หมื่นตากับการยอมรับว่าความตายอยู่ใกล้ตัว หมื่นตากับการยอมรับว่าความตายอยู่ใกล้ตัว เรื่องและภาพโดย : กะก๋า อย่าทำความตายให้อยู่ใกล้ตัวอย่ากลัวความตายที่อยู่ใกล้เรา   Create Date : 02 ธันวาคม 2551 74 comments Last Update : 2 ธันวาคม 2551 6:12:36 น. Counter : 1414 Pageviews. Share Tweet

ขอประเดิมบล็อกพี่ก๋าเป็นคนแรกเจ้า (จองที่ก่อน 555)   โดย: discipula 2 ธันวาคม 2551 6:23:17 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ มาอ่านเรื่องของหมื่นตาสอนหลานดีจังค่ะ หวัดดี น้องหมิง หมิง หอมแก้มก่อนไปทำงานนะคะ   โดย: หนังสือปกสวย 2 ธันวาคม 2551 6:23:46 น.

เรื่องความตายใกล้ตัวนี่เป็นเรื่องที่ตัวเองคิดอยู่เสมอค่ะ คิดว่าคนเราตายได้ทุกวันทุกนาที แต่ว่าคิดนะคะไม่ใช่วิตกกังวลจนไม่ทำอะไรเลย มัวแต่คิดว่าไม่ต้องทำหรอกเดี๋ยวก็ตายอะไรงี้น่ะค่ะ แต่ก็ระลึกเสมอว่าความตายเป็นของคู่กับทุกคน เวลาจะไปไหนไกลๆคนเดียว เราชอบสั่งเสียแฟนไว้ค่ะ จนแฟนบอกว่าทำไมชอบพูด เราก็มักบอกว่า แหม พูดตอนที่ยังพูดได้ไงล่ะ ใครจะรู้ว่าฉันไปแล้วไม่กลับมาก็ได้นะ เพราะมันเป็นของคู่กับมนุษย์ เราเคยเสียพ่อที่รักไปนะคะ จริงๆยากที่จะทำใจได้เพราะเสียใจ เสียดาย พ่อจากไปตอนอายุยังไม่ถึงห้าสิบเลย ถือว่าสั้นมากๆ เพราะพ่อเป็นนักกีฬาค่ะ เล่นยูโด วิ่งจ้อกกิ้ง แม้ว่าทำใจและรู้ว่าคนเราต้องตาย แต่ก็นะ ยังรู้สึกเสียดาย อดเสียใจไม่ได้ว่าถ้าตอนนี้พ่ออยู่ก็คงดี เรื่องคนที่ทำให้โกรธ ก็พยายามคิดอยู่ค่ะ ว่าเราโกรธมันก็ทำให้เราจิตตก คนที่ทำให้เราโกรธเค้าไม่จิตตกด้วย เพราะมีแต่ความสะใจ ก็พยายามไม่ทำให้ตัวเองจิตตกน่ะค่ะ   โดย: KOok_k 2 ธันวาคม 2551 6:25:22 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า... ทางนี้ทั้งหนาวทั้งหดหู่เลยค่ะ เพราะฝนลงปรอยๆ บรรยากาศซึมๆมัวๆทั้งวันเลย เรื่องความตายนี่ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ ยิ่งทำใจยากนะคะ ก็รู้ว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ยากจริงๆ นึกถึงเรื่องอมาญาส์ที่เคยอ่าน งานศพของยิปซีจะแต่งตัวสีสดใส มีขบวนแห่ร้องรำสนุกสนาน เพราะคนตายได้กลับบ้านมีความสุข แต่คนอยู่ร้องเพลงเคล้าน้ำตาเพราะอาลัย   โดย: SevenDaffodils IP: 65.160.41.6 2 ธันวาคม 2551 6:26:44 น.

ขออนุญาตเอาข้อความในบล็อกเก่าของตัวเองมาลงอีกครั้งละกันนะคะพี่ก๋า "สิ่งที่คนกลัวมากที่สุด กล่าวคือ ความตาย มิได้เกี่ยวข้องอะไรกับเราเลย เพราะตราบใดที่เรายังอยู่ ความตายก็ยังไม่มาเยือน และเมื่อความตายมาเยือน เราก็ไม่อยู่เสียแล้ว" (จดหมายจาก Epicurus ถึง Menoikeus, 125) เอ็มเองกลัวการพลัดพรากจากกันทุกรูปแบบค่ะ จริงๆก็ทราบดีค่ะว่าจริงๆมันเป็นเรื่องธรรมดาโลก มีพบก็ย่อมมีพราก มีเกิดก็ย่อมมีตาย ตอนนี้ได้ทฤษฎีค่ะ แต่ยังทำใจตามได้บ้างไม่ได้บ้าง ... ประสบการณ์การพลัดพรากที่เคยมีมาก็แง่ดีค่ะ อย่างน้อยก็ทำให้เราตระหนักว่าเวลาที่มีอยู่ในปัจจุบัน ท่ามกลางคนที่เรารัก และ คนที่รักเรามีค่าเพียงใด ว่าแต่ว่า วันนี้คุณตาไร้ตาทำมือทำไม้หลายรูปแบบ ต้องการจะสื่ออะไรหรือเปล่าคะพี่ก๋า หรือ จะให้ผู้อ่านตีความเอาเอง ขอให้มีวันที่ดี แฮปปี้ สดใสจ้ะ ป.ล. หลวงพ่อจรัญเคยบอกประมาณว่า ถ้าโยมกลัวตาย ก็หายใจเข้าไว้ ... หายใจเข้า แล้วอย่าลืมหายใจออกล่ะ จำไว้นะโยม   โดย: discipula 2 ธันวาคม 2551 6:41:33 น.

วันนี้วันคล้ายวันเกิด..ดาร์ลิ้งนู๋ดาว... นู๋ดาวยังไม่"ทำความตายให้อยู่ใกล้ตัว" คร้า...พ่อก๋าของ2หมิง.....เอิ้กๆๆ   โดย: satineesh 2 ธันวาคม 2551 6:42:20 น.

