คำถามจาก Dr.Manta... คุณก๋าครับ อยากฝากคำถามเอาไว้คำถามหนึ่งว่า "ทำอย่างไร ในการที่จะดำรงชีวิตไปในสังคมที่ได้ขีดเส้นบรรทัดฐานเอาไว้แล้ว บรรทัดฐานนั้นคือว่า เราเกิดมา เติบโตผ่านวัยเด็ก เรียนหนังสือ วัยรุ่นตอนปลายทำงาน วัยผู้ใหญ่มีครอบครัว วัยชราอยู่กับครอบครัวอย่างมีความสุข" บรรทัดฐานอันนี้เสมือนเรากำลังนั่งรถไฟไปกับคนอื่นๆอีกหลายคนที่มีจุดหมายคล้ายๆกัน แต่สำหรับบางคน เค้าไม่มีสิทธิแม้แต่จะขึ้นไปนั่งบนรถไฟขบวนนั้น ถึงแม้ว่าในมือของเค้าจะถือตั๋วเอาไว้หนึ่งใบ แต่เค้าก็ไม่สามารถที่จะเข้าไปนั่งในรถขบวนนั้นได้ เพียงเพราะเค้าแตกต่าง ............. ความจริงผมก็มีคำตอบของมันแล้วหล่ะ เพียงแต่ไม่มั่นใจว่าคำตอบของตัวเองถูกต้องเหมือนที่คนอื่นคิดหรือเปล่า และอยากถามเผื่อเอาไว้สำหรับคนอีกหลายๆคน ที่อาจถูกผลักลงมาจากรถขบวนนั้นเหมือนกัน คำถามโดย : Dr.Manta วันที่ : 30 พฤษภาคม 2551 เวลา : 12:35:10 น. *********************************** สวัสดีครับคุณหมอ วันนี้ไม่ได้พาหมื่นตามาด้วย เขาขอลาพักร้อนจนกว่าจะเสร็จสิ้นภารกิจชีวิตครับ ผมเลยมาทำหน้าที่ตอบคำถามบ้าง หลังจากที่ก๋าราณีอู้งานมานาน และปล่อยให้หมื่นตาเป็นพระเอกมาหนึ่งเดือนเต็มๆ .................................... บรรทัดฐานเดียวที่ผมมี คือ บรรทัดฐานของความเป็นจริงแห่งชีวิต ที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจหนีพ้น ต่อให้บุญหนักศักดิ์ใหญ่เพียงใด ร่ำรวยเพียงไหน จะจนยากลำบากกาย สมบูรณ์พูนพร้อมหรือพิกลพิการ จะมีตำแหน่งแห่งหนยิ่งใหญ่เพียงไหน จะมีอาชีพสูงชั้นต่ำต้อยเพียงใด ทุกคนล้วนตกอยู่ภายใต้หลักแห่งการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น เมื่อมองจากมุมมองนี้ จะเป็นเศรษฐีหรือขอทาน จะเป็นใครหน้าไหนก็ต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตาย เหมือนกันทั้งหมดทั้งสิ้น แล้วอย่างนี้มีใครแตกต่างกันครับ เราต่างเท่าเทียมกัน เมื่อยามที่เราตายและร่างกายผุพังเน่าเหม็น ......................................... ที่เราคิดว่ามันต่าง มันต่างเพราะเราเอาสิ่งที่อยู่ภายนอกมาตัดสินคนใช่ไหม คนไหนเป็นคนรวย เราถึงให้การยกย่อง คนไหนมียศฐาบรรดาศักดิ์ เราถึงให้เกียรติ คนไหนมีอาชีพที่ดีในสังคม เราถึงจะชื่นชม ในเช้าวันที่โลกนี้เหลือคนไม่กี่จำพวก ผมคิดว่าคนเก็บขยะอาจมีคุณค่าในวิชาชีพของเขา ไม่ต่างอะไรกับนายกรัฐมนตรี เผลอๆถ้าบ้านเมืองสกปรกและเต็มไปด้วยขยะ การมีนักการเมืองกับคนเก็บขยะ ผมคงเลือกวิชาชีพที่มีประโยชน์ต่อสังคมมากกว่า..... โลกนี้ไม่มีต่ำสูง ที่มีต่ำสูงเพราะเราไปแบ่งแยกกันเอง ....................................... คุณรวยกว่าผม แล้วคุณไม่ตายเหรอ ? เวลาคุณเจ็บป่วยจากโรคร้าย ถ้าคุณเป็นคนดี-คนชั่ว ความเจ็บปวดมันต่างกันไหม ? ธรรมชาติคือครูของเรา ฟ้าไม่เคยบอกว่า เพราะคนๆนั้นเป็นคนเลว ฉันจะไม่ให้ฝนไปตกที่นั่น เพราะประเทศเรามีแต่นักการเมืองห่วยๆ ดินจึงไม่ยอมให้ปลูกต้นไม้ได้งอกงาม ไม่มีนะครับ ..... ฟ้าดินอุ้มชูสรรพสิ่งโดยไม่เคยแบ่งแยกรวย-จน ดี-ชั่ว ฟ้าให้ลมให้ฝน ให้อากาศ ให้แสงสว่าง น้ำให้ความชุ่มชื้น ดินให้การเจริญเติบโตงอกงาม ทุกสิ่งที่ธรรมชาติมอบให้มนุษย์ ให้แบบไม่เคยเรียกร้อง ให้แบบไม่เคยทวงบุญคุณ มีแต่มนุษย์ที่ฉกฉวยและโลภจนไม่รู้จักพอ .................................. ในมือของเขาถือตั๋วเอาไว้ในมือ แล้วเหตุใดใยไม่กล้าเดินตรงเพื่อขึ้นขบวนรถไฟแห่งชีวิต ความจนไม่ใช่สาเหตุที่เราจะต้องหลบตามองต่ำที่พื้นดินตลอดเวลา จงกล้าสบตากับตัวเอง คนด้อยโอกาสในสังคมมีอยู่จริง แต่คนที่ด้อยค่าในศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ไม่มีอยู่จริง ขอเพียงเราอย่าดูถูกตัวเอง ขอเพียงเราเข้าใจในหน้าที่ของตัวเอง ใช่...เราอาจจน เราอาจไม่มีแต้มต่อทางสังคมที่ดีพอ เราอาจไม่มีตำแหน่งหน้าที่การงานที่มั่นคง เราอาจรู้สึกตลอดเวลาว่าเราต่ำต้อยด้อยค่า แต่ในชีวิตจริงเรามีความสุขกับสิ่งที่เราเป็นได้ เรามีสิทธิ์ภูมิใจในทุกสิ่งที่เราทำ หากเราทำมันอย่างดีที่สุด เหมือนคนกวาดพื้นถนนที่ตื่นเช้าขึ้นมาทุกเช้า และลงมือกวาดถนนอย่างสุดความสามารถ เขากวาดถนนด้วยความตั้งใจจริงชนิดที่ว่า หากพระเจ้าพูดได้ พระองค์จะพูดว่า “นี่คือคนกวาดถนนที่ดีที่สุดที่โลกเคยมี” คุณเคยทำอะไรแบบนี้กับตัวเองบ้างหรือยัง ก่อนที่จะตัดสินใจทิ้งตั๋วรถไฟที่อยู่ในมือ ก้มหน้า...แล้วแหงนหน้ามองฟ้า ดูเมฆเคลื่อนไหว ดูแสงแดดจ้าที่แผดกล้า โลกนี้ไม่มีสิทธิ์กดคุณให้ต่ำเตี้ย ถ้าคุณไม่ยอมรับ คนเราเกิดตายเหมือนกันทุกคน.... เมื่อถึงวันที่เราจากโลกนี้ไป... สิ่งที่เราทำ จะเป็นสิ่งที่ถูกพูดถึง ไม่ใช่สิ่งที่เรามี ............................................. จงอย่าใช้ชีวิต แค่ เกิด กิน กาม แก่ แล้วก็ตาย ทำทุกวินาทีของชีวิตให้มีคุณค่ามากที่สุด เพราะคุณจะมีชีวิตเพียงครั้งเดียวเพื่อใช้มัน อย่าให้สิ่งต่างๆที่จอมปลอมและไม่คงทน มากดคุณให้เข้าสู่เบ้าหลอมของการหวาดกลัวในการใช้ชีวิต สบตากับชีวิตอย่างจริงจังสักครั้ง แล้วเดินขึ้นสู่ขบวนรถไฟอย่างมุ่งมั่นตั้งใจสักครั้งเถิด แล้วคุณจะรู้ว่า --- “ชีวิต...นั้นเป็นอะไรที่มากกว่าชีวิต” และ “ชีวิตที่คุณได้ใช้มันอย่างดีที่สุด.... มันจะอยู่เหนือความตาย” ตอบปัญหาโดย : ก๋าราณี วิเศษธิศักดิ์อัศวธีรกุล   Create Date : 01 มิถุนายน 2551 42 comments Last Update : 1 มิถุนายน 2551 6:40:37 น. Counter : 1427 Pageviews. Share Tweet

