เด็กคนนั้น...หายไปจากชีวิตของผม เด็กคนนั้น...หายไปจากชีวิตของผม : กะว่าก๋า วันนี้เหมือนวันพระเจ้าทดสอบความอดทน เช้ามาเน็ตเล่นไม่ได้....เข้ายากมาก และพอคอมเม้นท์เสร็จก็ดับไปเฉยๆ สายๆ ผมหงุดหงิดกับคนและเรื่องงานที่ร้าน.... บ่ายโมง...อากาศร้อนอบอ้าว การไฟฟ้าดับไปประมาณหนึ่งชั่วโมงเพื่อเปลี่ยนมิเตอร์ไฟฟ้าในร้าน เย็นมา...น้ำประปาไม่ไหล เมื่อทานข้าวเสร็จ....ผมเปิดคอม คิดไว้ในใจว่าเน็ตคงใช้การไม่ได้ เพราะฝนตั้งเค้าทะมึน สภาพการณ์แบบนี้...เน็ตใช้การไม่ได้แน่นอน.... แต่ผมก็ยังอยากนั่งพิมพ์อะไรบางอย่าง...... นี่คือรูปภาพในไฟล์ภาพของผม วันนี้ผมอยากจะอัพบล็อกแต่ ทรัมป์ไดฟ์วที่เก็บภาพทั้งหมดของผม...ใช้การไม่ได้ ผมเลยเปิดไฟล์ภาพเก่าในเครื่องดู มีภาพที่ผมสแกนเก็บไว้ตั้งนานแล้ว ภาพต่างๆเหล่านี้ผมวาดไว้ตั้งแต่สมัยไปเรียนที่ลาดกระบัง เมื่อว่างจากการเรียน ผมมักวาดรูปเหล่านี้โดยไม่รู้ที่มาว่าทำไมถึงชอบวาด และได้แรงบันดาลใจมาจากไหน เพื่อนที่บ้านเช่าไม่มีใครชอบภาพเหล่านี้ ทุกคนบอกว่ามันน่ากลัวมาก และดูไม่น่ารื่นรมย์ใจ เด็กแววตาแข็งกร้าวท่าทางเอาเรื่องนี้ อยู่ในชีวิตของผมต่อเนื่องยาวนานเกือบ 5 ปี เมื่อว่าง ผมชอบนั่งวาดรูปเด็กเหล่านี้ รวมทั้งภาพเบ็ดและสายป่าน เลือด และ สีหน้าอันแสดงออกถึงความเจ็บปวด เย็นชาและมึนตึง อดคิดไม่ได้ว่า เป็นเพราะความไม่พอใจในขณะที่เรียนอยู่ที่ลาดกระบังใช่ไหม ที่ทำให้ผมแสดงออกผ่านภาพเหล่านี้....และติดอยู่ในห้วงความคิดของผมอย่างยาวนาน ผมไปเรียนที่นี่ด้วยความมุ่งมั่นว่าอยากเป็นครู แต่พอไปเรียนกลับพบว่าที่นี่ไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคิด ทั้งอาจารย์ที่คณะ และเพื่อนร่วมคณะไม่ได้เป็นไปอย่างที่ผมคาดหวัง และเพราะตั้งความหวังไว้มาก เมื่อไม่เป็นไปตามที่หวัง จึงผิดหวังรุนแรง จนแสดงออกมาอย่างแข็งกร้าวและท้าทายระบบ ผมเขียนหนังสือชื่อ "สองปีที่ฝันร้าย" บรรยายความรู้สึกของตัวเองขณะเรียนที่นี่ มันเต็มไปด้วยอารมณ์ก้าวร้าว เสียดสี ประชดประชัน ทั้งอาจารย์ เพื่อน ระบบการศึกษา ครั้งแรกที่เขียนเสร็จ ผมยอมรับว่าตัวเองสะใจกับมันมาก ต่อเมื่อเวลาผ่านไปหลายปีและกลับมาได้ย้อนคิด ผมจึงได้แต่ "เสียใจ" ในสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไปในวันนั้น...... ........................................................... วันนี้....หลายเหตุการณ์ชวนหงุดหงิด แต่ผมก็ผ่านมันมาได้โดยไม่ทิ้งริ้วรอยความก้าวร้าวกับคนรอบข้างมากนัก ตอนที่เดินเข้าบ้านมาด้วยความหงุดหงิด มาดามสังเกตความกรุ่นในอารมณ์ของผมเป็นคนแรก เธอให้ผมพร่ำบ่น ระบาย และรับฟังอย่างเงียบๆ.... คำพูดแค่ว่า "ป๊า...ใจเย็นๆ" เรียกสติของผมกลับคืนมาโดยฉับพลัน ผมกำลังถ่ายเทความหงุดหงิดในใจ ออกไปให้คนรอบข้างที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลย..... ในขณะที่ทุกอย่างชวนหงุดหงิด --- ผมกลับนิ่งได้ ดีที่รู้ตัวเร็ว.....ผมบอกกับตัวเอง ตอนเย็นมาดามทำสปาเกตตี้น้ำพริกอ่อง --- ทั้งที่ท้องแก่ แต่เธออยากลงครัวเพราะเห็นผมอยากทานอะไรที่แปลกออกไปจากเมนูที่บ้าน ผมทานสปาเกตตี้อย่างเอร็ดอร่อย..... .................................................. เด็กหน้าตาก้าวร้าวที่ผมเคยวาดเป็นพันๆรูปเมื่อหลายปีก่อน บัดนี้หายไปจากชีวิตของผมมานานแล้ว ทุกวันนี้เมื่อหยิบกระดาษขึ้นมาวาดรูป ถ้าไม่ใช่หมื่นตา ก็จะเป็นรูปเด็กผู้ชายยืนยิ้มอย่างมีความสุข นั่นสิ --- ผมอยากรู้เหมือนกันว่าเด็กปิศาจนั่นหายไปไหน และหายไปได้อย่างไร ? หรือบางที....ผมไม่ควรสงสัย ไม่ควรตั้งคำถาม แต่ควรจะรู้ตัวให้เร็ว และขอบคุณคู่ชีวิตของผม ที่ทำให้ผมรู้ว่าในวันที่อะไรดูเลวร้ายที่สุด ก็ยังมีเรื่องราวดีดีให้นึกถึงได้เสมอ   Create Date : 05 มิถุนายน 2551 51 comments Last Update : 5 มิถุนายน 2551 18:34:14 น. Counter : 1026 Pageviews. Share Tweet

