้ามาแล้วใช้ชีวิตไปจนหมดวัน เรารัก เราเจ็บปวด เราเหนื่อย เราด่าทอทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เราเศร้า เราป่วย เราทุกข์ เราหดหู่กับสิ่งที่ไม่เป็นไปดั่งใจเรา ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดใช่ใครทำหรือลิขิต ต้องแก้ไขที่ตัวเราเสมอ อย่าโทษฟ้าดินหรือเวรกรรม...หรือโชคชะตา คิดแค่เราน่าจะหลุดพ้นนะ.. การห้ามเกิดเราทำได้การห้ามตายเราทำได้เหรอ???? การห้ามปากอาจทำได้..การห้ามความคิดเราทำได้เหรอออ แต่การห้ามจิตห้ามใจให้...เกิดทุกข์และสุขในตัวเรา ทำไมเราจะทำไม่ได้ละ...ตัวเราไม่มีใครลิขิตหรือกำหนดได้ นอกจากตัวเราเอง ครูที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต...คือตัวเราเอง..ใช่ไหมนะ หรือสังคมรอบด้านกันละนิ เพราะคนเรามองสังคมเป็นหลักนะปัจจุบันนี้ก็ว่าได้ ทุกชีวิตที่มี คือสังคมกำหนด..หรือตัวเราละ เนื้อหาวันนี้ดีมากมาก... ปล...มีความสุขมากมากนะค่ะ.. คิดถึงครอบครัวนี้เสมอนะ วางจุดหนึ่งว้เหนือจุดที่ไม่ชอบ ก็ยังพอจะ..เจอสิ่งดีดีในใตบ้างละน๊า แคทรียา   โดย: catt.. (catt.&.cattleya.. ) 4 มีนาคม 2554 8:01:51 น.

อรุณสวัสดิ์ค่า คุณก๋า ตะพาบนี้ คำคมจริง ๆ ไปบ้านคุณตฤณ ตะพาบเหมือนกัน แต่คนละอย่างงงงงง บ้านนั้นออกวาบหวิวอีกตามเคย อ้อไปพาดพุงคุรก๋าที่บ้านนั้นมาแหละ 5555555 ล้อเล่นน่ะ เค็งดูไม่ผิด หรือคุณก๋า ไม่ได้พิมพ์ผิดใช่มั้ย ค่าเทอม 28000 ไม่รวมค่าแรกเข้า ค่าหนังสือ และอื่นๆครับ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ แพงโคตรรรรรรรร นี่อนุบาลเองน่ะ ของคริสอนุบาลเทอมละ 102 เหรียญ คิดเป็นเงินไทย 2550 เรียนครึ่งวัน ( ที่จริงเขาคิดเป็นวันนะค่า วันละ 8.50 เหรียญ * 25 ) ไม่มีกินนอน ไม่มีกินอาหารที่รร. น่ะ ส่วนค่าอื่น ๆ ก็ไม่มีค่า ชุดฟอร์มก็ไม่ต้องใส่ ประหยัดเงินไปอีกค่า นอกจาก รร.จะหาเงิน โดยการจัดกิจกรรม เช่น งานฮาโลวีน มีขายตั๋ว มีฉายหนังการ์ตูน มีงานปิคนิค แต่ก็ไม่กี่เหรียญ เราไม่ไปร่วมงานก็ได้ เขาก็ไม่ว่านะค่า เฮ้ยยยยยยยย นี่อยู่นิวฯ ได้ก็เพราะลูกแท้ ๆ ทน ๆ ไปเนอะ คิดถึงบ้านใจจะขาดอยู่แล้วเรา   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 4 มีนาคม 2554 8:05:24 น.

ใช่เลยค่ะ เวลาตื่นมาแว้กกๆ ของเลม่อน   โดย: ladiesorange 4 มีนาคม 2554 8:09:51 น.

เสิร์ฟ ผิดแก้วค่า ต้องแก้วนี้ค่า   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 4 มีนาคม 2554 8:10:50 น.

สวัสดีเช้าวันศุกร์ครับ ขอให้มีความสุขนะครับ   โดย: raknakubkondee 4 มีนาคม 2554 8:12:16 น.

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า มาดาม น้องหมิง หมิง ไม่ได้ส่งครับ ตะพาบงวดนี้ ช่วงนี้ผมดูแต่หนังโรงหรือหนังแผ่นครับ เรื่องล่าสุดไปดูมา "บางคนแคร์ แคร์บางคน" น้องหมิง หมิง ใส่แว่นตาเท่มากครับ ดาราชอบใส่แว่นใหญ่ๆเวลาเดินในที่สาธารณะ มีร้านหนึ่งที่กทม. วัยรุ่นจะชอบใส่แว่นตาไปนั่งทานอาหารกัน ก็ไม่รู้ว่าใช่ดาราหรือเปล่า แต่มีคนเข้าไปขอถ่ายรูปด้วย ผมไปเชียงใหม่เมื่อไร จะไปขอถ่ายรูปกับน้องหมิงหมิงบ้างครับ   โดย: เศษเสี้ยว 4 มีนาคม 2554 8:14:01 น.

คุณก๋าคะ ( ขออนุญาติเรียกตามหนูด้าและคุณแป๋ว ) ขอบคุณสำหรับความรู้และข้อคิดเห็นที่แบ่งปันให้ในเช้าวันศุกร์..ดีใจนะคะที่ได้รู้จักกัลยาณมิตรดีดีผ่านคุณแป๋ว ทุกเช้าของแต่ละวันทำงาน แวะมาอ่านบ้านนี้และอีกสองบ้านโน้นเสมอ มีมุมมองดีดีนำเสนอมากเลยนะคะ เห็นทีต้องหาหนังสือที่ได้แนะนำมาข้างต้น ขอบคุณอีกครั้งนะคะ   โดย: A IP: 113.53.186.62 4 มีนาคม 2554 8:18:54 น.

ขอบคุณคุณ A เช่นกันครับ ที่แวะมาทักทายและพูดคุยกัน ผมอัพบล็อกทุกวันเลยครับถ้าไม่ติดว่าเดินทางไปไหน หรือมีธุระอะไร แวะมาพูดคุยแลกเปลี่ยนมุมมองความคิดกันได้เสมอนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 4 มีนาคม 2554 8:22:39 น.

"จงรักกันไว้หรือไม่ก็ดับสูญ" โดนใจมากพี่ก๋า อยากบอกเพื่อนร่วมชาติให้ฟังแล้วช่วยคิดตามนี้ด้วย ปวดหัวจริงๆ ค่ะ เช้ามาก็เจอคนด่ากัน ไม่ไหวจะเคลีย หัดไปทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีๆ ประเทศเราคงเจริญขึ้นนะคะ (เครียดไปป่าวเนี่ย)   โดย: Summer Flower 4 มีนาคม 2554 8:26:28 น.

ส่งการบ้านเลยครับ 1 ถ้ารู้จัก “วาง” มันก็ “ว่าง” ของมันเอง 2 ชั่วชีวิตมนุษย์...สิ่งที่บันดาลให้หดหู่ รันทด มิใช่การจำพราก...หากเป็นการอยู่ร่วม เพราะหากไม่เคยอยู่ร่วม ไหนเลยมีการจำพรากได้ 3. คนผู้หนึ่งยามมีชีวิต ขอเพียงอยู่อย่างเบิกบานสำราญใจ แม้มีชีวิตน้อยลงสักหลายวัน จะเป็นอันใดไป หรือคนอายุขัยยาวนานจะสุขสำราญกว่าคนอายุสั้น....มีบ้างบางคน ยิ่งอายุยืนยาว ยิ่งรวดร้าวทรมาน คนเยี่ยงนี้มีชีวิตมิสู้ตายไป ขอเพียงผ่านวันเวลาอย่างสุขสำราญ ใยมิใช่มีความหมายกว่าอยู่อย่างคับแค้นร้อยปี 4. คนเคยผ่านมหาสมุทร ลำน้ำเล็กย่อมไร้ความหมาย ตอนนี้คิดออกเท่านี้ คิดได้จะมาเพิ่มใหม่ครับ   โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร 4 มีนาคม 2554 8:33:05 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ สัจธรรมของชีวิต..อยากเจอมันเร็วๆจังค่ะ เหนื่อย หน่าย กับชีวิตเหลือเกินค่ะ   โดย: Inki 4 มีนาคม 2554 8:36:39 น.

เล่มนี้ต้นฉบับท้าทายให้อ่านจนจบตั้งแต่ ยังไม่มีใครแปลเป็นไทย แต่ถ้าเป็นตอนนี้ ก็คงไม่จบเพราะตาไม่อำนวยซะแล้วครับ ผ่านมาสองสามบ้าน เลยพอจะรู้ว่า ป๊ะป๋า ไปไม่ทันสมัครให้หลานลุงหรือครับ ดีนะเนี่ย เป็นน้องมาดาม เธอแค่งอน ถ้าเป็นแม่พี่ พ่อแบนแน่ๆ หึหึ   โดย: nulaw.m 4 มีนาคม 2554 8:39:24 น.

หวัดดียามเช้าค่ะ น้องก๋า พี่ต้องไปหามาอ่านบ้างแล้ว   โดย: kapeak 4 มีนาคม 2554 8:44:51 น.