555 คห หนึ่งดูท่าทางภูมิใจมาก นานๆทีจะได้เข้ามาเม้นต์ก่อนไปนอน พ่อหมิงหมิงได้หลับได้นอนบ้างไหมเนี๊ยะ แม่นแล้ว จะยะอะหยั๋งก่าขะไจ๋ยะความตายคือความจริง อยู่ใกล้มากๆ จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ เหมือนบอลไง ลูกกลมๆ อะไรก็เกิดขึ้นได้ (อันนี้รู้สึกผิดประเด็นไปหน่อย หลังเที่ยงคืนแล้ว เริ่มเบลอ) ว่าแต่หายป่วยกันหรือยังแต่ละคนในบ้าน เมื่อกลางวันแม่โทรมาหาที่ทำงานบอกว่าเชียงราย 7 องศา อู้เมืองลั่นออฟฟิศ เปื่อนฝาหรั่งบอกว่าภาษากำเมืองของเฮานั่นไพเราะแต้ว่า ป.ล. ก๋า...ก๋าไม่ได้ดูละครไทยจริงหรือ "แบบว่าแม้แต่พี่กรวิกก็ไม่แมนเลยนะ ทำร้ายความรู้สึกของคนที่ตนรัก นี่มัน ง่าวชัดๆ 55555 ไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย" ...รู้ไปหมด   โดย: prunelle la belle femme 2 ธันวาคม 2551 6:51:30 น.

ความตายไม่ได้น่ากลัว แต่การยอมรับความจริงต่างหากที่น่ากลัว ...... ถ้างั้นเฮียก๋าก็ยอมรับความจริงเรื่องหน้าตาที่ไม่ค่อยดีของตัวเองเร็ว ๆ นะครับ   โดย: Skyman (Analayo ) 2 ธันวาคม 2551 7:27:30 น.

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า ที่เชียงใหม่คงหนาวเย็นมากแน่ๆ เพราะตอนนี้ไปเที่ยวเขาค้อ ยังหนาวมากๆเลย พูดถึงความตาย ก็กลัว ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องกลัวตายด้วย ในความเป็นจริงมีเกิดก็มีดับ แต่คนเรายังทำใจยอมรับในสิ่งเหล่านี้ได้ยากจริง ๆ   โดย: paerid 2 ธันวาคม 2551 7:39:35 น.

คิดอยู่สเมอค่ะพี่ก๋าว่าความตายใกล้ตัวเราเหลืออเกิน ทุกคนล้วนมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย รู้เกิด แต่ไม่รู้วันตาย สักวันก็ต้องตาย แต่คิดถึงคำว่าตายเมื่อไหร่ มันชวนให้หดหู่ใจพิลึก จุ๊บจุ๊บ หมิงหมิง ยามเช้าละน้า อ่ะ...รอหมิงหมิงมาเรียกน้าเปิ้นก็ได้ ธ่อ   โดย: fonrin 2 ธันวาคม 2551 7:41:13 น.

โดย: คนไม่เจียม.. 2 ธันวาคม 2551 7:51:48 น.

ความตายเป็นเรื่องใกล้ตัว.... แต่พี่ก็ไม่อยากเจอเรื่องแบบนี้กับคนใกล้ชิด พี่เคยคิดว่า อยากให้เราเป็นคนที่จากไป ดีกว่าจะเป็นคนที่เหลืออยู่ แต่ตอนนี้ ถึงแม้ว่าเราจะเป็นคนที่จะจาก หรือคนที่เหลืออยู่ มันก็ทรมานไม่ต่างกัน เพราะว่า ถ้าเราจากไป เราก็ยังต้องห่วงคนข้างหลัง เพราะว่า ถ้าเราเป็นคนเหลืออยู่ เราก็จะต้องเศร้าโศก แต่ทุกอย่างก็เป็นสัจธรรม มีเกิด มีอยู่ ก็ต้องมีดับไป ทำยังไงได้ล่ะเน๊อะ ก๋า.....   โดย: NuHring 2 ธันวาคม 2551 7:54:44 น.

เช้านี้ลืมตาตื่นขึ้นมาได้ อ้อ....ยังไม่ตาย แถมยังมีงานรออีกมหาศาล เอิ๊กกกกกกก อย่างที่คุณตาสอน "ชีวิตยังต้องเดินต่อไป" ชีวิตต้องเป็นอย่างนั้นนะคะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ยังไงก็ไปต่อ... ช่วงนี้ดี.ก็ลุยโลดดดด ก้าวไปทำอะไรที่ไม่เคยทำ เป็นประสบการณ์ที่ดี.ต้องใช้เงินทุนเข้าไปแลก จะประสบความสำเร็จหรือเปล่าไม่รู้ แต่ว่าก็ทำทุกอย่างด้วยความมั่นใจ และหาข้อมูลมาอย่างดี ไม่ใช่แค่มีเงินก็เอามาลงทำกัน ยังไม่บอกพี่ก๋าล่ะว่าทำอะไร ((หรือบอกไปแล้วก็ไม่รู้ เพราะดี.ก็เล่าอะไรต่ออะไรที่บล็อกพี่ก๋าเยอะซ๊า)) เอาเป็นว่า...วันหนึ่งข้างหน้า ถ้าพี่ก๋าเผอิญผ่านมาทางทุ่งสง ดี.เชื่อว่าดี.จะได้ต้อนรับพี่ก๋ากับครอบครัวแน่ๆ ถ้าดี.ได้ต้อนรับ..... "เชิญค่ะ..." แสดงว่าดี.ประสบความสำเร็จ กับสิ่งที่ดี.ทำแน่แล้ว เพราะฉะนั้นวันนี้... เรื่อง "ความตาย" เป็นเรื่องใกล้ตัว ที่หยิบประเด็นมาคุยกันได้ทุกเมื่อ แต่...ใช้ชีวิตอย่าง...เดินต่อไป... แค่นี้ก็พอแล้วสำหรับดี.   โดย: d__d (มัชชาร ) 2 ธันวาคม 2551 8:05:29 น.

เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นเรื่องธรรมดา รู้แต่ทำใจยากเนอะอ้ายก๋า ปล.หมิงๆ น่ารักขึ้นทุกวันเลยเจ้า ขอหอมทีนึงนะ   โดย: BeCoffee 2 ธันวาคม 2551 8:05:47 น.

เคยอ่านหนังสือธรรมะแจกในงานศพเรื่อง "ตายก่อนตาย" ของท่านปัญญาฯ แล้วดีมากๆ ทุกคนหนีไม่พ้อนความตายแต่ก่อนตายควรจะตายไปจากสิ่งที่ไม่ดีให้ได้เสียก่อน ปล.กรุงเทพฯฟ้าเปิด ดูได้นานเลยครับ   โดย: ลุงแอ๊ด 2 ธันวาคม 2551 8:05:59 น.

นิคมสร้างตนเอง หนาวนี้ยังไงก็ไปอ้าย จองไว้หมดแล้ว ที่พัก รถตู้ พร้อมทุกอย่างไป 6 วัน 5 คืน วันที่ 28 วันสุดเที่ยวที่เชียงใหม่ก็ว่าจะแวะไปขโมยหมิงหมิงกลับบางกอกซะหน่อย ถ้าถึงเวลานั้นแล้วสถานการณ์ยังไม่ไดขึ้นก็คงต้องหาทางหนีทีไล่อีกทีค่ะ อาจจะต้องเช่ารถให้ไปส่งที่เชียงใหม่เลย แล้วไหนจะยังช่วงปีใหม่อีก หนูจะกลับบ้านนอกยังไงล่ะที่นี้ เบื่อ เซ็ง เน๊าะ   โดย: คนไม่เจียม.. 2 ธันวาคม 2551 8:15:17 น.

^ ^ ^ โหยยยยยยยยยย เม้นท์ยาว เพิ่งเคยเห็น   โดย: d__d (มัชชาร ) 2 ธันวาคม 2551 8:26:11 น.

พี่ก๋าเกือบช็อค   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 2 ธันวาคม 2551 8:28:34 น.

" พี่แหม่มเปี๊ยนไป๋"   โดย: d__d♥ (มัชชาร ) 2 ธันวาคม 2551 8:36:16 น.

ความตายเป็นความงามอันแท้จริง แต่ข้าขอเสพความไม่งามไปนาน ๆ   โดย: แพรจารุ 2 ธันวาคม 2551 8:37:51 น.

คอยเตือนตัวเองเหมือนกันค่ะ ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้ ไปเที่ยวกับเพื่อนยังแหย่ๆ กันว่า ถ้านั่งหัวเราะกันอยู่อย่างนี้ ชั่วแค่เธอหันหน้ามาแล้วเห็นฉันนิ่งไป ฉันอาจจะไปแล้วก็ได้ อะไรทำนองนั้น ก็ทุกข์-สุข เกิดแก่เจ็บตาย มันก็อยู่รอบตัวเรานี่เอง "..ผมอยู่ในธุรกิจท่องเที่ยว และมันพังครืนทั้งระบบเลยครับ.." เรื่องนี้คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้ นอกจากคิดว่าเขาจงใจทำลายชาติ ก็บ้านเราเหลือไม่กี่ธุรกิจที่จะช่วยพยุงกันได้ ท่องเที่ยว และการส่งออก ก็ถูกทำลายไปแล้วราบคาบ   โดย: นางไม้หน้า3 2 ธันวาคม 2551 8:39:26 น.

MorNing ค่ะ....พ่อก๋า เอ่อ...วันนี้สองหมิงที่รัก..หน้าใสกิ๊ก...เลยจ้ะ.... ปล. แอบชอบเม้นท์ของ คุณ NuHring ...ค่ะ เฮ้อ...คิดถึงพี่ชายจังเลย...   โดย: +DidYouKnowMe+ 2 ธันวาคม 2551 8:39:39 น.

สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า แต่ก่อนฟี่จะคิดว่าคนเราจะตายตามกันไปทีละรุ่น รุ่น ปู่ ย่า ตา ยาย .. ลุง ป้า .. พ่อ แม่ ..น้า ๆ .. พี่ ๆ แต่ตอนอายุ 18 ฟี่ต้องไปเผาศพเพื่อนที่ตายเพราะเป็นมะเร็งกระดูก กลางปีนี้ ไปเผาศพเพื่อนที่หัวใจวาย ทำให้ฟี่เข้าใจเลยว่าความตายไม่เกี่ยวว่าเกิดมานานแค่ไหน แต่กรรมของแต่ละคนมากน้อยแค่ไหนต่างหาก พี่คนนึงสอนให้เห็นชัด ๆ ด้วยคำว่าดูไว้ "ใบไม้เขียวยังร่วงได้" เป็นยังไง มีความสุขในวันอากาศดี ๆ นะคะ   โดย: Paulo 2 ธันวาคม 2551 8:40:34 น.

โห หมิงหมิงหล่อมาก พิมพ์นิยมพี่เหม่งเย้ย   โดย: น้าหนูนีล_น้องขวัญ 2 ธันวาคม 2551 8:40:50 น.

ลืมป่องหมายเลข 1   โดย: น้าหนูนีล_น้องขวัญ 2 ธันวาคม 2551 8:43:15 น.

วิ่งมาขอบคุณพ่อก๋าของ2หมิงค่ะ(แบบว่าเป็นหน้าม้าคร้า..55) แต่..เอ๊ะๆ... เด๋วนี้ชักมีรูปสาวน้อยมาเที่ยวบ้าน 2 หมิงเพิ่มขึ้นหรือเป่าน๊า... ? 2 หมิง..นี่เนื้อหอม....มะธรรมดาเลยน๊า....   โดย: satineesh 2 ธันวาคม 2551 8:48:08 น.

