คำถามจากคุณหวาน..... คนที่ผิดหวังเรื่องความรักแล้วคิดฆ่าตัวตาย เราจะมีวิธีบอกทางสว่างให้เขายังไงคะ ในเมื่อเขายอมเจ็บแบบซ้ำซาก คร่ำครวญ โหยหา ไม่เป็นอันทำอะไร ตัดใจไม่ได้ ชีวิตพังทลาย...เพราะเธอ คำถามโดย : ~Baan_Ohana~ วันที่ : 24 มกราคม 2551 เวลา : 9:54:59 น. ************************* หวัดดีครับคุณหวาน หลายปีก่อนผมนอนดูหนังอิหร่านเรื่องนี้อยู่ที่บ้าน และบทสนทนาในหนังเรื่องนี้ กระตุ้นต่อมความคิดของผมมากครับ ลองอ่านถ้อยคำจากประโยคนี้ดูนะครับ .................................... ผมจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวผมให้ฟัง... มันเกิดขึ้นหลังจากผมแต่งงานไม่นานนัก เราต่างก็มีปัญหากันทุกรูปแบบ ผมชักเอือมระอากับมัน เลยตัดสินใจว่า.... จะยุติมันซะให้หมด.... เช้ามืดวันหนึ่ง ก่อนพระอาทิตย์ขึ้น ผมหยิบเชือกมาไว้ในรถ ผมตั้งใจไว้แล้วว่าอยากจะฆ่าตัวตาย ผมจึงเดินทางไปเมียเน่ห์ (ชื่อเมืองในประเทศอิหร่าน) เรื่องนี้เกิดขึ้นในปี 1960.... ผมไปถึงสวนต้นหม่อน ผมจอดรถที่นั่น ตอนนั้นยังมืดอยู่ ผมโยนเชือกขึ้นไปบนต้นไม้ แต่มันเกี่ยวไม่อยู่สักที ผมลองหนหนึ่ง , หนสอง...แต่ไร้ผล เพราะฉะนั้นผมเลยปีนขึ้นต้นไป แล้วมัดเชือกจนแน่น ตอนนั้นผมรู้สึกว่า มีอะไรนุ่มๆใต้ฝ่ามือผม ....ลูกหม่อนนั่นเอง ลูกหม่อนหวานฉ่ำ ผมกินไปลูกหนึ่ง มันหวานฉ่ำจริงๆ ต่อมาก็ลูกที่สอง แล้วก็ลูกที่สาม ทันใดนั้นผมก็เห็นพระอาทิตย์กำลังโผล่ขึ้นเหนือยอดเขา ทั้งพระอาทิตย์ ทั้งทิวทัศน์ ทั้งพฤกษชาติ ช่างงดงามอะไรอย่างนี้....!!!! จู่ๆ..ผมก็ได้ยินเสียงเด็กๆ มุ่งหน้าไปโรงเรียนกัน พวกแกหยุดดูผม พวกแกขอให้ผมเขย่าต้นหม่อนให้... ลูกหม่อนร่วงลงไป แล้วพวกเด็กๆก็เก็บกิน ผมรู้สึกเป็นสุขมากๆเลย..... เสร็จแล้วผมเลยเก็บลูกหม่อนเอากลับบ้าน ....เมียผมยังหลับอยู่ ....พอเธอตื่น เธอเลยกินลูกหม่อนเข้าไปเหมือนกัน แถมเธอยังชอบมันซะด้วยสิ ผมจากบ้านไปฆ่าตัวตาย แต่ดันกลับมาพร้อมลูกหม่อน ลูกหม่อนช่วยชีวิตผมไว้ ....ลูกหม่อนช่วยชีวิตผมไว้ ภาพยนตร์ : Taste Of Cherry ................................................ เมื่อครั้งที่ชายคนหนึ่งเป็นทุกข์มาก ทุกข์จนแบบคิดฆ่าตัวตายครั้งแล้วครั้งเล่า ชีวิตครอบครัวล้มเหลว ถูกไล่ออกจากงาน เพื่อนไม่คบ ลูกรังเกียจ ไม่มีเงิน และไร้อนาคต เขาเดินไปตามถนนและพยายามหาวิธีฆ่าตัวตาย จนกระทั่งไปพบชายแก่หน้าตาใจดีคนหนึ่ง นั่งยิ้มอย่างมีความสุขในสวนสาธารณะ เขาตัดสินใจเดินเข้าไปทักทายและนั่งพูดคุยกับชายแปลกหน้าคนนั้น เวลาผ่านไปเป็นชั่วโมง.... ชายชรานั่งพูดคุยกับเขาโดยไม่คิดรังเกียจ ให้เขาระบายความทุกข์ และร้องไห้สะอึกสะอื้น เมื่อรู้สึกดีขึ้น....ชายหนุ่มตัดสินใจถามชายชราว่า “ทำไมคุณตาถึงดูไม่ทุกข์เลยครับ ในเมื่อคุณตาเล่าให้ผมฟังว่าคุณตากำลังเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย” ชายชรายิ้มและตอบว่า “ชีวิตมันก็มีเท่านี้แหละ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เศร้ามากกว่านี้ก็ตาย ทุกข์มากกว่านี้ก็ตาย ตาแค่อยากใช้เวลาที่เหลืออย่างดีที่สุด ทำประโยชน์ให้มากที่สุดทั้งกับตัวเองและกับผู้อื่น” ชายหนุ่มนิ่งเงียบไปชั่วขณะแล้วถามอีกคำถาม “แล้วผมจะทำยังไงกับทุกข์ของผมดีครับคุณตา ผมเจ็บปวดเหลือเกินครับ เหนื่อยจนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วครับ” พูดมาถึงตรงนี้ น้ำตาของเขาทำท่าจะรื้นออกมาอีกครั้ง ชายแก่ตบไหล่ของเขาเบาๆแล้วบอกว่า “ออกจากที่นี่... เมื่อเธอเดินไปเจอใครที่ดูเศร้าเหมือนเธอ ขอให้เธอเดินเข้าไปนั่งพูดคุย นั่งรับฟังความทุกข์ของคนๆนั้น แล้วเธอจะรู้สึกดีขึ้น...ลองดูนะพ่อหนุ่ม” ........................................ คุณหวานครับ ไม่มีใครผลักใครให้เดินออกมาสู่แสงสว่างได้ ถ้าเขาไม่ยอม และเราต่างต้องรับผิดชอบชีวิตของตัวเอง ว่าอยากให้มันจบลงแบบใด กรณ. (ก๋าราณี ดูหนังดูละครย้อนมองส่องตน)   Create Date : 30 มกราคม 2551 66 comments Last Update : 30 มกราคม 2551 7:20:06 น. Counter : 1002 Pageviews. Share Tweet

โดย: คนไม่เจียม.. 30 มกราคม 2551 7:20:40 น.

โดย: เพลงเสือโคร่ง 30 มกราคม 2551 7:20:49 น.

โดย: เพลงเสือโคร่ง 30 มกราคม 2551 7:21:14 น.

^ ^   โดย: คนไม่เจียม.. 30 มกราคม 2551 7:21:49 น.

กลับมาแล้ว คู่ชกของเอื้อยกิ๋ว   โดย: เพลงเสือโคร่ง 30 มกราคม 2551 7:22:01 น.