ข่วงขีวิตในวัยนั้นอาจจะยังวัยรุ่นเลือดร้อนอยู่แหละครับก๋า ปัจจุบันเราเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ทบทวนได้ว่าอะไรดีไม่ดี อารมณ์คนเราย่อมมีบางเวลาเจออะไรไม่เป็นไปดั่งใจพร้อมๆกันก็จะมีอาการหงุดหงิดฉุนเฉียว นั่นก็เป็นธรรมดาของมนุษย์ แต่เมื่อเรานิ่งแล้วสงบจิตไตร่ตรองได้ก็น่านับถือ โดยเฉพาะคนใกล้ตัวที่ให้กำลังใจเรามากขนาดนี้ ย่องเป็นพลังให้เราได้เป็นอย่างดียิ่ง ปล. เพิ่งรู้นะว่าก๋าเป็นรุ่นน้องลาดกระบัง ถึงแม้จะไม่ใช่คณะเดียวกัน ดีใจครับ   โดย: ลุงแอ๊ด 5 มิถุนายน 2551 18:53:52 น.

หรือบางที....ผมไม่ควรสงสัย ไม่ควรตั้งคำถาม แต่ควรจะรู้ตัวให้เร็ว และขอบคุณคู่ชีวิตของผม ที่ทำให้ผมรู้ว่าในวันที่อะไรดูเลวร้ายที่สุด ก็ยังมีเรื่องราวดีดีให้นึกถึงได้เสมอ ขอปรบมือให้ ก๊ะก๋ กะ มาดาม นะคะ   โดย: porranat 5 มิถุนายน 2551 18:55:13 น.

... เวลา สร้างภูมิคุ้มกันแก่ชีวิตเรา ให้ได้ รู้จัก รู้ใจ และ รู้ทัน และ ให้มาเป็น " เรา " อย่างที่เป็น ... สวัสดียามเย็นค่ะ ไม่มีสิ่งใด จะมีความหมายมากไปกว่า คนที่อยู่เคียงข้างเราได้ ทุกเวลา จริงมั๊ยคะ ...   โดย: lastmoon 5 มิถุนายน 2551 18:55:16 น.

เห็นรูปแล้วต๊กใจอ่ะน้องก๋าว่าจะเข้ามาแซวเรื่องสปาเกตตี้เลยลืมหมดเลย อ๋อคิออกแระ มาดามใส่กัญชาลงไปด้วยป่าว เห็นก๋าบอกทานสองจานแล้ว แล้วมีตบท้ายด้วย 555555 สงสัยทานเสร็จแล้วขำกลิ้งดิ ปล.แซวเล่นนะ อย่าคิมากหละ มาดามคงทำหร่อยเนาะอยากกินบ้างจางเลย เพราะพี่ทำมะเป็ง อิอิ...อิจฉาน้องก๋าจางเลย มีภรรยาเก่ง....   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 5 มิถุนายน 2551 18:55:45 น.