สวัสดีเช้าวันศุกร์ ทานอะไรหรือยังเอ่ย   โดย: KeRiDa 4 มีนาคม 2554 8:51:45 น.

ใช่ ๆ คุยเรื่องเรียน คุยกันยาวววววววว สามีเค็งซิ เป็นเด็กวัดมาก่อน เค็งก็เลยรู้สึกว่านับถือเขาเรื่องนี้ ถึงแม้เป็นเด็กวัดมาก่อน บังเอิญเป็นเด็กมีความคิดในทางที่ดี ก็ได้มาอยู่ถึงเมืองนอกเมืองนา มานเก่งเหมือนกันน่ะ มิได้ชมฝาละมี ตัวเองน่ะ 5555 คุณก๋าแค่เรียนรร.วัดเอง นี่แหละน่ะ หัวอกคนเป็นพ่อแม่ ลูกจะรู้มั้ยหนอ ว่าพ่อแม่ปูพื้นฐาน และรักเขามากแค่ไหน เฮ้ย บ่นเยอะไปเนอะ วันนี้ไม่ 555555555 เลยอ่ะ   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 4 มีนาคม 2554 8:52:18 น.

หมิงหมิงเป็นเด็กฉลาด โรงเรียนรับแน่นอนค่ะ เด็กฉลาดชาติเจริญนะคะคุณก๋า   โดย: โตเหมี่ยว 4 มีนาคม 2554 8:57:37 น.

เล่มเดียว ... แต่ว่าได้เยอะเลยค่ะ นี่แสดงว่าหนังสือทั้งเล่ม ... ถือเป็นหนังสือ แห่งคุณค่าเลยก็ว่าได้เหมือนกันนะค่ะ เล่มนี้ได้ยินคนคุยกันหลายคน แต่ก็ยังไม่เคยได้ลองอ่านสักที สงสงัยว่า จะต้องรอช่วงเวลา โอกาสและจังหวะ ที่จะหยิบจับหนังสือแนวคิดแบบนี้มาอ่านนะค่ะ   โดย: JewNid 4 มีนาคม 2554 8:58:06 น.

สวัสดีคะพี่กะก๋า แวะมาอ่านคร่าวก่อนคะ เดี๋ยวจะแวะมาอ่านอีกครั้งช่วงค่ำคะ มีความสุข กับวันศุกร์คะ   โดย: Green_Marble 4 มีนาคม 2554 8:59:25 น.

อื้อหือ์ม..บล้อกคุณก๋าวันนี้..ทำเอาสมองแหม่มหมุนติ้วเลยทีเดียว แต่ละคำ แต่ละประโยค แต่ละความคิดของผู้เขียน เล่นเอาความไร้สติของตัวเองออกมาเต้นเร่า ๆ เพราะโดนสาดด้วย "ความจริง" เข้าอย่างจังเลยน่ะนะคะ ดีใจที่ได้รู้จักหนังสือเล่มนี้..จะมีหวังได้อ่านหนังสือเล่มนี้แบบเต็ม ๆ บ้างมั้ยน้อ อรุณสวัสดิ์นะคะคุณก๋า   โดย: i'm not superman 4 มีนาคม 2554 9:01:16 น.

“ครูคิดไว้ว่าอย่างนี้... ครูผู้เป็นครูจวบจนวาระสุดท้าย” ซึ้งแม้กระทั่งตอนจบเลยค่ะ ^^ ชอบๆๆ   โดย: wayoflife 4 มีนาคม 2554 9:04:01 น.

ยามเช้าๆนี้อากาศไม่ร้อนมาก แต่พอสายลงนิดแทบจะนั่งไม่ได้เลย ร้อนมากมาย ต้องพึ่งแอร์คอนดิชั่นตลอดเลย พักผ่อนมาได้สามวันโดยไม่หยิบจับอะไรทั้งสิ้น วันนี้เตรียมsetชุดแสดงในงานแถลงข่าว"งานวีรชนปู่ดอก-ปู่ทองแก้ว"ของอำเภอวิเศษฯที่จะมีขึ้นในวันที่๑๖ที่จะถึงนี้ ระลึกถีงอยู่เสมอนะคะคุณก๋า   โดย: เกศสุริยง 4 มีนาคม 2554 9:05:48 น.

เป็นอีกเล่มที่น่าอ่าน ว่าไปมันก็ตีความเข้าได้กับแนวพุทธของเรานี่เองนะครับ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป หมิงหมิงตัดผมทรงนี้แล้วดีหล่อไม่เบาแฮะ... !!!   โดย: peeradol33189 4 มีนาคม 2554 9:10:52 น.

หวัดดีวันที่ฝนพรำๆจ้าก๊ะก๋า ที่นั่นอากาศเปนไงมั่ง ที่นี่ เมื่อวานร้อนตับจะแตก พอเย็นฝนตก แต่ก็ยังร้อนอยู่ดีจ้า หมิง หมิง สบายดีป่าว   โดย: aitai 4 มีนาคม 2554 9:12:35 น.

ขอบคุณมากค่ะที่ชอบประโยคนี้ ''วางจุดหนึ่งว้เหนือจุดที่ไม่ชอบ ก็ยังพอจะ..เจอสิ่งดีดีในใตบ้างละน๊า'' แต่คุณแคทเขียนผิดซะนิ น้องชายคนเก่งยังตีความออก ขอบคุณจริงจริง ตั้งใจเขียนแบบนี้ค่ะ วางจุดหนึ่งไว้เหนือจุดที่ไม่ชอบ ก็ยังพอจะ..เจอสิ่งดีดีในใจบ้างละน๊า ภาษาที่เขียนพอดีคิดได้ชั่วขณะจิตค่ะ คุณแคทเป็นคนที่เขียนหนังสือไม่เคยเตรียมพร้อมที่จะเขียนเลยค่ะ นึกได้เขียนเลย..บ้างครั้งเลยอ่านละเข้าใจคนเดียว เหอออออออออ ใช่เลยค่ะช่วงนี้งานแยอะ แต่มันนี้ยอมรับเครียดจัง..เลยอยากปลดปล่อยจิตใจให้โล่งนะค่ะ มาบล็อกนี้ได้ใช้ความคิด..เลยโล่งสมองเลย ยอมรับบล็อกนี้ทำให้สมองบรรเจิดเสมอเลยค่ะ พอเจออะไรที่ไร้สำนึกไร้มารยาทมากระจบเลย มองเป็นเรื่องไร้สาระไปเลยค่ะ เห็นว่าทางเชียงใหม่จะมีงานใหญ่ไม่ใช่เหรอค่ะ มีการประชุมระดับโลกมีมมุมมองเชียงใหม่อยู่ในหนึ่งนั้นด้วย ก็จะสามารถชักนำนักท่องเที่ยวได้อีกแยอะเลย ก็ขอให้ผ่านการพิจารณา..ของสมัชชาโลกนะค่ะ มีความสุขมากมากนะค่ะ แคทรียาค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 4 มีนาคม 2554 9:15:09 น.

กตโหวต Book Blog ทันทีทันใดเลยค่ะ กว่าพี่ก๋าจะรีวิว จบ เหนื่อยแน่ๆเลย แต่อะไรก็ไม่เหนือความตั้งใจล่ะค่ะ ความตั้งใจดีดีที่ทำให้ได้อ่านสิ่งดีดี ..สุดยอดที่สุดล่ะค่ะ "ทุกขณะที่กำลังสอนศิษย์ ครูมอร์รีเองได้สอนตนเองไปพร้อมๆกัน" ก่อนจะสอนใคร .. ทุกคนต้องสอนตัวเองก่อนเสมอ แต่ครูทุกวันนี้ .. ดี.ว่าจิตวิญญาณของความเป็นครูน้อยลงนะคะ วันก่อนเจอครูโรงเรียนนึง เป็นเพื่อนกับน้อง เค้าบอกว่าเขาทำงานอยู่ที่โรงเรียน แต่ไม่พูดว่าเป็นครู ฟังแล้วงงดี .. เพราะเค้าสอนหนังสือด้วยน่ะค่ะ น้องบอก เค้าเป็นบุคลากรต่างหาก ฟังแล้วงง คิิดไปคิดมา .. เราเองคงไม่มีความรู้เกี่ยวกับแวดวงการศึกษาเองมั้ง   โดย: d__d (มัชชาร ) 4 มีนาคม 2554 9:16:26 น.

..ความรัก เราต้องเผื่อช่องว่างไว้ให้กันและกันบ้าง ..ความรัก คือการใส่ใจต่อเรื่องราวของชีวิตอีกคนหนึ่งด้วย ..ความตายพรากได้เพียงชีวิต แต่ไม่อาจพรากความสัมพันธ์ได้ ปล.วันนี้หมิงหมิงเท่ห์จริงๆเลย ใส่แว่่นกันแดดด้วย   โดย: pinkypunch 4 มีนาคม 2554 9:23:57 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณก๋า ผมเปิดเครื่องตอน9.00 ผมได้รับข้อความตอบกลับของคุณตอน5.45คุณนี่ตื่นเช้าจริงๆ พวกนักเขียนเขาตื่นกันเช้าแบบนี้หรือครับ คุณนี่โชคดีนะครับที่ได้ทำงานที่ตัวเองชอบ ได้มีเพื่อนดีๆที่มึความคิดในแง่บวกเข้ามาคุยอยู่เป็นประจำ ผิดกับผมที่ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร พยายามหาอยู่มาเกินครึ่งชีวิตก็ยังหาไม่เจอ ไม่ได้ทำงานที่ตัวเองชอบ ที่คนอื่นบอกว่ามีความสุขไปวันๆ ผมเองก็หาไม่เจอ ไม่รู้ว่าความสุขเป็นอย่างไร ชีวิตก็ผ่านไปวันวันกับหน้าคอมที่บ้าน หวังว่าผมคงจะมีความสุขบ้างที่ได้รู้จักคุณก๋า   โดย: จิรโรจน์ (จิรโรจน์ ) 4 มีนาคม 2554 9:29:33 น.