แจ้งข่าว วันนี้ผมหยุดนะครับ อัพบล็อกเสร็จแล้ว สักพักคงจะออกไปข้างวนอกทั้งวันครับ เย็นๆจะเข้ามาตอบเม้นท์ทุกคนนะครับ ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ   โดย: ก. วรกะปัญญา (กะว่าก๋า ) 1 มิถุนายน 2551 7:11:34 น.

สวัสดียามเจ๊าเจ้าคุณก๋า ปี้เกยไจ๊เวลานั่งอยู่บ่ดาย .. แต่นั่งผ่อคนตี้ผ่านไป ผ่านมาบนท้องถนน สิ่งตี้ปี้สังเกตหันก่อคือ รอยยิ้ม กับความสุขตี้สะท้อนออกมาจากแววต๋า บางทีเฮาก่อหันได้จากคนกวาดขยะ คนเก็บขยะ สาวโฮงงาน คนทำงานออฟฟิศ ถ้าเปิ้นฮู้จักพอเพียง ละก่อมีความสุขในสิ่งตี้เปิ้นมี ในสิ่งตี้เปิ้นเป๋น ปี้หันแม่ตี้เป๋นคนกวาดถนนในหมู่บ้านจัดสรร ช่วงปิดเทอมเปิ้นเอาลูกมาเยี้ยะก๋านโตย ลูกอายุประมาณ 6-7 ขวบ ก่อมานั่งเฝ้าแม่ จ้วยแม่พ่องต๋ามก๋ำลังตั๋วเก่า กิ๋นข้าวตอนโตยกั๋น อยู่เป๋นเปื้อนกั๋น.. หันแล้วอุ่นหัวใจ๋ขนาด....น่าฮักแต๊.. ความสุข...บางทีมันก่อเกิดขึ้นง่าย..ถ้าคนเฮาฮู้จักผ่อดี ดีแล้วก่ ฮู้จักปอ วันนี้ปี้จะปาหละอ่อนไปเฮียนดนตรี แล้วจะไปโรบินสันเจ้า.. (ตี้ไปนี่..บ่เกยช้อปเน่อเจ้า..ไปร้านหนังสือ ไปธนาคาร แล้วก่ไปดูหนังพ่อง..กำเดวจะว่า ปี้หยังมาช้อปไฮโซแต๊..)   โดย: เอื้องสามปอย 1 มิถุนายน 2551 7:15:18 น.

สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า.... มาแจ้งข้าวว่า แว๊บบบบเข้าบล็อกมาอัพรูปน้องแกง แล้วจะไม่ใช้เน็ตแล้ว กลับมาอีกครั้งตอนดึกค่ะ เดี๋ยวค่อยกลับมาอ่าน รีบๆแล้วไม่อินในอารมณ์ อิอิ   โดย: ^^♥ (มัชชาร ) 1 มิถุนายน 2551 7:21:03 น.

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะมิตรคนดี วันนี้ยังคงทำงานค่ะ ดอกบัวสวยจังลเยค่ะ วันนี้..เนื้อหาคำถามและคำตอบ.. ยังคงมีความหมายที่สอนให้ต้องปฎิบัติดีเหมือนเคยเลยค่ะ แต่ไม่ขอคิดนะค่ะและตอบนะค่ะ สมองตื้อแต่เช้าเลยค่ะ ขอให้มีความสุขเหมือนกับครอบครัวน่ารักนะค่ะ เที่ยวให้สนุกนะค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 1 มิถุนายน 2551 7:27:30 น.

นึกถึงเพลง"Another brick in the wall" ของPink Floys..ครับ..   โดย: katoy 1 มิถุนายน 2551 7:43:58 น.

เช้าขึ้นมาได้อ่านอะไรที่ดีดีแบบนี้ รู้สึกชีวิตที่เหี่ยวเฉาของพี่ มันสดชื่นขึ้นเยอะเลย คุณก๋า พี่พูดจนไม่อยากพูดแล้วว่าคุณก๋าตอบได้เก่งจริงๆ มันอยู่ในใจตลอดเวลา ว่าคุณคนเก่ง ไปเที่ยวให้สนุกนะคะ ถนนลื่นๆ มาดามเดินให้ระวังด้วยนะ และอีกอย่างที่อยากจะบอกว่า พี่ชอบอ่านcomment เพื่อนๆ คุณก๋า และที่ชอบมากๆ ก็ภาษาคำเมืองนี่แหละแปลได้บ้าง ไม่ได้บ้างแต่ก็ชอบอะ ขอบคุณชาวเหนือที่นำภาษาสวยๆ ผ่านตัวหนังสือมาให้อ่าน ขอบคุณจากใจจริง   โดย: amatavaja 1 มิถุนายน 2551 8:01:01 น.

อีกสิบสองวัน....ก็จะได้เจอกับก๋าน้อยแล้ว...ดีใจจังค่ะ เอาก๋าน้อยมาแนะนำให้ป้า น้า ลุง อา ได้รู้จักหน้าตากันด้วยนะค่ะ... ..................................................... ความแตกต่าง ไม่ใช่สิ่งที่ขัดขวางการเดินทางในชีวิตของเรา.... แต่ความคิดของเราต่างหากที่จะทำให้เราเดินไปไม่ถึงฝันนั้น ขอบคุณค่ะ..คุณก๋าที่ยังส่ง ก๋าราณีมาแทน ยอดชายนายหมื่นตา ตื่นเช้าจังเลยเน๊อะ.... ตื่นมารับอากาศดีดี..สุขภาพจะได้ดีดีด้วย....   โดย: NuHring 1 มิถุนายน 2551 8:02:51 น.

ธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 43 คอลัมน์สัพเพเหระธรรมจะลงเรื่องของก๋า (เรื่องประตู) คนนอกบล๊อกจะได้อ่านด้วยแล้ว เย้ๆ พี่อยู่อุบลจ้า มาถึงตั้งแต่วันศุกร์ ขอโทษด้วยที่ไม่ได้แวะมาส่งข่าว มึนตึ๊บทุกวันเลย อาทิตย์หน้าคงลงตัวกว่านี้ เรื่องรูป พี่เอาลงไว้ที่เวบ แต่จำไม่ได้ว่าชื่อไฟล์อะไร แหะๆ อัลไซเมอร์แล้ว   โดย: เพลงเสือโคร่ง 1 มิถุนายน 2551 8:08:15 น.

พอเปรียบเทียบชีวิตกับรถไฟ ก็ทำให้นึกถึงหนังสือและหนังที่เคยอ่านเคยดูหลายๆเรื่อง โดยเฉพาะ Harry Porter เล่มจบนะคะ และตอนท้ายๆของเรื่องนาร์เนียตอนจบอีกเหมือนกัน แป๋วชอบคำตอบของก๋าราณีนะคะ และขอเป็นกำลังใจเล็กๆบน "ทางรถไฟสายฝัน" ให้กับคุณหมอแมนต้าผู้ถ่ายรูปได้สวยสุดๆอีกหนึ่งคน ถึงแม้ว่ามนุษย์เราทุกๆคนจะเป็นมนุษย์เหมือนๆกัน แต่ว่าแต่ละคนเราไม่มีอะไรเหมือนกันสักคนเดียว นั่นหมายความว่าเราทุกคนต่างเป็นคนพิเศษด้วยกันทั้งนั้น ตั๋วทุกใบพาเราไปสู่ปลายทางเดียวกัน แต่ระหว่างทางก็แตกต่างกันไปตามความพิเศษของแต่ละคน จะเป็นไรไปถ้าตั๋วรถไฟของเราไม่ได้ร่วมขบวนไปกับคนส่วนใหญ่ ถ้าเราเชื่อว่าตั๋วของเราเป็นตั๋วที่ดีที่สุดสำหรับตัวเราเอง ทุกข์บ้างสุขบ้าง แต่ว่าก็ขอให้ Keep Breathing เหมือนในเรื่อง Cast Away นะคะ ปล. คุณก๋าเขียนได้อย่างใจจริงๆค่ะ บอกตรงๆว่าตอนดูภาพของแวนโก๊ะที่พิพิธภัณฑ์ที่ปารีส รู้สึกอย่างที่คุณก๋าเขียนจริงๆ คือขนลุกและปีติ แต่นึกไม่ออกจริงๆว่าที่รู้สึกน่ะเรียกว่าอะไร รู้สึกว่าค่าตั๋วบินไปปารีสแพงๆนั้น แค่ได้ดูภาพเขียนของแวนโก๊ะก็คุ้มสุดๆแล้ว ภาพของโมเน่ต์ขนาดใหญ่มากๆค่ะ เป็นห้องที่น่าทึ่งที่สุดอีกห้องหนึ่งทีเดียว ถ้าคุณก๋ามีโอกาส พิพิธภัณฑ์นี้คุ้มค่าน่าไปมากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากๆสำหรับคอมเม้นท์ที่ฝากไว้ให้นะคะ สักวันคงจะได้มีโอกาสไปเรียนวาดรูปแบบจริงๆจังๆนะคะ ตอนนี้บรรเลงสีไม้ไปเรื่อยๆก่อนค่ะ   โดย: SevenDaffodils 1 มิถุนายน 2551 8:31:01 น.