แหม เกือบได้เจิมอีกแระ เสร็จลุงแอ๊ดซะนี่ อิอิ   โดย: porranat 5 มิถุนายน 2551 18:57:43 น.

หายไปกะฮอร์โมนไง วัยรุ่นก็เงี้ย   โดย: runch 5 มิถุนายน 2551 19:23:22 น.

หวัดดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ ดีใจอย่างมากมายที่สามารถกลับมา เขียนบล๊อคได้อีกครั้ง อิอิอิอิ แล้วจะพยายามหาเวลาเข้ามาบ่อยๆนะคะ   โดย: นู๋กิ๊ฟ&นู๋เปิ้ล 5 มิถุนายน 2551 19:27:41 น.

อืม..ทุกคนต้องเคยได้ผ่านช่วงเวลาเหล่านั้น ช่วงใดช่วงหนึ่งของชีวิต แต่อยู่ที่ว่าใครจะรู้ตัวได้เร็วกว่ากัน รู้ก่อนก็ได้กำไรชีวิตก่อน..อึ๋ย..ไปแนวไหนก็ไม่รู้อีกแล้วตรู   โดย: uncha 5 มิถุนายน 2551 19:28:40 น.

พี่ก๋าคะ...วันนี้เข้ามา ต้กกะใจเลยค่ะ พี่วาดรูปน่ากลัวจัง...แต่หมวยก็เข้าใจพี่นะ ช่วงชีวิตหนึ่ง บางครั้ง เราก็หลงคิดหมกมุ่น และ คิดอะไรผิดๆอยู่คนเดียว เป็นเพราะ เราสนใจแต่ความรู้สึกตัวเอง เราไม่ได้มองคนรอบข้าง เหมือนหมวยค่ะ ตอนที่หมวยทำงานใหม่ๆ หมวยไม่ชอบบริษัทที่หมวยทำงาน แต่หมวยก็ทนทำๆไปถึง 3 ปี แล้ววันหนึ่ง เมื่อต้องลาออก ฝ่ายบุคคลให้เขียนความรู้สึกเกี่ยวกับบริษัท หมวยเขียนวิจารณ์ยับ ทั้งเรื่องระบบงาน ตัวเจ้านาย ฯลฯ แต่พอวันหนึ่ง เมื่อหมวยต้องมีลูกน้อง หมวยถึงได้เข้าใจหัวหน้าเก่า และรู้สึกเสียใจ ละอายใจ ที่แสดงความรุ้สึกที่แย่ๆนั้นออกไป อย่างไม่รู้คุณ ทั้งที่บริษัทนี้สอนงานหมวยมากมาย อยากย้อนเวลากลับไปลบออก แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ ก่อนกลับมาอยุ่เพชรบูรณ์ หมวยเคยเจอหัวหน้าเก่า หมวยไม่กล้าทักแกเลยค่ะ รู้สึกละอายใจน่ะค่ะ มาดามพี่ก๋าน่ารักมากค่ะ ชีวิตคู่ควรจะเป็นอย่างนี้ รับฟังซึ่งกันและกันอย่างเข้าใจ ท้องแก่ยังมาทำ สปาเก็ตตี้ให้ทานอีกแน่ะ น่ารักค่ะ เมื่อวาน หมวยทำ up-side down cake เอามาฝากพี่ก๋าค่ะ   โดย: วินนี่ย์หมีพูห์ 5 มิถุนายน 2551 19:46:36 น.

*********พี่เคยเปิดดูนานแล้วละปีที่แล้ว******** ยังคิดเลยตอนนั้น เอ....คุณก๋า ฝีมือวาดภาพขั้นเทพเลย (ลูกสาวมักพูด เทพน่ะแม่เทพ) คงมีแกลอรี่ภาพที่น่าทึ่ง มากกว่านี้แน่ แต่...ภาพเด็กในภาพเนี้ย พี่ติดตาและกลัว ด้วยนะ เขาจ้องแบบมีคำถามเราตาน่ากลัวนะ ****ดีแล้วคะที่ตอนนี้ คุณก๋ามีแต่ภาพเด็กชายยิ้มน่ารักๆ และภาพหมื่นตา พี่ก็ไม่อยากเห็นภาพเด็กคนนี้อีก55+ คงหายหงุดหงิดแล้วเนาะ ********ขอบคุณเจ้า ภาพที่น่า...วิ่งหนี**********   โดย: ซอมพอแสด IP: 125.25.223.220 5 มิถุนายน 2551 19:54:55 น.