วันนี้พี่กิ๋วพลาดดดดดดดดดดด   โดย: Skyman (Analayo ) 30 มกราคม 2551 7:23:46 น.

เอื้อยกิ๋วหนูบ่ได้ตั้งใจปาดเด่ะ...แต่หนูตั้งใจมาถ่าเจิมแต่เซ้าๆ แม่ะ 55555555 เช้านี้ที่บางกอกเหมือนฝนจะตกเลย อากาศน่าไปนอนฟังเพลงอยู่เถียงนาน้อยเน๊าะ   โดย: คนไม่เจียม.. 30 มกราคม 2551 7:24:24 น.

เคยมีประสบการณ์ตรง ที่หยุดคนจากการฆ่าตัวตายไว้ได้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับคนๆนั้นด้วย คนที่ไม่ได้ฆ่าตัวตายเพราะความสูญเสีย ยื้อได้ง่ายกว่า คนที่ผ่านหลายภาวะซ้ำซ้อน ถ้าเจอ ช่วยได้ง่ายกว่าคนที่เจอเหตุการณ์หนักๆ เป็นครั้งแรก เพราะเหมือนได้ภูมิคุ้มกันมาระดับหนึ่ง คนที่สูญเสียอะไรที่สำคัญในชีวิต อย่าปล่อยให้อยู่คนเดียวเด็ดขาด เอาไม่ทันแน่ๆ กรณีที่ 2 ที่น้องก๋ายกตัวอย่าง มีเยอะกว่า กลุ่มนี้ไม่ตายง่ายๆ กรณีแรก จากมุมมองของครูโรคจิต สติสัมปชัญะยังดี เกิดอาการเซ็งเท่านั้น ดวงตายังคงมองเห็นความงามของสิ่งรอบตัว แค่แสงสว่างนิดนึงก็เห็นธรรม ไปล่ะจ้า เมื่อกี้อุตส่าห์วิ่งมาจากรถ เพิ่งเข้าบ้าน ไม่งั้นมีสูสีนะน้องแหม่ม เหอๆๆๆๆ   โดย: เพลงเสือโคร่ง 30 มกราคม 2551 7:30:18 น.

เฉือนไป 9 วินาที ต้องตัดสินกันด้วยภาพถ่ายจริง ๆ   โดย: Skyman (Analayo ) 30 มกราคม 2551 7:30:37 น.

โดย: อาคุงกล่อง คล้องสายเดียว เดี๋ยวขำกลิ้ง (อาคุงกล่อง ) 30 มกราคม 2551 7:31:07 น.

คนที่สูญเสียอะไรที่สำคัญในชีวิต อย่าปล่อยให้อยู่คนเดียวเด็ดขาด เอาไม่ทันแน่ๆ ... ... ... ถูก   โดย: Skyman (Analayo ) 30 มกราคม 2551 7:31:40 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณครูก๋า ก๋าน้อยและมาดามค่ะ วันนี้วันพระค่ะ วันนี้แรม 8 ค่ำเดือน 2 วันนี้วันที่ 30 มกราคม พศ 2551 ค่ะ เพื่อนๆตื่นเช้าใส่บาตรค่ะ เจ้าของบล็อกตื่นเช้าทำ วัตรสวดมนต์แล้วนั่งสมาธิแล้วค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ สวดมนต์   โดย: yoja 30 มกราคม 2551 7:31:55 น.

ร้ายมาก....ทำให้เค้าโดนลุงปลาดาวเรียก "ป้า" ไปแก้ไขให้ด่วนเลยนะ.... พี่ยังพอรับได้ เรียกป้าเนี่ย...เย็นนี้เจอกันหลังโรงเรียนเลย มันต้องเคลียร์แล้วล่ะ แง่มๆๆๆๆ   โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 30 มกราคม 2551 7:35:19 น.

ชิสสสส What can I say?   โดย: เพลงเสือโคร่ง 30 มกราคม 2551 7:35:35 น.

ในสิ่งที่ดูเลวร้ายของคนคนนึง อาจดูธรรมดามากๆในสายตาของอีกคนนึง ถ้าหากว่าเรามองเรื่องเลวร้ายของเรา แบบที่คนอื่นมองบ้างเรื่องร้ายมันก็คงจะเบาบาง สุขสันต์ตอนเช้าเช่นกันครับ   โดย: Dr.Manta 30 มกราคม 2551 7:37:41 น.

ชีวิตมันก็มีเท่านี้แหละ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เศร้ามากกว่านี้ก็ตาย ทุกข์มากกว่านี้ก็ตาย ^ ^ เมื่อก่อนก็ไม่เคยคิดถึงตรงนี้หรอกอ้าย ไม่เคยคิดว่าความตายมันจะอยู่ใกล้ๆ จนถึงวันหนึ่งที่ผ่านมา รับรู้แล้ว เพราะงั้นเราต้องทำให้ตัวเรามีความสุขที่สุด อย่าไปทุกข์กับมัน อย่าไปเศร้ากับมันมาก (แต่บางครั้งก็อดคิดไม่ได้เหมือนกัน) ยิ่งทุกข์ยิ่งเศร้ามากแค่ไหนตัวเราเองนั้นแหล่ะจะแย่ เป็นสร้างบาปให้กับตนเองอีกเพราะทำให้คนรอบๆ ข้างที่รักเราทุกข์ตามไปด้วย สรุป ดังนั้นเราก็ต้องเดินทางท่องเที่ยวต่อไป 555555   โดย: คนไม่เจียม.. 30 มกราคม 2551 7:39:43 น.

สวัสดีค่ะคุณครูก๋า อ่านบล๊อกแล้วก็ย้อนดูตัวเอง มีความสุขมาก ๆ นะคะคุณครูก๋าและคุณภรรยาคนสวย   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 30 มกราคม 2551 7:40:08 น.

แหะ ๆ มาสาย   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 30 มกราคม 2551 7:51:11 น.

มาแระ มากินลูกหม่อนด้วยคน แต่ไม่เป็นมะเร็งนะ คนเรามันอยู่ที่ต้องเปลี่ยนบรรยากาศมั๊งก๋า เปลี่ยนบรรยากาศที่จำเจ แล้วก็เปลี่ยนทรรศนะคติ เป็ดจังว่า ตอนที่เค้ายังไม่ได้ปีนขึ้นไปบนต้นไม้ ไม่ได้เห็นแสงสีเสียงของธรรมชาติ ดวงตะวัน ให้เอาลูกหม่อน (หรือลูกเชอรี่หว่า ทำไมมันชื่อ taste of cheery อ่ะลูกเพ่) ให้กินตอนกำลังหยิบเชือกจากบ้าน หมอนั่นก็คงไม่กินหรอก เก๋ๆๆๆ เอาไปเล่าถวายพ่อดีกว่า   โดย: be-oct4 30 มกราคม 2551 7:51:21 น.

ตาลายวุ้ยยยย   โดย: ตาอ้วนชวนคุย 30 มกราคม 2551 7:51:33 น.

จะ...จะ...บอกพี่ล่วงหน้าว่า... มะ...เม้นท์....วันนี้ ของ...นะ...นู๋.... ยะ....ยาวววววว....โค-ตะ-ระ เอิ๊กกกกกกกก   โดย: fufu (มัชชาร ) 30 มกราคม 2551 7:58:19 น.

