การกอบกู้หัวใจอันแตกร้าว
นั่งคุยกับตัวเอง : การกอบกู้หัวใจอันแตกร้าว เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ 9 ธันวาคม 2550
วันนั้นมีเธออยู่ รักนั้นฉ่ำหวาน ฉันรักเธอ...หมดหัวใจ
ใครบอกคนบอกว่า เธอเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตฉัน ไม่เลย --- เธอเป็นทั้งหมดของหัวใจ
รักฉันนั้นโง่งม รักหมดใจโดยไม่มีเหตุผล ความรักไม่ต้องการเหตุผล ---- ฉันเคยเชื่อแบบนั้น
กี่ครั้งเธอทำร้ายใจ กี่หนที่เธอทอดทิ้ง ฉันเหมือนไร้ตัวตนบนโลกนี้
ฉันรักเธอทั้งหมดของใจที่มี แต่เธอมีให้ฉันเพียงเสี้ยวใจ รักระหว่างเราเดินทางสวนกันไปมาตลอดเวลา
สุดทางเมื่อรักเดินทางมาถึงจุดจบ ลบเลือนเรื่องราวไม่ง่ายดั่งคิด เมื่อเธอติดอยู่ในซอกหลืบของความทรงจำ
ฉันต้องชะล้างมันด้วยน้ำตาคืนแล้วคืนเล่า ต้องเริ่มกอบกู้หัวใจที่แตกหักแหว่งวิ่น ขณะที่ฉันเศร้าสุดชีวิต --- เธอกอดรัดอยู่กับใคร
การกอบกู้หัวใจอันแตกร้าว ง่ายอยู่หรือ... กี่วันเดือน กี่คืนปีผ่าน...ไม่อาจลืม
รักเราที่จบลง ไม่ใช่ความรัก... ชื่อของมัน คือ ความว่างเปล่า
ความรักคือความเศร้าใช่ไหม ? รักแล้ว พลัดพรากและจากลาด้วยน้ำตาใช่ไหม ? ขอหัวใจของฉันคืนด้วย...ไม่ว่ามันจะแหลกละเอียดสักเพียงใด
ไม่หรอก...ไม่ต้องมาเห็นใจ ไม่หรอก....ไม่ต้องมาใยดี จะใช้วันเวลาเยียวยาหัวใจของตัวเอง
วันนี้ไร้เธอเคียงคู่ คิดหรือว่าฉันจะอยู่ไม่ได้ อย่าดูถูกฉันให้มากเกินไป
รักใหม่จะดีกว่าเดิม เพราะเธอได้เพิ่มเติมบทเรียนให้ชีวิต ฉันจะไม่ติดและจมอยู่กับอดีต...ได้ยินไหม ?
ฉันไม่ได้ไร้ค่าอย่างที่เธอคิด แต่ฉันจะทำให้เธอรู้สึกผิดที่ทิ้งฉันไป ฉันมีดี และต้องพบเจอสิ่งที่ดีกว่าเดิม
.........................................
ชีวิตต้องเดินต่อไป ต้องเดินทางไกลใช่ไหม ฉันไม่กังวลเลยว่ามันจะเป็นอย่างไร
ฉันแค่ใช้ชีวิต หายใจ และเดินทางต่อไป.
Create Date : 09 ธันวาคม 2550 |
|
14 comments |
Last Update : 9 ธันวาคม 2550 7:13:31 น. |
Counter : 1536 Pageviews. |
|
|