โดย: แม่อ้วนคนสวย 4 มีนาคม 2554 9:30:16 น.

กับคนบางคนไม่อยากรักคะ เลือกที่จะไม่รัก แต่อยู่ในอารมณ์เฉย ๆ ได้ไหม ไม่รัก ไม่เกลียด แต่โกธร... สวัสดีตอนสาย ๆ คะก๋า   โดย: aenew 4 มีนาคม 2554 9:46:39 น.

คำคมได้ใจมากเลยค่ะคุณก๋า ชอบมากมาย.. นั่งอ่านอยู่นานนน... โหวตข้อคิดธรรมะให้ด้วยนะคะ จริง ๆ แล้ว...ไอโหวตให้คุณก๋าเป็นกิจวัตร..แฮ่ๆ   โดย: I_sabai 4 มีนาคม 2554 9:48:24 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ก๋า เข้ามาแปะโป้งไว้ก่อนครับ ให้รู้ว่า ผมยังสบายดี อิอิ เดี๋ยวเย็นๆ จะมาดูครับพี่ ว่าประโยคที่พี่ชอบ กับ ประโยคในดวงใจที่ผมชอบ มันจะเหมือนกันบ้างไหมหนอ วันนี้ระยองฝนตกครับ นี่หน้าฝนแล้ววววว ตกมาสามวันติดกันเลยครับ 5555++   โดย: กลิ่นดอย 4 มีนาคม 2554 9:56:01 น.

เข้ามาอ่านคำดี พร้อมทั้งนำไปปฎิบัติจ้า   โดย: ดา ดา 4 มีนาคม 2554 10:03:24 น.

เป็นคมคำที่คมจริงๆครับ รวมทั้งถ้อยอธิบายใต้คำคมๆ รู้สึกว่าคราวนี้ โจทย์นี้ เราได้อะไรดีๆจากเพื่อนๆที่คิดหาคำคมมาเสนอมากมายเลยนะขอรับ   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 4 มีนาคม 2554 10:19:41 น.

สู้สู้ค่ะน้องชาย...คนเก่ง '' ชีวิตไม่สิ้นเราก็ขอดิ้นกันต่อไป '' มนุษย์....   โดย: catt.&.cattleya.. 4 มีนาคม 2554 10:35:55 น.

อ่า ตะพาบคุณก๋า ช่างสมกับนักอ่านจริงๆเลยนะครับ   โดย: endless man 4 มีนาคม 2554 10:40:56 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณสำหรับคำคม อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ พี่เพิ่งกลับมาถึงไม่กี่ชั่วโมงมานี้เอง เชื่อไหมค่ะ คนทำงานบนเรือเป็นคนไทย สี่สิบกว่าคน พี่ได้ประสบการณ์มาเล่าให้ เพื่อนๆฟังกันมากมายเลยค่ะ ว้นนี้น้องหมิง หมิง ใส่แว่นดูเทห์นะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 4 มีนาคม 2554 10:41:52 น.

แค่ได้อ่านเท่าที่พี่ก๋า ถ่ายทอด ... มันรู้อบอวลเป็นด้วยการใช้ชีวิตอย่างที่มันควรจะเป็นไป ... มีความสุขมากมากนะคะ พี่ก๋า ... แหม๋...เด็กฮิบ..เลยนะเนี่ย หมิงๆ คุง   โดย: Nissan_n 4 มีนาคม 2554 10:55:24 น.

ช่ายจ่ะจงให้อภัยซึ่งกันและกันก่อนนอนค่ะ เพราะตอนเช้าขึ้นมาเราหรือเขาจะตื่นหรือป่าวไม่รู้   โดย: maistyle 4 มีนาคม 2554 10:56:43 น.

สพฺพญฺเจ ปฐวิง ทชฺชา เนว นํ อภิราธเย ถึงแม้ให้แผ่นดินทั้งหมด ก็ยังคนอกตัญญูให้จงรักไม่ได้ ขอให้มีความสุขทั้งกายและใจ ตลอดไป...นะคะ สวัสดีค่ะ คุณก๋า... เห็นหนังสือเล่มนี้แล้ว ต้องขอบคุณ คุณก๋ามาก ที่ส่งมาให้พี่อ่าน อ่านไปสองรอบแล้ว...ค่ะ...ชอบมาก... ในโลกแห่งความเป็นจริง จะหาคนอย่างครูมอร์รี่ ได้สักกี่คนกัน โดยเฉพาะค้นหาจากคนที่มีอาชีพเป็นครู...นะคะ ........................ ในที่สุด พี่ก็นอนป่วยเดี้ยงอยู่บ้านมา ๒ วันแล้ว..ค่ะ ร่างกายทนกลิ่นสีไม่ไหว แต่ก็ยังโชคดีที่ไหวตัวหนีทัน ถ้าขืนดันทุรังนั่งทำงานไป มีหวังต้องไปนอนโรงบาลแน่ ๆ ขนาดหาทุกวิธีมาเป็นตัวช่วยแล้ว ก็ยังช่วยไม่ไหวเลย..ค่ะ คุณก๋า โตมากับกาว...ดมกาวจนโต แถมว่าหอมอีกต่างหาก.. เจอกันคราวหน้า พี่จะหิ้วกาวมาฝากสักโหลสองโหล แต่มีข้อแม้ ห้ามชวนอ้าย กะคุณมาดาม ดม..น๊า...   โดย: พรหมญาณี 4 มีนาคม 2554 11:00:01 น.

เป็นโรงเรียนทางเลือกที่ดีมากเลยค่ะ ปัญหาของเด็ก .. อยู่ที่พ่อแม่จริงๆค่ะ ทัศนะคติของพ่อแม่ ส่งผลไปที่ลูก เจอเด็กที่มีปัญหา ต้องเช็คเลยว่าพ่อแม่สอนมายังไง แล้วเช็คได้ทุกที แบบว่าไม่อยากโทษเด็กเลย ดี.ทำให้พ่อแม่เด็กโกรธมาหลายคนแล้ว เพราะเราไปดุลูกเขา ก็เด็กทำผิดอ่ะ แต่โกรธเราว่าไปว่าลูกเขาทำไม ดี.ยอมให้โกรธด้วย ในเมื่อคุณสั่งสอนลูกไม่เป็น เพราะฉะนั้นโกรธเราไปเลย แต่อย่ามาอยู่ในวงจรชีวิตเรา ดี.ดุจริงๆจังๆเลย 55+ อยากเปิดโรงเรียนสั่งสอนพ่อแม่เด็ก ที่ยังเป็นเด็ก ดี.ว่าน่าจะมี ทุกวันนี้ .. ในสังคม พ่อแม่เด็ก เด็กลงทุกวัน เด็กมีลูก แล้วเลี้ยงลูกไม่เป็น เพราะลำพังเลี้ยงตัวเองยังทำไม่ได้เลย ต้องเปิดโรงเรียนสอนเรื่องอะไรแบบนี้ ไม่ใช่ดีแต่เปิดสอบอะไรที่ต้องใช้เงิน เยอะแยะไปหมด   โดย: d__d (มัชชาร ) 4 มีนาคม 2554 11:10:59 น.

555 เห็นด้วยครับ ไม่รับไว้ต้องเสียดาย แต่ตอนนี้ระวังอย่าเพิ่งให้คุณครูเห็นวิ่งไม่ หยุดละกันเด้อขรับ ซึ่งที่จริงแล้วร.ร.อนุบาล เก่งๆเค้ามักเห็นเด็กๆแบบหมิงหมิงท้าทาย ความสามารถของเค้าครับ ไขว้นิ้วไว้ก่อนละกัน เอาใจช่วยอีกแรงครับ   โดย: nulaw.m 4 มีนาคม 2554 11:16:47 น.

ได้อ่านหนังสือพวกนี้นี่แหละคือมุมสงบในชีวิต ในสังคมที่วุ่นวาย ผู้คนเห็นแก่ตัว ก็ได้หนังสือและคำคมพวกนี้ประคับประคอง ให้อภัยตัวเองเหรอ บางทีผมอาจยังแค้นตัวเองให้หลายๆ เรื่องก็ได้ ครูที่รักมากๆ มีครับ แต่น้อยจนนับคนได้เลย แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีนะ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 4 มีนาคม 2554 11:30:15 น.