ก็จริงนะคะ...เราไม่สามารถไปดึงเขาออกมาได้หรอก ในเมื่องเขายังคงเต็มใจจะฆ่าตัวตายแทนจะอยู่ต่อไป บอกให้มองฟ้า มองตะวัน มองดอกไม้ มองลูกหม่อน ก็ไม่มีทางเงยหน้าขึ้นมามองได้ ถ้าไม่เห็นด้วยตัวเอง คนเราจมอยู่กับความทุกข์แล้วชีวิตมืดบอดกว่าปกติ คิดเอาแต่เรื่องตัวเอง ไม่มีใครแย่เกินเรา โดดเดี่ยว และไร้ค่า ความรู้สึกไร้ค่าเนี่ย...ฆ่าคนตายได้เลยจริง ๆ ฉันไม่สมควรอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไปแล้ว ตายเสียเถิด ทางที่ดี...ก่อนจะปล่อยให้ตัวเองมีความคิดอยากฆ่าตัวตายเข้ามาในหัว น่าจะปลูกฝังความคิดที่ว่าโลกใบนี้ช่างสดใสสวยงามและน่าอยู่เสียนี่กระไร มองไปทางไหนก็มีแต่ความสวยงามที่นั่น เรื่องปาฏิหารย์เกิดได้ตลอดเวลา ฝึกสร้างกำลังใจให้ตัวเองและยิ้มให้ตัวเองได้ทุกวัน และมองคนที่ทุกข์กว่าเราให้เห็นเสมอ...จะได้รู้ว่าความทุกข์ของเรายิบย่อยเพียงใด ถ้าคิดได้อย่างนี้...เมื่อความทุกข์เริ่มเข้ามากล้ำกรายวนเวียน ก็จะมีวิธีการปัดมันทิ้งไป และสร้างความสุขให้ตัวเองได้เสมอ ก่อนมันจะบานปลายไปถึงการฆ่าตัวตายที่มีให้เห็นกันไม่เว้นแต่ละวัน สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่ก๋า.... แถกนี้ตั้งใจตอบเพราะไม่ได้อัพบลอคนานแล้วคิดถึง มีความสุขมาก ๆ ค่ะ   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 30 มกราคม 2551 8:04:37 น.

เวลามีทุกข์ ... เราเองมักจะคิดถึงคนที่มีทุกข์กว่าเราค่ะ ได้เห็นแล้วมันมักจะบอกตัวเองอยู่เสมอว่า "ดูนั่น คนที่เค้าหาเช้ากินค่ำ เดินขนอะไรเยอะแยะ ไปตลาด เข็นผัก นั่งขายผักมัดละสองบาทห้าสิบตังค์ เค้ายังมาทำงาน มาขายของ ... นั่นไง สี่แยก มีขายพวงมาลัย เค้าไม่ได้งอมืองอเท้าแค่จะมาขอเงิน เค้าทำงาน ได้วันเท่าไหร่กัน " เหล่านี้ล่ะคะ เรามักจะมองเห็นแล้วเหมือนกับว่า เราเชียร์ให้ตัวเองมองอีกมุมเสมอ ... คนเราเมื่อมันทุกข์บางทีมันลืมมองอะไรรอบๆ ตัวเราไปบ้าง ถ้าได้ช่วยคนได้ ต้องบอกล่ะค่ะวา ให้มองคนอื่นที่ทุกข์กว่าเราสิค่ะ อย่างน้อยๆ เราก็จะเห็นว่าเราเองยังโชคดีกว่าหลายๆ คนน๊า ฆ่าตัวตายน่ะมันง่ายไปค่ะ เกิดมาทั้งทีแล้ว จะมาฆ่าตัวตายด้วยเหตุผลเพราะว่าความรักไม่ สมหวัง ไม่น่าเลยค่ะ คนที่ไม่รักเราก็เลิกคิดถึง คนที่รักเราคนอื่นๆ ยังมีค่ะ ... สู้ๆ ... ........................ ไม่ได้กินแจ่วฮ้อนมานานแล้วอ่ะคะ เพราะว่าไม่มี ใครกินเป็นเพื่อน กินคนเดียวมันไม่อร่อยเลย เดี่ยวต้องหาเพื่อนกินให้ร้อนท้องเหมือนคุณก๋า มั่งดีกว่า ... ว่าแล้วหิวจัง หาอะไรกินที่ตลาดดีกว่า แต่ก็ยังคิดไม่ออกว่ากินอะไรดีหนอวันนี้ 55+ อากาศเมืองลำปางวันนี้ฟ้าแจ้งแจงแปง สีฟ้าแจ่มๆ แบบนี้หาเรื่องออกไปไหนดีกว่า ... ว่าแล้วอย่าลืม นะคะได้ผลเรื่องภาพถ่ายแกลอรี่เมื่อไหร่ แวะมา บอกแสดงความยินดีกันด้วยน๊า   โดย: JewNid 30 มกราคม 2551 8:11:10 น.

กว่าจะเข้ามาได้แทบแย่ ฮ่วย   โดย: นางน่อยน้อย 30 มกราคม 2551 8:15:47 น.

แหม เป็นปลื้มค่ะ ใช้เวลาอยู่บลอคปอยนานสุดเนี่ย แหะ ๆ   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 30 มกราคม 2551 8:18:02 น.

เคยมีประสบการณ์อีกล่ะ ปล่าว...ตัวเราไม่ได้ฆ่าตัวตายดอกนะ เพื่อนรุ่นน้องจะฆ่าตัวตายน่ะ แต่เราเป็นผู้เกลี่ยกล่อมให้ชีเลิกฆ่าตัวตายน่ะ โอ๊ยเพิ่งมารู้ว่ามันเหนื่อยขนาดนั้นน่ะ เพราะเราเครียดมากๆ ที่จะต้องใช้ปัญญาใช้สมองเท่าที่มีอยู่ พูดให้คนยอมอ่อนลงมาได้ ยกแม่น้ำทั้ง 5 ปิงวังยมน่านและเจ้าพระยา เพื่อจะชักจูงเห็นความดีของการมีชีวิตอยู่โดยที่ไม่มีเขา คิดถึงความรักที่คุณพ่อคุณแม่สร้างชีขึ้นมา พูดโน้มน้าวถึงสิ่งที่ชีเห็นคุณค่า เราว่าคนที่ฆ่าตัวตายน่ะ ส่วนหนึ่งมาจากการที่คิดว่าอยู่ไปก็ไร้ค่า แต่หลายคนก็ประชดชีวิต จะใช้คำว่าเรียกร้องความสนใจ ให้เขากลับมาใส่ใจและเทคแคร์ แต่หลายคนคิดแต่ด้านเดียว ว่าในเมื่อเขาไม่รักก็อย่าอยู่เลยตายซะดีกว่า ซึ่งสิ่งเหล่านั้นเวลาคนเราอยู่คนเดียวคิดคนเดียว สิ่งที่เราจะทำได้ในตอนนั้น คือทำให้ชีคิดว่าเราเป็นเพื่อน เป็นคนรับรู้และเข้าใจในความรู้สึกของชี ให้เขารู้ว่าชียังมีคุณค่าและโลกใบนี้ยังสวยงาม พอทำให้ชีเลิกฆ่าตัวตายได้ เราน่ะจะประสาทกินแทน เพราะเครียดมากๆ แทน แต่สิ่งหนึ่งที่ใช้ได้เสมอคือ เมื่อเวลาเกิดอาการฟุ้งซ่านอย่าอยู่คนเดียว หาเพื่อนมาอยู่ด้วยหรือโทรไประบายกับเพื่อน สิ่งนี้จะช่วยลดสถิติการฆ่าตัวตายได้นะคะ แวะมาคอมเม้นต์แค่นี้แหละ ยาวไปไหมน้องก๋า   โดย: อุ้มสี 30 มกราคม 2551 8:18:19 น.