สวัสดีค่ะ เห็นด้วยกับหลายๆ คน ที่ตื่นมาตอนเช้าได้มาอ่านอะไรดีๆ ทำให้รู้สึกดี เป็นการเริ่มต้นวันใหม่ด้วยความคิดด้านบวก อ่านเนื้อหาวันนี้แล้ว สรุปได้ว่า 'ความคิดเป็นพิษที่ร้ายกาจ' สามารถฉุดรั้งให้ ใครต่อใครทำ/ไม่ทำสิ่งใดๆ ลงไปได้ ขอให้สนุกและมีความสุขกับวันนี้นะคะ ทั้งก๋า&มาดามค่ะ   โดย: porranat 1 มิถุนายน 2551 8:36:29 น.

โดย: sawkitty 1 มิถุนายน 2551 8:41:30 น.

โดย: หมีสีชมพู 1 มิถุนายน 2551 8:47:30 น.

จน รวย ดี ชั่ว ยังไง มันก้อยังมีตั่วรถไฟในมือเหมือนกันนี่นา...ขึ้นๆไปเถอะ จุดหมายมันต่างกัน ลงที่ต่างกัน ทุกคนล้วนมีสิทธิในสังคมทั้งนั้น ขึ้นอยู่ว่าโอกาสและสิ่งแวดล้อมที่เกิดมา มันจะอำนวยให้ไปลงสถานีไหนแค่นั้นเอง ที่สำคัญมากกว่าการที่จะมัวมองคนอื่น แต่ควรมองที่ตัวเราเองว่า เรามีค่ากับสังคมนี้ โดยทำตัวเองให้เป็นคนดีเท่าที่ตัวเองจะสามารถทำได้ เท่านี้ก้อพอแว๊วว   โดย: unsa (ลืมล็อคอินจร้า ) IP: 124.121.9.118 1 มิถุนายน 2551 9:16:37 น.

สุดท้ายปลายทางก็คือกัน ดีชั่วเท่านั้นที่อยู่ยั้งยืนยง และเป็นตัวชี้ว่า หลังจากลงรถไฟแล้ว เราจะได้ไปที่ใดกัน นกสีขาวที่บลอกตัวนั้น พี่ก็ชอบ "หากแม้นเป็นนกพิราบขาว จะชี้นำชาวประชา สู่เสรี"   โดย: ม่านฟ้านาคราช 1 มิถุนายน 2551 9:52:59 น.

สวัสดีตอนสายๆค่ะพี่ก๋า .. เข้ามา countdown รอเจอน้องก๋าน้อยด้วยคน ^_^   โดย: Honeybee042 ขี้เกียจล็อกอิน IP: 125.26.74.182 1 มิถุนายน 2551 9:55:03 น.

นามสกุลของก๋าราณีวันนี้ยาวจังเลยค่ะ ไปขอมาจากหลวงพ่อวัดไหนคะเนี่ย มนุษย์ทุกคนต่างมีคุณค่าในตัวเอง ไม่มีใครมาทำให้คุณค่าเราลดลงได้ นอกจากเราลดคุณค่าตัวเองโดยการดูถูกตนเอง เที่ยวให้สนุก มีความสุขมาก ๆ นะคะ   โดย: บัวริมบึง 1 มิถุนายน 2551 9:56:34 น.

"ถึงแม้ว่าในมือของเค้าจะถือตั๋วเอาไว้หนึ่งใบ แต่เค้าก็ไม่สามารถที่จะเข้าไปนั่งในรถขบวนนั้นได้ เพียงเพราะเค้าแตกต่าง" รถไฟนะครับหมอ...ของสาธารณะไม่ใช่ของส่วนตัว มีตั๋วแล้วทุกๆคนมีสิทธิ์เท่าๆกันครับ.. ไม่มีใครสูงไม่มีใครต่ำ..ไม่มีความแตกต่าง... รถไฟในหนึ่งขบวนอาจจะมีหลายชั้น... เราก็เดินไปในชั้นที่เราซื้อตั๋วครับ..มีที่นั่งเราก็นั่ง ไม่มีเราก็ยืน...เบื่อเราก็ออกไปยืนรับลมที่บันได.. มีทุกข์เราก็ไปห้องน้ำ ...หิวก็ไปตู้เสบียง.. แคร์คนอื่นมากเพราะเราแค่แตกต่างจากความคิดเค้า ก็แย่ซิครับ ต่างคนต่างความคิด..ไม่มีใครที่คิดถูกเสมอ หรือ ผิดตลอดหรอกครับ บรรทัดฐาน = สิ่งสมมุติที่คนกลุ่มนั้น ยึดตามและปฎิบัติโดยไม่ทำให้ตัวเรา และ คนอื่นเดือนร้อน ซึ่งสถานะการณ์นั้นๆให้ยึดเอาความเหมาะสมใว้ก่อน เราจะมีจะจน จะน่าเกลียด หรือ หล่อเหลา ไม่ต้องไปสนใจหรอกครับ.. ทำในสิ่งที่เราคิดว่าถูก ใครจะพูดอะไร ก็เอาไอพอดมาฟังดิ.. เราไม่สร้างความเดือนร้อนให้ผู้อื่น และ ตัวเองเป็นพอครับ   โดย: Little Knight 1 มิถุนายน 2551 10:08:17 น.