ขอบคุณมากๆ ค่ะ สำหรับกำลังใจ ถึงแม้ว่า มันจะเป็นแค่ตัวอักษรประโยคหนึ่ง แต่เมื่ออ่านแล้ว ก้อรู้สึกว่ามีกำลังใจดีขึ้นเยอะเลยค่ะ วันนี้ก้อจะกลับไปหาเจ้าตัวเล็กแล้วล่ะค่ะ เห็นหน้าเค้าแล้วก้อคงหายเหนื่อยขึ้นเยอะเลยค่ะ   โดย: Inki 4 มีนาคม 2554 11:30:50 น.

สวัสดีค่ะพี่ก๋า หายหน้าหายตาเหมือนเคยเนอะ หลังๆนี้มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายจริงๆ ตอนนี้ย้ายมาอยู่แผนกใหม่ได้ 2 อาทิตย์แล้วค่ะ เพิ่งได้คอมมาใช้ อิอิ แอบเล่นคอมได้บ้าง สำหรับหนังสือเรื่องนี้ ซื้อมาอ่านได้ซักพักแล้วค่ะ ตอนอ่านก็รู้สึกตื้อเหมือนอยากจะร้องไห้เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้อ่านต่อเนื่องกัน ก็เลยได้แค่รู้สึกตื้อๆ ชอบหนังสือแนวนี้มากๆค่ะ อ่านแล้วรู้สึกว่าเราได้ข้อคิดอะไร ถือว่าเป็นหนังสือที่ดีอีกเรื่องนึงเลยทีเดียวค่ะ   โดย: The bitter sweet person 4 มีนาคม 2554 11:43:52 น.

เข้ามาขอแบ่งปันความรัก งุงิ สวัสดียามเที่ยงๆๆค่ะ   โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ 4 มีนาคม 2554 11:50:18 น.

หนังสือเล่มนี้ดีจังค่ะ แค่อ่านคุณก๋ารีวิวแล้วก็ทำให้นำ้ตาซึมไปเหมือนกันค่ะ อ่านตรงที่ครูมอร์รีพูดถึงความรักแล้วนึกถึงละครเรื่อง สามร้อยหกสิบห้าวันฉันรักเธอ นึกถึงพ่อของพระเอกค่ะ คอยให้ข้อคิดดี ๆ เรื่องชีวิตคู่กับพระเอกตลอด เราเซฟคำพูดที่ชอบไว้หลายอัน ยกมาให้คุณก๋าลองอ่านดูค่ะ ตุลย์..."ผมก็ตั้งใจว่าปลายทางต้นไม้ของเราจะเติบใหญ่นะพ่อ"                 พ่อ..."แกดูแต่ต้นทางกับปลายทาง แล้วระหว่างทางถ้าแกไม่กำจัดพวกมดแมลงที่มันคอยกัดแทะราก ตัดส่วนเกินที่มันรัดทางเดินน้ำเลี้ยงของแก ต้นไม้ของแกก็จะเหี่ยวแห้งตาย ถ้าแกไม่ดูแลระหว่างทางแล้ว มันจะมีปลายทางได้ยังไง ชีวิตคู่คือระหว่างทางที่แกสองคนอยู่ด้วยกัน" v v v "แกใช้ตัวเองเป็นโจทก์ แล้วให้เมียแกเป็นจำเลยงั้นเหรอ แล้วไง แกจะต้องชนะคดีนี้ด้วยไหม แกคิดเหรอว่าถ้าแกใช้เหตุผลหักล้างแล้วทุกอย่างจะโอเค ในเมื่อคดีนี้ไม่ได้ชนะด้วยเหตุผล แต่ชนะกันด้วย..." ธุมเอานิ้วจิ้มที่หัวใจ v v v ตอนที่พระเอกปล่อยให้ผู้หญิงอื่นเข้ามาในบ้าน ลืมคิดถึงความรู้สึกของนางเอก เลยโดยพ่อตำหนิ "แล้วใครควรเข้าใจใคร! แกคิดว่าเมียแกต้องเข้าใจแก แล้วแกได้เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้างไหม เมียไม่อยู่ มีผู้หญิงเข้ามาวุ่นวายในบ้าน เข้าใจไหมว่าที่นี่มันบ้าน! บ้านของแกกับเมีย! ไม่ใช่ที่สาธารณะที่ผู้หญิงคนไหนก็เข้ามาทำกับข้าว ชงกาแฟ นอนค้าง...ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม นั่นคือสิ่งที่พ่อเห็นว่าแกทำ!" "แกทำขนาดนี้ แกยังกล้าเรียกร้องความเข้าใจจากเมียแกอีกเหรอ พ่ออยู่ช่วยแกไม่ได้ทุกวันหรอกนะ แกไม่ได้หมุนโลก...จะให้ทุกคนรู้สึกและคิดอย่างที่แกคิดไม่ได้หรอกนะตุลย์ ถ้าแกไม่สนใจความรู้สึกของคนที่แกบอกว่าเป็นเมีย...แกรู้ใช่ไหมว่า คดีมีวันหมดอายุความ...ความรักก็เหมือนกัน!" เม้นท์ไม่ค่อยเกี่ยวกับหนังสือเท่าไหร่ แต่คิดถึงละครก็เลยเม้าท์ยาวเลย ขอบคุณคุณก๋าที่ไปโหวตให้นะคะ บล็อคนี้เราโหวตหมวดหนังสือให้นะคะ   โดย: haiku 4 มีนาคม 2554 11:52:23 น.

ต้องไปหาเล่มนี้มาอ่านบ้างแล้วครับ ลึกซึ้งจริงๆ ^^ ช่วงนี้คุณขวัญตบผมไม่ทันหรอกครับพี่ก๋า ช่วงนี้งานผมตบเอาตบเอา 5555+ ไม่เหลือพื้นที่ให้คุณขวัญตบเลย สวัสดียามเที่ยงนะครับพี่ก๋า ^^   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 4 มีนาคม 2554 11:58:36 น.

อิอิ หายไปหลายวัน แวะมารายงานตัวค่า   โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ 4 มีนาคม 2554 12:00:34 น.

จริงแล้ว มาบ้านอ้ายก๋า ทุกๆวัน ล้วนมีคำคมโดน ๆ กลับไปด้วยเสมอๆ วันนี้ได้รวมยอดคำคมเด็ด ๆมาแหม น้องรินชอบ ไม่มีอะไรที่สายเกินไปในชีวิต บล็อกตะพาบน้องรินบ่อได้เขียนความเห็นลงเลย เพราะเห็นว่า ความหมายมันอยู่บนตัวหนังสือนั้นแล้ว แหะๆ   โดย: Rinsa Yoyolive 4 มีนาคม 2554 12:08:59 น.

แนะนำให้เขียนบันทึกเก็บไว้อ่านครับ แม่เขียนให้เราทุกคน อ่านทีไร ขำกลิ้ง   โดย: nulaw.m 4 มีนาคม 2554 12:11:26 น.

สวัสดีต๋อนเที่ยงๆจ้า หนังสือเล่มนี้หื้อข้อคิดดีขนาด   โดย: BongKet 4 มีนาคม 2554 12:13:02 น.

ด้วยเหตุผลหลายๆ อย่างในตอนนี้ ที่ฉันไม่อาจถอยออกมาได้ เหตุผลหลัก ก้อคือลูกนั่นเองค่ะ อยากให้เค้าเติบโตมาด้วยความอบอุ่นค่ะ ทานข้าวเที่ยงด้วยกันค่ะ   โดย: Inki 4 มีนาคม 2554 12:15:18 น.

ยอดคุณพ่อจริงๆเลยนะนั่น .. นั่นแหละค่ะ ควรจะมีโรงเรียนอบรม ครูดีดีจะไปสอนให้ จริงๆนะ ดี.สอนได้จริงๆด้วย 55+ พูดถึงนายก นึกถึงนโยบายเรียนฟรี เมื่อ 2 วันก่อน ดี.เพิ่งจ่ายเงินค่าหนังสือให้น้อง 25 คนไปเกือบสองพัน เพราะหนังสือที่รัฐบาลให้ยืม น้องเขียนซะยับเยิน โรงเรียนไม่เอาคืน แต่เอาเงินแทน มันเป็นระบบการศึกษาที่เลวร้ายมากเลย ให้เด็กยืมหนังสือเรียน แต่ไม่ให้เขียนอะไรลงไปในหนังสือ เพราะต้องคืน จะไม่ยืมก็ไม่ได้ เพราะหนังสือที่รัฐบาลส่งมา ไม่มีขายในท้องตลาด เมื่อต้นปีตกลงกับน้องไว้ อยากเขียนอะไรเขียนไปเลย คนจะเรียนหนังสืออ่ะ อาจารย์สอนอะไรมามันก็ต้องจดเพิ่ม ใครจะนั่งบื้อเป็นกระบือ ฟังเฉยๆไม่แสดงการสนองตอบ เพื่อสิ้นปีจะได้มีหนังสือสภาพเดิมคืนรัฐบาล สุดท้ายก็ต้องจ่ายเงินค่ัะ เพราะตกลงกับน้องไปแล้วว่าจะจ่ายให้เอง แต่ยังไงก็ต้องขอบ่นความเฮงซวยกับนโยบาย.. ประเทศไทยเรียนฟรีจริงเหรอ ตอนแรกว่าจะตั้งบล็อกเขียนด่าเลย เงินเกือบสองพัน ดูหนังได้ตั้งหลายรอบ เสียดายชะมัด แต่เดี๋ยวโดนใบเหลือง ใบแดง คนสวยไม่อยากเศร้า อิิอิ   โดย: d__d (มัชชาร ) 4 มีนาคม 2554 12:15:25 น.