มาอ่านหมื่นตาวันนี้ ได้ข้อคิดและทำใจยากมากเรื่องความตาย แต่เห็นด้วยว่าทุกอย่างต้องเคลื่อนต่อไป ไม่หยุด ถ้าเราทำความเข้าใจกับว่าชีวิตคนเราเกิดมาก็ตาย จะทำให้เราเข้าใจชีวิต พูดง่ายแต่ทำยากเหมือนกันน่ะ สำหรับน้อง พี่ก็ต้องบอกว่าน้องเป็นคนดีมาก ๆ เพราะเท่าที่อ่านเรื่องหมื่นตา สะท้อนตัวของน้องมาก ๆ มาดามและน้องหมิง หมิง โชคดีมาก ๆ เลย ตอนนี้แย่จังเลยเนอะ ยึดสนามบิน เมืองไทยเดี่ยวนี้คิดจะทำอะไรก็ทำเนอะ ไม่เคารพกฏหมายแย่จังเลย ที่อเมริกาอย่างที่พี่บอก ไม่พอใจบรูช เราก็ต้องรอการเลื่อกตั้งครั้งต่อไป อย่าไปเลื่อก ถ้าเราเลือกใครแล้ว ก็ต้องยอมรับ ขอให้น้องและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ ค่ะ   โดย: jiney (สวยตลอดกาล ) 2 ธันวาคม 2551 9:06:04 น.

- หวัดดียามเช้า (อากาศเย็นกว่าเมื่อวาน) - ความตายไม่น่ากลัว เท่ากับ เราต้องจากสิ่งซึ่งเป็นที่รักเนี่ยสิ (ผมยังละไม่ได้อ่ะครับ) - อ้าวพี่ ก็ไหนเคยบอกว่ามีมาดามกับหมิงหมิงอยู่เต็มหัวใจ แล้วจะเอาพระจันทร์เก็บไว้ในใจตรงไหนว่างอีกรือครับพี่   โดย: พี่รี่+ต๊อก 2 ธันวาคม 2551 9:07:10 น.

วันก่อนดูรายการเจาะใจที่น้องนรุตน์เป็นมะเร็งกระดูกระยะสุดท้าย น้องเค้ายิ้มสู้กับความตายที่รู้ว่าจะมาเยือนในเวลาไม่นานนัก และน้องก็จากโลกนี้ไปด้วยความสงบ ผมยังไม่รู้เลยว่าถ้าผมตกอยู่ในสถานการณ์เช่นเดียวกับน้อง ผมจะรู้สึกอย่างไร ผมเคยฝันว่าผมถูกแทง และผมเสียเลือดเรื่อยๆ หากแต่ว่าผมยังเดินได้ ผมยังคิดว่าในเวลาไม่กี่นาทีสุดท้ายในชีวิต ผมจะทำอะไรดี จะบอกใครดี? จะไปหาคนที่เรารักก็กลัวว่าเค้าจะเสียใจ จะไม่ไปหาก็กลัวว่าวินาทีสุดท้ายของเราจะต้องจากไปอย่างโดดเดี่ยว แต่เชื่อว่าอีกไม่กี่ปีข้างหน้า ผมก็คงรู้ว่าผมจะทำอย่างไร เพราะยังไงซะมันก็ต้องมาหาผมสักวันหนึ่ง ....... ดอยเจ็ดลี้ก็สนใจอยู่ครับ เสียอย่างเดียวที่ราคา และก็วิวไฟน์เดอร์ที่ได้แค่ 90เปอร์เซนต์นี่แหละ รอสอยของมือสองดีกว่าครับพี่ หรือรอดีเก้าสิบนี่แหละ เพราะตอนนี้โอกาสหนึ่งในสิบที่จะได้ครับ ลุ้นๆในงานโฟโต้แฟร์คราวนี้แหละครับ   โดย: Dr.Manta 2 ธันวาคม 2551 9:15:45 น.

มันเป็นสัจจธรรมนะคะ Praise and blame , gain and loss, pleasure and sorrow come and go like the wind. To be happy, rest like a giant tree in the midst of them all   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 2 ธันวาคม 2551 9:16:11 น.

ที่ กทม อากาศกำลังดีค่ะมิหนาวมิเย็น หมิงหมิงหสานป็วารี...ป้าเอารูปพระจันทร์ยิ้มเ หมือนหลานเลยละมาฝาก...พระจันทร์นี้น๋าร่าเริง.เหมือนหลาน หมิงหมิงเลยละ   โดย: มาเยี่ยมหสานชาย (yoja ) 2 ธันวาคม 2551 9:24:49 น.

ที่บ้านพี่หมอกลงจัดตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ขับรถไปส่งลูกๆตอนเช้า แทบจะมองไม่เห็นอะไรเลย จนตอนนี้จะทุ่มแล้วก็ยังหนาตึ้บเหมือนเดิม เด็กๆกำลังตื่นเต้น เห็นเค้าประดับไฟ ขายต้นคริสมาสต์กัน เพราะฤดูกาลนี้มันหมายถึง ของขวัญ (ของเล่นน่ะแหล่ะ) เวลาผ่านไปไวจริงๆ แป้บๆหมิงหมิงอีกอาทิตย์กว่าเนี่ยก็จะ 6 เดือนแล้วใช่ป่ะ ยังจำได้สมัยรู้จักกับครอบครัวน้องก๋าใหม่ๆ ช่วยกันลุ้นนิ ตอนนี้หมิงหมิงยึดทุกบล๊อกแล้ว ไปล่ะ คุณเฮียโดนเพจตามให้กลับเข้าไป รพ อีกรอบ งานคือเงิน หุหุ (ไม่ได้รับเป็นรายเดือนก็งี้แหล่ะ)   โดย: เพลงเสือโคร่ง 2 ธันวาคม 2551 9:39:30 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า ยังไม่จบใช่มั้ยคะ .... งั้นขอถามคุณตาด้วยค่ะว่า เราไม่ได้กลัวตายค่ะ แต่สงสัยว่าเมื่อตายไปแล้วจะเจออะไร ปล.สบายดีกันทั้งครอบครัวใช่มั้ยคะ   โดย: iamsquid 2 ธันวาคม 2551 9:41:52 น.

ยอมรับด้วยคนค่ะ สัจธรรมที่ต้องคำนึงถึง.. ความตายอยู่ใกล้ตัวเรา เราจึงไม่ควรประมาทในการดำรงชีวิต น้องหมิง ๆ เป็นไงบ้างคะ ใส่เสื้อผ้าหนา ๆ อบอุ่นนะจ๊ะคนดี   โดย: I_sabai 2 ธันวาคม 2551 9:42:42 น.