อ่านของคุณก๋าวันนี้ผมปลงได้แล้วละคับ เริ่มคิดได้ตั้งแ่ต่อ่านหนังสือเข็มทิศชีวิต   โดย: The Kop Civil 1 มิถุนายน 2551 10:09:23 น.

พี่ชายวันนี้พามาดามคนสวยไปเที่ยวไหนอ่ะ... วันนี้เอิงจะไปเที่ยวแหลมสมิหาค่ะ...   โดย: Madam_Hatyai 1 มิถุนายน 2551 10:15:31 น.

ปรบมือเจ้าปรบมือ แต่บางคนอ่ะ อาจจะยะบ่ได้อย่างน้องก๋าว่านะ มันเป๋นธรรมดาของคนที่คิดต่าง คนที่ยังมีบ่ถึงที่สุด ก่ยังบ่ก้ายที่จะเซาะหา ส่วนคนที่มีถึงที่สุด แล้วหันปล๋ายทางของชีวิต ก่จะหยุดแล้วหันมาผ่คุณค่าของชีวิต วันหนึ่ง ปี้ปะคนไทยสองคนที่โรงเรียน คิดว่าจะทัก แต่เผอิญได้ยินเขาสองคนคุยกั๋น ว่า..เธออยู่แถวไหน เธออยู่บ้านหรืออยู่อพาร์ทเม้นท์ เพียงแค่ได้ยินคำทักทาย ปี้บ่กล้าประกาศตั๋ว เพราะถ้าถามกั๋นว่า เธอมีหยัง เขาก่คงจะคบเฮา เพราะเฮามีหยังนี่ละ ปี่ยังนึกสงสัยในใจ๋ว่า คนเฮาปะกั๋นครั้งแรกนี่ เขาถามกั๋นแบบนี้เลยก่ะ เสียมรรยาทแต้   โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.74.133 1 มิถุนายน 2551 10:55:03 น.

สวัสดีค่ะ..คุณก๋า ทุกครั้งที่เข้ามา..เจอสิ่งที่ดีๆอยู่หลายอย่างเลย..ทั้งภาพ.. ทั้งความคิดเห็น..ที่สำคัญ..เจอเพื่อน..พี่..น้อง..ที่คอยให้คำตอบและกำลังใจให้กันเสมอ..ซึ่งหายากมากในโลกกลมๆใบนี้.. ว่าด้วยเรื่อง...ตั๋วหนึ่งใบ..ความต่างของตั๋วที่ถือก็คือ.. จุดมุ่งหมายในการเดินทางว่าเราเลือกจะขึ้นรถไฟ ขบวนไหน.. เวลาอะไร.. จุดมุ่งหมายไปที่ไหน.. บางคน..มีงบน้อยแต่อยากที่จะขึ้นรถไฟชั้นพิเศษเลย.. จริงๆเค้าก็ไปได้นะคะ แต่..เค้าก็ต้องคิดก่อนล่ะว่าเค้ามีงบเท่านี้ถ้าซื้อตั๋วแบบพิเศษแล้ว..ต่อไปเค้าจะลำบากหรือเปล่า บางคน..มีงบมากเหลือเฟือ..แต่ซื้อตั๋วแบบชั้นประหยัดก็มี.. เพราะเค้าอาจจะคิดว่ายังไงก็ไปถึงเหมือนกัน..แถมยังมีเหลืออีก... ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเราคิดทั้งสิ้น..ว่าเราเลือกที่จะคิดอะไร..ทำอะไร..อยู่และจะปรับสภาพตามสิ่งแวดล้อมได้มากน้อยแค่ไหน.. การแบ่งชนชั้น..จน..ปานกลาง....รวย ....รวยมาก... รวยที่มากสุด...มันเป็นแค่สิ่งที่สมมุติขึ้น.. แต่สิ่งที่ทุกคน..ล้วนแล้วแต่ต้องเจอ..คือการเกิด..แก่..เจ็บ..ตาย..ด้วยกันทั้งสิ้น....   โดย: จิดา IP: 58.9.20.49 1 มิถุนายน 2551 11:04:28 น.