ชอบมากๆ ค่ะเล่มนี้ รู้สึกคล้ายๆ พี่กิจ เต็มตื้นกับชีวิตและสิ่งที่ได้รู้จากหนังสือเล่มนี้ค่ะ ข้อคิด ความรู้สึก ต้องขอบคุณผู้แปลด้วยมั้งคะที่ถ่ายทอดภาษาออกมาได้จนทำให้เราเข้าใจเรื่องราว แต่หนังสือไปอยู่ไหนแล้วนี่สิคะ ได้เวลาค้นหากันอีกรอบ เวลาที่ชีวิตวุ่นวายๆ เราก็อยากได้ข้อคิด เตือนใจ จากหนังสือ จากคน แอมว่าสิ่งเหล่านี้มันสำคัญนะคะ ทำให้เราได้หยุดคิดซักนิดก็ยังดี ดีกว่าไปต่อโดยไม่รู้ว่ากำลังจะไปไหน ^^   โดย: am^^ IP: 58.8.102.253 4 มีนาคม 2554 12:21:48 น.

เที่ยงกว่าแล้วทานข้าวยังคะคุณก๋า   โดย: เรือนเรไร 4 มีนาคม 2554 12:23:22 น.

งั้นทานให้อิ่มนะค่ะ อิ่มแล้วจะได้มีแรงทำงานต่อ ทานเผื่อด้วยค่ะ   โดย: Inki 4 มีนาคม 2554 12:29:04 น.

คำแต่ละคำของครูมอร์รี่..โดนใจจังค่ะ พี่ก๋า   โดย: พธู 4 มีนาคม 2554 12:44:12 น.

อ่านแล้วกึดเติงหาอาจารย์สอนเรขาคณิต ต๋อนงานเลี้ยงรุ่นก่าหาฮู้ว่าอาจารย์เปิ่นก่ยังจ๋ำเฮาได้อยู่   โดย: tuk-tuk@korat 4 มีนาคม 2554 12:50:31 น.

ดีจ้าน้องก๋า พี่สงสัยว่ามันจะเป็นเพราะเอาเพลงมาลงผิดวิธีรึเปล่าก็ไม่รู้ สีกะ BG หายเกลี้ยง รวมทั้งคอมเม้นท์ด้วย วันนี้ก็เลยลองเขียนบล็อกใหม่ เหตุการณ์กลับเข้าสู่สภาวะปกติแล้ว แต่ภาพหมิงน้อยลงไปแค่ 40 ภาพ ตาลายไม่รู้ภาพไหนลงไปแล้วหรือยังไม่ลง พี่ก็เลยเล่นแร่แปรธาตุ ด้วยการค่อย ๆ ลงเก็บภาพที่เหลือไว้อัพบล็อกได้อีกซัก 2 - 3 บล็อก 555 มะได้ขี้โกงเน้อ เดี๋ยวจะแวะกลับมาอ่าน ของเมื่อวานยังไม่ได้อ่านเลย สงสัยน้องก๋ากลัวพี่บ่น   โดย: oa (rosebay ) 4 มีนาคม 2554 12:59:08 น.

ใช่ครับคุณก๋า ชื่อล๊อคอิน คนเคยผ่านมหาสมุทร ได้มาจากคำคมที่ชอบนั่นและครับ แต่ย่อมาหน่อย   โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร 4 มีนาคม 2554 13:20:44 น.

คุณครูท่านนี้เยี่ยมมาก ไว้จะไปหาดูที่ซีเอ็ด ป.ล. คำคมที่สุดของพี่....มีด   โดย: พจมารร้าย 4 มีนาคม 2554 13:39:11 น.

ไม่ต้องถึงหน้าร้อนหรอก ตอนนี้ก็ร้อนมากมายคุณก๋า .. วันนี้ หมิงหมิง เทห์มากมาย แม้ไม่ได้ใส่สูท อิอิ   โดย: Life & Learn 4 มีนาคม 2554 13:49:35 น.

พี่แคทก็เช่นกันค่ะน้องชาย ดูภาษาน้องชายหนักแน่นมากเลย ทำให้มีแคทมีกำลังใจไปด้วยเลย สู้สู้ๆๆนะ..เพราะหลายชีวิตที่เราต้องรับผิดชอบ.. สู้ตายยยย...อ๋อยยยยยย???? 555555555555555555 น้องชายตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้...แน่นอน   โดย: catt.&.cattleya.. 4 มีนาคม 2554 14:20:33 น.

ครูมอร์รีพูดได้ดีจังเลยอะ   โดย: น้องผิง 4 มีนาคม 2554 14:24:06 น.

น้องก๋าครับ ขอบคุณนะครับสำหรับข้อความดีๆที่คัดลอกมาให้อ่านกัน เล่มนี้ผมอ่านไปแล้วยังไม่จบแต่น้ำตาก็ไหลมาหลายครั้งเลย เป็นความรู้สึกว่าทำไมความคิดนั้นงดงามเหลือเกิน ทำไมอาจารย์ท่านนี้ถึงได้คิดได้แบบนี้และทำได้ตามที่คิดแบบนี้ ป.ล.น้องหมิงๆใส่แว่น เท่ห์มากๆเลยครับผม   โดย: วนารักษ์ 4 มีนาคม 2554 14:30:55 น.

พี่ตั้งใจว่าจะซื้อหนังสือเล่มนี้ นานแล้วนะ...นานจนลืมเลยจ้ะ คราวนี้ไม่ลืมแน่...เดี๋ยวพี่จะไปหา...ของซีเอ็ดเนาะ งานหนังสือเที่ยวนี้คุณก๋ามามั้ย พี่ไปอยู่แล้ว แต่เราจะไปตรงวันกันรึป่าวไม่รู้... คลาดกันหลายครั้งแล้วเนาะ...   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 4 มีนาคม 2554 14:32:25 น.

บาด..ใจมาก เลย มิเสียแรง ที่ตั้ง โจทย์ เอง .. มีความสุข วันฝนริน.. บ้าน พี่แต่เช้าเลย ครึ้ม ทั้งวัน..   โดย: tifun 4 มีนาคม 2554 14:34:30 น.

สวัสดีค่ะคุณกะว่าก๋า วันนี้ตอนเช้าไม่ว่างเลยค่ะงานตรึมเตรียมซ้อมเด็กรับวุิฒิบัตรกันเหมือนครั้งที่เราซ้อมรับปริญญานั่นแหละค่ะ เด็กจบเยอะเหมือนกัน ทั้ง ปวช ปวส.ก็กือบพันคน ก็ใช้เวลาในการซ้อมเยอะหน่อย เพิ่งเข้ามาบ่ายนี้ ก็นึกขึ้นได้คุณก๋าบอกโครงการตะพาบจะมีทุกวันพระ กิ่งลืมไปเลยค่ะ ไม่ได้เข้าร่วมอีกแล้ว แต่ก็มาอ่านของคุณก๋า ก็รู้สึกดีค่ะ ที่มีคำคมแต่ะละประโยคไว้เป็นความรู้ กิ่งอ่านแล้วชอบประโยคของครูเมอรี่ คือ ครูผู้เป็นครูจวบจนวาระสุดท้าย” ซึ้งมากครูเตรียมไว้ให้จารึกลงบนหลุมศของครู เศร้าจังค่ะ วันนี้น้องหมิงหมิง ใส่แว่นกันแดดจะไปทำหล่อที่ไหนน๊อ อิอิ ได้โรงเรียนแล้วนะคะ อากาศร้อนมากค่ะลำปาง กิ่งก็เอาน้ำตกมาตั้งไว้ให้เย็นๆนะคะ อิอิ [ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]   โดย: กิ่งฟ้า 4 มีนาคม 2554 14:40:31 น.

แวะมาทักทายค่ะคุณก๋า.... วันนี้ขอผ่านก่อนนะค่ะ ไม่มีเวลาอ่านเลยค่ะ   โดย: ดาวริมทะเล 4 มีนาคม 2554 14:43:51 น.

คนที่ขยันอ่านค้นคว้า พูดไรเขียนไร มักไปได้โลดนะครับ สวยงามดีครับคุณก๋า สวัสดียามบ่ายครับ   โดย: panwat 4 มีนาคม 2554 14:47:13 น.

และแล้วก้อได้อ่านจนจบค่ะคุณก๋า ชอบบทนี้ค่ะ เรารัก เราเจ็บปวด เราเหนื่อย เรา ด่าทอทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เราเศร้า เราป่วย เราทุกข์ เรา หดหู่กับสิ่งที่ไม่เป็นไปดั่งใจเรา เราค้นหาความสำเร็จ เรา อยากครอบครองและควบคุมทุกอย่าง ให้ได้อย่างที่ใจเราปรารถนา เพราะ วิธีคิดแบบนี้หรือเปล่า เราจึงวุ่นวายและวกวนอยู่กับชีวิตที่เหน็ด เหนื่อยไม่จบสิ้น เราถึงได้รู้สึกว่าชีวิตเราไม่มีมุมสงบ ที่สามารถ ให้เราพักผ่อนและนอนหลับได้อย่างเต็มตาเลย....   โดย: ดาวริมทะเล 4 มีนาคม 2554 15:08:32 น.