ตอนเย็นมาดามทำสปาเกตตี้น้ำพริกอ่อง --- ทั้งที่ท้องแก่ แต่เธออยากลงครัวเพราะเห็นผมอยากทานอะไรที่แปลกออกไปจากเมนูที่บ้าน ผมทานสปาเกตตี้อย่างเอร็ดอร่อย..... อ่านแล้วซึ้งมาก มาดามคนฉ๋วย... ครอบครัวอบอุ่น สำคัญที่สุด(จิงๆค่ะ) รูปที่เขียน น่ากลัวสุดๆไปเลย   โดย: treehouse 5 มิถุนายน 2551 19:57:53 น.

น่ารักจังเลยนะคะ การที่คนเราได้เกิดมาแล้วมีคู่ชีวิตที่ดีเนี่ย ถือเป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้วค่ะ ว่าแต่ มาดามมีอาการบ้างยังคะ ใกล้กำหนดแย๊วน๊า ช่วงนี้อย่าทิ้งไว้บ้านคนเดียวอ่ะ เปนห่วงง่ะ   โดย: +LuxuryPeanut+ 5 มิถุนายน 2551 20:02:33 น.

ดีคะ แวะมาเยี่ยมค่ะ ตามลิงค์ คุณคนสาธารณะ มาค่ะ ว่างๆ แวะไปเยี่ยมหญิงบ้างนะค่ะ   โดย: นู๋หญิงจ๋า 5 มิถุนายน 2551 20:06:05 น.

ไปเดินเล่น..คุยอะไรๆด้วยกันมั้ยครับ.. แวะไปเที่ยวกับผมนะครับ..   โดย: Little Knight 5 มิถุนายน 2551 20:16:24 น.

ขอบคุณครับพี่ซอมพอ ผมเลิกวาดรูปมานานแล้วครับ ถ้าไม่นับ "พู่กันเดียว" กับ "หมื่นตา" ที่ยังทำให้ผมวาดรูปอยู่ ผมหงุดหงิดจริงครับในวันนี้ แต่มันก็กินเวลาน้อยมาก และที่ผมดีใจ คือ ผมรู้ตัวได้เร็ว... และไม่ปล่อยความรู้สึกแย่ๆให้กับใครมากมายนักครับ   โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 5 มิถุนายน 2551 20:30:23 น.

ร่อนมาดูก่อนค่ะ คนเน็ตไม่สบาย อัพซ๊ายาว ต้องมีสมาธิในการอ่าน มาดึก ดึก ดึกน๊า   โดย: ^^♥ (มัชชาร ) 5 มิถุนายน 2551 20:32:28 น.

ฝนตกหนักมากเลยครับ ตะกี้น้ำท่วมเลยครับ ตอนนี้น้ำลดแล้วครับ ู^ ^ เหมือนได้อ่านพยากรณ์อากาศเลยค่ะ มีครบเลย ฝนตก น้ำท่วม น้ำลด อิอิ ได้ข่าวเหมือนกันค่ะ ว่าเชียงใหม่ให้ระวังน้ำท่วมฉับพลัน มะอยากเห็นก๋าลอยน้ำค่ะ แค่ก๋าเก๊กเสียง ก๋าราณี พอแระค่ะ ถ้าาไงล่ะก็ ส่งก๋าเสียงหล่อ กะ มาดาม เข้านอนเลยก็แล้วกันนะคะ Good night - Guide nude ka   โดย: porranat 5 มิถุนายน 2551 20:35:52 น.

เอ๋ คุงก๋า ถ้าคุงก๋า เรียกน้องหมวย งั้นต้องมะเรียกพี่ว่าพี่นะค๊า การี๊สสสสส การี๊สสสสส พีมะยอมๆๆๆ   โดย: +LuxuryPeanut+ 5 มิถุนายน 2551 20:47:21 น.

หายไปกะฮอร์โมนไง วัยรุ่นก็เงี้ย ^ ^ ^ จากข้อความคุณพี่ นาห์ค่อนข้างจะเห็นด้วย พี่ก๋าถามอะไรหน่อยสิ ถ้าพี่มีปัญหาอะไรแล้วเอ่ยปากขอคำปรึกษาจากใครสักคน แล้วเพียงไม่กี่นาทีที่เขาได้รับข้อความจากเรา เขาก็โทรหาทันที พี่คิดว่าคนๆนั้นเขาพอจะคบหาได้ไหม ...วันนี้ฝนเหมือนจะตกแต่ก็ไม่ยอมตกลงมาซะที   โดย: มัยดีนาห์ 5 มิถุนายน 2551 21:00:25 น.

พี่ก๋าครับ... ผมแค่รู้สึกว่าอยากบอกอะไรกับแก้วเท่านั้นเองครับ พอดีเอารูปมาดูแล้วก็อยากจะเขียนอะไร..เล่นๆ ไม่รู้ว่ามันออกมารูปแบบนี้มาได้ไง.. นึกถึงวันวานแล้วก็...รู้สึกไม่ดีกับสิ่งที่ทำไปด้วยแหละครับ.. สรุปว่า...พี่ก๋าเดาถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้เนอะ... ปล.ผมว่าวันนี้ผมเศร้าที่สุดในชีวิตเลยล่ะครับ.. แต่ผมก็โอเคนะ...รับมาแล้วก็ปล่อย...มันไป   โดย: Little Knight 5 มิถุนายน 2551 21:07:07 น.