อ้ายก๋าแขวนยันต์กันจ่อยเบาะ เข้าบล๊อคอ้ายก๋ายากเย็นเข็นใจแม๊ะมื่อนี่ กดตั้งหลายเทื่อเข้ามาบ่ได่จักเทื่อแม่ะ จ่มเป็นภาษานี้แระ 555+ อ้ายก๋า งง จ่อย ม่วนเด้   โดย: นางน่อยน้อย 30 มกราคม 2551 8:19:29 น.

ให้ไปแก้ข่าวบ้านลุงปลาดาว ลุงไปทำอะไรกันแน่อ่ะ คนไม่ดีมีพวกมาก เราก็ยากจะแก้ไข ได้เพียงแต่ทำใจ ว่าใครๆก็รังแก   โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 30 มกราคม 2551 8:19:38 น.

ไม่มีใครผลักใครให้เดินออกมาสู่แสงสว่างได้ ถ้าเขาไม่ยอม ^ ^ ^ เห็นด้วยมากๆเลยค่ะ ........................................ ดี.เคยรับรู้เรื่องคนที่อยากตายแล้วได้ตายสมใจ ตอนที่ดี.อยู่คอนโดฯ มันเป็นเรื่องที่ฮิตมากเลยคืออยู่คอนโดฯแล้วต้องโดดตึกตายเนี่ย บอกตรงๆเลยว่าโกรธคนพวกนี้มาก เพราะมันทำให้การเข้าลิฟต์ตามลำพังยามดึกของเรามีปัญหา ทำให้เราไม่กล้าขึ้นไปบนดาดฟ้าตอนกลางคืน และมันก็ทำให้ใจเราที่ควรจะอยู่ที่ใจ แถกกกกลงไปอยู่ที่ตาตุ่มแทน เวลาที่อยู่ท่ามกลางความเงียบ...วังเวง ที่คอนโดฯ... มีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ชั้น ๑๐ ปีนขึ้นไปบนระเบียง ตั้งใจจะโดดลงมา เดชะบุญ แม่บ้านซึ่งนั่งพักอยู่หลังตึกหลายคนเห็นเข้าพอดี พยายามร้องห้ามว่าอย่าโดด พยายามตะโกนอ้อนวอน คนหนึ่งวิ่งมาบอกผู้จัดการตึก บอกรปภ คนที่เห็นเหตุการณ์อยู่ชั้นล่างก็พยายามตะโกนห้าม ผู้จัดการตึกขึ้นไปที่ห้องเค้า ไม่ได้ล็อกค่ะ พยายามกล่อม จนผู้หญิงคนนั้นไม่โดดลงมา ท่ามกลางความโล่งใจของทุกคน ดี.ก็โล่งใจ ด้วยเหตุผลแรกที่บอกไป เพราะไม่รู้ว่าเขาทุกข์เรื่องอะไร สมควรตาย หรือไม่สมควรตายหรือเปล่า จะไปตัดสินใจอะไรแทนก็ไม่ได้ มารู้ทีหลังว่าผู้หญิงคนนี้น้อยใจสามีที่ปันใจให้คนอื่น ก็เลยคิดจะฆ่าตัวตาย ผู้หญิงคนนี้สวยมากค่ะ สามีก็หน้าตาดี ที่สำคัญรวย...และมีชื่อเสียง ฟังแล้วรู้เลยว่าไม่แปลกเลยที่ผู้ชายคนนี้จะมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเยอะ และไม่แปลกเลยที่ภรรยาจะเป็นอย่างนี้ การที่เค้าคิดจะฆ่าตัวตาย ก็คงรู้สึกว่าที่สุดแล้วมั้ง...ทุกคนที่พูดถึงบอกอย่างนั้น แต่ภาพรวมๆที่เห็นหลายคนบอกว่า... คงจะไม่คิดฆ่าตัวตายตอนนี้หรอกมั้ง เพราะถ้าคนคิดจะโดดจริง โดดลงมาแล้ว แต่นี่คงลังเล และประเมินสถานการณ์ว่าโดดลงมาแล้วเป็นไง คงอยากประชดสามีมากกว่า เหตุการณ์เงียบไปพักหนึ่ง แล้ววันนึงดี.ก็ได้ข่าวว่าผู้หญิงที่จะโดดตึก เปลี่ยนเป็นกินยาตาย...แล้วก็ตาย ...ในที่สุดเธอก็ตาย (ดีใจ...ที่เธอเปลี่ยนวิธีการตาย เพราะมันไม่ทำให้เดือดร้อนความรู้สึกของคนอื่นมากนัก) มารู้ภายหลังว่าก่อนที่เธอจะกินยาฆ่าตัวตาย เธอโทรศัพท์ไปเช็คกับสามีแล้วว่าจะกลับมาเวลาไหน และเธอก็กินยาก่อนที่สามีจะมาไม่นานนัก แต่ความจริงก็คือ อยู่ๆคืนนั้นสามีของเธอเปลี่ยนใจไม่กลับ จึงพบศพของเธอในตอนเช้า ฟังแล้วบอกไม่ถูกค่ะว่าจะรู้สึกยังไงดี แต่อีกอย่างที่รู้มาคือ... คนที่คิดฆ่าตัวตาย น่าจะมีเรื่องของโรคซึมเศร้าเข้ามาเกี่ยว คนๆนึงคิดจะเดินขึ้นไปบนตึกแล้วโดดลงมา หรือกินยาฆ่าตัวตายทันทีไม่ใช่เรื่องง่าย คนที่ผิดหวังเพราะความรัก ตายจริงๆกี่คน??? มีพี่คนนึงคร่ำครวญจะเป็นจะตายเพราะเมียทิ้ง ทุกคนกลัวว่าเขาจะฆ่าตัวตายมาก เพราะเป็นผู้ชายที่อ่อนไหว มีการเฝ้าระวังกันเกิดขึ้นในช่วงนั้น หลังจากนั้นไม่ถึงปี มันลุกขึ้นมาแต่งงานใหม่หน้าตาเฉย ดี.น่ะหมดศรัทธากับรักแท้ของผู้ชายไปเลย เพราะที่ผ่านมา รับรู้มาตลอดว่าพี่คนนี้รักเมียมาก เรื่องการฆ่าตัวตาย ดี.เคยคุยกับพี่คนนึง... คุยกันเรื่องอะไรไม่รู้ แล้วอยู่ๆก็มาลงที่เรื่องของการฆ่าตัวตาย ดี.บอกว่า... ถ้าดี.จะโดดน้ำตาย เพราะดี.อยากตายเย็น ที่สำคัญคือนู๋ว่ายน้ำเป็น นู๋อาจเปลี่ยนใจขึ้นมากะทันหัน อิอิ พี่คนนั้นบอกดี.ว่าตายแบบนั้นมันทรมานนะ ต้องตายอีกแบบ ดี.ไม่บอกแล้วกัน ว่าแบบไหน เพราะดี.ไม่ส่งเสริมการฆ่าตัวตายทุกรูปแบบ ....มันเจ็บ... แต่ฟังแล้วอึ้งไปเลย... พี่เค้าอธิบายให้ฟังขนาดว่า...ตายแบบไหนใช้เวลาทรมานนานแค่ไหน และถ้าจะให้ทรมานน้อยที่สุด ต้องตายแบบไหน โหยยยยยยย นู๋ครวญไปหลายตลบ พี่คิดได้ไงเนี่ย... ที่พี่เค้าพูดได้ขนาดนั้น... เขาเคยผ่านความคิดที่จะฆ่าตัวตายมาแล้ว แต่เขาไม่ทำ...เขามีเวลาคิด มีเวลาไตร่ตรอง และในที่สุดก็ตัดสินใจไม่ทำร้ายตัวเอง แต่คนเป็นโรคซึมเศร้าคิดอย่างนี้ไม่ได้ และเราต่างต้องรับผิดชอบชีวิตของตัวเอง ว่าอยากให้มันจบลงแบบใด ^ ^ ^ มันเป็นเรื่องเฉพาะตัวจริงๆ เราเกิดมาคนเดียว และวันที่เราจะตาย...ก็ลำพัง ไม่มีใครช่วยใครได้ ดี.เห็นด้วยกับพี่ก๋า....ทุกกรณ.   โดย: fufu (มัชชาร ) 30 มกราคม 2551 8:23:25 น.