รวมรูปหมิงหมิงครับ (กดที่ชื่อลิ้งค์ได้เลยนะครับ) ไปเยี่ยมชมบล็อกพี่โอ๋มาครับ พี่เค้ารวมรูปหมิงหมิงเอาไว้ ดูแล้วฮาดีครับ ขอบคุณพี่โอ๋ด้วยนะครับ ที่รวมรูปมาให้ดูพัฒนาการของหมิงหมิงครับ   โดย: กะว่าก๋า 4 มีนาคม 2554 15:32:10 น.

อยากร่วมสนุก แต่ยุ่งมากค่ะคุณก๋า ไว้นึกก่อน แล้วจะกลับมาร่วมแชร์นะคะ สำหรับคำคม เราเก็บไว้เยอะมากค่ะ   โดย: Love At First Click 4 มีนาคม 2554 15:56:14 น.

โอ้...ใจตรงกันซะงั้น   โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ 4 มีนาคม 2554 16:02:28 น.

โดนใจจังเลย ... ชอบๆๆๆๆ ขอบคุณสิ่งดีๆ จากครูมอรี่ค่ะ   โดย: ดวงลดา 4 มีนาคม 2554 16:22:53 น.

ได้ข้อคิดดีๆหลายอันเลยครับ   โดย: REX-REX 4 มีนาคม 2554 16:29:51 น.

ตามไปดูรูปน้องหมิงหมิงตอนเป็นเบบี๋น่าตาน่ารักตั้งแต่เกิดจริงๆ อารมณ์ดี เล่นกล้องตั้งแต่เด็กเชียว หมิงหมิงน้อยเอ๋ย   โดย: หญิงแก่น 4 มีนาคม 2554 16:38:10 น.

เคยค่ะ.. ตอนเรียนมัธยมปลาย รักอาจารย์สอนภาษาอังกฤษมาก ๆ ยังจำชื่อได้เลย อาจารย์กัณดาภรณ์ ชุมสาย ณ อยุธยา ขอนุญาตบอกชื่อหน่อยเถอะ ยังรักและคิดถึงอาจารย์อยู่เสมอ ๆ เลยค่ะ ไม่ได้ข่าวอาจารย์เลย ไม่รู้เป็นไงมั่ง... ปล. เดี๋ยวจะตามไปที่บล๊อคคุณโอ๋ ไปดูรูปรวมหมิงหมิง ค่ะ อันที่จริงมินก็เซฟไว้ในมายพิคเจอร์ เยอะมาก ๆ ตั้งแต่ตอนเค้าเกิดใหม่ ๆ โน่น แล้วรูปที่ชอบมากที่สุดคือตอนน้ำลายไหลเยิ้มอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ ป้ามินโรคจิตค่ะ แต่ รูปพวกนั้นดูแล้วน่ารักดีอ่ะ   โดย: มินทิวา 4 มีนาคม 2554 16:38:21 น.

ไม่มีตัวตน ก็แสดงว่า เค้าไม่ได้เห็นเราอยู่ในสายตา งั้นเราก็สบายนะซิคะ จะด่าหรือจะมองเค้าอย่างไรเค้าก็ไม่สนเราอยู่แล้ว เพราะเราไม่มีตัวตน เปลี่ยนจากเจ็บปวดมาเป็นสบาย.... เมื่ออยากสบายมาก ก็ไม่ต้องรักใคร เมื่อไม่มีใครก็ได้อยู่คนเดียว เมื่ออยู่คนเดียวก็ เหงา (แล้วตอนจบสบายตรงไหนเนี้ยเรา)   โดย: aenew 4 มีนาคม 2554 16:46:42 น.

ชอบจริงๆพวกคำคมต่างๆเหล่านี้ เวลาอ่านแล้วช่วยให้เราได้นึกคิดไปด้วย ปล.เพิ่งไปแซวก๋าถึงเรื่องหมิงหมิงที่บล็อกโอ๋ไว้หน่อย   โดย: ลุงแอ๊ด 4 มีนาคม 2554 18:11:25 น.

ความสุขกับการได้อยู่กับสิ่งอันเป็นที่รัก เป็นความสุขที่หาใดเปรียบปานเลยคะ ส่วนพี่อยู่ตรงกลางคะ ตรงกลางระหว่างคนอันเป็นที่รัก พอมีวันหยุด ดีใจเกือบแย่ เพราะจะได้เดินทางอีกแล้ว การเดินทางจึงเป็นกิจกรรมในชีวิตที่มักจะต้องมีบ่อยคะ   โดย: aenew 4 มีนาคม 2554 18:14:00 น.

โดย: คิตตี้น้อยสีชมพู 4 มีนาคม 2554 18:23:32 น.

The page is blocked! The block will be released after 80 minutes The block will be disabled only if you fill out one survey! Please wait 80 minutes and tray again. ช่วยด้วยคุณก๋า หน้าบล๊อคปุ้มเป็นไรไม่รู้ พอเปิดมาเป็นอย่างที่เห็นนะค่ะ วันนี้เพิ่งจะเปิดเอง ไม่ได้ทำไรเลย โดนไวรัสหรือป่าวค่ะ หรือว่าไง ตอบหน่อยยยยยย :(   โดย: สาวสะตอใต้ 4 มีนาคม 2554 19:45:04 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า อ่านที่ตอบเม้นท์คุณA หนังสือเล่มเดียวกัน แต่เมื่ออ่านในวัยและวันที่แตกต่างกัน ผลกระทบที่มีกับใจเรา ก็แตกต่างกันด้วย อันนี้เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ เพราะเป็นกับตัวเองด้วย อ่านสี่แผ่นดินของคึกฤทธิ์ตอนเด็กกับตอนโต ได้ผลกระทบกับใจแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง...   โดย: สีฟ้าใส 4 มีนาคม 2554 19:51:37 น.

Easy life like Ming ming   โดย: ฟ้าคงสั่งมา 4 มีนาคม 2554 19:54:49 น.

เวียงพิงค์แววตาสดใส ปิ๊งๆมากๆ แต่หมิงหมิงน้อย แววตา แอบซุกซนนะเนี่ย   โดย: หัวเหม่งคุง 4 มีนาคม 2554 20:00:29 น.

ผมก็ quote ข้อความจากคุณครูมอร์รี่ไปใส่ใน presentation เกี่ยวกับเรื่อง Existential psychology ด้วยครับ เป็นวัตถุดิบในการนำเสนอชั้นดีเลยทีเดียว อาทิตย์นี้ขอสามแต้มละกันนะครับ   โดย: jonykeano 4 มีนาคม 2554 20:14:05 น.

โดย: หยุดนิ่ง 4 มีนาคม 2554 20:40:05 น.

สวัสดียามค่ำคืนค่ะคุณกะว่าก๋า หนังสือ ครูสมพร คนสอนลิง รู้สึกกิ่งจะเคยอ่านมาแล้วหนนึงไม่แน่ใจว่ายืมมาจากห้องสมุดหรือเปล่านะคะ เดี๋ยวจะกลับไปฟื้นอดีตก่อนค่ะ ขอบคุึณนะคะที่แนะนำหนังสือดีๆมาให้อ่าน คุณก๋าเนี่ยหนอนหนังสือตัวจริงเลยนะคะเนี่ย อิิอิ สมัยอยู่มัธยมปลาย กิ่งประจำอยู่ห้องสมุดตลอดค่ะถ้าไม่ไปห้องสมุด ก็ห้องดนตรีไทยค่ะ ไวโอลีน กับซอด้วงของเล่นประจำเลยค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีเวลาเลย ทำให้ไม่ค่อยได้แตะเลยค่ะ ซอด้วงยังพิงอยูข้างฝาอยู่เลย เห็นเพลงล่องแม่ปิงแล้วอยากเล่นมาก และเพลง ลาวดวงเดือนอย่างชอบเลยล่ะค่ะ เดี๋ยวนี้ได้แต่แลๆมองก็พอค่ะอิอิ ขอให้พักผ่อนกับครอบครัวอย่างมีความสุขนะคะ [ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]   โดย: กิ่งฟ้า 4 มีนาคม 2554 20:57:17 น.

สมัยนี้ครูที่มีจิตวิญญาณของครได้ยากจริงๆค่ะพี่ก๋า เวลาให้คิดถึงครูสมัยเรียนตั้งแต่ป.1ถึงจบมหาวิทยาลัยนี่ รวบแล้วได้ไม่ถึงยี่สิบคนเลยอ่ะที่อยู่ในใจ ทั้งๆที่ยี่สิบปีที่เรียนหนังสือมีครูตั้งมากมายสอน ...ขอบคุณนะคะตอนนี้พี่ชายอีกคนเอาอนัสไปนอนค้างที่บ้านของพี่ชายแล้ว เหตุเพราะอนัสมันกลัวไม่กล้าดื้อให้ทานยาทานข้าวก้อมทาน แต่อยู่กับนาห์กับแม่มันไม่งเอาเลยแล้วแม่ของนาห์ก็ตามใจหลานซะ อีกเหตุผลไม่อยากจะให้แม่อดนอนเยอะๆเดี๋ยวความดันถามหาอีกค่ะ อ้อ...อัพเดทอาการเมื่อวานอนัสบนเจ็บขา เราก็ดูมันบวมๆ วันนี้พาไปล้างแผลเลยบอกหมอๆก็ให้ไปเอกซเรย์ ได้ข้อเท้าหักมาอีกท่อนเลยต้องเข้าเฝือก ต่อไปถ้าไม่ดูตัวเล็กน้องยัยซันนี่ย์ก็พอจะแว๊บมากลางวันได้บ้างแล้ว เหนื่อย เหอๆ   โดย: มัยดีนาห์ 4 มีนาคม 2554 21:04:05 น.