ขอโทษด้วยนะครับพี่ที่ยังไม่อ่านเนื้อเรื่อง เพราะว่ายังไม่ค่อยโอเคอ่ะ...แต่ว่าเดี๋ยวแวะกลับมาอ่านนะครับ ฝันดีนะครับพี่ก๋า และ มาดาม และขาดไม่ได้ ก๋าน้อยด้วยครับผม   โดย: Little Knight 5 มิถุนายน 2551 21:08:53 น.

ผมเคยใจร้อนเหมือนกันคับ เดี๋ยวนี้มันเริ่มปลงไ้ด้เยอะคับ พวกเพื่อน ๆ ชอบมาแซวผมจะทำยังงัยให้โกรธดี บางทีผมเห็นเพื่อนอารมณ์หงุดหงิด ฉุนเฉียว โมโหง่าย ก็นึกสงสารเค้าเหมือนกัน เป็นเพราะใจเค้าทั้งหมดเลย แต่ยอมรับ รูปน่ากลัวจริง ๆ คับ   โดย: The Kop Civil 5 มิถุนายน 2551 21:09:29 น.

มาดามน่ารักมากเลยค่ะน้องก๋า เข้าใจน้องก๋าทุกเรื่อง รูปแรกนึกถึงหนัง ลอร์ดออฟเดอะริงเลยน้องก๋า วาดได้น่ากลัวมาก บรื๋อออออออ แล้วเรียนแค่สองปีเองเหรอ อีกสองปีล่ะ   โดย: Fullgold 5 มิถุนายน 2551 21:10:47 น.

เอ่อ..อ้ายก๋า ภาพบล็อกนี้ ปิดตามาดามตวยเน้อเจ้า เด๋วคนท้องต๊กใจ๋เจ้า..กั๊กๆๆ (ข้าเจ้าแซวเล่นเน้อ)   โดย: uncha 5 มิถุนายน 2551 21:14:46 น.

แวะมาให้กำลังใจคะพี่ วันนี้สาวไปไปรษณ๊ย์มา รอรับการ์ดแห่งความภูมิใจนะคะ สาวตั้งใจทำเต็มที่ จากสมองเท่าที่พอมี เชื่อแน่ว่าพี่ต้องชอบ ไม่เกิน 7 วัน การ์ดของสาวคงส่งไปถึงพี่ เพื่อรอต้อนรับสมาชิกใหม่อยู่ที่บ้านพี่นะคะ   โดย: sawkitty 5 มิถุนายน 2551 21:29:28 น.

สวัสดียามดึกเจ้าคุณก๋า ปี้ดีใจ๋โตยเน่อ ตี้หละอ่อนคนนั้นหายไปจากชีวิตคุณก๋า เปิดบล็อกมาคืนนี้ ปี้ก่เหมือนเปื้อนคนอื่น ๆ ตี้หันแล้วตกใจ๋ ละก่อกึ้ดว่าภาพวาดนี้น่ากั๋วแต๊ แต๊ ต๋อนนี้กุ๊สิ่งกุ๊อย่างก่อได้ผ่านไปหมดแล้ว บ่ต้องไปกึ้ดเสียใจ๋เน่อเจ้า อยู่กับปัจจุบันหื้อดีที่สุด   โดย: เอื้องสามปอย 5 มิถุนายน 2551 21:37:58 น.

ยูโร ผมเชียร์ สเปน,ฮอลแลนด์,เยอรมัน, อิตาลี นะคับ เสียดายอังกฤษ ไม่่ผ่านเข้ารอบ   โดย: The Kop Civil 5 มิถุนายน 2551 21:49:03 น.