แหม๋ช่างสังเกต เหล่เร็วนะนั่น โปรดติดตามตอนต่อไปใน TAG ๗๐ ข้อนะท่านผู้ชม . . . ส่งสัญญาณว่านู๋เริ่มอ่าน TAG พี่แร้วววว . . . แต่ขอทำงานก่อน ไปแร้วววค่ะ เช้านี้หมดเวลาหน้าบล็อกแล้ว วันนี้นู๋โผล่อยู่ ๒ บล็อก ไปทักทายพี่บี แล้ววนเวียนอยู่แถวนี้ สงสัยเพื่อนบล็อกนู๋จะหายหมด เพราะหลงมนต์ดำอยู่แถวนี้ล่ะเนี่ย   โดย: fufu (มัชชาร ) 30 มกราคม 2551 8:30:23 น.

ทำให้นึกถึงเพลงอีกเพลงหนึ่งที่ใครๆคงไม่รู้จัก หากเธอเหลียวมามอง มองดูความเป็นไปที่รอบตัว อันความรักแท้มีทั่ว แค่เพียงมีเธอยอมให้ใจเปิดรับมัน อย่าผูกมัดความรู้สึก ให้เพียงคนที่ตัวเธอเคยใฝ่ฝัน รักมีค่าวรแบ่งปัน เรียนรู้และรับอย่างเข้าใจ มองธรรมชาติที่สดใส รอยยิ้มผู้คนที่รอบกาย มองให้เข้าใจว่าโลกโอบไว้ด้วยความรัก รักที่ไม่ทำร้าย คนแต่งเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากๆเลย เคยบอกเค้าไปว่า เพลงของเค้าช่วยเราให้หลุดพ้นจากวันแย่ๆ มาได้หลายครั้งหลายหน รู้สึกแย่ๆทีไรก็เอาเพลงนี้มาฟัง เค้าบอกว่า เค้าไม่ได้คิดอะไรเลย แค่อยากจะสะท้อนความจริงของความรัก ตามที่เค้าเห็นออกมาเท่านั้นเอง   โดย: gluhp 30 มกราคม 2551 8:36:27 น.

อั่พบ้านพ่อแล้วก๋าคุง ไปเจิมที   โดย: be-oct4 30 มกราคม 2551 8:50:58 น.

เช้าวันนี้หม่นหมองไปตามสภาพอากาศ ฝนตกค่ะ อยากนอนต่อจังแต่ไม่ได้แล้ว เคยอ่านเจอ เขาบอกว่า "ไม่มีใครตายเพราะอกหัก แต่ความอ่อนแอต่างหากที่ทำให้ฆ่าตัวตาย" ในชีวิตปลอบคนไว้มากเรื่องอกหัก แต่ถ้าวันนึงต้องถึงคิวตัวเองเป็นบ้าง ก็ยังไม่รู้เลย แต่คงไม่ฆ่าตัวตาย เรื่องอะไร สู้ฆ่าไอ้คนที่ทำเราดีก่า 555 โหดไปไหม พุดไปงั้นแหละ จิงๆก็คงนั่งร้องไห้แค่นั้น ให้เวลาแค่2-3วันพอกับการเศร้า เรายังมีอะไรต้องทำอีกเยอะแยะเนอะ ชีวิตยังมีค่ามากกว่า" ผู้ชายห่วยๆคนนึง" วันนี้เขียนเยอะจัง ไปตลาดไม่ได้ ฝนตก ฮือๆ   โดย: kai (aitai ) 30 มกราคม 2551 9:01:50 น.

เคยมีคนรู้จักคนนึง .. พยายามฆ่าตัวตาย .. โดยการโดดลงมาจากชานห้องพัก ไม่ทราบเหมือนกันเหมือนกันค่ะ ว่าด้วยเรื่องความรักหรือเปล่า แต่เธอไม่ตาย .. และยังพ่วงความพิการทางร่างกายติดตัวมาจนบัดนี้ ร่างกายตั้งแต่คอลงไปของเธอไม่สามารถขยับได้ เธอทำได้เพียงมอง .. และพูด ไม่สามารถขยับได้ แต่ทุกวันนี้เธอยังสู้ต่อไป .. และไม่ย่อท้อต่อชีวิตอีกต่อไป ตอนนี้เธอใช้วิชาความรู้ที่เรียนมา ทำหน้าที่ในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกันอีกด้วย เพราะงั้น .. อย่าคิดฆ่าตัวตายกันเลยนะ   โดย: BFBMOM 30 มกราคม 2551 9:02:25 น.

อืม ช่ายๆ ไม่มีใครทำร้ายเราได้ มีแต่เราเท่านั้น...ที่ทำร้ายตัวเอง...   โดย: The bitter sweet person 30 มกราคม 2551 9:03:39 น.

55555 ครูก๋าไม่ทันพี่วารีแล้ววันนี้ วันนี้เป็นวันของพี่วาพี่วาเจิมแล้วค่ะ คุณครูเอาไว้ให้เป็ดน้อยเขียนบล็อก ใหม่นะคะ   โดย: yoja 30 มกราคม 2551 9:04:36 น.

นั่นสิ เราต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเอง ว่าแล้วก็ไปรับผิดชอบงานของตัวเองต่อดีกว่า ป.ล.บอกตามตรงว่าพี่กลัวเจอคนที่คิดจะฆ่าตัวตายมากเลย กลัวยิ่งปลอบแล้วเค้ายิ่งตายเร็วขึ้นอ่ะ ยิ่งปากดีๆอยู่ด้วย   โดย: พจมารร้าย 30 มกราคม 2551 9:14:29 น.