ในโลกนี้จะมีครูแบบครูมอรี่ซักกี่คน แม่อ่านแล้วรู้สึกว่ามันกระตุกอยู่ที่หัวใจ เมื่อเธอเข้าใจดีว่าเธอกำลังจะตาย เธอก็จะใช้ชีวิตได้ดีกว่าเดิม คิดถึงคำว่า ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา น่าจะใช่น่ะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 4 มีนาคม 2554 21:20:39 น.

ครูคนนี้ มีคำคม คำสอนที่น่าประทับใจดีค่ะ   โดย: กิ่งไม้ไทย 4 มีนาคม 2554 21:22:11 น.

แวะมทักทายพี่ก๋า มาดาม และหมิงหมิงค่ะ ที่เชียงใหม่อากาศเริ่มร้อนยังคะ สารคามนี่แดดแรงมากค่ะ วันหยุดนี้ไปเที่ยวไหนคะพีก๋า   โดย: น้ำเคียงดิน 4 มีนาคม 2554 21:25:19 น.

คุณก๋าทำให้พี่ต้องมานั่งรื้อกล่องเก็บหนังสือที่ขนย้ายมาจากกทม.เมื่อสิบปีก่อน ด้วยความคิดถึงครูมอร์รี่... เจอแล้ว เดี๋ยวอ่านทบทวนอีกหนึ่งรอบแล้วจะเขียนส่วนที่ชอบ ๆ ลงบล็อกมั่ง... วันนี้โหวตบล็อกหนังสือเล่มนี้ให้คุณก๋าก่อน หมิงหมิงหล่อวันหล่อคืนน่อ...   โดย: แม่ไก่ 4 มีนาคม 2554 21:30:06 น.

อ่านแล้วได้ข้อคิดและมุมมองที่งดงามครับ คนเรามักจะหลบๆเลี่ยงๆที่จะพูดความตายเสมอ ปล. ตามที่คุณก๋าเล่าเรื่องคุณพ่อนั้น น่าเห็นใจท่านมากครับ   โดย: Insignia_Museum 4 มีนาคม 2554 21:36:34 น.

โจทย์นี้ดีมากเลยจ้ะ พี่เข้าไปอ่านของเพื่อนๆหลายคนแล้ว   โดย: นักล่าน้ำตก IP: 183.89.151.169 4 มีนาคม 2554 21:38:21 น.

เพิ่งตื่นค่ะพี่กะก๋า 15ชั่วโมงหลับไปแบบไม่รู้เรื่องเลยยยย เดี๋ยวจะลองเข้าไปหาคุณMorrieดูตามwebนะคะ น้องก้อไม่ค่อยสันทัดเท่าไหร่ งูๆปลาๆไปเรื่อยๆ แล้วก้อรอฉบับแปลจากเมืองไทยดีกว่า ปล.น้าเปล่าก้อน้ำเปล่าค่ะ เอิ๊ก เอิ๊ก ราตรีสวัสดิ์นะคะ   โดย: TheKPP 4 มีนาคม 2554 21:53:24 น.

ดีจ้า   โดย: maistyle 4 มีนาคม 2554 22:00:27 น.

หนูอ่านแล้วไม่เข้าใจ หนูให้พี่เอ็มอธิบายให้หนูฟังค่ะ แต่หนูชอบนะคะ น้องหมิงหมิงหลับแล้วเหรอคะพี่ก๋า   โดย: เจ้าการะเกด 4 มีนาคม 2554 22:08:05 น.

แต่ละอันเป็นคำคมที่ดีมากๆๆ เลยครับพี่ก๋า ชอบๆๆ คล้ายๆ กันเลยครับ   โดย: กลิ่นดอย 4 มีนาคม 2554 22:15:02 น.

สวัสดีคะ วันก่อนบล็อกพี่ก๋าแนะนำหนังสือ เกี่ยวกับพราหมณ์ 2 คน ชื่อหนังสืออะไรคะหาไม่เจอ ขอข้อมูลหน่อยคะ   โดย: Saaikaew IP: 192.168.1.111, 110.168.45.145 4 มีนาคม 2554 22:31:52 น.

อิอิ วันนี้มาดึกเจ้า ลูกก้ายังบะออกฮ้านเต้อ นึกขึ้นได้ ลืมหลานหมิง ๆ น้องเต็นท์ปิดเทอมแล้ววันนี้ และก่ได้ฮับเมล์จากคุณโชค เปิดคอร์สวาดฮูปต๋อนปิดเทอม เป็นช่วงตี้คั้นระหว่างรอซัมเมอร์พอดี๊ พอดี ทำหื้อเก็บเป็นช้อยในใจ๊ทันที เซาะหาตี้โจ้งลูกออกจากหน้าจอคอม 555 ละอ่อนตี้ฮ้านจะลาไปแต่งงานคนหนึ่ง แต่ลาเป็นซาววันปุ๊น เพราะแต่งงานของเผ่ากระเหรี่ยง ต้องเตรียมอะหยังบะฮุ้ เป็นประเพณีเขา ซ้ำแต่งกับหนุ่มต่างถิ่น ซ้ำใจเวลาอี้หวะ พี่ก่ซ้ำจะคลอดเดือนนี้เหีย แล้วว่าจะหื้อละอ่อนตี้ฮ้านคนหนึ่งจ๋วยกอยลูก เพราะแม่ปี้คงไป ๆ มา ๆ ยายอยุ่คนเดียว บะเหมือนคราวน้องเต็นท์คุณตายังมีชีวิตอยู่ แม่เลยมาอยู่เป๋นเปื้อนได้เป็นปี๋ ๆ เลยฮับละอ่อนทำงานพิเศษช่วงซัมเมอร์ ปกติบะฮับ เพราะฮู้ว่าเขาอยู่ได้แค่สองเดือนป๋ายอ่ะ ขี้คร้านมาสอนงาน ไค่ได้คนตี้อยู่กับเฮาเมิน ๆ แต่คราวนี้จำเป๋น เลยเอาไว้ก่อน จ้างแปงกว่าละอ่อนตี้ฮ้านแห๋ม แต่ก่ถือว่า เขาอยู่กิ่นตางนอก และก่ ยังบะมีคนมาสมัครเตื้อเลยเอาไว้ก่อน อิอิ ลูกก๊าเริ่มฮ้องเก็บตังค์ละ จะขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าละ ไว้วันผูกก้อยอู้กั๋นใหม่เน้อ ราตรีสวัสดิ์เจ้า   โดย: JinnyTent 4 มีนาคม 2554 22:33:23 น.

สมกับเป็น Best Seller จริง ๆ ค่ะคุณก๋า คำทุกคำที่คุณก๋า ยกมา น่าคิดดี ชีวิตจะมีความหมายได้ ก็คงต้องมีความรักให้กับตนเองและผู้อื่น รวมทั้งการอภัยให้ตนเองและผู้อื่นด้วย ... เรื่องการอภัยให้ผู้อื่น สำหรับพี่ บางอย่างก็ทำได้ง่ายนะคุณก๋า ... แต่ถ้าบางอย่างที่โดนกระทำ ด้วยความชิงชังกับเรานี่ พี่กลัว และอภัยให้ยาก จัง ตกลงหมิงหมิงจะได้โรงเรียนใกล้บ้านมั้ยนิ ... ได้ยินมาเหมือนกันค่ะว่าโรงเรียนดี ๆ บ้านเรา อัตราการแข่งขันเข้าเรียนสูงมาก :))   โดย: Tristy 4 มีนาคม 2554 22:47:39 น.

รู้แต่ว่าชีวิตทุกวันคือทำให้ดีที่สุดไม่ให้ตัวเองมีห่วงหรือติดค้างอะไรใครไว้ เพราะนั่นหมายถึงหลังลมหายใจที่หลุดไปเราจะได้เกิดหรือไม่เกิดในภพภูมิที่ดี แต่ก้หวังว่าหงส์จะชนะผีแดงนะ อิอิ   โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก IP: 122.154.230.194 4 มีนาคม 2554 23:05:34 น.

สวัสดีค๊าพี่ก๋า.....โอ้คำคมจากหนังสือเล่มนี้ บาดฉึกฉึกแอบเก็บบันทึกจากรอยปากกา ก๊อบลงบนสมองแบกกลับบ้านไปอย่าง หนักเรยคับ...ชอบจังหนังสือเล่มนี้ มีโอกาสคงได้หามาไว้ครอบครองคับ พี่ก๋าทำไมสุดหล่อตัวน้อยของแพมหล่อจังอ่ะ โตแระต้องหล่ออ่ะเท่ๆงี้ส่งประกวดหนุ่มโดม่อนแมนเรยนะค่ะ แหะแต่ตอนนี้คุณหล่อสุดหล่อต้องพาผมไปโรงเรียนก่อนดิ ฝันดีค๊าบบบบบบบ.   โดย: mastana 4 มีนาคม 2554 23:16:37 น.

