ฝนอำลา....อำลาฝน
ฝนอำลา....อำลาฝนเรื่องและภาพโดย : กะว่าก๋ามิใช่ฝนดลใจให้หนาวเหน็บมิใช่น้ำหยาดหยดจนเจ็บร้าวมิใช่หรอกสายฝนหล่นพร่างพราวมิใช่คราวครั้งก่อนที่กร่อนรักก่อนมีฝนลมแรงแฝงฟ้ามืดเสียงฟ้าครืดครืนครันพลันหวั่นไหวแล้วจึงสาดซัดซ้ำย้ำหัวใจตอกย้ำในคำถ้อยร้อยกมลไม่มีหรอกฝนพรำทำหนาวเหน็บมีแต่ใจคิดมาเก็บเจ็บจนช้ำมีแต่เราเฝ้าทำร้ายใจระกำคอยตอกย้ำทำลายตนบนความลวงฝนอำลาปลายฝนสู่ต้นหนาวหนาวริบรู่วู่หวิวจนหวิวหวามสายลมบาดวาดทุกข์จนคุกคามทุกโมงยามตามหาราตรีนั้นขอกล้ำกลืนคืนช้ำให้สายน้ำขอคืนคำรักเก่าไว้ที่เขาขอคืนเงารักเศร้าแห่งสองเราขอเผาฝันวันร้าวให้ลบเลือนอำลาร้างไกลไปไกลลิบฝนพร่างพริบพรมเบาหทัยเหงาฝนสู่หนาว...หนาวสู่ร้อนผ่อนความเศร้ารักที่ร้าวคราวนั้น....ฉันจักลืม.
Create Date : 19 ตุลาคม 2551 |
|
32 comments |
Last Update : 9 สิงหาคม 2557 18:44:37 น. |
Counter : 1845 Pageviews. |
|
|
|