วันนี้ถึงแม้หมื่นตาจะไม่ได้มาเป็นพระเอกหน้าจอ แต่ส่งผู้กำกับสตีเว่น สปีลก๋า มาแทน ก็ยิ่งเป็นเกียรติใหญ่ครับ .......................... เห็นด้วยกับพี่ก๋าครับ ถึงแม้ว่าจะแตกต่างกันขนาดไหนก็ตาม ขั้นตอนการเดินทางจะแตกต่างกันยังไงก็ตาม แต่จุดหมายในชีวิตเราก็มีเหมือนกันทุกคน คือ"ความตาย" ไม่ว่าจะแตกต่างกันมากขนาดไหน ก็ต้องกลายเป็นเถ้าถ่าน หรือต้องถูกขุดหลุมเอาดินกลบหน้าเหมือนกัน แต่บางทีผมก็เลือกที่จะเดินเลียบเคียงขบวนรถไฟ มากกว่าที่จะขึ้นไปนั่งบนขบวนรถไฟครับ เพราะเวลาเดินคนเดียวผมหายใจโล่ง สะบายกว่า ตดก็ดมคนเดียว ไม่ได้แบ่งให้ใครดม 555 แต่บางครั้งผมก็อาจจะเดินเข้าไปบนขบวนรถบ้าง เพื่อทักทายผู้คนบนนั้น แต่ผมทนอยู่ข้างบนขบวนรถได้ไม่นานหรอกครับ มัน"อึดอัด" แต่บางทีผมก็ยืนข้างนอกรถ เกาะขอบหน้าต่างรถไฟ คุยกับคนที่เค้าอยากคุยกับเรา เหมือนกันเราได้พักเหนื่อยไปด้วยในตัว ผมพยายามทำให้ระหว่างการเดินทางของผมไม่ไร้ค่าครับ แต่บางทีผมก็อาจท้อ และอาจเหนื่อยหน่ายกับมัน บางทีผมต้องนั่งพักเป็นเวลานานๆ แต่บางทีนั่งพักด้วยความท้อได้แป๊บนึง ก็มีเพื่อนๆมายิ้ม มาคอยช่วยพยุงให้ลุกขึ้น ก็ทำให้ผมยิ้มได้ และพร้อมที่จะก้าวเดินต่อไป อย่างน้อยผมก็รู้ว่า ผมไม่ได้เดินอยู่คนเดียวข้างขบวนรถไฟ ผมยังมีอีกหลายๆคนที่เค้ายินดีที่จะเดินไปพร้อมๆกับผมครับ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆครับพี่ก๋า .......................... อย่าลืมกดรัว 15 ชอตในวินาทีสำคัญน่ะครับ รอดูอยู่น่ะครับผม ขอให้มาดามคลอดง่ายๆน่ะครับ   โดย: Dr.Manta 1 มิถุนายน 2551 11:15:13 น.

Life is just a one way ticket.   โดย: MeMoM 1 มิถุนายน 2551 11:40:27 น.

แก้คำผิดในเมนต์ผมครับ"สะบาย" เป็น "สบาย" เรียนภาษาไทย ไม่เคยได้เกรดสี่ครับพี่ก๋า   โดย: Dr.Manta 1 มิถุนายน 2551 11:49:34 น.

เห็นด้วยเลยค่ะพี่ก๋า ชีวิตเราถ้าเราดูถูกตัวเองก็ไม่ต้องไปรู้สึกแย่ๆเวลาคนอื่นมองแล้วล่ะคะ มีตั๋วในมือแต่ถือไว้เฉยๆ เท่ากับพระเจ้าให้ชีวิตไว้ แต่ไม่รู้จักใช้ให้เป็นประโยชน์ ตัวตนเรามีแค่ไหนเราก็ทำไปเท่าที่เรามี เท่าที่ความสามารถเราพอ จะแคร์อะไรมากกับคนอื่นจริงไหม ...วันนี้นอนตื่นสายอ่ะพี่ก๋า เมื่อคืนเป็นไข้สูงทั้งคืน นอนไม่หลับเลยกว่าจะหลับได้ ปาไปตีสอง ลากสังขารมาทำงาน เดี๋ยวกลับไปก็คงนอนต่อเลยค่ะ   โดย: มัยดีนาห์ 1 มิถุนายน 2551 12:15:15 น.

โดย: หมีสีชมพู 1 มิถุนายน 2551 12:20:16 น.

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะพี่ก๋า คนเราถึงจะมั่งมี หรือ ยากจน จะต้องมีจุดจบเหมือนกัน นั่นก็คือ "ความตาย" แต่จะมีสักกี่คนที่จะทำชีวิตให้มีคุณค่าก่อนจะถึงวาระนั้นของชีวิต ความดี ความชั่ว ตะหากที่ทำให้มนุษย์มีความแตกต่างกัน ช่วงนี้เปิ้นอาจหายไปบ้างนะคะ ยุ่งๆกับชีวิต อาจฟังดูเป็นคำแก้ตัว แต่นี่ก็คือคำแก้ตัวจริงๆนั่นแหละค่ะ แหะๆ มีความสุขมากๆนะคะ พี่ก๋า พี่มาดาม ก๋าน้อยด้วยคับ   โดย: fonrin 1 มิถุนายน 2551 12:58:01 น.

ข้อเสียของมนุษย์คือ ชอบมองคนแค่เปลือกนอก ที่ว่านี่ไม่ใช่เฉพาะคนมีอันจะกิน มองคนจนที่แต่งตัวปอนๆนะครับ เจ้าคนทำมาหาเช้ากินค่ำหลายคนก็เป็นแบบนี้ ยิ่งที่เห็นมาพวก รปภ. ตามสถานที่ใหญ่ๆระดับคุณหญิงคุณนายเดินด้วยแล้ว ผมอยากเอาแบ็งค์ออกมาตบหน้ามันคนละฉาด เสียดายมีแต่แบ็งค์สิบ ไม่ทราบก๋าเคยเจอหรือเปล่า เราลองแต่งตัวซอมซ่อเสียหน่อยขับรถเก่าๆเข้าไป เหมือนมันจะต้อนรับเราแบบคนชั้นสอง พอมีคนดูภูมิฐานเข้ามา มันโค้งอ่อนน้อมราวกับคนไม่มีกระดูกสันหลัง ทุกอย่างดูเหมือนคนเราวัดกันด้วยรูปทรัพย์ เป็นหลัก บรรทัดฐานถูกกำหนดโดยสายตา มากกว่าจิตใจ ความเข้าใจแบบนี้เหมือนถูกปลูกฝังอยู่ในสมองคนเราจำนวนไม่น้อย พูดถึงเรื่องนี้แล้วเกิดน้ำโห เดี๋ยวขอขับรถเบ๊นซ์ไปหาของกินที่ตลาดบองมาร์เช่ ซะหน่อย   โดย: ลุงแอ๊ด 1 มิถุนายน 2551 13:02:22 น.