หวัดดดี หมิงบางเสาธง....(เลยบางพลีไปหน่อยเดียวเอง) ตอนนี้..มีแต่ บรรลัยอย่างเดียวจริงๆ เมื่อวานถ่ายภาพ พระจันทร์ยิ้มไว้ได้บ้างเป่าจ๊ะ ลงให้ดูหน่อยจิ   โดย: tai (taibangplee ) 2 ธันวาคม 2551 9:44:13 น.

อ่านจบแล้วนึกถึงบล็อกของน้องเอ็มเรื่องความตายทันทีเลย พอดีน้องเอ็มก็เอามาแปะอยู่ด้านบน จำไว้เตือนตัวเองว่าจะกลัวไปทำไมกับความตาย (แต่ตอนนี้ก็ยังไม่อยากตายนะ ฮ่าๆๆ) เห็นรูปหมิงหมิงวันนี้จากบล็อกอื่น สายตาเซ็กซี่มากๆๆ   โดย: nanida 2 ธันวาคม 2551 9:52:36 น.

เคยได้รับฟอร์เวิร์ดเมล์นานแล้วเรื่องหมื่นตา ไม่นึกว่าจะเป็นผลงานของเพื่อนบล้อกนี่เอง   โดย: พื้นที่สีเขียว 2 ธันวาคม 2551 9:53:03 น.

บั๊ดดี้เป็นเด็กกลัวความตายค่ะ .... จึงมักจะต้องคอยบอกเขาว่าถ้าไม่ประมาท ความตายก็จะไม่มาถึงเราโดยไม่รู้ตัวแน่นอน และถ้าต้องเผชิญกับความตาย ก็ไม่ควรกลัว แต่ควรทำความรู้จักกับมันอย่างสงบ .... ตอนนั้น เจ้าบั๊ดดี้ฟังแล้วก็ทำยังคงทำหน้า..ว่า "หนูยังไม่อยากตาย" ฮ่า ฮ่า ก็เพิ่งอยู่ประถมเองนี่เนอะ .... ป.ล. วันนี้หมิงหมิง ทำหน้าสงสัยใส่บล็อกป้า..อะ   โดย: MeMoM (MeMoM ) 2 ธันวาคม 2551 9:58:23 น.

สวัสดีค่ะน้องหมิงหมิง เอ๊ย น้องก๋า เมื่อคืนได้ชมพระจันทร์ยิ้มป่าวค่ะ รู้สึกว่าจะเป็นฤกษ์งามยามดีนะคะ เด่วแวะมาใหม่นะคะ งานเข้า   โดย: mamminnie 2 ธันวาคม 2551 10:15:22 น.

หนูนี่กลัวเรื่องเกี่ยวกับความตายมากมายเลยอะ ส่วนแฟนหนูพูดเรื่องตายได้ทุกวัน แต่หนูว่าบางคนเขาก็ไม่กลัวตายจริงๆนะ คนเราทิ้งสิ่งที่มีเพื่อสิ่งที่เชื่อคงจริงอะ   โดย: น้องผิง 2 ธันวาคม 2551 10:22:49 น.

ลืมค่ะ จะบอกว่าเสียดาย เลยอดได้ดูพระจันทร์ยิ้มฝีมือคุณก๋า (ทุกฉายา)   โดย: MeMoM 2 ธันวาคม 2551 10:29:07 น.

คนเรามักจะกลัวการตาย ความตายที่มาเยือนอย่างฉับหลันมักไม่ทำให้เรารุ้สึกกลัว แต่ความตายที่ค่อยๆคืบคลานเข้ามาสิคะไม่ว่าจะมาในรูปของการแก่ การเจ็บป่วย ล้วนแต่ทำให้มนุษย์พรุ่นพรึง ต้องวิ่งหนีความแก่ ความเจ็บป่วยกันจ้าละหวั่น ทั้งเครื่องสำอางค์ วิตามิน อาหารเสริมเรยขายกันจ้าละหวั่นเหมือนกัน 55   โดย: ตอบเบาๆเดี๋ยวตัวคิดถึงตกใจ 2 ธันวาคม 2551 10:30:37 น.

มันทำใจลำบากที่จะยอมรับนะ แต่จะพยายามจ้า... T_T เมื่อวานคนจู๊ดๆหลายคนเลย พยาบาลเองก็แย่เลยค่ะ เป็นหวัด เจ็บคอ แต่ก็ยังไม่เจียม มานั่งหน้าคอมฯอีกแระ   โดย: vanilla_ole 2 ธันวาคม 2551 10:32:55 น.

ดูหมื่นตาแล้วก็นึกถึงตัวเอง เมื่อไม่กี่เดือนก่อนครับ ผมว่าเราอาจไม่ได้กลัวตัวความตายจริงๆหรอก แต่เรากลัวความไม่รู้ ( ว่าจะเป็นไงต่อไปหลังตาย ) และการสูญเสียตัวตนมากกว่าครับ เมื่อคืนเล่นในบ้าน กินไข่เนอะครับ   โดย: jonykeano 2 ธันวาคม 2551 10:33:54 น.

ชีวิตจะอะไรมากมาย ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอละ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ธรรมดานะสำหรับเราค่ะ ตอนเด็กๆๆเคยกลังตายค่ะ ตอนนี้..?????? ปล..หลานชายแต่งตัวน่ารักมากเลยค่ะ น่ากอดน่าฟัดจังเลยค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 2 ธันวาคม 2551 10:36:37 น.

เมื่อคืนพาหมิงหมิงไปดูพระจันทร์ยิ้มรึเปล่าคะ เชียงใหม่คงจะเห็นชัดมากๆเลยนะคะ   โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ 2 ธันวาคม 2551 10:39:06 น.

อิอิ แอบเข้าใจมาดามค่ะ....   โดย: MeMoM 2 ธันวาคม 2551 10:50:43 น.