เพลง **ชีวิตเมือง** ฟังแต่มะคืนแล้ว ครับพี่น้อง ก๋า คร๊าบ อิ อิ ส่วน**พี่ครับ - พับขี้**ขอรับ กระผมว่าขี้มันต้องแห้งแบบนุ่นนวล อะนะขอรับถึงพับได้ นะครับพี่น้องครับ อิ อิ ******************************   โดย: คนสาธารณะ 30 มกราคม 2551 9:14:48 น.

สวัสดีค่ะพี่ก๋า คนที่คิดฆ่าตัวตาย..เค้าคงมีความทุกข์มากมายที่แก้ไม่ได้ ตอนปานเด็กๆเคยเห็นผู้กญิงเค้าจะผูกคอตาย เพราะระแวงสามีอ่ะค่ะ ปานรีบวิ่งไปบอกพ่อ มีคนมาช่วยกันมากมายเลยรอดตาย แต่พออีกไม่นาน ผู้หญิงคนนี้ก็ผูกคอตายอีก คราวนี้สมใจเธอค่ะ สาเหตุคงเป็นปัญหาซ้ำซาก ที่สามีไม่คิดจะทำอะไรให้มันดีขึ้น ชีวิตที่สิ้นไป มันคุ้มแล้วหรือกับผู้ชายที่ไม่เคยเห็นค่าของมันเลย   โดย: pranfun 30 มกราคม 2551 9:15:51 น.

สุดยอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สุดยอดจริงๆ คุณก๋า ชอบเรื่องนี้เหลือเกิน...เพราะตั้งแต่เกิดมาเนี้ยต่ายไม่เคยเข้าใจคนที่คิด หรือ ฆ่าตัวตายเลย...จริงๆ คนเราเกิดมาครบ 32 ประการ แล้วยังต้องการอะไรมากไปกว่านั้นอีกหรือ...เพราะถ้าเป็น 33 ประการมันก็เกิน ก็อยู่ได้.หรือถ้าเป็น 31 ประการ..ก็อยู่ได้..ได้เกิดมาทั้งที..ทำไมไม่ใช้ 30 กว่าๆประการที่ว่าเนี้ย..ให้มันคุ้ม เนอะ ขอบอกว่าชอบเรื่องนี้จริงๆ   โดย: tai (taibangplee ) 30 มกราคม 2551 9:30:50 น.

หวัดดีวันพูธธธธธธธธธธ ท่านกะก๋า ผมมีปัญหาเรื่องนมเล้ก อ่ะ จะแก้ไขได้มั้งป่าว   โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย 30 มกราคม 2551 9:40:28 น.

หวัดดีค่ะ เรื่องที่ว่าผิดหวังและฆ่าตัวตายเนี่ย กิ๊ฟว่ามันเป็นเรื่องอารมณ์ชั่ววูบนะคะ ยอมรับเลยค่ะ ว่าบ้างครั้งก็เคยคิดเหมือนกัน ตอนที่กิ๊ฟอ่อนแอมากๆ แต่ตอนนี้ไม่มีความคิดแบบนี้อยู่ในหัวอีกแล้วล่ะค่ะ เรื่องการฆ่าตัวตายของคนเรา บางครั้งเราเองก็ไม่สามารถเข้าใจในสิ่งที่เขาตัดสินใจทำลงไปได้ เรื่องบางเรื่องมันคงละเอียดอ่อนเกินความเข้าใจ ของเรามั้งคะ ปล. แล้วกิ๊ฟจะแวะมาทักทายบ่อยๆค่ะ   โดย: นู๋กิ๊ฟ&นู๋เปิ้ล 30 มกราคม 2551 9:46:23 น.

สวัสดีครับคุณพี่....มากราบเรียนเชิญไปเจิมบล๊อกเป็นปฐมฤกษ์ครับ   โดย: big-lor 30 มกราคม 2551 9:50:54 น.

เพิ่งจะได้เข้ามาอ่านครับ ยอมรับว่าเมื่อเช้าตั้งใจจะเข้ามาทดสอบเมาส์อย่างเดียว (ช้าไปแค่ 11 นาทีกว่า ๆ เอง) เรื่องราวของคนที่จะคิดฆ่าตัวตายเนี่ยก็แปลกเมื่อกันนะครับ อย่างที่คุณก๋าฯเล่าให้ฟังว่า ในหนังอิหร่านมีคนอยากจะฆ่าตัวตาย แต่กลับได้ลูกหม่อนมากินแทน ผิดกับคนข้างบ้านของผม เมื่อวานนี้ตอนบ่าย ๆ เขาอ่านข่าวทราบว่า ค่าไฟฟ้ากำลังจะขึ้น เข้าเลยหาวิธิลดค่าไฟฟ้า โดยการปืนขึ้นไปบนเสาไฟฟ้าแรงสูง เมียเขาเล่าให้ฟังว่า เขาตั้งใจจะถึงไปเก็บลูกไฟเอามาไว้ใช้ในบ้าน จะแต่ประหยัดค่าไฟฟ้า แต่พลาดท่าพลัดตกลงมาจากเสาไฟฟ้าแรงสูง ร่างของเขากระแทกกับพื้น กระดูกหักแตกละเอียดทั้งตัว ตายคาที่อยู่ที่โคนเสานั้นหล่ะครับ แย่ยังนะครับ คนที่คิดจะฆ่าตัวตายกลับได้ลูกหม่อนมากิน ส่วนคนที่ไม่ได้คิดฆ่าตัวตายกลับตกลงมาตายจากเสาไฟฟ้าแรงสูง แปลกจังเนอะ อิอิ (โอ้ย ... เจ็บสีข้างจังเลย เป็นไรก็ไม่รู้ ... อิอิ)   โดย: อาคุงกล่อง คล้องสายเดียว เดี๋ยวขำกลิ้ง (อาคุงกล่อง ) 30 มกราคม 2551 9:51:14 น.

จะมาบอกคุณก๋าฯว่า ... ในบล็อคของ big-lor วันนี้มีรูปสัตว์ทะเลเลี้ยงรูปด้วยนมที่หายากมาให้ดูด้วยนะ เห็นบอกว่าเป็นตัวพยูนศักดิ์นะ คุณก๋าฯอย่าลืมเข้าไปดูนะครับ ... พกปืน M16 ไปด้วยก็ดีนะครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง คล้องสายเดียว เดี๋ยวขำกลิ้ง (อาคุงกล่อง ) 30 มกราคม 2551 10:03:34 น.

พยายามทําหน้าเข้าใจ แล้วก็มาเก้ทสุดๆที่บทสรุปของเจียมศรี "ดังนั้นเราก็ต้องเดินทางท่องเที่ยวต่อไป" ...อันนี้เข้ากะเป๋อค่ะ   โดย: เป๋อน้อย 30 มกราคม 2551 10:09:18 น.