อ่านตอนแรกคิดเรื่องหนึ่ง ตอนจบดั๊นนนคิดอีกเรื่องหนึ่ง เอาตอนจบก่อน... อย่างแรกเลย....อยากหม่ำสปาเก็ตตี้อ่ะค่ะ ดี.ชอบสปาเก็ตตี้ แกงเขียวหวานไก่ ใส่เส้น น้ำแกง มะเขือ แล้วเขี่ยไก่ทิ้ง ด้วยนิสัย ไม่ชอบกินเนื้อสัตว์ที่อยู่ในน้ำแกง แล้วก็คิดถึงพี่... อยู่กรุงเทพฯคงได้หม่ำไปแล้ว แค่รำพึงรำพันก็ได้หม่ำแว๊วววว แต่อยู่ที่นี่...ทานแต่ขนมจีน ไม่มีคนทำสปาเก็ตตี้ให้ทาน โชคดีหน่อยตรงที่มีลอดช่อง น้ำกะทิอาหร่อย ดี.หม่ำแทนข้าวเลยล่ะ หิว....เลยบ่นเรื่องของกินต่อเลยดี คิดต่อมาอีกหน่อย อ่านแล้วอยากมีชีวิตคู่ เหอ เหอ เหอ คงยาก.... ดี.ยังไม่ค่อยชอบนิสัยตัวเองเร้ยยย ถ่านหน้าไหนจะมาตกลงปลงใจด้วยอ่ะน๊า ................................. อ่านตอนแรก การถ่ายทอดอะไรที่เป็นด้านลบ ชีวิตช่วงหนึ่งคงมันดีนะดี.ว่า ถ้าย้อนกลับไปช่วงนั้น พี่ก๋าจะไม่วาดรูปที่วาดมาแล้วจริงๆเหรอคะ   โดย: ^^♥ (มัชชาร ) 5 มิถุนายน 2551 21:51:08 น.

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะพี่ การศึกษาคงต้องอีกนานเลยค่ะ แต่ปกติเค้าเป็นคนอย่างที่บอกอ่ะแหละ นิ่งๆ แต่เวลานาห์มีอะไรเค้าจะพร้อมรับเสมอ แต่ก็ไม่แน่เนอะพี่ เจอบ่อยๆอาจล่าถอยก็ได้ ใครจะอยู่ทนอยู่นาน กับ คน ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ แถมยังแปลงกายเป็นนางมารร้ายได้บ่อยๆ   โดย: มัยดีนาห์ 5 มิถุนายน 2551 21:53:17 น.

ตอนนั้นอาจจะเป็นจุดที่มืดมนที่สุดในชีวิต ซึ่งเมือ่ผ่านมาแล้วทำให้คุณก๋าเข้มแข็งและวาดการ์ตูนดีๆออกมาเพื่อเป็นประโยชน์ต่อสังคมนะคะ   โดย: Too Optimistic 5 มิถุนายน 2551 22:07:03 น.

เพลิงร้อนเร่าเผาผลาญใคร โกรธเกลียดไปดั่งไฟร้อน หนึ่งหัวใจก็ไหวคลอน รุมสุมกร่อนทอนแรงใจ รูปแบบนี้มันผีมากๆเลยอ่ะ...ไม่ชอบแต่มันติดตานะเนี่ย ขอบคุณอะไรในโลก(ก็มาดามอ่ะแหละ)ที่ทำให้ลุงก๋าวาดหมื่นตาแทน.... เต่าดื้อก็อยากจะผ่านอะไรไปได้อย่างที่ลุงก๋าบอก แต่ชีวิตเริ่มไม่ง่ายเหมือนใจอยากให้เป็นซะแล้ว....มันเป็นอย่างงี้ได้ไงเนี่ย ปล.อยากได้ที่อยู่ลุงก๋าอ่ะ ได้หรือเปล่า   โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 5 มิถุนายน 2551 22:18:42 น.

ฝันร้ายหายไป .. หายไปกับวันเวลา เพราะสติและความรู้คิด วัย ประสบการณ์ และมุมมองที่เปลี่ยนไป ช่วยให้ตัวตนเล็กลง เล็กลง และร้อนกลายเป็นเย็น   โดย: ยายกุ๊กไก่ 5 มิถุนายน 2551 22:24:16 น.

เพลงของพี่ปาน มีสองเพลงค่ะ ที่นาห์ฟังแล้ว แอบเอามาเป็นเพลงประจำตัวนาห์ เพลงนางมารร้าย และเพลง เรื่องง่ายๆที่ผู้ชายไม่รู้ คนแต่งเก่งอ่ะพี่ เหมือนหยิบนิสัยเราไปเขียนยังไงยังงั้น คืนนี้นาห์พอแค่นี้ดีกว่าค่ะ ร่างกายยังไม่ค่อยแข็งแรงดีเท่าไหร่ ฝันดีนะคะพี่ก๋า มาดาม ก๋าน้อย ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ปล.เมื่อเด็กชายคนนั้นหายไปแล้วในวันนี้ ก็ขออย่าให้เด็กชายคนนั้นกลับมาอีกเลยนะคะในวันต่อๆไป   โดย: มัยดีนาห์ 5 มิถุนายน 2551 22:30:53 น.