มาเฉลย... 1. โทรศัพท์ แทน การงาน 2. เด็กทารก แทน ครอบครัว 3. คนที่ประตู แทน เพื่อน 4. เสื้อผ้าที่ตาก แทน เงิน 5. ก๊อกน้ำ แทน เซ็กส์ เซ็กส์ เซ็กส์ ส่วนคำตอบของกะก๋า... "ปิดน้ำให้เสร็จก่อน แล้วเดินไปดูว่าใครมาหน้าบ้าน จากนั้นเดินมาเก็บเสื้อเพราะฝนจะตก ดูลูกให้เงียบ แล้วก็รับโทรศัพท์" ดูเอาเหอะ อะไรที่นายทำป่ะคิดถึงเป็นอย่างแรก และอะไรที่เสี่ยบ้าบล๊อคคิดถึงเป็นอย่างสุดท้าย   โดย: runch 2 ธันวาคม 2551 10:50:58 น.

หวัดดีตอนสาย ๆ ค้าพี่ก๋า กว่าจะได้เข้ามาก็เป็นคนที่ 40 กว่าแล้วอ่ะ โหแฟนบล็อกพี่ก๋าเยอะจริง ๆ อ่ะ เช้านี้ไม่ค่อยหนาวมากค่ะพี่ก๋า ก็เลยอาบน้ำได้ (555) การทำใจยอมรับว่าความตายอยู่ใกล้ตัวงั้นเหรอ มีนเคยเกือบตายมาแล้วถึง 3 ครั้ง 3 หนด้วยกัน รู้ถึงลมหายใจสุดท้ายที่เราดิ้นรนกระเสือกกระสนเพื่อให้อยู่ต่อไปได้ มันช่างทรมานจริง ๆ เพราะงั้นตั้งแต่เข้าโรงบาล ตั้งแต่มีโรคประจำตัว ความตายก็เป็นสิ่งไม่น่ากลัวอีกต่อไป มันทำให้มีนได้พิจารณาร่างกาย พิจารณาชีวิต จนบางครั้งบางคนคิดว่ามีนนี่มันช่างบ้าบอซะจริง ๆ เหมือนที่มีนเคยถามตัวเองบ่อย ๆ ว่ามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร คนส่วนมากก็มักจะตอบว่า ต้องมีชีวิตอยู่เพื่อตนเองก่อนซิถึงจะสามารถทำอะไรเพื่อคนอื่นได้ ใช่มันก็ถูก แต่การได้คิดและได้ทำอะไรเพื่อคนอื่น มันทำให้มีนมีแรงมีกำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ถึงแม้จะทำอะไรไม่ได้มากก็คงไม่เป็นไร ไปน๊า เมื่อคืนพระจันทร์ยิ้มสวยมาก ๆ เลยค่ะพี่ก๋า ไปหละ ขอให้มีความสุขน๊า สู้ ๆ สู้ตาย   โดย: แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง (minporee ) 2 ธันวาคม 2551 10:53:39 น.

จะอยากหรือไม่อยากเราก็ต้องตายใช่ไหมครับ วันหนึ่งผมก็ต้องจากสิ่่งที่เป้นรักไปอยู่ดี ทุกวันนี้พยายามทำสิ่งที่เชื่อว่าดีที่สุด ไม่ผูกโกรธ อภัยต่อทุกสิ่ง วางใจเสมอ   โดย: อัสติสะ 2 ธันวาคม 2551 11:09:17 น.

แวะมาทักทายวันสีชมพูค่ะน้องก๋า มีความสุข รักษาสุขภาพนะคะ ความตายเมื่อก่อนตอนเป็นวัยรุ่นพี่ไม่เคยกลัวนะ กล้าบ้าบิ่นมาก เคยคิดว่าถ้าตายก็ตายไป แต่พอมีลูกแล้วตอนนี้กลัวอ่ะ กลัวตายมั่ก ๆ (เค๊าเรียกว่ากรรมตามทันหงะพอเป็นแม่คนแล้วรู้สึกเลย) ป.ลิง จากบล๊อกจริง ๆ โชคดีจริงเหรอ อืม!!พี่ก็ว่างั้น อิอิ   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 2 ธันวาคม 2551 11:24:47 น.

ช่วงนี้หมิง หมิง ถ่ายฮูปเริ่มผ่อต๋วยกล้องแล้ว อิอิ เป็นนายแบบตั้งแต่อยู่ในต้อง ...........   โดย: BongKet 2 ธันวาคม 2551 11:33:24 น.

หวัดดีน้องก๋าอีกรอบนุง ขอบคุณสำหรับรูปน้องหมิง หมิง นะคะ น่ารักจังเลยจร้า...เมื่อคืนน้องก๋าเห็นพระจันทร์ยิ้มมะ สวยดีเนาะ...   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 2 ธันวาคม 2551 12:03:21 น.

โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 2 ธันวาคม 2551 12:12:35 น.

แหม...อ้ายเราก็ลืมไปว่า เล่นมุขกับใครไม่เล่น มาเล่นกับครูก๋า นะโมสังโฆซะได้   โดย: พี่รี่+ต๊อก 2 ธันวาคม 2551 12:20:58 น.

แวะมาอ่านจ๊ะน้อง   โดย: อุ้มสี 2 ธันวาคม 2551 12:26:00 น.

พระจัทร์ยังยิ้มทักทายกัน แล้วเธอจะเมินฉันได้อย่างไร พระจันทร์ยังมีหัวใจ แต่ว่าเธอเป็นใครถึงมีหัวใจแล้วไม่ให้กัน เหอ..เหอ.. แต่งเสร็จแล้วขำเองค่า ดีค่ะ พ่อเด้กชายสุดหล่อ แก้มป่อง น่าจุ๊ป..   โดย: chabori 2 ธันวาคม 2551 12:28:10 น.