ทุกคนต้องเคยทุกข์กันทั้งนั้น มากน้อยแล้วแต่เวรแต่กรรม เคยมีคนบอกเราว่า การฆ่าตัวตายเป็นบาปหนัก จะต้องชดใช้กรรมด้วยการเกิดเป็นสุนัข 500 ชาติ..ไม่รู้เพื่อนมานหลอกอะป่าว แต่ก็เชื่อค่ะ   โดย: เอื้อมดาว 30 มกราคม 2551 10:31:44 น.

ขอจบแบบ แฮปปี้เอนดิ้ง   โดย: ขอชื่อธุลีสามสี่ชาติ 30 มกราคม 2551 10:36:45 น.

ชีวิตใคร คนนั้นก็ต้องรับผิดชอบพามันไปให้ถึงจุดหมายเอง หนูบัวคิดว่านะคะ โลกนี้ไม่มีทุกข์ที่สุดหรอก มีแค่ทุกข์มาก ทุกข์น้อย ทุกข์ที่มากเหลือเกินในวันนี้ มันก็จะเป็นทุกข์ที่น้อยลง สำหรับวันพรุ่งนี้ และจะเป็นทุกข์ที่น้อยกว่าทุกข์ของวันมะรืน แค่เรารู้เท่าทันมัน และหาทางอยู่กับมันอย่างไม่ทุกข์นัก ความสุข ก็คือทุกข์ที่น้อยลง มีความสุขมาก ๆ นะคะ   โดย: บัวริมบึง 30 มกราคม 2551 10:51:11 น.

รักพ่อกะแม่มากมายหว่ะ แต่ปากหมาอย่งเป็ดจัง พูดกะแม่ไม่เป็น ได้แต่ทำความดี ให้แม่รู้เอง เฮ้อ กรรมของกรูจริงๆหว่ะก๋าเอ๊ย อ้อ พ่อบูหลับปุ๋ย มีความสุข พี่สัญญาว่า จะดูแลพ่อบูให้ดีที่สุด ให้พ่อกลับมาตอบจดหมายพวกเราอีกนะก๋า   โดย: be-oct4 30 มกราคม 2551 10:59:21 น.

เข้ากัน ...ของเป๋อไม่ได้แปลว่าได้ทําหรือทําบ่อยจ๊ะ แปลว่าอยากทํา   โดย: เป๋อน้อย 30 มกราคม 2551 11:14:57 น.

โดย: lastmoon 30 มกราคม 2551 11:52:25 น.

อกหักอยากตาย เป็นอะไรที่สมควรปล่อยให้ตายมากเรย บุญคุณพ่อแม่ไม่มีในสมอง อนาคตของตัวเองยังไม่รู้จักคิด ชีวิตคิดแต่หลับหูหลับตารัก รัก รัก ทั้งๆที่ไม่รู้จักความรักที่แท้จริง คนแบบนี้พลาดรักก็ไม่ยักจะแปลก และยิ่งไม่แปลกถ้าหากอยากตาย   โดย: ไม่รักไม่เลี้ยงมาจนโต IP: 58.9.111.227 30 มกราคม 2551 12:02:38 น.

สวัสดีคะคุณก๋า เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยนะคะที่ว่าคนที่ตัดสินใจจะฆ่าตัวตายหรือไม่ ขึ้นอยู่กับตัวเค้าเองคะ สำหรับอัมถ้าคนรอบข้างมาปรึกษาเรื่องความผิดหวัง ไม่ว่าเรื่องใดๆก็ตามแล้วเค้าอยากฆ่าตัวตาย อัมจะแนะนำให้เค้าไปฟังเพลงครึ่งหหนึ่งของชีวิตนะคะ อัมว่าถ้าฟังเพลงนี้แล้วคิดดีๆจะได้กำลังมากเลยคะ มีความสุขในทุกๆวันนะคะ   โดย: กาแฟเย็น (อาจารย์บ้านนอก ) 30 มกราคม 2551 12:09:28 น.

ใครน่ะ..ว่าพี่ก๋าม่ะหล่อ แบ๊ดพิดก้อแบ๊ดพิดเถอะ มายืนเทียบอ่ะน่ะ มีหวังต้องกลับไปเอามือก่ายหน้าผาก มีคนหล่อกว่าอีกหรือเนี้ย   โดย: pranfun 30 มกราคม 2551 12:26:32 น.

มาแอ่วบ้านคุณกะว่าก๋าตามคำชวนของป้าแป๋วค่ะ ู้ไว้จะแวะมาแอ่วแฮ๋มใหมเน้อเจ้า   โดย: BongKet 30 มกราคม 2551 12:49:00 น.

ไม่ได้มาหาคุณก๋าวซะหลายวัน แต่ก็นึกถึงคุณก๋านะคะ อิ อิ มัวแต่รอเก็บๆของถูกอยู่ค่ะ 555+++ก็ถูกบ้างไม่ถูกบ้างตามเรื่อง ว่าถูกแล้วยังมีถูกกว่าอีก   โดย: หมีสีชมพู 30 มกราคม 2551 13:07:13 น.

อ้าวพี่หมีเปลี่ยนชื่อคุณก๋าซะแล้ว ขอโทษนะคะ   โดย: หมีสีชมพู 30 มกราคม 2551 13:08:25 น.

ชื่อเพลงอันความรักแท้มีทั่ว ของพี่นพ ชื่อจริงชื่ออะไรก็ไม่รู้ เคยไปอบรม "รู้จักรักจากเสียงเพลง" กับพี่จุ้ย ศุ บุญเลี้ยงด้วยกัน เลยมีโอกาสได้รู้จักเพลงนี้ของพี่เขา ลองมาฟังที่นี่ค่ะ //mimichimneysweeper.spaces.live.com/default.aspx?wa=wsignin1.0 หน้าคนแต่งก็ในนี้เลยค่ะ คนที่ใส่เสื้อสีครามๆตุ่นๆ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=gluhp&month=05-2005&date=02&group=2&blog=1   โดย: gluhp 30 มกราคม 2551 13:28:16 น.

ดาหลิง เป็ดต้องไปอึรูปมาจากบ้านพี่เอก่อนนะ ซึ่งก็เหลือไม่กี่รูปแล้ว คือพ่อบูน่ะเค้าเป็นมนุษย์ใจดี ใครมาบ้าน บอกว่าชอบ เค้าก็ปลดตะขอเอ๊ย ปลดรูปลงมายกให้เลยอ่ะ ตอนนั้นพวกพี่มันก็บังเต่าถุยบ้างเมินบ้าง ไม่เคยรู้คุณค่าของรูป ตอนนี้ก็สายไปแระ หายไปหมด เหลือแต่รูปม้า กะรูปที่อยู่ในรูปที่ลงวันี้ข้างหลังพ่อบู มือการตัดกระดาษของพ่อบูตอน ปอ สี่ อิอิ แล้วเป็ดจังจะถ่ายรูปมาให้นะ แต่ว่าต้องรอหน่อยนะ ขอไปบ้านพี่เอก่อนเด้อ   โดย: be-oct4 30 มกราคม 2551 13:50:01 น.