แต่มาชั่งน้ำหนักดูแล้ว .... บางทีเราก็ดูเหมือนจะทำเกินไป มันมีวิธีแก้ไขปัญหาที่ละมุนละม่อม . . . การแก้ไขแบบนี้ เมื่อวันนั้นไม่ได้ใช้ แต่วันต่อไปอาจจะได้ใช้ โดยผ่านเด็กอีกคน แววตาอีกคู่ เหตุเกิดเพราะเราในวันนั้น อาจจะไม่ใช่เพื่อเราในวันนี้ก็ได้ค่ะ . . . วันก่อนจับปากกาเขียน ภูเขา ทะเล นก แปลก จำได้ แต่เขียนแล้วยังไม่รู้สึกเหมือนเดิม เวลา แววตา อาจเปลี่ยนไปมั้งคะ . . . รู้สึกว่าตัวเองร้ายขึ้น อิอิ   โดย: ^^♥ (มัชชาร ) 5 มิถุนายน 2551 22:37:03 น.

กำจิงๆๆ ค่ะน้องก๋า น้องก๋า อายุมากกว่าเพ่พีตั้งเกือบ สิบปีค่ะ เศร้าใจ   โดย: +LuxuryPeanut+ 5 มิถุนายน 2551 22:39:30 น.

หลังไมค์แล้วจ้า... ราตรีสวัสดิ์นะคะ   โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 5 มิถุนายน 2551 22:47:20 น.

ฝันดีนะคะพี่ก๋า มาดาม....ก๋าน้อย   โดย: ^^♥ (มัชชาร ) 5 มิถุนายน 2551 22:58:18 น.

1. ก๋า มีคู่ชีวิตที่ดี ที่น่ารัก มากๆ ทั้งที่ใกล้คลอด มาดามก็ยังทำอาหารเอาใจสามี ศรีภรรยา 2. ผิดเป็นครู ทุกคนย่อมเคยทำสิ่งที่ผิดพลาดมาในอดีต สิ่งที่เรามองย้อนกลับไปแล้วไม่ภูมิใจกับมันเลย มากบ้าง น้อยบ้าง ต่างกันไป 3. ปัจจุบันสิสำคัญ พี่เชื่อว่า ก๋าในวันนี้ ใช้ชีวิตอย่างมีสติ มีเหตุผล มองโลกอย่างเป็นธรรม ไม่เก็บความทุกข์มาทิ่มตำให้มันเป็นนายชีวิต 4. ดีใจที่เด็กกร้าวร้าวคนนั้นได้หายไป เพราะเค้าดูไม่มีความสุขเลย อารมณ์ กอลลัม สมีคอล แห่ง Lord If The Ring มากๆ บรื๋ออออ 5. หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข 6. ได้อ่านเรื่อง คุณตาแห่งแม่โจ้ของบ้านพี่รึยัง หุหุหุ เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย   โดย: ม่านฟ้านาคราช 5 มิถุนายน 2551 23:21:16 น.

พิมพ์ผิด lord of thge ring ตะหาก   โดย: ม่านฟ้านาคราช 5 มิถุนายน 2551 23:22:23 น.

เอ๊า เอา เข้าไป lord of the ring เฮ้ออออ   โดย: ม่านฟ้านาคราช 5 มิถุนายน 2551 23:24:42 น.

ขออนุญาตคุณก๋า add   โดย: ฮักน้ำปิง 5 มิถุนายน 2551 23:42:51 น.

ก็ได้ ก้ได้ ยอมก้อได้ง่ะ น้องก๋า เหะๆ คุงพี่เพิ่ง 27 เองเจ้า. . . แต่เปงพี่ให้น้องก๋าก้อได้ง่ะ งอลๆๆ การี๊สสสสสสสสส การี๊สสสสสส อีกซักรอบ อ่ะเช . .โล่งแล้ว อิอิ   โดย: +LuxuryPeanut+ 5 มิถุนายน 2551 23:44:42 น.

เห็นฮูปละอ่อนแล้ว มันผ่อแล้วแฮงขนาด ต๋าหน้าดีกั๋ว ในบางครั้งสถานะก๋านบางอย่างมันเหมือนมาทดสอบเฮา ว่าเฮาอยากจะผ่านมันไปแบบไหน เข้าใจกะว่าบ่เข้าใจ มีอยู่ช่วงหนึ่งเนตตี้บ้านเสียใจ้บ่ใด้อยุ่สองสามวัน ตวยช่าง กะบ่มาง่าย อิ อิ ถ้าจะเหมือนคนติดยาจะลงแดงต๋าย แต่มันกะยะหื้อปี้ใด้เห็นอย่างอื่นใด้ยะอย่างอื่นเพิ่มขึ้น บ่มัวกะอยู่หน้าคอม (ช่วงนั้นท่าจะติดเนตขนาด) เป็นดีข๋อยมีแฟนน่าฮัก ไว้วันหลังสงสัยต้องลองยะสปาเกตตี้น้ำพริกอ่อง สูตรน้องดาแล้วท่าจะลำ(ปี้ขอฮ้องว่าน้องดาดีกว่าผ่อฮูป น้องดาในแสงแรกแล้วน่าฮักขนาด) วันก่อนว่าน้องดามีก๋าเหมือนถูกรางวัลตี้หนึ่ง วันนี้สงสัยต้องบอกว่าก๋ามีน้องดาเหมือนก๋าถูกหวย รางวัลตี้หนึ่งเหมือนกัน อิ อิ แถมถูกรางวัลพิเศษแห๋มต๋วย น้องดาน่าฮักขนาด ช่วงนี้ใกล้คลอดแล้วท่าจะอึดอัดขนาด วันนี้แวะมาดึกไปหน้อย หุ หุ ใด้งีบไปรอบหนึ่งแล้ว   โดย: BongKet 6 มิถุนายน 2551 0:50:53 น.