กลับมาแล้วค๊า..ขาบวมเลย หุหุ เป็นโรคเท้าช้างงงง เดี้ยง ความตายเป็นเรื่องใกล้ตัวจริงๆ ค่ะ เกิดแก่เจ็บตายยังไงก็ต้องเจอเน๊าะ เอาเป็นว่าตอนนี้ยังมีชีวิตอยู่ ก็ดูแลชีวิตดี ๆ ละกัน หมั่นทำความดีไว้ ตายไปจะได้ไม่มีใครมาด่าตามหลัง หุหุ ขึ้นภูกระดึงคราวนี้ ได้ข้อคิดมากมายเลยค่ะ หมิงหมิงสบายดีป่าวจ้า สุดหล่อ ลิเวอร์พูลเหมอ ๆ ซะงั้น (เริ่มจะรมณ์เสียแล้วน๊ะอิอิ)   โดย: wayoflife 2 ธันวาคม 2551 13:02:25 น.

ส่ง จุ๊ฟฟฟฟฟฟจุ๊ฟๆๆๆ ให้ หมิง หมิง ก่อน "ชีวิตต้องดำเนินต่อไป"แต่ถ้าเป็นแบบ บ้านเมืองเราตอนนี้ก็คงต้อง" ทำใจด้วย" เมื่อค่ำวาน คิดถึงคุณก๋า คนแรกเลย เอ...คุณก๋า จะได้เก็บภาพไว้มั๊ยน๊อ เดือนเคียงดาว ดาวเคียงเดือน พอคิด อีกที ตอนนี้ เวลานี้ อะไรจะสวยงาม ไปกว่า ความสุข ความอิ่มเอมใจกับหมิง หมิง คงไม่มีแล้ว สำหรับ คุณก๋า และ มาดาม   โดย: ซอมพอแสด 2 ธันวาคม 2551 13:11:36 น.

ไม่อาววววว ไม่อยากตายยยยย -------------------------------------------- หนาวๆแบบนี้ น่าไปเชียงใหม่จัง แต่ปีนี้ มีนัดกับขอนแก่นซะแล้ววว ปล...ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้ไปเชียงใหม่อีก อยากไปกอดหิงหมิง ตัวเป็นๆ ไม่แน่นะ ไปอีกที หมิงหมิงอาจเป็นหนุ่มแร้น ไปกอดตอนเป็นหนุ่มเลยก้อดีนะ.....ว๊ะ ฮ่า ฮ่าาาาาา   โดย: unsa 2 ธันวาคม 2551 13:32:36 น.

ทำไมพี่ก๋าถึงเกิดแรงบันดาลใจพูดเรื่องความตายขึ้นมาหล่ะค่ะ เราเคยกลัวความตายเหมือนกันค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ก็เลิกกลัวไปแล้วหล่ะ ก็มันเป็นหนึ่งสิ่งที่ต้องเกิด และทุกคนก็ต้องเจอเหมือนๆกัน เราก็เป็นคนคนนึงที่เหลืออยู่ ที่จะต้องอยู่ต่อไป และใช้ชีวิตให้สมที่เกิดมาเป็นคนหนึ่งชีวิต จนกว่าจะถึงวันนั้น   โดย: The bitter sweet person 2 ธันวาคม 2551 13:45:48 น.

ความตายใกล้ตัวจริงๆ นะคะ ถ้าใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาทตลอด ก็คงลดความกลัวตายไปได้หน่อยนึง เมื่อวานไม่ได้เห็นฟ้ายิ้มเลย ฟ้าปิดสนิท ฝนตกหยิมๆ งืมๆ เห็นแต่ในเน็ต น่ารักดีเนอะ^^ แอบเห็นในเม้นท์คนอื่นๆ ว่าพี่ก๋าไม่สบายหรอคะ หายป่วยรึยังคะ   โดย: N_Nirvana 2 ธันวาคม 2551 13:57:48 น.

ความตายอยู่ใกล้ตัว อย่าว่าหมื่นตาเลย พี่จิ๊บก็ยอมรับ ยิ่งเป็นโรคประจำตัวที่รักษาไม่หายด้วย จะไปเมื่อไหร่ก็ ยอมรับแล้วอยู่กับมันอย่างมีความสุขดีกว่า อิอิ ++++++++++++++++++++++++++ พี่ก๋าก๊าบบบบบบบบบบพี่จิ๊บส่งของไปให้แล้วนะก๊าบบบบ มีไม่เยอะอะ เสื้อหนาวมีตัวเดียวเอง +++++++++++++++++++++++++++ หมิง หมิงน้อยก๊าบบบบบบบบบบบบบรูปแต่ละรูปนี่น่าฟัดจีริง ๆ เลยนะก๊าบบบบบบบบบบ อิจฉามาดาม ได้ฟัดหมิง หมิงน้อยทุกวันเลย   โดย: ความเจ็บปวด 2 ธันวาคม 2551 13:59:13 น.

ใช่ค่ะสักวันคนเราก้ต้องตาย....วันนี้ไปทำงานข้างนอกมานะคะ ชีวิตเรานี่ได้ผลกระทบจากสถานการณ์ตอนนี้มากมากเลย ปิดถนนทำให้ต้องขับระยะทางไกลกว่าเดิมอีกค่ะ เดือดร้อนอีกหลายคนด้วยไม่ใช่แค่เราคนเดียว น่าเบื่ออ่ะค่ะ.../...อีกอารมณ์คิดถึงเสี่ยหมูนะ...มีความสุขมากมากนะคับทั้งครอบครัวเลย..จ๊ะ   โดย: Nissan_n 2 ธันวาคม 2551 14:01:14 น.

สวัสดีตอนบ่ายวันอังคารสีชมพูค่ะ วันนี้ หอบตะกร้าผลไม้ พร้อม ดอกไม้สวยๆมาฝากค่ะ ถึงจะทานไม่ได้จริงๆ แต่นู๋หญิงก็เอามาให้ด้วยความตั้งใจนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ เป็นห่วงเสมอ / นู๋หญิง ปล. เยี่ยมๆ ทุกอย่างอนิจจัง ความตาย คือสัจจะธรรมที่เที่ยงแท้ และต้องเกิดขึ้นแน่นอน   โดย: นู๋หญิงจ๋า 2 ธันวาคม 2551 14:16:13 น.