"ไม่มีใครผลักใครให้เดินออกมาสู่แสงสว่างได้ ถ้าเขาไม่ยอม และเราต่างต้องรับผิดชอบชีวิตของตัวเอง ว่าอยากให้มันจบลงแบบใด" ....................................... ขอขอบคุณคุณครูก๋า และเพื่อนๆ ทุกท่านนะคะ ได้อ่านคำตอบแล้วทำให้ย้อนกลับมาดูตัวเองทันทีจริงๆ ค่ะ ว่าในขณะที่เราจะช่วยให้ใครคนหนึ่งไม่ต้องจบชีวิตลงด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ขณะนั้น เราทำไมถึงเหนื่อยถึงทุกข์หนักหนา ได้คำตอบแล้วว่า...เราไปคิดแทนเขา เราไปรับผิดชอบทั้งชีวิตและความรู้สึกของเขามากเกินไป เปรียบเทียบเหมือนกับการกินข้าวได้ไหมคะ คือ ไม่ว่าเราจะรักจะห่วงเขามากมายเพียงใด ในเมื่อเขาไม่ยอมอ้าปากกินข้าว เราเลยตัดสินใจกินแทนเขา กินๆๆๆ .... กินจนเราอิ่มจนท้องแตกยังไง เขาก็ไม่มีวันอิ่มได้ใช่ไหมคะ "เราทำดีที่สุดแล้ว" นั่นคือคำตอบ ไม่ว่าจะออกมายังไง ก็คือคำตอบที่ดีที่สุดแล้ว *ชอบตัวอย่างที่ครูก๋ายกมาทุกๆ ตอน ทำให้เข้าใจง่ายและมองเห็นภาพตาม .................................................. ไปฟังเพลงของเมื่อวานดีกว่าค่ะ.....ตอนนี้คลื่นกำลังดีเชียว   โดย: ~Baan_Ohana~ 30 มกราคม 2551 14:10:30 น.

สวัสดีค่ะ เหนื่อยจังว่างเยอะ อิอิ ชีวิตมีหนทางให้เลือกตั้งมากมาย แค่ไม่ท้อ แค่ยอมรับมันให้ได้ แต่มันก็ยากที่จะยอมรับนี่แหละคะ   โดย: มัยดีนาห์ 30 มกราคม 2551 15:49:32 น.

มีผู้หญิงคนหนึ่ง รักกับชายคนรักมา 7 ปี ทั้งสองวางแผนกันว่าจะแต่งงานสร้างครอบครัวกันในอนาคต แต่แล้วอยู่ ๆก็มีผู้หญิงอีกคนเดินเข้ามาแทรกระหว่างคนสองคน แล้วเธอก็ได้เขาไป ผู้หญิงคนแรก ทั้งเจ็บทั้งอาย เธอตัดสินใจฆ่าตัวตายโดยการกินยานอนหลับ ก่อนหน้านั้นเธอใช้เวลา 1 เดือนก่อนถึงวันตายของตัวเอง เตรียมทุกสิ่งทุกอย่างไว้ให้คนที่อยู่ข้างหลัง และเมื่อถึงวันนั้น.... คืนที่เธอลงมือปลิดชีวิตตัวเอง เธอกินยานอนหลับเข้าไป ก่อน 5 เม็ด ตั้งใจรอให้ยาออกฤทธิ์พอให้ง่วง แล้วค่อยกินยาที่เหลือ แล้วเธอก็เผลอหลับไป....... ...เธอตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของอีกวัน เช้าวันนั้นเธอพบว่าแสงแห่งดวงอาทิตย์ มันช่างสว่าง สดใส เจิดจ้า สวยงามกว่าทุกวันที่เธอเคยเห็น เธอเพิ่งจะได้รู้ว่าในยามที่หัวใจของเธอทนทุกข์ จมอยู่แต่ในความเจ็บปวด สายตาของเธอ...จะไม่มีวันมองเห็นสิ่งสวยงามที่อยู่รอบ ๆตัวเธอเลย ไม่ว่ามันจะสวยงาม มีสีสันแค่ไหน ดวงตาของเธอก็จะมองเห็นแต่เพียงสีขาวและดำ บ่ายของวันนั้นเอง...เธอพาตัวเองไปนั่งอยู่ในโรงพยาบาลที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เป็นที่ ๆชายคนรักของเธอเคยเรียนมา เธอนั่งปล่อยความคิดไปเรื่อย ๆ จู่ ๆเธอก็นึกอยากบริจาคเลือดขึ้นมา ในขณะนั้นเธอคิดเพียงแค่ว่า "ทำอะไรก็ได้ให้ร่างกายมันเจ็บ เผื่อจะได้แบ่งเบาความเจ็บออกไปจากใจบ้าง" แล้วเธอก็ขึ้นไปบริจาคเลือดบนตึก เสร็จแล้วก็กลับมานั่งที่เดิม พลันเธอก็คิดขึ้นมาว่า... "เลือดที่เขาเอาไปวันนี้ จะได้ไปช่วยชีวิตใครนะ" และอย่างที่ไม่มีปี่มีขลุ่ยเลย เธอร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใคร เมื่อเธอคิดว่า "ไหนว่าฉันเป็นคนไม่มีค่าไง คนไม่มีค่าช่วยชีวิตคนอื่นได้ไง" "อาจจะมีใครหลายคน ที่เขาไม่เห็นคุณค่าของฉัน แต่ไม่ใช่ทุกคน" "ชีวิตฉัน...ยังมีค่าสำหรับคนอื่นตั้งมากมาย...." และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา... เธอผู้นั้นก็ก้าวไปสู่ชีวิตใหม่ ที่จะไม่มีความรักครั้งไหนมาทำร้ายเธอได้อีก เธอเรียนรู้ที่จะรักอย่างเข้าใจ รัก..เพื่อให้รู้จักการให้ ไม่ใช่รักเพื่อการเรียกร้อง ครอบครอง เธอตั้งใจที่จะบริจาคเลือดไปจนไม่อาจจะบริจาคได้ เธอบริจาคร่างกายให้คณะแพทยศาสตร์ ในมหาวิทยาลัยที่คนรักของเธอเคยเรียนอยู่ และที่สำคัญ...ทุกวันนี้ผู้หญิงคนนั้นมีความสุขค่ะ สุขตามอรรถภาพ เพราะเธอไม่ได้เอาความสุขของเธอไปฝากไว้ที่ใครอีก   โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 30 มกราคม 2551 16:29:36 น.

อยากจะกินลูกหม่อน ต้องไปถึงอิหร่านป่าวคะ ? กรณ.   โดย: ดาวทะเล 30 มกราคม 2551 16:57:20 น.

ความรู้สึกสิ้นหวังจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกแล้ว ใครไม่ประสบปัญหากระหน่ำในชีวิต หรือไม่อยู่ในอารมณ์นั้นด้วยตัวเอง อย่างน้อยแค่ได้ช่วยให้เขาลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับปัญหา แล้วก้าวต่อไปได้ด้วยขาของตัวเอง แค่นั้นก็ถือเป็นสุดยอดอย่างมากแล้วค่ะ ^_^ เคยเป็นทั้งสองแบบมาแล้วล่ะ   โดย: Beee (Beee_bu ) 30 มกราคม 2551 17:18:06 น.

Jing kha ton pen tee paung hang ton raern roo' jak karn chai chee wit yoo tee nii kha kob koon mak mai sum hlub bot-kwam dee dee naa kaa   โดย: CSULB@FineArt 2 กุมภาพันธ์ 2551 6:53:11 น.