ภาพน่ากลัวจริงๆค่ะ สวัสดีค่ะ..ขอต้อนรับสู่วันใหม่ด้วยอารมณ์ที่สดชื่น เบิกบานนะคะ   โดย: superss 6 มิถุนายน 2551 0:56:32 น.

๐ นางไกล ในกลาง ห้วง......ห่างหาย คราวพี่ คลี่ผ่าว คลาย.............อุ่นได้ ใจ หายต่อ ห่อตาย.................ตูมต่อม หนาว แค่ แน่คราว, ให้..........ก่อนเจ้าจากหนี   โดย: คนสาธารณะ 6 มิถุนายน 2551 2:21:37 น.

ทุกคนมีมุมบางมุมของตัวเองซ่อนอยู่นะครับ..บางทีก็แสดงออกมาในบางสถานะการณ์ หรือเวลาถูกกระตุ้น บางอย่างก็แสดงออกมาตอนว่างๆ โล่งๆ..บางอยากก็แสดงหรือคิดออกมาตอนเพียงไม่กี่วินาที แบบที่เรียกว่าปิ๊งแวบ.. อ้ายก๋าวาดรูปสวยนะครับ...ชื่นชมจริงๆ แต่อย่างที่เห็น รูปมันดูก้าวร้าว แต่นั่นมันก็แสดงความรู้สึกที่แท้จริงในช่วงนั้นออกมา...รูปที่วาดออกมาจึงไม่ได้เสแสร้ง... ผมชักอยากอ่านหนังสือที่เขียนแล้วสิครับ...ถ้ามีโอกาส คงได้ลองอ่านนะครับ..   โดย: สิงห์นครพิงค์ 6 มิถุนายน 2551 3:12:54 น.

ภาพแรกตาย่านอ้าย จ่อยย่านแมะ   โดย: นางน่อยน้อย 6 มิถุนายน 2551 6:01:10 น.

พี่ก๋ากับมาดามเป็นคู่รักที่น่าอิจฉาจัง เข้าอกเข้าใจกันดีครับ.. เมื่อวานผมรู้สึกโดนกดดันจากสิ่งรอบข้าง.. เค้าพยายามทำให้ผมต้องเดินในทางที่ผิด โดยบังคับให้ผมทำในสิ่งที่ยาก และแทบจะเป็นไปไม่ได้... ตอนนี้ผมก็มานั่งคิดครับ... ว่าเราทำแบบนั้นจะส่งผมอย่างไรกับคนรอบข้าง และอีกอย่างจะส่งผมยังไงบ้าง..ผมไม่แคร์ตัวเองหรอกครับพี่.. ....หาทางออกให้เจอ..เดี๋ยวก็ดีเองเนอะ   โดย: Little Knight 6 มิถุนายน 2551 6:57:40 น.

เพราะคุณก๋ามีกำลังใจที่ดีจากมาดามนี่เองที่ทำให้คุณก๋ารู้ตัวเร็ว เด็กคนนั้นจึงหายไป ดีใจด้วยค่ะ   โดย: กิ่งลีลาวดี 6 มิถุนายน 2551 10:00:19 น.

ดีจังค่ะ ที่เด็กคนนั้นกลายเป็นหมื่นตาหรือเด็กที่ยิ้มแย้มอย่างมีความสุข   โดย: The bitter sweet person 6 มิถุนายน 2551 16:52:57 น.

เพิ่งได้มาอ่านบล๊อกนี้อย่างละเอียดละอออีกครั้ง ....... บางทีความทรงจำบางอย่างก็ควรให้มันอยู่ข้างหลังตลอดไป แต่เราก็อาจหันกลับไปมองมันบ้างเป็นบางครั้ง แต่เป็นการมองแบบที่เราอยู่เหนือจิตใจและความคิดของเรา ณ เวลาที่ผ่านมาครับ   โดย: Dr.Manta 11 มิถุนายน 2551 19:25:47 น.