พี่ก๋า นาห์ไปเจอพี่หมื่นตา ตอน" the one หมื่นรู้มิสู้ปล่อยวาง" ที่บล็อกเพื่อนๆเราด้วยล่ะคะ ดีใจที่มีคนอื่นเห็นสิ่งที่พี่ทำแล้วนำไปเผยแพร่ต่อ แต่รู้สึกไม่ดีเลยที่เขาไม่มีน้ำใจกล่าวที่มาว่าได้มากใคร แค่คำว่าขอบคุณผู้เขียนหมื่นตา นาห์ว่ามันอาจทำให้รู้สึกดีต่อคนที่คุ้นเคยกับพี่หมื่นตานะคะ เดี๋ยวนี้คนไทย เอ่ยคำว่า" ขอบคุณ ขอโทษ ไม่เป็นไร" กันยากเหลือเกิน   โดย: มัยดีนาห์ 1 มิถุนายน 2551 13:15:39 น.

อ่านบล๊อกพี่ก๋าฯ วันนี้แล้วชอบจังเลยค่ะ ทุกชีวิตมีคุณค่า มีความหมายของตัวเอง ถ้าเรารู้จักใช้ชีวิต ไม่มองคนอื่นแตกต่าง ไม่มองชีวิตอื่นว่าต่ำต้อย รู้จักชื่นชมตัวเอง...ตุ้งว่าแค่นี้เราก็พร้อมจะตีตั๋วออกเดินทางสายชีวิตแล้วหล่ะค่ะ...   โดย: กวางตุ้งหวาน 1 มิถุนายน 2551 13:20:28 น.

ตอนไปซื้อตั๋วรถไฟ ต้องเข้าคิวด้วยความอดทน บางทีก็ไม่ได้ที่นั่ง ก็ต้องยืนเอา แต่สุดท้ายมันก็ถึงจุดหมายเหมือนกัน บางทีก็ตกรถไฟ ก้ต้องอดทน รอเที่ยวใหม่ ตั้งใจ จดจ่อ กระโดดขึ้นให้ทัน ไม่น่าเป็นน้ำกัดเท้ามั้งค่ะพี่ก๋า แบบว่ากลับเข้าบ้านก็ได้เวลาละหมาดพอดี ต้องอาบน้ำละหมาดทำความสะอาดเท้าอยู่แล้วง่ะ ไอ้เรื่องไปลุยน้ำที่เชนไน มันสถานการณ์พาไปจริงๆ ค้าบ ไม่ได้ตั้งใจลุย   โดย: veeda 1 มิถุนายน 2551 13:56:07 น.

อ่านแล้วให้อะไรดีดีกับชีวิตนะคะ.....จากเท่าที่เคยสังเกตุมา คนที่ชอบดูถูกคน เหยียบย่ำคนอื่น ทำตัวเหนือคนอื่น จะเป็นคนที่มีปมด้อยในชีวิต เค้าทำตัวอย่างนั้นเพื่อซ่อนจุดอ่อนในตัวเอง แต่คนที่มีความสุขกับชีวิต มีพร้อมถึงสิ่งที่เขาต้องการแล้ว จะเป็นคนที่ติดดินมาก ไม่เรื่องมาก ไม่ดูถูกคน ..... อันนี้เป็นความเห็นส่วนบุคคล เท่าที่สังเกตุมาน่ะค่ะ   โดย: Suessapple 1 มิถุนายน 2551 13:59:28 น.

แวะมาเที่ยวบ้านคุณก๋า....นี่ขนาดวันอาทิตย์นะเนี่ย..... อ่านคำถามคำตอบแล้ว ดูดีจังค่ะ..... ให้อยากแปลงร่างเป็น....คนขับรถไฟ...เป็นคนหนีบตั๋ว เป็นคนกวาดขยะบนรถไฟ อ้อ ถูด้วย จะซักผ้าขี้ริ้วขี้เหร่บ่อยๆหน่อย.... แต่ไม่อยากเป็นผู้โดยสารรถไฟค่ะ.... แค่อยากมาคุยกะคนที่ยังไม่ขึ้นรถไฟ....ว่า เขาคิดอะไรอยู่น๊า......รึว่า..... กลัวรถไฟชนกัน....   โดย: nu-an 1 มิถุนายน 2551 15:00:40 น.

มีแต่ตั๋วชีวิตคนอื่นเต็มมือเลยค่ะ   โดย: นางน่อยน้อย 1 มิถุนายน 2551 15:25:59 น.

สวัสดีค่า พี่ก๋า แอนด์ family แวะมาเยี่ยมเยียนพี่ก๋า สบายดีนะคะ ว่าแต่จะถามอยู่มาดามพี่ก๋ากำหนดคลอดเมื่อไหร่คะเนี่ย แล้วน้องในพุงนี่ ญ หรือ ช กันคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ทั้งพี่ก๋า แอนด์ มาดาม แอนด์ ลูกน้อย ด้วยนะคะ   โดย: nam_sila 1 มิถุนายน 2551 15:27:41 น.

แวะมาเฉพาะตอนนี้ ตอนเย็นๆ อาจจะไม่เข้าแล้ว(เช่นกัน) บ่ายวันอาทิตย์มันก็น่าเบื่อออก แถมมามีเรื่องบ้าบอเข้าไปอีก ไปใช้แรงงานดีกว่า ออกแรงถูบ้าน รีดผ้า จับหมาอาบน้ำ อ้อ แล้วก็มาบล็อกนี้ มาดูคำตอบที่เห็นคุณหมอกระเบนถามไว้วันก่อน จรรโลงใจกว่าดูข่าว อย่างน้อยก็ได้คำตอบไปด้วย ว่าสิ่งที่เราคิด ไม่ใช่สิ่งผิด เพียงเพราะเรา แตกต่างจากคนรอบข้าง   โดย: อีก ๑๑ วันนะป๋านะ (นางไม้หน้า3 ) 1 มิถุนายน 2551 15:30:37 น.