แวะมารายงานตัวก่อนนะคะ พอดี 3-4 วันนี้ยุ่ง ๆ กะการขนย้ายของค่ะ สำหรับเรื่องที่พี่ก๋าเขียนวันนี้บอกตามตรงว่ารู้แต่ยังทำบ่ได้เลยจ้า ไปอ่านเจอจากบลอคอื่นว่าพี่ก๋าจะออกหนังสือรวมเล่มนู้ดหรือค่ะ จะตีพิมพ์เมื่อไหร่เอ่ย   โดย: ตะไคร้หอม 2 ธันวาคม 2551 14:18:17 น.

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 2 ธันวาคม 2551 14:40:36 น.

รู้ว่ามันต้องเกิดขึ้น พี่ก็ยังกลัวอยู่ดีแหละ เฮ้อ..   โดย: พจมารร้าย 2 ธันวาคม 2551 14:59:47 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ มาแย้ววววว ช่วงนี้ผมพอที่จะมีเวลาว่างแล้วครับ เพราะว่าภาระกิจสำคัยก็คืองานทำบุญบ้านของผมเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ ช่วงนี้ถ้าไม่เครียดจากข่าวสารบ้านเมืองจนเกินไป ก็คงคาดว่าจะเข้ามาเยี่ยมชมและทักทายได้บ่อย ๆ เหมือนเดิมครับ (ถ้าไม่มัวไปเสียเวลารายงานข่าวติ๊งต๊องอยู่ที่บล็อคของอีตาถมเสียก่อนนะ) ได้มาข่าวเรื่องราวของคุณหมื่นตาในวันนี้แล้วก็เศร้าใจครับ พอพูดถึงเรื่องความตายแล้วมันเศร้าใจจริง ๆ ครับ เมื่อเช้าวานนี้ผมก็เพิ่งเผชิญหน้ากับความตายมาเหมือนกันครับ มันทำให้ผมรู้สึกหดหู่ใจเป็นอย่างมากครับ พอผมเห็นความตายแล้วผมก็ถึงกับอึ้งจนทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ผมได้แต่มองซ้ายมองขวา ตื่นเต้นตกใจ ตาลีตาเหลือก และสับสนวุ่นวายไปหมดเลยครับ ตัวผมเองได้แต่คิดในใจดัง ๆ ว่า ... "ตาย 5 แล้ว ... 9 โมงกว่าแล้ว ... แล้วตรูจะไปทำงานทันไหมเนี่ย? .... เฮ็ดเป็ดเอ่ย .... ทำไมนาฬิกามันไม่ยอมปลุกฟ่ะ?" นาฬิกามันตายครับ .... นาฬิกามันเลยไม่ยอมปลุกให้ผมตื่นตอน 6 โมงเช้าครับ เช้าวันนั้นผมเลยเศร้าใจมาก ๆ เลยครับ ไปทำงานสายด้วยครับ แค่นี้นะ ... ผมไปล่ะครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 2 ธันวาคม 2551 15:09:44 น.

หากพร้อมที่จะตาย ความตายก็ไม่น่ากลัว จงทำทุกวันให้เหมือนพรุ่งนี้คุณจะไม่มีชีวิตอีกแล้ว แล้วคุณจะไม่เสียใจ ที่ตายโดยไม่ทันตั้งตัว ใครพูดไว้ก้อไม่รู้ จำมะได้   โดย: พยนตรา 2 ธันวาคม 2551 16:49:26 น.

ธ ร ร ม ะ ส วั ส ดี จ๊ ะ คุณตาไร้ตาให้แง่คิดที่เกี่ยวกับความตายได้งดงามจริงๆ อากาศยังเปลี่ยนแปลงอยู่ประเดี๋ยวเย็นประเดี๋ยวร้อน ดูแลร่างกายให้อบอุ่นนะจ๊ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 2 ธันวาคม 2551 17:26:56 น.

สวัสดียามดึกค่ะคุณก๋า เราไม่สามารถรู้ได้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร เพราะฉะนั้นเราจึงควรทำวันนี้ให้ดีที่สุดเพื่อประโยชน์แก่ตัวเองและเผื่อแผ่ผู้อื่น เมื่อถึงวันนั้นเราจะไม่เสียดายเวลาที่ผ่านมาค่ะ ราตรีสวัสดิ์จ้าน้องหมิงหมิง   โดย: กิ่งลีลาวดี 2 ธันวาคม 2551 20:50:41 น.

ดึกไปหน่อยมัวแต่ไปไล่อ่าน พระจันทร์ยิ้มอยู่ซะเพลินเลย ความคิดเรื่องความตาย ระหว่างตอนเด็ก กับตอนนี้ก็ต่างกัน สมัยเด็ก ๆ กลัวตาย กลัวว่าตายไปแล้วจะไม่รู้จักใคร...อิอิ พอตอนโตเป็นผู้ใหญ่ กลัวตาย กลัวจะพรัดพราก พอมาตอนนี้ (ตอนแก่) คิดว่าการตายเป็นสิ่งที่หลุดพ้น หากใครตายก่อนนับว่าโชคดี เพราะถือว่าหมดกรรม พี่น่ะเวลาอธิฐานจะขอให้พ่อ กับ แม่ตายก่อน ไม่ใช่ว่าเห็นแก่ตัวหรอกค่ะที่อธิฐานอย่างนั้นเพราะ พ่อกับแม่มีพี่คนเดียว หากพี่ตายก่อนใครจะดูแล หากมีคนดูแลจะดูแลเหมือนกับเราหรือป่าว เมื่อคืนขอพรให้หมิงหมิงอะป่าว พระจันทร์ยิ้มน่ะ   โดย: amatavaja 2 ธันวาคม 2551 22:33:45 น.

ทำใจยากนะค๊ะ ถ้าคนนั้นเป็นญาติสนิทของเรา ..เคยตั้งใจไว้ว่าจะไม่เป็นอะไรก่อน พ่อ แม่.. เพราะได้ไปงานศพของเพื่อนมาแล้ว 2 งาน สภาพพ่อแม่ ของเพื่อนเป็นภาพที่ติดตาตลอด   โดย: ต้นข้าว_ต้นนั้น 2 ธันวาคม 2551 23:20:58 น.