อ๊ากกกกกกกกพี่ก๋า....เขียนตกเพียบเรยอ่ะขออภัยนะค่ะ.....   โดย: mastana 4 มีนาคม 2554 23:19:15 น.

ดีจ้าน้องก๋า งุงิ งุงิ ละอายแก่ใจ แบบว่าเกาะหมิงน้อยดัง 555 จริง ๆ อยากจะลงภาพให้ครบในบล็อกเดียวเพราะจะเห็นพัฒนาการของหมิงน้อยชัดเจนมั่กมาก เพราะพี่ดูจากในโฟเดอร์แล้ว และก็แยกเอาแต่ละโฟเดอร์ไว้แบบมั่วๆ หน่ะ ก็พี่ไม่รู้นิว่าตอนไหนห้าเดือน แปดเดือน หนึ่งขวบ ขวบครึ่ง สองขวบ สองขวบครึ่ง พี่ก็เลยมั่วเอาจากลักษณะทางกายภาคของหมิงน้อย แล้วก็ขอบคุณนะค้า อุตสาห์ทำลิงค์ด้วยอ่ะ ทำให้บ้านหายเหงาเป็นปลิดทิ้ง เดี๋ยวนี้เข้าบ้านน้องก๋าต้องคอมเม้นท์เป็นมหากาพย์ มะงั้นเขียนยืดยาวมาก มันหายแว้บแล้วปวดหัว ไม่ได้อารมณ์อีกต่างหาก ขออีกหนึ่งคอมเม้นท์ละกัน 555   โดย: oa (rosebay ) 4 มีนาคม 2554 23:33:08 น.

ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า มาดาม น้องหมิง   โดย: นุ้ย (นารีจำศีล ) 4 มีนาคม 2554 23:45:22 น.

สุขสันต์วันหยุดครับ   โดย: veerar 4 มีนาคม 2554 23:51:31 น.

สำหรับหนังสือเล่มนี้ ตามความเห็นของพี่ ส่วนที่ทำให้ลำคอตีบตัน เพราะโดนชกใต้เข็มขัด เจ้ยยยไม่ใช่ โดนหมัดน็อค ก็คงเป็น "ไม่มีสูตรสำเร็จ สำหรับความสัมพันธ์เสียด้วย เธอต้องใช้ความรักในการต่อรอง และเผื่อช่องว่างให้กับทั้งสองฝ่ายไว้บ้าง สำหรับสิ่งที่ทั้งคู่ต้องการและปรารถนา สำหรับสิ่งที่ทั้งคู่สามารถทำได้ และสำหรับวิถีชีวิตของแต่ละคน" ใจความนี้ทำเอาสลบเหมือด "ถ้าเป็นเรื่องธุรกิจ คนเรามักเจรจากันเพื่อชัยชนะ และเพื่อให้ได้มาในสิ่งที่เราต้องการ เธออาจคุ้นเคยกับเรื่องแบบนี้มามาก แต่สำหรับความรักแล้วมันไม่เหมือนกัน ความรัก คือ การที่เธอใส่ใจต่อเรื่องราวในชีวิตของผู้อื่น เฉกเช่นเดียวกับที่เธอใส่ใจต่อเรื่องราวในชีวิตของเธอเอง" เวลาเพื่อนถามเรื่องความรักแล้ว โอ๋หน่ะนะอยากจะอธิบายออกมาอย่างนี้จริง ๆ แต่ก็นึกไม่ออกซักที มันเป็นความรู้สึกที่ติดอยู่ภายในแต่ไม่สามารถออกมาเป็นคำพูดได้ สำหรับเรื่องความตาย ท่านพุทธทาสเคยสอนว่าให้หัดตาย หรือฝึกตาย เพื่อเราจะได้ทำแต่ความดี ท่านกล่าวไว้ว่าก่อนนอนก็ให้คิดว่าเตรียมตัวตาย เพราะถ้าหากไม่ตื่นก็แปลว่าตาย โอ๋เคยพูดกับพ่อ และพ่อเองก็ดูเหมือนจะเข้าใจในจุดนี้ เพราะท่านอายุมากขึ้น โรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียนมากขึ้น ก่อเกิดความทุกข์ทั้งทางใจและกาย แต่เมื่อท่านเข้าใจ ก็ทำให้ท่านรู้สึกทุกวันที่ตื่นมามีคุณค่า มีความหมายว่าโชคดีอีกวันที่ยังหายใจ พักนี้คุณพ่อก็เลยจะพยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ลูกอย่างเรา เหมือนเราเป็นเด็ก 3 ขวบ คอยไล่ให้เข้านอนแต่หัววัน คอยบอกให้อาบน้ำไวหน่อยเพราะอากาศเย็นจะเป็นหวัด คอยเรียกให้กินข้าวเพราะเกรงจะปวดท้อง ที่สำคัญตื่นแต่เช้ามาหุงข้าว ทำกับข้าวให้ทานทั้งที่ไม่เคยทำ ท่านทำอะไรให้เรา เราก็รับไว้ ไม่เคยบ่น ไม่เคยคิดว่าเป็นเรื่องรำคาญใจ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ทะเลาะกัน แต่เมื่อได้พูดคุยกัน ก็เกิดความเข้าใจ เพราะชีวิตคนเรามันสั้นนัก พูดขึ้นมาก็ชวนให้นึกถึงเพื่อนบล็อกท่านนึง หลังจากพบเจอมรสุมมารดาเสียชิวิต ก็ได้ลาขาดจากบล็อกเป็นการถาวร เราก็มัวแต่เกรงใจ จะขอชื่อที่อยู่ อีเมล์ซักนิดก็ไม่มี ทำให้ขาดการติดต่อกันไป น่าเสียดายจริง ๆ ยิ่งเป็นคนมีเพื่อนน้อยอยู่ด้วย รู้สึกจะเศร้าเกินกาลซะแล้ว ก็ดูนาฬิกาซิ จะเที่ยงคืนแล้ว แย่จริงไม่อยากเขียนคอมเม้นท์ตอนกลางคืนเลยจริงจริ้ง อย่างนี้ทุกทีซิน่า ไปนั่งคัดรูปหมิงน้อยต่อดีกว่า ตัดบทมันซะดื้อ ๆ แบบนี้หล่ะนะ   โดย: oa (rosebay ) 4 มีนาคม 2554 23:51:46 น.

สวัสดีค่ะ มาดาม หมิงหมิง และพี่ก๋า ไม่ได้มาทักทายหมิงหมิงเสียหลายวัน แต่ก็ได้ดูรูปหมิงหมิงทุกวันเลยนะคับ น้าขอให้หมิงหมิงแข็งแรงและมีความสุขมาก ๆ นะคับ หมิงหมิงมาโชว์รูปน่ารัก น่ารัก ให้ดูทุกเช้าเลย น้าดูแล้วก็ชื่นใจมาก น่ารักทุกรูปเลยคับ.   โดย: อาร์ลาฟองค์ 5 มีนาคม 2554 1:55:32 น.

ครูมอร์รี่ เป็นครูจวบจนวาระสุดท้ายจริงๆ ค่ะ และยังเป็นครูผู้สอนให้เข้าใจและยอมรับความรัก และความตาย แก่ผู้ที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ทุกคนด้วยสิ พี่ก๋าสบายดีนะคะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 5 มีนาคม 2554 1:59:10 น.

5555555555555555555555+ พญาลิงหมิงหมิง ได้ความซนมาจากพ่อหรือแม่คับเนี่ย   โดย: หัวเหม่งคุง 5 มีนาคม 2554 2:03:27 น.

Are you sleeping Are you sleeping , brothere ka , brother ka Morning bells are ringing , Morning bells are ringing Ding Dong Ding , Ding Dong Ding อิอิ ป่านนี้พี่ก๋าจะตื่นยังน้าาา มาปลุกค้าาาา มาเป็นเพลง อิอิ   โดย: Windsylph IP: 192.168.100.2, 119.42.112.51 5 มีนาคม 2554 4:23:10 น.

อ่านคำคมแล้วแจงชอบ...แอบจดชื่อหนังสือไว้แล้วจ้า...   โดย: nikanda 5 มีนาคม 2554 4:40:33 น.

เย้..ผมตื่นก่อนอีกแล้ว สวัสดียามเช้าครับคุณก๋า ณ. เชียงใหม่ ชายหนุ่มผู้จับไข่ เอ๊ยสดใส ตลอดกาล (ละนานเทอญ ไม่ต้องนะ 555) ผมขอตัวไปวิ่งลดพุงก่อนนะ นัดกิ๊กไว้หลายคนเลยนิ   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 5 มีนาคม 2554 4:58:35 น.

อยากให้ถึงงานสัปดาห์หนังสือเร็วๆ จังเนาะ   โดย: PULLPE' 6 มีนาคม 2554 22:56:04 น.

ชอบหนังสือเล่มนี้เหมือนกันนะคะ เคยรีวิวไว้ที่บล็อกด้วย ไม่ได้อ่านหมวดบล็อกนี้หลายวัน รีวิวเ้พียบเลยค่ะนี่   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 8 มีนาคม 2554 18:40:37 น.