พี่ก๋าคะ (ขอเรียกพี่ละกันนะ อิๆ) หนูเพิ่งได้เข้าบล๊อคพี่ก๋า โซซัดโซเซมาอ่านบล๊อคของพี่ คำตอบวันนี้หนูชอบที่ว่า จงกล้าสบตากับตัวเอง หนูว่านะ บนโลกใบนี้ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้อ่ะค่ะ ถ้าเราตั้งใจจะทำจริงๆ มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งกล่าวไว้ว่า สิ่งที่ง่ายที่สุดที่จะทำคือ การยอมแพ้ค่ะ แต่ถ้าเราไม่ยอมแพ้ มีความเพียร สิ่งใดๆ ในโลกเราก็ล้วนทำได้ทั้งนั้นเนอะ พี่ว่าป่าว... แต่ยังไงซะ ก็ต้องอย่าไปยึดติดอะไรกับมันมาก ละก็มีความสุขกับทุกวันที่ผ่านมา เท่านั้นเอง ขอบคุณสำหรับคำตอบดีๆ นะคะ แล้วจะแวะมาอ่านบ่อยๆ ค่ะ   โดย: N_Nirvana IP: 217.78.19.50 1 มิถุนายน 2551 15:43:02 น.

ชอบจังค่ะ ที่บอกว่า ...โลกนี้ไม่มีต่ำสูง ที่มีต่ำสูงเพราะเราไปแบ่งแยกกันเอง... แง๊บๆๆ มาดามชวนคุยแต่เ สงสัยลูกจาดิ้นอ่ะจิเลยนอนมะหลับ ไงรักษาสุขภาพกันด้วยเน้อ   โดย: +LuxuryPeanut+ 1 มิถุนายน 2551 15:48:40 น.

สวัสดีครับคุณจิดา วันนี้มาทักทายตอนเย็นเพราะเน็ตล่มครับ เชียงใหม่ฝนตกทีไร แม็กซ์เน็ตเดี้ยงทุกที หุหุหุ อย่าให้มีเจ้าใหม่มานะครับ ผมเปลี่ยนทันที ท่านผู้บริหารระดับสูงของแม็กซ์เน็ต ถ้าได้อ่านก็โปรดทราบเอาไว้ด้วยนะครับ ว่าผมอยากนอกใจท่านแล้วครับ 555555 อ้าว...ตายล่ะครับ จะคุยกับคุณจิดา ดันผ่าไปด่าเรื่องเน็ต อดปรี๊ดไม่ได้จริงๆครับ 5555 งานที่ผมทำอยู่ โชคดีครับทีได้เจอคนทุกระดับ เจอคนทุกแบบ คนเหล่านี้แหละครับ ที่ทำให้ผมรู้ว่า "สมดุล" ที่ตัวเองต้องการคืออะไร ผมไม่ชอบขับเบนซ์ แต่ไม่เคยอิจฉาคนขับเบนซ์ครับ แต่ถ้าคนขับเบนซ์ แล้วดูถูกคน ทั้งๆที่เงินที่เอาไปซื้อเบนซ์มาขับของคุณ มันไม่ใช่เงินที่ได้มาโดยสุจริต แบบนี้ผมไม่มีทางนับถือคุณแน่นอน อาจจะยกมือไหว้ก็เพราะคุณแค่อาวุโส แต่ผมไม่ได้คุณเพราะคุณรวย มียศศักดิ์ที่สูงกว่า..... ผมเคารพคนที่ "ความดี" ของเขา ไม่ใช่ "ความราย" ของเขาแน่นอนครับ   โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 1 มิถุนายน 2551 18:07:26 น.

สวัสดีครับ น้อง N_Nirvana หนูว่านะ บนโลกใบนี้ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้อ่ะค่ะ ถ้าเราตั้งใจจะทำจริงๆ ^ ^ เห็นด้วยเลยครับ ผู้ใหญ่ของคุณน้องพูดได้ถูกต้องมากครับ การยอมแพ้ กับ ความพ่ายแพ้ นี่ต่างกันมาก คนที่ยอมแพ้ยากมากที่จะกลับมาสู้อีกครั้ง แต่คนที่พ่ายแพ้และใจสู้ เขาจะกลับมาสู้ต่อเสมอ ไม่ว่าจะแพ้อีกกี่ครั้ง ยินดีทีได้รู้จักนะครับ   โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 1 มิถุนายน 2551 18:43:55 น.

แวะมาอ่านรวบยอด 2 บล็อก อ่านเรื่องวันนี้แล้วฮู้สึกดีขนาด   โดย: BongKet 1 มิถุนายน 2551 19:03:41 น.

“นี่คือคนกวาดถนนที่ดีที่สุดที่โลกเคยมี” จริง...จริงทั้งหมดที่ลุงก๋าเขียน และสำหรับเต่าดื้อ.... คำว่า...ดีที่สุด...ไม่ใช่เป้าหมายสำหรับทุกเรื่อง บางทีการไปเรื่อยๆ...ดีบ้างไม่ดีบ้าง...ก็เป็นเป้าหมายได้เหมือนกันนะ ระหว่างมนุษย์...สูงต่ำ...กำหนดขึ้นเอง ...ใครยอมต่ำ ใครยกตัวเองสูง....เป็นเรื่องสมมติทั้งสิ้น ระหว่างชีวิต...ร้ายดี....กำหนดด้วยตัวเอง ระหว่างทางเดิน...ถูกผิด....เลือกได้ด้วยตัวเอง ระหว่างตาชั่งในใจ...ให้น้ำหนักกับสิ่งไหน...ต้องถามใจตัวเอง   โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 1 มิถุนายน 2551 21:06:08 น.